ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΕΔΩ

 ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ

 ΣΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΣΥΝΔΕΣΗ

 ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ 

ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΜΑΣ

ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΘΦΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

Όσιος Κασσιανός ο Ρωμαίος

Ἔνθεν μεταστὰς Κασσιανὸς πρὸς νόας, Θείας νοητῶς κασσίας ἀποπνέει. Εἰκάδα ἀμφ᾽ ἐνάτην θάνε Κασσιανὸς μεγαθύμων.

Βιογραφία Ο Όσιος Κασσιανός γεννήθηκε στην Ρώμη από γονείς ευσεβείς και επιφανείς, οι οποίοι φρόντισαν να τον αναθρέψουν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Η γνωριμία και η συναναστροφή του, από την παιδική του ηλικία, με Αγίους ανθρώπους επέδρασε ευεργετικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και του όλου τρόπου ζωής του. Σπούδασε την επιστήμη της φιλοσοφίας και της αστρονομίας και μελέτησε ιδιαίτερα τα συγγράμματα των Πατέρων και την Αγία Γραφή. Ο Όσιος ακολούθησε το μοναχικό βίο, γενόμενος μοναχός σε μία σκήτη και επισκέφθηκε τα μοναστήρια της Αιγύπτου και της Θηβαΐδας, της Νιτρίας, της Ασίας και της Καππαδοκίας. Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει χαρακτηριστικά: «ὁ Ἅγιος μετέβη εἰς διαφόρους τόπους καὶ συνήντησε ἁγίους καὶ γνωστικωτάτους Ὁσίους καὶ τᾶς ἀρετᾶς ὅλων συναθροίζει εἰς τὸν ἐαυτόν του, ὡς ἄλλη φιλόπονος μέλισσα, ὥστε καὶ αὐτὸς ἔγινε εἰς τοὺς ἄλλους τύπος καὶ παράδειγμα παντὸς εἴδους ἀρετῆς. Ὅθεν ἀνώτερος τῶν παθῶν γενόμενος καὶ τὸν νοῦν καθαρίσας, ἐγνώρισε τὴν τελείαν κατὰ τῶν παθῶν νίκην». Στον πρώτο τόμο της Φιλοκαλίας, περιλαμβάνονται δύο λόγοι του Οσίου Κασσιανού, «Πρὸς Κάστορα Ἐπίσκοπον, περὶ τῶν ὀκτὼ τῆς κακίας λογισμῶν, γαστριμαργίας, πορνείας, φιλαργυρίας, ὀργῆς, λύπης, ἀκηδίας, κενοδοξίας καὶ ὑπερηφανείας» και «Πρὸς Λεόντιον ἡγούμενον, περὶ τῶν κατὰ τὴν Σκήτην ἁγίων Πατέρων καὶ λόγος περὶ διακρίσεως», που δείχνουν την καθαρότητα της ζωής του και το ορθόδοξο φρόνημά του και προξενούν μεγάλη ωφέλεια. Ο δε Όσιος Ιωάννης της Κλίμακος πλεέκι δίκαιο εγκώμιο στον Όσιο Κασσιανό στον περί υπακοής Λόγο του. Ο Όσιος Κασσιανός κοιμήθηκε με ειρήνη. Минея - Февраль (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии. Μηναῖο - Φεβρουάριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας .

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Τῆς σοφίας τὸν λόγοιν Πάτερ τοὶς ἔργοις σου, ἀσκητικῶς γεωργήσας ὡς οἰκονόμος πιστός, ἀρετῶν μυσταγωγεῖς τὰ κατορθώματα, σὺ γὰρ πράξας εὐσεβῶς, ἐκδιδάσκεις ἀκριβῶς, Κασσιανὲ θεοφόρε, καὶ τῷ Σωτήρι πρεσβεύεις, ἐλεηθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν. ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ Άγιου Δημήτριου Ροστόφ Βίοι των αγίων Η μνήμη του αιδεσιμότατου πατέρα του Κασιανού του Ρωμαίου Μνήμη 29 Φεβρουαρίου Ο αναρχικός Cassian ήρθε από τη Ρώμη και ήταν γιος ευγενών και ένδοξων γονέων. Από την πρώιμη νεολαία του, έδειξε μια αγάπη για τις επιστήμες και τα βιβλία της Γραφής. Διακεκριμένος με επιμέλεια και σαφήνεια του μυαλού, σπούδασε για πρώτη φορά φιλοσοφία και αστρονομία. και έπειτα συνέχισε να μελετά ευλαβικά τις Ιερές Γραφές και το μελέτησε καλά, έτσι ώστε από τις γνώσεις του να ήταν ένας από τους εξέχοντες λαούς της εποχής του. Επιπλέον, είδε την παρθενία, διακρίθηκε με πνευματική αγνότητα, καλούς τρόπους και άλλες αρετές. Αφήνοντας την πατρίδα του, ήρθε στην Κωνσταντινούπολη στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Έχοντας αποκτήσει νέα γνώση από αυτόν και έχοντας μάθει μια ενάρετη ζωή, αποχώρησε στο μοναστήρι. Σε ένα από τα μοναστήρια εκεί, ο Άγιος Κασσιανός ανέλαβε το μοναχισμό, προδίδοντας εντελώς τον εαυτό του στην υπακοή και όλους τους μοναστικούς εργάτες, συνηθίζοντας τον εαυτό του στις δύσκολες, απαιτούσες νηστείες και άλλες πράξεις, μοναστική ζωή. Αυτά τα πράγματα δημιούργησαν μέσα του την επιθυμία νέων, ανώτερων, και πήγε σε ένα ερημικό μέρος για να οδηγήσει μια σιωπηλή ζωή εκεί. Ο Άγιος Cassian εργάστηκε για πολύ καιρό, μαθαίνοντας να κατανοεί τον πειρασμό και να εξαντλείται με σπουδαία έργα.Επιθυμώντας να λάβει μεγάλο όφελος από άλλους ιερούς πατέρες για τον εαυτό του, άφησε τη θέση του, όπου παρακολούθησε πλήρη σιωπή και επισκέφθηκε όλα τα μοναστήρια στην Αίγυπτο, Thebaid, στο Όρος της Νιτρίας, στην Ασία, στον Πόντο και στην Καππαδοκία. Έχοντας γνωρίσει, χάρη στο ταξίδι, με τη ζωή πολλών μεγάλων πατέρων και έχοντας μελετήσει διάφορες εικόνες μοναστικών πραγμάτων, ο Άγιος Cassian ίδρυσε δύο μοναστήρια στη Μασσιλία, αρσενικό και θηλυκό. Επιπλέον, έγραψε διάφορα βιβλία διδακτικών λέξεων, γεμάτα διδακτικά προειδοποιητικά στοιχεία σοφίας και οφέλους, ώστε όποιος τα διαβάζει με προσοχή και επιμέλεια μπορεί να αποκομίσει σημαντικό όφελος για την ψυχή τους και να ανακαλύψει ποια ζωή και συλλογιστική του ιερού συντάκτη αυτών των αφηρημένων βιβλίων του 1671 ήταν . Ο Ανακ. Κασιάν έγραψε ενάντια στον Νέστοριο για την ενσάρκωση του Λόγου του Θεού από την Παναγία της Παναγίας το 1672 . Ο ορθόδοξος δοξάζοντας τη Μητέρα του Θεού, ο άγιος ευχαρίστησε τον Θεό που γεννήθηκε από την. Έχοντας ζήσει εδώ και πολλά χρόνια μέσα σε τέτοιους χειρισμούς και κατορθώματα και έχοντας κάνει μεγάλο καλό στους μοναχούς με τα γραπτά του, ο Άγιος Κασιανός υποχώρησε στην αιώνια κατοικία του 1673 . * * * 1671  Ο κ. Cassian είναι μέντορας σε μια ασκητική ζωή. Στο πρώτο από τα 12 βιβλία, «Στα Ψηφίσματα των Κινοβιών», μιλάει για την εμφάνιση ενός μοναχού, δηλαδή ενός ρόμπα. στο δεύτερο, για τη λειτουργία των νυχτερινών ψαλμών και προσευχών. στην τρίτη, στην ιεροτελεστία των καθημερινών προσευχών και ψαλμών. στην τέταρτη, για το βαθμό απόρριψης του κόσμου. Σε 24 συνεντεύξεις με τους πατέρες, οι απελπισμένοι πατέρες μιλάνε για διάφορα πνευματικά θέματα. Στη 13η συνέντευξη, μιλά για χάρη. 1672  Ο Νεστόριος είναι ηγούμενος της συριακής πόλης Καίσαρα Γερμανού στο Ευφράτη. ούτε η καταγωγή του ούτε το έτος γέννησης είναι άγνωστες.σύμφωνα με τη μαρτυρία του κυρίου αντιπάλου του, ο Άγιος Κύριλλος της Αλεξάνδρειας : «βγήκε από τη λάσπη και η καταγωγή του ήταν ντροπιαστική». Έχοντας γίνει ο πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, ο ίδιος δήλωσε αρχικά ένας επιζητούμενος διώκτης των αιρέσεων, αλλά στη συνέχεια αποδείχθηκε ξαφνικά αιρετικός. Άρχισε να δηλώνει στην εκκλησία ότι η Παναγία δεν πρέπει να αποκαλείται Μητέρα του Θεού, αφού δεν γεννήθηκε στον Θεό, αλλά μόνο στον Ιησού, ο οποίος ήταν μόνο η κατοικία του Θείου και το όργανο της σωτηρίας μας. αυτός ο άνθρωπος, μέσω της εισροής του Αγίου Πνεύματος, έγινε Χριστός, δηλαδή ο χρισμένος, και ο Λόγος του Θεού παρέμεινε μαζί του σε μια ειδική, μόνο ηθική σχέση. Στο τρίτο οικουμενικό συμβούλιο (431) καταδικάστηκε η αίρεση του Νεστορίου και εξόρισαν για πρώτη φορά το μοναστήρι της Εύρηνιας (κοντά στην Αντιόχεια) και στη συνέχεια στην απομακρυσμένη αιγυπτιακή όαση Ibis, όπου πέθανε αρκετά χρόνια αργότερα. 1673  Ο Άγιος Cassian πέθανε στις 43 Ιουλίου στις 23 Ιουλίου. Ημέρα μνήμηςCassiana - 29 Φεβρουαρίου, - συμβαίνει μόνο σε άλμα. Όταν ο Φεβρουάριος έχει 28 ημέρες, τότε η υπηρεσία του Αγίου Κασσιανού τραγουδιέται στο πάρτι.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΕΔΩ

 ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ

 ΣΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΣΥΝΔΕΣΗ

 ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ 

ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΜΑΣ

ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΘΦΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ




BASILIO DECAPOLITA 
σελίδα 690

Ο Όσιος Βασίλειος ο Ομολογητής

Ὁ Βασίλειος Χριστὸν ἐν ψυχῇ φέρων, Ψυχὴν σκιᾶς τίθησι τῆς αὐτοῦ χάριν. Κρύψαν ὑπὸ χθόνα εἰκόνα ὀγδοάτῃ Βασίλειον.

Βιογραφία Ο Όσιος Βασίλειος ο Ομολογητής, έζησε και έδρασε επί αυτοκρατορίας Λέοντα Γ' του Ισαύρου (717 - 741 μ.Χ.) του εικονομάχου. Από μικρή ηλικία ο Βασίλειος εγκατέλειψε τη κοσμική ζωή για να αφιερωθεί στη διδασκαλία του Ευαγγελίου και την άσκηση. Αρχικά ζούσε σε κάποιο ερημητήριο τρέφοντας το πνεύμα του και την ψυχή του με τα δώρα της πίστεως και της αγάπης. Έγινε μαθητής και υποτακτικός του Οσίου Προκοπίου του Δεκαπολίτου (τιμάται 27 Φεβρουαρίου).  San Basilio de Constantinopla y Procopio Decapolita Οι Όσιοι Βασίλειος Ο Ομολογητής καί Προκόπιος Δεκαπολίτης Όταν όμως οι περιστάσεις τον κάλεσαν, ανταποκρίθηκε με θαυμαστή προθυμία και υπερασπίσθηκε την Ορθοδοξία με θάρρος και παρρησία. Διώχθηκε σκληρά, για την άκαμπτη αντίστασή του και τη θαρραλέα συνηγορία υπέρ της ορθοδοξίας. Φυλακίστηκε και υπέστη πολλά βασανιστήρια. Όταν πέθανε ο τύραννος Λέων, ο Όσιος Βασίλειος αφέθηκε ελεύθερος και επανήλθε στο ασκητήριό του για να συνεχίσει τους μοναχικούς τους αγώνες. Μέγας αγωνιστής της Εκκλησίας, στρατευόταν συνεχώς για την ενίσχυση της ορθόδοξης πίστης, για τη διαφώτιση των αιρετικών, για τη στερέωση των πιστών και τη μετάνοια των αμαρτωλών. Έτσι οσιακά αγωνιζόμενος εκοιμήθη εν ειρήνη. Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим. Ο Όσιος Βασίλειος ο Ομολογητής   Μικρογραφία (Μινιατούρα)  στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη.  Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη Менологий 25 - 28 февраля;  Византия. Греция; XIV в.; памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека (Bodleian Library) Άγιος  Βασίλειος ο Ομολογητής Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Φεβρουαρίου (25 - 28)  τού 14ου αιώνα μ.Χ. και ευρίσκεται Αγγλία. Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Βασίλειον δώρημα, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ἐδείχθης Βασίλειε, ὡς βασιλεύσας παθῶν, τοὶς θείοις σου σκάμμασι, σὺ γὰρ ὁμολογία, τὸν σὸν βίον φαιδρύνας, λάμπεις δι' ἀμφοτέρων, ὡς ἀστὴρ σελασφόρος, ἐντεῦθεν τῆς ἀσάλευτου βασιλείας ἠξίωσαι. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφαγισθέντος. Τῆς ἐρήμου πολίτης καί ἐν σώματι ἄγγελος, καί θαυματουργός ἀνεδείχθης, θεοφόρε Πατήρ ἡμῶν Βασίλειε· νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τούς νοσοῦντας, καί τάς ψυχάς τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά σοῦ πᾶσιν ἰάματα. Κοντάκιον  Ἦχος β'  Τὰ ἄνω ζητῶν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ Ἐξ ὕψους λαβών, τὴν θείαν ἀποκάλυψιν, ἐξῆλθες σοφέ, ἐκ μέσου τῶν θορύβων, καὶ μονάσας ὁσίως, τῶν θαυμάτων εἴληφας τὴν ἐνέργειαν, καὶ τὰς νόσους ἰᾶσθαι τῇ χάριτι, Βασίλειε παμμάκαρ ἱερώτατε.  Ἦχος δ'  Ἔδωκας σημείωσιν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ  Τῆς μακαριότητος, τῆς ὑπὲρ νοῦν ὀρεγόμενος, ἐλογίσω θεσπέσιε, τρυφὴν τὴν ἐγκράτειαν, τὴν πτωχείαν πλοῦτον, τὴν ἀκτημοσύνην, περιουσίαν δαψιλῆ, καὶ εὐδοξίαν τὴν μετριότητα· διὸ καὶ τῆς ἐφέσεως, κατὰ γνώμην ἐπέτυχας, ἐν σκηναῖς αὐλιζόμενος, τῶν Ἁγίων Βασίλειε. Θεοτοκίον  Ἦχος δ'  Ἔδωκας σημείωσιν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ  Τὸ χαῦνον καὶ ἔκλυτον, Παρθενομῆτορ πανάμωμε, τῆς ψυχῆς μου μετάβαλε, εἰς ῥῶσιν καὶ δύναμιν, νῦν τοῦ θείου φόβου, ποιεῖν τε καὶ πράττειν, τὰ δικαιώματα Χριστοῦ, ὅπως ἐκφύγω τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον, καὶ κλῆρον τὸν οὐράνιον, καὶ τὴν ζωὴν τὴν ἀπέραντον, διὰ σοῦ εὕρω Δέσποινα, εὐφραινόμενος πάντοτε.  Κάθισμα  Ἦχος δ'  Κατεπλάγη Ἰωσὴφ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ  Τὴν πτωχείαν τοῦ Χριστοῦ, ἐπιποθήσας εὐσεβῶς, πλοῦτον ἕλιπες φθαρτόν, καὶ δόξαν ῥέουσαν σοφέ, καὶ τὸν σταυρόν σου ἐπ᾽ ὤμων ἀράμενος, τὴν τρίβον τὴν στενήν, χαίρων διήνυσας, πατῶν τὰς ἡδονάς, τὰς ἐκ τοῦ σώματος, δι' ἐγκρατείας Ὅσιε ἀπάσης τε, κακοπαθείας καὶ ἔφθασας, πρὸς πλάτος θεῖον, τοῦ Παραδείσου, θεηγόρε Βασίλειε. Η Αγία Κυράννα η Νεομάρτυς Kυράννα παθών, και βασάνων κυρία, Φανείσ’ απήλθε προς Kύριον Kυρίων. Βιογραφία Η Αγία νεομάρτυς Κυράννα γεννήθηκε στο χωριό Αβυσσώκα ή Βυρσόκα, στη σημερινή Όσσα της Θεσσαλονίκης, από γονείς ευσεβείς και φιλόθεους. Στο Μαρτύριό της αναφέρεται ότι ήταν εξαιρετικά όμορφη. Αυτή η εξωτερική ομορφιά της Κυράννας, που δεν ήταν τίποτε άλλο από το αντικατόπτρισμα της εσωτερικής της ωραιότητας, αποτέλεσε και την αφορμή να οδηγηθεί στο μαρτύριο, καθώς κάποιος γενίτσαρος, εισπράκτορας των φόρων στο χωριό της Κυράννας, που την ερωτεύθηκε, προσπάθησε επανειλημμένα με κολακείες και δώρα να την ελκύσει και να την πείσει να αλλαξοπιστήσει, για να τη νυμφευθεί. Επειδή όμως η Κυράννα δεν αποδεχόταν τις κολακείες, ούτε πολύ περισσότερο τα δώρα του Τούρκου, αυτός νομίζοντας πως θα την κάμψει με τον φόβο άρχισε να την απειλεί ότι θα την βασανίσει σκληρά και τέλος θα την θανατώσει, αν δεν υποχωρήσει και δεν αρνηθεί την πίστη της. Αλλά ούτε αυτά τα μέσα έφεραν το ποθητό αποτέλεσμα για το γενίτσαρο. Τότε την οδήγησε βίαια στον κριτή της Θεσσαλονίκης και ψευδομαρτύρησε εναντίον της, ότι του είχε δηλώσει ότι θα αλλαξοπιστήσει για να τη νυμφευθεί, αλλά τελικά δεν τήρησε την υπόσχεσή της. Η Αγία Κυράννα με πνευματική ανδρεία ομολόγησε την πίστη της στον Χριστό. Έτσι οι Τούρκοι την οδήγησαν στη φυλακή. Παλαιά φορητή εικόνα της Αγίας νεομάρτυρος Κυράννης.  Ο γενίτσαρος, που την οδήγησε στον κριτή, ζήτησε και έλαβε την άδεια του Αλή Εφέντη, μπέη του κάστρου της Θεσσαλονίκης, να επισκέπτεται την Αγία στη φυλακή, όπου με κολακείες αλλά και βασανιστήρια προσπαθούσε να την μεταπείσει. Όταν έφευγε αυτός, συνέχιζε τα βασανιστήρια ο δεσμοφύλακας, τον οποίο έλεγχαν για την σκληρότητά του τόσο οι υπόλοιποι φυλακισμένοι, όσο και κάποιος άλλος φύλακας Χριστιανός. Κάποια φορά ο γενίτσαρος επισκέφθηκε και πάλι την Αγία στη φυλακή και την βασάνισε μέχρι θανάτου. Ο Χριστιανός φύλακας επέπληξε τότε δριμύτατα το δεσμοφύλακα και τον απείλησε ότι θα τον καταγγείλει στο πασά, επειδή επέτρεπε να εισέρχονται στη φυλακή παράνομα άνθρωποι ξένοι και να βασανίζουν τους φυλακισμένους. Έτσι, όταν μετά από λίγο ο γενίτσαρος ξαναήλθε στη φυλακή, φοβούμενος ο δεσμοφύλακας δεν του επέτρεψε την είσοδο. Αυτός τότε τον κατήγγειλε στον Αλή Εφέντη, ο οποίος τον κάλεσε και τον επέπληξε, γιατί παράκουσε τις διαταγές του. Ύστερα από αυτό το γεγονός, ο δεσμοφύλακας επέστρεψε οργισμένος στη φυλακή και ξέσπασε πάνω στην Κυράννα, την οποία κρέμασε και άρχισε να χτυπά αλύπητα. Μπροστά σε αυτό το θέμα όλοι οι φυλακισμένοι, ακόμη και οι Μωαμεθανοί, άρχισαν να διαμαρτύρονται και να καταφέρονται εναντίον του δεσμοφύλακος, ο οποίος άφησε την Αγία κρεμασμένη κι έφυγε. Ήταν 28 Φεβρουαρίου του 1751 μ.Χ. Κατά τις πρώτες πρωϊνές ώρες ένα θείο φως κάλυψε ξαφνικά το σώμα της Αίας Κυράννας, η οποία άφηνε την τελευταία της πνοή, και ύστερα εξαπλώθηκε σε όλη την φυλακή. Μπροστά σε αυτό το θαύμα οι Χριστιανοί ευχαριστούσαν τον Κύριο, ενώ οι Μωαμεθανοί ενόμιζαν ότι ήταν φωτιά και τρομοκρατήθηκαν. Ο Χριστιανός φύλακας, ο οποίος πήγε να κατεβάσει την κρεμασμένη Αγία, τη βρήκε νεκρή. Στο μεταξύ το φως είχε υποχωρήσει, αλλά παρέμενε σε όλο το χώρο μια άρρητη ευωδία. Ο φύλακας τότε, περιποιήθηκε το ιερό λείψανο της Μάρτυρος, το οποίο την επόμενη μέρα παρέλαβαν οι Χριστιανοί και το ενταφίασαν έξω από τη Θεσσαλονίκη. Στο Συναξάρι της Νεομάρτυρος αναφέρεται ότι το σκήνωμα της Αγίας ενταφιάσθηκε «ἔξω τῆς πόλεως, ἐκεῖ ὅπου ἐνταφιάζονται καὶ τῶν λοιπῶν Χριστιανῶν τὰ λείψανα», δηλαδή στο Κοιμητήριο της Αγίας Παρασκευής. Ασματική ακολουθία της συνέγραψε ο Χριστόφορος Προδρομίτης. Ως ημέρα της μνήμης της Νεομάρτυρος αναφέρεται σε Λαυρεωτικό Κώδικα η 1η Ιανουαρίου. Στην Όσσα όμως, η Αγία Κυράννα εορτάζεται στις 8 Ιανουαρίου. Αιτία αυτής της εορτολογικής μετατοπίσεως ίσως είναι το ότι ο εορτασμός της κατά τις 28 Φεβρουαρίου συχνά συνέπιπτε με την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, περίοδο χαρμολύπης, ενώ στις 8 Ιανουαρίου επιπλέον οι κάτοικοι της Όσσας ήταν όλοι συγκεντρωμένοι στο χωριό τους εξαιτίας των εορτών των Χριστουγέννων. Η μνήμη της Αγίας τιμάται πανηγυρικά και από τους Οσσαίους της Θεσσαλονίκης και στο ναό της Αχειροποιήτου κατά τη Κυριακή μετά τις 8 Ιανουαρίου. Στο χωριό Όσσα, βρίσκεται ο Ιερός Ναός της Μεγαλομάρτυρος Αγίας Κυράννας, που είναι και πολιούχος της κοινότητας, αφιερωμένος στη μνήμη της νεομάρτυρος Κυράννας. Ο ναός κτίστηκε το 1840 μ.Χ., όπως αναφέρει ο Αστέριος Θηλυκός ή το 1868 μ.Χ. σύμφωνα με επιγραφή κτίσεως. Σε αυτόν φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Κυράννας, φιλοτεχνημένη γύρω στο 1870, από τον Χριστόδουλο Ιωάννου Ζωγράφο από την Σιάτιστα. Την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011 στο ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών της Οσσας έγινε η επίσημη ανακοίνωση από τον Μητροπολίτη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννη της ανεύρεσης τμημάτων των λειψάνων της νεομάρτυρας Αγίας Κυράννας. Ο Μητροπολίτης στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στο βίο της Αγίας και τη χρονική στιγμή της εύρεσης των ιερών λειψάνων, καθώς φέτος συμπληρώνονται 260 χρόνια από το μαρτύριο της. Τα λείψανα μαζί με τμήματα των σανδαλιών της ανευρέθηκαν σε εσωτερική κρύπτη στο δάπεδο του ναού και μέσα από μία σειρά ιατροδικαστικών ερευνών, κατέληξαν στο γεγονός πως πρόκειται για τα λείψανα της Αγίας Κυράννας. Στο σημείο αυτό μέσα στο Αγιο Βήμα του ναού Παμμεγίστων  Ταξιαρχών της Όσσας βρέθηκαν τα λείψανα της Αγίας Κυράννας Ο Ιερός Ενοριακός Ναός Αγίας Κυράννης στην Οσσα  Λαγκαδά όπου φυλάσσονται και τα Ιερά Λείψανά της Η λειψανοθήκη με τα ανευρεθέντα τμήματα των Ιερών  και χαριτοβρύτων λειψάνων της Αγίας  νεομάρτυρος Κυράννης Μιλώντας στο Ράδιο Λαγκαδά και στον δημοσιογράφο Βαγγέλη Καράκαλο, ο Μητροπολίτης ανέφερε όλο το ιστορικό της εύρεσης των λειψάνων: «Από έρευνες και πληροφορίες που είχαμε, καταλήξαμε στο γεγονός ότι κάποια στιγμή τα λείψανα μεταφέρθηκαν από τη Θεσσαλονίκη όπου μαρτύρησε, στο ναό της γενέτειρας της, που τότε ήταν ο ναός των Ταξιαρχών και ακολούθως μετακομίσθηκαν στο νέο Ναό (Αγίας Κυράννας). Όμως στον παλαιό ναό υπήρχε κάποιο κούφωμα στο δάπεδο και εκεί βρέθηκαν τεμάχια από τα ιερά λείψανα της Αγίας μαζί με τα σανδάλια της. Έγιναν οι ανάλογες έρευνες και εξετάσεις και προ ημερών ολοκληρώθηκε και η ιατροδικαστική εξέταση, η οποία πραγματικά αποδίδει τα ευρεθέντα λείψανα σε άτομο νεαρής ηλικίας και μάλιστα προσδιορίζει και το φύλο, ότι πρόκειται περί γυναικός που βρίσκεται σε παραγωγική ηλικία και από το επιστημονικό μέτρο που είχαν στη διάθεση τους οι ιατροδικαστές προέκυψε ακόμη και το ύψος της Αγίας από τα σανδάλια που φορούσε. Είναι ένα θαυμαστό γεγονός και έχουμε μία ελπίδα μήπως βρεθεί και η Αγία της κάρα (κρανίο) με τα μεγάλα τμήματα του Αγίου λειψάνου, που γνωρίζουμε ότι είναι στον ναό Αγίας Κυράννας στην Οσσα, αλλά δεν γνωρίζουμε σε ποιο ακριβώς σημείο έχουν τοποθετηθεί. Διότι κατά την παράδοση, τα λείψανα των νεομαρτύρων τοποθετούνται είτε στην περιοχή της Αγίας Τράπεζας, είτε σε κάποιο σημείων των θεμελίων του ναού ή της τοιχοποιίας, διότι οι ’γιοι μάρτυρες θεωρούνται ως οι στύλοι της εκκλησίας.(…) Να σας αναφέρω επίσης πως όταν έγινε η ανασκαφή ευωδίασε όλος ο ναός και ήταν παρόντες άνθρωποι που τα μαρτυρούν όλα αυτά. Εγω προσκλήθηκα κατόπιν της ευρέσεως και ήρθα για να διαπιστώσω του λόγου το αληθές». Ἀπολυτίκιον Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον. Χαίρε Όσσης ο γόνος και θείον βλάστημα, Παρθενομάρτυς Κυράννα Νύμφη Χριστού του Θεού, η αθλήσασα στερρώς υστέροις έτεσι, και καθελούσα τον εχθρόν, καρτερία σταθε­ρά. Και νυν απαύστως δυσώπει, υπέρ των πίστει τιμώντων, την μακαρίαν σου άθλησιν. Κοντάκιον Ἦχος β΄. Τοῖς τῶν αἱμάτων. Παρθενομάρτυς Κυράννα, νύμφη Χριστοῦ ἀληθῶς καλλιπάρθενε, τοὺς τῇ θερμῇ σου πρεσβείᾳ προστρέχοντας, παντοίων νόσων καὶ θλίψεων λύτρωσαι, καὶ δίδου ἡμῖν χαρὰν ἄληκτον. Κάθισμα Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή. Πρεσβείᾳ τῇ σῇ, προστρέχουσα ἑκάστοτε, Κυράννα σεμνή, λαμβάνει τὰ αἰτήματα, Ὄσσα ἡ σὲ βλαστήσασα, καὶ βοᾷ σοι ἀεὶ μετὰ πίστεως· ἐκ συμφορῶν με ἐν βίῳ πικρῶν, ἀπήμαντον Μάρτυς διαφύλαττε.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΕΔΩ

 ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ

 ΣΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΣΥΝΔΕΣΗ

 ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ 

ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΜΑΣ

ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΘΦΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

Βίος καί πολιτεία 
τού Οσίου Πατρός ημών Προκοπίου τού Δεκαπολίτου
( σελίδες 497 - 499)

Όσιος Προκόπιος ο Δεκαπολίτης ο Ομολογητής

Οὐδέν, Δεκαπολῖτα, γῆς πᾶσαι πόλεις, Πρὸς τὴν νοητήν, ἔνθα περ τάττῃ, πόλιν. Εἰκάδι ἑβδομάτῃ Προκοπίῳ τέρμα φαάνθη.

Βιογραφία Ο Όσιος Προκόπιος ο Δεκαπολίτης έζησε στα χρόνια του εικονομάχου αυτοκράτορα Λέοντος του Ισαύρου (717 - 741 μ.Χ.) και διακρίθηκε για την πνευματική γενναιότητά του ως υπέρμαχος της Ορθοδοξίας. San Basilio de Constantinopla y Procopio Decapolita Οι Όσιοι Βασίλειος Ο Ομολογητής καί Προκόπιος Δεκαπολίτης Αν και από νεαρή ηλικία ακολούθησε το μοναχισμό, δεν έμεινε στην απομόνωση του κελιού του, αλλά αγωνίσθηκε σθεναρά κατά των εικονομάχων. Γι' αυτό υπέστη πολλά βασανιστήρια, μαστιγώσεις, φυλακές και εξορίες. Διακρίθηκε, επίσης, στον αγώνα της Εκκλησίας κατά των αιρετικών Μονοφυσιτών. Ο Άγιος Προκόπιος φαίνεται ότι λίγο μετά την αποφυλάκισή του κοιμήθηκε, ενώ κατ' άλλους υπέμεινε μαρτυρικό θάνατο. Преподобный Прокопий Декаполит Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим. Άγιος Προκόπιος ο Δεκαπολίτης.   Μικρογραφία (Μινιατούρα)  στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη.  Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη Менологий 25 - 28 февраля;  Византия. Греция; XIV в.; памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека (Bodleian Library) Άγιος Προκόπιος ο Δεκαπολίτης ο Ομολογητής Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Φεβρουαρίου (25 - 28)  τού 14ου αιώνα μ.Χ. και ευρίσκεται Αγγλία. Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Φερωνύμως προκύπτων ἐν ἀσκήσει Προκόπιε, ἤρθης ἐκ δυνάμεως Πάτερ, πρὸς ἀθλήσεως ἔλλαμψιν Χρίστου γὰρ τὴν Εἰκόνα προσκυνῶν, Μαρτύρων ἀνεδείχθης κοινωνός, μεθ' ὧν πρέσβευε παμμάκαρ διαπαντός, ὑπὲρ τῶν ἐκβοώντων σοι, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνερνούντι διὰ σοῦ, πασιν ἰάματα. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. δ’. Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τό ἄγονον ἐγεώργησας· καί τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατόν τούς πόνους ἐκαρποφόρησας· καί γέγονας φωστήρ τῇ οἰκουμένῃ, λάμπων τοῖς θαύμασιν, Προκόπιε Πατήρ ἡμῶν ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν. Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον. Ἑωσφόρον σήμερον ἡ Ἐκκλησία, κεκτημένη ἅπασαν, κακοδοξίας τήν ἀχλύν, διασκεδάζει τιμῶσά σε, οὐρανομύστα Προκόπιε ἔνδοξε. Άγιος Δημήτριος Ροστόφ Βίοι τών Αγίων (μετάφραση Google) Μνήμη του Αγίου Προκοπίου Δεκαπολίτου, Ομολογητού Μνήμη 27 Φεβρουαρίου Η χώρα του Δεκαπολιτανού, που πήρε το όνομά της από τις δέκα πόλεις της, βρίσκεται στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Ο άγιος Ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει αυτή τη χώρα λέγοντας: «Ο Ιησούς πήγε και πάλι στη θάλασσα της Γαλιλαίας διαμέσου των ορίων της Δεκαπόλεως» 1656 (Μάρκος 7:31 ). Από αυτή τη χώρα ήταν ο μοναχός Προκόπιος ο εξομολόγος. Έμπειρη σε μοναστικές εκμεταλλεύσεις, πεπεισμένη σε αυστηρή εκκλησία, στολισμένη με καθαρή ψυχή, ήταν διάσημος και διάσημος μεταξύ των ασκητών. Εκείνη την εποχή ήρθαν οι δύσκολες στιγμές της εικονομαχικής αιρέσεως. ο πρώτος αιτιώδης πράκτοράς της ήταν ο άνομος Έλληνας βασιλιάς Λέων ο Ισαύριος 1657, άδικα αποκαλούσαν είδωλα ιερών εικόνων και εκείνους που τους λατρεύουν - ειδωλολάτρες. Χωρίς έλεος σκότωσε πολλούς αθώους Ορθόδοξοι, πρόδωσε την κατάρα όλων των πρώην στους πιστούς βασιλιάδες του, άγιοι και οι Χριστιανοί, πώς να τιμήσει τις ιερές εικόνες, κερδίζοντας για το από όλα την κατάρα. Στη συνέχεια, η μεγάλη και αμετάβλητο πυλώνα της ορθοδοξίας και σθεναρός υπερασπιστής της αληθινής πίστης, Άγιος Προκόπιος, άρχισε με γενναιότητα ενάντια σε πολλούς αιρετικούς από την κακία hulivshih ενσάρκωση του Λόγου του Θεού και ανέντιμα αρνήθηκε τις ιερές εικόνες. Έμινε τους αιρετικούς, εκθέτοντας την παράτυπη σοφία τους και ξεπερνώντας τους με άψογες θεϊκές λέξεις. ακριβώς όπως ένα αράχνη πεύκων έσκισε το Reverend Procopius τα πονηρά λεκτικά τους πλεκτά. Ως εκ τούτου επιβαρύνθηκε με την οργή άθεοι βασιλιά που τους αρέσει ένα άγριο λιοντάρι που αποσύρθηκαν από την έρημο, φλοίσβος εξόρυξη αναζήτηση. Στις παραγγελίες του, ο μοναχός κατασχέθηκε και τραυματίστηκε σοβαρά. Οι βασανιστές ξύπνησαν το σώμα του με σιδερένια εργαλεία, και έπειτα τον έριξαν σε ένα σκοτεινό και φαύλο μπουντρούμι. Αλλά ο άγιος υπέμεινε σταθερά όλα τα δεινά. Με αυτόν υπέστη, και ο βασιλιάς του μοναχού, ο οποίος προηγουμένως πολέμησε μαζί με τον Προκόπιο στη θέση και την αρετή. Και οι δύο μαζί υπέστησαν πολλά βάσανα για τις ιερές εικόνες. Και οι δύο φυλακίστηκαν μαζί και ήταν εκεί μέχρι το θάνατο του ασεβούς βασανιστή. Όταν Λέων πέθανε, έχοντας χάσει όχι μόνο χρόνο, αλλά και το μέλλον της αιώνιας ζωής, του Αγίου Prokop και ο φίλος του, ο Βασίλειος και άλλων αγίων, αφέθηκε ελεύθερος από τη φυλακή. Το υπόλοιπο της ζωής του έζησε στα έργα νηστείας, πολλοί διδάσκονταν στην αρετή και οδήγησαν στη σωτηρία. Σε μια ώριμη ηλικία, αναχώρησε για τον Χριστό ο Θεός να δει ότι ήταν ήδη πρόσωπο με πρόσωπο, και όχι στο εικονίδιο εικόνα και να αρέσει Postnik και πάσχων του Χριστού, για να προσπαθήσει να αντλήσει αίμα για την ιερή εικόνα του, ρίξτε μια άξια επιβράβευση για την ενοικίαση του. 1656 Decapoles - Decapolis, μια περιοχή ή μια περιοχή στην άλλη πλευρά του Ιορδάνη, εκτείνεται βόρεια προς τη Δαμασκό, στο νότιο Φιλαδέλφεια, τα δυτικά προς τα ανατολικά και Σκυθοπολίτης να Kanaf. Εδώ βρισκόταν δέκα πόλεις, που κατοικούνταν κυρίως από ειδωλολάτρες, μεταξύ των οποίων όμως υπήρχαν πολλοί Εβραίοι. 1657 Βασιλεύει από το 717 έως το 741.