καί τῶν σύν αὐτῷ
Συμεών τοῦ Μεταφραστοῦ
(σελίδες 881 - 900)
Εἰς τον Kαλλίστρατον. Τμηθεὶς ὁ Καλλίστρατος αὐχένα ξίφει, Στρατῷ συνήφθη καλλινίκων Μαρτύρων. Εἰς τοὺς ἁγίους μθ' Μάρτυρας Δεκὰς τετραπλῆ Μαρτύρων σὺν ἐννάδι, Διὰ ξίφους ἄθλησιν ἀθλεῖ τιμίαν. Εἰκάδι ἑβδομάτῃ Καλλίστρατος ἔνθεν ἀέρθη. | ||||
Βιογραφία Ο Άγιος Καλλίστρατος μαρτύρησε στη Ρώμη επί Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.). Καταγόταν από την Καρχηδόνα και οι γονείς του, καθώς και οι πρόγονοί του, ήταν ευσεβέστατοι χριστιανοί. Όταν μεγάλωσε ο Καλλίστρατος, κατατάχθηκε στο Ρωμαϊκό στρατό σαν νεοσύλλεκτος αλλά δεν εγκατέλειψε τις ευσεβείς συνήθειές του. Μια από αυτές ήταν η βραδυνή προσευχή. Κάποιοι ειδωλολάτρες στρατιώτες κατήγγειλαν το γεγονός στον ειδωλολάτρη στρατηγό Περσεντίνο.  Святые мученики Каллистрат и Артий. Фреска монастыря Высокие Дечаны, Косово, Сербия. Около 1350 года. Ο Άγιος Καλλίστρατος (αριστερά) καί ο Άγιος Αρτέμιος (δεξιά) Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου το 1350 μ.Χ. στον Ιερό Ναό τού Χριστού Παντοκράτορος τής Ιεράς Μονής Βισόκι Ντέτσανι. Κοσσυφοπέδιο Σερβία. Εκείνος, αφού διέταξε πρώτα τον βασανισμό του, ακολούθως διέταξε να τον τοποθετήσουν μέσα σε ένα δεμένο σάκκο και να τον ρίξουν στη θάλασσα. Με θαυματουργό τρόπο ο σάκκος σχίστηκε και δύο δελφίνια έσωσαν τον Καλλίστρατο. Σαράντα εννέα στρατιώτες που είδαν το θαύμα πίστεψαν στον Χριστό. Ο Περσεντίνος τότε εξοργισθείς διέταξε τον αποκεφαλισμό όλων.  Callistratus with 49 Martyrs (Menologion of Basil II) Константинополь. 985 г. Миниатюра Минология Василия II. Ватиканская библиотека. Рим. Ο Άγιος Καλλίστρατος μέ τούς 49 Μάρτυρες ( Μινιατούρα στό Μηνολόγιο τοῦ Βασιλείου τοῦ Β΄- Κωνσταντινούπολη τό ἔτος 985 μ.Χ.) Τώρα εὐρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ στήν Ρώμη   Каллистрат Византийский, мч. и дружина его, неизвестный апостол от 70-ти (27 сентября) Менологий на 26-29 сентября Византия. Греция; XIV в.; памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека Ο Άγιος Καλλίστρατος Μηνολόγιο 26 - 29 Σεπτεμβρίου Βυζαντινή Μηνολόγιο τού 14ου αιώνα μ.Χ. Τώρα ευρίσκεται στην Αγγλία. Οξφόρδη. Bodleian Βιβλιοθήκη (Bodleian Library)
| ||||
Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Κάθισμα
Κοντάκιον Ὁ Οἶκος
Ἐξαποστειλάριον ν.
ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ (μεταφραση Google)
Άγιος Δημήτριος του Ροστόφ
Η ζωή και τα πάθη του Αγίου Μάρτυρα Καλλίστρατου Βλέποντας ότι το εκλεκτό ποίμνιο του Χριστού αυξανόταν μέρα με τη μέρα, ο φθονερός εχθρός, ο διάβολος, εξεγέρθηκε εναντίον του με μεγάλη οργή, σκοπεύοντας να λεηλατήσει και να καταστρέψει όλα τα λογικά πρόβατα . Διάλεξε ως όργανά του για αυτή την προσπάθεια τον Διοκλητιανό και τον Μαξιμιανό, ασεβείς Ρωμαίους αυτοκράτορες που, με τη σκληρότητά τους, έμοιαζαν με απάνθρωπα θηρία. Τους εξαπέλυσε σαν αρπακτικούς λύκους στο ποίμνιο του Χριστού και, μέσω αυτών, το διέλυσε σκληρά και ανελέητα. Γιατί εμφύτευσε στις καρδιές τους μια τόσο ισχυρή οργή εναντίον των Χριστιανών, ώστε αυτοί οι αυτοκράτορες, αφήνοντας στην άκρη κάθε άλλη μέριμνα για το βασίλειό τους, αφιέρωσαν τις προσπάθειές τους αποκλειστικά στην ολοκληρωτική καταστροφή όλων των Χριστιανών. Θεωρούσαν αυτή την κακή πρόθεση και πράξη μεγαλύτερη και ανώτερη αξία από όλα τα άλλα μεγάλα βασιλικά τους κατορθώματα, τις ένδοξες νίκες και τους θριάμβους επί των εχθρών τους. Για το λόγο αυτό, έστειλαν ηγεμόνες και βασανιστές σε όλες τις γωνιές της γης, ίσους και ακόμη ανώτερους από αυτούς στην κακία τους, για να αναγκάσουν τους Χριστιανούς παντού να θυσιάζουν στα είδωλα και να βασανίζουν, να σκοτώνουν και να καταστρέφουν όσους δεν υπάκουαν με διάφορες θανατικές ποινές. Όταν εκτελέστηκε αυτή η εντολή, πολλοί από τους πιστούς και αφοσιωμένους στον Χριστό, στολισμένοι με το στέμμα του μαρτυρίου, μεταφέρθηκαν ολόψυχα από την Εκκλησία των Μαχητών στην Εκκλησία των Θριαμβευτών , ψάλλοντας ένα τραγούδι νίκης επί των εχθρών τους. Μεταξύ πολλών άλλων, ο γενναίος πολεμιστής του Χριστού, Καλλίστρατος, εμφανίστηκε με τέτοιο τρόπο. Όχι μόνο ο ίδιος, αλλά και με την πολυάριθμη συνοδεία του, διέσχισε την ένδοξη οδό του μαρτυρίου και, αφού καταπάτησε τον εχθρό, στάθηκε ενώπιον του Χριστού, του Νικητή του κόσμου, φέροντας τις πληγές που είχε λάβει γι' Αυτόν και λαμβάνοντας τιμές για την πράξη του. Η πατρίδα αυτού του παθόντος του Χριστού ήταν η Καρχηδόνα 6064. Από εκεί κλήθηκε σε στρατιωτική υπηρεσία και τοποθετήθηκε στο σύνταγμα του στρατηγού Περσεντίνου. Σε αυτό το σύνταγμα, μόνο ο Καλλίστρατος έλαμπε σαν αστέρι σε μια σκοτεινή νύχτα με την ευσέβειά του, γιατί όλοι οι σύντροφοί του σκοτίστηκαν από το σκοτάδι της ειδωλολατρίας. Μόνο αυτός φωτίστηκε από το φως της αγίας πίστης, την οποία έμαθε από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν Χριστιανός. Ο πατέρας του είχε διδαχθεί την πίστη από τον παππού του, ονόματι Νεόκορο, ο οποίος ήταν ανάμεσα στους στρατιώτες στην Ιερουσαλήμ υπό τον Πόντιο Πιλάτο κατά τη διάρκεια των εκούσιων παθών του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αφού είδε όλα τα θαύματα που έλαβαν χώρα κατά τον θάνατο και την ανάσταση του Κυρίου, πίστεψε σε Αυτόν και, αφού έλαβε το βάπτισμα από τους Αποστόλους, επέστρεψε στο σπίτι. Εδώ έφερε ένα πολύτιμο μαργαριτάρι - την πίστη στον Χριστό - με το οποίο πλούτισε τον γιο του, τον πατέρα του Καλλίστρατο, και ολόκληρο το σπιτικό του, μεταδίδοντάς τους όλα όσα είχε δει με τα ίδια του τα μάτια και είχε ακούσει από τους Αποστόλους για τον Χριστό Ιησού. Έχοντας κληρονομήσει από τον παππού και τον πατέρα του τον πνευματικό πλούτο της πίστης, τον οποίο δεν μπορούσε να κλέψει, ο Άγιος Καλλίστρατος πλούτισε όσους μπορούσε, διδάσκοντας κρυφά τη γνώση της αλήθειας και προσηλυτίζοντας τις ανθρώπινες ψυχές στον Θεό. Για το λόγο αυτό, οι σύντροφοί του τον υποψιάζονταν και τον παρακολουθούσαν στενά για να διαπιστώσουν αν ήταν Χριστιανός ή όχι. Ενώ αυτός και ο διοικητής του βρίσκονταν στη Ρώμη το 6065 , η χριστιανική του ευσέβεια αναγνωρίστηκε με αυτόν τον τρόπο. Ο μακάριος είχε τη συνήθεια να σηκώνεται κάθε βράδυ για να προσευχηθεί και να προσεύχεται κρυφά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μια μέρα, καθώς σηκώθηκε για να προσευχηθεί όπως συνήθως, μερικοί από τους στρατιώτες που κοιμόντουσαν κοντά του το παρατήρησαν αυτό μόλις ξύπνησαν. Ακούγοντάς τον να επικαλείται συχνά το όνομα του Ιησού Χριστού, πείστηκαν ότι ήταν αληθινός Χριστιανός. Επιλέγοντας μια κατάλληλη στιγμή, ανέφεραν όσα είχαν ακούσει στον Διοικητή Περσεντίνο. Ο διοικητής κάλεσε αμέσως τον Καλλίστρατο και τον ρώτησε: – Είναι αλήθεια, Καλλίστρατε, αυτά που λένε οι σύντροφοί σου για σένα; Ο άγιος απάντησε: «Δεν ξέρω τι θα μπορούσαν να έχουν πει για μένα, επειδή δεν γνωρίζω καμία κακή πράξη που να έχω κάνει.» Όταν ο Περσεντίν διέταξε τους στρατιώτες να μιλήσουν ανοιχτά, οι στρατιώτες είπαν στον διοικητή: - Κύριε, απλώς πρόσταξέ τον να θυσιάσει στους θεούς, και αμέσως θα γνωρίσεις τις σκέψεις και την πίστη του. Ο διοικητής διέταξε τον Καλλίστρατο να προσφέρει θυσία στους θεούς και να τους λατρέψει. Ο Άγιος Καλλίστρατος απάντησε: «Δεν έμαθα να προσφέρω θυσίες σε πολλούς θεούς, αλλά μόνο στον Έναν αληθινό και ζωντανό Θεό, που κάλεσε τα πάντα από το μηδέν στην ύπαρξη και δημιούργησε τον άνθρωπο από τη γη. Τους θεούς που λατρεύετε, τους οποίους έφτιαξαν ανθρώπινα χέρια, δεν τους ονομάζω θεούς, αλλά δαίμονες, όπως έμαθα από τις Άγιες Γραφές, οι οποίες λένε: «Πάντες οι θεοί των εθνών είναι είδωλα» ( Ψαλμός 96:5 ) και: «Τα είδωλά τους είναι ασήμι και χρυσάφι, έργα χεριών ανθρώπων» ( Ψαλμός 113:12 ). Από τις Γραφές έμαθα να γνωρίζω τον Θεό που κατοικεί στον ουρανό, να προσφέρω θυσία αίνου και να κάνω όρκους στον Ύψιστο. Έτσι, αυτοί οι άνθρωποι με κατηγορούν ότι λατρεύω τον Έναν αληθινό Θεό και όχι πολλούς ψεύτικους θεούς; Θα έπρεπε να με αναφέρουν μόνο αν μάθαιναν ότι εκτελούσα κακώς τα στρατιωτικά μου καθήκοντα, ότι ήμουν δειλός και έφευγα από το πρόσωπο των εχθρών μου. Αυτά είναι τα είδη πράξεων που θα μπορούσαν να μιλήσουν εναντίον μου ενώπιόν σας, και θα ήταν σωστό για εσάς, βοεβόδα, να ακούσετε τέτοιες αναφορές. Γνωρίζοντας ότι είμαι αθώος για οποιοδήποτε τέτοιο αδίκημα, γιατί να ακούς συκοφάντες και να με οδηγείς σε δίκη απλώς και μόνο επειδή οι διδασκαλίες της πίστης που ακολουθώ διαφωνούν με τις δικές σου; Απαντώντας σε αυτά τα λόγια, ο κυβερνήτης είπε θυμωμένα: «Τώρα δεν είναι η ώρα για ρητορική πολυλογία, αλλά μια εποχή φρικτών βασανιστηρίων και σκληρών εκτελέσεων, τις οποίες σύντομα θα υποστείτε αν δεν υποταχθείτε σε μένα και δεν θυσιάσετε στους θεούς που λατρεύει ακόμη και ο ίδιος ο βασιλιάς. Δεν ξέρετε πόσο σκληρός είμαι, γιατί έχω τη δύναμη να τρομοκρατήσω οποιονδήποτε με ένα μόνο βλέμμα και φωνή, ακόμη και πριν από τα βασανιστήρια;» Ο Άγιος Καλλίστρατος απάντησε: «Η οργή σου και το τρίξιμο των δοντιών σου, αν προκαλούν φόβο, είναι μόνο προσωρινά. Υπάρχει όμως φόβος και τρίξιμο των δοντιών που είναι αιώνια, και φοβάμαι περισσότερο από όλα να πέσω σε αυτό. Και η ίδια η ανάμνησή του με τρομάζει.» Μη μπορώντας να συγκρατήσει την οργή του, ο διοικητής διέταξε να ρίξουν τον άγιο στο έδαφος και να τον ξυλοκοπήσουν. Αυτός, ωστόσο, δεν έδειξε ανυπομονησία καθ' όλη τη διάρκεια των μακροχρόνιων βασανιστηρίων, αλλά στράφηκε στον Θεό, λέγοντας: «Ορκίστηκα να τηρώ τις δίκαιες κρίσεις Σου και θα τις εκπληρώσω» ( Ψαλμός 119:106-107 ). Και πάλι: Αδυνάτισα, Κύριε, «ζωοποίησέ με σύμφωνα με τον λόγο Σου» ( Ψαλμός 119:25 ), και μην επιτρέψεις σε αυτόν τον ασεβή άνθρωπο να με εμπαίζει· ενίσχυσέ με, Κύριε, να υποφέρω αυτά τα βασανιστήρια, δίνοντας δύναμη στο ταπεινό και αδύναμο σώμα μου και ξυπνώντας μέσα μου το πνεύμα του θάρρους. Βλέποντας ο διοικητής το αίμα να τρέχει σαν ρυάκι από τις πληγές του μάρτυρα, διέταξε να τον ελευθερώσουν από το μαρτύριο του και του είπε: «Αυτή είναι μόνο η αρχή των τιμωριών για την ανυπακοή σου, Καλλίστρατε· γι' αυτό, σου δίνω καλή συμβουλή—ακολούθησε την εντολή μου, για να γλιτώσεις μεγαλύτερα βασανιστήρια. Αν δεν υποταχθείς, ορκίζομαι στους θεούς, τα χέρια των βασανιστών σου θα κάνουν κομμάτια το σώμα σου, και τα σκυλιά θα γλείφουν το αίμα σου, και τα λιοντάρια θα καταβροχθίζουν τη σάρκα σου· έτσι θα χαθείς με έναν φρικτό θάνατο.» Αλλά ο θαρραλέος Καλλίστρατος απάντησε: – Ελπίζω στον παντοδύναμο Θεό, τον ζωντανό Θεό, ότι θα με ελευθερώσει από το στόμα του λιονταριού και θα πάρει «την μοναχική μου ψυχή από τα σκυλιά» ( Ψαλμ. 21:21 ), η οποία μόνο ανάμεσα σε όλους αυτούς τους πολεμιστές γνωρίζει τον αληθινό Θεό, από τον οποίο περιμένω ότι θα πάρει όχι μόνο την μία ψυχή μου, αλλά και πολλές άλλες ψυχές για τον Εαυτό Του, αξιωμένη σε αυτές να γνωρίσουν το πανάγιο όνομά Του 6066 ! Ακόμα πιο εξοργισμένος από αυτά τα λόγια, ο διοικητής διέταξε να ξεγυμνώσουν τον Καλλίστρατο και να τον σύρουν πάνω από αιχμηρά θραύσματα που ήταν σκορπισμένα στο έδαφος, προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερο πόνο στο τραυματισμένο σώμα του. Όταν ο άγιος υπέμεινε αυτά τα βασανιστήρια, ο βασανιστής διέταξε να του ρίξουν νερό στο στόμα μέσα από ένα χωνί, σαν να περνούσε από δέρμα. Κατά τη διάρκεια αυτών των βασανιστηρίων, ο διοικητής είπε στον άγιο: «Καλλίστρατε, αν δεν προσφέρεις θυσία στους θεούς, θα σε ρίξω αμέσως στη θάλασσα· γιατί φοβάμαι ότι μπορεί να αποπλανήσεις τους άλλους στρατιώτες αν δεν σε θανατώσω σύντομα». «Ω, μέγα άνομε», απάντησε ο μάρτυρας, «ενδιαφέρεσαι να μην μειωθεί το ποίμνιο, που βρίσκεται υπό την εξουσία του πατέρα σου, του διαβόλου, αλλά εμπιστεύομαι στον Θεό ότι θα αποκτήσω αυτό το ποίμνιο για τον Χριστό μου, θα το ενισχύσω στην αληθινή πίστη και θα χτίσω μια εκκλησία γι' αυτό στο μέσο αυτής της πόλης 6067» . Φλεγόμενος από οργή, ο διοικητής είπε: - Πονηρέ και καταραμένε άνθρωπε, ο θάνατος είναι ήδη πάνω από το κεφάλι σου, και σκέφτεσαι να χτίσεις εκκλησία και να προσηλυτίσεις πολλούς στον Θεό σου! Αφού είπε αυτά, ο διοικητής διέταξε αμέσως να φέρουν ένα δέρμα, να εγκλείσουν τον μάρτυρα μέσα σε αυτό, και να το πετάξουν στα βάθη της θάλασσας, ενώ ο ίδιος στεκόταν στην ακτή, επιθυμώντας να παρακολουθήσει τον θάνατο του αγίου. Αλλά το δέρμα στο οποίο βρισκόταν ο Άγιος Καλλίστρατος, προσευχόμενος όπως ο Ιωνάς στην κοιλιά του κήτους, με το θέλημα του Θεού παρασύρθηκε από ένα ρεύμα σε έναν κοφτερό βράχο και σχίστηκε, ενώ ο Άγιος Καλλίστρατος στήριξε δύο δελφίνια και μεταφέρθηκε ήσυχα στην ακτή. Ο μάρτυρας έψαλλε χαρούμενα: «Ήρθα στα βάθη της θάλασσας» ( Ψαλμός 68:3 ), αλλά η θύελλα του νερού δεν με έπνιξε, ούτε κούρασα τις προσευχές μου προς Εσένα, Κύριε. Γρήγορα άκουσες την προσευχή μου και με ελευθέρωσες θαυματουργικά από άλυτα δεσμά και τα βάθη της θάλασσας, όταν δεν υπήρχε πλέον καμία ελπίδα: «Αφαίρεσες το σάκο μου και με περιέζωσες με ευφροσύνη» ( Ψαλμός 29:12 ). Όταν ο άγιος έψαλλε αυτό με χαρούμενη φωνή, πλήθος στρατιωτών έμειναν έκπληκτοι και μερικοί από αυτούς έπεσαν στα πόδια του αγίου, ζητώντας του να τους ελευθερώσει από τη δαιμονική πλάνη και να τους οδηγήσει στον Χριστό, τον Θεό τους. Ήταν σαράντα εννέα από αυτούς και είπαν: «Γνωρίσαμε ότι ο Θεός σας είναι μέγας και αληθινός, γιατί σας έσωσε θαυματουργικά από τα βάθη της θάλασσας.» Ο ευλογημένος μάρτυρας είπε: – Ο Κύριός μου Ιησούς Χριστός δεν θα διώξει εκείνους που έρχονται σε Αυτόν, διότι λέει: «Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, και εγώ θα σας αναπαύσω» ( Ματθαίος 11:28 ). Αφού είπε αυτά τα λόγια, άπλωσε τα χέρια του στον ουρανό και, σηκώνοντας τα μάτια του, προσευχήθηκε: «Κύριε, που κατοικείς ψηλά και επιβλέπεις τους ταπεινούς! Επίβλεψε αυτό το μικρό Σου ποίμνιο, φύλαξέ το από κάθε κακό και φύλαξέ το αβλαβές από το ορατό θηρίο - τον βασανιστή Περσεντίνο - και από το αόρατο - τον διάβολο, γιατί εσύ μόνος είσαι δοξασμένος για πάντα.» Βλέποντας τι συνέβαινε, ο κυβερνήτης εξεπλάγη και είπε: «Ορκίζομαι στον λαμπερό ήλιο 6069 – αυτός ο άνθρωπος κατέχει μεγάλες μαγικές δυνάμεις, γιατί αναδύθηκε από τη θάλασσα αλώβητος και, σύμφωνα με την υπόσχεσή του, αποπλάνησε τους πολεμιστές μου με μαγεία.» Ταυτόχρονα είπε στον άγιο: «Σύντομα θα καταστρέψω τη μαγεία σου, Καλλίστρατε, και θα μάθεις ποιος είναι ο Περσεντίνος, ο υπηρέτης των μεγάλων θεών, και ποιος είναι ο Εσταυρωμένος, τον οποίο τιμάς και στον οποίο εναποθέτεις μάταια τις ελπίδες σου». Κατόπιν κάθισε στο βήμα και διέταξε να ξυλοκοπηθούν άγρια όλοι οι στρατιώτες που είχαν πιστέψει στον Χριστό, να τους σπάσουν τις αρθρώσεις. Ενώ βασανίζονταν, αυτοί οι στρατιώτες μιλούσαν σαν με μια φωνή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, γίνε βοηθός των δούλων Σου και δώσε μας τη δύναμη να υπομείνουμε μέχρι τέλους, γιατί για χάρη Σου υποστήκαμε τέτοια βάσανα. Φύλαξε τον διδάσκαλο και ποιμένα μας Καλλίστρατο, ώστε από αυτόν να μάθουμε ακόμη περισσότερο να ομολογούμε Σε, τον Ένα Θεό, γιατί τώρα στεκόμαστε ενώπιόν Σου, Κύριε, ως χαμένα πρόβατα». Όταν η οργή του Περσεντίνου καταλάγιασε κάπως, διέταξε να σταματήσουν τα βασανιστήρια και να οδηγηθούν οι μάρτυρες στη φυλακή μέχρι να καταλάβει τι να τους κάνει, γιατί ήταν πολύ λυπημένος που το σύνταγμά του είχε μειωθεί κατά πενήντα στρατιώτες. Όταν ρίχτηκαν στη φυλακή μαζί με τον Άγιο Καλλίστρατο, άρχισαν να μαθαίνουν από αυτόν τη γνώση του Θεού με κάθε λεπτομέρεια. Διότι ο άγιος, ανοίγοντας το στόμα του, τους εξήγησε τα πάντα, ξεκινώντας από τη δημιουργία του κόσμου και το έγκλημα που διέπραξαν οι πρώτοι άνθρωποι στον Παράδεισο, μέχρι την ενσάρκωση του Χριστού, τα εκούσια παθήματα και την ανάσταση. Τους διακήρυξε την κρίση, και την ψυχή, και τη μέλλουσα ζωή, την αμοιβή των δικαίων και την τιμωρία των αμαρτωλών στην κόλαση. Αφού τους εξήγησε όλα τα ιερά μυστήρια της πίστης, τους ενίσχυσε για το κατόρθωμα του μαρτυρίου. Την επόμενη μέρα, ο διοικητής, περιτριγυρισμένος από πλήθος στρατιωτών, κάθισε στο βήμα, διέταξε να φέρουν τον Άγιο Καλλίστρατο και τη συνοδεία του από τη φυλακή και του απηύθυνε τα ακόλουθα λόγια: «Πες μου, Καλλίστρατε! Θα θυσιάσεις στους θεούς για να ελευθερωθείς από αυτό το τρομερό μαρτύριο ή θα συνεχίσεις στο παλιό σου πείσμα;» Ο Άγιος Καλλίστρατος είπε: «Απολογώ για τον εαυτό μου ότι δεν θα απομακρυνθώ από τον Κύριό μου μέχρι θανάτου· αλλά ας μιλήσουν αυτοί οι ίδιοι· ρωτήστε τους και θα ακούσετε τι θα σας πουν». Τότε ο κυβερνήτης τους είπε: - Εσείς, οι σαγηνευμένοι, τι λέτε; Απάντησαν: «Είμαστε Χριστιανοί, ομολογούμε τον Ένα Θεό που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, και πιστεύουμε σε Αυτόν, στον μονογενή Υιό Του, τον Κύριο Ιησού Χριστό, και στο Άγιο Πνεύμα, όπως μας δίδαξε ο καλός μας διδάσκαλος, ο Καλλίστρατος.» Όταν οι άγιοι το είπαν αυτό ομόφωνα, ο διοικητής διέταξε να τους ξυλοκοπήσουν σκληρά, τον έναν μετά τον άλλον. Έπειτα διέταξε να τους δέσουν τα χέρια και τα πόδια και να τους πετάξουν σε μια λίμνη που βρισκόταν εκεί κοντά. Πριν εκτελεστεί αυτή η εντολή, ο Άγιος Καλλίστρατος προσευχήθηκε στον Θεό λέγοντας: – Κύριε, που κατοικείς ψηλά και κοιτάς τους ταπεινούς, στρέψε τα ελεήμονα μάτια σου σε αυτό το μικρό σου ποίμνιο και καταδέξου να το λούσεις σε αυτά τα νερά, σαν σε πηγή αναγέννησης και υιοθεσίας 6070 με την κάθοδο του Αγίου σου Πνεύματος, ώστε, αφού ξεπλύνουν όλη την ακαθαρσία του παλαιού ανθρώπου 6071 , να γίνουν μέτοχοι της κληρονομιάς ( Κολ. 1:12 ) εκείνων που σε έχουν ευαρεστήσει από την αρχαιότητα. Όταν οι μάρτυρες δέθηκαν και ρίχτηκαν στο νερό, τα δεσμά τους διαλύθηκαν αμέσως και στάθηκαν στο νερό με λαμπερά πρόσωπα, αγαλλιάζοντας για το βάπτισμά τους. Και εκείνη τη στιγμή ένα όμορφο στέμμα φάνηκε να κατεβαίνει πάνω τους από τον ουρανό και ακούστηκε μια φωνή να λέει: - Να είσαι θαρραλέος, Καλλίστρατε, με το ποίμνιό σου, και πήγαινε να αναπαυθείς μαζί τους στις αιώνιες κατοικίες. Αμέσως μετά από αυτά τα λόγια, έγινε ένας ισχυρός σεισμός, που προκάλεσε την πτώση και την κατάρρευση ενός κοντινού ειδώλου ενός συγκεκριμένου αηδιαστικού ειδωλολατρικού θεού. Βλέποντας αυτό, εκατόν τριάντα πέντε άλλοι στρατιώτες, που είχαν επίσης ακούσει τη φωνή από τον ουρανό προς τον Καλλίστρατο, πίστεψαν στον Κύριό μας. Φοβούμενος φήμες και σύγχυση μέσα στο σύνταγμα, ο διοικητής δεν τους είπε τίποτα, αλλά διέταξε τους πρώτους σαράντα εννέα στρατιώτες, μαζί με τον Καλλίστρατο, να ριχτούν πίσω στη φυλακή. Εκεί, ο Άγιος Καλλίστρατος είπε στη συνοδεία του: - Ιδού, αδελφοί, με τη χάρη του Χριστού σας έχει δοθεί το άγιο βάπτισμα, για το οποίο είναι πρέπον να ευχαριστείτε άξια τον Θεό· γι' αυτό, ας σηκωθούμε και ας προσευχηθούμε σε Αυτόν! Όταν όλοι σηκώθηκαν και σήκωσαν τα χέρια και τα μάτια τους στον ουρανό, ο Καλλίστρατος προσευχήθηκε με τα εξής λόγια: – Κύριε Θεέ, «οὐ θέλει πάντες οἱ ἀνθρώποις σωθήσονται» ( Α΄ Τιμ. 2:4 ), ὁ ὁποῖος ἄρπαξε αὐτό τό ποίμνιο ἀπό τό στόμα τοῦ λιονταριού καί τό κάλεσε στήν αἰώνια σωτηρία! Χάρισέ μας νά πεθάνουμε μέ ἁγία πίστη σέ Σένα, τόν Θεό μας, καί χάρισε μας νά φανούμε ἀμώμωτοι καί καθαροί ἐνώπιον τοῦ ἁγίου προσώπου Σου καί νά Σε προσκυνήσουμε, εὐλογημένον εἰς τούς αἰῶνας. Όλοι οι άγιοι μάρτυρες προσευχήθηκαν θερμά με τον Άγιο Καλλίστρατο. Όταν έπεσε η νύχτα, στρατιώτες με γυμνά σπαθιά μπήκαν στη φυλακή με εντολή του βασανιστή και τους έκοψαν όλους σε κομμάτια . 6072 Έτσι αγωνίστηκε γενναία ο Άγιος Καλλίστρατος και η συνοδεία του, όρθιοι μέχρι αιματοχυσίας (βλ. Εβρ. 12:4 ) για τον Κύριό του. Τα ιερά τους λείψανα συγκεντρώθηκαν και θάφτηκαν με ευλάβεια από τους εκατόν τριάντα πέντε στρατιώτες που πίστεψαν στον Χριστό. Αυτοί οι ίδιοι στρατιώτες αργότερα έχτισαν μια εκκλησία πάνω από τα ιερά τους λείψανα. Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος που είπε ο Άγιος Καλλίστρατος στον Περσεντίνο: «Εν μέσω αυτής της πόλης θα χτίσω μια εκκλησία», αν και δεν χτίστηκε κατά τη διάρκεια της ζωής του, αλλά μετά το μαρτύριό του. Και σε αυτήν δοξάστηκε το όνομα του Κυρίου μας Θεού και Σωτήρα Ιησού Χριστού, στον οποίο και από εμάς ας είναι η δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου