ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

 

ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

Maria Gerolymatou 

LE CULTE DE SAINT EUDOKIMOS

Св. Евдоким. 

Миниатюра. Византия.

Άγιος Ευδόκιμος.

 Μικρογραφία (Μινιατούρα) βυζαντινή

Όσιος Ευδόκιμος ο Δίκαιος

(ιστορική εικόνα του Αγίου Ευδοκίμου 
που έφεραν οι μικρασιάτες από απέναντι στη Μυτιλήνη....
...βρίσκεται στο ομώνυμο παρεκκλήσιο 
στο πάρκο του Αγίου Ευδοκίμου στη Μυτιλήνη)

Евдоким Каппадокиянин. 

Икона  IV-IX

Каппадокия, Мирянин, М. Азия,

Άγιος Ευδόκιμος ο Καππαδόκης 

Εικόνα μεταξύ τού 4ου - 9ου αιώνα μ.Χ. 

από την Καππαδοκία τής Μικράς Ασίας

Τὸν θεῖον Εὐδόκιμον, ᾧ βίος γέλως, Τὸ θεῖον εὐδόκησεν ἐκστῆναι βίου. Δέχνυται Εὐδόκιμον πρώτῃ τάφος ἐν τριακοστῇ.

Βιογραφία Ο Όσιος Ευδόκιμος γεννήθηκε στη Καππαδοκία και έδρασε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Θεόφιλου (829 - 842 μ.Χ.). Οι γονείς του Βασίλειος και Ευδοκία ήταν άνθρωποι πλούσιοι και ευσεβείς. Η ορθόδοξη οικογένειά του τον ανέθρεψε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου και γρήγορα ο Ευδόκιμος διακρίθηκε για το ήθος και τις αρετές του. Ο ηθικός βίος του και η φιλάνθρωπη δράση του εκτιμήθηκαν από τον αυτοκράτορα Θεόφιλο, ο οποίος τον διόρισε στρατοπεδάρχη της Καππαδοκίας αρχικά και αργότερα όλης της αυτοκρατορίας. Κατά την τέλεση των καθηκόντων του ο Ευδόκιμος ήταν πάντα δίκαιος και ταπεινόφρων, ενώ δεν σταμάτησε στιγμή να επιδίδεται στο φιλάνθρωπο έργο του. Праведный Евдоким Каппадокиянин Фреска конца XIII века  в монастыре Протат на Афоне.  Иконописец Мануил Панселин. Άγιος Ευδόκιμος ο Καππαδόκης Τοιχογραφία  (Fresco) τού τέλους του 13ου αιώνα  μ.Χ. στον Ιερό ναό Κοιμήσεως τής Θεοτόκου στο Πρωτάτο. Καρυές. Άγιον Όρος.  έργο τού αγιογράφου Μανουήλ Πανσέληνου. Ενώ βρισκόταν στο 33ο έτος της ηλικίας του ο Ευδόκιμος προσβλήθηκε από βαριά σωματική ασθένεια. Όταν παρέδωσε το πνεύμα του στο Κύριο, η χριστιανική κοινότητα βυθίστηκε σε θλίψη και ενταφίασε το τίμιο σώμα του ευλαβώς. Κατά την Ανακομιδή το Ιερό Λείψανο του Οσίου Ευδοκίμου βρέθηκε «φαιδρόν καί ἀνθηρόν, χαριέστατον μέ ὅλους τούς χαρακτῆρας, μέ τά ἐνδύματα ἀνέπαφα» και μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, την 6η Ιουλίου 831 μ.Χ. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες το Λείψανο διαλύθηκε. Ιερά Λείψανα:  Απότμημα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Ἐκ γῆς ὁ καλέσας σε, πρὸς αἰωνίους μονάς, τηρεῖ καὶ μετὰ θάνατον ἀδιαλώβητον, τὸ σῶμά σου, Ἅγιε, σὺ γὰρ ἐν σωφροσύνῃ, καὶ σεμνῇ πολιτείᾳ, μάκαρ ἐπολιτεύσω, μὴ μολύνας τὴν σάρκα· διὸ ἐν παῤῥησίᾳ Χριστῷ, πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς.   Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον. Ἡ σεπτή σου σήμερον, ἡμᾶς συνήθροισε μνήμη, ἐν τῇ θείᾳ λάρνακι, τῶν ἱερῶν σου λειψάνων· πάντες οὖν, οἱ προσιόντες καὶ προσκυνοῦντες, ἅπασαν, δαιμόνων βλάβην ἀποσοβοῦνται, καὶ ποικίλων νοσημάτων, λυτροῦνται τάχος μάκαρ Εὐδόκιμε. Св. Евдоким. Фреска 1546 год. церкви свт. Николая. Монастырь Ставроникита. Афон. Феофан Критский и Симеон. Άγιος Ευδόκιμος ο Καππαδόκης Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1546 μ.Χ. στο Παρεκκλήσιο τού Αγίου Νικολάου τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Αγίου Όρους έργο τών αγιογράφων Θεοφάνη τού Κρητός και τού Συμεών Святой Праведный Евдоким Каппадокиянин. Фреска монастыря Григориат на Святой Горе Афон. Άγιος Ευδόκιμος ο Καππαδόκης Τοιχογραφία (Fresco) τής Ιεράς Μονής Γρηγορίου. Αγίου Όρους Святой Праведный Евдоким Каппадокиянин. . Фреска.1527 г. Метеоры (Николай Анапафса). Феофан Критский Άγιος Ευδόκιμος ο Καππαδόκης Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1527 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά στα Μετέωρα έργο τού αγιογράφου Θεοφάνη τού Κρητός Κάθισμα Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. Εὐδοκιμήσας ἀγαθαῖς ἐργασίαις, ἐδοκιμάσθης ὡς χρυσὸς ἐν καμίνῳ, τοῖς πειρασμοῖς Εὐδόκιμε ἀοίδιμε· ὅθεν μετὰ θάνατον, ἀναβλύζεις πλουσίως, θαύματα ὡς νάματα, καὶ νοσήματα παύεις, ὑπὲρ ἡμῶν ἀεὶ ἐκδυσωπῶν, ὅπως πταισμάτων συγχώρησιν λάβωμεν. Святой Праведный Евдоким Каппадокиянин. Frescă din veacul al XIV- lea de la Mănăstirea Decani din Kosovo, Serbia Άγιος Ευδόκιμος ο Καππαδόκης  Τοιχογραφία (fresco) τοῦ 14ου αἰώνα μ.Χ.  στήν Ἱερά Μονή Βισόκι Ντέτσανι  στό Κόσσοβο (Κοσσυφοπέδιο) Σερβία Святой Праведный Евдоким Каппадокиянин.  Фреска . 1314 год. церкви Святых Иоакима и Анны в Студенице, Сербия Άγιος Ευδόκιμος ο Καππαδόκης  Τοιχογραφία (fresco) τοῦ  έτους 1314 μ.Χ. στον Ιερό Ναό τών Αγίων Ιωακείμ και Άννα  τής Ιεράς Μονής Στουντένιτσα. Σερβία.   Святой Праведный Евдоким Каппадокиянин.  Фреска  1316 - 1318 годы церкви Св. Георгия в Старо Нагоричино,.  Иконописцы Михаил Астрапа и Евтихий. Άγιος Ευδόκιμος ο Καππαδόκης.  Τοιχογραφία (Fresco) μεταξὐ τῶν ετών 1316 - 1318 μ.Χ.  στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Staro Ναγκορίτσανε  (Staro Ναγκορίτσανε, Staro Nagoričino)  που είναι ένα χωριό τού κράτους τών Σκοπίων , στο βόρειο τμήμα της χώρας.,   από  τους Αγιογράφους Μιχαήλ Αστραπά και τον Ευτύχιο  Евдоким Каппадокиянин, прав. и Иулитта Кесарийская (Каппадокийская), мц. (31 июля) Менологий 30 июля - 1 августа Византия. Греция; XIV в.; памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека (Bodleian Library) Астрапа и Евтихий. Άγιος Ευδόκιμος ο Καππαδόκης. Μηνολόγιο 30 Ιουλίου - 1 Αυγούστου Βυζαντινή Μηνολόγιο τού 14ου αιώνα μ.Χ. Τώρα ευρίσκεται στην Αγγλία. Οξφόρδη. Bodleian Βιβλιοθήκη (Bodleian Library) Μεγαλυνάριον Εὐδόκιμος πέφηνας τῷ Θεῷ, ἐν δικαιοσύνῃ, τὸν σὸν βίον διαδραμών· ὃ λαθὼν γὰρ ἔσχες, ἐγνώσθη μετὰ τέλος, Εὐδόκιμε θεόφρον, πρὸς θείαν αἴνεσιν. Минея - Июль (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии. Μηναίο - Ιούλιος (τεμάχιο). Εικονίδιο. Russ. Αρχές τοῦ 17ου αιώνα στήν Εκκλησία  καί τό Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας. Св. Евдоким.. Миниатюра. Афон (Иверский м-рь). Конец XV в. C 1913 года в Российской Публичной (ныне Национальной) библиотеке в Санкт-Петербурге. Άγιος Ευδόκιμος. Μικρογραφία. Όρος (Iver μοναστήρι). Το τέλος του 15ου αιώνα στο ρωσικό Δημόσιο (σήμερα Εθνική) Βιβλιοθήκη στην Αγία Πετρούπολη. Ο Άγιος Ευδόκιμος, ο θαυμαστός, έζησε κατά τους χρόνους του βασιλιά Θεοφίλου του Εικονομάχου (829-842 μ.Χ.) και καταγόταν από την Καππαδοκία.  Ο πατέρας του Βασίλειος και η μητέρα του Ευδοκία ήταν ευσεβείς Χριστιανοί και τον ανέθρεψαν «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου».  Είχαν πολλά πλούτη και ήταν ένδοξοι και περιφανείς, διότι ο πατέρας του έφερε το αξίωμα του πατρικίου. Ο Ευδόκιμος, αν και καταγόταν από τόσο ξακουστό γένος, δοξαζόταν  περισσότερο και θαυμαζόταν για τις αρετές του και τα χαρίσματά του. Παρά το γεγονός ότι ήταν νέος ένδοξος και αξιωματούχος, από γονείς ευγενείς μέσα στην κοινωνία, ωστόσο διαβιούσε ζωή ενάρετη και με άκρα σωφροσύνη, αντιτασσόμενος στα κελεύσματα του πονηρού. Όσον αφορά τη μόρφωσή του, ο ίδιος ευλογημένος από το Θεό, καταγινόταν αδιαλείπτως στην ανάγνωση των θείων Γραφών και ευφραινόταν η τρισόλβια ψυχή του, ακολουθώντας το: «ὡς γλυκέα τῷ λάρυγγί μου τὰ λόγια σου Κύριε, ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον ἐν τῷ στόματί μου». Η κύρια απασχόλησή του ήταν να πηγαίνει στους ιερούς Ναούς, να ακούει τις ιερές ακολουθίες και τα θεία λόγια.  Ιδιαίτερα και μετά φόβου αγωνιζόταν να γίνει «Ναός καθαρός Θεού ζώντος», όπως λέει και ο Απόστολος των Εθνών Παύλος. Πολλές φορές τον παρακινούσαν οι συνομήλικοί του να πηγαίνουν σε διασκεδάσεις και απολαυστικές διατριβές, αλλά ο αοίδιμος Άγιος Ευδόκιμος μόνη ευχαρίστηση και τρυφή είχε τη μελέτη των ψυχωφελών βιβλίων. Η σωφροσύνη και η καθαρότητα, η τιμιότερη όλων των άλλων αρετών, η οποία κάνει ισάγγελο τον άνθρωπο χαρακτήριζαν τον Ευδόκιμο, τόσο που μπορούσε να λέει ότι: «Ποτὲ δὲν ἠκολούθησεν ἡ καρδία μου εἰς τὸν ὀφθαλμόν μου». Το σπουδαιότερο είναι ότι αποφάσισε ο πάνσεμνος να μη βλέπει γυναικείο πρόσωπο καθόλου, όσο θα βρισκόταν στην παρούσα ζωή. Έτσι εκτός της μητέρας του, άλλη γυναίκα ή παρθένα ούτε κοίταξε στο πρόσωπο, ούτε μίλησε. Ήταν επίσης ελεήμων, τόσο ώστε να τρέφεται η ψυχή του από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ακόμα και αυτά που είχε ανάγκη για να ζήσει, τα χάριζε στους φτωχούς. Όχι μόνο χρήματα, αλλά και ό,τι άλλο χρειάζονταν.  Βοηθούσε τόσο πολύ τους ενδεείς, ώστε και αν ακόμη ήταν ανάγκη να πουληθεί ως σκλάβος ο ίδιος για να ελευθερωθεί άλλος, θα το έπραττε με χαρά. Διότι ήξερε ο μακάριος ότι ο καρπός της αγάπης είναι η ελεημοσύνη. Για αυτό ήθελε και έγινε αληθινός πατέρας των ορφανών, κυβερνήτης των χηρών, ενδυμασία των γυμνών, χορτασμός των πεινασμένων, παρηγοριά των λυπημένων. Λόγω των αρετών του αξιώθηκε να τιμηθεί από το βασιλιά Θεόφιλο με το αξίωμα του «Κανδιδάτου». Διορίστηκε στρατοπεδάρχης της Καππαδοκίας και έπειτα των Χουρσιανών. Όμως ως φρόνιμος οικονόμος δε μεταχειριζόταν τη θέση του για να αποκομίσει τιμή και δόξα. Αντίθετα ήταν ταπεινός, όλη δε η επιμέλεια η φροντίδα του ήταν στο να κυβερνά μικρούς και μεγάλους με οσιότητα και δικαιοσύνη, για αυτό και αποκλήθηκε δίκαιος. Και ήταν έτοιμος να θυσιάζει και την ψυχή του για τον υπήκοό του. Ο Άγιος Ευδόκιμος υπήρξε τέλειος Χριστιανός. Άνθρωπος της ορθής πίστης και της θυσίας. Στην αγάπη του πλησίον αμίμητος, για την οποία απέφευγε τον εγωισμό και την καταλαλιά.  Ο ίδιος φυλασσόταν από την κατάκριση και εμπόδιζε και τους άλλους να κατακρίνουν και να λυπούν τον πλησίον. Δίδασκε ακόμη ότι ο καθένας πρέπει να μάθει περισσότερο να ακούει, παρά να μιλά. Με την άψογη αυτή διαγωγή του χρημάτισε σκεύος εκλογής και δάσκαλος και με λόγια και με έργα. Τύπος και παράδειγμα και ζώσα εικόνα σε εκείνους, οι οποίοι τον συναναστρέφονταν, μέχρι το τέλος της παρούσας ζωής. Κοιμήθηκε οσιακά στην Καππαδοκία, αφού έζησε τριάντα τρία χρόνια, νέος στην ηλικία,  αλλά πρεσβύτατος στη σύνεση και τη γνώση. Όταν γνώρισε το τέλος του ο δίκαιος Ευδόκιμος δεν ταράχτηκε, γιατί όλη του η ζωή ήταν μια μελέτη θανάτου. Αυτό που τον λυπούσε ήταν ότι η μητέρα του ήταν μακριά και δε θα βρισκόταν κοντά του στην αναχώρησή του για τους ουρανούς. Όταν πλησίασε η τελευταία ώρα ήρθαν πολλοί άνθρωποι να τον επισκεφθούν, αφού τους μίλησε για τη μνήμη και το μυστήριο του θανάτου, τους όρκισε στο Θεό να τον ενταφιάσουν με τα ίδια ενδύματα, που φορούσε. Κατόπιν έκανε νεύμα και αφού βγήκαν όλοι έξω, άρχισε να προσεύχεται προς το Θεό, λέγοντας: «Κύριε ὁ Θεός μου, καθὼς δὲν ἠθέλησα ἔτι ζῶν νὰ φανῆ ἡ πολιτεία μου, οὕτω παρακαλῶ καὶ ἡ τελευτή μου νὰ γίνη χωρὶς καμμίαν χάριν, οὔτε νὰ θαρρήση τίς, ὅτι σοι εὐηρέστησα». Έπειτα λέγοντας το «εἰς χεῖρας σου παραδίδω Κύριε τὸ πνεῦμα» ανήλθε η ψυχή του στους ουρανούς το έτος 829 μ.Χ.   Οι γονείς του λυπήθηκαν όταν έμαθαν για την κοίμηση του Αγίου, ωστόσο παρηγορούνταν με τα θαύματα που έκανε. Η μητέρα του φλεγόμενη από το πάθος της φιλοτεκνίας, δεν υπολόγισε το μακρινό ταξίδι, ούτε συλλογίστηκε τους κόπους και τους κινδύνους της οδοιπορίας, αλλά κίνησε με μεγάλη προθυμία και πήγε στον τάφο του αγιοτάτου παιδιού της. Βλέποντας εκεί το πλήθος που προσερχόταν με ευλάβεια και τα θαύματα που γίνονταν από το ιερό εκείνο μνήμα, όπου δαιμονιζόμενοι και από άλλα πάθη πάσχοντες θεραπεύονταν ταχύτατα, έπεσε και αγκάλιασε τον τάφο του γιου της με δάκρυα στα μάτια. Συγκλονισμένη συνέπλεξε το θρήνο για την απώλεια μαζί με τον έπαινο για το Άγιο παιδί της.  Όταν σήκωσαν την πλάκα από το μνήμα και έβγαλαν έξω τη λάρνακα, όπου κειτόταν το ιερό λείψανο, δεκαοχτώ μήνες μετά την κοίμηση του Αγίου, φάνηκε το θαύμα. Το λείψανο δεν είχε υποστεί καμία αλλοίωση ή μεταβολή. Το πρόσωπο ήταν άφθαρτο και δεν είχε επέλθει σήψη σε κάποιο μέρος του σώματός του. Αντίθετα το πρόσωπο ήταν φαιδρό, χαριέστατο με όλους τους χαρακτήρες αμετάβλητους. Ακόμα και τα ενδύματά του είχαν παραμείνει αναλλοίωτα και άφθαρτα. Επιπλέον το σώμα και τα ενδύματα ανέδιδαν μια θαυμάσια ευωδία. Εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στο σημείο ένας Ιερομόναχος, με το όνομα Ιωσήφ, ο οποίος έλαβε το ιερό λείψανο για να το σηκώσει όρθιο. Μόλις το αγκάλιασε στάθηκε όρθιο, σαν να ήταν ζωντανό. Εκείνος από το φόβο του έπεσε μπροστά στα πόδια του Αγίου και τον παρακαλούσε, σαν να ήταν εν ζωή να αφήσει να πάρουν τα ενδύματά του για ευλογία. Έτσι άρχισε πρώτα και αφαίρεσε το χιτώνα και του φόρεσε άλλον. Έπειτα έβγαλε από τα πόδια του εκείνα, που φορούσε, με τόση ευκολία, ώστε φαινόταν σαν να βοηθούσε και ο ίδιος ο Άγιος σε αυτό. Ύστερα, αφού έντυσε το ιερό σκήνωμα κανονικά, το τοποθέτησε με σεβασμό δοξάζοντας με τους παρευρεθέντες το Θεό «τὸν δοξάζοντα τοὺς Αὐτὸν ἀντιδοξάζοντας».   Μόλις φανερώθηκε το  άφθαρτο σώμα του Αγίου Ευδοκίμου έφριξαν οι δαίμονες και έφευγαν «ὡς ὑπὸ ἀστραπῆς διωκόμενοι», καθώς το είδαν «ἐν δόξῃ ἁγιότητος ἀπαστράπτον». Η μητέρα του Αγίου θέλησε να μεταφέρει το ιερό λείψανο στην Κωνσταντινούπολη, όμως οι εντόπιοι δεν το επέτρεψαν. Μετά από καιρό ο Ιερομόναχος Ιωσήφ έκλεψε το θησαυρό, χωρίς να τον πάρουν είδηση οι εντόπιοι. Ωστόσο φανερώθηκε από το μύρο που έσταζε και τα θαύματα που γίνονταν καθοδόν. Θαυματουργώντας ο αοίδιμος Άγιος αποδόθηκε στους γονείς του ως δώρο πολύτιμο. Και η θεοφιλής μητέρα του με πολύ πόθο έφτιαξε αργυρή θήκη για το ιερό λείψανο, το οποίο κατέθεσε στον περικαλλή Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου στην Κωνσταντινούπολη, που είχε κτίσει νωρίτερα και όπου έγινε η μετακομιδή την 6η Ιουλίου.  Και εκεί γίνονταν καθημερινά πολλά θαύματα. Τόση μεγάλη χάρη έλαβε ο Άγιος Ευδόκιμος από το Θεό για την υπερβολική δικαιοσύνη και ελεημοσύνη του. Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του την 31η  Ιουλίου. Πηγή υλικού Βίοι Αγίων, Ο Άγιος Ευδόκιμος, Έκδοση Ορθοδόξου Ιδρύματος «Απ. Βαρνάβας» ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ КРАТКОЕ ЖИТИЕ ПРАВЕДНОГО ЕВДОКИМА КАППАДОКИЯНИНА Пра­вед­ный Ев­до­ким, уро­же­нец Кап­па­до­кии (Ма­лая Азия), жил в IХ ве­ке в цар­ство­ва­ние им­пе­ра­то­ра Фе­о­фи­ла (829–842). Он был сы­ном бла­го­че­сти­вых хри­сти­ан Ва­си­лия и Ев­до­кии, знат­ных ро­дом и из­вест­ных им­пе­ра­то­ру. Пра­вед­ная жизнь свя­то­го Ев­до­ки­ма це­ли­ком бы­ла на­прав­ле­на на уго­жде­ние Бо­гу и по­мощь ближ­ним. Дав обет без­бра­чия и це­ло­муд­рия, он из­бе­гал раз­го­во­ров с жен­щи­на­ми и не смот­рел на них; толь­ко со сво­ей ма­те­рью, ко­то­рую глу­бо­ко чтил, он вел ду­ше­по­лез­ные бе­се­ды.... ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ KAPPADOKIYANINA Δίκαιος Yevdokim, που γεννήθηκε στην Καππαδοκία (Μικρά Ασία), έζησε τον ένατο αιώνα, κατά τη βασιλεία του αυτοκράτορα Θεόφιλου (829-842). Ήταν ο γιος του ευσεβών χριστιανών Βασίλη και της Ευδοκίας, ευγενή από τη γέννηση και το περίφημο αυτοκράτορας. Ο δίκαιος ζωή του αγίου Ευδοκίμου επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου παρακαλώντας το Θεό και βοηθώντας τους άλλους. Έχοντας δώσει όρκο αγαμίας και της αγνότητας, απέφυγε συζήτηση με τις γυναίκες και δεν τα βλέπω? Μόνο με τη μητέρα του, ο οποίος είναι βαθιά σεβαστός, ήταν εποικοδομητικό συνομιλία. Για μια ενάρετη ζωή ο αυτοκράτορας διόρισε Αγίου Ευδοκίμου χάρακα περιοχή Harsianskoy. Στην εκπλήρωση των καθηκόντων του ως υπουργός του Θεού, ένας δίκαιος Yevdokim διαχειρίζονται τους ανθρώπους και θα τους κρίνει δίκαια και με ταπεινότητα, τη φροντίδα για τους φτωχούς, ορφανά και χήρες, ήταν ένας υπερασπιστής της προσβεβλημένος. Προσωπική χριστιανική κατορθώματα που κουβαλούσε στο μυστικό, ήταν γνωστά μόνο στον Θεό. άψογη Yevdokim ζωή του ευχαριστούσε τον Θεό, και ο Κύριος τον κάλεσε σε 33 ετών. Ξαπλωμένος στο νεκροκρέβατό του, ο άγιος Yevdokim κληροδότησε να θέσει τον εαυτό του σε ένα φέρετρο με τα ρούχα στα οποία θα βρει το θάνατο. Στη συνέχεια βάζουμε όλα έξω από το δωμάτιο και ζήτησε από τον Κύριο στην προσευχή, μέχρι το τέλος του κανείς δεν είδε, κανείς δεν είδε μυστικό κατορθώματά του κατά τη διάρκεια της ζωής του. Επιτρέπονται τον έθαψαν, όπως ο ίδιος τους διέταξε. Αμέσως μετά το θάνατο των δικαίων Ευδοκίμου από τον τάφο των θαυμάτων του άρχισε να συμβεί, πολλοί από τους αρρώστους είχαν επουλωθεί, η φήμη του τα υπέροχα θεραπείες αυξάνεται. Μετά από 18 μήνες από την Κωνσταντινούπολη, όπου, μετά το θάνατο του αγίου μεταφέρθηκε στους γονείς του, η μητέρα του ήρθε να προσκυνήσουν τα λείψανα του Αγίου Ευδοκίμου. Διέταξε να αφαιρέσει την πέτρα, σκάβουν τη γη, για να ανοίξει το φέρετρο, και ο καθένας είδε το πρόσωπο ενός αγίου, φωτεινό ως ένα ζωντανό, δεν είναι ανέγγιχτη από τη φθορά. Μεγάλη άρωμα ήρθε από αυτόν.Το φέρετρο με τα λείψανα μεταφέρονται από το έδαφος επάνω. Άγιος ντυμένος με νέα ρούχα. Η μητέρα ήθελε να πάρει τα λείψανα του γιου της στην Κωνσταντινούπολη, αλλά harsianskie κάτοικοι δεν επιτρέπεται να πάρει ακριβό για αυτούς ιερό. Αλλά μετά από λίγο Ιερομόναχος Ιωσήφ, ο οποίος έζησε και υπηρέτησε στον τάφο του αγίου, αλλά πήρε τα λείψανα του αγίου στην Κωνσταντινούπολη Ευδοκίμου. Εκεί τοποθετήθηκαν σε ασημένια λάρνακα στην εκκλησία της Παναγίας, χτισμένη δίκαιοι γονείς. ΠΛΗΡΗΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ KAPPADOKIYANINA Ο άγιος δίκαιος Ευδοκίμ γεννήθηκε στην Καππαδοκία το 4938 , γιος των ευσεβών γονέων του Βασιλείου και της Ευδοκίας. Επί Θεοφίλου 4939 υπηρέτησε στο στρατό και διακρίθηκε από ενάρετη ζωή, τηρώντας επιμελώς όλες τις εντολές του Θεού και παραμένοντας στη νηστεία και την εγκράτεια, καθώς και στην προσευχή και στη μετάνοια για τις αμαρτίες. Ασχολούμενος με επιμέλεια με την ανάγνωση και τη μελέτη θείων βιβλίων, έδινε γενναιόδωρη ελεημοσύνη σε φτωχούς, φτωχούς, ορφανά και χήρες, έκανε καλό σε εκκλησίες και μοναστήρια και, δείχνοντας άφθονο έλεος σε όλους, διαφύλαξε άψογα την παρθενική του αγνότητα. Ήταν τόσο αγνός που ποτέ δεν επέτρεψε στον εαυτό του να μιλήσει σε γυναίκες ή να τις κοιτάξει. Δεν επέτρεπε ούτε σε γυναίκες να τον επισκεφτούν, εκτός από τη μητέρα του, την οποία σεβόταν ως γιο και με την οποία μιλούσε. Σε όλες τις κουβέντες, κρατούσε τον εαυτό του από άσκοπες κουβέντες και άσκοπες κουβέντες, προτιμώντας τη σιωπή από την πολυλογία. απέφευγε εκείνους που τους αρέσει να μιλάνε άπραγοι και ανόητοι. ψέματα, συκοφαντίες και κάθε καταδίκη, όχι μόνο να πει, αλλά ούτε να ήθελε να ακούσει, στολίζοντας την ψυχή του με κάθε είδους αρετές. Ανάμεσα στις κουβέντες, τη σύγχυση και τη φασαρία του κόσμου, μπορούσε κανείς να τον κοιτάξει σαν κρίνο ανάμεσα σε αγκάθια ή χρυσάφι στη φωτιά, καθόλου ταλαιπωρημένο από κοσμικούς πειρασμούς και παθιασμένες επιθυμίες. Για τις αρετές του ήταν αγαπητός και σεβαστός από όλους και ήταν γνωστός και στον βασιλιά, ο οποίος τον έκανε αρχηγό του συντάγματος της Καππαδοκίας και τον έστειλε στη χώρα του Τσαρσιάν το 4940 για να κυβερνήσει τον λαό. Χρησιμοποιώντας τη δύναμή του κυβέρνησε με καλοσύνη και πλήρη δικαιοσύνη, ώστε στη ζωή του να είναι δίκαιος και ενώπιον του Θεού και ενώπιον των ανθρώπων. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ή να μιλήσει για τις κρυφές ενάρετες πράξεις του, παρά μόνο ο παντογνώστης Θεός, που δοκιμάζει τις καρδιές και τις σκέψεις μας, στον οποίο αυτός ο ευλογημένος και δίκαιος άνθρωπος εργάστηκε με όλη του την καρδιά και την ψυχή και, αφού Τον ευαρέστησε πλήρως, αναπαύθηκε εν ειρήνη. νεαρά χρόνια: ήταν μόλις 33 ετών από τη γέννησή του. Η Γραφή εκπληρώθηκε πάνω του: «Έχοντας επιτύχει την τελειότητα σε σύντομο χρονικό διάστημα, συμπλήρωσε πολλά χρόνια. γιατί η ψυχή του ήταν ευάρεστη στον Κύριο» ( Σοφ. 4:13–14 ). Παρόλο που δεν στάθηκε στα γκρίζα μαλλιά του γήρατος, ξεπέρασε πολλούς πρεσβυτέρους στην τελειότητα μιας ενάρετης ζωής, γιατί το θεοσεβούμενο γήρας δεν μετριέται με τον αριθμό των χρόνων: τα ευσεβή γκρίζα μαλλιά είναι σοφία, και το γήρας είναι το καθαρή ζωή ενός ενάρετου συζύγου. Αν κάποιος φτάσει σε μια τέτοια ηλικία, δεν χρειάζεται να μείνει για πολλά χρόνια σε έναν μάταιο και ασήμαντο κόσμο, και επιθυμεί «να χωριστεί και να είναι με τον Χριστό» ( Φιλ. 1:23 ).). Έχοντας φτάσει σε τέτοια ηλικία, ο Άγιος Ευδοκίμ πέθανε, αν και ήταν νέος σε χρόνια. Ευαρέστησε τον Θεό, και ο Θεός τον αγάπησε, γι' αυτό τον πήραν από τους αμαρτωλούς και τον συνέλαβαν, για να μην διαστρεβλώσει το μυαλό του η κακία και η κολακεία να παραπλανήσει την ψυχή του (πρβλ. Σολ. 4:1-20) Πώς επήλθε ο θάνατός του, περίπου Αυτό αναφέρθηκε από τους παρευρισκόμενους μαζί της. Όταν αυτός, ξαπλωμένος στο άρρωστο κρεβάτι του, πλησίασε την ώρα του θανάτου, κάλεσε το σπιτικό του και τους κληροδότησε με όρκο ότι, μετά την αναχώρηση της ψυχής του, δεν θα εξετάσουν ούτε θα πλύνουν το σώμα του και θα τον έθαβαν στο ίδιο ρούχα και εκείνες τις μπότες που ήταν πάνω του, και έτσι τον έβαζαν στο φέρετρο. Έπειτα, διατάζοντας όλους να βγουν έξω και να κλείσουν τις πόρτες, έκανε μια προσευχή, την οποία κάποιοι άκουσαν από την πόρτα. Στην προσευχή του ζήτησε να μην είναι ορατός ο θάνατός του, όπως και η ζωή του, που περιείχε μυστικά κατορθώματα, δεν ήταν γνωστή σε κανέναν. Αφού ευχαρίστησε τον Θεό για όλα, είπε τελικά: «Στα χέρια Σου, Κύριε, παραθέτω το πνεύμα μου » και άφησε το σώμα και πήγε στον Κύριο. Η οικογένειά του τον έθαψε όπως τους είχε κληροδοτήσει. Ο Κύριος, θέλοντας να δοξάσει τον άγιο Του και να δείξει μετά τον θάνατό του τι αγιότητα ήταν η ζωή του, έδωσε στα δοξασμένα λείψανά του θαυματουργή χάρη, μέσω της οποίας γινόταν η θεραπεία των πάσης φύσεως ασθενειών. Πρώτα απ' όλα, κάποιος άνθρωπος ονόματι Ηλίας, που είχε μέσα του ακάθαρτο πνεύμα και υπέφερε πολύ από αυτό, λίγο καιρό μετά την ανάπαυση και την ταφή του Αγίου Ευδοκίμ, καταδιωκόμενος και βασανισμένος από δαίμονα, ήρθε στον τάφο των δικαίων. άνδρας. Μόλις τα πόδια του άγγιξαν το φέρετρο, αμέσως, σαν καμένο από φωτιά, το ακάθαρτο πνεύμα φώναξε δυνατά και, ρίχνοντας τον άνθρωπο στο φέρετρο, βγήκε από αυτό και τράπηκε σε φυγή, οδηγημένο από τις προσευχές του δικαίου. Οι άνθρωποι, βλέποντας αυτό, άρχισαν να φέρνουν και να φέρνουν τους αρρώστους τους και να τους ξαπλώνουν σε εκείνο το φέρετρο. και όλοι έλαβαν γρήγορη θεραπεία. Γι' αυτό τιμήθηκε ο Άγιος Ευδοκίμ φτιάχνοντας τάφο και ανάβοντας λύχνο. Η φήμη των θαυμάτων του απλώθηκε παντού, και πολλοί άρχισαν να συρρέουν κοντά του. Όσοι έπασχαν από διάφορες ασθένειες λάμβαναν θεραπεία, είτε με αλείφωμα με λάδι από λυχνάρι είτε με εφαρμογή χώματος που είχε αφαιρεθεί από τον τάφο στα πονεμένα σημεία. Μια γυναίκα έφερε το παιδί της, του οποίου τα χέρια ήταν χαλαρά, ακίνητο, σαν νεκρό. Μόλις άλειψε τα χέρια του παιδιού της με λάδι από το ιερό καντήλι, αμέσως γιατρεύτηκε και άρχισε να εργάζεται σωστά με τα χέρια της. Παρομοίως, ένας άλλος νεαρός φέρθηκε, εξασθενημένος από τα πόδια του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να περπατήσει ή να σταθεί. όταν άλειψαν τα νεκρά του πόδια με το ίδιο λάδι από το λυχνάρι, το αγόρι συνήλθε αμέσως και άρχισε να περπατάει και να πηδά δοξάζοντας τον Θεό. Μια γυναίκα, που είχε μια οδυνηρή πληγή στο σώμα της, ήρθε και, παίρνοντας χώμα από τον τάφο του αγίου, την ανακάτεψε με νερό ή καλύτερα με δάκρυα και την έβαλε στην πληγή σαν επουλωτικό γύψο και την ίδια μέρα θεραπεύτηκε πλήρως. Η φήμη των θαυμάτων του Αγίου Ευδοκίμ έφτασε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ζούσαν ακόμη οι γονείς του, που είχαν μετακομίσει εδώ από την Καππαδοκία. Η μητέρα του από το Βυζάντιο ήρθε στη χώρα των Χαρσίων και, βλέποντας το φέρετρο του γιου της και μια μεγάλη συγκέντρωση ανθρώπων που συρρέουν για να λάβουν θεραπεία, έπεσε στο φέρετρο και, αγκαλιάζοντάς τον, είπε με δάκρυα: - Ω, αγαπητό μου παιδί! Το φως των ματιών μου! Από πού αντλείτε αυτή τη μεγάλη θαυματουργή δύναμη; Από πού προέρχεται τέτοια θεραπευτική χάρη; Πραγματικά αυτό σας δόθηκε από τον Θεό για τα μυστικά ενάρετα έργα σας με τα οποία ευχαριστήσατε τον Κύριό σας! Ευλογημένη είμαι ανάμεσα στις μητέρες, που τιμήθηκα να είμαι γονιός τέτοιου υιού, και δεν θρηνώ πλέον για σένα, ως νεκρό γιο, αλλά προσφέρω πνευματικά τραγούδια, ως φίλος του Θεού, ζώντας με τον Θεό. Έχοντας πει άλλα λόγια με δάκρυα χαράς, η μητέρα διέταξε να αφαιρέσουν την πέτρα, να σκάψουν τη γη και να ανοίξουν το ιερό. Όταν έγινε αυτό, είδαν το σώμα του αγίου, καθόλου φθαρμένο, το πρόσωπό του λαμπερό σαν ζωντανό και τα χείλη του στη φυσική τους ομορφιά. αν και ο άγιος ήταν 18 μήνες στο χώμα, ωστόσο, δεν άλλαξε καθόλου, ήταν σαν να ζούσε, μόνο κοιμόταν. μια μεγάλη ευωδία αναβλύχθηκε από αυτόν, και σήκωσαν τη λειψανοθήκη με τα λείψανα από το έδαφος. Όταν η μητέρα ήθελε να ντύσει τον γιο της με καινούργια ρούχα, ένας ξένος μοναχός, ονόματι Ιωσήφ, ένας ενάρετος σύζυγος, στο βαθμό του πρεσβύτερου, έτυχε να είναι εκεί. σήκωσε το σώμα του αγίου από το ιερό, σαν ζωντανό - τα χέρια και τα πόδια του λύγισαν ελεύθερα. ο μοναχός έβγαλε τα προηγούμενα ρούχα και τις μπότες του αγίου από τα πόδια του χωρίς καμία δυσκολία, γιατί τα ίδια τα χέρια μπορούσαν να γδυθούν και τα πόδια μπορούσαν να αφαιρεθούν. Έχοντας ντυθεί το σώμα με καινούργια ρούχα, το έβαλαν και πάλι διακοσμητικά στη λάρνακα. Η μητέρα θέλησε να πάρει το θαυματουργό σώμα του αγαπημένου της γιου και να το πάρει μαζί της στο Βυζάντιο. «Αυτό το αστέρι», είπε, «έλαμπε από την κοιλιά μου, ας επιστρέψει σε μένα, στο σπίτι μου!» Αλλά οι κάτοικοι εκείνης της χώρας συγκεντρώθηκαν και δεν της έδωσαν το σώμα, λέγοντας τα εξής: «Αν και αυτό το αστέρι αναδύθηκε από τα σπλάχνα σου, η δύση του έγινε ανάμεσά μας και έλαμψε πάλι με θαύματα πιο καθαρά». Αν και από σένα φύτρωσε αυτό το καλό κλήμα, μας έφερε γλυκούς καρπούς θεραπευτικής χάρης. Αν ο Θεός ήθελε τα θαυματουργά λείψανα του αγίου να βρίσκονταν σε άλλο μέρος, τότε δεν θα μπορούσε να είχε επιστρέψει ζωντανός εκεί από όπου ήρθε σε μας;! Ω, καλή μάνα! Μην αντιστέκεσαι στα πεπρωμένα του Θεού και μη μας ζηλεύεις στο δώρο μας. Σου φτάνει η δόξα που γέννησες έναν τέτοιο άγιο! Σε τέτοια λόγια, η μητέρα σώπασε και, αφού πέρασε αρκετές μέρες στο φέρετρο του γιου της, αποχαιρέτησε όλους και επέστρεψε στο σπίτι. Ο προαναφερόμενος ιερομόναχος Ιωσήφ έγινε ο φύλακας των λειψάνων του αγίου και έμεινε μαζί του για λίγο, αλλά στη συνέχεια, βρίσκοντας κατάλληλη ώρα, πήρε κρυφά τη νύχτα τα λείψανα του δικαίου και έφυγε μαζί τους για την Κωνσταντινούπολη. Και στην πορεία γίνονταν θαύματα: όπως το κλεμμένο μύρο, αν και κρυμμένο, δεν μπορούσε να κρυφτεί λόγω της έντονης ευωδίας, έτσι και τα λείψανα του Αγίου Ευδοκίμου, κρυφά ληφθέντα, δεν μπορούσαν να κρυφτούν λόγω της χάρης της θεραπείας που προέρχεται από τους: αν στο δρόμο όπου συναντούσε κάποιος άρρωστος, έλαβε θεραπεία. Μια δαιμονισμένη γυναίκα πλησίασε το δοξασμένο ιερό και ο δαίμονας φώναξε μέσα της, καταγγέλλοντας τον φερόμενο δίκαιο και μιλώντας βλασφημία εναντίον του, αλλά αμέσως χτυπημένος από μια αόρατη δύναμη, εγκατέλειψε τη γυναίκα και έφυγε από κοντά της. Η ηγουμένη της μονής Μαντίνης είχε μια ασθένεια και ένα μεγάλο έλκος σε ένα κρυφό σημείο του σώματος. δεν μπορούσε να συνέλθει από αυτό και υπέφερε πολύ. Αφού συνάντησε τα λείψανα της αγίας, άγγιξε την ιερή λειψανοθήκη, προσκύνησε το σώμα του αγίου και ψιθυριστά του είπε, σαν ζωντανή, για την ασθένειά της και αμέσως έλαβε θεραπεία. Ο Ιωσήφ έφερε στο Βυζάντιο τα τίμια λείψανα του Αγίου Ευδοκίμου και τα έδωσε στους γονείς του. Χάρηκαν ανέκφραστα, και όχι μόνο αυτοί, αλλά και ολόκληρη η πόλη χάρηκαν πολύ για την προσαγωγή των θαυματουργών λειψάνων 4941 . Σύντομα οι γονείς έντυσαν με ασήμι τον άγιο γιο τους και τον τοποθέτησαν στον ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου, που είχαν κτίσει, δοξάζοντας και ευχαριστώντας τον Θεό, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, το δοξασμένο στην Τριάδα, στο οποίο ας είναι δόξα. από μας τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν. σημειώσεις [4938  Η Καππαδοκία είναι περιοχή της Μικράς Ασίας. 4939  Θεόφιλος - Βυζαντινός αυτοκράτορας 829–842. 4940  Χάρσια περιοχή στη Μικρά Ασία στο δυτικό τμήμα της Καππαδοκίας. 4941  Με βάση τα στοιχεία των ελληνικών προλόγων, εικάζεται ότι ο θάνατος του Αγ. Το Ευδόκιμα έγινε στις 31 Ιουλίου και η μεταφορά των λειψάνων στις 6 Ιουλίου. Ο Ρώσος προσκυνητής μας Αντώνιος, που βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη το 1200, λέει: «Στην κολόνα στο πλάι της Θεομητορικής Μονής βρίσκεται ο νέος Ευδοκίμ σε ένα ασημένιο φέρετρο, φαινομενικά ζωντανός». Βίος του Αγ. Ευδόκιμα, από το ελληνικό πρωτότυπο, εκδ. Λοπάρεφ το 1893.

ΑΠΟ ΤΟ ΡΟΥΜΑΝΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ

 Mare folos găseşte în povestirea vieţii dreptului Evdochim atât cel ce povesteşte, cât şi cel ce ascultă; nu numai pentru că acesta s-a arătat fierbinte îndrăgitor al faptei bune, după cum au fost şi mulţi alţii în pustnicie, ci mai vârtos pentru că aflându-se în grijile lumii şi fiind purtat ca o corabie în mijlocul mării celei lumeşti, învăluit de valurile tulburărilor şi supărat de măiestriile satanei cu multe feluri de vederi, s-a păzit fără tulburare de toate patimile mâniei şi şi-a ferit sufletul curat şi neîntinat de patimile poftei,....

Βρίσκει μεγάλη χρήση τόσο στην ιστορία της ζωής αφηγείται Ευδόκιμος δικαίου και ακροατή? όχι μόνο επειδή έδειξε ζεστό αγαπημένο της καλές πράξεις, όπως και πολλοί άλλοι στη μοναξιά, αλλά σε μεγάλο βαθμό επειδή είναι στις έγνοιες του κόσμου και φοριέται σαν ένα πλοίο στη μέση της θάλασσας της κοσμικής αναδύεται από τα κύματα διαταραχές ο Σατανάς δεξιοτεχνία και αναστατωμένος πολλά είδη απόψεων, κρατήθηκε χωρίς διατάραξη όλα τα πάθη της οργής και προστάτευσε την ψυχή καθαρή και αμόλυντη από τα πάθη του πόθου, στο λεπτότερο συνείδηση. Και έχει φτάσει στο τέλος του συνόλου ευλογημένο πράξεις που πονέσει περισσότερο από ό, τι οι διάβολοι που δούλευαν μέσα στην έρημο 50 ή 60 χρόνια, στους οποίους έκανε μια τέτοια καλή πράξη. ακόμα πιο έντονα για να το κάνει ως μια ζωντανή εικόνα για εκείνους που περνούν βελτιώσουν τον κόσμο? και αν θα το δει κανείς, το ίδρυμα θα είναι σε θέση να ζουν μαζί και να σωθεί. Έτσι, η ιστορία είναι αυτή τη στιγμή να θέσει τα αφοσιωμένος ακροατές ότι ένα τραπέζι που είναι η πνευματική τροφή που ποτέ δεν λείπει ούτε διαλείμματα.

Υπέροχες Ευδόκιμος είχε κούρσα του στην Καππαδοκία. Γεννήθηκε και μεγάλωσε με τους γονείς binecredincioşi. Ο πατέρας του ονομαζόταν Βασίλειος και η μητέρα του, Ευδοκία, το έθνος είναι γνωστό, πάρα πολύ πλούσια με τον πλούτο και τη δόξα και τη λάμψη με τον κυβερνήτη, επειδή η υπηρεσία ήταν η πατρικίων Βασίλειος. Και έχει τέτοιο έθνος Ευδόκιμος λαμπρή λάμψη δεν ήταν δίκαιες τόσο για τους ανθρώπους του, όπως ο ίδιος τιμήθηκε και επαίνεσε για τις καλές πράξεις, ώστε να εκτελούνται με ζήλο. Για πολλά παιδιά στον κόσμο εξήρε, μπορεί και αξιωματικοί των ευγενών γονέων? αλλά πολύ οδυνηρές είναι αυτοί που κρατούν τη ζωή βελτιώθηκε και τελειοποιήθηκε όλη τη σοφία, οι δαπάνες στον κόσμο, όπου βάζουν μπροστά και συνωμοτούν μεγαλύτερη ευχαρίστηση και απόλαυση.

Αυτό το χαρούμενο παιδί, δεδομένου γονείς του στη διδασκαλία του βιβλίου, δεν είχε καμία ανάγκη φόβου και ξυλοδαρμούς των εκπαιδευτικών, ώστε να ωθείται στην εκπαίδευση, αλλά και τον εαυτό του στη φύση του είχε αρχίσει να να παροτρύνουν και ήταν έξαλλος με κάθε επιμέλεια, μέρα και νύχτα, ειδικά στην ανάγνωση των θείων Γραφών, η κατάληψη είναι ευτυχής επευφημούσαν περισσότερο από εκείνους που βρίσκονται σε ακριβά γεύματα και τα κόμματα με τα παιχνίδια και ντέφια. Ως εκ τούτου, αυτό το ιερό συμφωνημένα ομιλία που προφήτευσε: Πόσο γλυκιά είναι λόγια σου το λαιμό μου, Θεέ μου, περισσότερο από το μέλι και κηρήθρα στο στόμα μου. Περιπλανήσεις με το θείο ήταν να πάει στην εκκλησία για να ακούσουν τη θεία υπηρεσίες και τα θεία λόγια και όλα προσπαθούν να κάνουν καθαρότερη θέση του Θεού του ζώντος.

Ο εχθρός της αλήθειας παροτρύνω πολλούς νέους σε ηλικία με Ευδόκιμος il] τον αναγκάσει να πάει σε μέρη γλυκαντικών, κυνήγι και ιλαρότητα. Αλλά είχε πάντα ένα αξέχαστο απόλαυση και την ευχαρίστηση - για να προσευχηθούν και να διαβάσει τα βιβλία χρήσιμα ψυχή sârguiască? αλλά κάποιοι δεν ήθελαν να μην κρατήσει προσευχή και προσευχή και διαβάζουν το μυαλό τους να μην λαμβάνει σοβαρά υπόψη, ούτε και αυτούς που τα διαβάζουν, ούτε αυτά που ακούμε από τους άλλους? αλλά, η αλήθεια υπηρέτης του Κυρίου, και προσευχόταν και όταν ανάγνωση είχε όλο το μυαλό και τη συνείδησή του καρφωμένα όλα τα ιερά λόγια νομίζετε.

Που τόσο αγάπησε με όλη την καρδιά μου όλη την σοφία και την καθαρότητα του πιο ειλικρινής από όλες τις άλλες καλές πράξεις - που κάνει ένας άνθρωπος μόνο αγγέλους - που μπορεί να λένε ότι με τόλμη, όπως αυτή πολύ pătimitor εργασίας: Na ακολούθησε ποτέ την καρδιά μου το μάτι μου, όπως και αν κατά τύχη είδε άκων. Και γι 'αυτό είναι υψηλότερο από αυτό για πάντα αξέχαστη Ευδόκιμος αποφάσισε να μην εξετάσουμε το θηλυκό όσο ζούσε. Ως εκ τούτου, εφ 'όσον έζησε εκτός από τη μητέρα του ποτέ δεν κοίταξε προς μια άλλη γυναίκα ή παρθένο? Ποτέ δεν μίλησε σε ένα.

Και εκτός από όλα τη σοφία που προστίθενται μαζί και το έλεος, η χαρά συνοδεύεται με τέλειο πρόσωπο, ότι το πρόσωπο για να λάμψει όλη τη σοφία ενώπιον του Θεού και οι ελεημοσύνες για να θρέψει την ψυχή του με το δώρο του Αγίου Πνεύματος. Έκανε τόσο πολύ φιλανθρωπία, καθώς και εκείνων που θα πρέπει να ζήσουν, έδωσαν στους απόρους? όχι μόνο χρήματα, αλλά και ό, τι ήταν απαραίτητο. Και τόσο πολύ να βοηθήσει τους φτωχούς, που θα ήταν η ανάγκη να πουλήσουν ένα σκλάβο για την ελευθερία των άλλων, θα πρέπει να επικροτηθεί, γιατί ήξερε ευλογημένο καρπό της αγάπης είναι φιλανθρωπία. Ως εκ τούτου, ήταν ο πατέρας των ορφανών, χήρες ocârmuitor, είδη ένδυσης το γυμνό, τον πεινασμένο και άνεση ο κορεσμός scârbiţilor.

Υπέροχες Ευδόκιμος για τα έργα του το καλύτερο, ήταν σε θέση, χωρίς την άδειά του, και βασιλική αξιοπρέπεια. Αλλά παρ 'όλα αυτά δεν έπεσε καθόλου στη σκέψη του την αίγλη και την ομορφιά του ουρανού, και η σκέψη ότι η αξιοπρέπειά του δόθηκε ως δώρο από τον Θεό, να Τον υπηρετούμε πάνω απ' όλα καθήκον, Καθιερώσατε ο ίδιος θεία λαχτάρα. Αυτό άγιος χειροτονήθηκε να είναι άρχοντας πάνω από την Καππαδοκία στρατός σε αυτό που ονομάζεται Harsiana μητρόπολη? αλλά ως οικονόμος σοφός, δεν χρησιμοποιούν διοικητές για την τιμή και τη δόξα, όπως κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι που παίρνουν οποιαδήποτε εξουσία, να τους δοξάσει, nepricepuţii, και να lăcomească, δεν θέτει καθάρματα στο μυαλό τους την τρομερή έρευνα είναι τόσο δικαστής κάνουμε το σωστό και τρομακτική. Και δεν ήταν ευτυχής Ευδόκιμος από αυτούς, αλλά όλα επιμέλεια και φροντίδα του ocârmui δόθηκε στους μικρούς και μεγάλους με αφοσίωση και τη δικαιοσύνη, ακόμη και την ψυχή, αν χρειαστεί, θα πρέπει να θυσιαστεί για την υπακοή του.

Αλλά γιατί να πω περισσότερα; Ευλογημένος Ευδόκιμος ήταν τέλεια σε κάθε καλή πράξη: ένθερμους στην αγάπη του Θεού, γείτονα αξεπέραστη στην αγάπη, που έφυγαν από κάθε κακό έρχεται. Και όχι μόνο αυτός φυλάσσεται από την καταδίκη, αλλά και όλοι οι άλλοι με κάθε τρόπο να εμποδίσει δεν μιλούν μια λέξη αντίπαλος να τραυματίσει τον πλησίον σου. Έχει ακόμα να μάθει το καθένα, που είναι σκόπιμο να μάθουμε να ακούμε περισσότερο από ό, τι μιλάμε. Με αυτό το είδος της ευτυχισμένη κόμματος γίνονται εκλογές σκάφος? δάσκαλος με τη λέξη και πράξη? τσιπ, το παράδειγμα και το εικονίδιο στη ζωή εκείνων που πέρασε μαζί του μέχρι που έφτασε το αίσιο τέλος αυτής της ζωής τώρα, να είσαι εκεί στην Καππαδοκία και έχει τριάντα τρία χρόνια, ότι το να είσαι νεαρή ηλικία, και με επιδεξιότητα και καταμέτρηση preabătrân.

Και γνωρίζοντας το δεξί άκρο της δεν ενοχλείται: για όλη του τη ζωή δεν συλλογιστεί μόνο ο θάνατος. Ένα πράγμα που τον θρηνούσαν μόνο: ότι η μητέρα του ήταν μακριά και δεν ήταν εκεί, στο τέλος της ζωής του. Αλλά η ώρα είναι η τελευταία, να πάει στον Κύριο? και πολλοί ήρθε σ 'αυτόν για να ερευνήσει. Και αφού μίλησε αρκετά για να θυμόμαστε τους νεκρούς, ορκίστηκε από τον Θεό να τον θάψουν με τα ίδια ρούχα που φορούσε και δεν έκανε το συνηθισμένο κάνουν το άλλο νεκρό. Στη συνέχεια, κυμάτισε μετά πήγαν όλοι έξω, άρχισε να προσεύχεται στον Θεό, λέγοντας ότι αυτό που έχετε ακούσει μερικά από αυτά και τους είπε στη συνέχεια: «Ο Κύριος ο Θεός μου, και θα ήθελα για να δείξει το κόμμα μου, όπως έχω ζήσει, έτσι προσεύχομαι ότι το τέλος μου να κάνει κανένας, αλλά ούτε και να υπολογίζει κανείς που μπορώ παρακαλώντας να Σένα! »στη συνέχεια, λέγοντας,« Κύριε, στα χέρια σου δίνω την ψυχή μου! «Μακάριοι βγήκε από την ψυχή του. Τότε εκείνοι που ήταν εκεί, την ευσέβεια την εντολή αγία, όχι μόνο δεν αφήνουν τα ρούχα που φοράτε, αλλά το κρεβάτι στο οποίο να κοιμηθεί, το οποίο ήταν φτιαγμένο από ξύλο split, όπως ήταν, να τους θέσει σε τάφο του αγίου.

Αλλά ήταν αδύνατο να κρύψει τον ήλιο στο σύννεφο, δεν λαμπτήρα κάτω από ένα μπούσελ, γιατί τόσο ευτυχής να κρύβεται, τόσο περισσότερο ο Κύριος φάνηκε να ωφεληθούν πολλά. Επειδή ένα συγκεκριμένο άτομο που ονομάστηκε ο Ηλίας είχε φοβόταν το διάβολο?και μετά από αρκετές ημέρες έχουν περάσει από το θάνατο του αγίου, που έτυχε να περνούν από αυτό το μέρος. Έτσι έρχονται στον τόπο όπου θέσει τα κειμήλια, όπως άγγιξε τον τάφο του αγίου, σύντομα διάβολος έναρξη των εργασιών για τον Ηλία, δακρύρροια τον τρόμο, ένας ρίχτηκε στο έδαφος, όπως νεκρούς και έτσι πήγε έξω και πήρε μακριά άνθρωπος. Έτσι ο Κύριος, δοξάζουν τον υπηρέτη του, τη διάδοση ειδήσεων σε πολλά μέρη του θαύματος που έγινε με τον Ηλία, και πολλά άλλα ήρθαν, φέρνοντας ασθενείς πολλών ειδών πάθη, και θεράπευσε τον τάφο του αγίου.

Μια ορισμένη γυναίκα είχε ένα παιδί που ήταν άρρωστος από την παράλυση και των δύο χεριών, ότι δεν μπορούσε να κινηθεί καθόλου.Έτσι, τη στιγμή που ήρθε στον τάφο του αγίου σε εκείνη την ημέρα και επουλωθεί. Ένα άλλο παιδί δεν ήταν μόνο κοκαλιάρικο χέρια και τα πόδια. Ήρθαν σε αυτό το μέρος μεγάλη πίστη, απέκτησε και την υγεία των παιδιών, όπως ο πρώην. Στ κερί ήταν ακόμα μια πηγή θεραπείες, επειδή το συντομότερο έχρισε τον άρρωστο με λάμπα πετρελαίου έχει επουλωθεί.

Και μια άλλη γυναίκα που έχει ακάθαρτο πνεύμα, το συντομότερο πλησίασε τον τάφο του αγίου, ο διάβολος έφυγαν από αυτό. Μια άλλη, αργότερα εργαστεί για πολλά χρόνια ένα άγριο πάθος και επουλωθεί, πήγε στην πίστη στον τάφο του αγίου και λαμβάνοντας έδαφος, ένα αναμιγνύεται με τα δάκρυα του πάνω από το νερό και 1-made πηλό? Στη συνέχεια χρίσμα την πανούκλα, σύντομα απέκτησε το επιθυμητό για την υγεία. Γη από τον τάφο του αγίου ήταν θεραπεύοντας όχι μόνο εκείνους που πήγαν εκεί, αλλά εκείνοι που ήταν μακριά? που αποστέλλεται στον άρρωστο και έχρισε με αυτόν. Και έτσι παίρνει την υγεία του μετά την πίστη τους. Στο St. Ευδόκιμος και ήταν ακόμα μια συντριπτική του δώρου, που κάποτε χρίσει τον άρρωστο και να καλέσει το όνομά του θεραπεύτηκε αμέσως.

Είναι αδύνατο να γράψει όλα τα θαύματα του αγίου ανθρώπου. Τώρα, όμως, θεωρούν ότι είναι καιρός να μιλήσει και να κινηθεί γύρω από το σώμα Harsiana αιδεσιμότατος από την Κωνσταντινούπολη.

ήρθε και πέρασε όλη την πόλη και την πλευρά του ότι όλοι θαύμασαν και αμφισβήτηση ως ένας νεαρός άνδρας ηλικίας Η είδηση ​​από τα θαύματα του Αγίου Ευδόκιμος, ήταν στη μέση τόσων πολλών διαταραχών, είναι πρίγκιπες και βογιάρους υψηλή, έχει διαπράξει τόσα πολλά αδικήματα καλό, μόλις και μετά βίας δίκαιος ερημίτες βαθιά στην έρημο, και διατηρούνται ως καθαρή και γεμάτη σοφία. Έτσι ώστε να ακούσει τις απέραντες θαύματα και preagrabnice τους έκανε όλους φοβήθηκαν γι 'αυτό και οι περισσότεροι άνθρωποι έλεγαν και ο άγιος αυτός είναι αιτιολογημένη.

Και η εύρεση τους γονείς του θανάτου του γιου τους ήταν πολύ στενοχωρημένος. Όμως, την ακοή και θαύματα που έκανε, τους παρηγορεί και ήταν πρόθυμοι να αναθέσει με την όρασή του. Έτσι, Κυρία, να ξεπεραστεί από το πάθος του έρωτα για τον γιο, έβαλε στο μυαλό του την απόσταση του τόπου, ούτε καν θεωρούνται κόπους και τους κινδύνους του ταξιδιού, αλλά ξεκίνησε με μια βαριοπούλα και πήγε στον τάφο και Ευλογημένος ο αγαπημένος γιος. Και βλέποντας το πλήθος εκείνων που πήγαν εκεί σε όλη την ευσέβεια και τα θαύματα που έγιναν σε αυτό το ιερό τάφο, όπου πολύ γρήγορα επουλωθεί που να κατέχονται με διάβολοι και τα άτομα που πάσχουν από πολλά είδη των παθών, έπεσε τάφο και αγκάλιασε το γιο του. Και έκλαιγε σαν ένα νεκρό? αλλά το ίδιο και θαυμάζοντας τα θαύματα που είχε πάρει το γιο του στο Θεό ευσέβεια είναι μια ιερή μητέρα που χαϊδεύει όπως αυτό, που έκλαιγε και αναμιγνύεται με τον έπαινο, λέγοντας ότι μερικά από αυτά:

"Ο γιος μου preadulce! Γιο, το φως από τα μάτια μου! Πού είσαι τόσο, αλλά επούλωση; Για αυτό είναι από το Θεό δίνει μόνο σε όσους ζουν σε αγνότητα και τον ασκητισμό με κρυφές κόπους και τις καλές πράξεις. Αυτό το δώρο δίνεται από τον Κύριο στους δούλους Του αλήθεια ως αρχή των καλών πραγμάτων που πρέπει να είναι στη δόξα της ουράνιας βασιλείας. Μέσω υμών, ο γιος μου, δεν είχα να μου τηλεφωνήσει ευτυχισμένη μητέρα τρεις φορές. Ως εκ τούτου, δεν κάνω plânsuri και θρήνος, αλλά ως αγαπημένος φίλος του Θεού, να σας φέρει πνευματική ύμνους και τον έπαινο. Σταματήστε να καλέσετε τον καρπό της κοιλίας μου, αλλά μετά ο Υιός του Θεού, αλλά! Σας Γεννήθηκα σωματικά, αλλά τώρα, αντίθετα, είμαι γεννηθεί από εσάς πνευματικά.

Γι 'αυτό και δεν ντρέπομαι να σας καλέσει τον πατέρα μου, για σου λειτουργεί καλύτερα για τον πατέρα σας, είναι ο ίδιος ο ουράνιος Πατέρας. Έχετε συγγενείς σε όλα τα τμήματα των αγίων αγγέλων και αγίων? Έτσι κάνουμε όλοι μας καλό για εμάς, τους γονείς σας, μας πιέζονται περισσότερο θλίψη για σας, από ό, τι παλιά εποχή μας για πολλά χρόνια. Μένα, η σάρκα της μητέρας σου, να σας δώσω σε σας για να αυξήσετε την πληρωμή σας, αν σας μου με τη μεσολάβηση των φίλων με τον ουράνιο Πατέρα σας. Επίσης μπορείτε να ανταμείψει γονέα σας ότι είστε γεννηθεί σωματικά, αν θα προκαλέσει παλιό υπόλοιπο της ηλικίας του, στην αγκαλιά του Αβραάμ. Ο γιος μου ευλογημένη αυτή η προσευχή σας φέρει γκρίζες τρίχες γονική άθλους του μήτρα της μητέρας του, στήθη γάλα που αναρροφάται. Ξέρω ότι ο Θεός έχει ζητηθεί από εσάς, θα ακούσετε τους γονείς σας, γι 'αυτό είναι η εντολή του για να είμαι ειλικρινής γιους, διότι τιμή γίνεται από έναν πατέρα, ανεβαίνουν στον Θεό, Εκείνον που είναι ο Πατέρας και Δημιουργός όλα ".

Αυτά ευσεβής μητέρα λέγοντάς τους, το Άγιο Ευδόκιμος, διέταξε την έθεσε πλάκα στον τάφο και πήρε το φέρετρο με τα λείψανα έδειξε ένα θαύμα εξυψώνεται και preaînvederată, να αναθέσει το είπε. Για πέρασαν "δεκαοκτώ μήνες μετά την ταφή του αγίου, και τόσο καιρό είναι στο έδαφος, αυτά τα τιμούσαν λείψανα δεν έχουν υποστεί καμία αλλαγή από ό, τι συμβαίνει με τις ανάγκες πτώματα. Δεν πρόσωπο δεν έχει αλλάξει, ούτε έκανε οποιαδήποτε σήψη ή ακόμα λιγότερη ζημιά σε οποιοδήποτε μέλος του σώματος? ούτε έχει μαραθεί, ούτε ήταν μαύρο σε όλα αυτά τα ιερά σάρκα, αλλά δείχνουν του πρόσωπο φωτεινό, όμορφες και πολύ χαρούμενος με όλες τις φαντασίες σαν ένας άνθρωπος που κοιμάται ποτέ πέθανε. και μόνη κίνηση που έλειπε, για να δείξει το άγιο ζωντανό. Αλλά τα ρούχα θάφτηκε, παρέμεινε άφθαρτο όπως ήταν στην αρχή. όλοι γνωρίζουμε ότι τα σώματα των νεκρών ήταν μετά, εκτός από την βρωμάει κακό του σώματος, όπως και τα ρούχα για να αφαιρέσετε μερικά βρωμούσε σκληρά και putrejune stinky. Αλλά αυτό τρεις φορές χαρούμενος, πολύ το σώμα και τα ρούχα είχαν χαμηλώσει τη γλυκιά μυρωδιά υπέροχη και γλυκιά, όρασης και της όσφρησης. και πιστεύεται ότι όταν άνοιξαν τον τάφο νεκρών αλλά κάποια φύτευση preafrumoasă οπωρώνα και ευωδιαστά λουλούδια.

Υπήρχε επίσης ένα ieromonah όνομα Ιωσήφ, ο οποίος άρπαξε λείψανα να τα αυξήσουν σωστά και ακριβώς όπως αγκάλιασε, στάθηκε κατ 'ευθείαν, σαν να ήταν ζωντανός. Για να το κάνετε αυτό, με μεγάλο φόβο κατασχέθηκαν με το φόβο, έπεσε μπροστά στα πόδια του αγίου, ζητώντας του ως ένα ζωντανό τον αφήσει να πάρει τα ρούχα του για να ευσέβειας. Και έτσι άρχισε ο πρώτος που θα βάλει Dulama και ένας ντυμένος με ένα άλλο? Στη συνέχεια βοηθώντας έτσι τα πόδια του έξω από τα παπούτσια που φοράτε, δείχνουν ότι, όπως άγιος ο ίδιος βοηθούσε να τα αφαιρέσετε. Και μετά από ένα απογειώθηκε, 1-τοποθετούνται και πάλι στην πρώτη εικόνα, δοξάζοντας σε σύγκριση με εκείνα του Θεού, που δοξάζει εκείνους που Τον δοξάζουν.

Έτσι αποδεικνύεται ότι ο τάφος του αγίου ανακαλύφθηκε διαχείριση, για να δείξει το μεγάλο δώρο που ο Θεός έχει δόξασε τον έναν, που φρουρούν το νήμα πάνω από το σώμα του ανεντιμότητα. Έχοντας δείξει ότι ήταν τρομοκρατημένοι και φεύγουν άνθρωποι σαν δαίμονες εκδιωχθεί από κεραυνό. Και πραγματικά, αν είναι θαμμένο στο έδαφος, φοβόταν διάβολοι και φεύγουν οι άνθρωποι, τόσο περισσότερο φοβήθηκαν γι 'αυτόν αφού εμφανίστηκε σε λάμπει δόξα και την αγιότητα.

Μετά από αυτή την παρεξήγηση μεταξύ Λαίδη και μεταξύ εκείνων εκεί? γιατί η Παναγία ήθελε να πάρει τα λείψανα και να τους στην Κωνσταντινούπολη, λέγοντας: "Στεάουα προέκυψε από την κοιλιά μου." Και οι άνθρωποι εκεί είπε: «Σίγουρα στο σας έχει αυξηθεί, αλλά σε μας έλαμψε Έτσι. πώς είναι δυνατόν να μας λείπει ένα δώρο όπως αυτό, το οποίο εδώ τεντωμένο ακτίνες τόσα πολλά θαύματα; Ο αμπελώνας είναι από εσάς, αλλά και για μας και έδωσε δώρα φρούτα, επειδή έχει ευχαριστούσε τον Θεό., ώστε να δεν προκαλούν την κρίση του Θεού, ας μην zavistuieşti νέα θεία δώρα, για να μην στερήσει από μαρασμό πολλά οφέλη, όπως η ψυχή και το σώμα. έχετε φτάσει για τη δόξα, ότι έχετε δείξει ότι αυτή η μητέρα ενός αγίου! "

Το άκουσε, πήγε ήσυχα στο δικό του, ως σοφός. Αλλά στη μέση πέρασε πολλές μέρες και είπε ότι ieromonah Ιωσήφ, να είσαι εκεί, απέκτησε ενώ το κλεμμένο θησαυρό και τράπηκαν σε φυγή, κανένας από τους ανθρώπους εκεί να γνωρίζει. Και ο Ιωσήφ περπάτημα με κειμήλια κρυφά ήταν προδήλως το Χρίσμα που ρέει από τον εαυτό της και τα θαύματα που έγιναν με τον τρόπο. Για να ληφθεί ένα δαιμονισμένο γυναίκα στο δρόμο από κάποιους, αυτό συνέβη πριν από όπου ήταν ιερά κειμήλια. Στη συνέχεια, άγριους διάβολος και έκανε την φωνάζοντας γυναίκα, πηδώντας ocărând το άγιο και χωρίς σκοπό. Έτσι ήρθε διάβολος οδηγούνται έξω από το δώρο του Αγίου Πνεύματος. Και αυτή η γυναίκα, făcân-go είναι υγιής, επέστρεψε στο σπίτι του, δοξάζοντας τον Θεό. Στη συνέχεια, κάποια παρθένο έχει τρομερή πάθος, μία φορά προσεγγίζεται με την πίστη, κειμήλια πήρε την επούλωση.

Τέτοια θαύματα του αγίου, δόθηκε το δώρο από τους γονείς του πολύ τιμή. Στη συνέχεια, ότι η μητέρα που αγαπούν τον Θεό με την επιθυμία ως ένα στοργικό γιο, έκανε τα ιερά κειμήλια του μια ασημένια λάρνακα και το βάζουμε σε πολύ όμορφη εκκλησία της Παναγίας Θεοτόκου, που ο Θεός δημιούργησε πριν? και υπήρχαν αμέτρητα θαύματα κάθε μέρα.

Αλλά και χρειάστηκε Αγίου Ευδόκιμος από τον Θεό για τις πολλές καλές πράξεις και κυρίως για covârşirea έλεος? γιατί έπρεπε να δώσει περισσότερο ζήλο από ό, τι εκείνοι που ζητούσαν να πάρουν. Ευλογημένος έσπειρε εδώ με την ευλογία της χρονικής και τώρα δρέπει καρπούς της αιώνιας βασιλείας των ουρανών, τα οποία θεωρήσαμε αξίζει και μας με τη μεσολάβηση του τρεις φορές χαρούμενος Ευδόκιμος, με τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τώρα και πάντα και πάντα ποτέ. Αμήν.