Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε
( ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)
Άγιοι Μανουήλ, Σαβέλ και Ισμαήλ
Σαβέλ, Μανουήλ, Ἰσμαὴλ Πέρσαι γένος.
Τὸ δ' ἀξίωμα, Μάρτυρες διὰ ξίφους.
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ κασιγνήτους τρεῖς τάμε χαλκός.
Τριάδος αἰσχύνουσιν ἐχθροὺς τριστάτας·
Τὸν Μανουὴλ νύττουσι λόγχαι Χριστέ μου,
Ζηλοῦντα πλευρᾶς λογχονύκτου σῆς πάθος·
Βιογραφία
Και οι τρεις ήταν αδέλφια από την Περσία (ο πατέρας τους ήταν πυρολάτρης, ενώ η μητέρα τους χριστιανή και τους μετέδωσε τη χριστιανική αγωγή, ενώ τη χριστιανική μόρφωση κάποιος ευλαβής Ιερέας ονόματι Εύνικος) και είχαν έλθει στην Κωνσταντινούπολη για κάποια αποστολή.
Κατά το διάστημα της εκεί παραμονής τους, συνέβη να δουν στη Χαλκηδόνα τον αυτοκράτορα Ιουλιανό, που θυσίαζε στα είδωλα εν μέσω πομπής. Το θέαμα αυτό τους λύπησε πολύ και εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια τους για το κράτος, που ο ηγέτης του γινόταν ένοχος τέτοιας ασέβειας. Κάποιοι καταδότες όμως, που τους άκουσαν, τους κατάγγειλαν στον Ιουλιανό. Αυτός διέταξε αμέσως οι τρεις Πέρσες ν' αρνηθούν το Χριστό. Αλλά και αυτοί με τη σειρά τους αποκρίθηκαν, ότι τους εαυτούς τους προ πολλού είχαν αρνηθεί, και στον Ιησού που είχαν παραδομένη την ψυχή τους, είναι έτοιμοι να χύσουν γι' Αυτόν το αίμα τους. Τότε άρχισε ο βασανισμός τους.
Διαπέρασαν τους αστραγάλους τους με μυτερό αντικείμενο, και έκαψαν τις μασχάλες τους με αναμμένες λαμπάδες. Κατόπιν τους αποκεφάλισαν.
Αλλά η θεία δίκη δεν άργησε να έλθει. Όταν μετά από λίγο ο Ιουλιανός εξεστράτευσε κατά των Περσών, σε κάποια μάχη, πληρώνοντας για τις αμαρτίες του, έπεσε νεκρός στο άνθος της ηλικίας του.
Και οι τρεις ήταν αδέλφια από την Περσία (ο πατέρας τους ήταν πυρολάτρης, ενώ η μητέρα τους χριστιανή και τους μετέδωσε τη χριστιανική αγωγή, ενώ τη χριστιανική μόρφωση κάποιος ευλαβής Ιερέας ονόματι Εύνικος) και είχαν έλθει στην Κωνσταντινούπολη για κάποια αποστολή.
Κατά το διάστημα της εκεί παραμονής τους, συνέβη να δουν στη Χαλκηδόνα τον αυτοκράτορα Ιουλιανό, που θυσίαζε στα είδωλα εν μέσω πομπής. Το θέαμα αυτό τους λύπησε πολύ και εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια τους για το κράτος, που ο ηγέτης του γινόταν ένοχος τέτοιας ασέβειας. Κάποιοι καταδότες όμως, που τους άκουσαν, τους κατάγγειλαν στον Ιουλιανό. Αυτός διέταξε αμέσως οι τρεις Πέρσες ν' αρνηθούν το Χριστό. Αλλά και αυτοί με τη σειρά τους αποκρίθηκαν, ότι τους εαυτούς τους προ πολλού είχαν αρνηθεί, και στον Ιησού που είχαν παραδομένη την ψυχή τους, είναι έτοιμοι να χύσουν γι' Αυτόν το αίμα τους. Τότε άρχισε ο βασανισμός τους.
Мучение Мчч. Мануил, Савел, Исмаил.
Фреска. 1547 г. Афон (Дионисиат).
Тзортзи (Зорзис) Фука.
Μαρτύριο Αγίων Μανουήλ, Σαβέλ, Ισμαήλ.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.
στην Ιερά Μονή Διονυσίου Άγιον Όρος
έργο τού αγιογράφου Τζώρτζη (Ζώρζης) Fuca
Мучение Мчч. Мануил, Савел, Исмаил.
Менологий 17 - 20 июня; Византия. Греция; XIV в.;
памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека
(Bodleian Librry)
Μαρτύριο Αγίων Μανουήλ, Σαβέλ, Ισμαήλ.
Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Ιουνίου (17 - 20) τού 14ου αιώνα μ.Χ.
και ευρίσκεται στην Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία
Διαπέρασαν τους αστραγάλους τους με μυτερό αντικείμενο, και έκαψαν τις μασχάλες τους με αναμμένες λαμπάδες. Κατόπιν τους αποκεφάλισαν.
Αλλά η θεία δίκη δεν άργησε να έλθει. Όταν μετά από λίγο ο Ιουλιανός εξεστράτευσε κατά των Περσών, σε κάποια μάχη, πληρώνοντας για τις αμαρτίες του, έπεσε νεκρός στο άνθος της ηλικίας του.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Ὡς ἐννεάριθμον, τοῦ Λόγου σύνταγμα, ἐχθρῶν τᾶς φάλαγγας, κατετροπώσαντο, Ἴσαυρος Φήλιξ σὺν αὐτοίς, Ἐρμείας καὶ Περεγρίνος, ἅμα Ἰννοκέντιος, Μανουὴλ καὶ Βασίλειος, Ἰσμαὴλ ὁ ἔνδοξος, καὶ Σαβὲλ ὁ μακάριος' διὸ καὶ τὰ βραβεῖα τῆς νίκης, εὗρον ὡς Μάρτυρες Κυρίου.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ´. Ταχύ προκατάλαβε
Οἱ Μάρτυρες σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, τὸ στέφος ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον· ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ΄.
Οἱ τῆς εὐσεβείας ὑπέρμαχοι, καὶ τῆς ἀσεβείας ἀντίπαλοι, Μανουὴλ θεόπνευστε, καὶ Ἰσμαὴλ θαυμάσιε, καὶ Σαβὲλ ἀξιάγαστε, παῤῥησίᾳ τὸν Χριστὸν, Υἱὸν Υεοῦ κηρύξαντες, τὸ αἷμα ὑμῶν ὑπὲρ Αὐτοῦ ἐξεχέατε· ὅν δυσωποῦντες μὴ παύσητε, τοῦ σωθῆναι υὰς ψυχάς ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τῇ πίστει Χριστοῦ, τρωθέντες παμμακάριστοι, καὶ τούτου πιστῶς, πιόντες τὸ ποτήριον, τὰ Περσῶν σεβάσματα, καὶ τὸ θράσος εἰς γῆν κατεβάλετε, τῆς Τριάδος ἰσάριθμοι, πρεσβείας ποιοῦντες, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.
Ἕτερον Κοντάκιον
Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον.
Οἱ τρεῖς θεῖοι Μάρτυρες οἱ ἐκ Περσίδος, τὸν Σταυρὸν ἀράμενοι, οὐκ ἐδειλίασαν ποινὰς, ἀλλ’ ἐν σταδίῳ ἐκήρυξαν, τὸν ἐν Μονάδι Θεὸν Τρισυπόστατον.
Ἕτερον Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τοῦ Ἁγίου Μανουήλ
Τῶν τοῦ τυράννου ἀπειλῶν καὶ ὑποσχέσεων, καταφρονήσας ἀνδρικῶς στύλε ἀκλόνητε, σὺν ὁμαίμοσιν ἐνήθλησας μεγαλόφρον· ἀλλ’ ὡς ἔχων παῤῥησίαν πρὸς τὸν Κύριον, Μανουήλ με ἐκ κινδύνων ἐλευθέρωσον· ἵνα κράζω σοι, χαίροις Μάρτυς πανθαύμαστε.
Κάθισμα
Ἦχος δ΄. Ὁ Ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ ἑκουσίως.
Τοὺς πολυτρόπους αἰκισμοὺς ἐνεγκότες, ἐν ἀπτοήτῷ λογισμῷ Ἀθλοφόροι, ὑπὲρ ἥλίου λάμπετε φαιδρότητα· ὅθεν τὴν φαιδρὰ ὑμῶν, ἑορτάζομεν μνήμην, πίστει ἱκετεύοντες, ταῖς ὑμῶν μεσιτείαις, ἁμαρτημάτων ἄφεσιν λαβεῖν, καὶ ἀγαθῶν αἰωνίων ἀπόλαυσιν.
Ὁ Οἶκος
Τοῦ Ἁγίου Μανουήλ
Τίς σου τῶν ἐπιγείων Μανουὴλ ἐξισχύσειεν ἐιπεῖν τοὺς Μαρτυρικοὺς ἄθλους, καὶ τῆς ὑπὲρ Χριστοῦ πάλης τὴν ἄμετρο ἔνστασίν τε καὶ καρτερίαν, ἥν ἐπὶ γῆς ὡς ἄσαρκος ἐπεδείξω; Ἀλλ’ ὅμως ἴδε οὕτω σοὶ κράζω· χαίροις Θεοῦ στρατιώτα γενναῖε, χαίροις Χριστοῦ Μάρτυς ὡραῖε· χαίροις ἀστὴρ τοῦ νοητοῦ Ἡλίου παμφαίδιμε· χαίροις καρπὲ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὥριμε, χαίροις Περσίδος ἀθάνατον βλάστημα· χαίροις Θράκης ἀκλόνητον ἔρεισμα· χαίροις τερπνὸν θῦμα τοῦ παντάνακτος Θεοῦ· χαίροις ὁ τὴν πλάνην διελέγξας τοῦ Ἰουλιανοῦ· χαίροις ὁ πῦρ ἥλους καλάμους βέλη καὶ ξίφος εἰς οὐδὲν λογισάμενος· χαίροις οὗ τῇ ἀθλητικῇ ἐνστάσει Σατὰν ὁ δόλιος ὑπῆρξε παιζόμενος· χαίροις τῶν ἑορταζόντων τὴν μνήμην σου ὁ προστάτης· χαίροις δι’ οὗ ἡττήθη ὁ τύραννος παραβάτης· Χαίροις Μάρτυς πανθαύμαστε.
Ἕτερον Ὁ Οἶκος
Εὐφημήσωμεν φιλέορτοι τοὺς Μεγαλομάρτυρας τρεῖς αὐταδέλφους· Μανουὴλ, Σαβὲλ, καὶ Ἰσμαὴλ, τοὺς ἐκ Περσίδος ὡς ἀστέρας φαεινοὺς ἐκλάμψαντας λέγοντες· χαίρετε οἱ τὰ σώματα παντοίοις αἰκισμοῖς παραδόντες, καὶ τὴν ἄληκτον καὶ ἀγήρῳ ζωὴν τῆς φθαρτῆς προτιμήσαντες· χαίρετε οἱ τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου ἐν τοῖς σώμασιν ὑμῶν φέροντες, καὶ διὰ Χριστὸν τοὺς ἀστραγάλους ἥλοις παρέντες· χαίρετε οἱ τὸν διὰ ξίφους θάνατον ἐτοίμως δεξάμενοι, καὶ τῶν γηΐνων τὰ οὐράνια ἀνταλλάξασθαι βουληθέντες· καὶ νῦν ἐν οὐρανοῖς σὺν Ἀγγέλοις ἀγαλλόμενοι, ἀπαύστως ὑμνεῖτε, τὸν ἐν Μονάδι Θεὸν Τρισυπόστατον.
ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ
КРАТКИЕ ЖИТИЯ МУЧЕНИКОВ МАНУИЛА, САВЕЛА И ИСМАИЛА
Святые мученики Мануил, Савел и Исмаил, родные братья, происходили из знатного персидского рода. Отец их был язычником, мать, христианка, крестила детей и воспитала их в твердой вере во Христа Спасителя. Возмужав, братья поступили на военную службу. В качестве послов персидского царя Аламундара они были посланы для заключения мирного договора с императором Юлианом Отступником (361–363). Юлиан принял их с подобающей честью и оказывал расположение. Но когда братья отказались принять участие в языческом жертвоприношении, разгневанный Юлиан, нарушив закон, заключил мирных посланников чужой страны в темницу, как преступников. На допросе он сказал им, что, если они презирают почитаемых им богов, то нельзя достигнуть между странами ни согласия, ни мира. Святые братья отвечали, что они посланы своим царем с государственным поручением, а не для того, чтобы рассуждать о богах. Видя твердость веры святых братьев, император велел подвергнуть их жестоким мукам.....
ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΜΑΝΟΥΗΛ, SAVELIEV ΚΑΙ ΙΣΜΑΗΛ
Η Ιερά Μαρτύρων Μανουήλ, Savel και ο Ισμαήλ, αδελφοί, προήλθε από μια ευγενή περσική οικογένεια. Ο πατέρας τους ήταν ειδωλολάτρης, η μητέρα της, ένας Χριστιανός, βαφτίστηκε και μεγάλωσε τα παιδιά τους σε μια σταθερή πίστη στο Χριστό τον Σωτήρα. Ανδρισμού, οι αδελφοί στρατολόγησε. Ως πρεσβευτές του Πέρση βασιλιά Alamundara είχαν αποσταλεί για την υπογραφή μιας συνθήκης ειρήνης με τον αυτοκράτορα Ιουλιανός ο Παραβάτης (361-363). Julian τους έλαβε με τη δέουσα τιμή και την τοποθεσία που παρέχει. Αλλά όταν οι αδελφοί αρνήθηκε να λάβει μέρος σε μια θυσία ειδωλολατρική, εξόργισε Julian, παραβιάζοντας το νόμο, να συνάψει ειρήνη απεσταλμένους της ξένης χώρας στην φυλακή ως εγκληματίες. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, τους είπε ότι, αν περιφρονούν σεβαστός τους θεούς τους, είναι αδύνατο να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ των χωρών ή του κόσμου. Οι άγιοι αδελφοί είπαν ότι είχαν αποσταλεί από το βασιλιά τους, κατόπιν αιτήματος κράτους, και όχι για να μιλήσουμε για τους θεούς. Βλέποντας τη σταθερότητα της πίστης των αγίων αδελφών, ο αυτοκράτορας διέταξε να τους υποβάλουν σε σκληρά βασανιστήρια. Αγίων Μαρτύρων κρεμασμένα σταυρωμένο τα χέρια και τα πόδια σε ένα δέντρο στο κεφάλι και ώθηση νύχια του, και κάτω από τα νύχια των χεριών και των ποδιών σφυρήλατο αιχμηρές βελόνες. Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων ιεροί πολεμιστές, σαν να χωρίς να αισθάνεται αγωνία, εξήρε τον Θεό και προσευχήθηκε. Τέλος, οι άγιοι μάρτυρες κόψει τα κεφάλια τους με τα σπαθιά. Τα σώματά τους Julian διέταξε την καύση, αλλά ξαφνικά υπήρξε ένας σεισμός, η γη άνοιξε και δέχθηκε στα σπλάχνα των αγίων σώματα των μαρτύρων. Δύο ημέρες αργότερα, μετά από μια ένθερμη προσευχή των Χριστιανών, η γη των αγίων αδελφών επέστρεψε το σώμα, από το οποίο προήλθε το άρωμα. Πολλοί ειδωλολάτρες ο οποίος είδε το θαύμα που συνέβη, πίστεψαν στον Χριστό και βαφτίστηκαν. Χριστιανοί ευλαβικά θαμμένα τα λείψανα των αγίων μαρτύρων – αδελφών Μανουήλ, ο Ισμαήλ και Savela. Αυτό συνέβη κατά το έτος 362. Από τότε, τα λείψανα των αγίων μαρτύρων διάσημα θαύματα.
Μετά την εκμάθηση της δολοφονίας του πρεσβευτές του και ότι οι σύντροφοι του Ιουλιανού με πολυάριθμα στρατεύματα πηγαίνει εναντίον του, ο βασιλιάς Alamundar συγκέντρωσε στρατό και στάθηκε στην άκρη της περιουσίας τους. Η μεγάλη μάχη και οι Πέρσες νίκησαν τους Έλληνες. Ιουλιανός ο Παραβάτης σκοτώθηκε ιερομάρτυρος Ερμή (πληροφορίες που διατίθενται 24 του Νοέμβρη).
Μετά από 30 χρόνια, ο ευσεβής αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Μέγας († 395), χτισμένο στην Κωνσταντινούπολη, ένα ναό προς τιμήν των αγίων μαρτύρων, και του Αγίου Herman, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (12 Μαΐου), ενώ ακόμα ένας ιερομόναχος, έγραψε στη μνήμη και τον έπαινο των αγίων αδελφών κανόνι.
ΠΛΗΡΗΣ ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΜΑΝΟΥΗΛ, SAVELIEV ΚΑΙ ΙΣΜΑΗΛ
Η Ιερά Μαρτύρων Μανουήλ, Savel και ο Ισμαήλ ήταν αδέλφια και ήρθε από την περσική χώρα [1] . Οι γονείς τους ήταν γνωστή ανθρώπους, αλλά δεν είναι ίδια ο πατέρας της πίστης διατηρούνται Περσικό δυσπιστία, και η μητέρα του ήταν ένας αφοσιωμένος Χριστιανός. Τα παιδιά τους είναι μια πολύ νεαρή ηλικία είχε ανατραφεί σε χριστιανική ευσέβεια, – όπως ακριβώς και στην πρώιμη παιδική ηλικία τους έθρεψε με το γάλα Materna του και ηλικίας στο φόβο του Θεού? και ευλογημένο πρεσβύτερο Evnoik γεννήσει αυτούς τους Αγίους αδελφούς του Αγίου Βαπτίσματος το πλύσιμο και τους δίδαξε το λόγο του Θεού. Όταν έφτασαν στην ενηλικίωση, τότε που εντάχθηκαν ήταν στην τάξη. Αλλά αφιερώνοντας τη φυσική τους δύναμη, ο βασιλιάς της Περσίας Alamundaryu [2] , – το πνεύμα της εποχής τους, όλα αυτά εξυπηρετούν το βασιλιά του ουρανού, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, προσπαθώντας να τον ευχαριστήσει σε όλα τα καλά τους έργα.
Μόλις είχαν αποσταλεί στο βασιλιά τους στην ελληνορωμαϊκή αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης [3] για τη σύναψη ειρήνης με αυτόν. Julian τους έλαβε το πρώτο με την τιμή, και με κάθε τρόπο την παροχή τους με το έλεος, όλη την ώρα τους αντιμετωπίζονται με φιλικό τρόπο? αλλά στη συνέχεια, να μάθουν ότι είναι Χριστιανοί, που γεμίζουν με οργή εναντίον τους και εναντίον των τελωνειακών και των νόμων, κοινό για όλους τους λαούς, πρόδωσαν τους αδελφούς μαρτύριο τους για την πίστη τους στον Χριστό, και τα βάζουμε μετά την πιο σοβαρή βασανιστήρια.
Μαρτύριο ως κατόρθωμα τους είχε φύγει.
Μόλις άνομη αυτοκράτορας σχεδίαζε να πάει στην Βιθυνία, στην περιοχή που λέγεται όργιο Trigon [4] , διότι εκεί σύντομα ήρθε ένας από bogomerzkih ειδωλολατρική διακοπές. Όταν πέρασε πάνω με πλοίο από την Κωνσταντινούπολη προς τη Χαλκηδόνα [5] , έφτασε στο καλέσαμε τον τόπο, άρχισε αμέσως, με όλο το πλήθος που συγκεντρώθηκαν εκεί οι άνθρωποι κάνουν κακό γιορτή της από τη λατρεία ειδώλων και φέρνοντας δαίμονες αμέτρητα θύματα – και εδώ ξεκινά εδώ συνεχής γλέντι, τραγούδι και τη μουσική, ντέφι γρατζούνισμα – και προς τιμήν των παγανιστικών θεών επιβλαβών κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου διαπράχθηκε εδώ πολλά χυδαία ανομία.
Οι δούλοι του Χριστού Manuel, Savel και ο Ισμαήλ, είναι εκεί, μαζί με τον αυτοκράτορα δεν θέλετε να δείτε ακόμα και σε αυτή την ανίερη γιορτή? Πήγε μακριά μια φορά μακριά από την επευφημίες και στέκεται από μακριά, που θρήνησαν και έκλαψε για την αποπλάνηση και την εξαπάτηση του λαού, και προσευχήθηκε στον Κύριο τον Θεό – και για τον εαυτό τους, ώστε να μην μπορεί να μόλυναν κοινωνία με ειδωλολατρικές θυσίες – και όλη η άστοχο να ο Κύριος τους οδήγησε στη γνώση της αλήθειας.
– Μην αφήνετε, Κύριε, – προσευχήθηκαν – αυτοί οι άνθρωποι μένουν σε τέτοια μεγάλη δυστυχία θυμωμένος, και δεν θα υποστεί ευφυή πλάσματα σου να είναι σε έναν παροξυσμό? – Είναι εδώ πιο παράλογο από ό, τι ακόμη και τα σεβαστό βράχους και τα δέντρα? Τουλάχιστον ξύλινα είδωλα τους ως παράλογη και άψυχο πράγμα, δεν ξέρω τι κάνουν μπροστά τους? αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, έντιμη και λογική ψυχή, σου έχεις εσύ είναι η εικόνα και καθ «ομοίωσιν, δεν βλέπουν και δεν καταλαβαίνουν ότι και να κάνουν κάποιον να αποτίσουμε φόρο τιμής θεϊκή ευλάβεια: περπατούν στο σκοτάδι, είναι λάθος και να πάει στην αιώνια καταστροφή.
Εκείνη την εποχή, ως άγιοι, ενώ μακριά, τόσο έκλαψε και προσευχήθηκε, ο αυτοκράτορας, παρά να φέρει το θύμα και γλέντι μαζί τους και όχι με τους βλέπουμε οι Πέρσες απεσταλμένους διέταξε να τους βρει και να τον καλέσει, οπότε είχαν διασκέδαση μαζί με αυτόν. Τότε ένας από postelnichim του βασιλιά εξεύρεση επιδαπέδια τους, άρχισαν να τους καλέσει στη βασιλική γιορτή: πίστευε ότι ανήκουν επίσης στην ειδωλολατρική ανομία. Αλλά οι υπηρέτες του Χριστού απάντησε ομόφωνα να τους καλέσει τσαρικής postelnichim:
– Φύγε από εμάς: πρέπει να αρνηθεί την πίστη, η οποία ανατράφηκε από τη νεολαία του, και ως εκ τούτου δεν θα αφήσει τον Κύριο, και όχι διάβολοι λατρεία κατοικήσει σε σας? και αφήστε τους να μην είναι μαζί μας, ώστε να μπορέσουμε να συμμετάσχουν στην προφανή αυταπάτη ότι δεν είμαστε τόσο τρελός και ανόητο τρόπο, αψηφώντας το ζωντανό Θεό, τον Δημιουργό μας, άρχισαν να λατρεύουν άψυχο δημιουργία. Και όχι για το γεγονός που έχουμε λάβει ένα τέτοιο μεγάλο βαθμό και έχουν έρθει να αποκηρύξουν την πίστη τους, αλλά για να κάνει την ειρήνη μεταξύ του Περσικού και ελληνο-ρωμαϊκού κράτους. Και ο βασιλιάς σας, καθώς και ένα μυαλό μαζί του, γνωρίζει πολύ καλά ότι γυρίζουν και δεν μας πείσει να πάει στην κακία του, ακόμα και αν έχουμε προδώσει τη φωτιά και το μαρτύριο, και θα στερηθούν της ίδιας της ζωής.
Μετά postelnichim, απομακρύνεται από τους Αγίους, έδωσε αυτά τα λόγια του Ιουλιανού, και αμέσως χύνεται έξω πάνω τους με το θυμό και την οργή? αλλά αποφάσισε να μην φέρει μαρτύριο τους τώρα, έτσι ώστε να μην παρεμβαίνει με κακούς φεστιβάλ του, αλλά αναβλήθηκε μέχρι το πρωί, διοικούσε μόνο συνάψει οι υπηρέτες του Θεού στη φυλακή.
Θα πάμε στη φυλακή, έτσι τραγούδησε στον Κύριο:
– «Έλα, θα τραγουδήσει στον Κύριο, φωνάξουν στον Θεό, στον βράχο της σωτηρίας μας? Έρθει πριν από αυτόν με ευχαριστία, και να κάνουμε μια χαρούμενη θόρυβο για να τον» ( Ψαλμός 94: 1-2. ).
Και στη συνέχεια:
– «Ποιος είναι ο Θεός τόσο μεγάλη είναι ο Θεός μας!» ( Ψαλμ 76: 14 ). Εμείς – οι άνθρωποι της δημιουργίας Του και τα χέρια του και θα καλέσει πάντα επάνω του.
Την επόμενη μέρα Julian sudilischnoe ανέβηκε στον τόπο, που αποστέλλονται για να Περσικό αγγελιοφόροι του και άρχισαν να το πω έτσι:
– Εσείς, καλό Κύριοι, ο βασιλιάς σας έστειλε εδώ, καθώς οι άνθρωποι του αληθινού εαυτού και είμαστε σε καλή θέση για να ανακτήσει μεταξύ των δύο βασιλείων πολυαναμενόμενη από όλο τον κόσμο. Αλλά αυτή η ειρήνη μπορεί να αποκατασταθεί μεταξύ μας μόνο με τη συγκατάθεση της αγάπης και της αμοιβαίας στοργής. Ωστόσο, αυτό που μπορεί να έχετε συμφωνήσει μαζί μας, και πού είναι η αγάπη σας για μας, αν δεν θέλετε χθες μαζί μας για να κάνουν το φεστιβάλ και να απολαύσουν τη διασκέδαση στην τιμή των ίδιων θεών, και τι, οι Πέρσες, την τιμή [6] ; Μετά τους Πέρσες, ακριβώς όπως και εμείς, λατρεύουν τον ήλιο, το φεγγάρι και τα αστέρια – δύναμη πυρός vsesvetleyshuyu, και άλλοι θεοί μας? – Γιατί αρνούνται να τους τιμήσετε μαζί μας και δεν θέλουν να συμμετάσχουν στην υπηρεσία μας για να τους – έστω και μόνο για χάρη της όρους και τις προϋποθέσεις μας σε σχέση με τη σύναψη της ειρήνης ήταν ισχυρότερη και πιο ανθεκτικά; Αλλά αν περιφρονούν και περιφρονημένος θεών μας, και αν δεν είναι ένα μυαλό μαζί μας, τότε ελάτε σε εμάς για την έγκριση του κόσμου, αλλά για να το διακόψει, καθώς και για την επανάληψη της εχθρότητας και του πολέμου.
Σε αυτό το ιερό άνδρες απάντησε:
– Ήρθαμε να σας από το βασιλιά μας για τη σύναψη ενός ειρηνικού περιβάλλοντος στην πολεμιστές σας δεν θα πρέπει να περάσει τα όρια μας, και μας – το δικό σας, ότι δεν θα μπορούσε να έχει για να αδειάσετε τη γη κάθε άλλο – και για τους εμπόρους μας έχουν πάντα εύκολη πρόσβαση στο κράτος σας και να σας – επιστρέφοντας στο σπίτι του στη χώρα μας, και ότι και οι δύο θα είναι χωρίς δυσαρέσκεια? – Ότι οι προϋποθέσεις γι «αυτό και σας στείλαμε, και όχι με το σκεπτικό των θεών. Ας κάθε ένας που τιμά τον Θεό, τι θέλει και γι «αυτό ήταν, ό, τι θέλει. Ναι, γιατί η πίστη δεν είναι ποτέ ένας πόλεμος μεταξύ των βασιλείων? αλλά βεντέτες, καυγάδες και τις μάχες συμβαίνει πάντα, λόγω των πόλεων, των περιφερειών και λόγω της όρια και τα όρια τους. Είσαι αφήνοντας όλες τις διαπραγματεύσεις για την ειρήνη, για την οποία σας στείλαμε, θα αρχίσουμε να μιλάμε για κάτι άλλο, για το τι μας μαζί σας δεν πρέπει να μιλάμε. Μετά από όλα, μιλάμε για μας όχι για την ευημερία της αυτοκρατορίας του – όχι στην ειρηνική στάση έναντι της χώρας μας, το οποίο βρίσκεται δίπλα με τα δικά σας, αλλά όλη την ώρα για να ρωτήσω κάτι σχετικά με τους θεούς και να μιλάμε για την πίστη. Αν το θέλετε πραγματικά, ξέρετε ότι, παρόλο που ήρθαμε και οι Πέρσες, αλλά με την πίστη των χριστιανών, ακόμα και από τη μητέρα μας έφερε σε ευσέβεια, και ανέθεσε στην αληθινή πίστη του πατέρα μας Γέροντα Evnoikom. Και στη χώρα μας πολύ υπήρξε τέτοια, που θα μας γυρίσει μακριά από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό στην ειδωλολατρία, αλλά δεν έχουν το χρόνο σε αυτό: η χάρη του Κυρίου μας, παρέμεινε ακλόνητη και σταθερή στην ομολογία της πίστης τους? και τώρα ελπίζουμε να τη βοήθεια του Κυρίου – ότι και τώρα κανείς εδώ δεν θα μας γυρίσει από την άγια πίστη μας, και κανείς δεν θα πείσει τα δαιμόνια να πάει στην υπηρεσία, η οποία σύμφωνα με την αλήθεια, και μάταια έχει διαπράξει καμία εξαπάτηση, πλάνη και την εξαπάτηση.
Τότε ο βασανιστής, γεμάτη με θυμό, τους είπε:
– Πώς, όντας αδαείς και απλοί άνθρωποι – οι οποίοι δεν γνωρίζουν τη γλώσσα μας, και ακόμη και – όπως εσείς τολμούν τόσο ξεδιάντροπη και τόσο τρελός ομιλίες του βλασφημούν την πίστη μας που πρεσβεύουν, μορφωμένοι άνθρωποι και το παρελθόν τέλεια σε όλα στο βιβλίο της σοφίας; Είμαστε εξοικειωμένοι με τη διδασκαλία σας. Μετά από όλα, ξέρετε ότι έχω σπουδάσει και χριστιανικά βιβλία σας, αλλά βλέποντας ότι μόνο αυτοί βρίσκονται και τίποτα δεν είναι αλήθεια, τις απέρριψε αμέσως, λόγω της αβεβαιότητας που είναι γραμμένο σε αυτά να μην πέσουν σε οποιοδήποτε σφάλμα. Και ένας από εκείνους τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι τα βιβλία σας και ελάτε σε αυτές – που τους έδειξε ο ίδιος ποτέ ένδοξη και τέλεια και το έκανα σε γενναία ζωή μου; Ως εκ τούτου, σας συμβουλεύω: Αφήστε αυτό το παιδί και ψευδείς φιλοσοφείν και πιστεύω ότι είναι καλύτερα σε ό, τι καιρό έχει διδάξει τις καλύτερες φιλοσόφους. Εάν δεν θέλετε να πάρετε την καλή μου συμβουλή για εσάς, τότε, και παρά τη θέλησή του, να τηρείτε το μαρτύριο που σας προδίδουν αμέσως.
Σε αυτό το ιερό, δήλωσε:
– Έχουμε μάθει από τον Κύριό μας – να μην φοβούνται αυτούς που σκοτώνουν το σώμα και δεν νομίζω ότι θα πρέπει να απαντήσει που θέλουν να μας βασανίζουν, γιατί ο ίδιος το Άγιο Πνεύμα θα μας ενισχύσει στη δυστυχία και να δώσει τη λέξη και την αυτοπεποίθηση να ανταποκριθεί. Σας ζητούμε, τι βλέπετε σε εμάς τρελών – εσείς, που ο ίδιος θεωρεί ότι ο σοφότερος όλων των ανδρών; και οι οποίοι γενικά συνετό – είτε αυτός που γνωρίζει τον αληθινό Θεό και Δημιουργό όλων των ειδών και ευλαβικά τον τιμήσει, ή που, έχοντας ξεφύγει από τα ζώντα Θεό, λατρεία άψυχο πλάσματα, τους βράχους και τα δέντρα, ή κάτι τέτοιο; Πραγματικά αυτός είναι τρελός, ο οποίος, αντί του Θεού τιμά τους νεκρούς πράγμα? – Ευφυής ως κάποιος που υπηρετεί το ζώντα Θεό. Μετά από όλα, αυτό είναι αυτό που πάνω απ «όλα είναι θέμα του ανθρώπινου μυαλού – είναι να γνωρίζουμε τον Δημιουργό τους, το δωρητή όλων των δώρων, και πιστεύουν σ» αυτόν, και επιμελώς τον υπηρετούν? και δεν τον ξέρω – δημιουργός και ευεργέτη του, και το έργο του στον εχθρό – πνευματικά ολέθρια δαίμονας, – είναι απόλυτη ανοησία. Και οι αρχαίοι φιλόσοφοι σου, είναι σε τέτοια απειλητικών ή προσβλητικών λάθος, μόνο φάνηκε να είναι σοφός, αλλά στην πραγματικότητα ήταν οι πιο παράλογο οι άνθρωποι – σύμφωνα με τον λόγο του Αγίου Αποστόλου: «φανερά να είναι σοφός – έγιναν ανόητοι» ( Ρωμαίους 1: 22 ), και σκοτεινό ανόητη καρδιά τους ? Τώρα μπορείτε κάτι και να γίνει σαν, αν όχι χειρότερα, επειδή εκείνοι ήταν στην τρέλα του, μη γνωρίζοντας, και ποτέ-πριν ομολογώντας την αληθινή πίστη, εσείς, φωτισμένος από το Άγιο Βάπτισμα και εκπαιδεύονται στο Χριστιανισμό, απέρριψε το Χριστό του Θεού και είναι τώρα, αληθινοί πιστοί στον Κύριο, που ονομάζεται αντί των Ελλήνων χριστιανών, και αντί των ευσεβών – ασεβείς και άθεοι.
Σοβαρό ερεθισμό σε αυτά τα λόγια μαρτύρων Julian, γεμάτη με απέραντη οργή, διέταξε αμέσως βάναυσα τους βασανίζουν. Πρώτα απ «όλα, αποκάλυψαν και τοποθετείται στο έδαφος, ξυλοκοπήθηκε αλύπητα σκληρές ζώνες για την σπονδυλική στήλη και την κοιλιά, και στη συνέχεια έκλεισε το τηλέφωνο για muchilischnom θέση υψηλής καρφωμένο στο δέντρο των χεριών και των ποδιών τους και τα δόντια του σιδήρου έσκισε ολόκληρο το σώμα τους. Μάρτυρες του Χριστού, γενναία διαρκή το βαρύ αλεύρι vozvedshego τα μάτια του στον ουρανό και προσευχήθηκε στον Κύριο, έτσι έκκληση προς αυτόν:
– Ω, Κύριε! Εσείς και ο Σαμ φορά καρφωμένα άπιστοι Εβραίοι στο δέντρο και να καθαρίσει τις αμαρτίες του κόσμου με το πάθος για το Σταυρό και το θάνατο – κοιτάξει κάτω σε μας, κρέμεται πλέον από έλκος στο δέντρο, και δεδομένου ότι η φύση μας είναι αδύναμη, τότε στείλτε μας βοηθήσει πάνω του και να μας δώσει την ανακούφιση από την ταλαιπωρία μας, γιατί μόνο με την ελπίδα σας, θα ήταν τολμηρό να δεχθεί το μαρτύριο. Πόσο σκληρό και φρικτό το αλεύρι, – Εσύ, Κύριε, γνωρίζουμε και να δούμε, αλλά για την αγάπη του Σένα, ω γλυκιά Ιησούς, που είναι ευχάριστο για εμάς!
Όταν οι άγιοι προσευχήθηκαν τόσο ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά τους, ο άγγελος του Κυρίου? αλλά είδε τίποτα, αλλά των αγίων μαρτύρων, θόλωναν τα μάτια των ασεβών δεν ήταν άξιοι. Αυτός ο άγγελος, παρήγορο το πλήττονται, τους έδωσε τέτοια χαρά στον πόνο τους, είναι ως εάν δεν αισθανόταν πλέον τον πόνο των πληγών του και φαινόταν να είναι – ούτε καν είχε μεταφερθεί όλα αυτά τα βάσανα. Στη συνέχεια, Julian διέταξε αφαιρεθεί από το ξύλο των αγίων μαρτύρων, και όταν απομακρύνονται, ο ίδιος, σαν να χλευάζει τους, τους είπε:
– Βλέπετε, έχω φειδωλοί, χωρίς να προδίδει σας ακόμα πιο δελεαστική. Ελπίζω ότι είστε μετά από μια σχετικά μικρή ποινή είναι πλέον του ενός μυαλού μαζί μας.
Οι άγιοι μάρτυρες, καθώς συνειδητοποιούν όλες τις κολακείες του τα λόγια του, αλλά με μεγάλη αυτοπεποίθηση, είπε:
– Μην νομίζετε και δεν κλίνει, ο εχθρός του Χριστού, έτσι ώστε να αλλάξει την πίστη στον Κύριο. Έτσι, συνέχισε να βασανίζει το σώμα μας, αν θέλετε περισσότερο μας βασανίζει: είμαστε πρόθυμοι να υπομείνουν. Έχετε Podvergnesh τραυματισμούς, φωτιά, σπαθί, ή κάτι ακόμα πιο τρομερό – όλα για να κρίνουν τους εαυτούς τους πιο ευτυχισμένοι από ό, τι αλεύρι: όλα όσα υπομένουν με χαρά, για τον Ιησού μας αγάπησε!
Στη συνέχεια, η άναρχη Julian, βλέποντας ότι Μανουήλ, ως το παλαιότερο των αδελφών, δήλωσε μεγαλύτερη και πιο τολμηρή από ό, τι άλλα αδέλφια, διέταξε να τον πάρει στο πλάι, και ο ίδιος, για να ξεκινήσετε μια συνομιλία με τους δύο άλλους – με Saveliev και Ισμαήλ έγινε με δόλο, ώστε να τους πω :
– Θα τα παιδιά, αν και μερικές γονείς, αλλά οι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο χαρακτήρα: Ανώτερος ο αδελφός σας δεν αξίζει καν να ονομάζεται ο αδελφός σας, γιατί είναι πεισματάρης, τρελός, ξεδιάντροπη, πολλή συζήτηση και υποστηρίζουν και να παραμείνουν ακλόνητοι στην τρέλα του του, και θα είναι γοητευμένος για τον εαυτό του και δεν σας επιτρέπει να επιλέξετε το καλύτερο για τον εαυτό σας? και, όπως βλέπω ανθρώπους σαν είδος, απαλή, και δεν γκρινιάρης σε όλα – σοφός. Έτσι, Ας ακούσουμε καλές συμβουλές μου – να αφήσει τον αδελφό μου να πεθάνει μάταια αυταπάτη του και μια τρελή αντίσταση – θυσία στους θεούς μας, και στη συνέχεια μπορείτε να πάρετε – τα μέγα έλεος και να μας – τα πλούσια δώρα και την τιμή.
Οι άγιοι, που δεν θέλουν να ακούσουν ακόμη και σε αυτά τα κολακευτικά λόγια, δυνατά άρχισε να καταγγείλει την προδοσία του Ιουλιανού, και βλασφημήσει την τρέλα του. Στη συνέχεια, Julian vozgorevshis πάλι θυμό, διέταξε να τους πάρει με τον τόπο και την αποπνικτική muchilischnoe άκρες των αναμμένα κεριά. Μαρτύρων ίδια γενναία διαρκή αυτά τα βάσανα, όλη την ώρα – ο Κύριος της δόξας, και το βασανιστή – όνειδος. Στη συνέχεια, Julian διέταξε μια δεύτερη μολύβδου και Manuel – τα χάδια, οι απειλές – άρχισαν και πάλι να τον αναγκάσει να λατρεύουν τα είδωλα. Τέλος, βλέποντας ότι ήταν σαν ένα βράχο, ακλόνητος στην ομολογία του Χριστού, άρχισε με τον ίδιο, καθώς και τους αδελφούς βασανίζουν, είπε ο επικεφαλής του καθενός από τους μάρτυρες να οδηγούν στα νύχια σιδήρου και για τα νύχια των χεριών και των ποδιών – απότομη πασσάλους, και τότε, έτσι ήδη έλκος, διέταξε ένα σπαθί να κόψει τα κεφάλια τους, και τα σώματά τους – για να κάψει.
Και οι άγιοι μάρτυρες οδηγήθηκαν στον τόπο εκτέλεσης – ένα μέρος που ονομάζεται Konstantinovo, όπου πριν από την έκχυση του αίματος του, η τελευταία φορά που πρόσφερε μια προσευχή στον Κύριο:
– Καλή Θεός, χωρίς αρχή, τα οποία προέκυψαν από το τίποτα σε λειτουργία, στην τελευταία του καλοκαιριού για τη σωτηρία μας, για να μειώσω τον εαυτό του, να κατοικήσει με τους ανθρώπους σε έναν σκλάβο τρόπο και υπομένει Σταυρό για να μας ελευθερώσει από τη δουλεία της αμαρτίας και να μας κάνει κληρονόμους του βασιλείου του του, -, λαμβάνετε στον κόσμο υπηρέτες σου, και αριθμημένες ανάμεσά μας στις τάξεις του ο κόσμος άρχισε να σας παρακαλώ, γιατί έχουμε το όνομα του σας ιερών εθελοντικά αποδεκτό είναι mechnoe posechennymi και την αναχώρηση από αυτή τη ζωή, – και στροφή προς τον εαυτό του, vsemiloserdy Κυρίου, που υποδούλωσαν στο διάβολο οι άνθρωποι, οι οποίοι σε τόσα πολλά γύρω μας, και πήγε στην εκπαίδευση του νου και του νου να γνωρίζει την αλήθεια: ότι σοι γνωρίζουν το μόνο αληθινό Θεό και σε σένα εξυπηρετούν μόνο, και από εσάς να λάβετε την αιώνια σωτηρία.
Εκείνη την εποχή, όπως των αγίων μαρτύρων προσευχήθηκε έτσι – πάνω από φωνή ακούστηκε:
– Έλα, προκειμένου να λάβει το στεφάνι της δόξας, όπως γενναία έκανε τον άθλο του.
Οι άγιοι μάρτυρες αποκεφαλίστηκαν στην 17η ημέρα του μήνα Ιουνίου.
Αλλά όταν ο κακός δούλος θα εκπληρώσει τις περισσότερες παραγγελίες σε πονηρούς βασιλιά του – για να κάψει το σώμα των Παθών του Χριστού – αμέσως, κατά την εντολή του Θεού, η γη έκανε σεισμός, και ο τόπος όπου στοίχημα αγίους, βαθιά εγκαταστάθηκαν, και έτσι σχηματίζεται το εχεις άβυσσο ληφθούν τα σώματα των μαρτύρων και έκρυψε τους, περισσότερο έτσι δεν τους αγγίζουν κακό χέρι της πανίσχυρη δύναμη της φωτιάς και δεν θα τους είχε μετατραπεί σε στάχτες? – Και όλοι οι υπηρέτες είχαν φύγει με το φόβο.
Τότε πολλοί από τους ανθρώπους που στέκονται εκεί, βλέποντας αυτό το θαύμα, πίστεψαν στον Χριστό και μεταξύ των Ελλήνων απέρριψε η πλάνη προσχώρησαν στην χριστιανική κοινότητα.
Μετά από δύο ημέρες, κατά τις οποίες οι Χριστιανοί συνεχώς μέρα και νύχτα πρόσφερε σε αυτό το μέρος προσευχές προς τον Κύριο, η γη έδωσε τη θέση της και πάλι και σήκωσε τα κορυφαία σώματα των αγίων, και τώρα – παντού χύνεται έξω ανείπωτη άρωμα. Στη συνέχεια οι πιστοί, γεμάτη με μεγάλη χαρά, να αγαπάμε τους αγίους πήρε το σώμα και το έθαψαν με την τιμή σε αυτό το θαυμάσιο μέρος? όταν από τον τάφο των αγίων μαρτύρων άρχισε να ρέει σε αφθονία για όλους θεραπεία των αρρώστων. Ένα κακό αποστάτης Julian αμέσως μετά πέθανε από ένα βαρυσήμαντο και φρικτό θάνατο.
Σχετικά με τη δολοφονία των περσικών αγγελιοφόρους, οι άγιοι μάρτυρες Μανουήλ, Saveliev και Ισμαήλ, άφησε όλα στρατό του στην Περσία [7] . Σε αυτό παρασυρθεί δαίμονες του μέσα από τους οδηγούς του – τους ψευδοπροφήτες, ο οποίος προέβλεψε τη νίκη και την κατάκτηση του από τους Πέρσες. Πέρση βασιλιά, όταν άκουσε την ήττα των πρεσβευτών του, γεμάτη με βαθιά θλίψη και μεγάλη οργή, γνωρίζοντας ότι επρόκειτο zakonoprestupny Julian, που μόλις συγκέντρωσε όλα τα στρατεύματα και διαμορφώθηκε στα σύνορα του κράτους, πάλεψε για περήφανος για τον εχθρό του. Και όταν πληρούνται οι δύο στρατοί, υπήρχε μια μεγάλη μάχη. Αλλά οι Πέρσες σύντομα νίκησα και νίκησε το ρωμαϊκό στρατό, τη σύνθλιψη έτσι τη δύναμη του Ιουλιανού.
Εδώ σε αυτό μια μάχη αποστάτη Ιουλιανό, και χτύπησε την οργή του Θεού: ο κακός αυτοκράτορας χτυπήθηκε από ένα αόρατο χέρι, και πέθανε σε μεγάλη αγωνία, να γίνει στο τέλος ο περίγελος όλων των Περσών, στην οποία τόσο περήφανα μίλησε, με μάταια του είναι η ελπίδα – με τη χαρά των δαιμόνων, στο οποίο πίστευε και το οποίο είχε ελπίσει.
Οι Χριστιανοί, ελευθερώνονται με τον τρόπο αυτό από τη βάναυση δίωξη και τα βάσανα, δοξάζουν Λυτρωτής σου, ο Χριστός του Θεού, ο οποίος από εμάς είναι τιμή και δόξα με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, τώρα και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν [8] .
σημειώσεις
[1] Το περσικό κράτος κατεχόμενα, ενώ η συντριπτική χώρο μεταξύ του Τίγρη, τον Περσικό Κόλπο και την Κασπία Θάλασσα
[2] Alamundar ως βασιλιάς της Περσίας, εντελώς άγνωστη στην ιστορία? Ορισμένοι πιστεύουν ότι ήταν ένας από τους στρατηγούς του Πέρση.
[3] . Julian, ο γιος του Κωνστάντιου, ο αδελφός Veale του Κωνσταντίνου, γεννήθηκε το 331 από τον R. Χρ.? Πρώτα είχε εκπαιδευτεί στη χριστιανική θρησκεία, αλλά έγινε Καίσαρα το 355, ο ίδιος ανοιχτά απορρίπτοντας τον Χριστιανισμό, για το οποίο έλαβε το όνομα του Παραβάτης.
[4] Τι νομίζεις, Trigon ήταν στην πραγματικότητα ένας ναός αφιερωμένος στα είδωλα, κοντά στην Χαλκηδόνα.
[5] Χαλκηδόνα – μια πόλη της Βιθυνίας, στο νότιο άκρο του Βοσπόρου, εναντίον του Βυζαντίου.
[6] Στις φιλοσοφικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις τους Julian ήταν ekklektik, δηλαδή – Εκείνος όλων των θρησκευτικών διδασκαλιών ο ίδιος επέλεξε όλα αυτά που του άρεσε και ήταν σε γενικές γραμμές σύμφωνα με την αντίληψη του κόσμου? Πίστευε, και σε μια ενιαία ανώτατη Θεό, αλλά τον ταυτίζει με τον ήλιο θεό Μίθρα ή Ανατολική θρησκεία? και οι Πέρσες, όπως γνωρίζουμε, είναι επίσης σεβαστός από τον ήλιο ως κύρια θεότητα της.
[7] Όπως γνωρίζετε, Julian βάδισε εναντίον των Περσών στις Μάρτιος 5363 χρόνια.
[8] Η επίσημη γιορτή της μνήμης των αγίων τώρα πολύ παλιά? 30 χρόνια μετά το θάνατό τους Θεοδοσίου Veale. (395) που χτίστηκε προς τιμήν της εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη, και ο μοναχός Hermann, αργότερα πατριάρχης (δ. 740) έγραψε στη μνήμη του εκκλη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου