Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016


Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε 

Μαρτύριον τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέα
(ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ  σελίδες 1 - 64 ) 

Ο Άγιος Απόστολος Ανδρέας, ο Πρωτόκλητος


Ἀντίστροφον σταύρωσιν Ἀνδρέας φέρει,
Φανεὶς ἀληθῶς οὐ σκιώδης ἀντίπους.
Σταυρὸν κακκεφαλῆς τριακοστῇ Ἀνδρέας ἔτλη.
Βιογραφία
Ο Ανδρέας, ψαράς στο επάγγελμα και αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και τον πατέρα του τον έλεγαν Ιωνά. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε πρωτόκλητος.

Ο Ανδρέας (μαζί με τον Ιωάννη τον ευαγγελιστή) υπήρξαν στην αρχή μαθητές του Ιωάννου του Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, που βρισκόντουσαν στις όχθες του Ιορδάνη κι ο Πρόδρομος τους έδειξε τον Ιησού και τους είπε «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», οι δύο απλοϊκοί εκείνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, που χωρίς κανένα δισταγμό κι επιφύλαξη αφήκαν αμέσως τον δάσκαλο τους κι ακολούθησαν τον Ιησού.





Андрей Первозванный, ап. Христос и 12 апостолов, ап.Христос и 12 апостолов ; Италия. Равенна; VI в.; местонахождение: Италия. Равенна. Базилика Сан-Витале (итал. Basilica di San Vitale); Местоположение: Алтарь
Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος
(Ο Χριστός και οι 12 απόστολοι)
Ψηφιδωτό τού 6ου αιώνα μ.Χ.  
στην Βασιλική τού Αγίου Βιτάλε. (Σάν Βιτάλε)  Ραβέννα. Ιταλία.



Ап. Андрей Первозванный 
Западная арка. Капелла Св. Петра.; Италия. Венеция. Собор Святого Марка; XII в.; местонахождение: Италия. Венеция, Собор Святого Марка
Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος
Μωσαϊκό τού 12ου αιώνα μ.Χ. στην δυτική αψίδα τού Παρεκκλήσιου τού Αγίου Πέτρου στον Καθεδρικό Ναό τού Αγίου Μάρκου. Βενετία. Ιταλία.


Η ιστορία της ζωής του Ανδρέα μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, ο Ανδρέας κήρυξε στη Βιθυνία, Εύξεινο Πόντο (μάλιστα ο Απόστολος, είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας του Βυζαντίου αφού εκεί εγκατέστησε πρώτο επίσκοπο, τον απόστολο Στάχυ (βλέπε 31 Οκτωβρίου) κι αυτού διάδοχος είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης), Θράκη, Μακεδονία και Ήπειρο. Τελικά, κατέληξε στην Αχαΐα.

Στην Αχαΐα, η διδασκαλία του καρποφόρησε και με τις προσευχές του θεράπευσε θαυματουργικά πολλούς ασθενείς. Έτσι, η χριστιανική αλήθεια είχε μεγάλες κατακτήσεις στο λαό της Πάτρας. Ακόμα και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του ανθύπατου Αχαΐας Αιγεάτου, αφού τη θεράπευσε ο Απόστολος από τη βαρειά αρρώστια που είχε, πίστεψε στο Χριστό. Το γεγονός αυτό εκνεύρισε τον ανθύπατο και με την παρότρυνση ειδωλολατρών ιερέων συνέλαβε τον Ανδρέα και τον σταύρωσε σε σχήμα Χ. Έτσι, ο Απόστολος Ανδρέας παρέστησε τον εαυτό του στο Θεό «δόκιμον ἐργάτην» (Β΄ προς Τιμόθεον, 2: 15). Δηλαδή δοκιμασμένο και τέλειο εργάτη του Ευαγγελίου.


.. Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим.
Ο Άγιος Απόστολος Ανδρέας.  Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη. Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη


Οι χριστιανοί της Αχαΐας θρήνησαν βαθιά τον θάνατο του. Ο πόνος τους έγινε ακόμη πιο μεγάλος, όταν ο ανθύπατος Αιγεάτης αρνήθηκε να τους παραδώσει το άγιο λείψανο του, για να το θάψουν. Ο Θεός όμως οικονόμησε τα πράγματα. Την ίδια μέρα, που πέθανε ο άγιος, ο Αιγεάτης τρελάθηκε κι αυτοκτόνησε. Οι χριστιανοί τότε με τον επίσκοπο τους τον Στρατοκλή, πρώτο επίσκοπο των Πατρών, παρέλαβαν το σεπτό λείψανο και το 'θαψαν με μεγάλες τιμές.

Αργότερα, όταν στον θρόνο του Βυζαντίου ανέβηκε ο Κωνστάντιος, που ήταν γιος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, μέρος του ιερού λειψάνου μεταφέρθηκε από την πόλη των Πατρών στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε στον ναό των αγίων Αποστόλων «ένδον της Αγίας Τραπέζης». Η αγία Κάρα του Πρωτοκλήτου φαίνεται πως απέμεινε στην Πάτρα.

Όταν όμως οι Τούρκοι επρόκειτο να καταλάβουν την πόλη το 1460 μ.Χ., τότε ο Θωμάς Παλαιολόγος, αδελφός του τελευταίου αυτοκράτορας Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου και τελευταίος Δεσπότης του Μοριά, πήρε το πολύτιμο κειμήλιο και το μετέφερε στην Ιταλία. Εκεί, αφού το παρέλαβε ο Πάπας Πίος ο Β, το πολύτιμο κειμήλιο εναποτέθηκε στον ναό του αγίου Πέτρου της Ρώμης.

Τον Νοέμβριο του 1847 μ.Χ. ένας Ρώσος Πρίγκηπας, ο Ανδρέας Μουράβιεφ δώρησε στην πόλη της Πάτρας ένα τεμάχιο δακτύλου του χεριού του Αγίου. Ο Μουράβιεφ είχε λάβει το παραπάνω ιερό Λείψανο από τον Καλλίνικο, πρώην Επίσκοπο Μοσχονησίων, ο οποίος μόναζε τότε στο Άγιο Όρος.


Ап. Андрей Первозванный. Икона. Ростов. XV. 86 х 33. Из Тихвинской церкви с. Павлово близь Ростова. РЯХМЗ. Ростов Великий.
Απόστολος Ανδρέας. Εικόνα Ροστόφ. τού 15ου αιώνα μ.Χ. από την Εκκλησία Tikhvin. Pavlovsk κοντά στο Ροστόφ. Ρωσία


Στην πόλη της Πάτρας, επανακομίσθηκαν και φυλάσσονται από την 26η Σεπτεμβρίου 1964 μ.Χ. η τιμία Κάρα του Αγίου και από την 19ην Ιανουαρίου 1980 μ.Χ. λείψανα του Σταυρού, του μαρτυρίου του. Η αγία Κάρα του Πρωτοκλήτου ύστερα από ενέργειες της Αρχιεπισκοπής Κύπρου μεταφέρθηκε και στην Κύπρο το 1967 μ.Χ. για μερικές μέρες κι εξετέθηκε σε ευλαβικό προσκύνημα.






Όπως αναφέρει μια Κυπριακή παράδοση, σε μια περιοδεία του, ο Απόστολος Ανδρέας, πήγε και στην Κύπρο. Το καράβι, που τον μετέφερε στην Αντιόχεια από την Ιόππη, λίγο πριν προσπεράσουν το γνωστό ακρωτήρι του αποστόλου Ανδρέα και τα νησιά, που είναι γνωστά με το όνομα Κλείδες, αναγκάστηκε να σταματήσει εκεί σ' ένα μικρό λιμανάκι, γιατί κόπασε ο άνεμος. Τις μέρες αυτές της νηνεμίας τους έλειψε και το νερό. Ένα πρωί, που ο πλοίαρχος βγήκε στο νησί κι έψαχνε να βρει νερό, πήρε μαζί του και τον απόστολο. Δυστυχώς πουθενά νερό. Κάποια στιγμή, που έφτασαν στη μέση των δύο εκκλησιών, που υπάρχουν σήμερα, της παλαιάς και της καινούργιας, που 'ναι κτισμένη λίγο ψηλότερα, ο άγιος γονάτισε μπροστά σ' ένα κατάξερο βράχο και προσευχήθηκε να στείλει ο Θεός νερό. Ποθούσε το θαύμα, για να πιστέψουν όσοι ήταν εκεί στον Χριστό. Ύστερα σηκώθηκε, σφράγισε με το σημείο του Σταυρού τον βράχο και το θαύμα έγινε. Από τη ρίζα του βράχου βγήκε αμέσως μπόλικο νερό, που τρέχει μέχρι σήμερα μέσα σ' ένα λάκκο της παλαιάς εκκλησίας κι απ' εκεί προχωρεί και βγαίνει από μια βρύση κοντά στη θάλασσα. Είναι το γνωστό αγίασμα. Το ευλογημένο νερό, που τόσους ξεδίψασε, μα και τόσους άλλους, μυριάδες ολόκληρες, που το πήραν με πίστη δρόσισε και παρηγόρησε. Και πρώτα-πρώτα το τυφλό παιδί του καπετάνιου.


Μέρος της κάρας του Αποστόλου Ανδρέα που φυλάσσεται στη  Βατοπαιδινή  Σκήτη του Αγίου Ανδρέα (Σεράϊ) Καρυές Αγίου Όρους








 Τρίπτυχο λειψανοθήκη του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα. Δεν είναι γνωστό στη λειψανοθήκη, εάν το τρίπτυχο περιέχει κάποιο μικρολείψανο (πχ οστό) ή κάτι άλλο σχετικό με τον Απόστολο Ανδρέα στον Καθεδρικό Ναό της Τρηρ (Trier) Γερμανίας





Φορητό αλτάριο λειψανοθήκη του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα. Περιέχει τη σόλα από ένα σανδάλι του Αποστόλου Ανδρέα (αλλά και μέρος της γενειάδας του Αποστόλου Πέτρου) στον Καθεδρικό Ναό της Τρηρ (Trier) Γερμανίας







Храм Успения Пресвятой Богородицы
Русская Православная Церковь, Московская епархия , Одинцовское 
Απότμημα λειψάνου  δεξιάς χειρός Αποστόλου Ανδρέου στον Ιερό Ναό τής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας, Επισκοπή Μόσχας, Odintsovo Μοσκόφσκαγια ομπλάστ, Ρωσία






Ковчег с частицей мощей св. апостола Андрея Первозванного 
за богослужением в Троице-Сергиевой Лавре 
Η κιβωτός με τα λείψανα του Αγίου Απόστολος Ανδρέας
κατά τη διάρκεια της λειτουργία στην της Αγίας Τριάδας του Αγίου Σεργίου Λαύρας) - (το μεγαλύτερο μοναστήρι της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με μακρά ιστορία. Βρίσκεται στο κέντρο του Σεργκιέφ Ποσάντ , περιοχή της Μόσχας , στις όχθες του ποταμού Konchury)










МОЩИ АП. АНДРЕЯ. Кафедральный собор святого апостола Андрея Первозванного. Duomo, piazza Duomo, 84011 Amalfi (SA). В крипте собора почивают мощи святого апостола Андрея Первозванного. Здесь в подземном храме – крипте - уже тысячу лет  хранятся мощи св. Апостола Андрея Первозванного.В главном алтаре весит икона с изображением мученичества святого апостола Андрея. В правом нефе собора мы видим статую святого апостола Андрея.Из базилики Распятия, спустившись вниз по лестнице, мы сразу же попадаем в крипту собора, где сохраняются мощи святого апостола Андрея. Над гробом апостола стоит величественная статуя работы скульптора Микеланджело Наккерино

ΛΕΙΨΑΝΟ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ στον  Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ανδρέα. Duomo, Piazza Duomo, 84011 Αμάλφι (SA) Ιταλία. Στην κρύπτη τού Καθεδρικού Ναού  βρίσκεται το λείψανο τού Αγίου Ανδρέα Πρωτόκλητου . Στον υπόγειο Ναό - κρύπτη - χίλια χρόνια είναι το λείψανο τού Αγίου Απόστολου Ανδρέα Πρωτόκλητου . Στο δεξιό κλίτος τού Καθεδρικού Ναού μπορούμε να δούμε ένα άγαλμα τού Αγίου Αποστόλου Ανδρέα . Από τη Βασιλική της Σταύρωσης, που κατεβαίνει τις σκάλες, βρισκόμαστε αμέσως στην κρύπτη τού Καθεδρικού Ναού, όπου αποθηκεύεται το λείψανο τού Αγίου Ανδρέα Αποστόλου. Πάνω από τον τάφο του Αποστόλου βρίσκεται το μεγαλοπρεπές άγαλμα του γλύπτη Μιχαήλ Άγγελο Nakkerino








Ковчег для мощей Святого Андрея Первозванного
Λειψανοθήκη μέ απότμημα λειψάνου τού Αγίου Αποστόλου Ανδρέα Πρωτοκλήτου







мощей Святого Андрея Первозванного. Кемеровская Епархия Русской Православной Церкви Ленинск-Кузнецкое
Απότμημα λειψάνου Αποστόλου Ανδρέου Πρωτοκλήτου στην πόλη Leninsk-Kuznetsk της περιοχής Κεμέροβο, τής Ρωσικής Ορθόδοξης Επισκοπής Κεμεροβο τής Μητρόπολης Κουζμπας 

Ковчег с мощами апостола Андрея Первозванного, прп. Серафима Саровского, прав. Феодора Ушакова и Дивеевских святых в храма святых Новомучеников и Исповедников Российских г. Ленинск-Кузнецкий Кемеровсокой области Кемеровской Епархии Русской Православной Церкви (Московский Патриархат)

Η Λειψανοθήκη με αποτμήματα λειψάνων του Αγίου Ανδρέα, Αγίου .. Σεραφείμ του Σάρωφ, δεξιά. Θεόδωρος Ushakov και Diveevo άγιοι στον Ορθόδοξηο Ενοριακό Ναό των Αγίων Νεομαρτύρων και Ομολογητών ρωσική Leninsk-Kuznetsk, περιοχή Κεμέροβο Kemerovsokoy Επισκοπή της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (Πατριαρχείο Μόσχας)





Mount Athos,St.Apostle Andrew relic
Άγ.Όρος,λείψανο Αγ.Αποστόλου Ανδρέα















Manastirea Pestera Sfantului Apostol Andrei

Plecand de la Cernavoda spre sud in directia Ostrov, pe drumul care serpuieste printre coline, aproape de cursul Dunarii, ajungi dupa mai multe localitati cu specific pescaresc in comuna Ion Corvin.

Un indicator, la iesirea din sat, te indruma sa mergi mai departe pe un drum lateral pentru a ajunge dupa 3-4 kilometri la Manastirea "Pestera Sfantului Apostol Andrei". La capatul drumului ce trece prin padure se afla manastirea cu cele trei biserici si corpul de chilii, situate intr-un frumos cadru natural.
In biserica mica se pastreaza o sfanta lacra cu moastele Sfantului Andrei. Este o cruce in forma de X, in fata Sfantului Altar, in partea stanga. In centrul crucii se afla o particica din degetul Sfantului Apostol Andrei, adusa acum doi ani de la Mitropolia Trifiliei din Grecia iar in cele patru laturi ale crucii sunt particele de sfinte moaste ale sfintilor dobrogeni: Zoticos, Attalos, Kamasis si Filippos sfintii martiri de la Niculitel, Epictet preotul si Astion monahul.

Σπηλιά Μονή Αγίου Αποστόλου Ανδρέα
στην Ρουμανία

Ξεκινώντας από το Τσερναβόντα προς τα νότια προς τον Ostrov, στο δρόμο που περνάει από τους λόφους, κοντά στο ποτάμι του Δούναβη, θα φτάσετε σε αρκετές τοποθεσίες με συγκεκριμένη αλιεία στο χωριό Ion Corvin.

Ένας δείκτης στην έξοδο του χωριού σας οδήγησε να προχωρήσετε περισσότερο σε έναν παράπλευρο δρόμο για να φτάσετε 3-4 χιλιόμετρα στο Μοναστήρι "Σπήλαιο του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα". Στο τέλος του δρόμου που περνά μέσα από το δάσος είναι το μοναστήρι με τις τρεις εκκλησίες και το κελί των κυττάρων, που βρίσκεται σε ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον.
Στη μικρή εκκλησία σώζεται ένας άγιος άγιος με τα λείψανα του Αγίου Ανδρέα. Είναι ένας σταυρός σχήματος Χ μπροστά από το Άγιο Βωμό στα αριστερά. Στο κέντρο του σταυρού υπάρχει ένα δάκτυλο από τον Άγιο Απόστολο Ανδρέα που έφερε πριν από δύο χρόνια από την Μητροπόλεις της Τριφυλίας της Ελλάδας και στις τέσσερις πλευρές του σταυρού είναι οι παρτιζάνες των ιερών κινήτρων των αγίων της Δόμπεγας: οι μάρτυρες των Ζωτικών, Αττάλου, Καμάσι και Φίλιππου από Niculitel, ιερέας Epictet και μοναχός Άστον.













Ήταν κι αυτό ένα από τα πρόσωπα του καραβιού που μετέφερε ο πατέρας. Γεννήθηκε τυφλό και μεγάλωσε μέσα σε ένα συνεχές σκοτάδι. Ποτέ του δεν είδε το φως. Δένδρα, φυτά, ζώα αγωνιζόταν να τα γνωρίσει με το ψαχούλεμα. Εκείνη την ήμερα, όταν οι ναύτες γύρισαν με τα ασκιά γεμάτα νερό κι εξήγησαν τον τρόπο που το βρήκαν στο νησί, ένα φως γλυκιάς ελπίδας άναψε στην καρδιά του δύστυχου παιδιού. Μήπως το νερό αυτό, σκέφτηκε, που βγήκε από τον ξηρό βράχο ύστερα απ' την προσευχή του παράξενου εκείνου συνεπιβάτη τους, θα μπορούσε να χαρίσει και σ' αυτόν το φως του που ποθούσε; Αφού με θαυμαστό τρόπο βγήκε, θαύματα θα μπορούσε και να προσφέρει. Με τούτη την πίστη και τη βαθιά ελπίδα ζήτησε και το παιδί λίγο νερό. Διψούσε. Καιγόταν απ' τη δίψα. Ο απόστολος, που ήταν εκεί, έσπευσε κι έδωσε στο παιδί ένα δοχείο γεμάτο από το δροσερό νερό. Όμως το παιδί προτίμησε, αντί να δροσίσει με το νερό τα χείλη του, να πλύνει πρώτα το πρόσωπο του. Και ω του θαύματος! Μόλις το δροσερό νερό άγγιξε τους βολβούς των ματιών του παιδιού, το παιδί άρχισε να βλέπει!

Κι ο απόστολος, που τον κοίταζαν όλοι με θαυμασμό, άρχισε να τους μιλά και να τους διδάσκει τη νέα θρησκεία. Το τέλος της ομιλίας πολύ καρποφόρο. Όσοι τον άκουσαν πίστεψαν και βαφτίστηκαν. Την αρχή έκανε ο καπετάνιος με το παιδί του, που πήρε και το όνομα Ανδρέας. Κι ύστερα όλοι οι άλλοι επιβάτες και μερικοί ψαράδες που ήσαν εκεί. Πίστεψαν όλοι στον Χριστό που τους κήρυξε ο απόστολος μας και βαφτίστηκαν. Φυσικά το θαύμα της θεραπείας του τυφλού παιδιού, ακολούθησαν κι άλλα, κι άλλα. Στο μεταξύ ο άνεμος άρχισε να φυσά και το καράβι ετοιμάστηκε για να συνεχίσει το ταξίδι του. Ο απόστολος, αφού κάλεσε κοντά του όλους εκείνους που πίστεψαν στον Χριστό και βαφτίστηκαν, τους έδωκε τις τελευταίες συμβουλές του και τους αποχαιρέτησε.

Αργότερα, μετά από χρόνια, κτίστηκε στον τόπο αυτόν που περπάτησε και άγιασε με την προσευχή, τα θαύματα και τον ιδρώτα του ο Πρωτόκλητος μαθητής, το μεγάλο μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα, που με τον καιρό είχε γίνει παγκύπριο προσκύνημα. Κάθε χρόνο χιλιάδες προσκυνητές απ' όλα τα μέρη της Κύπρου, ορθόδοξοι και ετερόδοξοι κι αλλόθρησκοι ακόμη, συνέρεαν στο μοναστήρι, για να προσκυνήσουν τη θαυματουργό εικόνα του αποστόλου, να βαφτίσουν εκεί τα νεογέννητα παιδιά τους και να προσφέρουν τα δώρα τους, για να εκφράσουν τα ευχαριστώ και την ευγνωμοσύνη τους στον θείο απόστολο. Κολυμβήθρα Σιλωάμ ήταν η εκκλησία του για τους πονεμένους. Πλείστα όσα θαύματα γινόντουσαν εκεί σε όσους μετέβαιναν με πίστη αληθινή και συντριβή ψυχής.

Διαβάστε εδώ, μια Παράκληση στον Απόστολο Ανδρέα, ποίημα του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη.



 Στην Ιερα Μονη Τιμίου Προδρόμου Νικήσιανης (ΕΛΕΥΘΕΡΟΎΠΟΛΗ) φυλλάσονται λείψανα πολλών αγίων όπως:  Τμήμα της κάρας του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του πρωτοκλήτου.


Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’.
Ὡς τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλητος, καὶ τοῦ Κορυφαίου αὐτάδελφος, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων Ἀνδρέα ἱκέτευε, εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὴν ἐν πρεσβείαις.
Τὸν τῆς ἀνδρείας ἐπώνυμον θεηγόρον, καὶ μαθητῶν τὸν πρωτόκλητον τοῦ Σωτῆρος, Πέτρου τὸν σύγγονον εὐφημήσωμεν· ὅτι ὡς πάλαι τούτῳ, καὶ νῦν ἡμῖν ἐκέκραγεν· Εὑρήκαμεν δεῦτε τὸν ποθούμενον.

Минея - Ноябрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναῖο - Νοέμβριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας .

Μεγαλυνάριον
Πρώτος προσπελάσας τω Ιησού, Πρωτόκλητος ώφθης, και ακρότης των Μαθητών, Ανδρέα θεόπτα, εντεύθεν διανύεις, παθών τας αναβάσεις της αναστάσεως.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016



Ο Άγιος Παράμονος και οι Τριακόσιοι Εβδομήντα Μάρτυρες
 που μαρτύρησαν μαζί μ' αυτόν







Eις τον Παράμονον.
Ὁ Παράμονος νύπεταί σοι Χριστέ μου.
Γνοὺς γὰρ Θεὸν μόνον σε, σοὶ θνῄσκει μόνῳ.

Eις τους τριακοσίους εβδομήκοντα.
Ξίφει κεφαλὰς ἄνδρες ἑπτάκις δέκα
Σὺν ἐξαπλῇ διδοῦσι πεντηκοντάδι.

Παράμονον δ' ἐνάτῃ κτάνον εἰκάδι ἔγχεα μακρά.
Βιογραφία
Ο Άγιος Παράμονος μαρτύρησε μαζί με άλλους 370 χριστιανούς στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος, που είχε κάνει πολλούς φόνους χριστιανών. Τότε λοιπόν, κοντά στον ποταμό Τίγρη υπήρχαν ιαματικά λουτρά. Στα λουτρά αυτά είχε πάει και ένας φανατικός λάτρης των ειδώλων, ο άρχων Ακυλίνος. Όταν έκανε θυσίες στο ναό της Ίσιδος, έδωσε διαταγή να συμμετέχουν σ' αυτές ο Παράμονος και άλλοι 370 χριστιανοί, που είχαν συλληφθεί και τους κρατούσαν φυλακισμένους. Όλοι όμως αρνήθηκαν. Και ενώ γίνονταν οι ειδωλολατρικές θυσίες, οι πιστοί του Χριστού έψαλλαν «ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς» (Προς Εφεσίους, ε' 19) στο Σωτήρα τους.


Мучение свв. Парамона и Филумена. Тзортзи (Зорзис) Фука. Фреска. Афон (Дионисиат). 1547 г.
Μαρτύριο τού Αγίου Παραμόνου. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.  από τον Γεώργιο Φουκά στην Ιερά Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους



Ο Ακυλίνος, εξαγριωμένος από τη στάση τους, διέταξε να τους σκοτώσουν. Όρμησαν εναντίον τους οι στρατιώτες, και κτυπώντας τους με τις λόγχες, καταξέσχισαν τα σώματα τους. Έτσι, μαρτυρικά και ένδοξα παρέδωσαν όλοι τη γενναία ψυχή τους στο στεφανοδότη Χριστό.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.
Παράμονον μέλψωμεν σὺν Φιλουμένῳ πιστοί, ὡς θείους θεράποντας καὶ ἀθλητὰς εὐκλεεῖς Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· τοῦτον γὰρ φερωνύμως ὡς φιλήσαντας ἄγαν, ᾔσχυναν δι' ἀγώνων παρανόμων τὸ κράτος αἰτοῦντες πταισμάτων λύσιν πᾶσι καὶ ἔλεος.


Минея - Ноябрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναῖο - Νοέμβριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας .


Κάθισμα
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὁ Μάρτυς Παράμονος, καρτερικῶς ἐναθλῶν, τοῖς ῥείθροις τοῦ αἵματος, πολυθεΐας πυράν, ἐνθέως κατέσβεσεν· ὅθεν τῶν ἰαμάτων, εἰληφὼς θείαν χάριν, δαίμονας ἀπελαύνει, καὶ νοσήματα παύει αὐτοῦ Χριστὲ πρεσβείαις, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.








Ο Άγιος  Μάρτυς Φιλούμενος


Φιλουμένου πείρουσιν ἥλοις τοὺς πόδας,
Χριστὸν φιλοῦντος καὶ Θεῷ φιλουμένου.
Βιογραφία
Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τον Άγιο Φιλούμενο, ο οποίος καταγόταν από τη Λυκαονία. Ήταν έμπορος σιτηρών. Καταγγέλθηκε, το 270 μ.Χ., ως χριστιανός στον ηγεμόνα της Άγκυρας Φήλικα. Συνελήφθη και τον παρουσίασαν μπροστά στον ηγεμόνα. Ο Φιλούμενος όμως δεν πτοήθηκε από τις απειλές που δέχθηκε και παρέμεινε πιστός στην μία και αληθινή πίστη του Χριστού. Τον υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια, τρυπώντας του τα άκρα με καρφιά. Με αυτό τον μαρτυρικό τρόπο παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.

.. Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим.
Ο Άγιος Μάρτυς Φιλούμενος.  Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη. Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.
Παράμονον μέλψωμεν σὺν Φιλουμένῳ πιστοί, ὡς θείους θεράποντας καὶ ἀθλητὰς εὐκλεεῖς Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· τοῦτον γὰρ φερωνύμως ὡς φιλήσαντας ἄγαν, ᾔσχυναν δι' ἀγώνων παρανόμων τὸ κράτος αἰτοῦντες πταισμάτων λύσιν πᾶσι καὶ ἔλεος.

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016


Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε

Στεφάνου διακόνου τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, εἰς τόν Βίον καί μαρτύριον το[θ παμμάκαρος καί ὁσίου μάρτυρος Στεφάνου τοῦ Νέου, μαρτυρήσαντος ἐπί τοῦ ἀσεβοῦς Εἰκονοκαύστου βασιλέως Κωνσταντίνου τοῦ καί Κοπρωνύμου
(σελίδες 1069 - 1186 )




Νέος Παράδεισος : Ήτοι λόγοι διάφοροι και βίοι αγίων / εκ του Μεταφραστού Συμεώνος, εις την κοινήν ημετέραν διάλεκτον μεταγλωττισθέντες μεν παρά Αγαπίου μοναχού του Κρητός. - ΤΩ ΑΥΤΩ ΜΗΝΙ ΚΗ΄ Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν καί Ὁμολογητοῦ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ
(σελίδες 198 - 215 )





Ο Όσιος Στέφανος ο Ομολογητής, ο Νέος






Πληγεὶς νέε Στέφανε τὴν κάραν ξύλῳ,
Εὗρες πρεπόντως οὐχὶ γηράσκον στέφος.
Εἰκάδι ὀγδοάτῃ Στεφάνου Νέου κράτα θραῦσαν.
Βιογραφία
Ο Όσιος Στέφανος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και οι ευσεβείς γονείς του Ιωάννης και Άννα τον ανέθρεψαν κατά τον καλύτερο χριστιανικό τρόπο. Όταν μεγάλωσε, μορφώθηκε αρκετά και αργότερα αναδείχθηκε ηγούμενος στο περίφημο όρος του Αγίου Αυξεντίου.











Όταν ξέσπασε ο πόλεμος εναντίον των αγίων εικόνων, όχι μόνο δε συμμορφώθηκε με τις αυτοκρατορικές διαταγές, αλλά και χαρακτήρισε αιρετικούς τους εικονομάχους βασιλείς. Καταγγέλθηκε στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Κοπρώνυμο, ο όποιος ήλπιζε με την προσωπική του επιβολή, όταν τον έφερνε μπροστά του, να δαμάσει το φρόνημα του Στεφάνου. Συνέβη όμως το αντίθετο. Ο Στέφανος, από τους ανθρώπους με «πολλὴν παῤῥησία ἐν πίστει τὴν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Α' προς Τιμόθεον, γ' 13), δηλαδή με πολλή παρρησία και θάρρος στο να διακηρύττει την πίστη που ομολογούν όσοι είναι σε κοινωνία με τον Ιησού Χριστό, ήλεγξε αυστηρά κατά πρόσωπο τον Κοπρώνυμο. Αυτός τότε τον έκλεισε στη φυλακή και μετά από μέρες διέταξε να τον θανατώσουν.







.. Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим.
Ο Όσιος Στέφανος ο Ομολογητής, ο Νέος.  Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη. Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη


Αφού, λοιπόν, τον έβγαλαν από την φυλακή, άρχισαν να τον λιθοβολούν και να τον κτυπούν με βαρεία ρόπαλα. Ένα ισχυρό κτύπημα στο κεφάλι έδωσε τέλος στη ζωή του Στεφάνου (το 767 μ.Χ.). Κατόπιν το σώμα του το έριξαν στη θάλασσα, αλλά ευλαβείς χριστιανοί που το βρήκαν όταν τα κύματα το έφεραν στην παραλία, το έθαψαν με την αρμόζουσα τιμή.

Ιερά Λείψανα: Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείαν ἄσκησιν ἐνδεδειγμένος, σκεῦος γέγονας δικαιοσύνης διαπρέπων ταῖς σεπταῖς ἀναβάσεσι· καὶ τοῦ Χριστοῦ τὴν εἰκόνα σεβόμενος, μαρτυρικῆς ἠξιώθης φαιδρότητος. Θεῖε Στέφανε, ἐν ὅπλῳ ἡμᾶς στεφάνωσον τῆς θείας εὐδοκίας τοὺς ὑμνοῦντας σε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἀσκητικῶς προγυμνασθεὶς ἐν τῷ ὄρει, τὰς νοητὰς τῶν δυσμενῶν παρατάξεις, τῇ πανοπλίᾳ ὤλεσας παμμάκαρ τοῦ Σταυροῦ. Αὖθις δὲ πρὸς ἄθλησιν, ἀνδρικῶς ἀπεδύσω, κτείνας τὸν Κοπρώνυμον, τῷ τῆς Πίστεως ξίφει· καὶ δι᾽ ἀμφοῖν ἐστέφθης ἐκ Θεοῦ, Ὁσιομάρτυς ἀοίδιμε Στέφανε.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἑορτάζει σήμερον, ἡ Ἐκκλησία, ἑορτὴν εὐφρόσυνον, ἐν τῇ σῇ μνήμη· καὶ πιστῶς, ἀνευφημοῦσα κραυγάζει σοι, Στέφανε θεῖε, ὁσίων τὸ καύχημα.

Κάθισμα
Ἦχος δ’ Ὁ ὑψωθεὶς.
Τῶν Μοναστῶν ὑπογραμμὸς ἀνεδείχθης, τῶν Ἀθλητῶν καλλωπισμὸς ἀνεφάνης, δι' ἀμφοτέρων Στέφανε κοσμούμενος· ὅθεν ἀξιάγαστε, καὶ διπλοῦς τοὺς στεφάνους, ἔλαβες ἀσκήσεως, καὶ ἀθλήσεως Πάτερ. Ἀλλ' ἐκτενῶς Χριστὸν ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν σὲ ὑμνούντων, ἱκέτευε Στέφανε.

Ὁ Οἶκος
Εἰς πᾶσαν γῆν ὡς ἀληθῶς, διέδραμεν ὁ φθόγγος τῶν σῶν κατορθωμάτων, σοφὲ Ὁσιομάρτυς, ὧν περ εἰργάσω θαυμαστῶς· ὅθεν δυσωπῶ σε, παρρησίαν πρὸς Θεὸν ὡς κεκτημένος Ὅσιε, ἱκέτευε τοῦ δοθῆναί μοι λόγον ἐπάξιον, τοῦ ἀνευφημῆσαι τοὺς ἀγῶνας, οὓς ὑπέστης ἐξ ὁρατῶν ἐχθρῶν καὶ νοουμένων· ὃς πρὶν ἀσκητικῶς καθεῖλες, ἀπάσας τὰς κινήσεις τῆς σαρκὸς ἀπονεκρώσας, ἀθλήσει δὲ νῦν τὸν τύραννον ἐτροπώσω, Ὁσίων τὸ καύχημα.




Ο Άγιος Μάρτυς Ειρήναρχος και οι Επτά Άγιες Γυναίκες


Eις τον Eιρήναρχον.
Τὸν Εἰρήναχον ἡ φονεύτρια σπάθη
Σῷ Σῶτερ εἰρήναρχε συντάττει μέρει.

Eις τας επτά Γυναίκας.
Ἔδειξε νεκρὰς ἐν Σεβαστείᾳ πόλει
Γυναῖκας ἑπτὰ πανσεβάστους τὸ ξίφος.
Βιογραφία
Ο Άγιος Ειρήναρχος έζησε την εποχή του βασιλιά Διοκλητιανού και καταγόταν από την Σεβάστεια. Γεννήθηκε σε οικογένεια ειδωλολατρών και είχε μάθει να αισθάνεται μάλλον απέχθεια προς τους χριστιανούς. Υπηρετούσε τους βασανιστές των χριστιανών στους διωγμούς των. Όμως η συχνή προσέγγιση που είχε με τους μάρτυρες του Χριστού, φώτισε σταδιακά τον Ειρήναρχο. Έβλεπε τους ηρωικούς μάρτυρες πράους αλλά ταυτόχρονα δυνατούς και ακλόνητους εις την πίστη τους τις γυναίκες να υπομένουν τα φρικτά βασανιστήρια με καρτερικότητα και αυταπάρνηση και τους θαύμαζε για το μεγαλείο τους. Η βαθμιαία αυτή μεταβολή στην ψυχή του Ειρηνάρχου κατέληξε στην ομολογία του στο Χριστό, την ώρα που επτά χριστιανές γυναίκες υπέμεναν καρτερικότατα για την πίστη τους, όλες τις τιμωρίες και τα μαρτύρια. 



.. Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим.
Ο Άγιος Μάρτυς Ειρήναρχος.  Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη. Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη




Η ομολογία αυτή του στοίχισε το θάνατο, τον οποίο βρήκε δια αποκεφαλισμού και τον οποίο υπέστη με πλήρη αγαλλίαση το 303 μ.Χ.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Εἰρήνης τὸν πρύτανιν, ὁμολογήσας πιστῶς, τῆς πλάνης τὸν τάραχον, κατέλιπες νουνεχῶς, θεόφρον Εἰρήναρχε, ὅθεν δι’ ὕδατος τέ, καὶ πυρὸς ὡς διῆλθες, ἔβης τροπαιοφόρος, πρὸς οὐράνιον λῆξιν, εἰρήνην καὶ σωτηρίαν, πάσιν αἰτούμενος.

Κάθισμα
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς.
Γῆ καὶ ὑγρὰ τοὺς καρτερούς σου ἀγῶνας, κατεμερίσθη Ἀθλητὰ γενναιόφρον, δι' ὧν τῆς πλάνης ἔλυσας τὸ φρύαγμα, καὶ τὴν ὑπερκόσμιον, μετὰ πάντων Μαρτύρων, δόξαν αἰωνίζουσαν, ἐκληρώσω παμμάκαρ. Ἀλλ' ὑπὲρ πάντων πρέσβευε Χριστῷ, τῶν σὲ τιμώντων, τρισμάκαρ Εἰρήναρχε.


Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016




Ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας Ιάκωβος ο Πέρσης

Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος. Τοιχογραφία ( Fresco) τού έτους 1527 μ.Χ. από  τον   Θεοφάνη τον  Κρήτα στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά. Μετέωρα




Мч. Иаков.. Феофан Критский и Симеон. Фреска церкви свт. Николая. Монастырь Ставроникита. Афон. 1546 год.
Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος .Τοιχογραφία  (Fresco) τού έτους 1546 μ.Χ. από τον  Θεοφάνη τον Κρήτα και  τον Συμεών στο Παρεκκλήσιο τού Αγίου Νικολάου.  τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Αγίου Όρους


Мч. Иаков. Фреска. Церковь св. Георгия. Старо-Нагоричино. Сербия. 1317-1318 годы.
Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος.  Τοιχογραφία (Fresco) τού ἐτους  1317-1318  στην Εκκλησία  τής Ιεράς Μονής τού Αγίου Γεωργίου στην  Παλιά Ναγκορίτσανε FYROM





Τμηθεὶς μεληδόν, καὶ σφαγὴν Πέρσης φέρων,
«Ψυχὴ σεσώσθω, φροῦδά μοι μέλη» λέγει.
Εἰκάδι Πέρσης ἑβδομάτῃ σφάγη ἐκμελεϊσθείς.
Βιογραφία
Ο Άγιος Ιάκωβος, έζησε τον 4ο μ.Χ. αι. επί βασιλέως Αρκαδίου (περί το 395 μ.Χ.).


Мч. Иаков. Тзортзи (Зорзис) Фука. Фреска. Афон (Дионисиат). 1547 г.
Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.  από τον Γεώργιο Φουκά στην Ιερά Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους


Мч. Иаков. Фреска церкви Благовещения. Грачаница. Косово. Сербия. Около 1318 г.
Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους  περίπου 1318  μ.Χ. στην Εκκλησία τού Ευαγγελισμού τηή Θεοτόκου. Γκρατσάνιτσα. Κοσσυφοπέδιο. Σερβία. 










Ζούσε στη Βηθλαδά της Περσίας και καταγόταν από επίσημο γένος. Ήταν φίλος με το βασιλιά των Περσών, Ισδιγέρδη. Παρασυρμένος από αυτή τη φιλία του, ο Ιάκωβος απαρνήθηκε την πίστη του στο Χριστό. Για να ευχαριστήσει τον Ισδιγέρδη, άφησε τον εαυτό του να χαθεί μέσα στην ψευδαίσθηση του πλούτου των ανακτόρων.

Όταν το έμαθαν αυτό η μητέρα και η γυναίκα του, οι οποίες ήταν ευσεβείς και πιστές χριστιανές λυπήθηκαν και εξοργίστηκαν. Και οι δύο λοιπόν τον επιπλήξανε για τη στάση του και του δήλωσαν ότι δεν ήθελαν καμία σχέση, μαζί του. Αυτό το μικρό πλήγμα, επανέφερε τον Ιάκωβο στον ίσιο δρόμο. Τον έκανε να διαπιστώσει το χάσμα το οποίο δημιούργησε. Έτσι ο Ιάκωβος αποφάσισε να εξαγνίσει το ατόπημά του και να επανέλθει στον δρόμο του Θεού.

Μετά από την απόφαση αυτή, πήγε στον βασιλιά και ομολόγησε μπροστά του την μία και αληθινή πίστη στον Χριστό. Ο Ισδιγέρδης εξεπλάγη γι' αυτή την αλλαγή του Ιακώβου και προσπάθησε να τον μεταπείσει. Ο Ιάκωβος παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του και γι' αυτό διατάχθηκε να τον βασανίσουν. Μαρτύρησε με ακρωτηριασμό των άκρων του και κατόπιν με τον αποκεφαλισμό του. Με αυτό τον μαρτυρικό τρόπο παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.


Минологий. 27 ноября. Фреска. Церковь Христа Пантократора. Дечани. Косово. Сербия. Около 1350 года.
Μηνολόγιο 26 Νοεμβρίου. Τοιχογραφία (Fresco) τού ἐτους περίπου 1350 μ.Χ. στην. Εκκλησία τού Χριστού Παντοκράτορα. Ντέτσανι. Σερβία (Κόσοβο). 




Мч. Иаков.. Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим.
Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος.  Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη. Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη








Λειψανοθήκη με την κάρα του Αγίου Μάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου.
Κατασκευάστηκε στη Ζαντάρ στις αρχές του 
12ου αιώνα.Ζαντάρ, Μόνιμη Έκθεση Εκκλησιαστικής Τέχνης.







ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. Άγια Λείψανα του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Νέστορος, του Οσίου  Ιλαρίωνος, των Αγίων  μαρτύρων Μηνοδώρας, Νυμφοδώρας, και Μητροδώρας, του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα, του Αγίου Γεωργίου, Αίμα των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, της Αγίας Οσιομάρτυρος Ανυσίας, του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος, του Αγίου Νεομάρτυρος Παχωμίου του Αγιοπαυλίτου, του Αγίου Νεομάρτυρος Θεοδώρου του εν Αλικαρνασσώ, του Αγίου Ιωάννου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Νηστευτού, του Αγίου Οσιομάρτυρος Κοσμά Πρώτου του Αγίου Όρους, της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, του Οσίου Κυριάκου του Αναχωρητού, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου, των Αγίων Δισμυρίων, του Οσίου Μακαρίου του Αιγυπτίου, του Αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου, του Αγίου Ιερόθεου Αθηνών, του Αγίου Διονυσίου του Αεροπαγίτου κ.ά.







 Στην Ιερα Μονη Τιμίου Προδρόμου Νικήσιανης Νομού Καβάλας
 φυλλάσονται λείψανα πολλών αγίων όπως:
  1. Λείψανο Αγίου Ιακώβου του Πέρσου.





Ιερό λείψανο του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου,
α
πό τη συλλογή λειψάνων του Κέντρου Αγιολογικών Μελετών "Όσιος Συμεών ο Μεταφραστής". Αθήνα













Moaştele Sfântului Iacob Persul de la Mănăstirea Dragomirna
Τα λείψανα του Αγίου Ιακώβου του Πέρση Μονή Dragomirna

Dragomirna είναι ένα οχυρωμένο συγκρότημα μοναστήρι στη Ρουμανία , που χτίστηκε μεταξύ 1602-1609, στο χωριό Mitocu Dragomirnei του ομώνυμου πόλης (επί του παρόντος σε Suceava ) από τον Μητροπολίτη Αναστασίου Crimca της Μολδαβίας. Βρίσκεται κοντά στο δάσος Dragomirna σε απόσταση 12 χλμ βόρεια της Suceava . Η εκκλησία του μοναστηριού είναι αφιερωμένη Πεντηκοστής (Κυριακή γιόρτασε 50 ημέρες μετά το Πάσχα ).




De peste trei veacuri, ctitoria mitropolitului Atanasie Crimca şi a domnitorului martir Miron Barnovschi de lângă Suceava – Mănăstirea Dragomirna – are drept odor de mare preţ o parte din moaştele Sfântului Iacob Persul.
După decapitarea Sfântului Iacob, când regele persan Yezdegherd a aflat despre faptul că fraţii creştinii intenţionează să ia moaştele Sfântului, a dat ordin să fie arse şi dispersate. Însă, unii creştini au reuşit să le păstreze şi să le ducă la Ierusalim, unde au ajuns după 40 zile de mers pe jos şi le-au plasat în mănăstirea ibericilor (la Cetatea sau „Turnul lui David”) – înfiinţată de către Petru din Iberia, care era monofizit. Atunci când acesta, în urma sinodului de la Calcedon, a fost expulzat din Ierusalim, a dus cu el în Egipt şi moaştele Sfântului Iacob.

După cum aflăm prin „Proloagele de la Ohrida” ale Sfântului Nicolae Velimirovici, cinstitul cap al Sfântului Iacov a fost dus la Roma, iar altă parte a sfintelor lui moaşte au ajuns în Portugalia, unde este prăznuit în douăzeci şi două de zile ale lunii mai.

În 1697, o parte din moaştele Sfântului Iacob Persul au fost aduse la Mănăstirea Dragomirna, după cum menționează antimisul de mătase în care se păstrau.


De atunci, Mănăstirea Dragomirna a trecut prin multe momente de încercare, dar, prin purtarea de grijă a Sfântului Mare Mucenic Iacob Persul şi prin rugăciunile sfinţilor ce au vieţuit aici, mănăstirea a dăinuit.



Για πάνω από τρεις αιώνες, χτίστηκε από τον Μητροπολίτη Αθανάσιο Crimca και ο Πρίγκιπας Barnovschi επόμενο μάρτυρα Miron Suceava - Μονή Dragomirna - έχει την οσμή του μεγάλη τιμή κάποιο από τα λείψανα του Αγίου Ιακώβου του Πέρση.
Μετά τον αποκεφαλισμό του Αγίου Ιακώβου, όταν ο Πέρσης βασιλιάς Yezdegherd έμαθε ότι οι αδελφοί προτίθενται να λάβουν τα λείψανα του Αγίου χριστιανών, διέταξε να καεί και διάσπαρτα. Αλλά μερικοί Χριστιανοί έχουν καταφέρει να διατηρήσουν και να τους οδηγήσει στην Ιερουσαλήμ, όπου έφτασαν μετά από 40 ημέρες με τα πόδια και τα τοποθέτησαν στα Ίβηρες μοναστήρι (Φρούριο ή «Πύργος του Δαβίδ») - που ιδρύθηκε από τον Πέτρο τον Iberia, η οποία ήταν μονοφυσίτες. Όταν μετά τη Σύνοδο της Χαλκηδόνας, εκδιώχθηκε από την Ιερουσαλήμ, πήγε μαζί του στην Αίγυπτο και τα λείψανα του Αγίου Ιακώβου.

Όπως μαθαίνουμε στο "Πρόλογος από την Οχρίδα" του Αγίου Νικολάου Velimirovici, αξιότιμοι κεφάλι του Αγίου Ιακώβου ελήφθη στη Ρώμη και αλλού στον ιερό των λειψάνων έφθασε στην Πορτογαλία, όπου τιμάται είκοσι δύο ημέρες του Μαΐου .

Το 1697, μερικά από τα λείψανα του Αγίου Ιακώβου του Πέρση έφερε στη Μονή Dragomirna, όπως αναφέρεται Antimins μετάξι διατηρείται.


Από τότε, το μοναστήρι Dragomirna πέρασε πολλές φορές τον έλεγχο, αλλά από την φροντίδα του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Ιακώβου του Πέρση και τις προσευχές των αγίων που έζησαν εδώ, η μονή επέζησε.




Απότμημα Ιερού λειψάνου τού Αγίου Ιακώβου τού Πέρσου

MĂNĂSTIREA “SF. MARE MUCENIC IACOV PERSUL”, S. SIREȚI
În inima Basarabiei, la 16 km de Chişinau stă de veghe, ca un ochi de cer deschis între colinele înverzite, Mănăstirea Sfântului Mare Mucenic Iacov Persul, ctitorie monahicească contemporană ce se vrea a nu ruşina tradiţia ci a o continua creator.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΟΥ ΠΕΡΣΟΥ ΣΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΙΑ
Στην καρδιά της Βεσσαραβίας, 16 χλμ από το Κισινάου κρατά ρολόι ως ένα μάτι ανοιχτό ουρανό ανάμεσα στους καταπράσινους λόφους, η Μονή του Αγίου Μάρτυρος James ο Πέρσης, σύγχρονη μοναστική θεμέλια που δεν θα ντροπή μια συνεχή παράδοση, αλλά δημιουργικό.









Сербская православная церковь Михаила и Гавриила Архангелов в Сараево
Мощи святого Трифона,святого Пантелеймона,святого Иакова Персиянина
Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία των Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ στο Σεράγεβο
Τα λείψανα του Αγίου Τρύφωνος, του Αγίου Παντελεήμονα, του Αγίου Ιακώβου του Πέρση 

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὁ Μάρτυς Ἰάκωβος, ὁ τῆς Περσίδας βλαστός, τὸν δόλιον δράκοντα, τοὶς τῶν αἱμάτων κρουνοίς, ἀθλήσας ἀπέπνιξε, πίστει γὰρ ἀληθείας, μεληδὸν τετμημένος, ὤφθη τροπαιοφόρος, τοῦ Σωτῆρος ὁπλίτης, πρεσβεύων ἀδιαλείπτως, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν.


Минея - Ноябрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναῖο - Νοέμβριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας .

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Πεισθεὶς τῇ καλῇ, συζύγῳ καρτερόψυχε, καὶ τὸ φοβερόν, κριτήριον φοβούμενος, τῶν Περσῶν τὸ φρόνημα, καὶ τὸν φόβον Ἰάκωβε κατέπτυσας, καὶ ἀνεδείχθης Μάρτυς θαυμαστός, τὸ σῶμα ὡς κλῆμα συντεμνόμενος.

Мч. Иаков. Икона. Византия. XII в. 99,8 х 75,5. Икона из Пафоса. Кипр.
Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος. Βυζαντινή Εικόνα τού 12ου αιώνα μ.Χ. στην Πάφο. Κύπρος




Святые Косьма, Дамиан, Иаков Персянин. Икона (таблетка). Новгород. Конец XV в. 24 х 19. Из Софийского собора. Новгородский музей.
Άγιοι Κοσμάς, Δαμιανός, Ιάκωβος ο Πέρσης. Εικονίδιο (δισκίο) τού τέλος τού 15ου αιώνα μ.Χ. αιώνα. Από τον Καθεδρικό Ναό τής Αγίας Σοφίας Κιέβου Ουκρανίας. Τώρα ευρίσκεται στο  Νόβγκοροντ Μουσείο.




Мч. Иаков. Икона. Сербия. XVI в. 50.5 х 38.5.

Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος. σερβική Εικόνα τού 16ου αιώνα μ.Χ.





Ὁ Οἶκος
Ἀπὸ ψυχῆς στενάξωμεν πάντες, δάκρυα ἐκχέοντες, καθορῶντες πικρῶς τὸν Μάρτυρα μελιζόμενον· δίκην κυνῶν γὰρ ὠρυομένων συνελθόντες οἱ δήμιοι, τὰ μέλη κατετίτρωσκον τοῦ θαυμαστοῦ καὶ γενναίου ἐν Μάρτυσι Μάρτυρος. Τὶς οὖν ὑπάρχει; εἰ δοκεῖ, μικρὸν ὑπομείνατε, καὶ λέξω πάντα μετὰ σπουδῆς, πῶς ὡς θῦμα Κυρίῳ προσήνεκται, το σῶμα ὡς κλῆμα τεμνόμενος.