ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε

«Σταυρωθέντα καί ταφέντα…» 

Ἁγίου ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ἱεροσολύμων 

 (ἀποσπάσματα ἀπό τήν ΙΓ’ Κατήχηση)

Ἦχος α' 
Πανεύφημοι Μάρτυρες ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ 
Νηστείαν ποθήσωμεν ψυχῆς, πάθη χαλεπώτατα τῇ συνεργείᾳ τοῦ Πνεύματος, καταμαραίνουσαν, καὶ ἐνθέους πράξεις, πράττειν ἐνισχύουσαν, καὶ νοῦν πρὸς οὐρανόν ἀναπέμπουσαν, καὶ τὴν συγχώρησιν, προξενοῦσαν ὧν ἡμάρτομεν, δωρουμένην ἐκ Θεοῦ οἰκτίρμονος. 

Ἦχος α' 
Του λίθου σφραγισθέντος ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ 
Νηστείᾳ καὶ δεήσει, ἑαυτοὺς καθαρίσωμεν, καὶ πενήτων προμηθείᾳ τὸν Θεὸν θεραπεύσωμεν, στενάξωμεν, πενθήσωμεν θερμῶς, ὡς ἔχωμεν καιρὸν ἐπιστροφῆς, ἵνα πένθους αἰωνίου, τοῦ ἐν φλογὶ γεέννης λυτρωθείημεν, δόξαν ἀναπέμποντες Χριστῷ, μετάνοιαν ὁρίσαντι βροτοῖς, πᾶσι τοῖς ἐπιστρέφουσι, γνώμης εὐθύτητι. 

Ἦχος γ' 
Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ 
Τῇ νηστείᾳ εὐφραινόμενοι, ταῖς ὑμνῳδίαις ἀγαλλόμενοι, καὶ ταῖς ἐντεύξεσι κράτος, κατὰ πάντων τῶν παθῶν, φερόμενοι πατήσωμεν, τοῦ Βελίαρ τὰ ἔνεδρα, βοήσωμεν τῷ Χριστῷ συνεπόμενοι. Τὸν Σταυρόν σου βλέψαι ἀξίωσον ἡμᾶς, ὡς οἰκτίρμων παρέχων τὸ μέγα ἔλεος. 



Ἦχος γ' 
Δεῦτε Ἅπαντα τὰ πέρατα ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ 
Δεῦτε ἅπαντες κυμβάλοις ψαλμικοῖς, τὴν σεπτὴν ἐγκράτειαν κατασπαζόμενοι διηχήσωμεν· ἐν αὐτῇ γὰρ νοητῶς, ὄφιν τὸν ἀρχέκακον καταράσσομεν· ὅθεν παρρησίᾳ βοῶμεν Χριστῷ· Παράσχου Σῶτερ ἀκατακρίτως, τὸν πανάγιόν σου Σταυρὸν κατιδέσθαι, καὶ καταπροσκυνῆσαι, ἐν ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις, ἑορτάζειν φαιδρῶς. 

Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε

Βενέδικτος ο εκ Νουρσίας 

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Όσιος Βενέδικτος ο εκ Νουρσίας

Ἄγξας λογισμοῖς, ὡς χαλινοῖς, πᾶν πάθος. Ζωῆς χαλινοὺς Βενέδικτος ἐκπτύει. Οὔλυμπον Βενέδικτος ἔβη δεκάτῃ γε τετάρτῃ.

Βιογραφία Ο όσιος Βενέδικτος γεννήθηκε στη Νουρσία της Ιταλίας και έζησε τον 6ο αιώνα μ.Χ. Οι γονείς του ήταν ευγενείς και πλούσιοι, αλλά και αφοσιωμένα τέκνα της Εκκλησίας. Γι' αυτό και στο παιδί τους, με αγάπη και ταπεινό φρόνημα, εφάρμοσαν τη διαπαιδαγώγηση πού συνιστά ο λόγος του Θεού: «Εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» (προς Έφεσίους, στ' 4). Ν' ανατρέφετε, δηλαδή, τα παιδιά σας, με παιδαγωγία και νουθεσία, σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου. Έτσι και οι γονείς αυτοί ανέθρεψαν το γιο τους Βενέδικτο με θερμότατη ευσέβεια και φρόντισαν να του ανάψουν το ζήλο να εργασθεί σε κάτι μεγάλο και καλό υπέρ της Εκκλησίας. Ο Βενέδικτος όταν ενηλικιώθηκε, πράγματι ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες των γονέων του. Αφού αποχώρησε σ' ένα φαράγγι στα Απέννινα όρη, επιδόθηκε στην προσευχή και τη μελέτη. Η τόσο αγία ζωή που έκανε, έγινε αιτία να αποκτήσει μεγάλη φήμη στους γύρω ορεινούς πληθυσμούς. Μέσα σε διάστημα είκοσι χρόνων, ήλθαν κοντά του 164 μοναχοί. Οπότε το έτος 540 ίδρυσε μοναστήρι, επάνω στο όρος Cassino. Υπήρξε ιδρυτής του μοναχικού τάγματος των Βενεδικτίνων, που υπάρχει μέχρι και σήμερα στη δυτική Εκκλησία. Ο όσιος Βενέδικτος πέθανε ειρηνικά το έτος 543, σε ηλικία 62 χρονών. Οι Βενεδικτίνοι είναι οι μοναχοί του τάγματος του Άγιου Βενεδίκτου. Το τάγμα ιδρύθηκε το 529 από τον Άγιο Βενέδικτο στην Ιταλία. Με εντολή του Πάπα Γρηγορίου του Μεγάλου, στάλθηκαν πολλοί ιεραπόστολοι στην Αγγλία και την Γερμανία, για να διδάξουν τον κανόνα του τάγματος Монастырь Бенедиктбоерн, расположенный на юге Германии, у подножия Баварских Альп, является одним из самых старейших и известных в стране. Он был основан в 739–740 годах. Первоначальное название монастыря – Бурон. Вот уже более 1200 лет здесь хранятся мощи преподобного Венедикта († 543 или 547), которого почитают и Православная Церковь Benediktboern Μονή, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Γερμανίας, στους πρόποδες των Άλπεων της Βαυαρίας, είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο διάσημο στη χώρα. Ιδρύθηκε το 739 με 740 μ.Χ. Το αρχικό όνομα του μοναστηριού - Buron. Για περισσότερα από 1200 χρόνια φυλάσσονται λείψανα τού Αγίου Βενέδικτου († 543 ή 547).  Правая рука св. Бенедикта Нурсийского. Монастырь Бенедиктбоерн Το δεξί χέρι τού Αγίου Βενέδικτου τού εκ Νουρσίας. Μονή Benediktboern

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τὴν φερώνυμον κλῆσιν ἀληθεύουσαν ἔδειξας, τοῖς ἀσκητικοῖς σου ἀγῶσι, θεοφόρε Βενέδικτε· υἱός γὰρ εὐλογίας τεθηλώς, ἀρχέτυπον ἐγένου καὶ κανών, τοῖς ἐκ πόθου μιμουμένοις τὴν σὴν ζωήν, καὶ ὁμοφώνως κράζουσι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα. Κοντάκιον Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ. Ἀνατολῆς τῆς νοητῆς φωστὴρ γενόμενος τῶν ἐν τῇ Δύσει Μοναστῶν ὤφθης διδάσκαλος διά βίου τε καὶ λόγου τούτους παιδεύων. Ἀλλ᾽ ἱδρῶσι τῶν λαμπρῶν κατορθωμάτων σου τῶν παθῶν ἡμῶν τὸν ρύπον ἀποκάθαρον τῶν βοώντων σοι, χαίροις Πάτερ Βενέδικτε. Ἦχος β'  Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ  Νεύσει καὶ ἀγάπῃ, ἀληθεῖ, κόσμον ἀρνησάμενος Πάτερ, ἐκ βρέφους Ὅσιε, χαίρων ἠκολούθησας, τῷ σταυρωθέντι Χριστῷ, καὶ πολλοῖς ἀγωνίσμασι, τὴν σάρκα νεκρώσας, χάριν τῶν ἰάσεων, πλουσίως ἔλαβες, παύειν ἀσθενείας ποικίλας, καὶ τῆς πονηρίας διώκειν, πνεύματα μεγάλως θαυμαζόμενος.  Ἦχος α'  Τοῦ λίθου σφραγισθέντος ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ  Μονάσας θεαρέστως, ἐναρέτως ἐβίωσας, καὶ χάριν ἰαμάτων, ἐκομίσω Βενέδικτε, θαυμάσια τελέσας φοβερά, Μονὴν δὲ συγκροτήσας ἱεράν, προσενήνοχας Κυρίῳ τῶν σῳζομένων πληθὺν παναοίδιμε. Δόξα τῷ σὲ λαμπρύναντι Θεῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.