ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

 

 

Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν,
χαροποιήσας τοὺς Μαθητάς, τὴ ἐπαγγελία τοῦ ἁγίου Πνεύματος,
βεβαιωθέντων αὐτῶν διὰ τῆς εὐλογίας,
ὅτι σὺ εἰ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου

 

 

Εικόνα διττής δομής στο Μουσείο εκκλησιαστικής τέχνης Ιεράς Μονής Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου Ζακύνθου .

Στο πάνω μέρος της εικονίζεται ο Χριστός να ανέρχεται στους ουρανούς μέσα σε στρογγυλή ακτινωτή δόξα που την κρατούν δύο άγγελοι. Το δεξί του χέρι είναι ανασηκωμένο στο πλάι, ενώ στο αριστερό κρατάει ειλητάριο κλειστό. Στο κάτω τμήμα της εικόνας στο κέντρο βρίσκεται η Παναγία σε στάση δέησης να πλαισιώνεται από δύο αγγέλους και τους αποστόλους. Στο πλευρό της βρίσκονται οι δύο κορυφαίοι απόστολοι Πέτρος και Παύλος. Η εικόνα βασίζεται σε πρότυπα παλαιολόγειας εποχής, όπως αυτά αποκρυσταλλώθηκαν από τους κρητικούς αγιογράφους του 15ου αι.

 

 

 

ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

DE S. ONUPHRIO ANACHORETA IN AEGYPTO

VITA  (ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)





Ο ΑΓΙΟΣ ΟΝΟΥΦΡΙΟΣ

DE SANCTO PETRO ANACHORETA IN MONTE ATHO

ENCOMIUM 

ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

(ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)

Ο Όσιος Ονούφριος ο Αιγύπτιος

Καὶ τὴν ἑνὸς χιτῶνος ἐντολήν, Πάτερ, Ὑπερβέβηκας, γυμνητεύσας εἰς τέλος. Δωδεκάτῃ ἀχίτωνα Ὀνούφριον ἐκ βίου ἦραν.

Βιογραφία Από τις μεγαλύτερες ασκητικές φυσιογνωμίες των αιγυπτιακών έρημων ο Ονούφριος, καταγόταν από την Περσία. Святые Петр Афонский и Онуфрий. Икона.  Греция. До 1577 г. 47 х 32. Монастырь Дионисиат (Афон). Όσιοι Πέτρος ο Αθωνίτης και Ονούφριος. Εικόνα τού έτους 1577 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Διονυσίου Άγιον Όρος Прпп. Онуфрий и Петр. Икона. Афон. XVII в. 33.2 х 23.9. Из собрания П.И. Севастьянова. До 1922 в Румянцевском музее. ГИМ. Москва. Όσιοι Ονουφριος και Πέτρος. Εικόνα τού 17ου αιώνα μ.Χ. από το Άγιον Όρος.  Συλλογή τού Sevastyanov Πιότρ Ιβάνοβιτς (1811-1867) . Μέχρι το 1922 στο Μουσείο Ρουμιάντσεφ. GIM. Μόσχα. Прпп. Макарий, Онуфрий, Петр Афонский. Икона (таблетка). Новгород. Конец XV в. 24 х 19. Из Софийского собора. Новгородский музей. Όσιοι Μακάριος , Ονουφριος και Πέτρος ο Αθωνίτης. Εικόνα τού τέλους τού 15ου αιώνα μ.Χ. από  τον Καθεδρικό Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας. Νόβγκοροντ Τώρα ευρίσκεται στο Μουσείο Νόβγκοροντ. Ρωσία Από παιδί ακόμα έδειχνε φλογερό πόθο ολοκληρωτικής αφιέρωσης στο Θεό. Σε νεαρή ηλικία, εντάχθηκε σε μια κοινοβιακή αδελφότητα, όπου για αρκετά χρόνια ασκήθηκε στην πνευματική και σωματική εγκράτεια και στην υπακοή. Η μεγάλη του ταπεινοφροσύνη έκανε τους αδελφούς του να τον αγαπήσουν πολύ. Όταν ωρίμασε περισσότερο στην ηλικία ο Ονούφριος θέλησε να πάει βαθύτερα στην έρημο, να γνωρίσει και να μιμηθεί τη ζωή των εκεί ασκητών της. Με μεγάλη λύπη η αδελφότητα άφησε ελεύθερο το επίλεκτο αυτό μέλος της. Αφού βάδισε αρκετά μέσα στην έρημο, συνάντησε την καλύβη του ερημίτη Ερμία, που με θεία αποκάλυψη τον περίμενε. Ο Ερμίας τον οδήγησε σε μια καλύβη, κάτω από έναν πελώριο φοίνικα, που δίπλα κελάρυζαν τα νερά μιας καθάριας πηγής. Святой Преподобный Онуфрий Великий Фрагмент Фреска 1191 год.  церкви Св. Георгия в Курбиново. Όσιος Ονούφριος.  Τμήμα τοιχογραφίας (Fresco) τού έτους 1191 μ.Χ. στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Κουρμπίνοβο. Κράτος τών Σκοπίων  Σύμφωνα με μελέτες τοιχογραφιών, θεωρείται ότι ο Ιερός Ναός κτίσθηκε το 1191 από τους Βυζαντινούς  (L. Hadermann-Misguich. Kurbinovo: Les Fresques de Saint-Georges Et La Peinture Βυζαντινό Du Xiie Siecle )  Прп. Онуфрий.  Мануил Панселин.  Фреска. Афон (Протат). Около 1290 г. Όσιος Ονούφριος.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1290 μ.Χ. στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως τής Θεοτόκου στο Πρωτάτο  Καρυές Αγίου Όρους από τον Μανουήλ Πανσέληνο Прп. Онуфрий (фрагмент).  Фреска Скита монастыря прп. Неофита Кипрского. Кипр. 1183 год. Όσιος Ονούφριος.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1183 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Αγίου Νεοφύτου τού Εγκλείστου. Πάφος. Κύπρος Святой Преподобный Онуфрий Великий.  Фреска XIV век.церкви Богоматери Одигитрии в Пече,  Косово, Сербия. Όσιος Ονούφριος.  Τοιχογραφία (Fresco) τού 14ου αιώνα μ.Χ. στον Ιερό Ναό  τής Παναγίας της Οδηγήτριας στην  Πατριαρχική Ιερά Μονή Πεκίου (Πέτς) Κοσσυφοπέδιο, Σερβία Ο ακριβής χρόνος που η  Πατριαρχική Ιερά Μονή  ιδρύθηκε τσο Πετς, δεν είναι γνωστός, αν και κατά τη διάρκεια της ζωής του Αγίου Σάββα υπήρχαν Μετόχια (η Εκκλησία πώλησης) κατοικία του τότε Αρχιεπισκόπου. Στη μέση του 13ου αιώνα μ.Χ., ο Αρχιεπίσκοπος Arseny ανέφειρε σε αυτό το μέρος ένα Ναό των Αγίων Αποστόλων, στον οποίο εκατό χρόνια αργότερα προστέθηκαν οι Ιεροί Ναοί τού Αγίου Δημητρίου, τής Παναγίας Οδηγήτριας και τού Αγίου Νικολάου. Σύντομα ήταν όλοι ενωμένοι κάτω από μια στέγη. Святой Преподобный Онуфрий Великий.  Фреска  Около 1395 года. монастыря Рамача, Сербия. Όσιος Ονούφριος.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1395 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Ραμάτς. Σερβία (Κοντά στο χωριό Ramach υπάρχει ένα μοναστήρι με το ίδιο όνομα. Η μοναστική εκκλησία έχει ορθογώνιο σχήμα, ο πύργος της εκκλησίας είναι οκταγωνικός στο εξωτερικό και γύρω από το εσωτερικό. Ο ναός είναι χτισμένος από μεγάλες τετράγωνες πέτρινες πλάκες. Τα τείχη μέσα είναι ζωγραφισμένα από μακεδόνες κυρίους, οι οποίοι έφυγαν εδώ από τους Τούρκους τον 14ο αιώνα. Η μονή διατηρεί αρχαίες τοιχογραφίες. Το 1955 δόθηκε στο μοναστήρι το καθεστώς ενός αντικειμένου ιστορικής αξίας) Святой Преподобный Онуфрий Великий.  Фреска 1388 - 1389 годы.  церкви Святого Андрея на Треске (Андрияш),   Иконописец митрополит Йован Зограф. Όσιος Ονούφριος.  Τοιχογραφία (Fresco)  μεταξύ τών ετών 1388 - 1389 μ.Χ.  στον Ιερό Ναό Αγίου  Αποστόλου Ανδρέα στο Treske (Andriyash) κοντά στην πόλη των Σκοπίων έργο τού Μητροπολίτ Ιωάννη τού Β΄(Ζωγράφου)  καί τού αδελφού του Ιερομονάχου Μακαρίου Святой Преподобный Онуфрий Великий.  Фреска XIV век.монастыря Зрзе Όσιος Όνούφριιος. Τοιχογραφία (Fresco) τού  14ου αιώνα  μ.Χ.  στην Ιερά Μονή Ζρζε. Κράτος τών Σκοπίων  Η Ιερά Μονή διαθέτει δύο Ιερούς Ναούς:  της Μεταμόρφωσης τού Σωτήρος που κτίσθηκε τον 9ο αιώνα και έναν άλλον αφιερωμένο στους Αγίους Πέτρο & Παύλο (κτισμένος τον 14ο αιώνα).  Прп. Онуфрий.   Фреска. Афон (Дионисиат). 1547 г. Тзортзи (Зорзис) Фука.  Όσιος Όνούφριιος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.  στην Ιερά Μονή Διονυσίου Άγιον Όρος έργο τού αγιογράφου Τζώρτζη (Ζώρζης) Fuca  Святой Преподобный Онуфрий Великий.  Фреска . Конец XIV века. собора Христа Спасителя в Цаленджихе, Грузия  Иконописец Мануил Евгеник. Όσιος Όνούφριιος. Τοιχογραφία (Fresco) τού τέλους  τού14ου αιώνα μ.Χ.  στον  Καθεδρικό  Ιερό Ναό του Σωτήρος Χριστού  στην Τσαλαντζίκχα της Γεωργίας. έργο τού αγιογράφου Μανουήλ  Ευγενικού  ( φορτίο წალენჯიხის მაცხოვრის საკათედრო ) είναι μια μεσαιωνική εκκλησία στην πόλη Tsalenjikha , Samegrelo και Zemo-Svaneti περιοχή , η οποία βρίσκεται στη Γεωργία . Ο καθεδρικός ναός βρίσκεται υπό τη δικαιοδοσία της μητροπολιτικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Γεωργίας Ζουγκντίδη και Τσαίσσκι. Ο καθεδρικός ναός Tsalendzhikhsky είναι γνωστός για έναν μοναδικό κύκλο ζωγραφικών έργων , που έγινε στο επονομαζόμενο παλαιολογικό ύφος, προσκεκλημένο από τον κύριο της Κωνσταντινούπολης [1] . Η δίγλωσση ελληνικο - γεωργιανή επιγραφή στη νοτιοδυτική στήλη του ναού λέει ότι ο ναός ζωγραφίζεται από τον Βυζαντινό καλλιτέχνη από την Κωνσταντινούπολη Μανουήλ Ευγενικό , ο οποίος προσλήφθηκε από τον Vamak Dadiani (από 1384-1396 ), ανώτατο γεωργιανό αξιωματούχο ( mandururukhutssesi - Υπουργός Εσωτερικών ). Στη γεωργιανή επιγραφή στη βορειοδυτική στήλη αναφέρονται δύο άλλα πρόσωπα - ο Μαχαρόμπελη Κακαλιά και ο Ανδρόνικ Γκαμπιούλαβα - αποστέλλονται για να φέρουν τον Έλληνα καλλιτέχνη στη Γεωργία. Τον 17ο αιώνα, ανακαινίστηκαν παλιές τοιχογραφίες με εντολή του επισκόπου Yevdemon Jiani , ενώ κάτω από τον Levan II Dadiani το εσωτερικό του παρεκκλησίου δίπλα στην εκκλησία καλύφθηκε με νέες τοιχογραφίες. Από αυτές τις μεταγενέστερες εικονογραφικές προσθήκες, σώζονται μόνο θραύσματα μέχρι σήμερα, μεταξύ των οποίων ένα πορτρέτο της οικογένειας του Levan Dadiani στο νότιο τοίχο του παρεκκλησίου. Ο ζωγράφος Eugenicos είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα της Παλαιολογικής Αναγέννησης [2] . Το εικονογραφικό πρόγραμμα της τοιχογραφίας της εκκλησίας είναι περίπλοκο και πολύ ενδιαφέρον, συμπεριλαμβανομένων πολλών θεμάτων που δεν είναι συνηθισμένα για τη μεσαιωνική ζωγραφική της Γεωργίας. Μαζί με τις ελληνικές επιγραφές, οι τοιχογραφίες στις καμάρες υπογράφονται στο γεωργιανό. Προφανώς, οι τοπικοί καλλιτέχνες βοήθησαν έναν διάσημο Έλληνα δάσκαλο. Прп. Онуфрий.   Фреска. Όσιος Όνούφριιος. Τοιχογραφία (Fresco)   Прпп. Макарий и Онуфрий. Фреска. Сербия. Όσιοι Μακάριος και Ονούφριος. Τοιχογραφία (Fresco) Σερβία Εκεί ο Ονούφριος επιδόθηκε σε μεγαλύτερη πνευματική άσκηση, και η φήμη του διαδόθηκε σε όλους τους ερημίτες, που συχνά πήγαιναν να τον συμβουλευθούν και να πάρουν την ευχή του. Τελικά, όταν κάποτε τον επισκέφθηκε ο Αββάς Παφνούτιος, άφησε την τελευταία του πνοή, και ο Παφνούτιος τον έθαψε κάτω από τον πελώριο φοίνικα. Θύμισε, έτσι, σε όλους τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «γύμναζε σεαυτόν προς ευσέβειαν» ( Α' προς Τιμόθεον, δ' 7). Δηλαδή, γύμναζε και συνήθιζε τον εαυτό σου στη συνεχή εξάσκηση της αγίας ζωής. Ο Άγιος Ονούφριος ο Αιγύπτιος Ο Άγιος Ονούφριος ο Αιγύπτιος είναι από τις μεγαλύτερες ασκητικές φυσιογνωμίες των αιγυπτιακών ερήμων. Ο Ονούφριος, καταγόταν από την Περσία σύμφωνα με τον βιογράφο του, τον όσιο Παφνούτιο. Το ότι η πατρίδα του Αγίου Ονουφρίου ήταν η Περσία δεν μνημονεύεται ούτε στα εν χρήσει Συναξάρια, ούτε και στον Κανόνα της εορτής του. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Άγιο Παφνούτιο ο πατέρας του Αγίου Ονουφρίου ήταν βασιλιάς της Περσίας. Η μητέρα του ήταν στείρα και παρακαλούσαν και oι δύο το Θεό να τους δώσει κληρονόμο. Ύστερα από πολλές προσευχές τους επάκουσε ο Θεός και όταν συνέλαβε η μητέρα του έγινε χαρά μεγάλη στο παλάτι. Μετά την κύηση είδε ο πατέρας του θεία αποκάλυψη που τον προέτρεπε να ονομάσει το παιδί Ονούφριο στο άγιο βάπτισμα. Ύστερα να το οδηγήσουν σ’ένα Μοναστήρι στή Θηβαΐδα της Αιγύπτου. Έτσι έκαμε ο πατέρας του Αγίου. Ενώ κατευθυνόταν με υπηρέτες προς τήν Αίγυπτο, τους συνόδευε με θεία νεύση και βούληση μια ελαφίνα που έτρεφε το νεονγὀ με το γάλα της ενώ διαρκούσε όλη εκείνη η όδοιπορία, προς θαυμασμό και έκπληξη όλων. Όταν έφτασαν στο Μοναστήρι ο πατέρας του Αγίου Ονουφρίου ανέφερε στον Ηγούμενο της Μονής όλα κι’ έκεϊνος είπε: «Έδώ γυναίκα δεν κόντεψε ποτέ. Πώς είναι δυνατό να τραφεί το παιδί;». Ο πατέρας του Αγίου απάντησε: «Όπως ο Κύριος οικονόμησε και μας συνόδεψε σ’όλο το δρόμο η ελαφίνα που το έτρεφε, έτσι ξανά με τη θεία προσταγή θα έρχεται εδώ καθημερινά να το θηλάζει, ώσπου να μεγαλώσει». Έτσι λοιπόν συγκατατέθηκε ο Ηγούμενος και έμεινε σε εκείνο τό Κοινόβιο ο Ονούφριος. Ο πατέρας του έφυγε για το παλάτι και η ελαφίνα ερχόταν καθημερινά, μέχρι τον τρίτο χρόνο και τον θήλαζε. O ὅσιος πατήρ ἡμῶν Ὀνούφριος, ἔχων τήν καταγωγήν ἐκ τῆς χώρας τῆς Αἰγύπτου, ἔζησεν εἰς αὐτήν ζωήν ἄκρας ἀγάπης πρός τόν Θεόν καί τόν πλησίον, ταπεινώσεως παραδειγματικῆς καί συγκινητικῆς, ἡσυχίας καθαρτικῆς τῶν παθῶν καί καλλιεργείας τῶν ἀρετῶν διά τήν κοινωνίαν μετά τοῦ Θεοῦ καί τήν γνῶσιν τοῦ ἑαυτοῦ του, ἀκτημοσύνης τοιαύτης, ὥστε ἀντί τῶν ἐνδυμάτων διά τήν κάλυψιν τοῦ σώματος αὐτοῦ νά χρησιμοποιῇ τήν μακροτάτην αὐτοῦ γενειάδα. Από παιδί ακόμα έδειχνε φλογερό πόθο ολοκληρωτικής αφιέρωσης στο Θεό. Σε νεαρή ηλικία, εντάχθηκε σε μια κοινοβιακή αδελφότητα, όπου για αρκετά χρόνια ασκήθηκε στην πνευματική και σωματική εγκράτεια και στην υπακοή. Η μεγάλη του ταπεινοφροσύνη έκανε τους αδελφούς του να τον αγαπήσουν πολύ. Όταν ωρίμασε περισσότερο στην ηλικία ο Ονούφριος θέλησε να πάει βαθύτερα στην έρημο, να γνωρίσει και να μιμηθεί τη ζωή των εκεί ασκητών της. Αργότερα με την ευλογία του Γέροντός του αποσύρθηκε στην έρημο. Αφού βάδισε αρκετά μέσα στην έρημο, συνάντησε την καλύβη του ερημίτη Ερμία, που με θεία αποκάλυψη τον περίμενε. Ο Ερμίας τον οδήγησε σε μια καλύβη, κάτω από έναν πελώριο φοίνικα, που δίπλα κελάρυζαν τα νερά μιας καθάριας πηγής. Εκεί ο Ονούφριος επιδόθηκε σε μεγαλύτερη πνευματική άσκηση, και η φήμη του διαδόθηκε σε όλους τους ερημίτες, που συχνά πήγαιναν να τον συμβουλευθούν και να πάρουν την ευχή του. Με την εν χάριτι άσκηση καθάρισε την ψυχή του από τα πάθη και έφθασε στον φωτισμό και την θέωση. Ο Άγιος τρεφόταν με χόρτα και το ένδυμα του ήταν από φύλλα φοίνικα. Ο Άγιος Ονούφριος ονομάζεται κυρίως στα χωριά της Κρήτης και ως Ἀη Ρούφνης. Σύμφωνα με την λαϊκή δοξασία ο Άη Ρούφνης (Άγιος Ονούφριος) ρουφά (αρνητική παρετυμολογία) τα στάχυα της νέας σοδειάς σε όσους δεν σέβονται την μνήμη του. Για τον λόγο αυτό δεν θερίζουν και δεν αλωνίζουν την ημέρα της εορτής του. Τον Άγιο Ονούφριο τιμούν ιδιαίτερα επίσης και οι κουρείς επειδή παρουσιάζεται πάντα στις εικόνες του με μακρότατη γενειάδα. Θεωρεῖται δέ σήμερον ἀπό τόν εὐσεβῆ λαόν τοῦ Θεοῦ ὡς ὁ προστάτης τῶν δικαστῶν καί τῶν δικαζομένων, γενικώτερον δέ τῆς Δικαιοσύνης. Онуфрий Великий, прп. (12 июня) Менологий  9 - 12 июня; Византия. Греция; XIV в.;  памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека  (Bodleian Librry) Ο Άγιος Ονούφριος ο Αιγύπτιος Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Ιουνίου (9 - 12)  τού 14ου αιώνα μ.Χ.  και ευρίσκεται στην Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία Κατά τους τρείς πρώτους αιώνες της Εκκλησίας, αρκετά πρίν την κατάπαυση των διωγμών επί Μ. Κων/νου, ενεφανίσθησαν ευσεβείς Χριστιανοί, οι οποίοι έφευγαν από τον κόσμο για να επιδοθούν, απερίσπαστοι από βιοτικές μέριμνες και κοσμικούς θορύβους, στην άσκηση και την προσευχή. Ενώ άλλοι αναχωρούσαν στην έρημο για να αναζητήσουν εκεί όχι απλώς μία ασφάλεια από τους κινδύνους ενός διεφθαρμένου πολιτισμού, αλλά την πλήρη εκείνη προσφορά της ζωής τους στο Θεό. Έτσι έχουμε την ανάπτυξη του πρώιμου ερημιτικού μοναχισμού.Τον 4ο αιώνα όμως ο Χριστιανισμός εισέρχεται σε μια νέα περίοδο της ιστορικής του πορείας. Ο διωγμός παύει, η Κωνσταντίνιος ειρήνη επικρατεί, η Εκκλησία πλέον τιμάται και προστατεύεται από το κράτος, αποκτά πλούτη, προνόμια. Αυτό έχει ως συνέπεια την εμφανή εκκοσμίκευσή της. Τότε ακριβώς το παράδειγμα των ολίγων μεμονωμένων αναχωρητών των τριών πρώτων αιώνων βρίσκει μυριάδες μιμητών. Ιδρύονται Σκήτες, Λαύρες, Κοινόβια μεγάλα και πάμπολλα. Ο μοναχισμός πλέον μεγαλύνεται, οι άγιοι πατέρες της ερήμου λάμπουν στον εκκλησιαστικό ουρανό διότι «χειρ Κυρίου ην μετ’ αυτών», και απλώνεται από την Αίγυπτο και τη Λυβίη, στο Σινά, στην Παλαιστίνη, στη Συρία, στον Όλυμπο της Βιθυνίας, στο Άγιον Όρος και σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο. Ο Άγιος Ονούφριος στην αρχή της μοναχικής του πολιτείας εισέρχεται σε Κοινόβιον κοντά στην Ερμούπολη της Θηβαϊδος. Το Κοινοβιακό Σύστημα αποτελεί αυστηρότερη μορφή του Λαυρεωτικού και διεμορφώθη υπό του Οσίου Παχωμίου του Μεγάλου τον Δ’ αιώνα στην Αίγυπτο. Πιο συγκεκριμένα ο Άγιος Ονούφριος, πριν φύγει στην έρημο, ζούσε σε μιά μεγάλη λαύρα μοναχών, ὀνομαζόμενη Σμαούν, στην Άνω Αίγυπτο, στα όρια της Οξυρρύγχου. Εκεί ζούσαν εκατόν πενήντα μοναχοί τηρώντας την μοναστική τάξη και καθαρότητα. Εκεί ο Αββάς Ονούφριος έμαθε την καλογερική, δίπλα στους άλλους θείους γέροντες που είχαν φτάσει στην τελειότητα και ζούσαν όπως οι άγγελοι του Θεού. Εκεί άκουσε δια την ήσυχον και ερημικήν ζωήν δύο μεγάλων μορφών της Εκκλησίας μας, τον ασκητικόν και ερημικόν βίον του Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου και τον μιμητή αυτού Ιωάννη τον Πρόδρομο και προετοιμαστή της παρουσίας του Χριστού, ο οποίος, ως και ο Ηλίας, φέρων ασκητικόν ένδυμα και ακολουθών τον ερημικόν βίον εκήρυξε στο λαόν το βάπτισμα της μετανοίας. Η άκτιστη Χάρη του Θεού πλημμύρισε όλη του την ύπαρξη, την ψυχή και το σώμα του, και γι’ αυτό το σκήνωμά του μετά την οσιακή του κοίμηση ευωδίαζε. «Όποιος έχει την Χάρη του Αγίου Πνεύματος και στην ψυχή και στο σώμα, έχει την τέλεια αγάπη. Και αν κανείς διαφυλάξει αυτήν την χάρη, θα αγιάσουν τα λείψανά του, όπως των αγίων μαρτύρων, των προφητών η των άλλων μεγάλων αγίων». Στην Ορθόδοξη Ανατολή ο μοναχικός βίος, ως μέσον της εν Χριστώ σωτηρίας, συνεδέθη από την αρχή με την ησυχία, η οποία αποτελεί τρόπο θεωρητικής ασκήσεως και η οποία αποσκοπούσε στη νήψη. Τελικό στάδιο της νήψης είναι η εν Χριστώ αληθεία, δηλαδή η πλήρης και τελεία κυριαρχία επί των παθών και η υποταγή του όλου ανθρώπου στο θέλημα του Θεού. Ο Άγιος Ονούφριος ενθουσιασμένος δια τον ερημιτικό βίον και τον αναχωρητισμό, νέκρωσε τα επι της γης μέλη και υπομένοντας τον παγετόν της νύκτας και της ημέρας τον καύσωνα, πέτυχε της ουρανίου ζωής, βλέπων, όπως τονίζει ο υμνογράφος αυτού, το αμήχανον κάλλος του Κτίστου του. Έζησε στην έρημο 60 έτη περίπου, έχοντας ως τροφή την εγκράτειαν και ως πλούτον την πτωχείαν και την ακτημοσύνην. Ο Άγιος Ονούφριος είχεν ως ένδυμα, κατά την προτροπή του Αποστόλου Παύλου, τον Ιησού Χριστόν. Η απάθεια δεν θα πρέπει να συγχέεται με την έλλειψη πειρασμών, αλλά τουναντίον με την ισχυρή παρουσία αυτών και την πλήρη ελευθερία αντιμετωπίσεως τους. Η μετά του Θεού ένωσις είναι μυστήριον, το οποίον τελειούται εν τοις ανθρωπίνοις προσώποις. Εν τέλειον πρόσωπον λαμβάνει εν πλήρει συνειδήσει όλας τας αποφάσεις του. Είναι ελεύθερον πάσης βίας, πάσης φυσικής ανάγκης. Όσον προοδεύει τις εις την οδον της ενώσεως, τόσον περισσότερον συνειδητός γίνεται. Η συνείδησις αυτή εν τη πνευματική ζωή καλείται γνώσις υπό των ασκητικών Πατέρων της Ανατολής. Κάποτε, επισκέφθηκε τον όσιο Ονούφριο ο Αββάς Παφνούτιος. Οι δύο ασκητές χάρηκαν ο ένας την παρουσία του άλλου, αντήλλαξαν τις εμπειρίες τους και ενισχύθηκαν πνευματικά. Ο Θεός όμως οικονόμησε έτσι τα πράγματα ούτως ώστε η συνάντηση αυτή να συμπέση με την ώρα της «εξόδου» του οσίου Ονουφρίου και έτσι το σώμα του ενταφιάστηκε από τον αββά Παφνούτιο κάτω από τον μεγάλο φοίνικα, η δε ψυχή του «συναγάλλεται εν ουρανοίς μετά πάντων των αγίων». Θύμισε, έτσι, σε όλους τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «γύμναζε σεαυτόν προς ευσέβειαν». Δηλαδή, γύμναζε και συνήθιζε τον εαυτό σου στη συνεχή εξάσκηση της αγίας ζωής. Η έρημος αποτέλεσε την πνευματική κολυμβήθρα, στην οποία οι ασκητές ήρθησαν σε δυσθεώρητα ύψη πνευματικών ανατάσεων. Το απαστράπτον φώς της θεότητος οδηγεί τον άνθρωπον εις την πνευματική γαλήνην, νηνεμία και μακαριότητα. Ο ασκητικός αγώνας είναι ουσιαστικά το πέρασμα από την «στενήν και τεθλιμμένην οδόν», που όμως γλυκαίνει και νοηματοδοτεί την ύπαρξη. Αλλά και τροφοδοτεί τον πνευματικό οργανισμό με ισχυρά αντισώματα, για να είναι σε θέση να αντέχη στα δύσκολα, να αποδιώχνη την πίκρα των λυπηρών και να βιώνη την γλυκειά χαρμολύπη. Έχει όμως και η έρημος θύελλες και καταιγίδες, έχουν ισχυρούς ανέμους τα απόκρημνα όρη, ανέμους, οι οποίοι στροβιλίζουν σώμα και πνεύμα. Ο Άγιος Ονούφριος έμεινε λιγοθυμισμένος πάρα πολλές φορές στην έρημο, εξαντλήθηκε πολλές φορές από την πείνα, τη δίψα, τη ψύχρα της νυκτός και το λιοπύρι της μέρας. Το σώμα του ψήθηκε κάτω από τόν ήλιο του ουρανού. Όταν ο Θεός είδε πως είχε υποφέρει αρκετά από τον πόλεμο αυτό, έστειλε τον άγγελο του να φροντίζει για την τροφή του και κάθε μέρα του έφερνε κάτι για να στηρίξει το σώμα του. Στον τόπο εκείνο της ερήμου που ασκήτεψε ο Αββάς Ονούφριος υπήρχε μια χουρμαδιά που έκανε δώδεκα τσαμπιά με χουρμάδες το χρόνο. Ένα μεγάλο τσαμπί χουρμάδες έπεφτε κάθε μήνα στον Άγιο. Υπήρχαν ακόμα και κάποια χορτάρια και κάποια άλλα μικροδενδρύλια των οποίων τα φύλλα είχαν μια θαυμάσια γεύση στο στόμα του που προσομοίαζε αυτή του μελιού. Όταν κάνει κανείς το θέλημα του Κυρίου, εκείνος θα λάβει πρόνοια σε οποιοδήποτε σημείο της γής και αν βρισκόμαστε. Άλλωστε είναι γραμμένο στις Αγίες Γραφές ότι «ἵνα ἀναγγείλῃ σοι, ὅτι οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ρήματι τῷ ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος» (Δευτερονόμιο Κεφ. Η, Στιχ. 3, Κατά Ματθαίον Κεφ. Δ, Στιχ. 4). Και σε άλλο σημείο τα ιερά Ευαγγέλια γράφουν «μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; 32 πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. 33 ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Κατά Ματθαίον, Κεφ. ΣΤ, Στιχ. 31-33). Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης γράφει: «Ο κόσμος νομίζει πως οι μοναχοί είναι ανώφελο γένος. Έχουν όμως άδικο να σκέφτονται έτσι. Δεν ξέρουν πως ο μοναχός προσεύχεται για όλον τον κόσμο. Δεν βλέπουν τις προσευχές του και δεν γνωρίζουν με πόση ευσπλαχνία τις δέχεται ο Κύριος. Οι μοναχοί κάνουν μεγάλο πόλεμο με τα πάθη και γι’ αυτόν τον αγώνα τους θα είναι μεγάλοι κοντά στο Θεό». O Ἅγιος Ὀνούφριος εἶχεν ὡς τροφήν τῆς ψυχῆς καί φωτισμόν τοῦ νοῦ αὐτοῦ τήν μητέρα τῶν ἀρετῶν τήν μακαρίαν προσευχήν, ὡς λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος καί κατά τόν ὁποῖον: «Προσευχή ἐστι κατά μέν τήν αὐτῆς ποιότητα, συνουσία καί ἕνωσις ἀνθρώπου καί Θεοῦ κατά δέ τήν ἐνέργειαν…Θεοῦ καταλλαγή ( συμφιλίωσις μέ τόν Θεόν) ἁμαρτημάτων ἱλασμός (συγχώρησις τῶν ἁμαρτημάτων), τροφή τῆς ψυχῆς, φωτισμός τοῦ νοῦ, ἔσοπτρον προκοπῆς (καθρέπτης τῆς πνευματικῆς προόδου)». Η μεγαλύτερη προσφορά των μοναχών και η μεγαλύτερη έκφραση της αγάπης των μοναχών προς όλον τον κόσμο είναι οι προσευχές τους, όπως λέει ο Άγιος Σιλουανός «ο μοναχός είναι ικέτης υπέρ όλου του κόσμου, θρηνεί για όλο τον κόσμο και σ΄ αυτό έγκειται το κύριο έργο του. Ποιος άραγε όμως τον προτρέπει να χύνει δάκρυα για όλο τον κόσμο; Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού. Αυτός παρέχει στον μοναχό την αγάπη του Αγίου Πνεύματος και από αυτή την αγάπη η καρδιά του μοναχού είναι πάντοτε περίλυπη επειδή δεν σώζονται όλοι οι άνθρωποι». Τόν πρώτο καιρό που αποτραβιέται κανείς στήν έρημο, υποφέρει από την πείνα, τή δίψα, τον πόλεμο που ξεσηκώνει κατεπάνω στους αναχωρητές ο εχθρός ο ακοίμητος, γιατί ο διάβολος τους στέλνει πειρασμούς και τους πολεμά, γνωρίζοντας καλά πόσο μεγάλη τιμή και δόξα βρίσκουν από μέρους του Θεού οι αναχωρητές αυτοί, όταν αφήνουν το σώμα τους. Όταν, λοιπόν, υποφέρουν με υπομονή όλα αυτά, η βοήθεια του Θεού τους κάνει δυνατούς. Δίνει τότε ο Θεός, αγγέλους να τους φέρνουν τροφή, και έτσι ζούν μέσα στην ειρήνη και πνευματική ανάπαυση. Οἱ δὲ ὑπομένοντες τὸν Θεὸν ἀλλάξουσιν ἰσχύν, πτεροφυήσουσιν ὡς ἀετοί, δραμοῦνται καὶ οὐ κοπιάσουσι, βαδιοῦνται καὶ οὐ πεινάσουσιν (Ησαϊας Κεφ. Μ, Στιχ.31). Ο Κύριος δεν θα καταφρονέσει ποτέ τόν ταπεινό καί οι θλίψεις τους φτωχούς δεν τους γονατίζουν αιωνίους. Ο Θεός ανταποδίδει στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του και τις θλίψεις που υπέφερε. Μάκαριος εκείνος που εργάζεται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού σε τούτη τη γή. Οι άγγελοι θα τον υπηρετούν και θα τον προστατεύουν όσο θα βρίσκεται στη γή εν σώματι. Ὁ βιογράφος του Αγιου Ονουφρίου ο Όσιος Παφνούτιος, ἀναφέρει ὅτι δύο λιοντάρια ἄνοιξαν τὸν τάφο τοῦ Αγίου στὸν ὁποῖο ἐνταφιάσθηκε τὸ ἱερὸ σκήνωμά του. Ο Άγιος Παφνούτιος έθαψε τον Άγιο Ονούφριο μετά το θάνατο του, αφού έσχισε στα δύο το δικό του φτωχό ένδυμα και περιτύλιξε με το μισό το γυμνό σώμα του Οσίου που το σκέπαζαν λευκές τρίχες και κράτησε το άλλο μισό για την κάλυψη του δικού του σώματος. Έτσι, αχίτωνας δηλαδή, αναχώρησε για την άλλη ζωή ο Άγιος Ονούφριος, όχι απλώς τηρώντας αλλά και ξεπερνώντας την εντολή του Κυρίου «ὁ ἔχων δύο χιτῶνας μεταδότω τῷ μὴ ἔχοντι, καὶ ὁ ἔχων βρώματα ὁμοίως ποιείτω» (Κατά Λουκάν, Κεφάλαιο Γ, Στιχ. 11), αφού γυμνός βρέθηκε στο τέλος της ζωής του. Καὶ τὴν ἑνὸς χιτῶνος ἐντολήν, Πάτερ,Ὑπερβέβηκας, γυμνητεύσας εἰς τέλος. Δωδεκάτῃ ἀχίτωνα Ὀνούφριον ἐκ βίου ἦραν λέει το επιγραμματικό εγκωμιαστικό δίστιχο του Συναξαρίου. Όπως μαρτυρείται και στον κοντάκιο του, ο Άγιος Ονούφριος δέχτηκε μέσα στην καρδιά του το νοητό και ουράνιο φως και αποδείκτηκε δοχείο της άφθαρτης Τριαδικής Θεότητας και τώρα έχει συναριθμηθεί με τους Αγγέλους και ψάλλει δυνατά το δοξολογικό ύμνο Αλληλούια. O Άγιος Ονούφριος εγινε συνόμιλος των αγγέλων ή καλύτερα ἄγγελος ἐπίγειος καί τοῦτο διότι ἐζήλωσε τήν πολιτείαν τῶν μεγάλων τῆς Ἐκκλησίας Ἁγίων αὐτῆς ἀναχωρητῶν Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καί Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου, γενόμενος οὕτω μιμητής αὐτῶν. Ο Άγιος Ονούφριος ετελεύτησε την εδώ βιοτήν του την 12η Ιουνίου, ημέραν κατά την οποία η Ορθόδοξος Εκκλησία μας τιμά και γεραίρει την μνήμη του μαζί με την μνήμη του Οσίου Πατρός Πέτρου του εν τω Άθω. Η μνήμη του οσίου Ονουφρίου του Αιγυπτίου συμπίπτει κατά μεν το παλαιό ημερολόγιο (ακουλουθείται από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, το Άγιον Όρος, τη Ρωσική Εκκλησία κλπ) από του Σαββάτου των ψυχών μέχρι της Παρασκευής της Ε’ εβδομάδος Ματθαίου. Ἤσκησας θεαρέστως καὶ τὸν καύσωνα θέρους ὁμοῦ σὺν τοῦ χειμῶνος τῶ ψύχει καθυπέμεινας ὁ ὢν γυμνὸς θεϊκῆ ἰσχύϊ, ἀσκητὰ ἔνθεε, Ὀνούφριε, ὡς ἄσαρκος διό σοι ἐκβοῶμεν πόθῳ Χαῖρε, τὸ καύχημα τῆς ἐρήμου χαῖρε, ὑπόδειγμα βίου θείου. Χαῖρε, τοῦ Χριστοῦ ὀπαδὸς γνησιώτατος χαῖρε, τοῦ ἐχθροῦ ὀλετὴρ ὁ δριμύτατος. Χαῖρε, γνώμων ὁ εὐθύτατος τῆς μονήρους βιοτῆς χαῖρε, νόμων εὐπειθέστατος τηρητὴς τῆς ἀρετῆς. Χαῖρε, ὅτι ἐδείχθης γεηρῶν ὑπερόπτης χαῖρε, ὅτι ἐφάνης οὐρανίων ἐπόπτης. Χαῖρε, θριξὶν ὁ μόνον σκεπόμενος χαῖρε, πηγὴ χαρίτων πολύκρουνος. Χαῖρε, πιστῶν τὸ θεόσδοτον ἕρκος χαῖρε, σοφῶν δυσαντίβλεπτον ὄρος. Χαίροις, μάκαρ Ὀνούφριε. Ὀνούφριε μακάριε, προσπίπτοντά με οἴκτειρον, δέομαί σου, καὶ τὰ ὄμματα σοφέ. φώτισον τῆς ψυχῆς μου, καθαρῶς ὅπως βλέψω, τὀν φωτοδότην καὶ οἰκτίρμονα. Φῶς, Ὀνούφριε, θεῖον λαβών, σεπτὲ ὅσιε, ἔνδον ἐν καρδίᾳ σου ὤφθης ὅλος φωτόμορφος διὸ καὶ χάριν ἡμῶν τὴν σκοτομίνην ἀπείληφας καὶ πάσης θλίψεως. Οἵρμος γαληνὸς ἴσθι πάντων τῶν τιμώντων σε ἐν τοῖς κλύδωσι τοῦ βίου, θαυμαστὲ ἐρημῖτα τῆς Νειλώας γῆς, Ὀνούφριε. Ὁδήγησον πρὸς θελημάτων ἐκπλήρωσιν τοῦ Ὑψίστου τοὺς προστρέχοντας εὐλαβῶς τῆ θείᾳ σου χάριτι, Ὀνούφριε, ἄγγελε τῆς ἐρήμου. Ζόφωσιν συναφείας χοϊκῆς ἀποῤῥίψας, Ὀνούφριε, καὶ τοῦ πονηροῦ πειρασμοὺς Ἀγγέλλων φωταυγῶν πέφηνας συνόμιλος διόπερ σε γεραίροντες τρανῶς βοῶμεν. Ὀνούφριε, ὅσιε ἀσκητά ὁ ἐν τῆ ἐρήμῳ ὑπομείνας τὸν παγετὸν νυκτὸς καὶ τὸν καύσωνα ἡμέρας διὰ Χριστόν, ἴθυνόν με πρὸς θέωσιν. Πηγές : analogion.gr/Agiologia/0612-Agios-Onoufrios sites.google.com/site/agiosonouphrios Ο Άγιος Ονούφριος που συνομιλούσε με το βρέφος Ιησού Υπάρχει ένα θαυμάσιο γεγονός από τη ζωή του Αγίου Ονουφρίου, τον οποίο εορτάζει η εκκλησία μας στις 12 Ιουνίου. Όταν ήταν πολύ μικρός, μπήκε σ’ ένα κοινόβιο, άγνωστο πως. Μεγάλος ανεχώρησε για την έρημο, όπου έζησε 60 χρόνια χωρίς να δει ποτέ άνθρωπο. Ήταν γυμνός, αλλά ολόκληρο το σώμα του επικαλύπτετε από την μακρυά γενειάδα του, που έφθανε μέχρι το έδαφος, καθώς και από τα μαλλιά του και τις μεγάλες τρίχες του όλου σώματος. Τον μεγάλο αυτό Άγιο τον ανακάλυψε ο Όσιος Παφνούτιος, στον οποίο διηγήθη τα της οσιακής και ερημικής ζωής του. Όταν λοιπόν ήταν πολύ μικρός, 5-6 ετών, και ζούσε στο Κοινόβιο, συνέβη το εξής: Ως μικρός που ήταν, έτρωγε συχνότερα από τους άλλους πατέρες. Όταν πεινούσε, έτρεχε στον τραπεζάρη και του ζητούσε ψωμί, ελιές, φρούτα.Κάποτε όμως ο τραπεζάρης πρόσεξε ότι έπαιρνε συχνότερα ψωμί και εξαφανιζόταν. – Κάποιο ζωάκι θα ταΐζει σκέφτηκε. Αυτό συνεχίστηκε για καμιά εβδομάδα. – Ας πάω να δω, είπε μέσα του ο τραπεζάρης, που τα πηγαίνει αυτά που του δίνω. Πράγματι,τον παρακολούθησε και τον είδε να μπαίνει στο Καθολικό της Μονής και να κλείνει πίσω του την πόρτα. Έτρεξε γρήγορα στο παράθυρο και μ’ αυτά που είδε, γούρλωσαν τα μάτια του. Ο μικρός κουβέντιαζε με το βρέφος Ιησού, που ευρίσκετο στην αγκαλιά της Θεοτόκου, στην εικόνα του Τέμπλου! -Σου έφερα και σήμερα ψωμάκι, έλεγε στον Χριστούλη, μια και δε Σε ταΐζει κανείς…ούτε και η μαμά Σου… Και άπλωσε το χέρι και Του έδωσε μια φέτα ψωμί. Και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που ήταν μικρό παιδάκι στην ιερή εικόνα, άπλωσε το χεράκι, πήρε το ψωμί και όπως μάζεψε το χεράκι του μαζί με το ψωμάκι, εξαφανίστηκε το ψωμί μέσα στην εικόνα. Ευθύς αμέσως ο τραπεζάρης, με την ψυχή γεμάτη έκπληξη και δέος,έτρεξε στον Ηγούμενο και του διηγήθηκε τι συνέβη. Τότε ο Ηγούμενος του έδωσε εντολή να μην δώσουν του παιδιού καθόλου ψωμί, αλλά όταν παρακλητικά θα ζητούσε, να του λέγουν: – Να πας να ζητήσεις και να σου δώσει ψωμί Εκείνος, τον οποίον μέχρι χθες εσύ τάιζες. Την επομένη ημέρα, βλέποντας ο μικρός Ονούφριος ότι δεν του δίδουν ψωμί και τον στέλνουν να ζητήσει από Εκείνον, που μέχρι τότε έτρεφε, έτρεξε αμέσως στην Εκκλησία και πηγαίνοντας μπροστά στην εικόνα είπε στον Χριστούλη: – Χριστούλη μου, δεν μου δίνουν ψωμάκι και μου είπαν να Σου πω να μου δώσεις από το δικό Σου. Τώρα, που θα το βρεις Εσύ, δέν ξέρω! Και ω του θαύματος! άπλωσε το μικρό Του χεράκι το βρέφος Ιησούς από την αγκάλη της Παναγίας Μητρός Του, και του έδωσε ένα τεράστιο ψωμί, τόσο μεγάλο, που δεν μπορούσε να το σηκώσει! Μοσχομύριζε δε τόσο πολύ, που το ουράνιο αυτό άρωμα απλώθηκε όχι μόνο μέσα στον Ναό, αλλά και σ’ όλο το μοναστήρι και στον γύρω τόπο. Έκπληκτοι και έκθαμβοι οι μοναχοί από τα γενόμενα, είδαν τον πενταετή Ονούφριο να βγάζει τον τεράστιο αυτό άρτο έξω, μετά πολλού-πολλού κόπου. Έτρεξαν δύο μοναχοί να βοηθήσουν, αλλά ήταν πολύ βαρύς! Για πολλές ημέρες έτρωγαν, έτρωγαν, χόρταιναν, αλλά ο ουράνιος άρτος ήταν και παρέμενε αδαπάνητος. Είναι αυτό, που έχει βεβαιωτικά η Εκκλησία μας στη Θεία Λατρεία: » Ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος». Από τότε ευλαβούντο πολύ τον μικρό Ονούφριο, διότι εγνώριζαν πλέον ότι με την αύξηση της ηλικίας του θα αυξάνετο και η αγιότης του. Θα εγίνετο ένας μεγάλος Άγιος όπως και έγινε. Από τέτοιον όμοιο ουράνιο άρτο ετρέφετο ο Άγιος Ονούφριος, όταν για εξήντα ολόκληρα χρόνια ζούσε στην έρημο. Αναδημοσίευση από το βιβλίο: Εμπειρίες κατα την Θεία Λειτουργία. Πηγή : Ωφελήματα ψυχής ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ  Μονή του Αγίου Ονουφρίου – Αγρός Κεραμέως: Βρίσκεται κοντά στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ, χτισμένη στον αγρό του Κεραμέως, ή του αίματος που αγοράσθηκε από τα 30 αργύρια της προδοσίας. Η σημερινή Μονή χτίσθηκε σε σπήλαιο που κατέφυγαν οι Απόστολοι μετά τη σύλληψη του Ιησού. Στην Ι. Μονή υπάρχει το μέρος που πριόνισαν τον προφήτη Ησαΐα και ο τάφος του, το σπήλαιο -ασκητήριο του Οσίου Ονουφρίου, κατακόμβες και πολλά ιερά λείψανα από τις σφαγές των Περσών. Σήμερα η Μονή είναι γυναικεία με 2 μοναχές Η Εκκλησία της Μονής Το τέμπλο του Ναού Η εικόνα του Αγίου Ονουφρίου στο Τέμπλο  Τα άγια Λείψανα Το σπήλαιο του Αγίου Ονουφρίου  στο οποίο ασκήτεψε για κάποιο χρονικό διαστημα

Ἀπολυτίκιον  Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐν σαρκὶ μιμησάμενοι, ὤφθητε ἐρήμου πολίται, καὶ χαρίτων κειμήλια, Ὀνούφριε Αἰγύπτου καλλονή, καὶ Πέτρε τῶν ἐν Ἄθῳ ὁ φωστήρ· διὰ τοῦτο τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἀεί, τιμῶμεν ἀναμέλποντες· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν πάσιν ἰάματα. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος α´. Τοῦ λίθου σφαγισθέντος. Τῆς ἐρήμου πολίτης καὶ ἐν σώματι ἄγγελος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης, θεοφόρε Πατὴρ ἡμῶν Ονούφριε· νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας, καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα. Минея - Июнь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии. Μηναῖο - Ιούνιος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας . Κοντάκιον Ἦχος πλ. δ’. Πίστιν Χριστοῦ. Φῶς νοητὸν καὶ οὐράνιον, Πέτρε λαβὼν ἐν καρδίᾳ σου, τῆς ἀκηράτου Τριάδος δοχεῖον ὤφθης λαμπρότατον, καὶ χάριν τῶν θαυμάτων ἀπείληφας, κραυγάζων, Ἀλληλούϊα. Православная Церковь свято чтит пророка Илию. Первая церковь, построенная в Киеве при князе Игоре, была во имя пророка Илии. После Крещения святая равноапостольная княгиня Ольга (память 11 июля) построила храм пророка Илии у себя на родине, в селе Выбуты. Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τον προφήτη Ηλία. Η πρώτη εκκλησία που χτίστηκε στο Κίεβο κάτω Πρίγκιπα Ιγκόρ, ήταν στο όνομα του προφήτη Ηλία. Μετά το βάπτισμα του Αγίου πριγκίπισσα Όλγα (Ιούλιος 11) έχτισε ένα ναό του Προφήτη Ηλία στη χώρα του, στο χωριό Vybuty. день памяти преподобного Онуфрия Великого В нашем храме частица мощей преподобного Онуфрия Великого находится в мощевике, расположенном в приделе апостолов Петра и Павла. 25 Ιούν 2013 25 Ιούνη New Style - Πανήγυρις του Αγίου Ονουφριος ο Μέγας Στην εκκλησία μας, τα λείψανα του Σεπτού Ονουφριος ο Μέγας είναι στη λειψανοθήκη που βρίσκεται στο παρεκκλήσι των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Η ζωή όλων των αγίων, χωρίς εξαίρεση, αξίζουν την προσοχή, σεβασμό, ευλάβεια και απομιμήσεις. Kto προς τους ήρθε στον Κύριο μετά από σοβαρή περιστάσεις της ζωής, μέσα από τις προσευχές των αγίων kto προς τους γονείς kto-σε ενήλικες kto-στην πρώιμη παιδική ηλικία, από τη γέννηση kto έως και kogo προς Κύριος κάλεσε σ 'αυτόν από τη σύλληψη . Το τελευταίο περιλαμβάνει Ονουφριος του Μεγάλου. Μετά από πολλή προσευχή Πέρση βασιλιά να χορηγήσει τα παιδιά του Θεού έδωσε ο γιος του. Αλλά ακόμη και πριν από τη γέννηση του τέκνου στον πατέρα με το πρόσχημα της ξένος ήρθε στο δαίμονα, και είπε: «Ο βασιλιάς σύζυγός σας θα γεννήσει ένα γιο, αλλά όχι από εσάς, και από έναν από τους υπαλλήλους σας. Αν θέλετε να είστε σίγουροι ότι θα πουν την αλήθεια, για να κλείσετε τη γραμμή νεογέννητο στη φωτιά. Και αν μου πει ένα ψέμα, τότε ο Θεός θα τον κρατήσει ασφαλή. " Εκείνος δεν κατάφερε να αποφύγει τον βασιλιά της διαβολικό πειρασμό και έριξαν τα νεογέννητα στη φωτιά. Αλλά ένα θαύμα: το παιδί τράβηξε τα χέρια του προς τον ουρανό, σαν να προσεύχεται στον Δημιουργό σωτηρία του. ΦΛΟΓΑ χωριστεί στα δύο και άφησε το μωρό σώοι και αβλαβείς. Άγγελος του Κυρίου, εκθέτοντας τον πατέρα στην απερίσκεπτη διάβολο εμπιστοσύνη διέταξε να βαφτίσει τον γιο του, δίνοντας το όνομα Ονουφριος, και να λάβει, όπου ο Κύριος διευθύνει. Το παιδί σταμάτησε για να πάρει το μητρικό γάλα, και ο πατέρας έσπευσε να χτυπήσει το δρόμο, ώστε να έχουν χρόνο για να εκπληρώσει την εντολή του Θεού. Ο τόπος που ο Θεός έχει καθοριστεί υπήρχε ένα μοναστήρι κοντά Gemopolya, και επεσήμανε το δρόμο για τα λευκά ελάφια, η οποία τροφοδοτείται το μωρό με το γάλα της, και στη συνέχεια τροφοδοτείται ότι σε τρία χρόνια. Όταν Onufriev ήταν επτά, ο Κύριος δεν άνοιξε ως εκ θαύματος μόνο σε αυτόν, αλλά και να ενισχύσει την πίστη όλων των αδελφών της Μονής. Και τα ακόλουθα συνέβη. Νεωκόρος της μονής κάθε πρωί έδωσε το ψωμί παλικάρι Onufry ίδια θλίψη ότι τα μωρά που απεικονίζονται στο εικονίδιο, Ανώτερος Ιερέας έδωσε το ψωμί, ως εκ τούτου, να επισκεφθείτε το ναό, ήρθε στην εικόνα της Παναγίας με το παιδί στην αγκαλιά της και είπε: "Θα το μωρό, όπως αλλά μπορείτε νεωκόρος του ψωμιού δεν το κάνει. Έτσι πάρτε μου και να τρώνε. " Και το μωρό ο Ιησούς άπλωσε τα χέρια του και πήρε το ψωμί ... Όταν ο νεωκόρος είδε αυτό, είπα αμέσως τον ηγούμενο, ο οποίος δεν διέταξε να δώσει Onufriev ψωμί, και να τον στείλει στον Ιησού .... Το ίδιο έκαναν και Onufry υπακούοντας τα λόγια του Ανώτερος Ιερέας. Πήγα στο ναό, στάθηκε μπροστά από την εικόνα στα γόνατά του και ρώτησε: "Ανώτερος Ιερέας δεν μου δίνουν το ψωμί, και αποστέλλονται σε εσάς για την απόκτηση αυτό? Δώστε μου ένα κομμάτι, επειδή ήμουν πολύ πεινασμένος. " Ο Θεός του έδωσε ένα θαυμάσιο ψωμί, τόσο πολύ, που δύσκολα Onufry τον κατήγγειλαν στον ηγούμενο. Στην ηλικία των δέκα Onufry ήθελε να πάει στην έρημο για να ακολουθήσει το Άγιο Προφήτη Ηλία και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Όταν πήγε έξω τη νύχτα από το μοναστήρι, ο δρόμος προς τον τόπο κατορθώματά του, όπου πέρασε τα επόμενα 60 χρόνια, επεσήμανε την ακτίνα. Εδώ Αγίου Ονουφριος βρεθεί ερημίτης-old man, ο οποίος του δίδαξε τους κανόνες της pustynnozhitelstva. Τριάντα χρόνια έτρεφε Αγίου Ονουφριος τον άγγελο του Κυρίου. Άλλα 30 χρόνια διαμονής του, ήταν τροφοδοτείται από την ημερομηνία παλάμη με δώδεκα καταστήματα που μικρόκαρπα με τη σειρά. Peel Μοναχός από την πηγή, που ανακαλύφθηκε κοντά στο σπήλαιο. Κατά τη διάρκεια όλων των 60 χρόνων των διακοπών άγγελος της κοινωνίας Κυρίου αιδεσιμότατος Θεία Κοινωνία. Η ζωή του Ονουφριος φτάσει τις μέρες μας χάρη σε έναν άλλο άγιο - Αγ Paphnutius, ο οποίος παραχωρημένες να ακούσουν την ιστορία της ζωής του αγίου από τη δική χείλη του. Κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας στη μέση του σπηλαίου "άγνωστο" Ποιος τέθηκαν ψωμί και νερό. Engorged, όχι μόνο σωματικά, αλλά και πνευματικά Paphnutius Ονουφριος ανακαλύψει το λόγο για τον οποίο ο Κύριος έφερε στην έρημο: ". Ο Θεός να σας έχει σταλεί, Paphnutius, για την ταφή μου, γιατί σήμερα καταλήγω στο συμπέρασμα υπηρεσία μου στο Θεό στον κόσμο της οικογένειας" Κατόπιν αιτήματος της Paphnutius να μείνετε σε αυτό το μέρος, ο αιδεσιμότατος προφητικά είπε: «Ο Θεός να σας έχει επιλέξει για εσάς, επισκεφθείτε τα πολλά ερημίτες μοναχοί και είπαν όλους τους Χριστιανούς για τη ζωή και τους αγώνες τους. Ως εκ τούτου, επέστρεψε για να τους αδελφούς του, και είπε ότι ο Κύριος άκουσε τις προσευχές μου, και ότι ο καθένας τιμά τη μνήμη μου, ανταμείφθηκε με την ευλογία του Θεού. Ο Θεός θα τον βοηθήσει με τη χάρη του σε όλα τα καλά ξεκινήματα στη γη και στον ουρανό θα πάρει το ιερό του χωριού. " Έτσι ο άγιος δίδαξε, τι μπορούμε να τον ρωτήσω. Μετά τα λόγια του διαπαιδαγώγηση μοναχός προσευχήθηκε στο Θεό, και ξάπλωσε στο έδαφος και σταυρωτά τα χέρια διπλωμένα, κοιμήθηκε εν Κυρίω. Το πρόσωπό του φωτίστηκε, και η σπηλιά ήταν γεμάτη με το άρωμα. Pafnutii τυλιγμένο το σώμα του για ταφή ηγουμένη πουκάμισο μαλλιά, θλίψη, δεν υπάρχει τίποτα να σκάψει έναν τάφο. Αλλά ήρθε στην ενίσχυση των δύο λιοντάρια και τα νύχια τους έσκαψαν τάφο άγιος του Θεού. Δεν υπάρχει αμφιβολία ο Κύριος παραχωρημένες Ονουφριος να ονομάζεται Μεγάλη. Η μνήμη του αγίου ζωντανός και 17 αιώνες αργότερα. Στη θέση του πράξεις και τις προσευχές του στο Αγρός αίματος (στην Ιερουσαλήμ) ενεργεί όμορφο μοναστήρι προς τιμήν του Αγίου Ονουφριος, και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος δεν αφήνει το μοναστήρι. ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ КРАТКОЕ ЖИТИЕ ПРЕПОДОБНОГО ОНУФРИЯ ВЕЛИКОГО И ИНЫХ ОТШЕЛЬНИКОВ Пре­по­доб­ный Онуф­рий жил в пол­ном оди­но­че­стве в ди­кой пу­стыне 60 лет. В мо­ло­до­сти он вос­пи­ты­вал­ся в Фива­ид­ском мо­на­сты­ре Эри­ти. Узнав от стар­цев о ве­ли­кой тя­же­сти и вы­со­те жиз­ни пу­стын­ни­ков, ко­то­рым Гос­подь по­сы­ла­ет через Ан­ге­лов Свою по­мощь, пре­по­доб­ный Онуф­рий воз­го­рел­ся ду­хом под­ра­жать их по­дви­гам. Но­чью он тай­но вы­шел из оби­те­ли и уви­дел пред со­бой свет­лый луч. Свя­той Онуф­рий ис­пу­гал­ся и ре­шил вер­нуть­ся, но го­лос Ан­ге­ла-хра­ни­те­ля по­двиг его на даль­ней­ший путь. В глу­бине пу­сты­ни пре­по­доб­ный Онуф­рий на­шел пу­стын­ни­ка и остал­ся учить­ся у него пу­стын­но­му жи­тию и борь­бе с диа­воль­ски­ми ис­ку­ше­ни­я­ми. Ко­гда ста­рец убе­дил­ся, что свя­той Онуф­рий укре­пил­ся в этой страш­ной борь­бе, он до­вел его до ука­зан­но­го для по­дви­гов ме­ста и оста­вил од­но­го. Еже­год­но ста­рец при­хо­дил к нему и через несколь­ко лет, при­дя к пре­по­доб­но­му Онуф­рию, скон­чал­ся..... ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΕΡΗΜΙΤΕΣ Σεβάσμια Ονουφριος ζούσε μόνος στην έρημο για 60 χρόνια. Στα νιάτα του είχε ανατραφεί στο μοναστήρι ερύθημα Θηβαΐδα. Έχοντας μάθει από τους πρεσβύτερους του μεγάλου βάρους και του ύψους της ερήμου της ζωής, το οποίο ο Κύριος έχει σταλεί μέσω αγγέλων Του βοηθήσει Ονουφριος άναψε το πνεύμα μιμηθούν κατορθώματα τους. Τη νύχτα, κρυφά πήγε έξω από το μοναστήρι και είδε μπροστά του μια ακτίνα φωτός. St.Onufriy φοβάται και αποφάσισε να επανέλθει, αλλά η φωνή του φύλακα άγγελο της κατόρθωμα του στο δρόμο προς τα εμπρός. Στα βάθη της ερήμου ερημίτη Ονουφριος βρέθηκε και έμεινε να μελετήσει με τον εγκατέλειψαν τη ζωή και τον αγώνα ενάντια στους πειρασμούς του διαβόλου. Όταν ο γέρος είδε ότι ο ιερός Ονουφριος ενισχυθεί σε αυτή τη φοβερή μάχη, που τον έφερε σε ένα συγκεκριμένο τόπο για τους άθλους, και άφησε μόνο. Κάθε χρόνο, ο γέρος ήρθε σ «αυτόν και μετά από λίγα χρόνια, έχοντας έρθει σε Ονουφριος πέθανε. Κατόπιν αιτήματος του Σεπτού Paphnutius Ονουφριος είπε σχετικά με τις πράξεις και τα έργα του, και πώς ο Κύριος τον παρηγορεί κοντά στο σπήλαιο όπου έζησε, μεγάλωσε χουρμαδιά και άνοιξε μια πηγή καθαρού νερού. Δώδεκα κλαδιά από φοίνικες γυρίσει αρκούδα φρούτα, και ο μοναχός δεν μπορούσε να αντέξει την πείνα και τη δίψα. δέντρα σκιά το έκρυψε από τη ζέστη του μεσημεριού.Άγγελος έφερε το αντίδωρο, και κάθε Σάββατο και Κυριακή κοινωνία με τον ίδιο, καθώς και άλλα ερημίτες, τα Ιερά Μυστήρια. Μοναχοί μίλησε για το βράδυ. Το βράδυ υπήρχε το άσπρο ψωμί, μεταξύ των πρεσβυτέρων, και έφαγε με το νερό. Το βράδυ οι πρεσβύτεροι συναντήθηκαν στην προσευχή. Μετά από ένα πρωί της τραγουδώντας μοναχός Paphnutius είδε ότι το πρόσωπό Ονουφριος αλλάξει, και φοβόμουν γι «αυτόν. Άγιος Ονουφριος είπε, «ο Θεός, φιλεύσπλαχνος σε όλους, σας έστειλε σε μένα, σε σας για να θάψει το σώμα μου στη σημερινή τελείωσα κροταφικού τη ζωή μου, και πήγε σε ατελείωτες ζωή στην αιώνια ειρήνη του Χριστού, κατά τη γνώμη μου.». Αιδεσιμότατος Onufriy κληροδότησε στην Αγίου Paphnutius ότι μίλησε γι «αυτό όλα τα αδέλφια-θιασώτες και όλους τους Χριστιανούς για τη σωτηρία τους. Σεβάσμια Paphnutius ζήτησε ευλογία να παραμείνει στην έρημο, αλλά ο άγιος Ονουφριος είπε ότι δεν είναι το θέλημα του Θεού, και του είπε να επιστρέψει στο μοναστήρι και να πει τα πάντα για τη ζωή του Θηβαΐδα έρημο. Ευλογία Σεβάσμιος Paphnutius και εύκολη με αυτόν, Αγίου Ονουφριος καιρό προσευχήθηκε με δάκρυα, στη συνέχεια κάθισε στο έδαφος, πρόφερε τα τελευταία λόγια του: «στα χέρια σας, Θεέ μου, να επαινέσω το πνεύμα μου» – και πέθανε. Σεβάσμια Paphnutius κλάμα έσκισε τα ρούχα του και τυλιγμένο στην επένδυση του μεγάλο σώμα ερημίτη της, η οποία έβαλε σε μια εσοχή του μια μεγάλη πέτρα, σαν ένα φέρετρο, και κοιμήθηκα πολύ μικρές πέτρες. Στη συνέχεια άρχισε να προσευχόμαστε ότι ο Κύριος θα τον αφήσει να μείνει μέχρι το τέλος της ζωής στην περιοχή εκμεταλλεύεται Ονουφριος. Ξαφνικά το σπήλαιο κατέρρευσε, φοίνικα μαραμένο, και η πηγή έχει στερέψει. Συνειδητοποιώντας ότι δεν έχει την ευλογία να παραμείνει, ο Αιδεσιμότατος Paphnutius πήγε πίσω. Μετά από 4 ημέρες, ο μοναχός Paphnutius φτάσει σε ένα σπήλαιο, όπου συνάντησε έναν ερημίτη που κατοικεί στην έρημο περισσότερα από 60 χρόνια. Επιπλέον, δύο άλλοι γέροντες, με τους οποίους είχε συνεργαστεί, ο ερημίτης δεν είδε κανέναν. Όλη την εβδομάδα, θιασώτες πραγματοποιείται μόνο του στην έρημο, και το Σάββατο και την Κυριακή ήρθαν μαζί για τον ψαλμό. Έτρωγαν ψωμί που έφερε Άγγελος. Δεδομένου ότι ήταν Σάββατο, η έρημος έρχονται μαζί. Έχοντας δοκιμάσει το ψωμί που προκύπτει από τον Άγγελο, που πέρασε όλη τη νύχτα στην προσευχή. Φεύγοντας, Μοναχός Paphnutius ζήτησε τα ονόματα πρεσβυτέρων, αλλά είπε: «. Ο Θεός, που ξέρει τα πάντα, γνωρίζει τα ονόματά μας Και να θυμάστε μας, έτσι ώστε να είναι άξιοι να δούμε ο ένας τον άλλο στο ορεινό χωριό του Θεού». Συνεχίζοντας, ο Άγιος Paphnutius συναντήθηκε όαση που χτύπησε από την ομορφιά και την αφθονία των οπωροφόρων δέντρων του. Από την έρημο, τέσσερις νέοι άνδρες που ζούσαν εκεί βγήκε για να τον. Αγόρια Αγίου Paphnutius είπε ότι ως παιδί που είχε ζήσει στην πόλη της Οξύρυγχο (Άνω Θηβαΐδα) και μαζί να μάθουν να διαβάζουν. Ήταν πρόθυμοι να αφιερώσει τη ζωή του στο Θεό.Έχοντας συμφωνήσει να πάει στην έρημο, ο νεαρός άνδρας ήρθε έξω από την πόλη και μετά από πορεία σε λίγες μέρες έφτασε στην έρημο. Είχαν συναντήθηκε με το ακτινοβόλο φως του συζύγου και οδήγησε στην γέροντα-ερημίτης. «Για τα τελευταία έξι χρόνια – είπε ο νεαρός άνδρας, – ζούμε σε αυτόν τον τόπο, Γέροντας μας έζησε εδώ για ένα χρόνο και κοιμήθηκε Τώρα ζούμε μόνοι, τρώνε τα φρούτα από τα δέντρα και το νερό από την πηγή που έχουμε ...» Οι νεαροί άνδρες έδωσαν τα ονόματά τους. Ήταν ο Άγιος Ιωάννης, ο Andrew, Iraklamvon (Iraklemon) και Θεόφιλος. Όλη την εβδομάδα οι νέοι ασκητές δούλευαν χωριστά ο ένας από τον άλλο, και το Σάββατο και την Κυριακή συγκλίνει σε μια όαση και προσφέρονται κοινή προσευχή. Σε αυτές τις ημέρες είναι άγγελος και η κοινωνία των Ιερών Μυστηρίων. Για St. Paphnutius πήγαν στην έρημο, και όλη την εβδομάδα για να προσευχηθούν μαζί.Το επόμενο Σάββατο και την Κυριακή το ιερό Paphnutius με τους νέους άνδρες άξιος να λάβει την κοινωνία από τα χέρια του αγγέλου των Ιερών Μυστηρίων, και να ακούσουν τα λόγια του αγγέλου: «. Ας είναι άφθαρτη φαγητό, διασκέδαση και ατελείωτες ζωή της αιώνιας Σώματος και του Αίματος του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Θεός μας» Σεβάσμιο Paphnutius τόλμησε να ζητήσει την άδεια από τον άγγελο στο τέλος να μείνουν στην έρημο.Άγγελος είπε ότι ο Θεός του έδειξε έναν διαφορετικό δρόμο – να επιστρέψει στην Αίγυπτο και να πει όλους τους Χριστιανούς της ζωής της ερήμου. Απλά με τους νέους άνδρες, ταξίδι ο μοναχός Paphnutius τρεις ημέρες ήρθε στην άκρη της ερήμου.Υπήρχε ένα μικρό ερημητήριο. Αδελφοί, τον συνάντησε με αγάπη. Σεβάσμια Paphnutius είπε όλα αυτά που έμαθε για τους αγίους πατέρες, τους συνάντησε στα βάθη της ερήμου. Αδελφοί καταγράφονται με λεπτομέρεια την ιστορία του Αγίου Paphnutius, και απλώστε το σε άλλους ασκηταριά και τα μοναστήρια. Σεβάσμια Paphnutius ευχαρίστησε τον Θεό παραχωρημένες σε αυτόν για να μάθουν για τη μεγάλη ζωή των ασκητών της ερήμου Θηβαΐδα, και επέστρεψε στην κατοικία του. ΠΛΗΡΗΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΕΡΗΜΙΤΕΣ Σεβάσμια Paphnutius [1] , προσπαθούν σύμφωνα με μία από pustynnozhitelnyh αιγυπτιακή μοναστήρια, μας άφησε την ιστορία για το πώς βρήκε στην έρημο Ονουφριος του Μεγάλου, καθώς και άλλα ερημίτες. Η ιστορία του, που αρχίζει ως εξής: Κάποτε, όταν ήμουν στη σιωπή στο μοναστήρι του, ήρθε σε μένα η επιθυμία να πάει στο εσωτερικό έρημο [2] για να δούμε αν υπάρχει ένας μοναχός, έχω περισσότερη δουλειά για τον Κύριο; Να πάρει επάνω, πήρα λίγο ψωμί και νερό, και να συμψηφίσει? Περπάτησα έξω από το μοναστήρι του, κανείς δεν λέει τίποτα, και πήγε στο εσωτερικό της ερήμου. Πήγα τέσσερις ημέρες χωρίς φαγητό δεν ψωμί, χωρίς νερό, και ήρθε σε μια σπηλιά, σφραγίζεται σε όλες τις πλευρές, και το οποίο είχε μόνο ένα μικρό παράθυρο. Στάθηκα στο παράθυρο για μία ώρα, ελπίζοντας ότι, ως συνήθως μοναστική, για μένα κάποιος θα βγει από τη σπηλιά και να εκφράσω χαιρετισμό μου του Χριστού? αλλά όπως είπα, κανείς και δεν ανοίξει την πόρτα, άνοιξα την πόρτα τον εαυτό του, πήγε και έκανε μια ευλογία. Στο σπήλαιο, είδα κάποια γέρος κάθεται και τον ύπνο, όπως ήταν. Και πάλι του είπα ευλογίες και άγγιξε τον ώμο του, που προτίθενται να τον ξυπνήσω, αλλά το σώμα του ήταν σαν το χώμα της γης? ψηλαφώ με τα χέρια του, ήμουν πεπεισμένος ότι είχε πεθάνει πριν από πολλά χρόνια. Βλέποντας τα ρούχα κρέμονται στον τοίχο, την άγγιξα? και ήταν σαν στάχτη στο χέρι μου. Τότε έβγαλα ρόμπα του και καλύπτεται νεκρό σώμα της, τότε έσκαψε τα χέρια του σε αμμώδη λάκκο στο έδαφος, θαμμένο το σώμα του ασκητή με τη συνήθη ψαλμωδία, προσευχή και δάκρυα. Στη συνέχεια, έχοντας δοκιμάσει λίγο ψωμί, και μετά την κατανάλωση του νερού, που υποστηρίζεται δύναμή του και πέρασε τη νύχτα στον τάφο του γέροντα. Το επόμενο πρωί, προσευχήθηκε σιωπηλά, πήγα σε ένα μακρύ ταξίδι στις ερήμους ενδοχώρα?πρόκειται για λίγες μέρες, ήρθα σε μια άλλη σπηλιά? ακρόαση σχετικά με τα ανθρώπινα κραυγές της, σκέφτηκα ότι στην σπηλιά, πιθανώς ζούσε κάποιος? Χτύπησα την πόρτα? αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση, πήγε μέσα στη σπηλιά? δεν κατάφερε να βρει κανείς εδώ, πήγα έξω, ακόμα σκέφτεται για τον εαυτό μου ότι υπάρχουν πιθανότητες να ζήσουν ένα από τους υπηρέτες του Θεού, ο οποίος συνταξιοδοτήθηκε αυτή τη στιγμή στην έρημο. Αποφάσισα να περιμένω σε αυτό το σημείο ότι ο δούλος του Θεού, γιατί ήθελε να δει και να καλωσορίσω τον Κύριο? και παρέμεινε περιμένει όλη την ημέρα, όλο αυτό το διάστημα ψαλμωδία τους ψαλμούς του Δαβίδ. Ο τόπος μου φάνηκε πολύ όμορφο: υπήρχε αυξανόμενη φοίνικα με φρούτα, έρεε ένα μικρό πηγή νερού? Είμαι αρκετά έκπληκτος με την ομορφιά του τόπου και ήθελε να ζήσει σε ένα χώρο που, αν ήταν δυνατό για μένα. Όταν η μέρα άρχιζε να κλίνει προς το βράδυ, είδα ένα κοπάδι βουβαλιών, βαδίζοντας προς το μέρος μου? Είδα, επίσης, ο υπηρέτης του Θεού, ο οποίος περπατούσε ανάμεσα στα ζώα (που Τιμόθεος ήταν ένας ερημίτης [3] ). Όταν το κοπάδι με πλησίασε, είδα έναν άνδρα χωρίς ρούχα, για να καλύψει την γύμνια του σώματος του μόνο μία τρίχα. Ερχόμενοι στο μέρος όπου στάθηκα και με κοίταξε, ένας άνθρωπος που με πήρε από το πνεύμα και το φάντασμα, και άρχισε να προσεύχεται, όπως πολλοί ακάθαρτα πνεύματα στον πειρασμό φάντασμα του για τον λόγο ότι, όπως ο ίδιος αργότερα μου είπε γι «αυτό. Του είπα: – Τι φοβάστε, ένας υπηρέτης του Ιησού Χριστού, ο Θεός μας; Κοιτάς και τα ίχνη των ποδιών μου, και ξέρω ότι είμαι το ίδιο πρόσωπο όπως είστε? Αφού βεβαιωθείτε ότι το άγγιγμα, ότι Ι – σάρκα και αίμα. Μετά την εξέταση σε μένα και φροντίζοντας είμαι πραγματικά ένας άνθρωπος, είναι παρηγοριά, και, χάρη στο Θεό, είπε: – Αμήν. Στη συνέχεια ήρθε σε μένα, με φίλησε, τέθηκε σε σπηλιά του και μου πρόσφερε μέχρι σήμερα, η κατανάλωση λαχανικών? κατατεθεί, και το καθαρό νερό από την πηγή, και δοκίμασε για μένα? Στη συνέχεια με ρώτησε, λέγοντας: – Πώς φτάσατε εδώ, ο αδελφός; Εγώ, αποκαλύπτοντας τις σκέψεις και τις προθέσεις του, του απάντησε: – Επιθυμώντας να δείτε τους υπηρέτες του Χριστού, να αγωνιστούν μαζί σε αυτή την έρημο, βγήκα από το μοναστήρι μου και ήρθα εδώ? και ο Θεός δεν μου στερήσει την εκτέλεση των πρόθεσή μου, που μου έδωσε τη δυνατότητα να δείτε την αγιότητα σας. Τότε τον ρώτησα: – Πώς είσαι, Πατέρα, έλα εδώ; Πόσα χρόνια θα πρέπει ειλικρινά υποστηρίζουν στην έρημο, τι να φάνε και γιατί πας γυμνός, και δεν το φόρεμα; Τότε μου είπε για τον εαυτό του ως εξής: «Στην αρχή ζούσα σε ένα από τα σόι Θηβαΐδα [4] , οι δαπάνες για τη ζωή μοναστική και υπηρετούν τον Θεό είχα ύφανση μέσα μου ήταν τόσο η σκέψη του: .. Έλα έξω από συγγενείς και ζουν μόνοι τους, την εργασία, προσπαθώντας προκειμένου να δεχθεί από το Θεό ένα μεγάλο ανταμοιβή, επειδή μπορείτε να από τον καρπό των χεριών τους, όχι μόνο η τροφή, αλλά και οι φτωχοί για να τραφεί και να δώσει την ειρήνη έναν αδελφό περιπλάνηση. Έχοντας ακούσει την αγάπη σκέψεις του, έφυγα από το αδελφότητα έχει κατασκευάσει ο ίδιος σε ένα κελί κοντά στην πόλη και την πρακτική του rukodelanii? για μένα ήταν αρκετό μόνο για τα έργα των χεριών του, μάζεψα όλα όσα χρειάζεστε για τον εαυτό σου, έλα σε μένα πολλά, απαιτώντας τα προϊόντα από τα χέρια μου, και να φέρει ό, τι χρειάζεστε και έδωσα καταφύγιο σε αγνώστους, αφθονούν επίσης μοίραζαν στους φτωχούς και άπορους, αλλά zhityu ζήλια μου. ο εχθρός της σωτηρίας μας, ο διάβολος είναι πάντα σε πόλεμο με όλους? θέλει να καταστρέψει όλα τα έργα μου, που ενέπνευσε κάποια γυναίκα έρθει σε μένα για κεντήματα μου και με ρωτούν για την προετοιμασία του καμβά, που έχουν καταρτίσει, έδωσα σε αυτήν στη συνέχεια μου ζήτησε να την κάνει πιο ύφασμα .; και υπήρχε μια συζήτηση μεταξύ μας, ήταν η τόλμη? έχουν συλληφθεί αμαρτία, έχουμε γεννήσει ανομία? και έμεινα μαζί της για έξι μήνες, αμαρτάνει όλη την ώρα. Αλλά, τελικά, σκέφτηκα ότι μπορώ τώρα να υποφέρουν τον θάνατο ή αύριο, και θα υποφέρει για πάντα. Και είπα στον εαυτό μου: «Αλίμονο είμαι εγώ, η ψυχή μου είναι καλύτερο για σας να τρέξει μακριά για να σωθεί από την αμαρτία και την ίδια στιγμή από τον αιώνιο μαρτύριο!». Ως εκ τούτου, αφήνοντας τα πάντα εγώ κρυφά έτρεξε μακριά από εκεί και ήρθε στην έρημο? έχοντας φτάσει αυτό το μέρος, βρήκα αυτό το σπήλαιο, την πηγή και την ημερομηνία παλάμη, η οποία είχε δώδεκα υποκαταστήματα? κάθε μήνα ένα από τα καταστήματα παράγει μια σειρά από φρούτα, το οποίο είναι αρκετό για το φαγητό μου για τριάντα ημέρες. Όταν ο μήνας τελειώνει και με το φρούτο σε ένα κλάδο, ενώ ο άλλος κλάδος ωριμάζει. Έτσι, με τη χάρη του Θεού τρώω και δεν έχουν τίποτα άλλο στη σπηλιά του. Και τα ρούχα μου από τη στιγμή που ήρθε σε παρακμή, καταστράφηκε, μετά από πολλά χρόνια (από τότε που ήμουν τριάντα χρόνια αγωνίζεται σε αυτό το έρημο) αυξήθηκαν τα μαλλιά μου, όπως μπορείτε να δείτε? αντικαθιστούν τα ρούχα για μένα, που καλύπτουν τη γύμνια μου. « Αφού άκουσε όλα αυτά από την ασκητική (λέει Pafnutii), τον ρώτησα: – Πατέρα! Κατά την έναρξη των κόπων σας σε αυτό το μέρος εάν αντιμετωπίζετε οποιαδήποτε εμπόδια ή όχι; Εκείνος μου απάντησε: – Υπέφερα αναρίθμητες επιθέσεις των δαιμόνων. Πολλές φορές ήρθε στην πάλη μαζί μου, αλλά δεν θα μπορούσε να με ξεπεράσει, γιατί βοήθησε τη χάρη του Θεού? Είμαι αντίθετος σε αυτούς ένα σημάδι του σταυρού και της προσευχής. Εκτός από τις επιθέσεις των εχθρών, ας τις πράξεις μου, ακόμη και σωματική ασθένεια? Διότι εγώ υποφέρει εδώ και καιρό το στομάχι, γι «αυτό έπεσε στο έδαφος σε μεγάλο πόνο? Δεν μπορούσα να κάνω το συνηθισμένο τις προσευχές του, αλλά βρίσκεται στη σπηλιά του και το τροχαίο στο έδαφος, με μεγάλες προσπάθειες που κατέβαλε το τραγούδι, και δεν έχουν τη δύναμη για να βγούμε από το σπήλαιο. Προσευχήθηκα στο Θεό φιλεύσπλαχνος ότι Εκείνος μου έδωσε τη συγχώρεση των αμαρτιών μου, για ασθένειες μου. Κάποτε, όταν καθόμουν στο έδαφος και υπέστη ένα βαρύ στομάχι, είδα ένας έντιμος άνθρωπος, ο οποίος στεκόταν μπροστά μου και μου είπε: – Τι είναι αυτά που υποφέρουν; Θα μπορούσα να απαντήσω μόλις και μετά βίας: – Υποφέρω, Κύριε, του στομάχου. Μου είπε: – Δείξε μου εκεί που πονάει. Του έδειξα. Στη συνέχεια άπλωσε το χέρι του και να βάλει το χέρι του στο ευαίσθητο σημείο? Αμέσως ανακτηθεί. Μου είπε: – Εδώ είστε πλέον σε καλή υγεία, δεν αμαρτάνουμε επίσης, ότι δεν μπορεί να ήταν χειρότερα, αλλά λειτουργεί, και ο Κύριος ο Θεός σου από τώρα και για πάντα. Από εκείνη τη στιγμή, εγώ δεν αρρωσταίνουν, με τη χάρη του Θεού, δοξάζοντας και υμνώντας το έλεός Του. Σε αυτή τη συνέντευξη (Pafnutii λέει) που είχα με τον πατέρα ηγουμένη μεγαλύτερο μέρος της νύχτας: το πρωί σηκώθηκα στη συνηθισμένη προσευχή. Όταν ήρθε η μέρα, άρχισα ειλικρινά ρωτήσω ότι ο Αιδεσιμότατος Πατέρας να μου επιτρέψετε να ζήσει, ή κοντά σε αυτό, ή οπουδήποτε κοντά σε αυτό ξεχωριστά. Μου είπε: «Εσύ, φίλε μου, δεν είναι εδώ vynesesh δαιμονική θλίψεις.» Για το λόγο αυτό, δεν θα μου επιτρέψετε να μείνω μαζί του. Τον ρώτησα, επίσης, να μου πει το όνομά του. Και είπε. «Το όνομά μου – Timothy και να με θυμάσαι, αγαπητός αδελφός, και προσεύχομαι για μένα ο Χριστός του Θεού, αλλά θα αποκαλύψει σε μένα μέχρι το τέλος του ελέους του, η οποία συνυπολογίζεται άξιος για μένα.» Είπα Paphnutius, έπεσε στα πόδια του, παρακαλώντας τον να προσευχηθεί για μένα. Μου είπε: «Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός να σας ευλογεί και να σας κρατήσει από όλους τους πειρασμούς του εχθρού και θα σας καθοδηγήσει στο σωστό δρόμο, δια να ήσαι ελεύθερα φτάσει την αγιότητα.» Ευλόγησε μου, Αιδεσιμότατος Timothy επιτρέψτε μου να πάω στην ειρήνη. Πήρα από τα χέρια του τον εαυτό του στον τρόπο με ημερομηνία-λαχανικά, αντλούσαν νερό από μια πηγή σε ένα δοχείο, στη συνέχεια, υποκύπτοντας στον άγιο γέροντα, τον άφησε, δοξάζοντας και ευχαριστώντας τον Θεό για αυτό που μου επέτρεψε να δω ένα τέτοιο άγιο του, τον ακούω τα λόγια του, και υποθέτει ότι η ευλογία του. Στο δρόμο της επιστροφής από εκεί λίγες μέρες αργότερα πήγα στο ερειπωμένο μοναστήρι και σταμάτησε αυτό, ούτως ώστε να χαλαρώσετε και να μείνετε για λίγο. Με θλίψη ονειρεύτηκα τον εαυτό μου: – Τι είναι η ζωή μου; Ποιες είναι οι πράξεις μου; η ζωή μου δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμη και μια σκιά σε σύγκριση με σκηνές από τη ζωή και τις πράξεις του μεγάλου αυτού αγίου του Θεού του, μόλις είδα. Πέρασα πολλές ημέρες σε τέτοια σκέψη, θέλοντας να μιμηθεί bogougozhdenii δίκαιος σύζυγος. Με το έλεος του Θεού, podvigshemu μου να φροντίζει την ψυχή μου, δεν είμαι τεμπέλης για να πάει πίσω στο εσωτερικό της ερήμου αδιάβατο δρόμο – αυτόν τον τρόπο, όπου έζησε μια βάρβαρη άνθρωποι που ονομάζεται σκήπτρο. Μου αρέσει πολύ να ξέρω αν υπάρχουν άλλα τέτοια ερημίτης, για να υπηρετήσει τον Κύριο; Θα προτιμούσα να το βρείτε, προκειμένου να επωφεληθούν από αυτό για την ψυχή του. Πηγαίνοντας σε μια ερημική διαδρομή που αναλαμβάνονται από μένα, πήρα λίγο ψωμί και νερό, το οποίο είναι αρκετό για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Όταν το ψωμί και το νερό μου είχε καταστραφεί, εγώ τον θρηνούσαν, γιατί δεν είχε κανένα φαγητό, αλλά εγώ που πραγματοποιήθηκε έξω και πήγε τέσσερις μέρες και τέσσερις νύχτες χωρίς τροφή και ποτό, έτσι ώστε πολύ αδύναμη στο σώμα?Έπεσα στο έδαφος και περίμενε τον θάνατο. Τότε είδα svyatopodobnogo, όμορφη και επιφανή σύζυγό της, με πλησίασε? που το χέρι του στο στόμα μου, έγινε αόρατη. Αμέσως ένιωσα το προπύργιο δύναμη, έτσι ώστε δεν ήθελε να φάει ή να πιει. Να πάρει επάνω, πήγα πίσω στο εσωτερικό της ερήμου και περπάτησε τέσσερις μέρες και τέσσερις νύχτες χωρίς τροφή και ποτό?αλλά σύντομα άρχισε να γέρνουν και πάλι από την πείνα και τη δίψα. Αυξάνοντας τα χέρια του προς τον ουρανό, προσευχήθηκα στον Κύριο, και πάλι είδα τον ίδιο άνθρωπο που ήρθε σε μένα και άγγιξε το χέρι μου και το στόμα μου έγινε αόρατη. Από αυτό πήρα μια νέα δύναμη και να χτυπήσει το δρόμο. Την δέκατη έβδομη ημέρα του ταξιδιού, πήγα σε κάποιο είδος ενός ψηλού βουνού? κουρασμένος από το δρόμο, κάθισα στους πρόποδες του βουνού, προκειμένου να ξεκουραστούν λίγο. Αυτή τη στιγμή, είδα έναν άνθρωπο που πλησιάζει μένα, πολύ φοβερό να δούμε? Ήταν όλα καλύπτονται με τα μαλλιά σαν ένα ζώο, με τα μαλλιά του ήταν λευκά σαν το χιόνι, γιατί ήταν γκρι με την ηλικία. Τα μαλλιά του κεφαλιού και η γενειάδα του ήταν πολύ μεγάλη, ακόμη και φθάνοντας στο έδαφος και κάλυψε το σώμα του όπως και μερικά ρούχα, το ισχίο, δεδομένου ότι ήταν ζωσμένος με τα φύλλα των φυτών της ερήμου. Όταν είδα αυτό το άτομο πλησιάζει μου, ήρθα στο φόβο και έτρεξε στο βράχο που βρίσκεται στην κορυφή του βουνού. Αυτός ακριβώς έφθασε στους πρόποδες του βουνού, και κάθισε στη σκιά, που σκοπεύουν να ξεκουραστούν για αρκετά κουρασμένος από τη θερμότητα, καθώς και από τα γηρατειά. Κοιτάζοντας το λόφο, με είδε, και γύρισε και μου είπε: «Έλα σε μένα, ο άνθρωπος του Θεού, είμαι το ίδιο πρόσωπο όπως εσείς και ζω σε αυτή την έρημο, αγωνίζεται για όνομα του Θεού!». Ι (είπε Paphnutius) ακρόαση αυτή, έσπευσαν προς το μέρος του και έπεσε στα πόδια του. Μου είπε: «Rise, γεγονός το γιο μου και εσείς – ένας υπηρέτης του Θεού και φίλος των αγίων του ;! είναι το όνομά σας -. Paphnutius» Σηκώθηκα. Στη συνέχεια, μου διέταξε να καθίσει, και κάθισα κοντά του με χαρά. Άρχισα δύσκολο να ρωτήσω – μου πείτε το όνομά σας και να μου περιγράψετε τη ζωή του – όπως ο ίδιος αγωνίζονται για masteries στην έρημο, και πόσο χρόνο που ζουν εδώ. Αποδίδοντας στην αδυσώπητη τα αιτήματά μου, άρχισε την ιστορία του για τον εαυτό του: «Το όνομά μου – Onufry? Ζω στην έρημο εξήντα χρόνια, περιπλάνηση στα βουνά? Δεν έχω δει ένα μόνο πρόσωπο, αλλά τώρα σας βλέπω μόνος συνήθιζα να ζουν στην ίδια έκθεση. μοναστήρι, που ονομάζεται ερύθημα [5] και βρίσκεται κοντά στην πόλη της Hermopolis, στην περιοχή Θηβαΐδα στο μοναστήρι είναι το σπίτι σε εκατό αδελφούς. όλοι ζουν σε πλήρη ομοφωνία μεταξύ άλλων, οι δαπάνες συνολικά σύμφωνο ζωή στην αγάπη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, έχουν την συνολική. τα τρόφιμα και τα είδη ένδυσης? κατέχουν μια σιωπηλή ζωή postnicheskuyu στην ειρήνη, δοξάζοντας το έλεος του Κυρίου στις ημέρες της παιδικής ηλικίας μου, μου αρέσει να τους αρχάριους, ήταν discipling υπάρχουν άγιοι πατέρες επιμελής πίστη και αγάπη για τον Κύριο και οικοδομεί και τις διατάξεις της μοναστικής ζωής τους άκουσα να μιλάμε .. ο άγιος προφήτης του Θεού, ο Ηλίας [6] , δηλαδή ότι ενισχύεται από τον Θεό έζησε, νηστεία στην έρημο, επίσης ακούσει για το ιερό Προδρόμου Ιωάννη [7] , η οποία δεν είναι, όπως ποτέ κανέναν άνθρωπο ( Ματ 11 :. 11 ) σχετικά με τη ζωή του στην έρημο μέχρι την ημέρα της εκδήλωσης του στο Ισραήλ. Όταν άκουσαν αυτό, ζήτησα από τους Αγίους Πατέρες: «Ποια είναι η ίδια: ως εκ τούτου, όσοι προσπαθούν για masteries στην έρημο, περισσότερο από εσάς στα μάτια του Θεού» Μου απάντησε: «Ναι, παιδί μου, είναι περισσότερο από εμάς? Για βλέπουμε κάθε μέρα στην άλλη, διαπράττουν συνοδική εκκλησία τραγουδώντας με χαρά, αν θέλουμε να έχουμε, έχουμε ένα έτοιμο ψωμί με τον ίδιο τρόπο, αν θέλουμε να πίνουν, να έχουν έτοιμο το νερό? αν συμβεί σε οποιονδήποτε από εμάς αρρωσταίνουν, στη συνέχεια, έτσι ώστε να ανακουφιστούν από τους αδελφούς, επειδή ζούμε μαζί, βοηθούν ο ένας τον άλλο και να χρησιμεύσει για χάρη της αγάπης του Θεού ;. ζουν καλά στην έρημο στερείται όλα όσα Εάν κάποιο από τα ερήμου συμβεί κανένα πρόβλημα που τον παρηγορεί σε ασθένεια, που θα τον βοηθήσει και θα είναι, εάν επιτίθεται στην εξουσία του Σατανά, όπου θα βρείτε κάποιον που θα ενθαρρύνει το μυαλό του και να του διδάξει ένα φορτίο, όπως ο ίδιος είναι ένα; Αν δεν θα έχουν τροφή, όπου θα το πάρει εύκολα, όπως ακριβώς εάν και δίψα, δεν βρούμε νερό σε κοντινή απόσταση. Εκεί, το παιδί, πολύ περισσότερη δουλειά από ό, τι έχουμε να ζουν μαζί, αναλαμβάνοντας τη ζωή της ερήμου αρχίσει να υπηρετήσει τον Θεό με μεγάλη επιμέλεια, να επιβάλει την αυστηρότερη θέμα δημοσίευσης ο ίδιος την πείνα, τη δίψα, znoyu μεσημέρι? γενναιόδωρα υποβάλλονται σε κρύα νύχτα, σταθερά αντισταθεί στις μηχανορραφίες που προκλήθηκε από έναν αόρατο εχθρό, που αγωνίζονται να τον νικήσει, με ζήλο να προσπαθήσει να πάει κοντά και ατυχές μονοπάτι που οδηγεί στη βασιλεία των ουρανών. Για το λόγο αυτό, ο Θεός στέλνει σε αυτούς τους αγίους αγγέλους που τους φέρνουν φαγητό, που μαστίζει το νερό από την πέτρα και την ενίσχυσή τους, ώστε σε σχέση με αυτά τα αληθινά λόγια του προφήτη Ησαΐα [8], λέγοντας, «Αλλά αυτοί που περιμένουν από τον Κύριο θα ανανεώσουν τη δύναμή τους με φτερά ως αετοί? που θα τρέξει – και δεν είναι κουρασμένος, που – και όχι λιποθυμίας »( Ησαΐας 40: 31 ). Αν κάποιος από αυτούς και δεν υπολογίζονται αντάξια του οράματος των αγγέλων, τότε σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να στερηθεί την αόρατη παρουσία των αγγέλων του Θεού, που φυλάνε αυτό ερημίτης σε όλους τους δρόμους του, για την προστασία από τους εχθρούς συκοφαντία, συμβάλουν σε μια τέτοια καλά έργα και να τον φέρει στο Θεό προσεύχεται ερημίτης. Αν, σηκώνει τα χέρια του προς τον Θεό, και αμέσως έστειλε κάτω για να τον βοηθήσει ξανά και διυλίζει όλες τις αντιξοότητες για χάρη της καθαρότητας της καρδιάς του από οποιαδήποτε της Ερήμου συμβεί οποιοδήποτε εχθρό: μια απροσδόκητη επίθεση. Δεν μπορεί να σας ακούσει, παιδί μου, ό, τι έχει ειπωθεί στις Γραφές ότι ο Θεός δεν αγνοεί αυτούς που τον αναζητούν, για να μην «πάντοτε να ξεχνάμε: η προσδοκία των φτωχών δεν θα χαθεί ( Ψαλμ 9 :. 19 ). Και πάλι φώναξαν προς τον Κύριον εν τη θλίψει αυτών, και τους ελευθέρωσε από αγωνίες τους ( Ψαλμός 106: 6 ): Επειδή, ο Κύριος θα καταστήσει σε κάθε άνθρωπο ανάλογα με το έργο που κάποιος παίρνει πάνω. Μακάριος ο άνθρωπος που πράττει το θέλημα του Κυρίου στη γη, και Αυτός εργάζεται σκληρά: Αυτοί είναι οι άγγελοι, αν και αόρατη:. Που vozveselyayut καρδιά πνευματική χαρά του και να ενισχύσει το άτομο κάθε μία ώρα, μέχρι να είναι στη σάρκα « Όλη αυτή η Ι – το ταπεινό Onufry – ακούγεται στο μοναστήρι του των Αγίων Πατέρων, καθώς και από τα λόγια σας, ώστε χαρά την καρδιά μου, για αυτά τα λόγια για μένα ήταν ευχάριστο το μέλι, και μου φάνηκε ότι ήμουν σε κάποιο είδος άλλο κόσμο? Για μένα ήταν μια συντριπτική επιθυμία να πάει στην έρημο. Να πάρει μέχρι το βράδυ και πήρε ένα κομμάτι ψωμί, ώστε να μόλις και μετά βίας αρκετό για τέσσερις ημέρες, έφυγα από το μοναστήρι, βάζοντας όλες τις ελπίδες τους στον Θεό? Πήγα στο δρόμο που οδηγεί προς το βουνό, προτίθεται να πάει μακριά στην έρημο. Από τη στιγμή που άρχισα να πάει στην έρημο, όπως ο ίδιος είδε μπροστά του έλαμψε μια φωτεινή δέσμη του φωτός. Πολύ φοβισμένος, σταμάτησα και είχε ήδη αρχίσει να σκέφτονται την επιστροφή στο μοναστήρι. Εν τω μεταξύ, μια ακτίνα του φωτός ερχόταν προς το μέρος μου, και έχω ακούσει για αυτό μια φωνή να λέει: «Μη φοβάσαι εγώ – Angel που περπάτησαν μαζί σας την ημέρα που γεννηθήκατε, για έχω τεθεί επικεφαλής σε σας από τον Θεό, για να σου κρατήσει? Ήμουν εντολή από τον Κύριο – σας οδηγήσει σε αυτή την έρημο. να δεσμευτεί και ταπεινός στην καρδιά ενώπιον του Κυρίου, για να τον εξυπηρετήσει με χαρά, εγώ δεν σου αποτυγχάνουν όσο ο Δημιουργός δεν με αποτέλεσμα να αναλάβει την ψυχή σου. « Τούτου λεχθέντος δέσμη φωτός, ο Άγγελος πήγε μπροστά μου, εγώ τον ακολούθησε με χαρά. Μετά από περίπου έξι ή επτά Milliarium [9] , είδα ένα αρκετά μεγάλο σπήλαιο? αυτή τη στιγμή η αγγελική δέσμη φωτός εξαφανίστηκε από τα μάτια μου. Πλησιάζοντας το σπήλαιο, θα ήθελα να ξέρω αν υπήρχε οποιοδήποτε πρόσωπο. Πλησιάζοντας την πόρτα, ήμουν, ως συνήθως μοναστική, φώναξε: «ευλογεί!». Και είδα ένα γέρο, κόσμιος και δίκαιη εικόνα? στο πρόσωπό του και τα μάτια του έλαμψαν με τη χάρη του Θεού και πνευματική χαρά. Βλέποντας αυτό το γέρο, έπεσα στα πόδια του και τον προσκύνησαν.Έχει κρατώντας επάνω της το χέρι μου, τη φίλησε και είπε: «Είναι σας, ο αδελφός Onufry, οι εργαζόμενοι μαζί μου στον Κύριο, παρακαλώ, παιδί μου, στο σπίτι μου, ο Θεός να τους βοηθούς σας? Τηρούν το βαθμό του κάνει καλό του στο φόβο του Θεού ?. «. Πηγαίνοντας στο σπήλαιο, κάθισα και έμεινε μαζί του για πολλές ημέρες? Προσπάθησα να μάθω από αυτόν τις αρετές του, ό, τι είχα, γιατί μου δίδαξε τις ζωές καταστατικό pustynnicheskogo. Όταν ο γέρος είδε ότι το πνεύμα μου έχει φωτιστεί ώστε να ήξερα τι θα έπρεπε να είναι η περίπτωση, παρακαλώντας τον Κύριο Ιησού Χριστό? βλέποντας το εκτίμησα ένας ατρόμητος αγώνα κατά της μυστικής εχθρούς και τέρατα, που έχει ερήμου, ο γέρος μου είπε: «Σήκω, παιδί μου, και εγώ θα σας οδηγήσει σε ένα άλλο σπήλαιο, το οποίο βρίσκεται στο εσωτερικό της ερήμου, ζουν σε αυτό και μόνο, αγωνίζεται στον Κύριο: για Διά τούτο ο Κύριος σας έστειλε εδώ – να είναι κάτοικος του εσωτερικού της ερήμου «. Έτσι λέει, μου πήρε και οδήγησε στο εσωτερικό της ερήμου: πήγαμε για τέσσερις μέρες και τέσσερις νύχτες. Τέλος, την πέμπτη ημέρα βρήκαμε ένα μικρό σπήλαιο. Ότι άγιος άνθρωπος τότε μου είπε: «Εδώ είναι το μέρος, το οποίο παρασκευάζεται από τον Θεό για τις πράξεις σας.» Και ο γέρος έμεινε μαζί μου τριάντα ημερών για να μου διδάξει καλές πράξεις? μετά από τριάντα ημέρες, αναθέτοντας μου στο Θεό, πήγα πίσω στον τόπο κατορθώματά του. Από τότε, ήρθε να με δει μία φορά το χρόνο?Ήρθε να με επισκέπτονται κάθε χρόνο, με την κοίμηση του Κυρίου του? πέρυσι, κοιμήθηκε εν Κυρίω, είναι στην δική μου έθιμο? Επίσης, φώναξε την αφθονία, και θάφτηκε το σώμα του κοντά στο σπίτι μου. Τότε εγώ, ο ταπεινός Pafnutii, τον ρώτησε: «Πατέρα, ειλικρινής Πόσα έργα σας έχει ληφθεί κατά την έναρξη της διαμονής σας στην έρημο;» Ο μακαριστός Γέροντας μου απάντησε: «Έχω την πίστη, αγαπητός αδελφός μου, που πήρα τέτοια σκληρή δουλειά, ότι πολλές φορές απελπιστεί της ζωής του, θεωρώντας τον εαυτό του κοντά στο θάνατο: γιατί είμαι άρρωστος από την πείνα και τη δίψα, από την αρχή της άφιξης στην έρημο δεν είχα τίποτα από τα τρόφιμα και τα ποτά, κατά τύχη, εκτός αν βρήκα ένα φίλτρο έρημο που ήταν το φαγητό μου? δίψα είναι μου χαλάρωμα μόνο τη δροσιά του ουρανού? θερμότητας ηλιόλουστη μου κάηκαν στη διάρκεια της ημέρας, το βράδυ ήμουν κατάψυξη από το κρύο: το σώμα μου ήταν καλυμμένο με σταγόνες βροχής σε η δροσιά του ουρανού? τι άλλο δεν έχω υποστεί, τι λειτουργεί και τα έργα δεν λαμβάνουν σε αυτό το αδιάβατο έρημο ξαναλέγω για όλα τα γραπτά και τα κατορθώματα της αδύνατο και άβολο να γνωστοποιήσει ότι ένας άνθρωπος πρέπει να κάνει μόνη της για χάρη της αγάπης του Θεού ο Καλός, ο Θεός, βλέποντας ότι;. αφιέρωσα όλα για τον εαυτό του postnicheskim κατορθώματα obrekshi τον εαυτό σας στην πείνα και τη δίψα, ο άγγελος της είπε να αναλάβει τη φροντίδα του εαυτού μου και φέρε μου λίγο ψωμί κάθε μέρα και νερό για να ενισχύσει το σώμα μου. Γι «αυτό και τρέφεται άγγελος για τριάντα χρόνια. Μετά τα τριάντα χρόνια ο Θεός μου έχει δώσει μια πιο άφθονη τροφή, επειδή κοντά στο σπήλαιο βρήκα ημερομηνία παλάμη μου, η οποία είχε δώδεκα υποκαταστήματα?κάθε κλάδος ξεχωριστά από άλλα φρούτα οπή του, – ένα σε ένα μήνα, και η άλλη προς το άλλο, όσο δεν έχει περατωθεί σε όλους τους δώδεκα μήνες. Όταν τα άκρα ενός μηνός, και τέλος με φρούτα σε ένα υποκατάστημα? όταν αυτό είναι άλλο μήνα, αρχίζουν να μεγαλώνουν τα φρούτα σε άλλο κλάδο.Επιπλέον, σύμφωνα με την εντολή του Θεού, που έρεε κοντά μου, το σιντριβάνι του ζωντανού νερού.Και τώρα, οι άλλοι τριάντα χρόνια έχω αγωνίζεται με τέτοιο πλούτο, μερικές φορές να πάρει το ψωμί από έναν άγγελο, μερικές φορές τρώει τον καρπό των ριζών της ερήμου χουρμαδιά, η οποία, κατά την απονομή του Θεού, μου φαίνονται πιο γλυκό από το μέλι? Πίνω νερό από την πηγή αυτή, χάρη στο Θεό? και πάνω απ «όλα να ταΐζω και να ποτίζονται με τη γλυκύτητα των λόγων του Θεού, όπως είναι γραμμένο: «Μην ζήσει από το ψωμί μόνο, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού» ( Ματθαίος 4: 4 ). Αδελφός Paphnutius! Αν όλα επιμέλεια θα είναι το θέλημα του Θεού, θα έχετε ό, τι χρειάζεστε από το Θεό? Για το ιερό Ευαγγέλιο λέει: «Ως εκ τούτου, δεν είναι ανήσυχοι, λέγοντας: Τι να φάτε ή να πιείτε ή τι να φορέσει, λόγω του ότι όλα τα έθνη αναζητούν, και επειδή ο ουράνιος Πατέρας σας ξέρει ότι έχετε ανάγκη απ «όλα αυτό το βλέμμα ???. πρώτα την βασιλεία του και τη δικαιοσύνη του, και όλα αυτά τα πράγματα, προστίθεται υμίν »( Κατά Ματθαίον 4 :. 31-33 ). Όταν Onufry τα λέει όλα – I (λέει Pafnutii) θαύμασε πολύ θαυματουργή zhityu αυτό. Στη συνέχεια, τον ρώτησε: «Πατέρα, πώς θα διαχειριστεί το μυστήριο από τα πιο αγνά Μυστήρια του Χριστού, το Σάββατο και την Κυριακή σε μια μέρα;». Μου απάντησε, «έρχεται σε μένα άγγελος του Κυρίου, η οποία φέρνει μαζί της μια πιο καθαρή Μυστήρια του Χριστού και της κοινωνίας σε μένα και όχι μονάχα σε μένα έρχεται ένας άγγελος από τον Μυστικό Δείπνο του Κυρίου η Θεία, αλλά και σε άλλους θιασώτες της ερήμου που ζει για το Θεό στην έρημο και δεν βλέπουμε. πρόσωπα των ανδρών αγκυροβόλιο, γεμίζει τις καρδιές τους με άφατη χαρά Αν κάποιος από αυτούς, Desert επιθυμούν να δουν τον άντρα, ο άγγελος παίρνει και ανεβάζει στους ουρανούς, που είδε τους αγίους και χάρηκαν, και φωτισμένη ψυχή του ερημίτη, όπως το φως, και. χαιρόμαστε για το πνεύμα, τιμήθηκαν για να δείτε το καλό στον ουρανό? και, στη συνέχεια, ένας ερημίτης ξεχάσουμε όλα του τα έργα που αναλαμβάνονται στην έρημο, όταν ο λάτρης επιστρέφει στη θέση του, αρχίζει ακόμα πιο δύσκολο να υπηρετήσει τον Κύριο, ελπίζοντας να πάρει στον ουρανό ότι τιμήθηκε για να δείτε «.. Όλα αυτά μιλάμε για μένα Onufry (λέει Pafnutii), στους πρόποδες του βουνού, όπου συναντηθήκαμε.Ήμουν γεμάτη με μεγάλη χαρά από μια συνομιλία με την ηγουμένη, αλλά και ξέχασε όλα τα ταξίδια τα γραπτά του, που σχετίζονται με την πείνα και τη δίψα. Οχυρώνοντας το σώμα και το πνεύμα, είπα: «Μακάριος είναι ο άνθρωπος που είχαν την τιμή να σας δούμε, Άγιε Πατέρα, και να ακούσουν τις όμορφες και γλυκές λέξεις σου!» Μου είπε: «Σήκω, αδελφέ, και να έρθουν σε κατοικία μου.» Και η αύξηση, πήγαμε. Ι (είπε Paphnutius) δεν έπαψε ποτέ να θαυμάσει τη χάρη του σεβάσμιου Γέροντα? περνώντας δύο ή τρεις Milliarium, ερχόμαστε στην εύλογη ιερό σπήλαιο. Κοντά στο σπήλαιο που έχει αναπτυχθεί αρκετά μεγάλο χουρμαδιά και έρεε μια μικρή πηγή του ζωντανού νερού. Μένοντας κοντά στο σπήλαιο, ο μοναχός προσευχήθηκε. Μετά το τέλος της προσευχής, είπε: «Αμήν». Στη συνέχεια, κάθισε, και με κάλεσε να καθίσει δίπλα του. Και μιλούσαμε, λέγοντας ο ένας τον άλλο για τα ελέη του Θεού. Όταν η μέρα άρχισε να μειώνεται το απόγευμα και ο ήλιος είχε ήδη επιστήσει την προς τα δυτικά, είδα αγνό ψωμί που βρισκόταν ανάμεσα σε εμάς και προετοιμάζονται νερό. Και μου είπε ότι ευλογημένος άνθρωπος, «Αδελφέ, τη γεύση του ψωμιού, που βρίσκεται μπροστά σας, και ispey νερό, προκειμένου να ενισχυθεί, για βλέπω ότι έχουν εξαντληθεί από την πείνα και τη δίψα, και ταξιδεύοντας χαρτιά». Τον απάντησε: «Κύριέ μου ζη εγώ δεν θα φάει ή να πιει μόνη της, αλλά μόνο μαζί με σας.» Ο γέροντας δεν συμφωνούν να δοκιμάσετε? Έχω καιρό παρακάλεσε μαζί του και δεν θα μπορούσε να πείσει εκπληρώσει το αίτημά μου? άπλωσε τα χέρια του, πήραμε το ψωμί, το έσπασε, και έφαγε?Ήμασταν ικανοποιημένοι, ακόμη και άφησε πλεόνασμα ψωμί? τότε ήπιαμε νερό, και έδωσε χάρη στον Θεό? και συνεχίστηκε όλη τη νύχτα στην προσευχή προς τον Θεό. Όταν η μέρα έφτασε, παρατήρησα ότι το πρόσωπο του αιδεσιμότατου μετά το τραγούδι πρωινή προσευχή αλλάξει και πολύ φοβόμαστε αυτό. Αυτός είναι αντιληπτό, μου είπε: «Μη φοβάσαι, ο αδελφός Paphnutius, για το Θεό, φιλεύσπλαχνος σε όλους, σας έστειλε σε μένα, ότι πρόδωσε ταφή σώμα μου? Σήμερα τελείωσα τη στιγμή της ζωής μου, και πήγε σε μια ζωή άπειρη και μόνο αιώνια τον Χριστό κατά τη γνώμη μου. « Ήταν, τότε, η δωδέκατη ημέρα του μήνα Ιούνιο? και με πρόσταξε Ονουφριος, Paphnutius, λέγοντας: «Αγαπημένε αδελφός όταν επέστρεψε στην Αίγυπτο, μου θυμίζουν όλα τα αδέλφια και για όλους τους Χριστιανούς». Ι (είπε Paphnutius), του είπα: «Πατέρα, μετά την έκβαση σας, θα ήθελα να μείνω εδώ στη θέση σου!».Αλλά ο μοναχός μου είπε: «Γιε μου, που αποστέλλονται από τον Θεό σε αυτό δεν έρημο σε αυτό που εσείς προσπαθήσουμε μαζί, αλλά για να δείτε τους υπηρέτες του Θεού, πάμε πίσω και να πω για την ενάρετη ζωή της ερήμου με τους αδελφούς, για χάρη της πνευματικής τους όφελος και τη δόξα του Χριστού μας ο Θεός, Go, παιδί μου, στην Αίγυπτο, στο μοναστήρι του, καθώς και σε άλλα μοναστήρια και διηγούνται όλα όσα έχετε δει και ακούσει στην έρημο. αφηγηθεί επίσης για το γεγονός ότι εξακολουθούν να δείτε και να ακούσετε τον εαυτό πάλης σε καλά έργα, που υπηρετούν τον Κύριο. « Όταν ο μοναχός είπε αυτό, έπεσε στα πόδια του με τις λέξεις: «Ευλόγησε μου, αιδεσιμότατος πατέρας, και προσεύχονται για μένα, ότι έχω κερδίσει τη χάρη του Θεού, Προσευχήσου για μένα, ότι ο Σωτήρας μου μου επέτρεψε να σας δούμε στο επόμενο αιώνα, μόλις πώς αξίζει να βλέπετε σε αυτή τη ζωή. « Rev. ίδια Onufry, η άρση μου από το έδαφος, μου είπε: «Γιε μου, Pafnutii Μην παραμελήσει την αναφορά σας ο Θεός, αλλά έτσι θα εκπληρώσει ο Θεός του? Ο Θεός να σας ευλογεί και να μπορεί να εγκρίνει την αγάπη του και να διαφωτίσει έξυπνες τα μάτια σας στο bogovideniyu? Αφήστε τον να παραδώσει! σοι από όλα τα δίκτυα ατυχία και soprotivnika και μπορεί να συνεχίσει να σας ξεκινήσει μια καλή δουλειά, αλλά θα σας κρατήσει αγγέλους του σε όλους τους δρόμους σου ( Ψαλμός 90: 11), αλλά διατηρούνται σε αυτό από τους εχθρούς αόρατο, έτσι ώστε αυτά τελευταία δεν θα είναι σε θέση να σας συκοφαντούν ενώπιον του Θεού ανά τρομερή δοκιμασία ώρα. « Μετά από αυτό, ο Αιδεσιμότατος Πατέρας μου δίδαξε ένα τελευταίο φιλί του Κυρίου? Στη συνέχεια άρχισα να προσεύχομαι στον Κύριο με δάκρυα, και αναστενάζοντας καρδιά. Γονάτισε και προσευχήθηκε για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, ξάπλωσε στο έδαφος και πρόφερε τα τελευταία λόγια του: «στα χέρια σας, Θεέ μου, δεσμεύομαι πνεύμα μου!» Εκείνη την εποχή, όπως ο ίδιος είπε, ήταν φωτισμένη με ένα υπέροχο φως του ουρανού και τη λάμψη του φωτός μοναχός, χαρούμενο πρόσωπο, και εγκατέλειψε το πνεύμα του [10] . Και μία φορά στον αέρα ακούστηκε η φωνή των αγγέλων που τραγουδούσε και ευλόγησε ο Θεός? Για τους αγίους αγγέλους, λαμβάνοντας την ψυχή του μοναχού, προσέφερε με χαρά στον Κύριο. Ι (λέει Pafnutii) άρχισε να κλαίει και να κλαίω πάνω δίκαιη σώμα του, θρηνώντας ότι έχασα ξαφνικά αυτός που έχει αποκτηθεί μέχρι πρόσφατα. Τότε έβγαλε τα ρούχα του, μου έσκισε από κάτω συνδετικό υλικό της και καλύπτει το σώμα της του αγίου, στην κορυφή ο ίδιος ντυμένος και πάλι για να επιστρέψετε στην αδελφότητα δεν γυμνό. Βρήκα ένα μεγάλο βράχο, το οποίο, σύμφωνα με την απονομή του Θεού, έγινε όπως και η εμβάθυνση των φέρετρο? σε αυτή την πέτρα και έβαλα το άγιο σώμα του μεγάλου αγίου του Θεού με μια αξιοπρεπή ευκαιρία αυτή ψαλμωδία. Στη συνέχεια, συγκεντρώνοντας πολλά από μικρές πέτρες, που καλύπτει το σώμα του αγίου. Μετά από όλα, άρχισα να προσεύχεται στο Θεό, ζητώντας από Αυτόν μου επέτρεψε να σταθώ επί τόπου? Ήμουν έτοιμος να εισέλθει στο σπήλαιο, αλλά αμέσως μπροστά στα μάτια μου, το σπήλαιο κατέρρευσε, χουρμαδιά, τροφοδοτεί άγιος, βγαλμένα από τις ρίζες και την πηγή του ζωντανού νερού στερέψει της? έχοντας δει όλα αυτά, κατάλαβα ότι ο Θεός δεν είναι ευχαριστημένος ο, ότι έζησα εδώ. Προτίθεται να βγούμε από εκεί, έφαγα ψωμί έχει απομείνει από χθες, αλλά και έπιναν νερό που ήταν μέσα στο σκάφος? Στη συνέχεια, αυξάνοντας τα χέρια του προς τον ουρανό και vozvedshego τα μάτια του προς τον ουρανό και άρχισε να προσεύχεται και πάλι. Τότε είδα το πολύ άνδρα ο οποίος κατάφερε να δει ταξιδεύουν μέσα από την έρημο? ήταν ο ίδιος άνθρωπος που, αφού μου ενισχύθηκε, εγώ βάδισε μπροστά μου. Αναχωρώντας από το σημείο ότι είμαι πολύ βαθιά συγκινημένος στο πνεύμα, που επιθυμεί ο ίδιος δεν παραχωρημένες να δείτε ζωντανά Ονουφριος πλέον. Αλλά τότε ήμουν ευτυχής η ψυχή, μετά από σκέψη, είχα την τιμή να απολαύσετε ιερά συνομιλία του και να λάβει την ευλογία από το στόμα του? και έτσι πήγα, δοξάζοντας τον Θεό. Ερχόμενοι τέσσερις ημέρες, πήγα σε ένα συγκεκριμένο κελί, στέκεται ψηλά σ «ένα λόφο, ο οποίος είχε μια σπηλιά? Πηγαίνοντας σε αυτό, βρήκα κανέναν? Μετά κάθεται λίγο, άρχισα να σκέφτομαι για τον εαυτό μου, «αν κάποιος ζει σε αυτό το κελί, το οποίο με οδήγησε στο Θεό;» Εκείνη την εποχή, σκέφτηκα έτσι, εισήλθε στο ιερό άτομο, σεβάσμιος με την ηλικία? Η εμφάνισή του ήταν ένα τρέιλερ και Σβέτοζαρ? Ήταν ντυμένος με ένα ένδυμα υφαντά από κλαδιά ιτιάς. Όταν με είδε, είπε: «Είναι ότι εσείς, ο αδελφός Paphnutius, για να θάψει το σώμα του Ονουφριος;» Μόλις συνειδητοποίησα ότι ήταν μια αποκάλυψη από το Θεό να μου, έπεσα στα πόδια του. Μου παρηγόρησε και είπε: «Σηκωθείτε, ο αδελφός, ο Θεός έχει παραχωρήσει σε σας για να είναι ένας φίλος τους αγίους του? Για Ξέρω Βιομηχανίας του Θεού, ότι είχατε έρθει σε μένα θα σας πω, αδελφός, φίλος, και τον εαυτό μου, έχω εξήντα !. χρόνια πέρασε στην έρημο αυτό και ποτέ κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου δεν είδε τον άνθρωπο που θα έρθει σε μένα, εκτός από τα αδέλφια που ζουν μαζί μου εδώ. « Ενώ μιλούσαμε μεταξύ τους, μεταξύ των οποίων τρεις άλλοι, όπως ο γέροντας άγιος. Και αμέσως μου είπαν: «Ευλόγησε τον αδελφό σας – ο αδελφός Paphnutius, το προσωπικό μας στο να σας Κυρίου να θάψει το σώμα του Αγίου Ονουφριος Χαίρε, ο αδελφός, που χορηγήθηκε για να δείτε τη μεγάλη χάρη του Θεού, ο Κύριος να μας πείτε για σας, ότι σήμερα θα έρθει να ...! . Κύριος μας έδωσε την εντολή να μείνει μαζί μας έχουν φέρει μία ημέρα εδώ είμαστε εξήντα χρόνια κατοικούν στην έρημο, ζουν ο καθένας χωριστά ;. Σάββατο έως την Κυριακή ως την ημέρα πηγαίνει εδώ δεν είδαμε ένα πρόσωπο, μόνο τώρα μπορείτε να δείτε ένα ενιαίο «.. Μετά μιλήσαμε για τον αιδεσιμότατο πατέρα Ονουφριος και τους άλλους αγίους, δύο ώρες αργότερα αυτοί οι γέροντες μου είπε: «Πάρτε, αδελφό, λίγο ψωμί, και να ανανεώσετε τον εαυτό σας, για να σας έχουν έρθει από μακριά? Αρμόζει σε εμάς χαίρονται μαζί σου.» Σηκώνονται, φέραμε την ομόφωνη προσευχή προς τον Θεό και είδε μπροστά του καθαρού πέντε καρβέλια ψωμί, πολύ νόστιμο, μαλακό, ζεστό, όπως ακριβώς ψημένο. Τότε οι πρεσβύτεροι έφεραν μερικά από τα φρούτα της γης. Μετά το φαγητό μαζί, άρχισαν να τρώνε το ψωμί. Και μου είπαν οι γέροντες: «Εδώ είμαστε, όπως λέτε, κατοικούν στην έρημο εξήντα χρόνια, και πάντα σύμφωνα με την εντολή του Θεού, μας φέρνει μόνο τέσσερις ψωμί: αλλά τώρα, με την ευκαιρία της άφιξής σας για να μας στείλετε ένα πέμπτο του ψωμιού δεν είναι γνωστή σε μας, όπου προσφέρονται. αυτές οι φραντζόλες, αλλά ο καθένας από εμάς, να υπεισέλθω σε σπηλιά του, βρίσκει κανείς το καθημερινό ψωμί σε αυτό. Όταν πρόκειται εδώ για την παραμονή της Κυριακής, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν τέσσερις ψωμί, κάθε μία. « Σύμφωνα με το φαγητό του γεύματος που πήραμε και ευχαρίστησε τον Κύριο. Εν τω μεταξύ, την ημέρα που κλίνει προς το βράδυ? Μόλις είχε να έρθει μια μέρα στην άλλη? να γίνει ένα Σάββατο το βράδυ προσευχή, περάσαμε όλη τη νύχτα χωρίς ύπνο, προσευχήσου μέχρι το πρωί της ημέρας της Κυριακής. Όταν ήρθε το πρωί, άρχισα ειλικρινά ρωτήσω αυτές οι πατέρες μου επέτρεψε να μείνει μαζί τους μέχρι να πεθάνω. Αλλά μου είπαν: «Υπάρχει το θέλημα του Θεού για το γεγονός ότι έχετε μείνει σε αυτό το έρημο μαζί μας, θα πρέπει να πάει στην Αίγυπτο, έτσι ώστε να ανακηρυχθεί ο Χριστός-αγάπης των αδελφών του όλα αυτά που έχετε δει στη μνήμη μας και προς όφελος του ακροατή.» Όταν είπε ότι, εγώ ειλικρινά τους παρακάλεσε να αποκαλύψει σε μένα τα ονόματά τους. Αλλά δεν επιθυμούν να τους πει για μένα. Είμαι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα με μεγάλη θέρμη να τους παρακαλέσω, αλλά δεν έχουν το χρόνο στην αίτησή τους: μου είπαν μόνο: «Ο Θεός, που ξέρει τα πάντα, γνωρίζει τα ονόματά μας Και να θυμάστε μας, έτσι ώστε να είναι άξιοι να δούμε ο ένας τον άλλο στο ορεινό χωριό του Θεού έβαλε τα δυνατά την αγαπημένη του .. για την αποφυγή πειρασμούς και τις κοσμικές πειρασμούς, αλλά δεν θα ηττηθεί από τους?. για να συμμετέχουν στην καταστροφή πολλών « Αφού άκουσε αυτά τα λόγια των αγίων πατέρων, έπεσα στα πόδια τους και έλαβε την ευλογία από αυτούς, πήγαν στον κόσμο του Θεού με τον τρόπο μου. Αυτές οι πατέρες προβλέπεται να μου για μερικά από τα γεγονότα που πραγματικά συνέβη. Βγαίνοντας, περπάτησα προς το εσωτερικό της ερήμου μία ημέρα? φθάσει σε ένα συγκεκριμένο σπήλαιο, στο οποίο η πηγή του ζωντανού νερού, κάθισα να ξεκουραστούν εκεί και να απολαύσετε την ομορφιά του τόπου? Για μια θέση που ήταν πολύ ωραίο? Περιβάλει την πηγή της αυξανόμενης πολλά δέντρα στον κήπο, φορτωμένα με φρούτα. Μετά από μια σύντομη ανάπαυση, σηκώθηκα και περπάτησε ανάμεσα στα δέντρα όσους αναρωτιούνται πολλά από τα φρούτα και ακόμη και να σκεφτεί για τον εαυτό μου – που έχουν φυτευτεί εδώ όλα αυτά. Υπήρχαν επίσης μια ποικιλία οπωροφόρων δέντρων εδώ, όπως: ημερομηνίες, κίτρο, μήλο μεγάλο και κόκκινο, σύκα, και την broskviny αμπέλια[11] , κρεμασμένα με μεγάλες ομάδες, μεγαλώνουν εδώ και πολλά άλλα οπωροφόρα δέντρα?καρπούς τους ήταν νόστιμο μέλι? από αυτούς χυθεί μια μεγάλη άρωμα, την πηγή που έρεε εκεί, ποτίζονται όλες τις φυτείες. Βλέποντας όλα αυτά, σκέφτηκα ότι αυτό είναι ο παράδεισος του Θεού.Εκείνη την εποχή, θαύμασα τη μεγάλη ομορφιά του τόπου, είδα τέσσερις εύλογες νέοι άνδρες στο δρόμο τους από μακριά στην έρημο για μένα, αυτά τα αγόρια ήταν ζωσμένος με τα δέρματα προβάτων. Έλα σε μένα, είπαν: «Χαίρε, ο αδελφός Paphnutius!» Έπεσα μπρούμυτα στο έδαφος, υποκλίθηκε σε αυτά. Απλώς μου πήρε και κάθισε δίπλα μου και άρχισε να μιλάει. Οι νέοι άνδρες λάμπει έτσι τη χάρη του Θεού? Νόμιζα ότι δεν ήταν οι άνθρωποι και οι άγγελοι κατέβηκε από τον ουρανό. Αγόρια πολύ χαρούμενος μου έρχεται και λήψη τους καρπούς του ξύλου, με κάλεσε να συμμετάσχουν από αυτά?και η καρδιά μου είναι ευτυχής λόγω της αγάπης τους. Έμεινα μαζί τους για επτά ημέρες, τρώγοντας φρούτα από τα δέντρα. Με την ευκαιρία, τους ρώτησα: «Πώς το βρήκες εδώ πού είσαι». Μου απάντησε: «Αδελφέ Από ο ίδιος ο Θεός σας έχει σταλεί σε εμάς, τότε εμείς θα σας πω τη ζωή μας ερχόμαστε από την πόλη της Οξύρυγχο !. [12] ? Γονείς μας ήταν οι άρχοντες της πόλης, θέλοντας να μας διδάξει τα βιβλία, μας έδωσαν ένα σχολείο, όπου θα μάθει σύντομα την απλή παιδεία (ανάγνωση) Όταν αρχίσαμε να ευημερούν σε μια πιο τέλεια διδασκαλία, τότε όλοι ήταν μια γενική και σύμφωνο πεποιθήσεις, ο Κύριος να μας ευημερούν. αποφασίσαμε να διερευνήσει την υψηλότερη πνευματική σοφία με αυτό. χρόνο, συγκεντρώνοντας κάθε μέρα μαζί, ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον στο ζήλο στην υπηρεσία του Θεού? έχοντας μια καλή πρόθεση στις καρδιές μας, σκεφτήκαμε ότι καλό για να βρείτε κάπου σιωπηλή απομονωμένο μέρος και να παραμείνουν σε αυτό για αρκετές ημέρες στην προσευχή, ώστε να γνωρίζουν την πρόθεση του Θεού σε σχέση με εμάς, κάθε της. πήραμε ένα κομμάτι ψωμί και το νερό, που είναι το πόσο, πόσο θα πρέπει να είναι αρκετό για επτά ημέρες? μετά πήγαμε έξω από την πόλη Περπάτημα λίγες μέρες, φτάσαμε στην έρημο ,. πήγε στην έρημο, ήμασταν τρομοκρατημένοι, για πριόνι μπροστά του ένα ορισμένο siyavshego φως του συζύγου η δόξα του ουρανού? λαμβάνοντας μας από το χέρι, μας οδήγησε, όπως βλέπετε, σε αυτό το μέρος? Στη συνέχεια μας έδωσε ο σύζυγός της ήταν παλιά χρόνια, για να υπηρετήσει τον Κύριο. Και εδώ βρισκόμαστε στο έκτο έτος εδώ. Με τον γέρο, που δούλευαν από ένα χρόνο, ενώ δίδαξε και μας έδωσε εντολή – πώς να υπηρετήσουν τον Κύριο. Στο τέλος του ίδιου έτους, ο πατέρας μας αναπαύτηκε εν Κυρίω, και από τη στιγμή που ζούμε εδώ μόνο. Εδώ, ο αγαπητός αδελφός, σας είπαμε, – ποιοι είμαστε και από πού ήρθαν. Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των έξι χρόνων δεν έχουμε δοκιμάσει το ψωμί ή οποιαδήποτε άλλη τροφή εκτός από τα οπωροφόρα δέντρα του κήπου? ο καθένας από εμάς, εκτός από το υπόλοιπο είναι σε σιωπή. Όταν είναι Σάββατο, είμαστε όλοι πρόκειται σε αυτό το μέρος, βλέπουμε ο ένας τον άλλον και την άνεση του Κυρίου. Αφού μαζί για δύο ημέρες, Σάββατο και Κυριακή, κάθε δαπάνη πίσω στη θέση του. « Ακρόαση όλα αυτά από αυτούς, είμαι ένας ταπεινός, είπε Paphnutius, τους ρώτησε, «Πού μπορείτε να κοινωνήσει το Σάββατο και την Κυριακή Θεία Μυστήρια πιο καθαρό Σώματος και του Αίματος του Χριστού, ο Σωτήρας μας;» Μου απάντησε: «Για πάμε εδώ κάθε Σάββατο και Κυριακή, για έναν άγγελο του αγίου σταλμένος από τον Θεό έρχεται σε μας και μας διδάσκει να Θεία Κοινωνία.» Είμαι πολύ χαρούμενος, έχοντας ακούσει αυτά τα πράγματα, που θέλησε να περιμένουμε το Σάββατο για να δείτε Sant'Angelo και να βγει από τα χέρια του τη Θεία Μετάληψη. Και ήταν εκεί μέχρι το Σάββατο. Δίκη και για μένα σε ένα μέρος, δεν καταναλώνεται σε κάθε κύτταρο της δικής του. Και περάσαμε εκείνες τις ημέρες στο Θεό και στην προσευχή ευχαριστίας, τρώγοντας κήπο φρούτα τροφίμων και έχοντας πιει το νερό από την πηγή. Όταν ήταν Σάββατο, οι υπηρέτες του Χριστού μου είπε: «Ετοιμαστείτε, αγαπητέ αδελφέ, για τώρα έρχεται ο άγγελος του Θεού, και να μας φέρει στη Θεία Κοινωνία Αυτός που επεφύλαξε αναλαμβάνει το από τα χέρια της Θείας Κοινωνίας του, λαμβάνει τη συγχώρεση όλων των αμαρτιών της δικής του και γίνεται φοβισμένοι για τους δαίμονες, έτσι. Ο Σατανάς δεν μπορεί να μπει στον πειρασμό να τον πλησιάσει. « Εκείνη την εποχή, μου είπαν αυτό, έχω μυρίσει το υπέροχο άρωμα, σαν από μια ισχυρή θυμίαμα καψίματος θυμίαμα, και πολύ έκπληκτος, γιατί ποτέ δεν μύριζε μια τέτοια θαυμάσια γεύση. Ρώτησα τον νεαρό άνδρα: – Πώς έρχονται έτσι άρρητη ευωδία; Μου απάντησε: – Άγγελος του Κυρίου έρχεται με τα πιο αγνά Μυστήρια του Χριστού. Αμέσως σηκώθηκε για προσευχή, αρχίσαμε να τραγουδάμε και τον έπαινο του Χριστού ο βασιλιάς, ο Θεός μας. Ξαφνικά έλαμψε εκεί γύρο για μας ένα φως από τον ουρανό? είδαμε ένας άγγελος του Θεού κατέβηκε από τα ύψη, έλαμψε σαν αστραπή. Έπεσα κάτω στο έδαφος με το φόβο. Τα αγόρια είναι αυτά που μου έθεσε και είπε ότι δεν ήμουν φοβισμένος. Τότε είδα έναν άγγελο του Θεού έρχονται σε μας με τη μορφή του ένας όμορφος νεολαία? η ομορφιά της ήταν δύσκολο να περιγράψω? κατείχε στο χέρι του το άγιο δισκοπότηρο (κύπελλο) με τη θεία δώρα. Αυτές οι υπηρέτες του Θεού ήρθε σ «αυτόν ένα προς ένα και κοινωνούσαν. Όταν μου, τον αμαρτωλό και ανάξιο, με μεγάλη δέος και τρόμο πλησίασε, με την ίδια σειρά και με ανείπωτη χαρά, και αξίζει να συμμετάσχουν τα πιο αγνά Μυστήρια του Χριστού από τα χέρια ενός αγγέλου. Κατά τη διάρκεια της Κοινωνίας άκουσα τα λόγια του αγγέλου: – Ας είναι άφθαρτη φαγητό, διασκέδαση και ατελείωτες ζωή της αιώνιας Σώματος και του Αίματος του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Θεός μας. Σας απάντησε σε αυτό: – Αμήν. Μετά την Θεία Κοινωνία, θα λάβουν την ευλογία του ένδοξου αγγέλου. Τότε vozletel μπροστά στα μάτια μας στον ουρανό, είμαστε πέφτουν κάτω στο έδαφος, λάτρευαν τον Θεό, λόγω της μεγάλης έλεος Του για μας. Η καρδιά μας γέμισε με μεγάλη χαρά, έτσι ώστε μου φάνηκε ότι δεν είμαι στη γη, αλλά στον ουρανό? από την μεγάλη χαρά ήμουν σαν σε μια εκστατική κατάσταση. Στη συνέχεια, αυτά τα ιερά υπηρέτες του Θεού έφερε τα λαχανικά και τους πρόσφερε σε μένα, και κάθισε, και τα φάγαμε. Εν τω μεταξύ το Σάββατο τελείωσε και ήταν νύχτα? έχουμε δαπανήθηκαν χωρίς ψαλμωδία ύπνο και τον έπαινο του Θεού. Την Κυριακή, τιμήσαμε την ίδια χάρη του Θεού, και ότι το Σάββατο? Για μας να έρθει με την ίδια σειρά και με την ίδια μορφή όπως ο Άγγελος του Θεού και το μυστήριο θα εκπληρώσει τις καρδιές μας με μεγάλη χαρά. Εγώ, που παρήγαγε την εμπιστοσύνη, άρχισε να ζητήσει από έναν άγγελο του Θεού, μου επέτρεψε να σταθώ μέχρι το τέλος της ζωής μου εκεί, μαζί με τα ιερά υπηρέτες του Θεού. Αλλά μου είπε: «Ο Θεός δεν είναι ευχάριστο να σας για να ζήσουν εδώ? Αυτός εντολές μπορείτε αμέσως να πάει στην Αίγυπτο, και διακηρύσσουν σε όλους τους αδελφούς, ότι έχετε δει και ακούσει στην έρημο, ότι και οι άλλοι αδελφοί potschilis συμπεριφορά καλή συμπεριφορά και να ευχαριστήσει τον Χριστό Θεό. ιδίως, να μας πει όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με την αγία ζωή και ευλόγησε ανάπαυση Ονουφριος, το οποίο θα θάβονται σε πέτρα. πουν τους αδελφούς, και όλα αυτά που είχε ακούσει από το στόμα του. ευλογημένος είσαι, που χορηγήθηκε για να δείτε μια τέτοια θαυμάσια μεγάλα πράγματα του Θεού είναι επάνω τους αγίους του Θεού. Εμπιστοσύνη στην στον Κύριο, ότι ο ίδιος και θα soprichtet στον επόμενο αιώνα στους αγίους, που έχετε δει και με ποιον μιλήσατε. Ελάτε τώρα, επομένως, στην πορεία σας, και η ειρήνη του Θεού να είναι μαζί σας. « Τούτου λεχθέντος, ο άγγελος vozletel τον ουρανό. Ι (λέει Pafnutii) ήταν γεμάτη με τόσο μεγάλο φόβο και με χαρά από τα λόγια του αγγέλου, ότι δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του και έπεσε στο έδαφος, όπως ξεχασιάρης. Άγιοι ως υπηρέτες του Θεού με σήκωσε και παρηγοριά: και στη συνέχεια με την προσφορά λαχανικά, έτρωγαν μαζί μου και ευχαρίστησε το Θεό. Τέλος, δίνοντας ευχές στους αγίους, πήγα στο δρόμο σας. Τα αγόρια είναι αυτά που δίκαιη μου έδωσε με τον τρόπο των λαχανικών και πέρασε πέντε Milliarium. Ειλικρινά τους ζητήσω να μου πει τα ονόματά τους. Είπαν: το πρώτο ονομαζόταν John, το δεύτερο – Andrew, το τρίτο – τέταρτο Iraklamvon – Θεόφιλος? και μου είπε να πω ονόματα τους αδελφούς μου για την μνήμη τους. Ρώτησα το ίδιο και να με θυμάσαι στις προσευχές σας. Στη συνέχεια, για άλλη μια φορά έδωσε την αμοιβαία φιλώντας ο ένας τον άλλο στον Κύριο, χωρίσαμε? επέστρεψαν στον τόπο τους, πήγα προς την Αίγυπτο. Πηγαίνοντας στην έρημο, ήμουν λυπημένος, αλλά την ίδια στιγμή και είναι στην ευχάριστη θέση? Είμαι θλίψη εξαιτίας της όρασης των χαμένων και γλυκιά συνομιλία με ένα τέτοιο μεγάλο άγιο του Θεού, η οποία δεν θα είναι αντάξια του συνόλου του κόσμου? ευτυχισμένος είναι ότι άξια ευλογίες τους και ενατένιση Άγγελος, καθώς και η κοινωνία των Αγγελικό χέρια. Μπήκα στο διάστημα τριών ημερών? Στη συνέχεια πήγα στο μοναστήρι? Γνώρισα εδώ δύο αδέλφια που δούλευαν σαν ερημίτης. Έμεινα τους για δέκα ημέρες, και όλα αυτά είπε ότι είδα και άκουσα στην έρημο. Άκουσαν για μένα με μεγάλη συγκίνηση και χαρά? Στη συνέχεια είπε: «Πραγματικά, Πατέρα Paphnutius, είστε άξιοι της μεγάλης έλεος του Θεού, για να σας δει τόσο μεγάλη υπηρέτες του Θεού.» Αυτές οι δύο αδέλφια πέρασαν τη ζωή τους, πολύ ενάρετος και αγαπούν τον Θεό με όλη την καρδιά τους? Κατέγραψαν όλα αυτά που είχαν ακούσει από το στόμα μου. Δώστε τους ένα χαιρετισμό, πήγα στο μοναστήρι του. Η εγγραφή είναι για την ιστορία μου, έστειλαν σε όλους τους αγίους πατέρες και αδελφούς, ο οποίος έζησε στο μοναστήρι? Όλα διαβάζοντας και ακούγοντας να επωφεληθούν περισσότερο πνευματικό και δοξασμένο Θεό, είναι μέγα έλεος Του δούλους Του. Στη συνέχεια βάζουμε στο αρχείο αυτό που είπα στην εκκλησία, έτσι ώστε ο καθένας μπορεί να το διαβάσει, γιατί ήταν πολύ διδακτική και διδάσκει ενατένιση του Θεού. Εγώ, μικρός δούλος Pafnutii να ανατεθεί μια τέτοια χάρη του Θεού (το οποίο δεν είμαι άξιος), τόσο προφορικά όσο και εγγράφως δηλώσει όλα αυτά που μου διέταξε να διακηρύξει τη δόξα του Θεού, στη μνήμη των αγίων του Θεού και προς όφελος της αναζητούν τη σωτηρία της ψυχής του. Είτε πρόκειται για τη χάρη και ειρήνη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είναι μαζί με όλους σας, για να τον ευχαριστήσουν προσευχές των αγίων των Αγίων Πατέρων μας, τώρα και μέσα στις ατελείωτες ηλικιών. Αμήν. σημειώσεις [1] Με την ακρίβεια άγνωστο -. Στ ανακοινώσεις Dimitry του Ροστόφ , – το είδος του μοναχού Paphnutius που βρέθηκαν στην έρημο Ονουφριος, επειδή στην εκκλησιαστική ιστορία και Paterik πληρούν διάφορους αγίους που ονομάζεται Paphnutius. Ένας άλλος ήταν Pafnutii – Επίσκοπος βουνό Θηβαΐδα, μία από τις χώρες της Αιγύπτου, που υπέστη κατά τη διάρκεια των ασεβών Ρωμαίο αυτοκράτορα Μαξιμιανού (305-311 gg.), Και ήταν έβγαζαν το δεξί του μάτι. Αργότερα, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου (306-337 gg.), Ήταν παρούσα κατά την Α «Οικουμενική Σύνοδο που συγκλήθηκε στην πόλη της Νίκαιας (το 325). Όταν οι Πατέρες θα εγκρίνει το νόμο, στη συνέχεια, στους ιερείς και διάκονοι δεν είχε συζύγους, στάθηκε στη μέση του καθεδρικού ναού, μίλησε δυνατά: «. Δεν επιβάλλει μια σοβαρή επιβάρυνση και ζυγό για τους υπουργούς της Εκκλησίας» Και σε αντίθεση με αυτό Paphnutius σε αυτή την περίπτωση όλες οι άγιοι Πατέρες είναι πολύ δύσκολο, ακόμα κι αν ήταν μια παρθένα από τη μήτρα της μητέρας του. Hikto δεν μπορούσε να πει τίποτα εναντίον του, και γιατί ήταν αυτό το ζήτημα από μια αυθαίρετη απόφαση κάθε? Ως εκ τούτου, οι ιερείς και διάκονοι της Εκκλησίας της Ανατολής και εξακολουθεί να δεχτεί ένα ευλογημένο γάμο. Αυτό πει Έλληνες ιστορικοί: Σωκράτης (βιβλίο 1, κεφάλαιο 8 ..), Sozomen (βιβλίο 1, κεφάλαιο 22 ..) Και Nikifor (Βιβλίο 8, Κεφάλαιο 19 ..). Η μνήμη αυτής της Paphnutius στα ρωμαϊκά ημερολόγια στηρίζεται 11 ημέρες το μήνα Σεπτέμβριο? στα ρωσικά ημερολόγια, καθώς και στον πρόλογο, δεν σκέφτηκα ποτέ από αυτόν. Ένας άλλος μάρτυρας Paphnutius ήταν επίσης runneth στην αιγυπτιακή έρημο, το θύμα κατά τη βασιλεία του Διοκλητιανού (284-305)., Όταν σταυρώθηκε σε μια χουρμαδιά. Η ιστορία του είναι στον πρόλογο της 25ης Σεπτεμβρίου. Ένας άλλος ήταν Paphnutius της Αλεξάνδρειας, η αιγυπτιακή πόλη, ο πατέρας του Αγίου Ευφροσύνη, η μνήμη μέσα γιορτάζεται την 25η ημέρα του μήνα Σεπτεμβρίου. Ένας άλλος ήταν Paphnutius, επίσης αιγυπτιακή, ανατρέξτε στην μετάνοια Taisiya πόρνη, η μνήμη σημαίνει πραγματοποιείται στην 8η ημέρα του Οκτωβρίου. Ένας άλλος ήταν Paphnutius, ένας μαθητής του Αγίου Μακαρίου Αλεξανδρείας (τη μνήμη του 19 Γενάρη), η οποία λέει πως η ύαινα θηρίο έφερε τυφλή κουτάβι του στην Αγία Μακάριος για να επουλωθούν. Ένας άλλος ήταν Paphnutius, με το παρατσούκλι κέφαλος, που αναφέρεται στο βιβλίο της Rufina (ιστορικός του IV αιώνα) «Proveschaniyah τους Πατέρες,« και στο βιβλίο του Palladio «Lavsaik» (91 ch.), Ο οποίος πήγε ογδόντα χρόνια στα ίδια ρούχα. Στον πρόλογο, υπάρχουν λέξεις, ακόμα και μερικά από Paphnutius? έτσι, 25 Νοεμβρίου είναι η λέξη του μοναχού Paphnutius, έσωσε ο ληστής, πίνοντας ένα φλιτζάνι κρασί? κατά το μήνα της 9ης Μαρτίου, η ημέρα είναι η λέξη του μοναχού Paphnutius, molivshem ο Θεός του είπε, με τον οποίο είναι σαν? και έλαβε μια ειδοποίηση που είναι παρόμοια με το γέροντα του χωριού? Αυτή η ίδια Paphnutius κάτω των 27 του ίδιου μήνα είναι η λέξη που είναι σαν τους τροβαδούρους. Όσον αφορά την προσθήκη Paphnutius, Ονουφριος που βρήκε, δεν έχουμε καμία είδηση. [2] Η Αίγυπτος ήταν η συνήθης ενδιαίτημα πολλών πιστών. Κάτοικος μοναχοί και οι δύο στην κάτω και στη Μέση Αίγυπτο. Ιδιαίτερα γνωστή στην Αίγυπτο Nitrian έρημο, που βρίσκεται στην Κάτω Αίγυπτο, και βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας, πέρα ​​από τον ποταμό Νείλο. Εσωτερική ή σκήτη, έρημος θέσει για λίγες μέρες τον τρόπο coenobite περαιτέρω μοναστήρια της ερήμου. Αυτό ήταν ένα άγριο αμμώδη έρημο, όπου μόνο συναντήθηκαν περιστασιακά κλειδιά με νερό? εδώ δεν υπήρχε πεπατημένη – το μονοπάτι εδώ κατευθύνεται η ροή των άστρων. [3] Η μνήμη την ίδια ημέρα. [4] Kin (από την ελληνική κοίνος – γενική και βίος – ζωή) ονομάζεται κοινοβιακές μονές, το οποίο περιέχει το λογαριασμό των αδελφών της Μονής, και αντί να προσφέρουν την εργασία τους για το κοινό καλό της μονής. [5] Ή Erati. [6] Eli – ο διάσημος προφήτης του Ισραήλ, ο οποίος ήρθε από την Gilead Fesvy, ο οποίος έζησε και έδρασε κατά τις ημέρες του πονηρού Βασιλιά Αχαάβ και Ιεζάβελ. Όλων των προφητών Ηλία διαφέρουν ειδική ζήλο για τη δόξα της Παναγίας. Η ιστορία της ζωής και των δραστηριοτήτων που ορίζονται στο 3 και 4 βιβλία των Βασιλέων του ( 3Tsar 17 :. 20 ? 4Tsar 1: 2 ). Η μνήμη του γιορτάζεται St. Εκκλησία στις 20 Ιουλίου. [7] Η Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού του Κυρίου John – ο μεγαλύτερος των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, ο οποίος διαμορφώθηκε στο γύρισμα των συμφώνων – Παλαιά και την Καινή. Η μνήμη του γιορτάζεται St. Εκκλησία, 24 Ιουνίου, 29 Αυγούστου, 23 Σεπτεμβρίου και σε άλλες ημέρες. [8] Ησαΐας – ο διάσημος προφήτης που έζησε και έδρασε στο βασίλειο της Ιουδαίας κατά τις ημέρες των βασιλιάδων: Οζία, Ιωθάμ, Άχαζ και Εζεκία. προφητείες του σχετικά με τον Κύριο Ιησού Χριστό, έτσι σαφές και βέβαιο ότι ο προφήτης Ησαΐας δικαίως αποκαλείται «ο ευαγγελιστής της Παλαιάς Διαθήκης.» προφητείες του συνθέτουν το σύνολο του βιβλίου, το οποίο περιλαμβάνεται στη Βίβλο. Η μνήμη του είναι κατασκευασμένο από St. Εκκλησία στις 9 Μαΐου. [9] Milliarium – Ρωμαϊκό μίλι, ή ακριβέστερα, το ρωμαϊκό πέτρα Mileva, επειδή στο τέλος της κάθε Milliarium στάθηκε ένα σημάδι πέτρινο πυλώνα. Milliarium ανήλθε σε 8 βήματα (βήμα = 88 οργιές), το οποίο είναι περίπου 1 1/2 μίλι μας. Milev πέτρες διάσπαρτα σε όλη την Ιταλία? συνήθως εγγράψει το όνομα του κατασκευαστή ή του αυτοκράτορα, στην οποία χτίστηκαν. Mileva πρώτη πέτρα, στην οποία ήταν η αρχή του υπολοίπου των λίθων και η οποία συνδέει όλα του δρόμου, ήταν στη Ρώμη, στο ναό του Κρόνου. Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στη Ρώμη, βρέθηκαν τα ερείπια της πέτρας. [10] Ο θάνατος του Σεβ. Ονουφριος ακολουθείται στην IV αιώνα. [11] Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Αίγυπτος, ιδιαίτερα στις περιοχές που βρίσκονται κοντά στον ποταμό Νείλο, ήταν πολύ πλούσια σε χλωρίδα της. Υπάρχει μια αφθονία μεγάλωσε: η χουρμαδιά, η ακακία, μουριές, το βαμβάκι, το ζαχαροκάλαμο, λουλακί και άλλα. [12] Η πόλη Οξύρυνχου ήταν στην Άνω Θηβαΐδα. Ήταν διάσημος για την ευσέβεια των κατοίκων της?σύμφωνα με τον ιστορικό Rufinus (που έζησε στην IV αιώνα), κατέληξε στο φάσμα των μέχρι δέκα χιλιάδες παρθένες και είκοσι χιλιάδες παρθένες. Τώρα – Benezeh χωριό. Όσιος Πέτρος ο Θεοφόρος ο εν Άθω ασκήσας Прп. Петр Афонский.   Фреска церкви Успения Богородицы  в Протате. Афон. Начало XIV в. Мануил Панселин. Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1290 μ.Χ. στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως τής Θεοτόκου  στο Πρωτάτο Καρυές Αγίου Όρους  από τον Μανουήλ Πανσέληνο Прп. Петр.  Фреска. Афон (М-рь св. Павла). 1552 год. Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1552 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Αγίου Παύλου Αγίου Όρους Святой Преподобный Пётр Афонский.  Фреска монастыря Студеница, Сербия. Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης.  Τοιχογραφία (Fresco)  στήν Ιερά Μονή Στουντένιτσα. Σερβία Святой Преподобный Пётр Афонский.  Фреска. Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης.  Τοιχογραφία (Fresco)  Καὶ σοὶ προτείνει δεξιὰν Χριστός, Πέτρε, Σωθέντι γυμνῷ ἐκ θαλάσσης τοῦ βίου. Βιογραφία Πατρίδα του οσίου Πέτρου ήταν η Κωνσταντινούπολη. Οι γονείς του, ευσεβή και διακεκριμένα μέλη της εκεί κοινωνίας, τον είχαν αναθρέψει σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Η εκπαίδευση του Πέτρου, υπήρξε αξιόλογη και με τα προσόντα που ήταν προικισμένος αναδείχτηκε και στρατηγός. Αλλά ο Πέτρος, με τη δύναμη της χριστιανικής ζωής, δεν ξέφυγε από τον ίσιο και φωτεινό δρόμο. Ανέβηκε ψηλά, αλλά έμεινε αγαθός. Και ενώ βρισκόταν μεταξύ των επισήμων και μεγάλων, αγαπούσε να κάνει συντροφιά με τους μικρούς και να επισκέπτεται τα ταπεινά τους σπίτια, για να φέρνει στις στερήσεις και τις θλίψεις τους παρηγοριά και ανακούφιση. Σε κάποια μάχη όμως, νικήθηκε το βασιλικό στράτευμα και ο ίδιος πιάστηκε αιχμάλωτος. Απελευθερώθηκε με θαυμαστό τρόπο και πήρε την απόφαση ν' αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο Χριστό. Πήγε λοιπόν στη Ρώμη, περιηγήθηκε όλα τα χριστιανικά μνημεία, μελέτησε την Ιστορία των αγώνων της Εκκλησίας και κατόπιν έγινε μοναχός. Έπειτα πήγε στο Άγιο Όρος, όπου ασκήτεψε για αρκετά χρόνια μέσα σε μια σπηλιά. Όταν πέθανε οι μοναχοί τον έθαψαν με τιμές, σαν πατέρα και καθοδηγό τους. Ιερά Λείψανα:  Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Αγίου Διονυσίου και Δοχειαρίου Αγίου Όρους και Λειμώνος Λέσβου. Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐν σαρκὶ μιμησάμενοι, ὤφθητε ἐρήμου πολίται, καὶ χαρίτων κειμήλια, Ὀνούφριε Αἰγύπτου καλλονή, καὶ Πέτρε τῶν ἐν Ἄθῳ ὁ φωστήρ· διὰ τοῦτο τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἀεί, τιμῶμεν ἀναμέλποντες· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν πάσιν ἰάματα.

КРАТКОЕ ЖИТИЕ ПРЕПОДОБНОГО ПЕТРА АФОНСКОГО

Пре­по­доб­ный Петр Афон­ский, ро­дом грек, слу­жил во­е­во­дой в им­пе­ра­тор­ских вой­сках и жил в Кон­стан­ти­но­по­ле. В 667 го­ду во вре­мя вой­ны с си­рий­ца­ми свя­той Петр был взят в плен и за­клю­чен в кре­по­сти го­ро­да Са­ма­ры на ре­ке Ев­фра­те....

ΣΥΝΤΟΜΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩΝΙΤΗ

Μοναχός Πέτρου του εν Άθω, ένας Έλληνας από τη γέννηση, υπηρέτησε ως διοικητής στο αυτοκρατορικό στρατό και έζησε στην Κωνσταντινούπολη. Σε 667, κατά τη διάρκεια του πολέμου με τους Σύρους, του Αγίου Πέτρου συνελήφθη και φυλακίστηκε στο φρούριο της πόλης του Σαμαρά στον ποταμό Ευφράτη.

Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα είχε ατονήσει στη φυλακή και να σκεφτόμαστε για το τι αμαρτίες που υπέστη η μάστιγα του Θεού. Άγιος Πέτρος θυμήθηκε ότι μια φορά είχε την πρόθεση να αφήσει τον κόσμο και να πάει στο μοναστήρι, αλλά ποτέ δεν πληρούνται. Άρχισε να τηρήσει μια αυστηρή νηστεία στη φυλακή, προσεύχεται και ζήτησε Νικολό μεσιτεία ενώπιον του Θεού. Αγίου Νικολάου ήρθε στην Αγίου Πέτρου σε ένα όνειρο και τον συμβούλευσε να ζητήσει τη βοήθεια του Αγίου Συμεών. Ενθαρρύνοντας τον κρατούμενο στην υπομονή και ελπίδα, ο άγιος εμφανίστηκε σε αυτόν και πάλι σε ένα όνειρο. Η τρίτη φορά ήταν με τον Άγιο Συμεών πραγματικότητα. St Simeon άγγιξε το προσωπικό του με τις αλυσίδες του Αγίου Πέτρου, και σιδήρου με έλιωσε σαν κερί. οι πόρτες της φυλακής άνοιξαν, και του Αγίου Πέτρου κυκλοφόρησε. Αγίου Συμεών έγινε αόρατο, αλλά Αγίου Νικολάου μεταφέρεται Αγίου Πέτρου στο ελληνικό χερσαία σύνορα. Υπενθυμίζοντας την ευχή, του Αγίου Νικολάου έχει γίνει επίσης αόρατη. Η υιοθέτηση της μοναχικής τρόπο στον τάφο του Αγίου Πέτρου, Αγίου Πέτρου πήγε στη Ρώμη. Αγίου Νικολάου δεν τον αφήσει χωρίς τη βοήθειά του: εμφανίστηκε σε ένα όνειρο και είπε στον Πάπα σχετικά με τις συνθήκες της απελευθέρωσης του Αγίου Πέτρου από την αιχμαλωσία τιμωρήσει τον Πάπα να κουράς ο πρώην κρατούμενος στο μοναχισμό.

Την επόμενη μέρα, σε μια πολυπληθή συγκέντρωση των ανθρώπων κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας, ο Πάπας είπε δυνατά: «Peter, ο οποίος ήρθε από την ελληνική γη, το οποίο Αγίου Νικολάου απελευθερωθεί από τη φυλακή στη Σαμάρα, έλα σε μένα.» Αγίου Πέτρου εμφανίστηκε ενώπιον του Πάπα, ο οποίος τον εκάρη σε μοναχισμού στον τάφο του Αποστόλου Πέτρου. Ο Πάπας δίδαξε Αγίου Πέτρου με τους κανόνες της μοναστικής ζωής και να διατηρείται ο ίδιος μοναχός. Τότε ας πάει με την ευλογία του Αγίου Πέτρου, όπου ο Θεός θα καταδέχονται να το στείλετε.

Αγίου Πέτρου επιβιβάστηκε σε ένα ιστιοφόρο στην Ανατολή. Οι ναύτες, κατά τη διάρκεια μιας διακοπής στην ξηρά, κλήθηκαν να έρθει να του Αγίου Πέτρου για να προσευχηθούν σε ένα σπίτι όπου ο ιδιοκτήτης και όλο το νοικοκυριό θέσει άρρωστο. Αγίου Πέτρου τους θεράπευσε με την προσευχή του.

Στο όνειρο, του Αγίου Πέτρου ήταν η Αγία Μητέρα του Θεού και επισήμανε στον τόπο όπου επρόκειτο να ζήσουν μέχρι το θάνατό του – το Άγιο Όρος. Όταν το πλοίο απέπλευσε παρελθόν το Άγιον Όρος, τότε θα σταματήσει από μόνη της. Αγίου Πέτρου κατανοητό ότι σε αυτό το μέρος θα πρέπει να πάει, και πήγε στην ξηρά. Ήταν το έτος 681. Rev. Peter πέρασε στους χώρους έρημο του Αγίου Όρους, δεν βλέπουμε ένα άλλο πρόσωπο, 53 ετών. Τα ρούχα του κουρελιασμένη, αλλά τα μαλλιά του και η γενειάδα είχε μεγαλώσει και να καλύπτει το σώμα αντί για ρούχα.

Κατά την πρώτη, ο αιδεσιμότατος Πέτρος επανειλημμένα υποβληθεί σε δαιμονικές επιθέσεις. Προσπαθώντας να αναγκάσει τον άγιο να φύγει από το σπήλαιο, οι δαίμονες είχαν τη μορφή ένοπλοι άνδρες, τα άγρια ​​θηρία, και τα ερπετά, έτοιμο να σχίσει το ερημίτης. Αλλά ένθερμη προσευχή προς τον Θεό και τη Μητέρα του Θεού Αποκάλυψη Πέτρου νίκησε τις δαιμονικές επιθέσεις. Στη συνέχεια, ο εχθρός άρχισε να ενεργεί πονηριά. Εμφανίζονται υπό το πρόσχημα του αγοριού που αποστέλλονται σε αυτόν από το σπίτι του, δάκρυα ικέτευσε ο Αιδεσιμότατος αφήσει την έρημο και να επιστρέψει στο σπίτι του. Rev. έκλαψε, αλλά απάντησε χωρίς δισταγμό: «. Μου έφερε στον Κύριο και την Παναγία, χωρίς την άδειά της, εγώ δεν θα πάει μακριά» Μόλις άκουσε το όνομα της Μητέρας του Θεού, ο διάβολος εξαφανίστηκε.

Μετά από επτά χρόνια ο διάβολος πριν την Αιδεσιμότατος ως ένα ανοικτό άγγελος, και είπε ότι ο Θεός διατάζει να πάει στον κόσμο για να εκπαιδεύσει και να σώσει τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη από την ηγεσία του. Ο έμπειρος ασκητής και πάλι απάντησε ότι χωρίς την εντολή της Παναγίας για να μην αφήσει την έρημο. Ο διάβολος εξαφανίστηκε και δεν τόλμησε να ξεκινήσει τον μοναχό. Μητέρα του Θεού φάνηκε να Μεσογειακής Peter σε ένα όνειρο, μαζί με τον Άγιο Νικόλαο και είπε τη γενναία ερημίτης που κάθε 40 ημέρες ένας άγγελος θα τον φέρει ουράνια μάννα. Από τότε, ο μοναχός ο Πέτρος νηστεία για 40 ημέρες, και σχετικά με την τεσσαρακοστή ημέρα υποστηρίχθηκε από το ουράνιο μάννα, που λαμβάνει τη δύναμη για περαιτέρω σαράντα ημέρες αποχής.

Μόλις ένας κυνηγός κυνηγούν μετά από ένα ελάφι είδε το γυμνό άνδρα, κατάφυτος με τα μαλλιά και ζωσμένος για τα φιλέτα με τα φύλλα. Ο ίδιος φοβήθηκε και έτρεξε μακριά. Rev. Peter τον σταμάτησε και του είπε για τη ζωή του. Hunter ζήτησε άδεια για να μείνει μαζί του, αλλά ο άγιος τον έστειλε στο σπίτι. Rev. Πέτρος έδωσε ο κυνηγός ένα χρόνο για την αυτο-εξέταση και τον απαγόρευσε να του πω για τη συνάντηση.

Ένα χρόνο αργότερα ο κυνηγός επέστρεψε με τον αδελφό του, διακατέχεται από έναν δαίμονα, και άλλους δορυφόρους. Όταν μπήκαν στη σπηλιά της Μεσογειακής Πέτρου, και είδε ότι είχε ήδη πεθάνει στο Θεό. Κυνηγός με πικρά δάκρυα είπε συντρόφους του για τη ζωή του Αγίου Πέτρου, και ο αδελφός του, μία φορά άγγιξε το σώμα του αγίου, θεραπεύτηκε. Μοναχός ο Πέτρος πέθανε κατά το έτος 734. λείψανα του ήταν στον Άθω στο μοναστήρι του Αγίου Κλήμεντος. Κατά τη διάρκεια της εικονομαχίας έχουν κρυμμένα, και το 969, μετακόμισε στο Θρακικό χωριό των εικόνων. Με το όνομα του Αγίου Πέτρου του εν Άθω συνδέεται το ιερό διαθήκη της Μητέρας του Θεού σε γήινα κληρονομιά τους – το Άγιο Όρος, το οποίο εξακολουθεί να παραμένει σε ισχύ: «Σε Afonstey Αλίμονο να είναι να ξεκουραστεί, τότε Bo έχει πολλά μου από τον Υιό και Θεό μου που μου δόθηκε, αλλά για να αφορίσει εγκόσμια φήμες και catch-all πνευματική από τη δύναμη των πράξεών τους, η πίστη είναι και η αγάπη από την καρδιά καλώντας το όνομά μου, Tamo χρόνο ζωής του πραγματοποιείται χωρίς θλίψη, και ευσεβή για τις περιπτώσεις της αιώνιας ζωής τους λαμβάνουν: Zelo bo αγαπούν τον τόπο και την hoschu για umnozhiti κατάταξη μοναστική, και το έλεος του Υιού μου και ο Θεός ιδιοκτητριών Tamo δεν inochestvovati να καταστραφεί για πάντα, εάν το yE και κράτησαν για να spasitelnyya εντολές και τη διανομή τους στο βουνό προς τα νότια και βόρεια, και να επικρατήσει το από τον κόσμο για τον κόσμο, και το όνομα του συνόλου hvalno ηλιέλαιο πρέπει να δημιουργήσετε και να υπερασπιστούν εκείνους , άλλοι, όπως Tamo terpelivno θα podvizatisya νηστείας. «

ΠΛΗΡΗΣ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΑΘΩ

Rev. Πέτρος ήταν ένας Έλληνας από τη γέννηση, το βαθμό και το βαθμό του πολεμιστή κυβερνήτη. Πήρε ένα μοναχό για την επόμενη φορά. Μια μέρα ο Πέτρος, μαζί με άλλους στρατιώτες εστάλη στη Συρία [1] στον πόλεμο [2] . Το ελληνικό στρατό νικήθηκε από τον εχθρό? Peter συνελήφθη [3] και, μαζί με πολλούς άλλους φυλακισμένους που κατανέμονται στους Αραβία [4] , στην πόλη Σαμάρα, που βρίσκεται κοντά στον ποταμό Ευφράτη [5] . Εκεί φυλακίστηκε και αλυσοδεμένος σε βαριά δεσμά του σιδήρου. Ενώ στη φυλακή, και σε βάθος συζήτηση την προηγούμενη ζωή του, ο Πέτρος θυμήθηκε τι είχε ονειρευτεί πολλές φορές να παραιτηθεί από τον κόσμο και να γίνει μοναχός. Κατάλαβε τότε ότι ο Θεός τον τιμώρησε αυτό το βαρύ παγίδευσης για το γεγονός ότι προσπάθησε να μην εκπληρώσει τις καλές προθέσεις του. Μετανοώντας της αμέλειας του και θερμά πένθος προηγούμενη ζωή, Peter υπομονετικά υπέμεινε υποφέρουν, η οποία, στο μυαλό του, που του άξιζε.

Έχοντας μείνει στη φυλακή για μεγάλο χρονικό διάστημα και όχι ελπίζοντας να απαλλαγούμε από κανέναν από τους ανθρώπους Πέτρος άρχισε να στείλουν μέχρι τις ένθερμες προσευχές στον Παντοδύναμο Θεό είναι σε θέση να Του, άγνωστα άτομα, τρόπους για να τον απελευθερώσουν από τη φυλακή, όπως κάποτε ο ίδιος έχει εξαντλήσει τον Αδάμ από την κόλαση ( 1 Πέτρου 3 :. 18 -19 ) και πώς ελευθέρωσε τον απόστολο Πέτρο, τον κρατούμενο στη φυλακή από τον Ηρώδη (Πράξεις 12). Την ίδια στιγμή, ο Πέτρος ζήτησε την βοήθεια και ζήτησε mnogosilnyh αναφορές ενώπιον του Θεού, η μεγάλη θαυματουργός Άγιος Νικόλαος, μια βοήθεια σε προβλήματα: Peter είχε από καιρό για το Θεό, μεγάλη πίστη και αγάπη για του Αγίου Νικολάου και συχνά στράφηκε σε αυτόν για βοήθεια. Με την προσευχή του, ο Peter ένωσε μια υπόσχεση: αν παίρνει απαλλαγούμε από τα δεσμά, δεν επιστρέφουν πια στον κόσμο, ούτε καν να πάει στο σπίτι του, αλλά πηγαίνετε αμέσως όπου ο Θεός θα τον στείλει να εκτελέσει την μοναστική κατόρθωμα. Μάλιστα σκέφτηκε, αν μόνο ο Θεός θα τον ελευθερώσει από τα δεσμά, να πάει στη Ρώμη για να είναι εκεί στον τάφο του Αγίου Πέτρου Αποστόλου High, ένα κούρεμα και να πάρει όρκο παραίτηση. Προσεύχεται γι «αυτό, ο Άγιος Πέτρος θέσει την θέση που πήρε τροφή σε δύο ή τρεις ημέρες, και στη συνέχεια, σιγά-σιγά, και, τέλος, για όλη την εβδομάδα εγκατέλειψε. Όταν αυτό έγινε εβδομάδα πλησιάζει στο τέλος του Αγίου Πέτρου ήταν του Αγίου Νικολάου του Χριστού σε ένα όνειρο και είπε:

– Άκουσα την προσευχή σου, πήρε στεναγμούς της καρδιάς σας και να ζητήσετε την ευγενική και ανθρώπινη Θεός σας. Αλλά από τη στιγμή που έκανα δεν ήταν άμεση στην εκπλήρωση των εντολών Του, τότε δεν θα σύντομα θα απελευθερώσει από τα δεσμά, καθιστώντας έτσι σας μια καλύτερη σωτηρία. Αλλά εσείς, για τη διασφάλιση της έλεος του Θεού, μας ενθαρρύνει στο ιερό Ευαγγέλιο με τις λέξεις: «Ρωτήστε και θα πρέπει να δίδεται σας ... Knock, και πρέπει να ανοίξει υμίν» ( Λουκ 11: 9 ), συνεχίζει με αμείωτο ρυθμό να προσφέρουμε προσευχές και χτυπήσει την λαχτάρα την πόρτα του, ότι ο Κύριος, με το έλεός του, σας έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά, και άνοιξε τις πόρτες της φυλακής για σας. Να είστε υπομονετικοί μόνο στην προσευχή, αναμονή για το έλεος του Θεού.

Τούτου λεχθέντος, Αγίου Νικολάου διέταξε ο κρατούμενος Peter ενισχύσει το σώμα σας με το φαγητό και έγινε αόρατος. Μετά την αφύπνιση και την γεύση των τροφίμων, και για άλλη μια φορά ο Πέτρος ειλικρινά προσεύχονταν μέρα και νύχτα με την καλή ελπίδα της λύτρωσης, συνεχώς καλώντας τον βοηθό του Αγίου Νικολάου.

Μετά από λίγο καιρό και πάλι Αγίου Νικολάου εμφανίστηκε σε ένα όνειρο να του Αγίου Πέτρου, στην εικόνα, σαν να θρηνούν τον άντρα και του είπε με ήρεμη και απαλή λέξεις:

– Εγώ, ο αδελφός μου, μπορείτε να είστε σίγουροι, δεν παύει να επαιτούν από εσάς την καλοσύνη του Θεού, αλλά δεν ξέρω για τι, και ποια είναι η τύχη των διακριτικών ευχερειών έκειτο ο Κύριος από την απελευθέρωση σας. Ωστόσο, μην απελπίζεστε από το έλεος Του: φιλεύσπλαχνος Κύριος έχει χρησιμοποιηθεί otlagat εκπληρώσει τα αιτήματά μας για το δικό μας καλό σε κανέναν, μόλις λάβει ζητήσει, δεν παραμελεί τη χάρη Του. Σε αυτή την προσευχή ο Κύριος επιθυμεί από εσάς και άλλους αποδεκτούς εις Αυτόν. Θα σου τηλεφωνήσω ότι σπουδαίος άνθρωπος της προσευχής, η οποία, αν η κλήση ένας διάσωσης, θα έχετε μεσιτεία μου, και πιστεύω ότι αν προσευχηθούμε μαζί για σας, Φιλάνθρωπος Θεός θα μας ακούσει.

– Ποιος, την Αυτού Αγιότητα, – δήλωσε ο Peter Αγίου Νικολάου – ίσως όχι προσευχόμαστε ο Θεός – προσευχή μεσολάβηση σας αποθηκεύονται σε ολόκληρο τον κόσμο: γιατί όλα τα έθνη του Χριστιανικού κόσμου, καταφεύγοντας σε σας, έχετε λάβει την απελευθέρωση από τα προβλήματά τους.

– Ξέρετε, ο Πέτρος, – δήλωσε Αγίου Νικολάου – Συμεών, που ονομάζεται Θεός-δέκτη, όπως ο ίδιος πήρε στα χέρια του Κυρίου Χριστού, έφερε στο ναό, σχετικά με την τεσσαρακοστή ημέρα μετά τη γέννηση;

– Το ξέρω, ο άγιος του Θεού – απάντησε ο Peter – ότι δίκαιος άνθρωπος, που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο ( Λουκ. 2: 25-36 ).

– Τόγκο τόσο εσείς όσο και εγώ, ξύπνιοι στην προσευχή – συνέχισε Αγίου Νικολάου – και στη συνέχεια όλα τα ημιτελή και θα ολοκληρωθεί Συμεών δίκαιος έχει μεγάλη δύναμη και τόλμη ενώπιον του Θεού, κοντά στο θρόνο τον οποίο, από κοινού με τον Όσιο κυρία της Παναγίας Μητέρας του Θεού και του Αγίου Προδρόμου .

Τούτου λεχθέντος, Αγίου Νικολάου αναχώρησε.

Ο Πέτρος, έχοντας αυξηθεί από τον ύπνο, παραδόθηκε και πάλι ένθερμη ικεσία και τη νηστεία τεράστια, καλώντας για βοήθεια, μαζί με του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Συμεών.

Όταν preblagy Θεός, εκλιπαρώ τους μεγάλους αγίους επιθυμούσε Του για να ελευθερώσει από τη δουλεία του πόνου, στη συνέχεια, η θεϊκή συμβουλή του, άγιος Χριστού Nicholas εμφανίστηκε για τρίτη φορά ο Πέτρος, και όχι σε ένα όνειρο, όπως και πριν, αλλά στην πραγματικότητα, και όχι ένα, αλλά μαζί με άγιο Συμεών.

– Πάρτε την καρδιά, ο αδελφός Πέτρος, – είπε ο ιεράρχης – και βάζοντας στην άκρη τη θλίψη, να μας πείτε για τους όρκους σας και το κοινό μεσολαβητή των somolitvenniku μου και συγχαίρω τον ίδιο, για το Θεό, ευχαριστώ.

Peter vozvedshego μάτια, είδα την άγια Συμεών ειλικρινή τρόπο, που περιβάλλεται από την ακτινοβολία, με ράβδο Zlata στο χέρι και ντυμένος στην Παλαιά Διαθήκη ιερατική εφόδ [6] . Στη θέα του αυτό το θαυμαστό γέροντα Peter ήταν τρομοκρατημένος. Άγιο Συμεών είπε επίσης σ «αυτόν:

– Είναι εσείς που με ζήλο ρώτησε τον αδελφό του Νικόλαο για να σας απελευθερώσει από τα δεσμά;

Ο Peter δεν θα μπορούσε τρόμου για να ανοίξει το στόμα τους και λένε Αγίου Συμεών:

– Έχω ugodniche του Θεού – το οποίο έχει αγοραστεί και μεσιτεία του προς το Θεό.

– Για να εκπληρώσει το τάμα του Do – Αγίου Συμεών του είπε – να είναι ένας μοναχός και να περάσουν μια ενάρετη ζωή.

– Ναι, Δάσκαλε, – απάντησε ο Πέτρος – με τη βοήθεια του Θεού, θα εκτελέσει.

Ο άγιος είπε:

– Εάν σας υπόσχονται να εκπληρώσουν, μπορείτε ελεύθερα να περπατήσετε έξω από εδώ και να πάει οπουδήποτε θέλετε: κανένα από τα εμπόδια που δεν μπορεί να σας κρατήσει εδώ.

Τότε ο Πέτρος έδειξε ιερά πόδια του αλυσοδεμένοι με το σίδηρο, και μόνο το St Simeon άγγιξε τα δεσμά της χρυσής ράβδου – σιδήρου λιώσει αμέσως το κερί λιώνει στη φωτιά. Στη συνέχεια, ο Πέτρος σηκώθηκε στα πόδια του, και βλέποντας τη φυλακή ανοιχτό, βγήκε και ακολούθησε την Αγίων Συμεών και Νικολάου. Όταν ήταν ήδη έξω από την πόλη, ο Πέτρος, αφού λάβει υπόψη την κατάστασή τους, είπε:

– Είτε υπάρχει κάτι που βλέπω σε ένα όνειρο;

Στη συνέχεια, Άγιος Συμεών στράφηκε προς αυτόν και είπε:

– Γιατί ρητά διαλυτό αναγνωρίζουν το έλεος του Θεού για ένα όνειρο; Δεν βλέπετε καλά? όπου είστε και ποιος να ακολουθήσετε;

Έχοντας πει αυτό, του Αγίου Συμεών εντολή Αγίου Νικολάου Πέτρος, ο οποίος ακολούθησε την ιεράρχης. Όταν ήρθε η μέρα, του Αγίου Νικολάου ρώτησε τον Πέτρο:

– Μήπως πήρατε κάτι, ό, τι μπορείτε να φάτε στο δρόμο;

– Όχι, κύριε, δεν έλαβε τίποτα – Peter απάντησε.

Στη συνέχεια, του Αγίου Νικολάου τον διέταξε να εισέλθουν στον κήπο, ο οποίος ήταν κοντά στον τόπο και είπε:

– Θα δείτε εκεί έναν άνθρωπο που θα σας δώσει καρπούς. Πάρτε ό, τι θέλετε στο δρόμο, και ας με ακολουθεί.

Peter πραγματικότητα συναντήθηκαν στο πρόσωπο κήπο που του προμήθευσε με τα φρούτα? τη λήψη τους, ο Πέτρος ακολούθησε και πάλι του Αγίου Νικολάου, που συνοδεύεται από ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα και να φτάσει στην ελληνική γη. Στη συνέχεια, Αγίου Νικολάου είπε στον Πέτρο:

– Εδώ, ο φίλος μου, είσαι στη δική τους γη, και να έχουν ελεύθερο χρόνο για να εκπληρώσει το τάμα του. Γεμίστε το σύντομα για να σας πάρει και πάλι στη Σαμάρα φυλακή.

Μετά από αυτά τα λόγια του Χριστού, του Αγίου Νικολάου έγινε αόρατο. Ο Πέτρος, φέρνοντας δόξα στο Θεό και μεσολαβητές του – Αγίου Νικολάου και του Αγίου Συμεών, θέλησε να εκπληρώσει αμέσως την πρόθεσή του. Δεν πήγε στο σπίτι του για να δει τους συγγενείς του, αλλά πήγε στην Παλαιά Ρώμη [7] «να δώσει στον Ύψιστο όρκους σου» ( Παροιμίες 7 :. 14 ) και να τα κάνω όλα αυτά, αυτό που μίλησε για το στόμα του στις ημέρες της θλίψης του. Αγίου Νικολάου του Χριστού, πήρε ο Πέτρος υπό την προστασία του, ποτέ δεν τον άφησε, και όπως και πριν, όταν ο Πέτρος ήρθε από την Αραβία στην Ελλάδα, πιθανότατα τον συνόδευε, και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του από την Ελλάδα στην Ιταλία παρέμεινε αόρατη σε αυτόν. Άγιος Χριστός βλέποντας συνεχώς τον, ο πατέρας του uschedryal φιλότεκνος ή ευγενική δάσκαλο, επιμελήτρια χαρούμενο και επίμονη.

Όταν ο Πέτρος ήρθε στη Ρώμη – Αγίου Νικολάου ήταν ο Πάπας τη νύχτα σε ένα όνειρο, κρατώντας το χέρι του συζύγου της και δείχνοντας τον μπαμπά του, είπε με τη σειρά, να τον απαλλάξει από Σαμαρά φυλακή, και ανέφερε επίσης ότι αυτός ο άνθρωπος έκανε μια υπόσχεση να πάρει ένα κούρεμα κατά τη ο τάφος του Αγίου Πέτρου Αποστόλου High. Ο άγιος και κάλεσε το όνομα της συζύγου και ο πάπας τον διέταξε να το πάρει και σύντομα εκπληρώσει την επιθυμία του. Επαναστατούν από τον ύπνο και να σκεφτόμαστε το όραμα, ο Πάπας πήγε στο High Εκκλησία του Αγίου Πέτρου Αποστόλου γιόρτασαν τη Θεία Λειτουργία την ίδια στιγμή που θέλουν να δουν την πραγματικότητα του συζύγου της, τον οποίο είχε δει σε ένα όνειρο. Όμως, λόγω του γεγονότος ότι η μέρα ήταν Κυριακή, στην εκκλησία ήταν πολλοί άνθρωποι, τόσο ο Πάπας δεν μπορούσε να βρει τα μάτια ανάμεσα σε μια μεγάλη συλλογή από τη μία επιθυμητή. Στη συνέχεια, μετά από μια μακρά αναζήτηση, μπαμπά αναφώνησε δυνατά:

– Πέτρου, προήλθε από την ελληνική γη, το οποίο Αγίου Νικολάου απελευθερωθεί από τη φυλακή στη Σαμάρα – έρχονται σε μένα.

Peter έφυγε αμέσως από το πλήθος και πήγε στον Πάπα και, πέφτοντας στα πόδια του και είπε:

– Εδώ είμαι δούλος σου, Κύριε.

Peter Πάπας εξέφρασε την έκπληξή του για το τι ο ίδιος αποκάλεσε, ο Πέτρος, με βάση το όνομα, όχι, ενώ ο Πάπας είναι μόνο ποτέ δεν τον ήξερα, αλλά δεν έχουμε δει, και ο Πέτρος ο ίδιος σε κανέναν για την απελευθέρωσή του δεν έχουν πει.

Σε αυτό ο πάπας είπε:

– Μην εκπλαγείτε από αυτό, ο Πέτρος, – μου είπε τα πάντα για εσάς, το μεγάλο του Αγίου Νικολάου.

Στη συνέχεια, ο μπαμπάς πήρε με την αγάπη του Πέτρου και τους όρκους του στον τάφο του αποστόλου, όπως υποσχέθηκε. Σύμφωνα postrizhenii μπαμπάς μεγάλο χρονικό διάστημα κράτησε για τον εαυτό του τον Πέτρο, τη διδασκαλία και τον αναθέτοντας στο δρόμο της σωτηρίας, και στη συνέχεια, σύμφωνα με την εντολή του Θεού, που κυκλοφόρησε από τη Ρώμη με αυτά τα λόγια:

– Πηγαίνετε, παιδί μου, όπου κι voskhoschet σας στείλουμε τον Θεό. Χάρη Του, επίσης, να είναι μαζί σας, καθοδηγώντας σας με τον τρόπο και τη διατήρηση από την απάτη του διαβόλου.

Ευλογημένος ο Πέτρος, που υπάγονται στα πόδια του Πάπα, δήλωσε:

– Εκτός από σας – αντίο – αιδεσιμότατος πατέρας, διαφυγής, έναν μαθητή του Χριστού και μια συνεργός του μου sporuchnika Αγίου Νικολάου, και προσεύχονται για μένα, τον αμαρτωλό.

Έχοντας μια ευλογία από τον Πάπα και εύκολη με όλους τους κληρικούς, ο Πέτρος με την ελπίδα της μεσιτείας του Θεού αναχώρησε από τη Ρώμη, που θέλουν να επιστρέψουν στην ελληνική γη. Όταν έφτασε στην παραλία, είδε το πλοίο κατευθύνθηκε ανατολικά, εισήλθε αυτό και απέπλευσε. Ο άνεμος ήταν ευνοϊκή, και το ταξίδι ξεκίνησε με επιτυχία.

Πόσο καιρό έπλευσαν μη σταματήσει και το μόνο που θέλουν ψωμί ανάγκασε τους ναύτες να μείνω ένα χωριό. Στη συνέχεια, οι ναύτες συμψηφιστεί σε ένα από τα σπίτια του χωριού, εκεί για να ψήνουν το ψωμί, και βρήκε τον ιδιοκτήτη και όλα στο σπίτι άρρωστος του. Εδώ, έψησαν ψωμιά, και προσπαθώντας να τους, είπε ένας από του:

– Πάρτε ένα ζεστό ψωμί και τα μεταφέρει στην πηδαλιούχο και τον πατέρα βάρκα.

Όταν έμαθε για τον πατέρα του, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού ζήτησε από τους ναύτες τι ένας πατέρας πλέει μαζί τους. Οι ναυτικοί του είπε ότι κολυμπάει μαζί τους από τη Ρώμη μοναχό Πέτρο.

– Σου, άρχοντες μου παρακαλώ, – στη συνέχεια, στράφηκε προς τον κύριο ναυτικούς, – παρακάλεσε τον πατέρα του για να έρθει στο σπίτι μου για να προσευχηθούν για εμάς, τους αρρώστους, και να μας ευλογήσει. Μετά από όλα, μπορείτε να δείτε ότι είμαστε από αυτή την σκληρή ασθένεια είναι σχεδόν πεθαίνει.

Οι ναυτικοί πήγε και ανακοίνωσε στον πατέρα του γι «αυτό. Peter πρώτο, ταπεινότητα, και δεν θέλουν να ανακαλύψουν τον εαυτό τους, αρνήθηκε να πάει σε εκείνο το πρόσωπο? Στη συνέχεια πήγα, να πείσει και να ενθαρρύνει τις αιτήσεις για την ανθρωπότητα – γιατί ήξερε ότι ο θάνατος ήταν πολύ κοντά στο εν λόγω πρόσωπο. Μπαίνοντας στην μπροστινή πόρτα, είπε, «Ειρήνη σε αυτό το σπίτι και να ζουν σε αυτό» (βλέπε Mt 10 :. 2 ). Σύμφωνα με τον Peter ο ιδιοκτήτης θεράπευσε αμέσως από μια σοβαρή ασθένεια, και το αίσθημα υγιές, γρήγορα σηκώθηκε από το κρεβάτι της ασθενείας, σαν από τον ύπνο, και έπεσε κάτω με δάκρυα ευγνωμοσύνης στα πόδια του μοναχού, φιλώντας τους. Όλοι όσοι έχουν δει θαυματουργή ίαση ήταν κατάπληκτοι, και δόξασαν τον Θεό. Ο ιδιοκτήτης του ιδίου, για να θεραπευτούν, πήρε Μοναχός από το χέρι και περπάτησε μαζί του όλο το κρεβάτι όπου θέσει πονούν. Rev. σημειώνονται κάθε έναν από τους ασθενείς του σταυρού, και είχαν θεραπευτεί από την ασθένεια. Μετά από αυτό, του Αγίου Πέτρου με βιασύνη επέστρεψε στο πλοίο, όπου τα πάντα είναι να τον λάτρευαν ως ένα μεγάλο άγιο του Θεού. Istselevshy ίδιο με όλα τα οικιακά, πήρε το ψωμί, το κρασί και το λάδι, έχω έρθει στο πλοίο να ευχαριστήσω Αιδεσιμότατος που λαμβάνονται για την επούλωση. Ιερά εξήρε το ζήλο του, αλλά διέταξε να μην τον ευχαριστήσω, αλλά ο Θεός? προσφορές, επίσης, δεν θέλουν να πάρουν. Στη συνέχεια, ο άνθρωπος, που υπάγονται με δάκρυα στα πόδια του μοναχού, δήλωσε:

– Αγαπητοί υπηρέτης του Χριστού, αν αυτό το μικρό προσφορές δεν θα δεχτεί από τα χέρια μας, θα υπάρχει χαρά στο σπίτι μας.

Παράλληλα, και οι ναύτες παρακάλεσε τον μοναχό, έτσι πήρε τα δώρα. Και τότε ακριβώς μόλις μοναχός συμφώνησε να τους δεχτεί, και στη συνέχεια, μετά την ευλογία, και αφήστε το πρόσωπο που ήρθε σ «αυτόν, γεννήθηκαν όπως ο ίδιος έδωσε τις ναυτικούς, δοκίμασε τίποτα από αυτό. Το φαγητό που σερβίρεται Deepwater Αιδεσιμότατος ongiya ψωμί, και ένα βράδυ, πίνοντας το ίδιο – μικρό μπολ θάλασσα (πικρό) νερό, ο Κύριος τεθεί σε φρέσκα γι «αυτόν.

Μόλις ο αιδεσιμότατος Peter αποκοιμήθηκε και είδε ένα όραμα για το πιο καθαρό Lady, την Παναγία Μητέρα του Θεού, λάμπει φωτεινότερο φως του ήλιου της ουράνια δόξα, και κοντά σε αυτό – Αγίου Νικολάου, που προέρχονται από το φόβο της. Αγίου Νικολάου, επισημαίνοντας Πέτρος, είπε η Παναγία:

– Mistress! Μπορείτε καταδέχτηκε να απολύεις τον δούλο σου από βαριά ομόλογα που κατέχουν και να του δείξει τον τόπο όπου αποφοίτησε από τη στιγμή της ζωής τους.

– Από το Άγιον Όρος [8] , – πληρούν την Μητέρα του Θεού, – θα ξεκουραστεί. Αυτό το μέρος είναι πολύ μου, που μου έδωσε ο γιος και ο Θεός μου που περιφρονείται εγκόσμια ενθουσιασμό και οι οποίοι αναλαμβάνουν τη δύναμη της πνευματικής εκμεταλλεύεται, με την πίστη και την αγάπη καλώντας το όνομά μου, χωρίς τη θλίψη που διεξάγονται αυτή την προσωρινή ζωή, και για χάρη των φιλανθρωπικών υποθέσεων της κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Αγαπώ τον τόπο και θέλουμε να πολλαπλασιάσουμε την τάξη των μοναχών, η οποία δεν θα υποχωρήσει ποτέ κάτω από το έλεος του Υιού και Θεού μου, αν θα τηρήσει τις εντολές της σωτηρίας. Θα εξαπλωθεί η μοναστική μοναστήρι στο βουνό στα νότια και στα βόρεια, και οι μοναχοί θα έχουν αυτό το βουνό από θάλασσα σε θάλασσα, και το όνομά τους μπορεί να δοξάζεται σε όλο τον κόσμο – Είμαι προστατεύοντας εκείνους που θα ακολουθήσει υπομονετικά τον ασκητισμό στη νηστεία στο Άγιον Όρος.

Ένα τέτοιο όραμα παραχωρημένες να βλέπω την ηγουμένη Πέτρου. Μετά την αφύπνιση, έδωσε χάρη και τον έπαινο στον Θεό, τον Χριστό, την Παναγία του Θεού και μεγάλη πατέρας του Νικολάου. Το πλοίο απέπλευσε επίσης με ούριο άνεμο σύντομα. Αλλά όσο πιο κοντά στην άκρη του Αγίου Όρους, το πλοίο έγινε ακίνητος, παρά το γεγονός ότι ο άνεμος φύσηξε τα πανιά και το μέρος ήταν βαθιά. Στη συνέχεια, οι ναυτικοί με φρίκη άρχισε να ζητήσει ο ένας τον άλλον: «Τι σημαίνει αυτό;» Ο Πέτρος, βλέποντας σύγχυση τους, είπε:

– Παιδιά, πες μου το όνομα αυτού του τόπου.

– Αυτό το Άγιον Όρος – οι ναύτες του είπε.

– Νομίζω ότι για μένα, – τους είπε ιερό, – το πλοίο έγινε ακίνητος. Πάρε με στην παραλία και να αφήσει εκεί. Εάν δεν το κάνετε αυτό, τότε δεν πλεύσει μακριά.

Οι ναύτες, απρόθυμοι να αντισταθεί το θέλημα του Θεού, τη θλίψη έχασε το Άγιο Πατέρα. Ήρθαν κοντά στην ακτή, και έφερε το άγιο έξω από το πλοίο, τον άφησε εκεί, μιλώντας με κλάμα και θρήνος:

– Σήμερα στερούνται της μεγάλης κάλυψης και βοήθεια.

– Ο Θεός της ανθρωπότητας, – τους παρηγοριά ιερό – Είναι παντού και πληροί τα πάντα, Αυτός θα είναι ο σύντροφός σας και θα σας κρατήσει από κάθε κακό.

Τούτου λεχθέντος, ο μοναχός έδωσε ναυτικούς ένα αποχαιρετιστήριο χαιρετισμό στον Κύριο, πλοίο hedge ένα σημάδι του Τιμίου Σταυρού, και ευλογημένα όλα υποστηρίζονται με τον κόσμο με έναν τρόπο. Ο ίδιος πήγε στο βραχώδες μέρος, περνώντας πολλές βάλτους και τα δάση της αβύσσου, μέχρι που βρήκε βιότοπο του για μια πολύ σκοτεινή σπηλιά, όπου υπήρχαν πολλά φίδια, ακόμη και δαίμονες. Πόσες συμφορές που υπέστησαν εκεί από τους αιδεσιμότατο δαίμονες και πόσοι υπέστη μια καταστροφή, είναι αδύνατο να πω. Εδώ, θυμηθείτε να εξοπλίσει μόνο μερικά από αυτά.

Rev. Peter εγκαταστάθηκαν στην προαναφερθείσα σπηλιά, μέρα και νύχτα πέρασε στην προσευχή, αρνήθηκε εντελώς από το φαγητό για δύο εβδομάδες. Ο διάβολος δεν ήταν σε θέση να κινηθεί όπως postnicheskogo υπομονή: μάζεψε όλα υποδοχής του, και τον εξοπλισμό τους, όπως ήταν, με τον πόλεμο, βέλη και τόξα, σπαθιά και δόρατα, ήρθε σε μαίνεται, με μια φοβερή και δυνατές κραυγές στο σπήλαιο, που θέλουν να διώξουν τον άγιο. Στη συνέχεια, ένας από τους δαίμονες, τεντώνοντας τα τόξα, βέλη φοβισμένη άγιος, άλλοι λόγχες? άλλες, επέστησε τα ξίφη τους, με σκοπό να σπάσει τα πλευρά του, μερικές από τις μεγάλες πέτρες πετάχτηκαν με τέτοια δύναμη που το έδαφος τίναξε και το σπήλαιο θα μπορούσε να καταρρεύσει. Μοναχός, δεν ελπίζοντας να παραμείνουν ζωντανοί, μόνο επαναλαμβάνεται:

– Θα πεθάνω εδώ, οπότε αν σας αρέσει ο Θεός μου.

Στη συνέχεια, σηκώνοντας τα μάτια θλίψη του και την αύξηση των χεριών του, αναφώνησε:

– Αγία Μητέρα του Θεού, η Παναγία, να με βοηθήσει, σου υπηρέτης.

Μόλις άκουσα διάβολοι για τον εαυτό τους τρομερό και φοβερό και τα γλυκά και το είδος το όνομα της Μητέρας του Θεού για μας, αφού ο θόρυβος εξαφανίστηκε και ο άγιος, με δυνατή φωνή, ενώ καλεί το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού – «Κύριε Ιησού Χριστέ, δεν με αφήνουν» – πώς να κτυπήσει ή σφεντόνα κυνήγησαν δραπέτη. Από τότε, οι μηχανορραφίες των δαιμόνων πριν ο χρόνος σταμάτησε, και του Αγίου Πέτρου, μένοντας μόνη της, που εξήρε τον Θεό και τον πιο καθαρό Θεοτόκου. Για πρώτη φορά στα ορεινά ενδιαιτήματα Μοναχός φαγητό που σερβίρεται ψωμί, το οποίο σε μια μικρή ποσότητα πήρε από το πλοίο, και στη συνέχεια, όταν το ψωμί βγήκε – χόρτα της ερήμου και άγρια ​​οπωροφόρα δέντρα που μεγάλωσε στο βουνό. Έτσι, Αγίου Πέτρου και βαρεθεί εφ «όσον δεν φέρει από τον ουρανό τον άγγελο του μάννα, τι λένε αργότερα. Τώρα θα μιλήσουμε για.

Μετά από πενήντα ημέρες μετά την εν λόγω διάβολο εχθρός εισβολή και πάλι με μεγάλη δύναμη των δικών τους, ακριβώς όπως την πρώτη φορά, οπλισμένοι με τη ανίκητος πολεμιστής του Χριστού, γι «αυτό ο διάβολος έκανε κάθε θηρίο και κάθε ερπετό ερπετό, που ήταν στο βουνό, έρχονται στο σπήλαιο όπου ο μοναχός ζούσε, και μαζί τους ήρθε όπως ο ίδιος και οι φίλοι του, απευθύνεται επίσης σε μια ποικιλία των ζώων και ερπετών. Στη συνέχεια ανακαλύπτουν κάτι τρομερό και φοβερό: μερικά από τα ζώα σέρνεται στα πόδια του αγίου, άλλοι σφύριζαν μια φοβερή φωνή, και κάποια στόμα ανοίγει και παραμένει σταθερό για τον άγιο, όπως θα καταπιεί τον ζωντανό. Μοναχός για να φροντίσουν τον εαυτό τους το σταυρό του Χριστού, και κάλεσε το όνομα του Θεού και της Παναγίας, κατέστρεψε τη δύναμή τους και τώρα τους οδήγησε μακριά στο θρίαμβο και χαίρονται στον Θεό Σωτήρα μου.

Οι συχνές αγώνες με τους δαίμονες έπρεπε να περάσουν το πρώτο έτος της ζωής του αιδεσιμότατου pustynnicheskogo. Στη συνέχεια, ο διάβολος άρχισε να δελεάσει άλλους τρόπους Μοναχός. Έτσι, πήρε τη μορφή ενός από τους νεαρούς άνδρες, ο Πέτρος, ο οποίος τον υπηρέτησε όταν ήταν στον κόσμο πολέμαρχος? στην εικόνα του αγοριού διάβολος ήρθε στο μοναχό και επέμενε να τον, θέλει να φιλήσει τον άγιο, που είναι γεμάτο από βδελύγματα. Στη συνέχεια, κλαίγοντας, άρχισε να λέει:

– Ακούσαμε, κύριέ μου, που έχουν ληφθεί στον πόλεμο, εκτρέπονται προς Σαμάρα και φυλακίστηκε εκεί σε μια φρικτή φυλακή, και ο Θεός τις προσευχές των αγίων μας, ο πατέρας Νικολάου θα εξαγοραστούν από τη φυλακή και οδήγησε στην ελληνική γη. Ακούγοντας αυτό, όλοι μας – το σπίτι σας, το κλάμα και θρήνος, όπου κι αν φαινόταν, και, παρακάμπτοντας τις πολλές πόλεις και χωριά, που ρώτησε σχετικά. Ανίκανος να βρει χωρίς να γνωρίζουν πού είστε, προσφέραμε μέχρι διακαή ικεσίες με τα δάκρυα του Αγίου Νικολάου ότι έχει αποκαλυφθεί σε μας, όπου μπορείτε – το μυστικό μας θησαυρό – κατοικεί. Αγίου Νικολάου, όλα γρήγορα βοηθός, δεν περιφρονείται προσευχές μας, αλλά αποκάλυψε σε όλους μας για σας, και εμείς, υπηρέτες σου θα χαρούν. Εγώ, πρόβλεψη όλοι έσπευσαν να σου, κύριέ μου, και επαναστάτησε, επέστρεψε στο σπίτι του, προκειμένου να σας όλους όσους θέλουν να δουν το πρόσωπό σας να δείτε, και δόξασαν τον Θεό για σας, ως εκ θαύματος θα λυτρωθεί από τα δεσμά και την αιχμαλωσία. Σχετικά με τη σιωπή δεν ανησυχούν, καθώς υπάρχουν μοναστήρια και άνετο μέρος για να φιμώσουν ερημίτες, και μπορείτε να ζήσουν σε αυτό το μοναστήρι, όπου θέλετε. Επιπλέον, εσείς ο ίδιος: δικαστής με τη δικαιοσύνη: είναι καλύτερα να αγαπούν το Θεό των δύο – ένας ερημίτης στην έρημο, στα φαράγγια των βουνών, επωφελούνται μόνο για τον ερημίτη, ή η ζωή του ευσεβή και θεόπνευστα ο σύζυγός της, διδάσκοντας Πολλοί τη σειρά τους στο Θεό και τους οδηγούς στο δρόμο σωτηρία. Πραγματικά – το δεύτερο καλύτερο, όπως αποδεικνύεται από τον ίδιο τον Θεό στην Αγία Γραφή: «πάρει μπρος, λέει η πολύτιμη από την άθλια, θέλεις είσθαι ως το στόμα μου» (πρβλ Ιερ 15: 19 ). Μετά από όλα, ξέρετε, ότι στην πόλη μας, πολλά βυθισμένη στα βάθη του πάθους και χρειάζεται ένα πρόσωπο που θα είναι σε θέση να τους καλέσει σε μετάνοια. Μπορείτε, κύριέ μου, θα καθοριστεί πιο ανταμοιβή από τον Θεό, αν ήρθε και η μετατροπή τους στο Θεό. Ταυτόχρονα, και εμείς, υπηρέτες σου, με όλη την καρδιά μου όσους αγαπώ, γιατί περιφρονούν, κινείται μακριά από εμάς και κρύβεται στην έρημο;

Αυτό και μοιάζει πολύ με το διάβολο είπε με δάκρυα, έτσι ώστε τα ιερά λίγο αμήχανα και με δάκρυα, είπε:

– Αυτό με οδήγησε όχι ένας άνθρωπος, δεν είναι ένας άγγελος, αλλά ο ίδιος ο Θεός και το πιο αγνό παρθένο και, αν όχι την εντολή τους να πάνε μακριά, εγώ δεν θα αφήσει αυτό το μέρος.

Ο διάβολος είναι, στο άκουσμα του ονόματος του Θεού και της Παναγίας, εξαφανίστηκε αμέσως. Έκπληκτος ιερό μηχανορραφίες των διαβόλων, αλλά προστατεύοντας το σταυρό και κοιτάζοντας το μυαλό σας στο Θεό, έμεινα μόνος.

Μετά από επτά χρόνια του πανούργου εχθρού μετατραπεί και πάλι σε άγγελο φωτός και με συντάσσεται το όπλο στο χέρι του, έγινε κοντά στο σπήλαιο, φώναξε:

– Πέτρος, δούλος του Χριστού, έλα σε μένα, και εγώ θα σας πω τα καλά νέα.

– Ποιος είσαι, – απάντησε ο άγιος, – ο οποίος θέλει να διακηρύξουμε τα καλά νέα;

– Είμαι ο Αρχάγγελος του Κυρίου – δημοσιεύτηκε κακούς prelestnik – αποστέλλονται σε εσάς. Να είναι ισχυρή, να είναι καλής θάρρος, να χαρούμε και να χαίρονται, επειδή είστε προετοιμασμένοι για ένα ένδοξο θρόνο του Θεού και του άφθαρτος στέμμα. Τώρα, αφήστε αυτό το μέρος και να πάει στον κόσμο για να επωφεληθούν πολλά. Μετά από όλα, η πηγή του νερού είναι κοντά σας, στέρεψε από την εντολή του Θεού για να peremerli από την έλλειψη νερού όλα τα ζώα, φοβούμενοι σας.

Λέγοντας αυτό, πανούργος εχθρός έστειλε άλλη καθυστέρηση δαίμονας, σύμφωνα με το επίδομα του Θεού, για το ρεύμα. Αγίου Πέτρου στο ταπεινότητα, διότι ανταποκρίνονται σε κολακευτικά λόγια του διαβόλου:

– Ποιος είμαι – όπως ένα σκυλί βρώμικο για μένα ήταν ο Αρχάγγελος του Κυρίου;

– Μην εκπλαγείτε με αυτό, ο υπηρέτης του Κυρίου, – απάντησε ο διάβολος. – Αυτή τη στιγμή έχετε ξεπεράσει ο Μωυσής και ο Ηλίας και ο Daniel, και Ιώβ, ο Μωυσής και ο Ηλίας θα ξεπεράσει νηστείας, Daniel – ερπετά και τα ζώα που θα κλείσει το στόμα του Ιώβ – υπομονή του, και ως εκ τούτου θα πρέπει να ονομάζεται μεγάλη στους ουρανούς. Σηκωθείτε και να δούμε – το νερό αποστραγγίζεται μακριά – να πάει σε μοναστήρια που βρίσκονται στον κόσμο? Θα είμαι μαζί σας, και μέσα από σένα εγώ θα σώσει πολλές, λέει ο Κύριος των δυνάμεων.

– Ας γίνει γνωστό σε σας, – απαντά στην δαίμονα άγιος – δεν φεύγω εδώ μέχρι τότε, μέχρι να μου δείξει αυτό, ο βοηθός μου – Αγία Μητέρα του Θεού και ζεστά τα προβλήματα του προστάτη μου – Αγίου Νικολάου.

BES, στο άκουσμα του ονόματος της Παναγίας και του Αγίου Νικολάου, εξαφανίστηκε αμέσως. Ο άγιος, γνωρίζοντας εξαπάτηση του διαβόλου, και μαζί με αυτό, και ανικανότητα του, στράφηκε προς τον Θεό, λέγοντας:

! – Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός μου, αυτό είναι εχθρός μου, όπως ένα λιοντάρι περπατά περίπου επιδιώκουν να με καταβροχθίσει (κθ. 1 Πέτρου 5: 8 ), αλλά δυνατά το χέρι του Μπορείτε να μου προστατεύονται, δούλος σου. Σας ευχαριστώ, όπως μπορείτε στροφή μακριά από μένα? Παρακαλώ, Κύριε Preblagy δεν με αφήνει μέχρι το τέλος.

Στο τέλος της ημέρας, τη νύχτα, σε ένα όνειρο, ο αιδεσιμότατος Πέτρος ήταν ένα ασθενοφόρο βοηθός χριστιανικής φιλανθρωπικής κυρία, η Παναγία Μητέρα του Θεού, μαζί με τον Άγιο Νικόλαο και είπε:

– Τώρα δεν πρέπει να φοβόμαστε της τεχνάσματα του διαβόλου, ο Θεός είναι μαζί σου. Άγγελος του Κυρίου το πρωί για να σας επισκεφθεί και να σας φέρει μάννα για να φάει, όπως ήταν κάθε σαράντα ημέρες κατά τη διάρκεια της ζωής σας πρόσταξε ο Θεός να το πάρετε για το φαγητό σας.

Με το μάννα στην Αγίου Πέτρου, η αμόλυντη Μητέρα του Θεού είπε:

– Αυτό είναι ότι τα τρόφιμα θα φέρει στο κάθε σαράντα ημέρες της ζωής σας.

Τούτου λεχθέντος και αφού δίδαξε τον κόσμο για να του Αγίου Πέτρου, την κυρία αναχώρησε απ «αυτόν. Ο Πέτρος, έχοντας πέσει κάτω, φίλησε τον τόπο όπου στάθηκε στα πόδια της Παναγίας και του Αγίου Νικολάου. Το πρωί ήρθε ο άγγελος του Θεού, προανήγγειλε ως Μητέρα του Θεού, έφερε Peter ουράνια τροφή, και αφήστε τον μοναχό, αναχώρησε. Στη συνέχεια, ο Πέτρος έδωσε χάρη στον Θεό και την Παναγία πιο καθαρό, και στη συνέχεια έφαγαν το μάννα, τον έφερε αγγελικά χέρια, και έτσι να ενισχύσει ό, τι μπορούσε για να μείνει για σαράντα μέρες χωρίς τροφή. Στη συνέχεια, μετά από κάθε σαράντα ημέρες, ο άγγελος έφερε την ηγουμένη μάννα, και του Αγίου Πέτρου είναι ενισχυμένο για σαράντα ημέρες. Έτσι, ο μοναχός που δαπανάται στη σιωπή, νηστεία και προσευχή στο «53. Προς το παρόν, έχουμε σταματήσει όλες τις μηχανορραφίες του διαβόλου, η οποία, ειδικότερα, είναι συχνά συγχέεται με την αρχή του Πέτρου: φαντάσματα, τα όνειρα, τους φόβους οδηγήθηκαν μακριά με τη βοήθεια του Θεού. Έχοντας ζήσει στο βουνό για πολλά χρόνια, ο μοναχός δεν είδε ένα ανθρώπινο πρόσωπο, δεν είχε ρούχα για να καλύψει τη γύμνια του σώματός του, και τίποτα που χρειάζεται για την ανθρώπινη φύση, ο ουρανός ήταν εξώφυλλο του, και το κρεβάτι του εδάφους. Το καλοκαίρι, ο ήλιος καμένης θερμότητα του, και το χειμώνα ήταν κατάψυξη από το κρύο: όλα αυτά υπόμεινε για χάρη της αγάπης του Θεού και το μέλλον ανταμοιβή.

Όταν ο Θεός θέλησε να ανοίξει τον υπηρέτη του για τους ανθρώπους, ενώ ψάχνει για ειδική περίσταση του συνέβη στη συνέχεια. Ένας κυνηγός πήρε το τόξο του και φαρέτρα, πήγε για κυνήγι στο Άγιο Όρος. Έχοντας βραχώδη μέρη, βαθιές κοιλάδες διασχίζεται από υψηλή και μέρος του λόφου, ήρθε στον τόπο όπου ο αιδεσιμότατος Peter πέρασε αγγελική ζωή. Όταν ο κυνηγός πλησίασε αυτό το μέρος, είδα ένα μεγάλο ελάφι έτρεξε έξω από το δάσος, το οποίο, παίζουν, τρέχουν μακριά μπροστά του. Βλέποντας τα όμορφα ελάφια, ένας κυνηγός τον κυνήγησε και ακολούθησε, προσπαθώντας με αυτό, όλη την ημέρα πυροβολούν, μέχρι το ελάφι κατά την κρίση του Θεού, δεν κατευθύνθηκε προς την σπηλιά του Μοναχού, και της οποίας έγινε ακόμα. Hunter, βλέποντας το ελάφι, είδε στη συνέχεια, το δικαίωμα του ζώου, το γυμνό άνδρα με μια παχιά γενειάδα, τα μαλλιά του, να κατεβαίνει προς τα φιλέτα, του οποίου το σώμα τους έχει αποκτήσει, όπως και τα ζώα. Βλέποντας τον μοναχό, κυνηγός τρομερά φοβισμένος και έτρεξε πίσω. Στη συνέχεια του Αγίου Πέτρου, σημειώνοντας ότι ο κυνηγός έσπευσε πίσω, του μίλησε με δυνατή φωνή, λέγοντας: «Αδελφέ! Γιατί είσαι φοβισμένος και τρέχει μακριά από μένα; ​​Μετά από όλα, είμαι απλά ένα ανθρώπινο ον, όπως εσείς, δεν είναι μια δαιμονική φάντασμα όσο νομίζατε. Επιστροφή και έρχονται σε μένα, και εγώ θα σας πω τα πάντα για τον εαυτό μου, επειδή ο Κύριος σας έστειλε εδώ. «

Hunter, στο άκουσμα της φωνής του, σταμάτησε και πήγε στο Αιδεσιμότατος Πατέρας τον καλεί με φόβο. Ιερά ενθαρρύνονται κυνηγό, τον αγκάλιασε και φίλησε τον Κύριο, και κάθισε κάτω και άρχισε να του μιλάει με λεπτομέρεια λέει όλα για τον εαυτό τους: πώς, ως πολέμαρχος, συνελήφθη στον πόλεμο, όπως περιλαμβάνεται στη φυλακή Σαμαρά, ως φαινόμενο του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Θεού-δέκτη Συμεών ξεφορτώθηκε τα ομόλογα που έφτασαν στη Ρώμη και ήρθε πίσω έξω όπως ο ίδιος εγκαταστάθηκε στο βουνό και πώς να πολεμήσει, τι να φάει και πόσα χρόνια έζησε σε απομόνωση, με μια λέξη, ο κυνηγός είπε όλη του τη ζωή. Hunter ήταν έκπληξη, ακούγοντας την ιστορία του αγίου, ήταν τρομοκρατημένος και είπε με συγκίνηση:

– Τώρα ξέρω ότι ο Κύριος με επισκέφτηκε στο έλεός σου: Εκείνος μου επέτρεψε να δω το μυστικό του αγίου του – εσείς, ο πατέρας. Από αυτήν την ημέρα είναι πάντα μαζί σας, ένας υπηρέτης του Θεού.

– Μην είσαι τόσο, παιδί μου, – είπε αυτό μοναχός. – Πρώτα επέστρεψε στο σπίτι του και να αποδείξει τον εαυτό σας αν θα μπορούσε να εκτελέσει κατορθώματα postnicheskie και ερημίτης; Μια εαυτό σας δοκιμή αυτή: αποχή από το κρέας, το κρασί, το τυρί και το βούτυρο, και ιδιαίτερα από τη σύζυγό του, τον πλούτο τους για να δώσουν στους φτωχούς, προσευχόμαστε επιμελώς, και νηστείας, δοκιμάζοντας τον εαυτό του προσβεβλημένο ψυχή. Έτσι, ένα χρόνο και μετά από αυτόν να έρθει σε μένα, και ότι θα ευχαριστήσει το Θεό, τότε θα πρέπει να πληρούν.

Έχοντας πει αυτό, ο άγιος έδωσε ο κυνηγός μια προσευχή και την ευλογία του αρραβώνα. Στη συνέχεια, αναφερόμενος στην δική του, και είπε προς αυτόν αποχαιρετιστήριο:

– Ο γιος μου! Πήγαινε με ειρήνη και το μυστήριο θα σας πω, κανείς δεν αποκαλύψει: θησαυρός, το οποίο είναι γνωστό σε πολλούς, αυτό μπορεί να κλαπεί.

Hunter υποκλίθηκε στον άγιο και πήγε, δοξάζοντας και ευχαριστώντας τον Θεό που παραχωρημένες να δείτε στη σάρκα και να μιλήσετε με αυτό άγιος του. Φτάνοντας στο σπίτι, ο κυνηγός έχει εκπληρώσει όλα αυτά που του είπε ένας άγιος.

Ένα χρόνο αργότερα, ένας κυνηγός με δύο μοναχούς, και ο αδελφός του πήγε στο πλοίο και σταμάτησε απέναντι από τον τόπο όπου ο Άγιος Πέτρος διέμενε. Βγαίνοντας από το πλοίο, πήγαν κατευθείαν στην κορυφή της ερήμου. Στο δρόμο προς τον τόπο όπου ο άγιος έζησε, κυνηγός, αναγκάζονται από την αγάπη ζεστό, νικώντας όλους έσπευσε στο σπήλαιο. Βρήκε τον πατέρα Αιδεσιμότατος βρίσκεται νεκρός στο έδαφος, τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος του σταυρωτά, αξιοπρεπώς έκλεισε τα μάτια του, και σε άλλα μέρη του σώματος για να πω την opryatany [9] . Βλέποντας αυτό, ο κυνηγός ήταν τρομοκρατημένος και, πάνω από το σώμα του μοναχού, έχει γίνει πολύ κραυγή. Όταν οι σύντροφοι κυνηγός έρθει και να δει αυτό το θαυμαστό νεκρός και ο φίλος του, κλαίγοντας πάνω του, ρωτήθηκε:

– Ποιος βρήκε νεκρό, και γιατί κλαις έτσι διαιτητή γι «αυτόν;

Στη συνέχεια, ο κυνηγός, με δάκρυα και λυγμούς τους είπε με λεπτομέρειες τη ζωή του μοναχού, καθώς το άκουσε από τα χείλη του μοναχού στο παρελθόν το καλοκαίρι. Παραμύθι από τα υπέροχα έργα του νεκρού πατέρα αγγίζει τις καρδιές αυτών που άκουσαν: ότι έκλαψε πικρά δάκρυα, που επιθυμεί ο ίδιος δεν έζησε για να δει αντάξια τόσο μεγάλη υπηρέτης του Θεού και να του μιλήσω. Αδελφός κυνηγός με ένα ακάθαρτο πνεύμα, μόλις άγγιξε τα λείψανα του αγίου του Θεού, κάποτε επουλωθεί. Ο δαίμονας τον έριξε στο έδαφος με μια δυνατή κραυγή:

– Αχ, Πέτρο! Μήπως σας αρκετά ώστε να με οδήγησε έξω από den μου? και τώρα είστε με κλοτσιές έξω από αυτό και το σπίτι μου!

Με αυτά τα λόγια βγήκε σαν καπνός από έναν άνθρωπο ο οποίος ήταν ξαπλωμένος νεκρός στα σίγουρα. Μετά από λίγο σηκώθηκε ήχου στο σώμα και το μυαλό, και είπε στον αδελφό του:

– Σας ευχαριστώ, ο αδελφός μου – γιατί με έφερε εδώ για το καλό μου, – στη συνέχεια, πέφτουν με τα λείψανα του μοναχού, Θεραπεία με χαρά και ευγνωμοσύνη, τους φίλησε. Μετά από αυτό, λαμβάνοντας λείψανα του αγίου του Θεού, που τους μετέφερε στην ακτή και, βάζοντας στη βάρκα του, πήρε τους σε ένα αρκετά γνωστό μέρος που βρίσκεται υπό την εποπτεία του Μακεδονικού? ακρόαση σχετικά με τις πολλές θεραπείες, που απορρέουν από τα λείψανα του αγίου, επίσκοπος της πόλης από τον κλήρο της πήρε tselbopodatelnye τα λείψανα του Αγίου Πέτρου, τους υπέστη με την τιμή στην επισκοπή του και επένδυσε με τις γεύσεις στο πολύτιμο καρκίνου, δεδομένου ταφή στην εκκλησία, μετά από τρεις ημέρες και trehnoschnyh εθνικό εξύμνηση της Υπεραγίας Τριάδος , Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα – τον Θεό, με όλο το πλάσμα δοξάζεται πάντα, τώρα και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

σημειώσεις

[1] Συρία – μια περιοχή στην ανατολική ακτή της Μεσογείου.

[2] Με τους Άραβες.

[3] Σε 667 χρόνια.

[4] Αραβία – μια τεράστια νοτιο-δυτική χερσόνησος της Ασίας, χωρίζεται από την ασιατική ήπειρο και τον Περσικό Κόλπο είναι δεσμευμένο στο στερεό έδαφος της Συρίας Αραβική πεδιάδες της ερήμου.

[5] Η μεγάλη ασιατική ποταμού, σε συνδυασμό με τις Τίγρη, κύριο συστατικό του είναι το σύστημα νερού.

[6] Το εφόδ – το εξωτερικό ρούχο του αρχιερέα, που αποτελούνταν από δύο κομμάτια του υλικού, υφαντά χρυσού, λινό και μαλλί σε τρία χρώματα: Υάκινθος, μοβ, κόκκινο? κομμάτια στους ώμους της ύλης συνδέονται δύο πλευρές, η οποία έλαμψε στις 12 πέτρες, με τα ονόματα των φυλών του Ισραήλ? το κάτω άκρα του εφοδ, ταινίες πρόσδεσης. Ιερείς είχαν επίσης ένα απλό λινό εφόδ.

[7] Έτσι ονομάζεται Ρώμη, που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Τίβερη στην Ιταλία, σε αντίθεση με τη Νέα Ρώμη, δηλαδή, Κωνσταντινούπολη.

[8] Όρος Όρος (Άθως), στην ελληνική. Άγιον όρος – Άγιον Όρος – μια στενή ορεινή χερσόνησο, προεξέχει έξω στο Αρχιπέλαγος (Αιγαίο Πέλαγος), που είναι γνωστή ως το κέντρο της μοναστικής ζωής για την ελληνική Ανατολή. Μοναστική ζωή εμφανίστηκε εδώ κατά την αρχαιότητα, αν και λίγο αργότερα από ό, τι στη Συρία και την Παλαιστίνη. Για τη Ρωσική εκκλησία Αγίου Όρους είχε στο παρελθόν, στο XVII αιώνα, έχει μεγάλη σημασία. Εδώ ο πατέρας κούρεμα του ρωσικού μοναχισμού του Αγίου Αντωνίου? εδώ λήφθηκε Στουδίου τσάρτερ prep. Θεοδόσιος για (Σπήλαια) το μοναστήρι του, που εντάχθηκαν αργότερα, σύμφωνα με τον χρονικογράφο, και σε άλλα μοναστήρια? Εδώ στα πλούσια μοναστική βιβλιοθήκες έλαβε την πιο διαδεδομένη εκείνη την εποχή, τη θρησκευτική εκπαίδευση, μοναχοί μας, ο οποίος πήγε στο Άγιο Όρος (π.χ.., Prep. Neil Sora ).

[9] St. Peter πέθανε περίπου 734

Καὶ τὴν ἑνὸς χιτῶνος ἐντολήν, Πάτερ,
Ὑπερβέβηκας, γυμνητεύσας εἰς τέλος.
Δωδεκάτῃ ἀχίτωνα Ὀνούφριον ἐκ βίου ἦραν.

Βιογραφία
Από τις μεγαλύτερες ασκητικές φυσιογνωμίες των αιγυπτιακών έρημων ο Ονούφριος, καταγόταν από την Περσία.

Святые Петр Афонский и Онуфрий. Икона. 

Греция. До 1577 г. 47 х 32. Монастырь Дионисиат (Афон).

Όσιοι Πέτρος ο Αθωνίτης και Ονούφριος. Εικόνα τού έτους 1577 μ.Χ.

στην Ιερά Μονή Διονυσίου Άγιον Όρος

Прпп. Онуфрий и Петр. Икона. Афон. XVII в. 33.2 х 23.9. Из собрания П.И. Севастьянова. До 1922 в Румянцевском музее. ГИМ. Москва.

Όσιοι Ονουφριος και Πέτρος. Εικόνα τού 17ου αιώνα μ.Χ. από το Άγιον Όρος.  Συλλογή τού Sevastyanov Πιότρ Ιβάνοβιτς

(1811-1867) . Μέχρι το 1922 στο Μουσείο Ρουμιάντσεφ. GIM. Μόσχα.

Прпп. Макарий, Онуфрий, Петр Афонский. Икона (таблетка). Новгород. Конец XV в. 24 х 19. Из Софийского собора. Новгородский музей.

Όσιοι Μακάριος , Ονουφριος και Πέτρος ο Αθωνίτης. Εικόνα τού τέλους τού 15ου αιώνα μ.Χ. από  τον Καθεδρικό Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας. Νόβγκοροντ Τώρα ευρίσκεται στο Μουσείο Νόβγκοροντ. Ρωσία

Από παιδί ακόμα έδειχνε φλογερό πόθο ολοκληρωτικής αφιέρωσης στο Θεό. Σε νεαρή ηλικία, εντάχθηκε σε μια κοινοβιακή αδελφότητα, όπου για αρκετά χρόνια ασκήθηκε στην πνευματική και σωματική εγκράτεια και στην υπακοή. Η μεγάλη του ταπεινοφροσύνη έκανε τους αδελφούς του να τον αγαπήσουν πολύ. Όταν ωρίμασε περισσότερο στην ηλικία ο Ονούφριος θέλησε να πάει βαθύτερα στην έρημο, να γνωρίσει και να μιμηθεί τη ζωή των εκεί ασκητών της. Με μεγάλη λύπη η αδελφότητα άφησε ελεύθερο το επίλεκτο αυτό μέλος της. Αφού βάδισε αρκετά μέσα στην έρημο, συνάντησε την καλύβη του ερημίτη Ερμία, που με θεία αποκάλυψη τον περίμενε. Ο Ερμίας τον οδήγησε σε μια καλύβη, κάτω από έναν πελώριο φοίνικα, που δίπλα κελάρυζαν τα νερά μιας καθάριας πηγής.

Святой Преподобный Онуфрий Великий

Фрагмент Фреска 1191 год. 

церкви Св. Георгия в Курбиново.

Όσιος Ονούφριος. 

Τμήμα τοιχογραφίας (Fresco) τού έτους 1191 μ.Χ.

στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Κουρμπίνοβο.

Κράτος τών Σκοπίων

 Σύμφωνα με μελέτες τοιχογραφιών, θεωρείται ότι ο Ιερός Ναός κτίσθηκε το 1191 από τους Βυζαντινούς  (L. Hadermann-Misguich. Kurbinovo: Les Fresques de Saint-Georges Et La Peinture Βυζαντινό Du Xiie Siecle ) 

Прп. Онуфрий. 

Мануил Панселин. 

Фреска. Афон (Протат). Около 1290 г.

Όσιος Ονούφριος. 

Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1290 μ.Χ.

στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως τής Θεοτόκου στο Πρωτάτο 

Καρυές Αγίου Όρους από τον Μανουήλ Πανσέληνο

Прп. Онуфрий (фрагмент). 

Фреска Скита монастыря прп. Неофита Кипрского. Кипр. 1183 год.

Όσιος Ονούφριος. 

Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1183 μ.Χ.

στην Ιερά Μονή Αγίου Νεοφύτου τού Εγκλείστου. Πάφος. Κύπρος

Святой Преподобный Онуфрий Великий.

 Фреска XIV век.церкви Богоматери Одигитрии в Пече,

 Косово, Сербия.

Όσιος Ονούφριος. 

Τοιχογραφία (Fresco) τού 14ου αιώνα μ.Χ.

στον Ιερό Ναό  τής Παναγίας της Οδηγήτριας

στην  Πατριαρχική Ιερά Μονή Πεκίου (Πέτς)

Κοσσυφοπέδιο, Σερβία

Ο ακριβής χρόνος που η  Πατριαρχική Ιερά Μονή  ιδρύθηκε τσο Πετς, δεν είναι γνωστός, αν και κατά τη διάρκεια της ζωής του Αγίου Σάββα υπήρχαν Μετόχια (η Εκκλησία πώλησης) κατοικία του τότε Αρχιεπισκόπου. Στη μέση του 13ου αιώνα μ.Χ., ο Αρχιεπίσκοπος Arseny ανέφειρε σε αυτό το μέρος ένα Ναό των Αγίων Αποστόλων, στον οποίο εκατό χρόνια αργότερα προστέθηκαν οι Ιεροί Ναοί τού Αγίου Δημητρίου, τής Παναγίας Οδηγήτριας και τού Αγίου Νικολάου. Σύντομα ήταν όλοι ενωμένοι κάτω από μια στέγη.

Святой Преподобный Онуфрий Великий. 

Фреска  Около 1395 года.

монастыря Рамача, Сербия.

Όσιος Ονούφριος. 

Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1395 μ.Χ.

στην Ιερά Μονή Ραμάτς. Σερβία

(Κοντά στο χωριό Ramach υπάρχει ένα μοναστήρι με το ίδιο όνομα. Η μοναστική εκκλησία έχει ορθογώνιο σχήμα, ο πύργος της εκκλησίας είναι οκταγωνικός στο εξωτερικό και γύρω από το εσωτερικό. Ο ναός είναι χτισμένος από μεγάλες τετράγωνες πέτρινες πλάκες. Τα τείχη μέσα είναι ζωγραφισμένα από μακεδόνες κυρίους, οι οποίοι έφυγαν εδώ από τους Τούρκους τον 14ο αιώνα. Η μονή διατηρεί αρχαίες τοιχογραφίες. Το 1955 δόθηκε στο μοναστήρι το καθεστώς ενός αντικειμένου ιστορικής αξίας)

Святой Преподобный Онуфрий Великий. 

Фреска 1388 - 1389 годы.  церкви Святого Андрея на Треске (Андрияш),  

Иконописец митрополит Йован Зограф.

Όσιος Ονούφριος. 

Τοιχογραφία (Fresco)  μεταξύ τών ετών 1388 - 1389 μ.Χ. 

στον Ιερό Ναό Αγίου  Αποστόλου Ανδρέα στο Treske (Andriyash)

κοντά στην πόλη των Σκοπίων

έργο τού Μητροπολίτ Ιωάννη τού Β΄(Ζωγράφου)

 καί τού αδελφού του Ιερομονάχου Μακαρίου

Святой Преподобный Онуфрий Великий. 

Фреска XIV век.монастыря Зрзе

Όσιος Όνούφριιος.

Τοιχογραφία (Fresco) τού  14ου αιώνα  μ.Χ. 

στην Ιερά Μονή Ζρζε. Κράτος τών Σκοπίων

 Η Ιερά Μονή διαθέτει δύο Ιερούς Ναούς:  της Μεταμόρφωσης τού Σωτήρος που κτίσθηκε τον 9ο αιώνα και έναν άλλον αφιερωμένο στους Αγίους Πέτρο & Παύλο (κτισμένος τον 14ο αιώνα). 

Прп. Онуфрий.  

Фреска. Афон (Дионисиат). 1547 г.

Тзортзи (Зорзис) Фука. 

Όσιος Όνούφριιος.

Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ. 

στην Ιερά Μονή Διονυσίου Άγιον Όρος

έργο τού αγιογράφου Τζώρτζη (Ζώρζης) Fuca 

Святой Преподобный Онуфрий Великий. 

Фреска . Конец XIV века.

собора Христа Спасителя в Цаленджихе, Грузия

 Иконописец Мануил Евгеник.

Όσιος Όνούφριιος.

Τοιχογραφία (Fresco) τού τέλους  τού14ου αιώνα μ.Χ. 

στον  Καθεδρικό  Ιερό Ναό του Σωτήρος Χριστού 

στην Τσαλαντζίκχα της Γεωργίας.

έργο τού αγιογράφου Μανουήλ  Ευγενικού

 ( φορτίο წალენჯიხის მაცხოვრის საკათედრო ) είναι μια μεσαιωνική εκκλησία στην πόλη Tsalenjikha , Samegrelo και Zemo-Svaneti περιοχή , η οποία βρίσκεται στη Γεωργία .

Ο καθεδρικός ναός βρίσκεται υπό τη δικαιοδοσία της μητροπολιτικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Γεωργίας Ζουγκντίδη και Τσαίσσκι. Ο καθεδρικός ναός Tsalendzhikhsky είναι γνωστός για έναν μοναδικό κύκλο ζωγραφικών έργων , που έγινε στο επονομαζόμενο παλαιολογικό ύφος, προσκεκλημένο από τον κύριο της Κωνσταντινούπολης [1] .

Η δίγλωσση ελληνικο - γεωργιανή επιγραφή στη νοτιοδυτική στήλη του ναού λέει ότι ο ναός ζωγραφίζεται από τον Βυζαντινό καλλιτέχνη από την Κωνσταντινούπολη Μανουήλ Ευγενικό , ο οποίος προσλήφθηκε από τον Vamak Dadiani (από 1384-1396 ), ανώτατο γεωργιανό αξιωματούχο ( mandururukhutssesi - Υπουργός Εσωτερικών ). Στη γεωργιανή επιγραφή στη βορειοδυτική στήλη αναφέρονται δύο άλλα πρόσωπα - ο Μαχαρόμπελη Κακαλιά και ο Ανδρόνικ Γκαμπιούλαβα - αποστέλλονται για να φέρουν τον Έλληνα καλλιτέχνη στη Γεωργία. Τον 17ο αιώνα, ανακαινίστηκαν παλιές τοιχογραφίες με εντολή του επισκόπου Yevdemon Jiani , ενώ κάτω από τον Levan II Dadiani το εσωτερικό του παρεκκλησίου δίπλα στην εκκλησία καλύφθηκε με νέες τοιχογραφίες. Από αυτές τις μεταγενέστερες εικονογραφικές προσθήκες, σώζονται μόνο θραύσματα μέχρι σήμερα, μεταξύ των οποίων ένα πορτρέτο της οικογένειας του Levan Dadiani στο νότιο τοίχο του παρεκκλησίου.

Ο ζωγράφος Eugenicos είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα της Παλαιολογικής Αναγέννησης [2] . Το εικονογραφικό πρόγραμμα της τοιχογραφίας της εκκλησίας είναι περίπλοκο και πολύ ενδιαφέρον, συμπεριλαμβανομένων πολλών θεμάτων που δεν είναι συνηθισμένα για τη μεσαιωνική ζωγραφική της Γεωργίας. Μαζί με τις ελληνικές επιγραφές, οι τοιχογραφίες στις καμάρες υπογράφονται στο γεωργιανό. Προφανώς, οι τοπικοί καλλιτέχνες βοήθησαν έναν διάσημο Έλληνα δάσκαλο.

Прп. Онуфрий.  

Фреска.

Όσιος Όνούφριιος.

Τοιχογραφία (Fresco)  

Прпп. Макарий и Онуфрий. Фреска. Сербия.

Όσιοι Μακάριος και Ονούφριος. Τοιχογραφία (Fresco) Σερβία

Εκεί ο Ονούφριος επιδόθηκε σε μεγαλύτερη πνευματική άσκηση, και η φήμη του διαδόθηκε σε όλους τους ερημίτες, που συχνά πήγαιναν να τον συμβουλευθούν και να πάρουν την ευχή του. Τελικά, όταν κάποτε τον επισκέφθηκε ο Αββάς Παφνούτιος, άφησε την τελευταία του πνοή, και ο Παφνούτιος τον έθαψε κάτω από τον πελώριο φοίνικα. Θύμισε, έτσι, σε όλους τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «γύμναζε σεαυτόν προς ευσέβειαν» ( Α' προς Τιμόθεον, δ' 7). Δηλαδή, γύμναζε και συνήθιζε τον εαυτό σου στη συνεχή εξάσκηση της αγίας ζωής.

Ο Άγιος Ονούφριος ο Αιγύπτιος

Ο Άγιος Ονούφριος ο Αιγύπτιος είναι από τις μεγαλύτερες ασκητικές φυσιογνωμίες των αιγυπτιακών ερήμων.

Ο Ονούφριος, καταγόταν από την Περσία σύμφωνα με τον βιογράφο του, τον όσιο Παφνούτιο. Το ότι η πατρίδα του Αγίου Ονουφρίου ήταν η Περσία δεν μνημονεύεται ούτε στα εν χρήσει Συναξάρια, ούτε και στον Κανόνα της εορτής του. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Άγιο Παφνούτιο ο πατέρας του Αγίου Ονουφρίου ήταν βασιλιάς της Περσίας.

Η μητέρα του ήταν στείρα και παρακαλούσαν και oι δύο το Θεό να τους δώσει κληρονόμο. Ύστερα από πολλές προσευχές τους επάκουσε ο Θεός και όταν συνέλαβε η μητέρα του έγινε χαρά μεγάλη στο παλάτι. Μετά την κύηση είδε ο πατέρας του θεία αποκάλυψη που τον προέτρεπε να ονομάσει το παιδί Ονούφριο στο άγιο βάπτισμα. Ύστερα να το οδηγήσουν σ’ένα Μοναστήρι στή Θηβαΐδα της Αιγύπτου. Έτσι έκαμε ο πατέρας του Αγίου.

Ενώ κατευθυνόταν με υπηρέτες προς τήν Αίγυπτο, τους συνόδευε με θεία νεύση και βούληση μια ελαφίνα που έτρεφε το νεονγὀ με το γάλα της ενώ διαρκούσε όλη εκείνη η όδοιπορία, προς θαυμασμό και έκπληξη όλων. Όταν έφτασαν στο Μοναστήρι ο πατέρας του Αγίου Ονουφρίου ανέφερε στον Ηγούμενο της Μονής όλα κι’ έκεϊνος είπε: «Έδώ γυναίκα δεν κόντεψε ποτέ. Πώς είναι δυνατό να τραφεί το παιδί;». Ο πατέρας του Αγίου απάντησε: «Όπως ο Κύριος οικονόμησε και μας συνόδεψε σ’όλο το δρόμο η ελαφίνα που το έτρεφε, έτσι ξανά με τη θεία προσταγή θα έρχεται εδώ καθημερινά να το θηλάζει, ώσπου να μεγαλώσει». Έτσι λοιπόν συγκατατέθηκε ο Ηγούμενος και έμεινε σε εκείνο τό Κοινόβιο ο Ονούφριος. Ο πατέρας του έφυγε για το παλάτι και η ελαφίνα ερχόταν καθημερινά, μέχρι τον τρίτο χρόνο και τον θήλαζε.

O ὅσιος πατήρ ἡμῶν Ὀνούφριος, ἔχων τήν καταγωγήν ἐκ τῆς χώρας τῆς Αἰγύπτου, ἔζησεν εἰς αὐτήν ζωήν ἄκρας ἀγάπης πρός τόν Θεόν καί τόν πλησίον, ταπεινώσεως παραδειγματικῆς καί συγκινητικῆς, ἡσυχίας καθαρτικῆς τῶν παθῶν καί καλλιεργείας τῶν ἀρετῶν διά τήν κοινωνίαν μετά τοῦ Θεοῦ καί τήν γνῶσιν τοῦ ἑαυτοῦ του, ἀκτημοσύνης τοιαύτης, ὥστε ἀντί τῶν ἐνδυμάτων διά τήν κάλυψιν τοῦ σώματος αὐτοῦ νά χρησιμοποιῇ τήν μακροτάτην αὐτοῦ γενειάδα.

Από παιδί ακόμα έδειχνε φλογερό πόθο ολοκληρωτικής αφιέρωσης στο Θεό. Σε νεαρή ηλικία, εντάχθηκε σε μια κοινοβιακή αδελφότητα, όπου για αρκετά χρόνια ασκήθηκε στην πνευματική και σωματική εγκράτεια και στην υπακοή. Η μεγάλη του ταπεινοφροσύνη έκανε τους αδελφούς του να τον αγαπήσουν πολύ.

Όταν ωρίμασε περισσότερο στην ηλικία ο Ονούφριος θέλησε να πάει βαθύτερα στην έρημο, να γνωρίσει και να μιμηθεί τη ζωή των εκεί ασκητών της. Αργότερα με την ευλογία του Γέροντός του αποσύρθηκε στην έρημο. Αφού βάδισε αρκετά μέσα στην έρημο, συνάντησε την καλύβη του ερημίτη Ερμία, που με θεία αποκάλυψη τον περίμενε. Ο Ερμίας τον οδήγησε σε μια καλύβη, κάτω από έναν πελώριο φοίνικα, που δίπλα κελάρυζαν τα νερά μιας καθάριας πηγής. Εκεί ο Ονούφριος επιδόθηκε σε μεγαλύτερη πνευματική άσκηση, και η φήμη του διαδόθηκε σε όλους τους ερημίτες, που συχνά πήγαιναν να τον συμβουλευθούν και να πάρουν την ευχή του.

Με την εν χάριτι άσκηση καθάρισε την ψυχή του από τα πάθη και έφθασε στον φωτισμό και την θέωση.

Ο Άγιος τρεφόταν με χόρτα και το ένδυμα του ήταν από φύλλα φοίνικα. Ο Άγιος Ονούφριος ονομάζεται κυρίως στα χωριά της Κρήτης και ως Ἀη Ρούφνης. Σύμφωνα με την λαϊκή δοξασία ο Άη Ρούφνης (Άγιος Ονούφριος) ρουφά (αρνητική παρετυμολογία) τα στάχυα της νέας σοδειάς σε όσους δεν σέβονται την μνήμη του. Για τον λόγο αυτό δεν θερίζουν και δεν αλωνίζουν την ημέρα της εορτής του. Τον Άγιο Ονούφριο τιμούν ιδιαίτερα επίσης και οι κουρείς επειδή παρουσιάζεται πάντα στις εικόνες του με μακρότατη γενειάδα. Θεωρεῖται δέ σήμερον ἀπό τόν εὐσεβῆ λαόν τοῦ Θεοῦ ὡς ὁ προστάτης τῶν δικαστῶν καί τῶν δικαζομένων, γενικώτερον δέ τῆς Δικαιοσύνης.

Онуфрий Великий, прп. (12 июня)

Менологий  9 - 12 июня; Византия. Греция; XIV в.; 

памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека 

(Bodleian Librry)

Ο Άγιος Ονούφριος ο Αιγύπτιος

Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Ιουνίου (9 - 12)  τού 14ου αιώνα μ.Χ.

 και ευρίσκεται στην Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία

Κατά τους τρείς πρώτους αιώνες της Εκκλησίας, αρκετά πρίν την κατάπαυση των διωγμών επί Μ. Κων/νου, ενεφανίσθησαν ευσεβείς Χριστιανοί, οι οποίοι έφευγαν από τον κόσμο για να επιδοθούν, απερίσπαστοι από βιοτικές μέριμνες και κοσμικούς θορύβους, στην άσκηση και την προσευχή. Ενώ άλλοι αναχωρούσαν στην έρημο για να αναζητήσουν εκεί όχι απλώς μία ασφάλεια από τους κινδύνους ενός διεφθαρμένου πολιτισμού, αλλά την πλήρη εκείνη προσφορά της ζωής τους στο Θεό. Έτσι έχουμε την ανάπτυξη του πρώιμου ερημιτικού μοναχισμού.Τον 4ο αιώνα όμως ο Χριστιανισμός εισέρχεται σε μια νέα περίοδο της ιστορικής του πορείας. Ο διωγμός παύει, η Κωνσταντίνιος ειρήνη επικρατεί, η Εκκλησία πλέον τιμάται και προστατεύεται από το κράτος, αποκτά πλούτη, προνόμια. Αυτό έχει ως συνέπεια την εμφανή εκκοσμίκευσή της. Τότε ακριβώς το παράδειγμα των ολίγων μεμονωμένων αναχωρητών των τριών πρώτων αιώνων βρίσκει μυριάδες μιμητών. Ιδρύονται Σκήτες, Λαύρες, Κοινόβια μεγάλα και πάμπολλα. Ο μοναχισμός πλέον μεγαλύνεται, οι άγιοι πατέρες της ερήμου λάμπουν στον εκκλησιαστικό ουρανό διότι «χειρ Κυρίου ην μετ’ αυτών», και απλώνεται από την Αίγυπτο και τη Λυβίη, στο Σινά, στην Παλαιστίνη, στη Συρία, στον Όλυμπο της Βιθυνίας, στο Άγιον Όρος και σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο.

Ο Άγιος Ονούφριος στην αρχή της μοναχικής του πολιτείας εισέρχεται σε Κοινόβιον κοντά στην Ερμούπολη της Θηβαϊδος. Το Κοινοβιακό Σύστημα αποτελεί αυστηρότερη μορφή του Λαυρεωτικού και διεμορφώθη υπό του Οσίου Παχωμίου του Μεγάλου τον Δ’ αιώνα στην Αίγυπτο. Πιο συγκεκριμένα ο Άγιος Ονούφριος, πριν φύγει στην έρημο, ζούσε σε μιά μεγάλη λαύρα μοναχών, ὀνομαζόμενη Σμαούν, στην Άνω Αίγυπτο, στα όρια της Οξυρρύγχου. Εκεί ζούσαν εκατόν πενήντα μοναχοί τηρώντας την μοναστική τάξη και καθαρότητα. Εκεί ο Αββάς Ονούφριος έμαθε την καλογερική, δίπλα στους άλλους θείους γέροντες που είχαν φτάσει στην τελειότητα και ζούσαν όπως οι άγγελοι του Θεού. Εκεί άκουσε δια την ήσυχον και ερημικήν ζωήν δύο μεγάλων μορφών της Εκκλησίας μας, τον ασκητικόν και ερημικόν βίον του Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου και τον μιμητή αυτού Ιωάννη τον Πρόδρομο και προετοιμαστή της παρουσίας του Χριστού, ο οποίος, ως και ο Ηλίας, φέρων ασκητικόν ένδυμα και ακολουθών τον ερημικόν βίον εκήρυξε στο λαόν το βάπτισμα της μετανοίας.

Η άκτιστη Χάρη του Θεού πλημμύρισε όλη του την ύπαρξη, την ψυχή και το σώμα του, και γι’ αυτό το σκήνωμά του μετά την οσιακή του κοίμηση ευωδίαζε. «Όποιος έχει την Χάρη του Αγίου Πνεύματος και στην ψυχή και στο σώμα, έχει την τέλεια αγάπη. Και αν κανείς διαφυλάξει αυτήν την χάρη, θα αγιάσουν τα λείψανά του, όπως των αγίων μαρτύρων, των προφητών η των άλλων μεγάλων αγίων». Στην Ορθόδοξη Ανατολή ο μοναχικός βίος, ως μέσον της εν Χριστώ σωτηρίας, συνεδέθη από την αρχή με την ησυχία, η οποία αποτελεί τρόπο θεωρητικής ασκήσεως και η οποία αποσκοπούσε στη νήψη. Τελικό στάδιο της νήψης είναι η εν Χριστώ αληθεία, δηλαδή η πλήρης και τελεία κυριαρχία επί των παθών και η υποταγή του όλου ανθρώπου στο θέλημα του Θεού.

Ο Άγιος Ονούφριος ενθουσιασμένος δια τον ερημιτικό βίον και τον αναχωρητισμό, νέκρωσε τα επι της γης μέλη και υπομένοντας τον παγετόν της νύκτας και της ημέρας τον καύσωνα, πέτυχε της ουρανίου ζωής, βλέπων, όπως τονίζει ο υμνογράφος αυτού, το αμήχανον κάλλος του Κτίστου του. Έζησε στην έρημο 60 έτη περίπου, έχοντας ως τροφή την εγκράτειαν και ως πλούτον την πτωχείαν και την ακτημοσύνην. Ο Άγιος Ονούφριος είχεν ως ένδυμα, κατά την προτροπή του Αποστόλου Παύλου, τον Ιησού Χριστόν. Η απάθεια δεν θα πρέπει να συγχέεται με την έλλειψη πειρασμών, αλλά τουναντίον με την ισχυρή παρουσία αυτών και την πλήρη ελευθερία αντιμετωπίσεως τους.

Η μετά του Θεού ένωσις είναι μυστήριον, το οποίον τελειούται εν τοις ανθρωπίνοις προσώποις. Εν τέλειον πρόσωπον λαμβάνει εν πλήρει συνειδήσει όλας τας αποφάσεις του. Είναι ελεύθερον πάσης βίας, πάσης φυσικής ανάγκης. Όσον προοδεύει τις εις την οδον της ενώσεως, τόσον περισσότερον συνειδητός γίνεται. Η συνείδησις αυτή εν τη πνευματική ζωή καλείται γνώσις υπό των ασκητικών Πατέρων της Ανατολής.

Κάποτε, επισκέφθηκε τον όσιο Ονούφριο ο Αββάς Παφνούτιος. Οι δύο ασκητές χάρηκαν ο ένας την παρουσία του άλλου, αντήλλαξαν τις εμπειρίες τους και ενισχύθηκαν πνευματικά. Ο Θεός όμως οικονόμησε έτσι τα πράγματα ούτως ώστε η συνάντηση αυτή να συμπέση με την ώρα της «εξόδου» του οσίου Ονουφρίου και έτσι το σώμα του ενταφιάστηκε από τον αββά Παφνούτιο κάτω από τον μεγάλο φοίνικα, η δε ψυχή του «συναγάλλεται εν ουρανοίς μετά πάντων των αγίων». Θύμισε, έτσι, σε όλους τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «γύμναζε σεαυτόν προς ευσέβειαν». Δηλαδή, γύμναζε και συνήθιζε τον εαυτό σου στη συνεχή εξάσκηση της αγίας ζωής.

Η έρημος αποτέλεσε την πνευματική κολυμβήθρα, στην οποία οι ασκητές ήρθησαν σε δυσθεώρητα ύψη πνευματικών ανατάσεων. Το απαστράπτον φώς της θεότητος οδηγεί τον άνθρωπον εις την πνευματική γαλήνην, νηνεμία και μακαριότητα. Ο ασκητικός αγώνας είναι ουσιαστικά το πέρασμα από την «στενήν και τεθλιμμένην οδόν», που όμως γλυκαίνει και νοηματοδοτεί την ύπαρξη. Αλλά και τροφοδοτεί τον πνευματικό οργανισμό με ισχυρά αντισώματα, για να είναι σε θέση να αντέχη στα δύσκολα, να αποδιώχνη την πίκρα των λυπηρών και να βιώνη την γλυκειά χαρμολύπη. Έχει όμως και η έρημος θύελλες και καταιγίδες, έχουν ισχυρούς ανέμους τα απόκρημνα όρη, ανέμους, οι οποίοι στροβιλίζουν σώμα και πνεύμα.

Ο Άγιος Ονούφριος έμεινε λιγοθυμισμένος πάρα πολλές φορές στην έρημο, εξαντλήθηκε πολλές φορές από την πείνα, τη δίψα, τη ψύχρα της νυκτός και το λιοπύρι της μέρας. Το σώμα του ψήθηκε κάτω από τόν ήλιο του ουρανού. Όταν ο Θεός είδε πως είχε υποφέρει αρκετά από τον πόλεμο αυτό, έστειλε τον άγγελο του να φροντίζει για την τροφή του και κάθε μέρα του έφερνε κάτι για να στηρίξει το σώμα του. Στον τόπο εκείνο της ερήμου που ασκήτεψε ο Αββάς Ονούφριος υπήρχε μια χουρμαδιά που έκανε δώδεκα τσαμπιά με χουρμάδες το χρόνο. Ένα μεγάλο τσαμπί χουρμάδες έπεφτε κάθε μήνα στον Άγιο. Υπήρχαν ακόμα και κάποια χορτάρια και κάποια άλλα μικροδενδρύλια των οποίων τα φύλλα είχαν μια θαυμάσια γεύση στο στόμα του που προσομοίαζε αυτή του μελιού. Όταν κάνει κανείς το θέλημα του Κυρίου, εκείνος θα λάβει πρόνοια σε οποιοδήποτε σημείο της γής και αν βρισκόμαστε. Άλλωστε είναι γραμμένο στις Αγίες Γραφές ότι «ἵνα ἀναγγείλῃ σοι, ὅτι οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ρήματι τῷ ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος» (Δευτερονόμιο Κεφ. Η, Στιχ. 3, Κατά Ματθαίον Κεφ. Δ, Στιχ. 4). Και σε άλλο σημείο τα ιερά Ευαγγέλια γράφουν «μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; 32 πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. 33 ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Κατά Ματθαίον, Κεφ. ΣΤ, Στιχ. 31-33).

Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης γράφει: «Ο κόσμος νομίζει πως οι μοναχοί είναι ανώφελο γένος. Έχουν όμως άδικο να σκέφτονται έτσι. Δεν ξέρουν πως ο μοναχός προσεύχεται για όλον τον κόσμο. Δεν βλέπουν τις προσευχές του και δεν γνωρίζουν με πόση ευσπλαχνία τις δέχεται ο Κύριος. Οι μοναχοί κάνουν μεγάλο πόλεμο με τα πάθη και γι’ αυτόν τον αγώνα τους θα είναι μεγάλοι κοντά στο Θεό».

O Ἅγιος Ὀνούφριος εἶχεν ὡς τροφήν τῆς ψυχῆς καί φωτισμόν τοῦ νοῦ αὐτοῦ τήν μητέρα τῶν ἀρετῶν τήν μακαρίαν προσευχήν, ὡς λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος καί κατά τόν ὁποῖον: «Προσευχή ἐστι κατά μέν τήν αὐτῆς ποιότητα, συνουσία καί ἕνωσις ἀνθρώπου καί Θεοῦ κατά δέ τήν ἐνέργειαν…Θεοῦ καταλλαγή ( συμφιλίωσις μέ τόν Θεόν) ἁμαρτημάτων ἱλασμός (συγχώρησις τῶν ἁμαρτημάτων), τροφή τῆς ψυχῆς, φωτισμός τοῦ νοῦ, ἔσοπτρον προκοπῆς (καθρέπτης τῆς πνευματικῆς προόδου)».

Η μεγαλύτερη προσφορά των μοναχών και η μεγαλύτερη έκφραση της αγάπης των μοναχών προς όλον τον κόσμο είναι οι προσευχές τους, όπως λέει ο Άγιος Σιλουανός «ο μοναχός είναι ικέτης υπέρ όλου του κόσμου, θρηνεί για όλο τον κόσμο και σ΄ αυτό έγκειται το κύριο έργο του. Ποιος άραγε όμως τον προτρέπει να χύνει δάκρυα για όλο τον κόσμο; Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού. Αυτός παρέχει στον μοναχό την αγάπη του Αγίου Πνεύματος και από αυτή την αγάπη η καρδιά του μοναχού είναι πάντοτε περίλυπη επειδή δεν σώζονται όλοι οι άνθρωποι».

Τόν πρώτο καιρό που αποτραβιέται κανείς στήν έρημο, υποφέρει από την πείνα, τή δίψα, τον πόλεμο που ξεσηκώνει κατεπάνω στους αναχωρητές ο εχθρός ο ακοίμητος, γιατί ο διάβολος τους στέλνει πειρασμούς και τους πολεμά, γνωρίζοντας καλά πόσο μεγάλη τιμή και δόξα βρίσκουν από μέρους του Θεού οι αναχωρητές αυτοί, όταν αφήνουν το σώμα τους. Όταν, λοιπόν, υποφέρουν με υπομονή όλα αυτά, η βοήθεια του Θεού τους κάνει δυνατούς. Δίνει τότε ο Θεός, αγγέλους να τους φέρνουν τροφή, και έτσι ζούν μέσα στην ειρήνη και πνευματική ανάπαυση. Οἱ δὲ ὑπομένοντες τὸν Θεὸν ἀλλάξουσιν ἰσχύν, πτεροφυήσουσιν ὡς ἀετοί, δραμοῦνται καὶ οὐ κοπιάσουσι, βαδιοῦνται καὶ οὐ πεινάσουσιν (Ησαϊας Κεφ. Μ, Στιχ.31). Ο Κύριος δεν θα καταφρονέσει ποτέ τόν ταπεινό καί οι θλίψεις τους φτωχούς δεν τους γονατίζουν αιωνίους. Ο Θεός ανταποδίδει στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του και τις θλίψεις που υπέφερε. Μάκαριος εκείνος που εργάζεται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού σε τούτη τη γή. Οι άγγελοι θα τον υπηρετούν και θα τον προστατεύουν όσο θα βρίσκεται στη γή εν σώματι.

Ὁ βιογράφος του Αγιου Ονουφρίου ο Όσιος Παφνούτιος, ἀναφέρει ὅτι δύο λιοντάρια ἄνοιξαν τὸν τάφο τοῦ Αγίου στὸν ὁποῖο ἐνταφιάσθηκε τὸ ἱερὸ σκήνωμά του. Ο Άγιος Παφνούτιος έθαψε τον Άγιο Ονούφριο μετά το θάνατο του, αφού έσχισε στα δύο το δικό του φτωχό ένδυμα και περιτύλιξε με το μισό το γυμνό σώμα του Οσίου που το σκέπαζαν λευκές τρίχες και κράτησε το άλλο μισό για την κάλυψη του δικού του σώματος. Έτσι, αχίτωνας δηλαδή, αναχώρησε για την άλλη ζωή ο Άγιος Ονούφριος, όχι απλώς τηρώντας αλλά και ξεπερνώντας την εντολή του Κυρίου «ὁ ἔχων δύο χιτῶνας μεταδότω τῷ μὴ ἔχοντι, καὶ ὁ ἔχων βρώματα ὁμοίως ποιείτω» (Κατά Λουκάν, Κεφάλαιο Γ, Στιχ. 11), αφού γυμνός βρέθηκε στο τέλος της ζωής του. Καὶ τὴν ἑνὸς χιτῶνος ἐντολήν, Πάτερ,Ὑπερβέβηκας, γυμνητεύσας εἰς τέλος. Δωδεκάτῃ ἀχίτωνα Ὀνούφριον ἐκ βίου ἦραν λέει το επιγραμματικό εγκωμιαστικό δίστιχο του Συναξαρίου. Όπως μαρτυρείται και στον κοντάκιο του, ο Άγιος Ονούφριος δέχτηκε μέσα στην καρδιά του το νοητό και ουράνιο φως και αποδείκτηκε δοχείο της άφθαρτης Τριαδικής Θεότητας και τώρα έχει συναριθμηθεί με τους Αγγέλους και ψάλλει δυνατά το δοξολογικό ύμνο Αλληλούια.

O Άγιος Ονούφριος εγινε συνόμιλος των αγγέλων ή καλύτερα ἄγγελος ἐπίγειος καί τοῦτο διότι ἐζήλωσε τήν πολιτείαν τῶν μεγάλων τῆς Ἐκκλησίας Ἁγίων αὐτῆς ἀναχωρητῶν Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καί Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου, γενόμενος οὕτω μιμητής αὐτῶν. Ο Άγιος Ονούφριος ετελεύτησε την εδώ βιοτήν του την 12η Ιουνίου, ημέραν κατά την οποία η Ορθόδοξος Εκκλησία μας τιμά και γεραίρει την μνήμη του μαζί με την μνήμη του Οσίου Πατρός Πέτρου του εν τω Άθω. Η μνήμη του οσίου Ονουφρίου του Αιγυπτίου συμπίπτει κατά μεν το παλαιό ημερολόγιο (ακουλουθείται από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, το Άγιον Όρος, τη Ρωσική Εκκλησία κλπ) από του Σαββάτου των ψυχών μέχρι της Παρασκευής της Ε’ εβδομάδος Ματθαίου.

Ἤσκησας θεαρέστως

καὶ τὸν καύσωνα θέρους

ὁμοῦ σὺν τοῦ χειμῶνος τῶ ψύχει

καθυπέμεινας ὁ ὢν γυμνὸς

θεϊκῆ ἰσχύϊ, ἀσκητὰ ἔνθεε,

Ὀνούφριε, ὡς ἄσαρκος

διό σοι ἐκβοῶμεν πόθῳ

Χαῖρε, τὸ καύχημα τῆς ἐρήμου

χαῖρε, ὑπόδειγμα βίου θείου.

Χαῖρε, τοῦ Χριστοῦ ὀπαδὸς γνησιώτατος

χαῖρε, τοῦ ἐχθροῦ ὀλετὴρ ὁ δριμύτατος.

Χαῖρε, γνώμων ὁ εὐθύτατος τῆς μονήρους βιοτῆς

χαῖρε, νόμων εὐπειθέστατος τηρητὴς τῆς ἀρετῆς.

Χαῖρε, ὅτι ἐδείχθης γεηρῶν ὑπερόπτης

χαῖρε, ὅτι ἐφάνης οὐρανίων ἐπόπτης.

Χαῖρε, θριξὶν ὁ μόνον σκεπόμενος

χαῖρε, πηγὴ χαρίτων πολύκρουνος.

Χαῖρε, πιστῶν τὸ θεόσδοτον ἕρκος

χαῖρε, σοφῶν δυσαντίβλεπτον ὄρος.

Χαίροις, μάκαρ Ὀνούφριε.

Ὀνούφριε μακάριε,

προσπίπτοντά με οἴκτειρον,

δέομαί σου, καὶ τὰ ὄμματα σοφέ.

φώτισον τῆς ψυχῆς μου,

καθαρῶς ὅπως βλέψω, τὀν φωτοδότην καὶ οἰκτίρμονα.

Φῶς, Ὀνούφριε, θεῖον

λαβών, σεπτὲ ὅσιε,

ἔνδον ἐν καρδίᾳ σου ὤφθης

ὅλος φωτόμορφος

διὸ καὶ χάριν ἡμῶν

τὴν σκοτομίνην ἀπείληφας

καὶ πάσης θλίψεως.

Οἵρμος γαληνὸς

ἴσθι πάντων τῶν τιμώντων σε

ἐν τοῖς κλύδωσι τοῦ βίου,

θαυμαστὲ ἐρημῖτα τῆς Νειλώας γῆς, Ὀνούφριε.

Ὁδήγησον πρὸς θελημάτων ἐκπλήρωσιν τοῦ Ὑψίστου

τοὺς προστρέχοντας εὐλαβῶς τῆ θείᾳ σου χάριτι,

Ὀνούφριε, ἄγγελε τῆς ἐρήμου.

Ζόφωσιν συναφείας χοϊκῆς ἀποῤῥίψας,

Ὀνούφριε, καὶ τοῦ πονηροῦ πειρασμοὺς

Ἀγγέλλων φωταυγῶν πέφηνας συνόμιλος

διόπερ σε γεραίροντες τρανῶς βοῶμεν.

Ὀνούφριε, ὅσιε ἀσκητά ὁ ἐν τῆ ἐρήμῳ

ὑπομείνας τὸν παγετὸν νυκτὸς

καὶ τὸν καύσωνα ἡμέρας διὰ Χριστόν,

ἴθυνόν με πρὸς θέωσιν.

Πηγές : analogion.gr/Agiologia/0612-Agios-Onoufrios

sites.google.com/site/agiosonouphrios

Ο Άγιος Ονούφριος που συνομιλούσε με το βρέφος Ιησού

Υπάρχει ένα θαυμάσιο γεγονός από τη ζωή του Αγίου Ονουφρίου, τον οποίο εορτάζει η εκκλησία μας στις 12 Ιουνίου.

Όταν ήταν πολύ μικρός, μπήκε σ’ ένα κοινόβιο, άγνωστο πως. Μεγάλος ανεχώρησε για την έρημο, όπου έζησε 60 χρόνια χωρίς να δει ποτέ άνθρωπο. Ήταν γυμνός, αλλά ολόκληρο το σώμα του επικαλύπτετε από την μακρυά γενειάδα του, που έφθανε μέχρι το έδαφος, καθώς και από τα μαλλιά του και τις μεγάλες τρίχες του όλου σώματος.

Τον μεγάλο αυτό Άγιο τον ανακάλυψε ο Όσιος Παφνούτιος, στον οποίο διηγήθη τα της οσιακής και ερημικής ζωής του.

Όταν λοιπόν ήταν πολύ μικρός, 5-6 ετών, και ζούσε στο Κοινόβιο, συνέβη το εξής: Ως μικρός που ήταν, έτρωγε συχνότερα από τους άλλους πατέρες. Όταν πεινούσε, έτρεχε στον τραπεζάρη και του ζητούσε ψωμί, ελιές, φρούτα.Κάποτε όμως ο τραπεζάρης πρόσεξε ότι έπαιρνε συχνότερα ψωμί και εξαφανιζόταν.

– Κάποιο ζωάκι θα ταΐζει σκέφτηκε.

Αυτό συνεχίστηκε για καμιά εβδομάδα.

– Ας πάω να δω, είπε μέσα του ο τραπεζάρης, που τα πηγαίνει αυτά που του δίνω.

Πράγματι,τον παρακολούθησε και τον είδε να μπαίνει στο Καθολικό της Μονής και να κλείνει πίσω του την πόρτα. Έτρεξε γρήγορα στο παράθυρο και μ’ αυτά που είδε, γούρλωσαν τα μάτια του. Ο μικρός κουβέντιαζε με το βρέφος Ιησού, που ευρίσκετο στην αγκαλιά της Θεοτόκου, στην εικόνα του Τέμπλου!

-Σου έφερα και σήμερα ψωμάκι, έλεγε στον Χριστούλη, μια και δε Σε ταΐζει κανείς…ούτε και η μαμά Σου…

Και άπλωσε το χέρι και Του έδωσε μια φέτα ψωμί. Και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που ήταν μικρό παιδάκι στην ιερή εικόνα, άπλωσε το χεράκι, πήρε το ψωμί και όπως μάζεψε το χεράκι του μαζί με το ψωμάκι, εξαφανίστηκε το ψωμί μέσα στην εικόνα.

Ευθύς αμέσως ο τραπεζάρης, με την ψυχή γεμάτη έκπληξη και δέος,έτρεξε στον Ηγούμενο και του διηγήθηκε τι συνέβη. Τότε ο Ηγούμενος του έδωσε εντολή να μην δώσουν του παιδιού καθόλου ψωμί, αλλά όταν παρακλητικά θα ζητούσε, να του λέγουν:

– Να πας να ζητήσεις και να σου δώσει ψωμί Εκείνος, τον οποίον μέχρι χθες εσύ τάιζες.

Την επομένη ημέρα, βλέποντας ο μικρός Ονούφριος ότι δεν του δίδουν ψωμί και τον στέλνουν να ζητήσει από Εκείνον, που μέχρι τότε έτρεφε, έτρεξε αμέσως στην Εκκλησία και πηγαίνοντας μπροστά στην εικόνα είπε στον Χριστούλη:

– Χριστούλη μου, δεν μου δίνουν ψωμάκι και μου είπαν να Σου πω να μου δώσεις από το δικό Σου. Τώρα, που θα το βρεις Εσύ, δέν ξέρω!

Και ω του θαύματος! άπλωσε το μικρό Του χεράκι το βρέφος Ιησούς από την αγκάλη της Παναγίας Μητρός Του, και του έδωσε ένα τεράστιο ψωμί, τόσο μεγάλο, που δεν μπορούσε να το σηκώσει! Μοσχομύριζε δε τόσο πολύ, που το ουράνιο αυτό άρωμα απλώθηκε όχι μόνο μέσα στον Ναό, αλλά και σ’ όλο το μοναστήρι και στον γύρω τόπο. Έκπληκτοι και έκθαμβοι οι μοναχοί από τα γενόμενα, είδαν τον πενταετή Ονούφριο να βγάζει τον τεράστιο αυτό άρτο έξω, μετά πολλού-πολλού κόπου. Έτρεξαν δύο μοναχοί να βοηθήσουν, αλλά ήταν πολύ βαρύς! Για πολλές ημέρες έτρωγαν, έτρωγαν, χόρταιναν, αλλά ο ουράνιος άρτος ήταν και παρέμενε αδαπάνητος. Είναι αυτό, που έχει βεβαιωτικά η Εκκλησία μας στη Θεία Λατρεία: » Ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος».

Από τότε ευλαβούντο πολύ τον μικρό Ονούφριο, διότι εγνώριζαν πλέον ότι με την αύξηση της ηλικίας του θα αυξάνετο και η αγιότης του. Θα εγίνετο ένας μεγάλος Άγιος όπως και έγινε. Από τέτοιον όμοιο ουράνιο άρτο ετρέφετο ο Άγιος Ονούφριος, όταν για εξήντα ολόκληρα χρόνια ζούσε στην έρημο.

Αναδημοσίευση από το βιβλίο: Εμπειρίες κατα την Θεία Λειτουργία.

Πηγή : Ωφελήματα ψυχής

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ


 Μονή του Αγίου Ονουφρίου – Αγρός Κεραμέως: Βρίσκεται κοντά στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ, χτισμένη στον αγρό του Κεραμέως, ή του αίματος που αγοράσθηκε από τα 30 αργύρια της προδοσίας. Η σημερινή Μονή χτίσθηκε σε σπήλαιο που κατέφυγαν οι Απόστολοι μετά τη σύλληψη του Ιησού. Στην Ι. Μονή υπάρχει το μέρος που πριόνισαν τον προφήτη Ησαΐα και ο τάφος του, το σπήλαιο -ασκητήριο του Οσίου Ονουφρίου, κατακόμβες και πολλά ιερά λείψανα από τις σφαγές των Περσών. Σήμερα η Μονή είναι γυναικεία με 2 μοναχές

Η Εκκλησία της Μονής

Το τέμπλο του Ναού

Η εικόνα του Αγίου Ονουφρίου στο Τέμπλο

 Τα άγια Λείψανα

Το σπήλαιο του Αγίου Ονουφρίου 

στο οποίο ασκήτεψε για κάποιο χρονικό διαστημα

Ἀπολυτίκιον 

Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐν σαρκὶ μιμησάμενοι, ὤφθητε ἐρήμου πολίται, καὶ χαρίτων κειμήλια, Ὀνούφριε Αἰγύπτου καλλονή, καὶ Πέτρε τῶν ἐν Ἄθῳ ὁ φωστήρ· διὰ τοῦτο τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἀεί, τιμῶμεν ἀναμέλποντες· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν πάσιν ἰάματα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α´. Τοῦ λίθου σφαγισθέντος.

Τῆς ἐρήμου πολίτης καὶ ἐν σώματι ἄγγελος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης, θεοφόρε Πατὴρ ἡμῶν Ονούφριε· νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας, καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Минея - Июнь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.

Μηναῖο - Ιούνιος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας .

Κοντάκιον

Ἦχος πλ. δ’. Πίστιν Χριστοῦ.

Φῶς νοητὸν καὶ οὐράνιον, Πέτρε λαβὼν ἐν καρδίᾳ σου, τῆς ἀκηράτου Τριάδος δοχεῖον ὤφθης λαμπρότατον, καὶ χάριν τῶν θαυμάτων ἀπείληφας, κραυγάζων, Ἀλληλούϊα.

Православная Церковь свято чтит пророка Илию. Первая церковь, построенная в Киеве при князе Игоре, была во имя пророка Илии. После Крещения святая равноапостольная княгиня Ольга (память 11 июля) построила храм пророка Илии у себя на родине, в селе Выбуты.

Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τον προφήτη Ηλία. Η πρώτη εκκλησία που χτίστηκε στο Κίεβο κάτω Πρίγκιπα Ιγκόρ, ήταν στο όνομα του προφήτη Ηλία. Μετά το βάπτισμα του Αγίου πριγκίπισσα Όλγα (Ιούλιος 11) έχτισε ένα ναό του Προφήτη Ηλία στη χώρα του, στο χωριό Vybuty.

день памяти преподобного Онуфрия Великого

В нашем храме частица мощей преподобного Онуфрия Великого находится в мощевике, расположенном в приделе апостолов Петра и Павла.

25 Ιούν 2013
25 Ιούνη New Style - Πανήγυρις του Αγίου Ονουφριος ο Μέγας
Στην εκκλησία μας, τα λείψανα του Σεπτού Ονουφριος ο Μέγας είναι στη λειψανοθήκη που βρίσκεται στο παρεκκλήσι των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.



Η ζωή όλων των αγίων, χωρίς εξαίρεση, αξίζουν την προσοχή, σεβασμό, ευλάβεια και απομιμήσεις. Kto προς τους ήρθε στον Κύριο μετά από σοβαρή περιστάσεις της ζωής, μέσα από τις προσευχές των αγίων kto προς τους γονείς kto-σε ενήλικες kto-στην πρώιμη παιδική ηλικία, από τη γέννηση kto έως και kogo προς Κύριος κάλεσε σ 'αυτόν από τη σύλληψη . Το τελευταίο περιλαμβάνει Ονουφριος του Μεγάλου.

Μετά από πολλή προσευχή Πέρση βασιλιά να χορηγήσει τα παιδιά του Θεού έδωσε ο γιος του. Αλλά ακόμη και πριν από τη γέννηση του τέκνου στον πατέρα με το πρόσχημα της ξένος ήρθε στο δαίμονα, και είπε: «Ο βασιλιάς σύζυγός σας θα γεννήσει ένα γιο, αλλά όχι από εσάς, και από έναν από τους υπαλλήλους σας. Αν θέλετε να είστε σίγουροι ότι θα πουν την αλήθεια, για να κλείσετε τη γραμμή νεογέννητο στη φωτιά. Και αν μου πει ένα ψέμα, τότε ο Θεός θα τον κρατήσει ασφαλή. " Εκείνος δεν κατάφερε να αποφύγει τον βασιλιά της διαβολικό πειρασμό και έριξαν τα νεογέννητα στη φωτιά. Αλλά ένα θαύμα: το παιδί τράβηξε τα χέρια του προς τον ουρανό, σαν να προσεύχεται στον Δημιουργό σωτηρία του. ΦΛΟΓΑ χωριστεί στα δύο και άφησε το μωρό σώοι και αβλαβείς.

Άγγελος του Κυρίου, εκθέτοντας τον πατέρα στην απερίσκεπτη διάβολο εμπιστοσύνη διέταξε να βαφτίσει τον γιο του, δίνοντας το όνομα Ονουφριος, και να λάβει, όπου ο Κύριος διευθύνει. Το παιδί σταμάτησε για να πάρει το μητρικό γάλα, και ο πατέρας έσπευσε να χτυπήσει το δρόμο, ώστε να έχουν χρόνο για να εκπληρώσει την εντολή του Θεού. Ο τόπος που ο Θεός έχει καθοριστεί υπήρχε ένα μοναστήρι κοντά Gemopolya, και επεσήμανε το δρόμο για τα λευκά ελάφια, η οποία τροφοδοτείται το μωρό με το γάλα της, και στη συνέχεια τροφοδοτείται ότι σε τρία χρόνια.

Όταν Onufriev ήταν επτά, ο Κύριος δεν άνοιξε ως εκ θαύματος μόνο σε αυτόν, αλλά και να ενισχύσει την πίστη όλων των αδελφών της Μονής. Και τα ακόλουθα συνέβη. Νεωκόρος της μονής κάθε πρωί έδωσε το ψωμί παλικάρι Onufry ίδια θλίψη ότι τα μωρά που απεικονίζονται στο εικονίδιο, Ανώτερος Ιερέας έδωσε το ψωμί, ως εκ τούτου, να επισκεφθείτε το ναό, ήρθε στην εικόνα της Παναγίας με το παιδί στην αγκαλιά της και είπε: "Θα το μωρό, όπως αλλά μπορείτε νεωκόρος του ψωμιού δεν το κάνει. Έτσι πάρτε μου και να τρώνε. " Και το μωρό ο Ιησούς άπλωσε τα χέρια του και πήρε το ψωμί ... Όταν ο νεωκόρος είδε αυτό, είπα αμέσως τον ηγούμενο, ο οποίος δεν διέταξε να δώσει Onufriev ψωμί, και να τον στείλει στον Ιησού .... Το ίδιο έκαναν και Onufry υπακούοντας τα λόγια του Ανώτερος Ιερέας. Πήγα στο ναό, στάθηκε μπροστά από την εικόνα στα γόνατά του και ρώτησε: "Ανώτερος Ιερέας δεν μου δίνουν το ψωμί, και αποστέλλονται σε εσάς για την απόκτηση αυτό? Δώστε μου ένα κομμάτι, επειδή ήμουν πολύ πεινασμένος. " Ο Θεός του έδωσε ένα θαυμάσιο ψωμί, τόσο πολύ, που δύσκολα Onufry τον κατήγγειλαν στον ηγούμενο.

Στην ηλικία των δέκα Onufry ήθελε να πάει στην έρημο για να ακολουθήσει το Άγιο Προφήτη Ηλία και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Όταν πήγε έξω τη νύχτα από το μοναστήρι, ο δρόμος προς τον τόπο κατορθώματά του, όπου πέρασε τα επόμενα 60 χρόνια, επεσήμανε την ακτίνα. Εδώ Αγίου Ονουφριος βρεθεί ερημίτης-old man, ο οποίος του δίδαξε τους κανόνες της pustynnozhitelstva. Τριάντα χρόνια έτρεφε Αγίου Ονουφριος τον άγγελο του Κυρίου. Άλλα 30 χρόνια διαμονής του, ήταν τροφοδοτείται από την ημερομηνία παλάμη με δώδεκα καταστήματα που μικρόκαρπα με τη σειρά. Peel Μοναχός από την πηγή, που ανακαλύφθηκε κοντά στο σπήλαιο. Κατά τη διάρκεια όλων των 60 χρόνων των διακοπών άγγελος της κοινωνίας Κυρίου αιδεσιμότατος Θεία Κοινωνία.

Η ζωή του Ονουφριος φτάσει τις μέρες μας χάρη σε έναν άλλο άγιο - Αγ Paphnutius, ο οποίος παραχωρημένες να ακούσουν την ιστορία της ζωής του αγίου από τη δική χείλη του. Κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας στη μέση του σπηλαίου "άγνωστο" Ποιος τέθηκαν ψωμί και νερό. Engorged, όχι μόνο σωματικά, αλλά και πνευματικά Paphnutius Ονουφριος ανακαλύψει το λόγο για τον οποίο ο Κύριος έφερε στην έρημο: ". Ο Θεός να σας έχει σταλεί, Paphnutius, για την ταφή μου, γιατί σήμερα καταλήγω στο συμπέρασμα υπηρεσία μου στο Θεό στον κόσμο της οικογένειας" Κατόπιν αιτήματος της Paphnutius να μείνετε σε αυτό το μέρος, ο αιδεσιμότατος προφητικά είπε: «Ο Θεός να σας έχει επιλέξει για εσάς, επισκεφθείτε τα πολλά ερημίτες μοναχοί και είπαν όλους τους Χριστιανούς για τη ζωή και τους αγώνες τους. Ως εκ τούτου, επέστρεψε για να τους αδελφούς του, και είπε ότι ο Κύριος άκουσε τις προσευχές μου, και ότι ο καθένας τιμά τη μνήμη μου, ανταμείφθηκε με την ευλογία του Θεού. Ο Θεός θα τον βοηθήσει με τη χάρη του σε όλα τα καλά ξεκινήματα στη γη και στον ουρανό θα πάρει το ιερό του χωριού. " Έτσι ο άγιος δίδαξε, τι μπορούμε να τον ρωτήσω.

Μετά τα λόγια του διαπαιδαγώγηση μοναχός προσευχήθηκε στο Θεό, και ξάπλωσε στο έδαφος και σταυρωτά τα χέρια διπλωμένα, κοιμήθηκε εν Κυρίω. Το πρόσωπό του φωτίστηκε, και η σπηλιά ήταν γεμάτη με το άρωμα. Pafnutii τυλιγμένο το σώμα του για ταφή ηγουμένη πουκάμισο μαλλιά, θλίψη, δεν υπάρχει τίποτα να σκάψει έναν τάφο. Αλλά ήρθε στην ενίσχυση των δύο λιοντάρια και τα νύχια τους έσκαψαν τάφο άγιος του Θεού.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ο Κύριος παραχωρημένες Ονουφριος να ονομάζεται Μεγάλη. Η μνήμη του αγίου ζωντανός και 17 αιώνες αργότερα. Στη θέση του πράξεις και τις προσευχές του στο Αγρός αίματος (στην Ιερουσαλήμ) ενεργεί όμορφο μοναστήρι προς τιμήν του Αγίου Ονουφριος, και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος δεν αφήνει το μοναστήρι.

ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ

КРАТКОЕ ЖИТИЕ ПРЕПОДОБНОГО ОНУФРИЯ ВЕЛИКОГО И ИНЫХ ОТШЕЛЬНИКОВ

Пре­по­доб­ный Онуф­рий жил в пол­ном оди­но­че­стве в ди­кой пу­стыне 60 лет. В мо­ло­до­сти он вос­пи­ты­вал­ся в Фива­ид­ском мо­на­сты­ре Эри­ти. Узнав от стар­цев о ве­ли­кой тя­же­сти и вы­со­те жиз­ни пу­стын­ни­ков, ко­то­рым Гос­подь по­сы­ла­ет через Ан­ге­лов Свою по­мощь, пре­по­доб­ный Онуф­рий воз­го­рел­ся ду­хом под­ра­жать их по­дви­гам. Но­чью он тай­но вы­шел из оби­те­ли и уви­дел пред со­бой свет­лый луч. Свя­той Онуф­рий ис­пу­гал­ся и ре­шил вер­нуть­ся, но го­лос Ан­ге­ла-хра­ни­те­ля по­двиг его на даль­ней­ший путь. В глу­бине пу­сты­ни пре­по­доб­ный Онуф­рий на­шел пу­стын­ни­ка и остал­ся учить­ся у него пу­стын­но­му жи­тию и борь­бе с диа­воль­ски­ми ис­ку­ше­ни­я­ми. Ко­гда ста­рец убе­дил­ся, что свя­той Онуф­рий укре­пил­ся в этой страш­ной борь­бе, он до­вел его до ука­зан­но­го для по­дви­гов ме­ста и оста­вил од­но­го. Еже­год­но ста­рец при­хо­дил к нему и через несколь­ко лет, при­дя к пре­по­доб­но­му Онуф­рию, скон­чал­ся.....

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΕΡΗΜΙΤΕΣ

Σεβάσμια Ονουφριος ζούσε μόνος στην έρημο για 60 χρόνια. Στα νιάτα του είχε ανατραφεί στο μοναστήρι ερύθημα Θηβαΐδα. Έχοντας μάθει από τους πρεσβύτερους του μεγάλου βάρους και του ύψους της ερήμου της ζωής, το οποίο ο Κύριος έχει σταλεί μέσω αγγέλων Του βοηθήσει Ονουφριος άναψε το πνεύμα μιμηθούν κατορθώματα τους. Τη νύχτα, κρυφά πήγε έξω από το μοναστήρι και είδε μπροστά του μια ακτίνα φωτός. St.Onufriy φοβάται και αποφάσισε να επανέλθει, αλλά η φωνή του φύλακα άγγελο της κατόρθωμα του στο δρόμο προς τα εμπρός. Στα βάθη της ερήμου ερημίτη Ονουφριος βρέθηκε και έμεινε να μελετήσει με τον εγκατέλειψαν τη ζωή και τον αγώνα ενάντια στους πειρασμούς του διαβόλου. Όταν ο γέρος είδε ότι ο ιερός Ονουφριος ενισχυθεί σε αυτή τη φοβερή μάχη, που τον έφερε σε ένα συγκεκριμένο τόπο για τους άθλους, και άφησε μόνο. Κάθε χρόνο, ο γέρος ήρθε σ «αυτόν και μετά από λίγα χρόνια, έχοντας έρθει σε Ονουφριος πέθανε.

Κατόπιν αιτήματος του Σεπτού Paphnutius Ονουφριος είπε σχετικά με τις πράξεις και τα έργα του, και πώς ο Κύριος τον παρηγορεί κοντά στο σπήλαιο όπου έζησε, μεγάλωσε χουρμαδιά και άνοιξε μια πηγή καθαρού νερού. Δώδεκα κλαδιά από φοίνικες γυρίσει αρκούδα φρούτα, και ο μοναχός δεν μπορούσε να αντέξει την πείνα και τη δίψα. δέντρα σκιά το έκρυψε από τη ζέστη του μεσημεριού.Άγγελος έφερε το αντίδωρο, και κάθε Σάββατο και Κυριακή κοινωνία με τον ίδιο, καθώς και άλλα ερημίτες, τα Ιερά Μυστήρια.

Μοναχοί μίλησε για το βράδυ. Το βράδυ υπήρχε το άσπρο ψωμί, μεταξύ των πρεσβυτέρων, και έφαγε με το νερό. Το βράδυ οι πρεσβύτεροι συναντήθηκαν στην προσευχή. Μετά από ένα πρωί της τραγουδώντας μοναχός Paphnutius είδε ότι το πρόσωπό Ονουφριος αλλάξει, και φοβόμουν γι «αυτόν. Άγιος Ονουφριος είπε, «ο Θεός, φιλεύσπλαχνος σε όλους, σας έστειλε σε μένα, σε σας για να θάψει το σώμα μου στη σημερινή τελείωσα κροταφικού τη ζωή μου, και πήγε σε ατελείωτες ζωή στην αιώνια ειρήνη του Χριστού, κατά τη γνώμη μου.». Αιδεσιμότατος Onufriy κληροδότησε στην Αγίου Paphnutius ότι μίλησε γι «αυτό όλα τα αδέλφια-θιασώτες και όλους τους Χριστιανούς για τη σωτηρία τους.

Σεβάσμια Paphnutius ζήτησε ευλογία να παραμείνει στην έρημο, αλλά ο άγιος Ονουφριος είπε ότι δεν είναι το θέλημα του Θεού, και του είπε να επιστρέψει στο μοναστήρι και να πει τα πάντα για τη ζωή του Θηβαΐδα έρημο. Ευλογία Σεβάσμιος Paphnutius και εύκολη με αυτόν, Αγίου Ονουφριος καιρό προσευχήθηκε με δάκρυα, στη συνέχεια κάθισε στο έδαφος, πρόφερε τα τελευταία λόγια του: «στα χέρια σας, Θεέ μου, να επαινέσω το πνεύμα μου» – και πέθανε.

Σεβάσμια Paphnutius κλάμα έσκισε τα ρούχα του και τυλιγμένο στην επένδυση του μεγάλο σώμα ερημίτη της, η οποία έβαλε σε μια εσοχή του μια μεγάλη πέτρα, σαν ένα φέρετρο, και κοιμήθηκα πολύ μικρές πέτρες. Στη συνέχεια άρχισε να προσευχόμαστε ότι ο Κύριος θα τον αφήσει να μείνει μέχρι το τέλος της ζωής στην περιοχή εκμεταλλεύεται Ονουφριος. Ξαφνικά το σπήλαιο κατέρρευσε, φοίνικα μαραμένο, και η πηγή έχει στερέψει.

Συνειδητοποιώντας ότι δεν έχει την ευλογία να παραμείνει, ο Αιδεσιμότατος Paphnutius πήγε πίσω.

Μετά από 4 ημέρες, ο μοναχός Paphnutius φτάσει σε ένα σπήλαιο, όπου συνάντησε έναν ερημίτη που κατοικεί στην έρημο περισσότερα από 60 χρόνια. Επιπλέον, δύο άλλοι γέροντες, με τους οποίους είχε συνεργαστεί, ο ερημίτης δεν είδε κανέναν. Όλη την εβδομάδα, θιασώτες πραγματοποιείται μόνο του στην έρημο, και το Σάββατο και την Κυριακή ήρθαν μαζί για τον ψαλμό. Έτρωγαν ψωμί που έφερε Άγγελος. Δεδομένου ότι ήταν Σάββατο, η έρημος έρχονται μαζί. Έχοντας δοκιμάσει το ψωμί που προκύπτει από τον Άγγελο, που πέρασε όλη τη νύχτα στην προσευχή. Φεύγοντας, Μοναχός Paphnutius ζήτησε τα ονόματα πρεσβυτέρων, αλλά είπε: «. Ο Θεός, που ξέρει τα πάντα, γνωρίζει τα ονόματά μας Και να θυμάστε μας, έτσι ώστε να είναι άξιοι να δούμε ο ένας τον άλλο στο ορεινό χωριό του Θεού».

Συνεχίζοντας, ο Άγιος Paphnutius συναντήθηκε όαση που χτύπησε από την ομορφιά και την αφθονία των οπωροφόρων δέντρων του. Από την έρημο, τέσσερις νέοι άνδρες που ζούσαν εκεί βγήκε για να τον. Αγόρια Αγίου Paphnutius είπε ότι ως παιδί που είχε ζήσει στην πόλη της Οξύρυγχο (Άνω Θηβαΐδα) και μαζί να μάθουν να διαβάζουν. Ήταν πρόθυμοι να αφιερώσει τη ζωή του στο Θεό.Έχοντας συμφωνήσει να πάει στην έρημο, ο νεαρός άνδρας ήρθε έξω από την πόλη και μετά από πορεία σε λίγες μέρες έφτασε στην έρημο. Είχαν συναντήθηκε με το ακτινοβόλο φως του συζύγου και οδήγησε στην γέροντα-ερημίτης. «Για τα τελευταία έξι χρόνια – είπε ο νεαρός άνδρας, – ζούμε σε αυτόν τον τόπο, Γέροντας μας έζησε εδώ για ένα χρόνο και κοιμήθηκε Τώρα ζούμε μόνοι, τρώνε τα φρούτα από τα δέντρα και το νερό από την πηγή που έχουμε ...» Οι νεαροί άνδρες έδωσαν τα ονόματά τους. Ήταν ο Άγιος Ιωάννης, ο Andrew, Iraklamvon (Iraklemon) και Θεόφιλος. Όλη την εβδομάδα οι νέοι ασκητές δούλευαν χωριστά ο ένας από τον άλλο, και το Σάββατο και την Κυριακή συγκλίνει σε μια όαση και προσφέρονται κοινή προσευχή. Σε αυτές τις ημέρες είναι άγγελος και η κοινωνία των Ιερών Μυστηρίων. Για St. Paphnutius πήγαν στην έρημο, και όλη την εβδομάδα για να προσευχηθούν μαζί.Το επόμενο Σάββατο και την Κυριακή το ιερό Paphnutius με τους νέους άνδρες άξιος να λάβει την κοινωνία από τα χέρια του αγγέλου των Ιερών Μυστηρίων, και να ακούσουν τα λόγια του αγγέλου: «. Ας είναι άφθαρτη φαγητό, διασκέδαση και ατελείωτες ζωή της αιώνιας Σώματος και του Αίματος του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Θεός μας»

Σεβάσμιο Paphnutius τόλμησε να ζητήσει την άδεια από τον άγγελο στο τέλος να μείνουν στην έρημο.Άγγελος είπε ότι ο Θεός του έδειξε έναν διαφορετικό δρόμο – να επιστρέψει στην Αίγυπτο και να πει όλους τους Χριστιανούς της ζωής της ερήμου.

Απλά με τους νέους άνδρες, ταξίδι ο μοναχός Paphnutius τρεις ημέρες ήρθε στην άκρη της ερήμου.Υπήρχε ένα μικρό ερημητήριο. Αδελφοί, τον συνάντησε με αγάπη. Σεβάσμια Paphnutius είπε όλα αυτά που έμαθε για τους αγίους πατέρες, τους συνάντησε στα βάθη της ερήμου. Αδελφοί καταγράφονται με λεπτομέρεια την ιστορία του Αγίου Paphnutius, και απλώστε το σε άλλους ασκηταριά και τα μοναστήρια. Σεβάσμια Paphnutius ευχαρίστησε τον Θεό παραχωρημένες σε αυτόν για να μάθουν για τη μεγάλη ζωή των ασκητών της ερήμου Θηβαΐδα, και επέστρεψε στην κατοικία του.

ΠΛΗΡΗΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΕΡΗΜΙΤΕΣ

Σεβάσμια Paphnutius [1] , προσπαθούν σύμφωνα με μία από pustynnozhitelnyh αιγυπτιακή μοναστήρια, μας άφησε την ιστορία για το πώς βρήκε στην έρημο Ονουφριος του Μεγάλου, καθώς και άλλα ερημίτες. Η ιστορία του, που αρχίζει ως εξής:

Κάποτε, όταν ήμουν στη σιωπή στο μοναστήρι του, ήρθε σε μένα η επιθυμία να πάει στο εσωτερικό έρημο [2] για να δούμε αν υπάρχει ένας μοναχός, έχω περισσότερη δουλειά για τον Κύριο; Να πάρει επάνω, πήρα λίγο ψωμί και νερό, και να συμψηφίσει? Περπάτησα έξω από το μοναστήρι του, κανείς δεν λέει τίποτα, και πήγε στο εσωτερικό της ερήμου. Πήγα τέσσερις ημέρες χωρίς φαγητό δεν ψωμί, χωρίς νερό, και ήρθε σε μια σπηλιά, σφραγίζεται σε όλες τις πλευρές, και το οποίο είχε μόνο ένα μικρό παράθυρο. Στάθηκα στο παράθυρο για μία ώρα, ελπίζοντας ότι, ως συνήθως μοναστική, για μένα κάποιος θα βγει από τη σπηλιά και να εκφράσω χαιρετισμό μου του Χριστού? αλλά όπως είπα, κανείς και δεν ανοίξει την πόρτα, άνοιξα την πόρτα τον εαυτό του, πήγε και έκανε μια ευλογία. Στο σπήλαιο, είδα κάποια γέρος κάθεται και τον ύπνο, όπως ήταν. Και πάλι του είπα ευλογίες και άγγιξε τον ώμο του, που προτίθενται να τον ξυπνήσω, αλλά το σώμα του ήταν σαν το χώμα της γης? ψηλαφώ με τα χέρια του, ήμουν πεπεισμένος ότι είχε πεθάνει πριν από πολλά χρόνια. Βλέποντας τα ρούχα κρέμονται στον τοίχο, την άγγιξα? και ήταν σαν στάχτη στο χέρι μου. Τότε έβγαλα ρόμπα του και καλύπτεται νεκρό σώμα της, τότε έσκαψε τα χέρια του σε αμμώδη λάκκο στο έδαφος, θαμμένο το σώμα του ασκητή με τη συνήθη ψαλμωδία, προσευχή και δάκρυα. Στη συνέχεια, έχοντας δοκιμάσει λίγο ψωμί, και μετά την κατανάλωση του νερού, που υποστηρίζεται δύναμή του και πέρασε τη νύχτα στον τάφο του γέροντα.

Το επόμενο πρωί, προσευχήθηκε σιωπηλά, πήγα σε ένα μακρύ ταξίδι στις ερήμους ενδοχώρα?πρόκειται για λίγες μέρες, ήρθα σε μια άλλη σπηλιά? ακρόαση σχετικά με τα ανθρώπινα κραυγές της, σκέφτηκα ότι στην σπηλιά, πιθανώς ζούσε κάποιος? Χτύπησα την πόρτα? αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση, πήγε μέσα στη σπηλιά? δεν κατάφερε να βρει κανείς εδώ, πήγα έξω, ακόμα σκέφτεται για τον εαυτό μου ότι υπάρχουν πιθανότητες να ζήσουν ένα από τους υπηρέτες του Θεού, ο οποίος συνταξιοδοτήθηκε αυτή τη στιγμή στην έρημο. Αποφάσισα να περιμένω σε αυτό το σημείο ότι ο δούλος του Θεού, γιατί ήθελε να δει και να καλωσορίσω τον Κύριο? και παρέμεινε περιμένει όλη την ημέρα, όλο αυτό το διάστημα ψαλμωδία τους ψαλμούς του Δαβίδ. Ο τόπος μου φάνηκε πολύ όμορφο: υπήρχε αυξανόμενη φοίνικα με φρούτα, έρεε ένα μικρό πηγή νερού? Είμαι αρκετά έκπληκτος με την ομορφιά του τόπου και ήθελε να ζήσει σε ένα χώρο που, αν ήταν δυνατό για μένα.

Όταν η μέρα άρχιζε να κλίνει προς το βράδυ, είδα ένα κοπάδι βουβαλιών, βαδίζοντας προς το μέρος μου? Είδα, επίσης, ο υπηρέτης του Θεού, ο οποίος περπατούσε ανάμεσα στα ζώα (που Τιμόθεος ήταν ένας ερημίτης [3] ). Όταν το κοπάδι με πλησίασε, είδα έναν άνδρα χωρίς ρούχα, για να καλύψει την γύμνια του σώματος του μόνο μία τρίχα. Ερχόμενοι στο μέρος όπου στάθηκα και με κοίταξε, ένας άνθρωπος που με πήρε από το πνεύμα και το φάντασμα, και άρχισε να προσεύχεται, όπως πολλοί ακάθαρτα πνεύματα στον πειρασμό φάντασμα του για τον λόγο ότι, όπως ο ίδιος αργότερα μου είπε γι «αυτό.

Του είπα:

– Τι φοβάστε, ένας υπηρέτης του Ιησού Χριστού, ο Θεός μας; Κοιτάς και τα ίχνη των ποδιών μου, και ξέρω ότι είμαι το ίδιο πρόσωπο όπως είστε? Αφού βεβαιωθείτε ότι το άγγιγμα, ότι Ι – σάρκα και αίμα.

Μετά την εξέταση σε μένα και φροντίζοντας είμαι πραγματικά ένας άνθρωπος, είναι παρηγοριά, και, χάρη στο Θεό, είπε:

– Αμήν.

Στη συνέχεια ήρθε σε μένα, με φίλησε, τέθηκε σε σπηλιά του και μου πρόσφερε μέχρι σήμερα, η κατανάλωση λαχανικών? κατατεθεί, και το καθαρό νερό από την πηγή, και δοκίμασε για μένα? Στη συνέχεια με ρώτησε, λέγοντας:

– Πώς φτάσατε εδώ, ο αδελφός;

Εγώ, αποκαλύπτοντας τις σκέψεις και τις προθέσεις του, του απάντησε:

– Επιθυμώντας να δείτε τους υπηρέτες του Χριστού, να αγωνιστούν μαζί σε αυτή την έρημο, βγήκα από το μοναστήρι μου και ήρθα εδώ? και ο Θεός δεν μου στερήσει την εκτέλεση των πρόθεσή μου, που μου έδωσε τη δυνατότητα να δείτε την αγιότητα σας.

Τότε τον ρώτησα:

– Πώς είσαι, Πατέρα, έλα εδώ; Πόσα χρόνια θα πρέπει ειλικρινά υποστηρίζουν στην έρημο, τι να φάνε και γιατί πας γυμνός, και δεν το φόρεμα;

Τότε μου είπε για τον εαυτό του ως εξής: «Στην αρχή ζούσα σε ένα από τα σόι Θηβαΐδα [4] , οι δαπάνες για τη ζωή μοναστική και υπηρετούν τον Θεό είχα ύφανση μέσα μου ήταν τόσο η σκέψη του: .. Έλα έξω από συγγενείς και ζουν μόνοι τους, την εργασία, προσπαθώντας προκειμένου να δεχθεί από το Θεό ένα μεγάλο ανταμοιβή, επειδή μπορείτε να από τον καρπό των χεριών τους, όχι μόνο η τροφή, αλλά και οι φτωχοί για να τραφεί και να δώσει την ειρήνη έναν αδελφό περιπλάνηση. Έχοντας ακούσει την αγάπη σκέψεις του, έφυγα από το αδελφότητα έχει κατασκευάσει ο ίδιος σε ένα κελί κοντά στην πόλη και την πρακτική του rukodelanii? για μένα ήταν αρκετό μόνο για τα έργα των χεριών του, μάζεψα όλα όσα χρειάζεστε για τον εαυτό σου, έλα σε μένα πολλά, απαιτώντας τα προϊόντα από τα χέρια μου, και να φέρει ό, τι χρειάζεστε και έδωσα καταφύγιο σε αγνώστους, αφθονούν επίσης μοίραζαν στους φτωχούς και άπορους, αλλά zhityu ζήλια μου. ο εχθρός της σωτηρίας μας, ο διάβολος είναι πάντα σε πόλεμο με όλους? θέλει να καταστρέψει όλα τα έργα μου, που ενέπνευσε κάποια γυναίκα έρθει σε μένα για κεντήματα μου και με ρωτούν για την προετοιμασία του καμβά, που έχουν καταρτίσει, έδωσα σε αυτήν στη συνέχεια μου ζήτησε να την κάνει πιο ύφασμα .; και υπήρχε μια συζήτηση μεταξύ μας, ήταν η τόλμη? έχουν συλληφθεί αμαρτία, έχουμε γεννήσει ανομία? και έμεινα μαζί της για έξι μήνες, αμαρτάνει όλη την ώρα. Αλλά, τελικά, σκέφτηκα ότι μπορώ τώρα να υποφέρουν τον θάνατο ή αύριο, και θα υποφέρει για πάντα. Και είπα στον εαυτό μου: «Αλίμονο είμαι εγώ, η ψυχή μου είναι καλύτερο για σας να τρέξει μακριά για να σωθεί από την αμαρτία και την ίδια στιγμή από τον αιώνιο μαρτύριο!».

Ως εκ τούτου, αφήνοντας τα πάντα εγώ κρυφά έτρεξε μακριά από εκεί και ήρθε στην έρημο? έχοντας φτάσει αυτό το μέρος, βρήκα αυτό το σπήλαιο, την πηγή και την ημερομηνία παλάμη, η οποία είχε δώδεκα υποκαταστήματα? κάθε μήνα ένα από τα καταστήματα παράγει μια σειρά από φρούτα, το οποίο είναι αρκετό για το φαγητό μου για τριάντα ημέρες. Όταν ο μήνας τελειώνει και με το φρούτο σε ένα κλάδο, ενώ ο άλλος κλάδος ωριμάζει. Έτσι, με τη χάρη του Θεού τρώω και δεν έχουν τίποτα άλλο στη σπηλιά του. Και τα ρούχα μου από τη στιγμή που ήρθε σε παρακμή, καταστράφηκε, μετά από πολλά χρόνια (από τότε που ήμουν τριάντα χρόνια αγωνίζεται σε αυτό το έρημο) αυξήθηκαν τα μαλλιά μου, όπως μπορείτε να δείτε? αντικαθιστούν τα ρούχα για μένα, που καλύπτουν τη γύμνια μου. «

Αφού άκουσε όλα αυτά από την ασκητική (λέει Pafnutii), τον ρώτησα:

– Πατέρα! Κατά την έναρξη των κόπων σας σε αυτό το μέρος εάν αντιμετωπίζετε οποιαδήποτε εμπόδια ή όχι;

Εκείνος μου απάντησε:

– Υπέφερα αναρίθμητες επιθέσεις των δαιμόνων. Πολλές φορές ήρθε στην πάλη μαζί μου, αλλά δεν θα μπορούσε να με ξεπεράσει, γιατί βοήθησε τη χάρη του Θεού? Είμαι αντίθετος σε αυτούς ένα σημάδι του σταυρού και της προσευχής. Εκτός από τις επιθέσεις των εχθρών, ας τις πράξεις μου, ακόμη και σωματική ασθένεια? Διότι εγώ υποφέρει εδώ και καιρό το στομάχι, γι «αυτό έπεσε στο έδαφος σε μεγάλο πόνο? Δεν μπορούσα να κάνω το συνηθισμένο τις προσευχές του, αλλά βρίσκεται στη σπηλιά του και το τροχαίο στο έδαφος, με μεγάλες προσπάθειες που κατέβαλε το τραγούδι, και δεν έχουν τη δύναμη για να βγούμε από το σπήλαιο. Προσευχήθηκα στο Θεό φιλεύσπλαχνος ότι Εκείνος μου έδωσε τη συγχώρεση των αμαρτιών μου, για ασθένειες μου. Κάποτε, όταν καθόμουν στο έδαφος και υπέστη ένα βαρύ στομάχι, είδα ένας έντιμος άνθρωπος, ο οποίος στεκόταν μπροστά μου και μου είπε:

– Τι είναι αυτά που υποφέρουν;

Θα μπορούσα να απαντήσω μόλις και μετά βίας:

– Υποφέρω, Κύριε, του στομάχου.

Μου είπε:

– Δείξε μου εκεί που πονάει.

Του έδειξα. Στη συνέχεια άπλωσε το χέρι του και να βάλει το χέρι του στο ευαίσθητο σημείο? Αμέσως ανακτηθεί. Μου είπε:

– Εδώ είστε πλέον σε καλή υγεία, δεν αμαρτάνουμε επίσης, ότι δεν μπορεί να ήταν χειρότερα, αλλά λειτουργεί, και ο Κύριος ο Θεός σου από τώρα και για πάντα.

Από εκείνη τη στιγμή, εγώ δεν αρρωσταίνουν, με τη χάρη του Θεού, δοξάζοντας και υμνώντας το έλεός Του.

Σε αυτή τη συνέντευξη (Pafnutii λέει) που είχα με τον πατέρα ηγουμένη μεγαλύτερο μέρος της νύχτας: το πρωί σηκώθηκα στη συνηθισμένη προσευχή.

Όταν ήρθε η μέρα, άρχισα ειλικρινά ρωτήσω ότι ο Αιδεσιμότατος Πατέρας να μου επιτρέψετε να ζήσει, ή κοντά σε αυτό, ή οπουδήποτε κοντά σε αυτό ξεχωριστά. Μου είπε: «Εσύ, φίλε μου, δεν είναι εδώ vynesesh δαιμονική θλίψεις.» Για το λόγο αυτό, δεν θα μου επιτρέψετε να μείνω μαζί του. Τον ρώτησα, επίσης, να μου πει το όνομά του. Και είπε. «Το όνομά μου – Timothy και να με θυμάσαι, αγαπητός αδελφός, και προσεύχομαι για μένα ο Χριστός του Θεού, αλλά θα αποκαλύψει σε μένα μέχρι το τέλος του ελέους του, η οποία συνυπολογίζεται άξιος για μένα.» Είπα Paphnutius, έπεσε στα πόδια του, παρακαλώντας τον να προσευχηθεί για μένα. Μου είπε: «Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός να σας ευλογεί και να σας κρατήσει από όλους τους πειρασμούς του εχθρού και θα σας καθοδηγήσει στο σωστό δρόμο, δια να ήσαι ελεύθερα φτάσει την αγιότητα.»

Ευλόγησε μου, Αιδεσιμότατος Timothy επιτρέψτε μου να πάω στην ειρήνη. Πήρα από τα χέρια του τον εαυτό του στον τρόπο με ημερομηνία-λαχανικά, αντλούσαν νερό από μια πηγή σε ένα δοχείο, στη συνέχεια, υποκύπτοντας στον άγιο γέροντα, τον άφησε, δοξάζοντας και ευχαριστώντας τον Θεό για αυτό που μου επέτρεψε να δω ένα τέτοιο άγιο του, τον ακούω τα λόγια του, και υποθέτει ότι η ευλογία του. Στο δρόμο της επιστροφής από εκεί λίγες μέρες αργότερα πήγα στο ερειπωμένο μοναστήρι και σταμάτησε αυτό, ούτως ώστε να χαλαρώσετε και να μείνετε για λίγο. Με θλίψη ονειρεύτηκα τον εαυτό μου: – Τι είναι η ζωή μου; Ποιες είναι οι πράξεις μου; η ζωή μου δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμη και μια σκιά σε σύγκριση με σκηνές από τη ζωή και τις πράξεις του μεγάλου αυτού αγίου του Θεού του, μόλις είδα. Πέρασα πολλές ημέρες σε τέτοια σκέψη, θέλοντας να μιμηθεί bogougozhdenii δίκαιος σύζυγος. Με το έλεος του Θεού, podvigshemu μου να φροντίζει την ψυχή μου, δεν είμαι τεμπέλης για να πάει πίσω στο εσωτερικό της ερήμου αδιάβατο δρόμο – αυτόν τον τρόπο, όπου έζησε μια βάρβαρη άνθρωποι που ονομάζεται σκήπτρο. Μου αρέσει πολύ να ξέρω αν υπάρχουν άλλα τέτοια ερημίτης, για να υπηρετήσει τον Κύριο; Θα προτιμούσα να το βρείτε, προκειμένου να επωφεληθούν από αυτό για την ψυχή του.

Πηγαίνοντας σε μια ερημική διαδρομή που αναλαμβάνονται από μένα, πήρα λίγο ψωμί και νερό, το οποίο είναι αρκετό για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Όταν το ψωμί και το νερό μου είχε καταστραφεί, εγώ τον θρηνούσαν, γιατί δεν είχε κανένα φαγητό, αλλά εγώ που πραγματοποιήθηκε έξω και πήγε τέσσερις μέρες και τέσσερις νύχτες χωρίς τροφή και ποτό, έτσι ώστε πολύ αδύναμη στο σώμα?Έπεσα στο έδαφος και περίμενε τον θάνατο. Τότε είδα svyatopodobnogo, όμορφη και επιφανή σύζυγό της, με πλησίασε? που το χέρι του στο στόμα μου, έγινε αόρατη. Αμέσως ένιωσα το προπύργιο δύναμη, έτσι ώστε δεν ήθελε να φάει ή να πιει. Να πάρει επάνω, πήγα πίσω στο εσωτερικό της ερήμου και περπάτησε τέσσερις μέρες και τέσσερις νύχτες χωρίς τροφή και ποτό?αλλά σύντομα άρχισε να γέρνουν και πάλι από την πείνα και τη δίψα. Αυξάνοντας τα χέρια του προς τον ουρανό, προσευχήθηκα στον Κύριο, και πάλι είδα τον ίδιο άνθρωπο που ήρθε σε μένα και άγγιξε το χέρι μου και το στόμα μου έγινε αόρατη. Από αυτό πήρα μια νέα δύναμη και να χτυπήσει το δρόμο.

Την δέκατη έβδομη ημέρα του ταξιδιού, πήγα σε κάποιο είδος ενός ψηλού βουνού? κουρασμένος από το δρόμο, κάθισα στους πρόποδες του βουνού, προκειμένου να ξεκουραστούν λίγο. Αυτή τη στιγμή, είδα έναν άνθρωπο που πλησιάζει μένα, πολύ φοβερό να δούμε? Ήταν όλα καλύπτονται με τα μαλλιά σαν ένα ζώο, με τα μαλλιά του ήταν λευκά σαν το χιόνι, γιατί ήταν γκρι με την ηλικία. Τα μαλλιά του κεφαλιού και η γενειάδα του ήταν πολύ μεγάλη, ακόμη και φθάνοντας στο έδαφος και κάλυψε το σώμα του όπως και μερικά ρούχα, το ισχίο, δεδομένου ότι ήταν ζωσμένος με τα φύλλα των φυτών της ερήμου. Όταν είδα αυτό το άτομο πλησιάζει μου, ήρθα στο φόβο και έτρεξε στο βράχο που βρίσκεται στην κορυφή του βουνού. Αυτός ακριβώς έφθασε στους πρόποδες του βουνού, και κάθισε στη σκιά, που σκοπεύουν να ξεκουραστούν για αρκετά κουρασμένος από τη θερμότητα, καθώς και από τα γηρατειά. Κοιτάζοντας το λόφο, με είδε, και γύρισε και μου είπε: «Έλα σε μένα, ο άνθρωπος του Θεού, είμαι το ίδιο πρόσωπο όπως εσείς και ζω σε αυτή την έρημο, αγωνίζεται για όνομα του Θεού!».

Ι (είπε Paphnutius) ακρόαση αυτή, έσπευσαν προς το μέρος του και έπεσε στα πόδια του. Μου είπε:

«Rise, γεγονός το γιο μου και εσείς – ένας υπηρέτης του Θεού και φίλος των αγίων του ;! είναι το όνομά σας -. Paphnutius»

Σηκώθηκα. Στη συνέχεια, μου διέταξε να καθίσει, και κάθισα κοντά του με χαρά. Άρχισα δύσκολο να ρωτήσω – μου πείτε το όνομά σας και να μου περιγράψετε τη ζωή του – όπως ο ίδιος αγωνίζονται για masteries στην έρημο, και πόσο χρόνο που ζουν εδώ. Αποδίδοντας στην αδυσώπητη τα αιτήματά μου, άρχισε την ιστορία του για τον εαυτό του: «Το όνομά μου – Onufry? Ζω στην έρημο εξήντα χρόνια, περιπλάνηση στα βουνά? Δεν έχω δει ένα μόνο πρόσωπο, αλλά τώρα σας βλέπω μόνος συνήθιζα να ζουν στην ίδια έκθεση. μοναστήρι, που ονομάζεται ερύθημα [5] και βρίσκεται κοντά στην πόλη της Hermopolis, στην περιοχή Θηβαΐδα στο μοναστήρι είναι το σπίτι σε εκατό αδελφούς. όλοι ζουν σε πλήρη ομοφωνία μεταξύ άλλων, οι δαπάνες συνολικά σύμφωνο ζωή στην αγάπη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, έχουν την συνολική. τα τρόφιμα και τα είδη ένδυσης? κατέχουν μια σιωπηλή ζωή postnicheskuyu στην ειρήνη, δοξάζοντας το έλεος του Κυρίου στις ημέρες της παιδικής ηλικίας μου, μου αρέσει να τους αρχάριους, ήταν discipling υπάρχουν άγιοι πατέρες επιμελής πίστη και αγάπη για τον Κύριο και οικοδομεί και τις διατάξεις της μοναστικής ζωής τους άκουσα να μιλάμε .. ο άγιος προφήτης του Θεού, ο Ηλίας [6] , δηλαδή ότι ενισχύεται από τον Θεό έζησε, νηστεία στην έρημο, επίσης ακούσει για το ιερό Προδρόμου Ιωάννη [7] , η οποία δεν είναι, όπως ποτέ κανέναν άνθρωπο ( Ματ 11 :. 11 ) σχετικά με τη ζωή του στην έρημο μέχρι την ημέρα της εκδήλωσης του στο Ισραήλ. Όταν άκουσαν αυτό, ζήτησα από τους Αγίους Πατέρες: «Ποια είναι η ίδια: ως εκ τούτου, όσοι προσπαθούν για masteries στην έρημο, περισσότερο από εσάς στα μάτια του Θεού»

Μου απάντησε: «Ναι, παιδί μου, είναι περισσότερο από εμάς? Για βλέπουμε κάθε μέρα στην άλλη, διαπράττουν συνοδική εκκλησία τραγουδώντας με χαρά, αν θέλουμε να έχουμε, έχουμε ένα έτοιμο ψωμί με τον ίδιο τρόπο, αν θέλουμε να πίνουν, να έχουν έτοιμο το νερό? αν συμβεί σε οποιονδήποτε από εμάς αρρωσταίνουν, στη συνέχεια, έτσι ώστε να ανακουφιστούν από τους αδελφούς, επειδή ζούμε μαζί, βοηθούν ο ένας τον άλλο και να χρησιμεύσει για χάρη της αγάπης του Θεού ;. ζουν καλά στην έρημο στερείται όλα όσα Εάν κάποιο από τα ερήμου συμβεί κανένα πρόβλημα που τον παρηγορεί σε ασθένεια, που θα τον βοηθήσει και θα είναι, εάν επιτίθεται στην εξουσία του Σατανά, όπου θα βρείτε κάποιον που θα ενθαρρύνει το μυαλό του και να του διδάξει ένα φορτίο, όπως ο ίδιος είναι ένα; Αν δεν θα έχουν τροφή, όπου θα το πάρει εύκολα, όπως ακριβώς εάν και δίψα, δεν βρούμε νερό σε κοντινή απόσταση. Εκεί, το παιδί, πολύ περισσότερη δουλειά από ό, τι έχουμε να ζουν μαζί, αναλαμβάνοντας τη ζωή της ερήμου αρχίσει να υπηρετήσει τον Θεό με μεγάλη επιμέλεια, να επιβάλει την αυστηρότερη θέμα δημοσίευσης ο ίδιος την πείνα, τη δίψα, znoyu μεσημέρι? γενναιόδωρα υποβάλλονται σε κρύα νύχτα, σταθερά αντισταθεί στις μηχανορραφίες που προκλήθηκε από έναν αόρατο εχθρό, που αγωνίζονται να τον νικήσει, με ζήλο να προσπαθήσει να πάει κοντά και ατυχές μονοπάτι που οδηγεί στη βασιλεία των ουρανών. Για το λόγο αυτό, ο Θεός στέλνει σε αυτούς τους αγίους αγγέλους που τους φέρνουν φαγητό, που μαστίζει το νερό από την πέτρα και την ενίσχυσή τους, ώστε σε σχέση με αυτά τα αληθινά λόγια του προφήτη Ησαΐα [8], λέγοντας, «Αλλά αυτοί που περιμένουν από τον Κύριο θα ανανεώσουν τη δύναμή τους με φτερά ως αετοί? που θα τρέξει – και δεν είναι κουρασμένος, που – και όχι λιποθυμίας »( Ησαΐας 40: 31 ). Αν κάποιος από αυτούς και δεν υπολογίζονται αντάξια του οράματος των αγγέλων, τότε σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να στερηθεί την αόρατη παρουσία των αγγέλων του Θεού, που φυλάνε αυτό ερημίτης σε όλους τους δρόμους του, για την προστασία από τους εχθρούς συκοφαντία, συμβάλουν σε μια τέτοια καλά έργα και να τον φέρει στο Θεό προσεύχεται ερημίτης. Αν, σηκώνει τα χέρια του προς τον Θεό, και αμέσως έστειλε κάτω για να τον βοηθήσει ξανά και διυλίζει όλες τις αντιξοότητες για χάρη της καθαρότητας της καρδιάς του από οποιαδήποτε της Ερήμου συμβεί οποιοδήποτε εχθρό: μια απροσδόκητη επίθεση. Δεν μπορεί να σας ακούσει, παιδί μου, ό, τι έχει ειπωθεί στις Γραφές ότι ο Θεός δεν αγνοεί αυτούς που τον αναζητούν, για να μην «πάντοτε να ξεχνάμε: η προσδοκία των φτωχών δεν θα χαθεί ( Ψαλμ 9 :. 19 ). Και πάλι φώναξαν προς τον Κύριον εν τη θλίψει αυτών, και τους ελευθέρωσε από αγωνίες τους ( Ψαλμός 106: 6 ): Επειδή, ο Κύριος θα καταστήσει σε κάθε άνθρωπο ανάλογα με το έργο που κάποιος παίρνει πάνω. Μακάριος ο άνθρωπος που πράττει το θέλημα του Κυρίου στη γη, και Αυτός εργάζεται σκληρά: Αυτοί είναι οι άγγελοι, αν και αόρατη:. Που vozveselyayut καρδιά πνευματική χαρά του και να ενισχύσει το άτομο κάθε μία ώρα, μέχρι να είναι στη σάρκα «

Όλη αυτή η Ι – το ταπεινό Onufry – ακούγεται στο μοναστήρι του των Αγίων Πατέρων, καθώς και από τα λόγια σας, ώστε χαρά την καρδιά μου, για αυτά τα λόγια για μένα ήταν ευχάριστο το μέλι, και μου φάνηκε ότι ήμουν σε κάποιο είδος άλλο κόσμο? Για μένα ήταν μια συντριπτική επιθυμία να πάει στην έρημο. Να πάρει μέχρι το βράδυ και πήρε ένα κομμάτι ψωμί, ώστε να μόλις και μετά βίας αρκετό για τέσσερις ημέρες, έφυγα από το μοναστήρι, βάζοντας όλες τις ελπίδες τους στον Θεό? Πήγα στο δρόμο που οδηγεί προς το βουνό, προτίθεται να πάει μακριά στην έρημο. Από τη στιγμή που άρχισα να πάει στην έρημο, όπως ο ίδιος είδε μπροστά του έλαμψε μια φωτεινή δέσμη του φωτός. Πολύ φοβισμένος, σταμάτησα και είχε ήδη αρχίσει να σκέφτονται την επιστροφή στο μοναστήρι. Εν τω μεταξύ, μια ακτίνα του φωτός ερχόταν προς το μέρος μου, και έχω ακούσει για αυτό μια φωνή να λέει: «Μη φοβάσαι εγώ – Angel που περπάτησαν μαζί σας την ημέρα που γεννηθήκατε, για έχω τεθεί επικεφαλής σε σας από τον Θεό, για να σου κρατήσει? Ήμουν εντολή από τον Κύριο – σας οδηγήσει σε αυτή την έρημο. να δεσμευτεί και ταπεινός στην καρδιά ενώπιον του Κυρίου, για να τον εξυπηρετήσει με χαρά, εγώ δεν σου αποτυγχάνουν όσο ο Δημιουργός δεν με αποτέλεσμα να αναλάβει την ψυχή σου. «

Τούτου λεχθέντος δέσμη φωτός, ο Άγγελος πήγε μπροστά μου, εγώ τον ακολούθησε με χαρά. Μετά από περίπου έξι ή επτά Milliarium [9] , είδα ένα αρκετά μεγάλο σπήλαιο? αυτή τη στιγμή η αγγελική δέσμη φωτός εξαφανίστηκε από τα μάτια μου. Πλησιάζοντας το σπήλαιο, θα ήθελα να ξέρω αν υπήρχε οποιοδήποτε πρόσωπο. Πλησιάζοντας την πόρτα, ήμουν, ως συνήθως μοναστική, φώναξε: «ευλογεί!».

Και είδα ένα γέρο, κόσμιος και δίκαιη εικόνα? στο πρόσωπό του και τα μάτια του έλαμψαν με τη χάρη του Θεού και πνευματική χαρά. Βλέποντας αυτό το γέρο, έπεσα στα πόδια του και τον προσκύνησαν.Έχει κρατώντας επάνω της το χέρι μου, τη φίλησε και είπε: «Είναι σας, ο αδελφός Onufry, οι εργαζόμενοι μαζί μου στον Κύριο, παρακαλώ, παιδί μου, στο σπίτι μου, ο Θεός να τους βοηθούς σας? Τηρούν το βαθμό του κάνει καλό του στο φόβο του Θεού ?. «.

Πηγαίνοντας στο σπήλαιο, κάθισα και έμεινε μαζί του για πολλές ημέρες? Προσπάθησα να μάθω από αυτόν τις αρετές του, ό, τι είχα, γιατί μου δίδαξε τις ζωές καταστατικό pustynnicheskogo. Όταν ο γέρος είδε ότι το πνεύμα μου έχει φωτιστεί ώστε να ήξερα τι θα έπρεπε να είναι η περίπτωση, παρακαλώντας τον Κύριο Ιησού Χριστό? βλέποντας το εκτίμησα ένας ατρόμητος αγώνα κατά της μυστικής εχθρούς και τέρατα, που έχει ερήμου, ο γέρος μου είπε: «Σήκω, παιδί μου, και εγώ θα σας οδηγήσει σε ένα άλλο σπήλαιο, το οποίο βρίσκεται στο εσωτερικό της ερήμου, ζουν σε αυτό και μόνο, αγωνίζεται στον Κύριο: για Διά τούτο ο Κύριος σας έστειλε εδώ – να είναι κάτοικος του εσωτερικού της ερήμου «.

Έτσι λέει, μου πήρε και οδήγησε στο εσωτερικό της ερήμου: πήγαμε για τέσσερις μέρες και τέσσερις νύχτες. Τέλος, την πέμπτη ημέρα βρήκαμε ένα μικρό σπήλαιο. Ότι άγιος άνθρωπος τότε μου είπε: «Εδώ είναι το μέρος, το οποίο παρασκευάζεται από τον Θεό για τις πράξεις σας.» Και ο γέρος έμεινε μαζί μου τριάντα ημερών για να μου διδάξει καλές πράξεις? μετά από τριάντα ημέρες, αναθέτοντας μου στο Θεό, πήγα πίσω στον τόπο κατορθώματά του. Από τότε, ήρθε να με δει μία φορά το χρόνο?Ήρθε να με επισκέπτονται κάθε χρόνο, με την κοίμηση του Κυρίου του? πέρυσι, κοιμήθηκε εν Κυρίω, είναι στην δική μου έθιμο? Επίσης, φώναξε την αφθονία, και θάφτηκε το σώμα του κοντά στο σπίτι μου.

Τότε εγώ, ο ταπεινός Pafnutii, τον ρώτησε: «Πατέρα, ειλικρινής Πόσα έργα σας έχει ληφθεί κατά την έναρξη της διαμονής σας στην έρημο;»

Ο μακαριστός Γέροντας μου απάντησε: «Έχω την πίστη, αγαπητός αδελφός μου, που πήρα τέτοια σκληρή δουλειά, ότι πολλές φορές απελπιστεί της ζωής του, θεωρώντας τον εαυτό του κοντά στο θάνατο: γιατί είμαι άρρωστος από την πείνα και τη δίψα, από την αρχή της άφιξης στην έρημο δεν είχα τίποτα από τα τρόφιμα και τα ποτά, κατά τύχη, εκτός αν βρήκα ένα φίλτρο έρημο που ήταν το φαγητό μου? δίψα είναι μου χαλάρωμα μόνο τη δροσιά του ουρανού? θερμότητας ηλιόλουστη μου κάηκαν στη διάρκεια της ημέρας, το βράδυ ήμουν κατάψυξη από το κρύο: το σώμα μου ήταν καλυμμένο με σταγόνες βροχής σε η δροσιά του ουρανού? τι άλλο δεν έχω υποστεί, τι λειτουργεί και τα έργα δεν λαμβάνουν σε αυτό το αδιάβατο έρημο ξαναλέγω για όλα τα γραπτά και τα κατορθώματα της αδύνατο και άβολο να γνωστοποιήσει ότι ένας άνθρωπος πρέπει να κάνει μόνη της για χάρη της αγάπης του Θεού ο Καλός, ο Θεός, βλέποντας ότι;. αφιέρωσα όλα για τον εαυτό του postnicheskim κατορθώματα obrekshi τον εαυτό σας στην πείνα και τη δίψα, ο άγγελος της είπε να αναλάβει τη φροντίδα του εαυτού μου και φέρε μου λίγο ψωμί κάθε μέρα και νερό για να ενισχύσει το σώμα μου. Γι «αυτό και τρέφεται άγγελος για τριάντα χρόνια. Μετά τα τριάντα χρόνια ο Θεός μου έχει δώσει μια πιο άφθονη τροφή, επειδή κοντά στο σπήλαιο βρήκα ημερομηνία παλάμη μου, η οποία είχε δώδεκα υποκαταστήματα?κάθε κλάδος ξεχωριστά από άλλα φρούτα οπή του, – ένα σε ένα μήνα, και η άλλη προς το άλλο, όσο δεν έχει περατωθεί σε όλους τους δώδεκα μήνες. Όταν τα άκρα ενός μηνός, και τέλος με φρούτα σε ένα υποκατάστημα? όταν αυτό είναι άλλο μήνα, αρχίζουν να μεγαλώνουν τα φρούτα σε άλλο κλάδο.Επιπλέον, σύμφωνα με την εντολή του Θεού, που έρεε κοντά μου, το σιντριβάνι του ζωντανού νερού.Και τώρα, οι άλλοι τριάντα χρόνια έχω αγωνίζεται με τέτοιο πλούτο, μερικές φορές να πάρει το ψωμί από έναν άγγελο, μερικές φορές τρώει τον καρπό των ριζών της ερήμου χουρμαδιά, η οποία, κατά την απονομή του Θεού, μου φαίνονται πιο γλυκό από το μέλι? Πίνω νερό από την πηγή αυτή, χάρη στο Θεό? και πάνω απ «όλα να ταΐζω και να ποτίζονται με τη γλυκύτητα των λόγων του Θεού, όπως είναι γραμμένο: «Μην ζήσει από το ψωμί μόνο, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού» ( Ματθαίος 4: 4 ). Αδελφός Paphnutius! Αν όλα επιμέλεια θα είναι το θέλημα του Θεού, θα έχετε ό, τι χρειάζεστε από το Θεό? Για το ιερό Ευαγγέλιο λέει: «Ως εκ τούτου, δεν είναι ανήσυχοι, λέγοντας: Τι να φάτε ή να πιείτε ή τι να φορέσει, λόγω του ότι όλα τα έθνη αναζητούν, και επειδή ο ουράνιος Πατέρας σας ξέρει ότι έχετε ανάγκη απ «όλα αυτό το βλέμμα ???. πρώτα την βασιλεία του και τη δικαιοσύνη του, και όλα αυτά τα πράγματα, προστίθεται υμίν »( Κατά Ματθαίον 4 :. 31-33 ).

Όταν Onufry τα λέει όλα – I (λέει Pafnutii) θαύμασε πολύ θαυματουργή zhityu αυτό. Στη συνέχεια, τον ρώτησε: «Πατέρα, πώς θα διαχειριστεί το μυστήριο από τα πιο αγνά Μυστήρια του Χριστού, το Σάββατο και την Κυριακή σε μια μέρα;».

Μου απάντησε, «έρχεται σε μένα άγγελος του Κυρίου, η οποία φέρνει μαζί της μια πιο καθαρή Μυστήρια του Χριστού και της κοινωνίας σε μένα και όχι μονάχα σε μένα έρχεται ένας άγγελος από τον Μυστικό Δείπνο του Κυρίου η Θεία, αλλά και σε άλλους θιασώτες της ερήμου που ζει για το Θεό στην έρημο και δεν βλέπουμε. πρόσωπα των ανδρών αγκυροβόλιο, γεμίζει τις καρδιές τους με άφατη χαρά Αν κάποιος από αυτούς, Desert επιθυμούν να δουν τον άντρα, ο άγγελος παίρνει και ανεβάζει στους ουρανούς, που είδε τους αγίους και χάρηκαν, και φωτισμένη ψυχή του ερημίτη, όπως το φως, και. χαιρόμαστε για το πνεύμα, τιμήθηκαν για να δείτε το καλό στον ουρανό? και, στη συνέχεια, ένας ερημίτης ξεχάσουμε όλα του τα έργα που αναλαμβάνονται στην έρημο, όταν ο λάτρης επιστρέφει στη θέση του, αρχίζει ακόμα πιο δύσκολο να υπηρετήσει τον Κύριο, ελπίζοντας να πάρει στον ουρανό ότι τιμήθηκε για να δείτε «..

Όλα αυτά μιλάμε για μένα Onufry (λέει Pafnutii), στους πρόποδες του βουνού, όπου συναντηθήκαμε.Ήμουν γεμάτη με μεγάλη χαρά από μια συνομιλία με την ηγουμένη, αλλά και ξέχασε όλα τα ταξίδια τα γραπτά του, που σχετίζονται με την πείνα και τη δίψα. Οχυρώνοντας το σώμα και το πνεύμα, είπα: «Μακάριος είναι ο άνθρωπος που είχαν την τιμή να σας δούμε, Άγιε Πατέρα, και να ακούσουν τις όμορφες και γλυκές λέξεις σου!» Μου είπε: «Σήκω, αδελφέ, και να έρθουν σε κατοικία μου.»

Και η αύξηση, πήγαμε.

Ι (είπε Paphnutius) δεν έπαψε ποτέ να θαυμάσει τη χάρη του σεβάσμιου Γέροντα? περνώντας δύο ή τρεις Milliarium, ερχόμαστε στην εύλογη ιερό σπήλαιο. Κοντά στο σπήλαιο που έχει αναπτυχθεί αρκετά μεγάλο χουρμαδιά και έρεε μια μικρή πηγή του ζωντανού νερού. Μένοντας κοντά στο σπήλαιο, ο μοναχός προσευχήθηκε. Μετά το τέλος της προσευχής, είπε: «Αμήν».

Στη συνέχεια, κάθισε, και με κάλεσε να καθίσει δίπλα του. Και μιλούσαμε, λέγοντας ο ένας τον άλλο για τα ελέη του Θεού. Όταν η μέρα άρχισε να μειώνεται το απόγευμα και ο ήλιος είχε ήδη επιστήσει την προς τα δυτικά, είδα αγνό ψωμί που βρισκόταν ανάμεσα σε εμάς και προετοιμάζονται νερό. Και μου είπε ότι ευλογημένος άνθρωπος, «Αδελφέ, τη γεύση του ψωμιού, που βρίσκεται μπροστά σας, και ispey νερό, προκειμένου να ενισχυθεί, για βλέπω ότι έχουν εξαντληθεί από την πείνα και τη δίψα, και ταξιδεύοντας χαρτιά».

Τον απάντησε: «Κύριέ μου ζη εγώ δεν θα φάει ή να πιει μόνη της, αλλά μόνο μαζί με σας.»

Ο γέροντας δεν συμφωνούν να δοκιμάσετε? Έχω καιρό παρακάλεσε μαζί του και δεν θα μπορούσε να πείσει εκπληρώσει το αίτημά μου? άπλωσε τα χέρια του, πήραμε το ψωμί, το έσπασε, και έφαγε?Ήμασταν ικανοποιημένοι, ακόμη και άφησε πλεόνασμα ψωμί? τότε ήπιαμε νερό, και έδωσε χάρη στον Θεό? και συνεχίστηκε όλη τη νύχτα στην προσευχή προς τον Θεό.

Όταν η μέρα έφτασε, παρατήρησα ότι το πρόσωπο του αιδεσιμότατου μετά το τραγούδι πρωινή προσευχή αλλάξει και πολύ φοβόμαστε αυτό. Αυτός είναι αντιληπτό, μου είπε: «Μη φοβάσαι, ο αδελφός Paphnutius, για το Θεό, φιλεύσπλαχνος σε όλους, σας έστειλε σε μένα, ότι πρόδωσε ταφή σώμα μου? Σήμερα τελείωσα τη στιγμή της ζωής μου, και πήγε σε μια ζωή άπειρη και μόνο αιώνια τον Χριστό κατά τη γνώμη μου. «

Ήταν, τότε, η δωδέκατη ημέρα του μήνα Ιούνιο? και με πρόσταξε Ονουφριος, Paphnutius, λέγοντας: «Αγαπημένε αδελφός όταν επέστρεψε στην Αίγυπτο, μου θυμίζουν όλα τα αδέλφια και για όλους τους Χριστιανούς».

Ι (είπε Paphnutius), του είπα: «Πατέρα, μετά την έκβαση σας, θα ήθελα να μείνω εδώ στη θέση σου!».Αλλά ο μοναχός μου είπε: «Γιε μου, που αποστέλλονται από τον Θεό σε αυτό δεν έρημο σε αυτό που εσείς προσπαθήσουμε μαζί, αλλά για να δείτε τους υπηρέτες του Θεού, πάμε πίσω και να πω για την ενάρετη ζωή της ερήμου με τους αδελφούς, για χάρη της πνευματικής τους όφελος και τη δόξα του Χριστού μας ο Θεός, Go, παιδί μου, στην Αίγυπτο, στο μοναστήρι του, καθώς και σε άλλα μοναστήρια και διηγούνται όλα όσα έχετε δει και ακούσει στην έρημο. αφηγηθεί επίσης για το γεγονός ότι εξακολουθούν να δείτε και να ακούσετε τον εαυτό πάλης σε καλά έργα, που υπηρετούν τον Κύριο. «

Όταν ο μοναχός είπε αυτό, έπεσε στα πόδια του με τις λέξεις: «Ευλόγησε μου, αιδεσιμότατος πατέρας, και προσεύχονται για μένα, ότι έχω κερδίσει τη χάρη του Θεού, Προσευχήσου για μένα, ότι ο Σωτήρας μου μου επέτρεψε να σας δούμε στο επόμενο αιώνα, μόλις πώς αξίζει να βλέπετε σε αυτή τη ζωή. «

Rev. ίδια Onufry, η άρση μου από το έδαφος, μου είπε: «Γιε μου, Pafnutii Μην παραμελήσει την αναφορά σας ο Θεός, αλλά έτσι θα εκπληρώσει ο Θεός του? Ο Θεός να σας ευλογεί και να μπορεί να εγκρίνει την αγάπη του και να διαφωτίσει έξυπνες τα μάτια σας στο bogovideniyu? Αφήστε τον να παραδώσει! σοι από όλα τα δίκτυα ατυχία και soprotivnika και μπορεί να συνεχίσει να σας ξεκινήσει μια καλή δουλειά, αλλά θα σας κρατήσει αγγέλους του σε όλους τους δρόμους σου ( Ψαλμός 90: 11), αλλά διατηρούνται σε αυτό από τους εχθρούς αόρατο, έτσι ώστε αυτά τελευταία δεν θα είναι σε θέση να σας συκοφαντούν ενώπιον του Θεού ανά τρομερή δοκιμασία ώρα. «

Μετά από αυτό, ο Αιδεσιμότατος Πατέρας μου δίδαξε ένα τελευταίο φιλί του Κυρίου? Στη συνέχεια άρχισα να προσεύχομαι στον Κύριο με δάκρυα, και αναστενάζοντας καρδιά. Γονάτισε και προσευχήθηκε για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, ξάπλωσε στο έδαφος και πρόφερε τα τελευταία λόγια του: «στα χέρια σας, Θεέ μου, δεσμεύομαι πνεύμα μου!» Εκείνη την εποχή, όπως ο ίδιος είπε, ήταν φωτισμένη με ένα υπέροχο φως του ουρανού και τη λάμψη του φωτός μοναχός, χαρούμενο πρόσωπο, και εγκατέλειψε το πνεύμα του [10] . Και μία φορά στον αέρα ακούστηκε η φωνή των αγγέλων που τραγουδούσε και ευλόγησε ο Θεός? Για τους αγίους αγγέλους, λαμβάνοντας την ψυχή του μοναχού, προσέφερε με χαρά στον Κύριο. Ι (λέει Pafnutii) άρχισε να κλαίει και να κλαίω πάνω δίκαιη σώμα του, θρηνώντας ότι έχασα ξαφνικά αυτός που έχει αποκτηθεί μέχρι πρόσφατα. Τότε έβγαλε τα ρούχα του, μου έσκισε από κάτω συνδετικό υλικό της και καλύπτει το σώμα της του αγίου, στην κορυφή ο ίδιος ντυμένος και πάλι για να επιστρέψετε στην αδελφότητα δεν γυμνό. Βρήκα ένα μεγάλο βράχο, το οποίο, σύμφωνα με την απονομή του Θεού, έγινε όπως και η εμβάθυνση των φέρετρο? σε αυτή την πέτρα και έβαλα το άγιο σώμα του μεγάλου αγίου του Θεού με μια αξιοπρεπή ευκαιρία αυτή ψαλμωδία. Στη συνέχεια, συγκεντρώνοντας πολλά από μικρές πέτρες, που καλύπτει το σώμα του αγίου.

Μετά από όλα, άρχισα να προσεύχεται στο Θεό, ζητώντας από Αυτόν μου επέτρεψε να σταθώ επί τόπου? Ήμουν έτοιμος να εισέλθει στο σπήλαιο, αλλά αμέσως μπροστά στα μάτια μου, το σπήλαιο κατέρρευσε, χουρμαδιά, τροφοδοτεί άγιος, βγαλμένα από τις ρίζες και την πηγή του ζωντανού νερού στερέψει της? έχοντας δει όλα αυτά, κατάλαβα ότι ο Θεός δεν είναι ευχαριστημένος ο, ότι έζησα εδώ.

Προτίθεται να βγούμε από εκεί, έφαγα ψωμί έχει απομείνει από χθες, αλλά και έπιναν νερό που ήταν μέσα στο σκάφος? Στη συνέχεια, αυξάνοντας τα χέρια του προς τον ουρανό και vozvedshego τα μάτια του προς τον ουρανό και άρχισε να προσεύχεται και πάλι. Τότε είδα το πολύ άνδρα ο οποίος κατάφερε να δει ταξιδεύουν μέσα από την έρημο? ήταν ο ίδιος άνθρωπος που, αφού μου ενισχύθηκε, εγώ βάδισε μπροστά μου.

Αναχωρώντας από το σημείο ότι είμαι πολύ βαθιά συγκινημένος στο πνεύμα, που επιθυμεί ο ίδιος δεν παραχωρημένες να δείτε ζωντανά Ονουφριος πλέον. Αλλά τότε ήμουν ευτυχής η ψυχή, μετά από σκέψη, είχα την τιμή να απολαύσετε ιερά συνομιλία του και να λάβει την ευλογία από το στόμα του? και έτσι πήγα, δοξάζοντας τον Θεό.

Ερχόμενοι τέσσερις ημέρες, πήγα σε ένα συγκεκριμένο κελί, στέκεται ψηλά σ «ένα λόφο, ο οποίος είχε μια σπηλιά? Πηγαίνοντας σε αυτό, βρήκα κανέναν? Μετά κάθεται λίγο, άρχισα να σκέφτομαι για τον εαυτό μου, «αν κάποιος ζει σε αυτό το κελί, το οποίο με οδήγησε στο Θεό;»

Εκείνη την εποχή, σκέφτηκα έτσι, εισήλθε στο ιερό άτομο, σεβάσμιος με την ηλικία? Η εμφάνισή του ήταν ένα τρέιλερ και Σβέτοζαρ? Ήταν ντυμένος με ένα ένδυμα υφαντά από κλαδιά ιτιάς. Όταν με είδε, είπε:

«Είναι ότι εσείς, ο αδελφός Paphnutius, για να θάψει το σώμα του Ονουφριος;»

Μόλις συνειδητοποίησα ότι ήταν μια αποκάλυψη από το Θεό να μου, έπεσα στα πόδια του. Μου παρηγόρησε και είπε: «Σηκωθείτε, ο αδελφός, ο Θεός έχει παραχωρήσει σε σας για να είναι ένας φίλος τους αγίους του? Για Ξέρω Βιομηχανίας του Θεού, ότι είχατε έρθει σε μένα θα σας πω, αδελφός, φίλος, και τον εαυτό μου, έχω εξήντα !. χρόνια πέρασε στην έρημο αυτό και ποτέ κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου δεν είδε τον άνθρωπο που θα έρθει σε μένα, εκτός από τα αδέλφια που ζουν μαζί μου εδώ. «

Ενώ μιλούσαμε μεταξύ τους, μεταξύ των οποίων τρεις άλλοι, όπως ο γέροντας άγιος. Και αμέσως μου είπαν: «Ευλόγησε τον αδελφό σας – ο αδελφός Paphnutius, το προσωπικό μας στο να σας Κυρίου να θάψει το σώμα του Αγίου Ονουφριος Χαίρε, ο αδελφός, που χορηγήθηκε για να δείτε τη μεγάλη χάρη του Θεού, ο Κύριος να μας πείτε για σας, ότι σήμερα θα έρθει να ...! . Κύριος μας έδωσε την εντολή να μείνει μαζί μας έχουν φέρει μία ημέρα εδώ είμαστε εξήντα χρόνια κατοικούν στην έρημο, ζουν ο καθένας χωριστά ;. Σάββατο έως την Κυριακή ως την ημέρα πηγαίνει εδώ δεν είδαμε ένα πρόσωπο, μόνο τώρα μπορείτε να δείτε ένα ενιαίο «.. Μετά μιλήσαμε για τον αιδεσιμότατο πατέρα Ονουφριος και τους άλλους αγίους, δύο ώρες αργότερα αυτοί οι γέροντες μου είπε: «Πάρτε, αδελφό, λίγο ψωμί, και να ανανεώσετε τον εαυτό σας, για να σας έχουν έρθει από μακριά? Αρμόζει σε εμάς χαίρονται μαζί σου.»

Σηκώνονται, φέραμε την ομόφωνη προσευχή προς τον Θεό και είδε μπροστά του καθαρού πέντε καρβέλια ψωμί, πολύ νόστιμο, μαλακό, ζεστό, όπως ακριβώς ψημένο. Τότε οι πρεσβύτεροι έφεραν μερικά από τα φρούτα της γης. Μετά το φαγητό μαζί, άρχισαν να τρώνε το ψωμί. Και μου είπαν οι γέροντες: «Εδώ είμαστε, όπως λέτε, κατοικούν στην έρημο εξήντα χρόνια, και πάντα σύμφωνα με την εντολή του Θεού, μας φέρνει μόνο τέσσερις ψωμί: αλλά τώρα, με την ευκαιρία της άφιξής σας για να μας στείλετε ένα πέμπτο του ψωμιού δεν είναι γνωστή σε μας, όπου προσφέρονται. αυτές οι φραντζόλες, αλλά ο καθένας από εμάς, να υπεισέλθω σε σπηλιά του, βρίσκει κανείς το καθημερινό ψωμί σε αυτό. Όταν πρόκειται εδώ για την παραμονή της Κυριακής, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν τέσσερις ψωμί, κάθε μία. «

Σύμφωνα με το φαγητό του γεύματος που πήραμε και ευχαρίστησε τον Κύριο.

Εν τω μεταξύ, την ημέρα που κλίνει προς το βράδυ? Μόλις είχε να έρθει μια μέρα στην άλλη? να γίνει ένα Σάββατο το βράδυ προσευχή, περάσαμε όλη τη νύχτα χωρίς ύπνο, προσευχήσου μέχρι το πρωί της ημέρας της Κυριακής.

Όταν ήρθε το πρωί, άρχισα ειλικρινά ρωτήσω αυτές οι πατέρες μου επέτρεψε να μείνει μαζί τους μέχρι να πεθάνω. Αλλά μου είπαν: «Υπάρχει το θέλημα του Θεού για το γεγονός ότι έχετε μείνει σε αυτό το έρημο μαζί μας, θα πρέπει να πάει στην Αίγυπτο, έτσι ώστε να ανακηρυχθεί ο Χριστός-αγάπης των αδελφών του όλα αυτά που έχετε δει στη μνήμη μας και προς όφελος του ακροατή.»

Όταν είπε ότι, εγώ ειλικρινά τους παρακάλεσε να αποκαλύψει σε μένα τα ονόματά τους. Αλλά δεν επιθυμούν να τους πει για μένα. Είμαι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα με μεγάλη θέρμη να τους παρακαλέσω, αλλά δεν έχουν το χρόνο στην αίτησή τους: μου είπαν μόνο: «Ο Θεός, που ξέρει τα πάντα, γνωρίζει τα ονόματά μας Και να θυμάστε μας, έτσι ώστε να είναι άξιοι να δούμε ο ένας τον άλλο στο ορεινό χωριό του Θεού έβαλε τα δυνατά την αγαπημένη του .. για την αποφυγή πειρασμούς και τις κοσμικές πειρασμούς, αλλά δεν θα ηττηθεί από τους?. για να συμμετέχουν στην καταστροφή πολλών «

Αφού άκουσε αυτά τα λόγια των αγίων πατέρων, έπεσα στα πόδια τους και έλαβε την ευλογία από αυτούς, πήγαν στον κόσμο του Θεού με τον τρόπο μου. Αυτές οι πατέρες προβλέπεται να μου για μερικά από τα γεγονότα που πραγματικά συνέβη.

Βγαίνοντας, περπάτησα προς το εσωτερικό της ερήμου μία ημέρα? φθάσει σε ένα συγκεκριμένο σπήλαιο, στο οποίο η πηγή του ζωντανού νερού, κάθισα να ξεκουραστούν εκεί και να απολαύσετε την ομορφιά του τόπου? Για μια θέση που ήταν πολύ ωραίο? Περιβάλει την πηγή της αυξανόμενης πολλά δέντρα στον κήπο, φορτωμένα με φρούτα. Μετά από μια σύντομη ανάπαυση, σηκώθηκα και περπάτησε ανάμεσα στα δέντρα όσους αναρωτιούνται πολλά από τα φρούτα και ακόμη και να σκεφτεί για τον εαυτό μου – που έχουν φυτευτεί εδώ όλα αυτά. Υπήρχαν επίσης μια ποικιλία οπωροφόρων δέντρων εδώ, όπως: ημερομηνίες, κίτρο, μήλο μεγάλο και κόκκινο, σύκα, και την broskviny αμπέλια[11] , κρεμασμένα με μεγάλες ομάδες, μεγαλώνουν εδώ και πολλά άλλα οπωροφόρα δέντρα?καρπούς τους ήταν νόστιμο μέλι? από αυτούς χυθεί μια μεγάλη άρωμα, την πηγή που έρεε εκεί, ποτίζονται όλες τις φυτείες. Βλέποντας όλα αυτά, σκέφτηκα ότι αυτό είναι ο παράδεισος του Θεού.Εκείνη την εποχή, θαύμασα τη μεγάλη ομορφιά του τόπου, είδα τέσσερις εύλογες νέοι άνδρες στο δρόμο τους από μακριά στην έρημο για μένα, αυτά τα αγόρια ήταν ζωσμένος με τα δέρματα προβάτων. Έλα σε μένα, είπαν: «Χαίρε, ο αδελφός Paphnutius!»

Έπεσα μπρούμυτα στο έδαφος, υποκλίθηκε σε αυτά.

Απλώς μου πήρε και κάθισε δίπλα μου και άρχισε να μιλάει. Οι νέοι άνδρες λάμπει έτσι τη χάρη του Θεού? Νόμιζα ότι δεν ήταν οι άνθρωποι και οι άγγελοι κατέβηκε από τον ουρανό. Αγόρια πολύ χαρούμενος μου έρχεται και λήψη τους καρπούς του ξύλου, με κάλεσε να συμμετάσχουν από αυτά?και η καρδιά μου είναι ευτυχής λόγω της αγάπης τους. Έμεινα μαζί τους για επτά ημέρες, τρώγοντας φρούτα από τα δέντρα. Με την ευκαιρία, τους ρώτησα: «Πώς το βρήκες εδώ πού είσαι».

Μου απάντησε: «Αδελφέ Από ο ίδιος ο Θεός σας έχει σταλεί σε εμάς, τότε εμείς θα σας πω τη ζωή μας ερχόμαστε από την πόλη της Οξύρυγχο !. [12] ? Γονείς μας ήταν οι άρχοντες της πόλης, θέλοντας να μας διδάξει τα βιβλία, μας έδωσαν ένα σχολείο, όπου θα μάθει σύντομα την απλή παιδεία (ανάγνωση) Όταν αρχίσαμε να ευημερούν σε μια πιο τέλεια διδασκαλία, τότε όλοι ήταν μια γενική και σύμφωνο πεποιθήσεις, ο Κύριος να μας ευημερούν. αποφασίσαμε να διερευνήσει την υψηλότερη πνευματική σοφία με αυτό. χρόνο, συγκεντρώνοντας κάθε μέρα μαζί, ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον στο ζήλο στην υπηρεσία του Θεού? έχοντας μια καλή πρόθεση στις καρδιές μας, σκεφτήκαμε ότι καλό για να βρείτε κάπου σιωπηλή απομονωμένο μέρος και να παραμείνουν σε αυτό για αρκετές ημέρες στην προσευχή, ώστε να γνωρίζουν την πρόθεση του Θεού σε σχέση με εμάς, κάθε της. πήραμε ένα κομμάτι ψωμί και το νερό, που είναι το πόσο, πόσο θα πρέπει να είναι αρκετό για επτά ημέρες? μετά πήγαμε έξω από την πόλη Περπάτημα λίγες μέρες, φτάσαμε στην έρημο ,. πήγε στην έρημο, ήμασταν τρομοκρατημένοι, για πριόνι μπροστά του ένα ορισμένο siyavshego φως του συζύγου η δόξα του ουρανού? λαμβάνοντας μας από το χέρι, μας οδήγησε, όπως βλέπετε, σε αυτό το μέρος? Στη συνέχεια μας έδωσε ο σύζυγός της ήταν παλιά χρόνια, για να υπηρετήσει τον Κύριο. Και εδώ βρισκόμαστε στο έκτο έτος εδώ. Με τον γέρο, που δούλευαν από ένα χρόνο, ενώ δίδαξε και μας έδωσε εντολή – πώς να υπηρετήσουν τον Κύριο. Στο τέλος του ίδιου έτους, ο πατέρας μας αναπαύτηκε εν Κυρίω, και από τη στιγμή που ζούμε εδώ μόνο. Εδώ, ο αγαπητός αδελφός, σας είπαμε, – ποιοι είμαστε και από πού ήρθαν. Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των έξι χρόνων δεν έχουμε δοκιμάσει το ψωμί ή οποιαδήποτε άλλη τροφή εκτός από τα οπωροφόρα δέντρα του κήπου? ο καθένας από εμάς, εκτός από το υπόλοιπο είναι σε σιωπή. Όταν είναι Σάββατο, είμαστε όλοι πρόκειται σε αυτό το μέρος, βλέπουμε ο ένας τον άλλον και την άνεση του Κυρίου. Αφού μαζί για δύο ημέρες, Σάββατο και Κυριακή, κάθε δαπάνη πίσω στη θέση του. «

Ακρόαση όλα αυτά από αυτούς, είμαι ένας ταπεινός, είπε Paphnutius, τους ρώτησε, «Πού μπορείτε να κοινωνήσει το Σάββατο και την Κυριακή Θεία Μυστήρια πιο καθαρό Σώματος και του Αίματος του Χριστού, ο Σωτήρας μας;»

Μου απάντησε: «Για πάμε εδώ κάθε Σάββατο και Κυριακή, για έναν άγγελο του αγίου σταλμένος από τον Θεό έρχεται σε μας και μας διδάσκει να Θεία Κοινωνία.»

Είμαι πολύ χαρούμενος, έχοντας ακούσει αυτά τα πράγματα, που θέλησε να περιμένουμε το Σάββατο για να δείτε Sant'Angelo και να βγει από τα χέρια του τη Θεία Μετάληψη. Και ήταν εκεί μέχρι το Σάββατο. Δίκη και για μένα σε ένα μέρος, δεν καταναλώνεται σε κάθε κύτταρο της δικής του. Και περάσαμε εκείνες τις ημέρες στο Θεό και στην προσευχή ευχαριστίας, τρώγοντας κήπο φρούτα τροφίμων και έχοντας πιει το νερό από την πηγή. Όταν ήταν Σάββατο, οι υπηρέτες του Χριστού μου είπε: «Ετοιμαστείτε, αγαπητέ αδελφέ, για τώρα έρχεται ο άγγελος του Θεού, και να μας φέρει στη Θεία Κοινωνία Αυτός που επεφύλαξε αναλαμβάνει το από τα χέρια της Θείας Κοινωνίας του, λαμβάνει τη συγχώρεση όλων των αμαρτιών της δικής του και γίνεται φοβισμένοι για τους δαίμονες, έτσι. Ο Σατανάς δεν μπορεί να μπει στον πειρασμό να τον πλησιάσει. «

Εκείνη την εποχή, μου είπαν αυτό, έχω μυρίσει το υπέροχο άρωμα, σαν από μια ισχυρή θυμίαμα καψίματος θυμίαμα, και πολύ έκπληκτος, γιατί ποτέ δεν μύριζε μια τέτοια θαυμάσια γεύση. Ρώτησα τον νεαρό άνδρα:

– Πώς έρχονται έτσι άρρητη ευωδία;

Μου απάντησε:

– Άγγελος του Κυρίου έρχεται με τα πιο αγνά Μυστήρια του Χριστού.

Αμέσως σηκώθηκε για προσευχή, αρχίσαμε να τραγουδάμε και τον έπαινο του Χριστού ο βασιλιάς, ο Θεός μας. Ξαφνικά έλαμψε εκεί γύρο για μας ένα φως από τον ουρανό? είδαμε ένας άγγελος του Θεού κατέβηκε από τα ύψη, έλαμψε σαν αστραπή. Έπεσα κάτω στο έδαφος με το φόβο. Τα αγόρια είναι αυτά που μου έθεσε και είπε ότι δεν ήμουν φοβισμένος. Τότε είδα έναν άγγελο του Θεού έρχονται σε μας με τη μορφή του ένας όμορφος νεολαία? η ομορφιά της ήταν δύσκολο να περιγράψω? κατείχε στο χέρι του το άγιο δισκοπότηρο (κύπελλο) με τη θεία δώρα. Αυτές οι υπηρέτες του Θεού ήρθε σ «αυτόν ένα προς ένα και κοινωνούσαν. Όταν μου, τον αμαρτωλό και ανάξιο, με μεγάλη δέος και τρόμο πλησίασε, με την ίδια σειρά και με ανείπωτη χαρά, και αξίζει να συμμετάσχουν τα πιο αγνά Μυστήρια του Χριστού από τα χέρια ενός αγγέλου. Κατά τη διάρκεια της Κοινωνίας άκουσα τα λόγια του αγγέλου:

– Ας είναι άφθαρτη φαγητό, διασκέδαση και ατελείωτες ζωή της αιώνιας Σώματος και του Αίματος του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Θεός μας.

Σας απάντησε σε αυτό:

– Αμήν.

Μετά την Θεία Κοινωνία, θα λάβουν την ευλογία του ένδοξου αγγέλου. Τότε vozletel μπροστά στα μάτια μας στον ουρανό, είμαστε πέφτουν κάτω στο έδαφος, λάτρευαν τον Θεό, λόγω της μεγάλης έλεος Του για μας. Η καρδιά μας γέμισε με μεγάλη χαρά, έτσι ώστε μου φάνηκε ότι δεν είμαι στη γη, αλλά στον ουρανό? από την μεγάλη χαρά ήμουν σαν σε μια εκστατική κατάσταση. Στη συνέχεια, αυτά τα ιερά υπηρέτες του Θεού έφερε τα λαχανικά και τους πρόσφερε σε μένα, και κάθισε, και τα φάγαμε. Εν τω μεταξύ το Σάββατο τελείωσε και ήταν νύχτα? έχουμε δαπανήθηκαν χωρίς ψαλμωδία ύπνο και τον έπαινο του Θεού. Την Κυριακή, τιμήσαμε την ίδια χάρη του Θεού, και ότι το Σάββατο? Για μας να έρθει με την ίδια σειρά και με την ίδια μορφή όπως ο Άγγελος του Θεού και το μυστήριο θα εκπληρώσει τις καρδιές μας με μεγάλη χαρά. Εγώ, που παρήγαγε την εμπιστοσύνη, άρχισε να ζητήσει από έναν άγγελο του Θεού, μου επέτρεψε να σταθώ μέχρι το τέλος της ζωής μου εκεί, μαζί με τα ιερά υπηρέτες του Θεού. Αλλά μου είπε: «Ο Θεός δεν είναι ευχάριστο να σας για να ζήσουν εδώ? Αυτός εντολές μπορείτε αμέσως να πάει στην Αίγυπτο, και διακηρύσσουν σε όλους τους αδελφούς, ότι έχετε δει και ακούσει στην έρημο, ότι και οι άλλοι αδελφοί potschilis συμπεριφορά καλή συμπεριφορά και να ευχαριστήσει τον Χριστό Θεό. ιδίως, να μας πει όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με την αγία ζωή και ευλόγησε ανάπαυση Ονουφριος, το οποίο θα θάβονται σε πέτρα. πουν τους αδελφούς, και όλα αυτά που είχε ακούσει από το στόμα του. ευλογημένος είσαι, που χορηγήθηκε για να δείτε μια τέτοια θαυμάσια μεγάλα πράγματα του Θεού είναι επάνω τους αγίους του Θεού. Εμπιστοσύνη στην στον Κύριο, ότι ο ίδιος και θα soprichtet στον επόμενο αιώνα στους αγίους, που έχετε δει και με ποιον μιλήσατε. Ελάτε τώρα, επομένως, στην πορεία σας, και η ειρήνη του Θεού να είναι μαζί σας. «

Τούτου λεχθέντος, ο άγγελος vozletel τον ουρανό.

Ι (λέει Pafnutii) ήταν γεμάτη με τόσο μεγάλο φόβο και με χαρά από τα λόγια του αγγέλου, ότι δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του και έπεσε στο έδαφος, όπως ξεχασιάρης. Άγιοι ως υπηρέτες του Θεού με σήκωσε και παρηγοριά: και στη συνέχεια με την προσφορά λαχανικά, έτρωγαν μαζί μου και ευχαρίστησε το Θεό.

Τέλος, δίνοντας ευχές στους αγίους, πήγα στο δρόμο σας. Τα αγόρια είναι αυτά που δίκαιη μου έδωσε με τον τρόπο των λαχανικών και πέρασε πέντε Milliarium. Ειλικρινά τους ζητήσω να μου πει τα ονόματά τους. Είπαν: το πρώτο ονομαζόταν John, το δεύτερο – Andrew, το τρίτο – τέταρτο Iraklamvon – Θεόφιλος? και μου είπε να πω ονόματα τους αδελφούς μου για την μνήμη τους. Ρώτησα το ίδιο και να με θυμάσαι στις προσευχές σας. Στη συνέχεια, για άλλη μια φορά έδωσε την αμοιβαία φιλώντας ο ένας τον άλλο στον Κύριο, χωρίσαμε? επέστρεψαν στον τόπο τους, πήγα προς την Αίγυπτο.

Πηγαίνοντας στην έρημο, ήμουν λυπημένος, αλλά την ίδια στιγμή και είναι στην ευχάριστη θέση? Είμαι θλίψη εξαιτίας της όρασης των χαμένων και γλυκιά συνομιλία με ένα τέτοιο μεγάλο άγιο του Θεού, η οποία δεν θα είναι αντάξια του συνόλου του κόσμου? ευτυχισμένος είναι ότι άξια ευλογίες τους και ενατένιση Άγγελος, καθώς και η κοινωνία των Αγγελικό χέρια.

Μπήκα στο διάστημα τριών ημερών? Στη συνέχεια πήγα στο μοναστήρι? Γνώρισα εδώ δύο αδέλφια που δούλευαν σαν ερημίτης. Έμεινα τους για δέκα ημέρες, και όλα αυτά είπε ότι είδα και άκουσα στην έρημο. Άκουσαν για μένα με μεγάλη συγκίνηση και χαρά? Στη συνέχεια είπε: «Πραγματικά, Πατέρα Paphnutius, είστε άξιοι της μεγάλης έλεος του Θεού, για να σας δει τόσο μεγάλη υπηρέτες του Θεού.»

Αυτές οι δύο αδέλφια πέρασαν τη ζωή τους, πολύ ενάρετος και αγαπούν τον Θεό με όλη την καρδιά τους? Κατέγραψαν όλα αυτά που είχαν ακούσει από το στόμα μου. Δώστε τους ένα χαιρετισμό, πήγα στο μοναστήρι του. Η εγγραφή είναι για την ιστορία μου, έστειλαν σε όλους τους αγίους πατέρες και αδελφούς, ο οποίος έζησε στο μοναστήρι? Όλα διαβάζοντας και ακούγοντας να επωφεληθούν περισσότερο πνευματικό και δοξασμένο Θεό, είναι μέγα έλεος Του δούλους Του. Στη συνέχεια βάζουμε στο αρχείο αυτό που είπα στην εκκλησία, έτσι ώστε ο καθένας μπορεί να το διαβάσει, γιατί ήταν πολύ διδακτική και διδάσκει ενατένιση του Θεού. Εγώ, μικρός δούλος Pafnutii να ανατεθεί μια τέτοια χάρη του Θεού (το οποίο δεν είμαι άξιος), τόσο προφορικά όσο και εγγράφως δηλώσει όλα αυτά που μου διέταξε να διακηρύξει τη δόξα του Θεού, στη μνήμη των αγίων του Θεού και προς όφελος της αναζητούν τη σωτηρία της ψυχής του. Είτε πρόκειται για τη χάρη και ειρήνη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είναι μαζί με όλους σας, για να τον ευχαριστήσουν προσευχές των αγίων των Αγίων Πατέρων μας, τώρα και μέσα στις ατελείωτες ηλικιών. Αμήν.

σημειώσεις

[1] Με την ακρίβεια άγνωστο -. Στ ανακοινώσεις Dimitry του Ροστόφ , – το είδος του μοναχού Paphnutius που βρέθηκαν στην έρημο Ονουφριος, επειδή στην εκκλησιαστική ιστορία και Paterik πληρούν διάφορους αγίους που ονομάζεται Paphnutius. Ένας άλλος ήταν Pafnutii – Επίσκοπος βουνό Θηβαΐδα, μία από τις χώρες της Αιγύπτου, που υπέστη κατά τη διάρκεια των ασεβών Ρωμαίο αυτοκράτορα Μαξιμιανού (305-311 gg.), Και ήταν έβγαζαν το δεξί του μάτι. Αργότερα, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου (306-337 gg.), Ήταν παρούσα κατά την Α «Οικουμενική Σύνοδο που συγκλήθηκε στην πόλη της Νίκαιας (το 325). Όταν οι Πατέρες θα εγκρίνει το νόμο, στη συνέχεια, στους ιερείς και διάκονοι δεν είχε συζύγους, στάθηκε στη μέση του καθεδρικού ναού, μίλησε δυνατά: «. Δεν επιβάλλει μια σοβαρή επιβάρυνση και ζυγό για τους υπουργούς της Εκκλησίας» Και σε αντίθεση με αυτό Paphnutius σε αυτή την περίπτωση όλες οι άγιοι Πατέρες είναι πολύ δύσκολο, ακόμα κι αν ήταν μια παρθένα από τη μήτρα της μητέρας του. Hikto δεν μπορούσε να πει τίποτα εναντίον του, και γιατί ήταν αυτό το ζήτημα από μια αυθαίρετη απόφαση κάθε? Ως εκ τούτου, οι ιερείς και διάκονοι της Εκκλησίας της Ανατολής και εξακολουθεί να δεχτεί ένα ευλογημένο γάμο. Αυτό πει Έλληνες ιστορικοί: Σωκράτης (βιβλίο 1, κεφάλαιο 8 ..), Sozomen (βιβλίο 1, κεφάλαιο 22 ..) Και Nikifor (Βιβλίο 8, Κεφάλαιο 19 ..). Η μνήμη αυτής της Paphnutius στα ρωμαϊκά ημερολόγια στηρίζεται 11 ημέρες το μήνα Σεπτέμβριο? στα ρωσικά ημερολόγια, καθώς και στον πρόλογο, δεν σκέφτηκα ποτέ από αυτόν. Ένας άλλος μάρτυρας Paphnutius ήταν επίσης runneth στην αιγυπτιακή έρημο, το θύμα κατά τη βασιλεία του Διοκλητιανού (284-305)., Όταν σταυρώθηκε σε μια χουρμαδιά. Η ιστορία του είναι στον πρόλογο της 25ης Σεπτεμβρίου. Ένας άλλος ήταν Paphnutius της Αλεξάνδρειας, η αιγυπτιακή πόλη, ο πατέρας του Αγίου Ευφροσύνη, η μνήμη μέσα γιορτάζεται την 25η ημέρα του μήνα Σεπτεμβρίου. Ένας άλλος ήταν Paphnutius, επίσης αιγυπτιακή, ανατρέξτε στην μετάνοια Taisiya πόρνη, η μνήμη σημαίνει πραγματοποιείται στην 8η ημέρα του Οκτωβρίου. Ένας άλλος ήταν Paphnutius, ένας μαθητής του Αγίου Μακαρίου Αλεξανδρείας (τη μνήμη του 19 Γενάρη), η οποία λέει πως η ύαινα θηρίο έφερε τυφλή κουτάβι του στην Αγία Μακάριος για να επουλωθούν. Ένας άλλος ήταν Paphnutius, με το παρατσούκλι κέφαλος, που αναφέρεται στο βιβλίο της Rufina (ιστορικός του IV αιώνα) «Proveschaniyah τους Πατέρες,« και στο βιβλίο του Palladio «Lavsaik» (91 ch.), Ο οποίος πήγε ογδόντα χρόνια στα ίδια ρούχα. Στον πρόλογο, υπάρχουν λέξεις, ακόμα και μερικά από Paphnutius? έτσι, 25 Νοεμβρίου είναι η λέξη του μοναχού Paphnutius, έσωσε ο ληστής, πίνοντας ένα φλιτζάνι κρασί? κατά το μήνα της 9ης Μαρτίου, η ημέρα είναι η λέξη του μοναχού Paphnutius, molivshem ο Θεός του είπε, με τον οποίο είναι σαν? και έλαβε μια ειδοποίηση που είναι παρόμοια με το γέροντα του χωριού? Αυτή η ίδια Paphnutius κάτω των 27 του ίδιου μήνα είναι η λέξη που είναι σαν τους τροβαδούρους. Όσον αφορά την προσθήκη Paphnutius, Ονουφριος που βρήκε, δεν έχουμε καμία είδηση.

[2] Η Αίγυπτος ήταν η συνήθης ενδιαίτημα πολλών πιστών. Κάτοικος μοναχοί και οι δύο στην κάτω και στη Μέση Αίγυπτο. Ιδιαίτερα γνωστή στην Αίγυπτο Nitrian έρημο, που βρίσκεται στην Κάτω Αίγυπτο, και βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας, πέρα ​​από τον ποταμό Νείλο. Εσωτερική ή σκήτη, έρημος θέσει για λίγες μέρες τον τρόπο coenobite περαιτέρω μοναστήρια της ερήμου. Αυτό ήταν ένα άγριο αμμώδη έρημο, όπου μόνο συναντήθηκαν περιστασιακά κλειδιά με νερό? εδώ δεν υπήρχε πεπατημένη – το μονοπάτι εδώ κατευθύνεται η ροή των άστρων.

[3] Η μνήμη την ίδια ημέρα.

[4] Kin (από την ελληνική κοίνος – γενική και βίος – ζωή) ονομάζεται κοινοβιακές μονές, το οποίο περιέχει το λογαριασμό των αδελφών της Μονής, και αντί να προσφέρουν την εργασία τους για το κοινό καλό της μονής.

[5] Ή Erati.

[6] Eli – ο διάσημος προφήτης του Ισραήλ, ο οποίος ήρθε από την Gilead Fesvy, ο οποίος έζησε και έδρασε κατά τις ημέρες του πονηρού Βασιλιά Αχαάβ και Ιεζάβελ. Όλων των προφητών Ηλία διαφέρουν ειδική ζήλο για τη δόξα της Παναγίας. Η ιστορία της ζωής και των δραστηριοτήτων που ορίζονται στο 3 και 4 βιβλία των Βασιλέων του ( 3Tsar 17 :. 20 ? 4Tsar 1: 2 ). Η μνήμη του γιορτάζεται St. Εκκλησία στις 20 Ιουλίου.

[7] Η Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού του Κυρίου John – ο μεγαλύτερος των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, ο οποίος διαμορφώθηκε στο γύρισμα των συμφώνων – Παλαιά και την Καινή. Η μνήμη του γιορτάζεται St. Εκκλησία, 24 Ιουνίου, 29 Αυγούστου, 23 Σεπτεμβρίου και σε άλλες ημέρες.

[8] Ησαΐας – ο διάσημος προφήτης που έζησε και έδρασε στο βασίλειο της Ιουδαίας κατά τις ημέρες των βασιλιάδων: Οζία, Ιωθάμ, Άχαζ και Εζεκία. προφητείες του σχετικά με τον Κύριο Ιησού Χριστό, έτσι σαφές και βέβαιο ότι ο προφήτης Ησαΐας δικαίως αποκαλείται «ο ευαγγελιστής της Παλαιάς Διαθήκης.» προφητείες του συνθέτουν το σύνολο του βιβλίου, το οποίο περιλαμβάνεται στη Βίβλο. Η μνήμη του είναι κατασκευασμένο από St. Εκκλησία στις 9 Μαΐου.

[9] Milliarium – Ρωμαϊκό μίλι, ή ακριβέστερα, το ρωμαϊκό πέτρα Mileva, επειδή στο τέλος της κάθε Milliarium στάθηκε ένα σημάδι πέτρινο πυλώνα. Milliarium ανήλθε σε 8 βήματα (βήμα = 88 οργιές), το οποίο είναι περίπου 1 1/2 μίλι μας. Milev πέτρες διάσπαρτα σε όλη την Ιταλία? συνήθως εγγράψει το όνομα του κατασκευαστή ή του αυτοκράτορα, στην οποία χτίστηκαν. Mileva πρώτη πέτρα, στην οποία ήταν η αρχή του υπολοίπου των λίθων και η οποία συνδέει όλα του δρόμου, ήταν στη Ρώμη, στο ναό του Κρόνου. Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στη Ρώμη, βρέθηκαν τα ερείπια της πέτρας.

[10] Ο θάνατος του Σεβ. Ονουφριος ακολουθείται στην IV αιώνα.

[11] Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Αίγυπτος, ιδιαίτερα στις περιοχές που βρίσκονται κοντά στον ποταμό Νείλο, ήταν πολύ πλούσια σε χλωρίδα της. Υπάρχει μια αφθονία μεγάλωσε: η χουρμαδιά, η ακακία, μουριές, το βαμβάκι, το ζαχαροκάλαμο, λουλακί και άλλα.

[12] Η πόλη Οξύρυνχου ήταν στην Άνω Θηβαΐδα. Ήταν διάσημος για την ευσέβεια των κατοίκων της?σύμφωνα με τον ιστορικό Rufinus (που έζησε στην IV αιώνα), κατέληξε στο φάσμα των μέχρι δέκα χιλιάδες παρθένες και είκοσι χιλιάδες παρθένες. Τώρα – Benezeh χωριό.

Όσιος Πέτρος ο Θεοφόρος ο εν Άθω ασκήσας

Прп. Петр Афонский.

  Фреска церкви Успения Богородицы 

в Протате. Афон. Начало XIV в.

Мануил Панселин.

Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης. 

Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1290 μ.Χ.

στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως τής Θεοτόκου 

στο Πρωτάτο Καρυές Αγίου Όρους

 από τον Μανουήλ Πανσέληνο

Прп. Петр. 

Фреска. Афон (М-рь св. Павла). 1552 год.

Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης. 

Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1552 μ.Χ.

στην Ιερά Μονή Αγίου Παύλου Αγίου Όρους

Святой Преподобный Пётр Афонский. 

Фреска монастыря Студеница, Сербия.

Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης. 

Τοιχογραφία (Fresco) 

στήν Ιερά Μονή Στουντένιτσα. Σερβία

Святой Преподобный Пётр Афонский. 

Фреска.

Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης. 

Τοιχογραφία (Fresco) 

Καὶ σοὶ προτείνει δεξιὰν Χριστός, Πέτρε, Σωθέντι γυμνῷ ἐκ θαλάσσης τοῦ βίου.

Βιογραφία Πατρίδα του οσίου Πέτρου ήταν η Κωνσταντινούπολη. Οι γονείς του, ευσεβή και διακεκριμένα μέλη της εκεί κοινωνίας, τον είχαν αναθρέψει σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Η εκπαίδευση του Πέτρου, υπήρξε αξιόλογη και με τα προσόντα που ήταν προικισμένος αναδείχτηκε και στρατηγός. Αλλά ο Πέτρος, με τη δύναμη της χριστιανικής ζωής, δεν ξέφυγε από τον ίσιο και φωτεινό δρόμο. Ανέβηκε ψηλά, αλλά έμεινε αγαθός. Και ενώ βρισκόταν μεταξύ των επισήμων και μεγάλων, αγαπούσε να κάνει συντροφιά με τους μικρούς και να επισκέπτεται τα ταπεινά τους σπίτια, για να φέρνει στις στερήσεις και τις θλίψεις τους παρηγοριά και ανακούφιση. Σε κάποια μάχη όμως, νικήθηκε το βασιλικό στράτευμα και ο ίδιος πιάστηκε αιχμάλωτος. Απελευθερώθηκε με θαυμαστό τρόπο και πήρε την απόφαση ν' αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο Χριστό. Πήγε λοιπόν στη Ρώμη, περιηγήθηκε όλα τα χριστιανικά μνημεία, μελέτησε την Ιστορία των αγώνων της Εκκλησίας και κατόπιν έγινε μοναχός. Έπειτα πήγε στο Άγιο Όρος, όπου ασκήτεψε για αρκετά χρόνια μέσα σε μια σπηλιά. Όταν πέθανε οι μοναχοί τον έθαψαν με τιμές, σαν πατέρα και καθοδηγό τους. Ιερά Λείψανα:  Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Αγίου Διονυσίου και Δοχειαρίου Αγίου Όρους και Λειμώνος Λέσβου.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐν σαρκὶ μιμησάμενοι, ὤφθητε ἐρήμου πολίται, καὶ χαρίτων κειμήλια, Ὀνούφριε Αἰγύπτου καλλονή, καὶ Πέτρε τῶν ἐν Ἄθῳ ὁ φωστήρ· διὰ τοῦτο τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἀεί, τιμῶμεν ἀναμέλποντες· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν πάσιν ἰάματα.

Μηναῖο - Ιούνιος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας .

Καὶ σοὶ προτείνει δεξιὰν Χριστός, Πέτρε,
Σωθέντι γυμνῷ ἐκ θαλάσσης τοῦ βίου.

Βιογραφία

Πατρίδα του οσίου Πέτρου ήταν η Κωνσταντινούπολη. Οι γονείς του, ευσεβή και διακεκριμένα μέλη της εκεί κοινωνίας, τον είχαν αναθρέψει σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Η εκπαίδευση του Πέτρου, υπήρξε αξιόλογη και με τα προσόντα που ήταν προικισμένος αναδείχτηκε και στρατηγός. Αλλά ο Πέτρος, με τη δύναμη της χριστιανικής ζωής, δεν ξέφυγε από τον ίσιο και φωτεινό δρόμο. Ανέβηκε ψηλά, αλλά έμεινε αγαθός. Και ενώ βρισκόταν μεταξύ των επισήμων και μεγάλων, αγαπούσε να κάνει συντροφιά με τους μικρούς και να επισκέπτεται τα ταπεινά τους σπίτια, για να φέρνει στις στερήσεις και τις θλίψεις τους παρηγοριά και ανακούφιση. Σε κάποια μάχη όμως, νικήθηκε το βασιλικό στράτευμα και ο ίδιος πιάστηκε αιχμάλωτος. Απελευθερώθηκε με θαυμαστό τρόπο και πήρε την απόφαση ν' αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο Χριστό. Πήγε λοιπόν στη Ρώμη, περιηγήθηκε όλα τα χριστιανικά μνημεία, μελέτησε την Ιστορία των αγώνων της Εκκλησίας και κατόπιν έγινε μοναχός. Έπειτα πήγε στο Άγιο Όρος, όπου ασκήτεψε για αρκετά χρόνια μέσα σε μια σπηλιά. Όταν πέθανε οι μοναχοί τον έθαψαν με τιμές, σαν πατέρα και καθοδηγό τους.

Ιερά Λείψανα:

Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Αγίου Διονυσίου και Δοχειαρίου Αγίου Όρους και Λειμώνος Λέσβου.

Ιερά Λείψανα: 

Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Αγίου Διονυσίου και Δοχειαρίου Αγίου Όρους και Λειμώνος Λέσβου.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)

Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐν σαρκὶ μιμησάμενοι, ὤφθητε ἐρήμου πολίται, καὶ χαρίτων κειμήλια, Ὀνούφριε Αἰγύπτου καλλονή, καὶ Πέτρε τῶν ἐν Ἄθῳ ὁ φωστήρ· διὰ τοῦτο τοὺς ἀγῶνας ὑμῶν ἀεί, τιμῶμεν ἀναμέλποντες· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι' ὑμῶν πάσιν ἰάματα.