ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ 
ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ 
Συμεών τοῦ Μεταφραστοῦ
(σελίδες 36 - 92 )


VITA S. IOANNICII
( ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ σελίδες 332 - 384 )



ALTERA VITA S. IOANNICII
(ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ σελίδες 384 - 435)



DE S. IOANNICIO\
(σελίδες 311 -332 )

Ο Όσιος Ιωαννίκιος ο Μεγάλος «ὁ ἐν Ὀλύμπῳ»

Прп. Иоанникий. 

 Фреска. 1547 г.

Афон (Дионисиат). 

Тзортзи (Зорзис) Фука.

Ο Άγιος Ιωαννίκιος ο Μέγας. 

Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ. 

στην Ιερά Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους 
έργο τού αγιογράφου Τζώρζη (Ζὠρζη) Φουκά. 

Τὸν Ἰωαννίκιον ἐκ γῆς λαμβάνει Ὁ τῷ λόγῳ γῆν τοῦ Θεοῦ πήξας Λόγος. Σῆμά σοι ἔν γε τετάρτῃ Ἰωαννίκιε χεῦσαν.

Βιογραφία Ο Όσιος Ιωαννίκιος γεννήθηκε στη Βιθυνία το 740 μ.Χ. Τον πατέρα του έλεγαν Μυριτρίκη και τη μητέρα του Αναστασώ. Και οι δύο ήταν ευσεβείς γονείς και παιδαγώγησαν το γιο τους σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Όταν ο Ιωαννίκιος στρατεύτηκε, αυτοκράτορας ήταν ο τραχύς εικονομάχος Κωνσταντίνος ο Ε'. Святой Преподобный Иоанникий Великий.  Фреска конца XIII века в монастыре Протат на Афоне.  Иконописец Мануил Панселин. Ο Άγιος Ιωαννίκιος ο Μέγας.  Τοιχογραφία (Fresco) τού τέλους τού 13ου αιώνα μ.Χ.  στο Καθολικό τού Πρωτάτου. Καρυές. Άγιο Όρος.  Αγιογράφος ο Μανουήλ Πανσέληνος. Прп. Иоанникий.  Фреска. Сопочаны. Сербия. 1263-1268 годы. Ο Άγιος Ιωαννίκιος ο Μέγας. Τοιχογραφία (Fresco)  μεταξύ τών ετών 1263 - 1268 μ.Χ.  στην Ιερά Μονή  Μονή Sopočany (Σοποτσάνι) ( Σερβικό Manastir Sopojani ) - Σερβικό Ορθόδοξο μοναστήρι με την εκκλησία της Αγίας Τριάδας. που βρίσκεται κοντά στην πόλη Novi Pazar (νότια της Σερβίας).Οι τοιχογραφίες του Σοποτσανίου είναι κοντά στις τοιχογραφίες άλλων σερβικών μοναστηριών της εποχής αυτής (τοιχογραφίες στην Εκκλησία των Αγίων Αποστόλων στο Πατριαρχείο του Πετ, 1260, στην Εκκλησία της Κοίμησης της Μονής Μοράκ, 1251-1252) Святой Преподобный Иоанникий Великий.  Фреска После 1402 года.  монастыря Копорин, Сербия. Ο Άγιος Ιωαννίκιος ο Μέγας. Τοιχογραφία (Fresco)  περίπου τού ἐτους 1402 μ.Χ.  στην Ιερά Μονή  Κοπορίνη (Μαναστίρ Κοκορίν) (Η Μονή Κορωπίνης βρίσκεται 6 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του χωριού με το ίδιο όνομα. Το μοναστήρι είναι κρυμμένο στο δάσος και δεν είναι ορατό από το δρόμο.) Святой Преподобный Иоанникий Великий,  молитвенно предстоящий Божией Матери.  Фреска 1338 - 1346 годы.  в комплексе Печской Патриархии, Косово, Сербия.  Ο Άγιος Ιωαννίκιος ο Μέγας. Τοιχογραφία (Fresco)  μεταξύ τών ετών 1338-1346 μ.Χ.  στην Ιερά Πατριαρχική  Μονή Πεκίου Κοσσυφοπέδιο. Σερβία Преподобный Иоанникий Великий.  Фреска Около 1350 года. в церкви Святых Апостолов в Пече, Косово, Сербия.  Ο Άγιος Ιωαννίκιος ο Μέγας. Τοιχογραφία (Fresco)  περἰπου τού έτους 1350 μ.Χ.  στόν Ιερό Ναό Ναό Αγίων Αποστόλου τής Ιεράς Πατριαρχικής  Μονής Πεκίου Κοσσυφοπέδιο. Σερβία   Прп. Иоанникий Великий Ο Άγιος Ιωαννίκιος ο Μέγας.     Ο Κωνσταντίνος ο Ε', διέπρεψε στους αγώνες του κατά των Βουλγάρων και είχε μεγάλη εκτίμηση από τους στρατιώτες του. Η ψυχολογία που καλλιεργήθηκε στα πεδία των μαχών, παρέσυρε τον Ιωαννίκιο και στο θρησκευτικό έδαφος, με αποτέλεσμα να γίνει εικονομάχος, σαν τον αυτοκράτορα. Святой Преподобный Иоанникий Великий.  Икона в монастыре Святой Екатерины на Синае. Ο Άγιος Ιωαννίκιος ο Μέγας. Εικόνα στήν Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά. Αίγυπτος  Όταν, όμως, απολύθηκε από τις τάξεις του στρατού, δεν άργησε να καταλάβει την πλάνη του και σε τι μεγάλα σφάλματα τον είχε οδηγήσει αυτή. Μετανόησε ειλικρινά και εξομολογήθηκε το ολίσθημα του. Αφού καταρτίσθηκε ανάλογα, έγινε μοναχός στον Όλυμπο και πέθανε 94 χρονών στη Μονή Αντιδίου, διδάσκοντας στον κόσμο την Ορθοδοξία. Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим. Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη. Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη  Иоанникий Великий, прп. (4 ноября) Менологий на 1-4 ноября Византия. Греция; XIV в.; памятник:  Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion);  10 x 13 см.;  местонахождение: Англия. Оксфорд.  Бодлеанская Библиотека  Ο Άγιος Ιωαννίκιος ο Μέγας. Μηνολόγιο 1 - 4 Νοεμβρίου Βυζαντινή Μηνολόγιο  τού 14ου αιώνα μ.Χ.  Τώρα ευρίσκεται στην  Αγγλία. Οξφόρδη.  Bodleian Βιβλιοθήκη (Bodleian Library) Иоанникий Великий, прп., Порфирий Ефесский, мч., Григорий Богослов, свт., Галактион, Епистимия Емесские, мч.; Балканы. Сербия. Печ; XIV в.; местонахождение: Сербия. Косово. Печская Патриархия. Нартекс. Нартекс (притвор) Οι Άγιοι Ιωαννίκος ο Μέγας, ο Πορφύριος τής Εφέσου ο μάρτυρας, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος,  Γαλακτίων και Επιστήμη.  Τοιχογραφία (Fresco) τού 14ου αιώναμ.Χ. στον Νάρθηκα τής Ἱεράς Πατριαρχικής Μονής  Πεκίου . Κοσσυφοπέδιο . Σερβία.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Tὴν ἐπίγειον δόξαν, πάτερ, κατέλειπες καταυγασθεὶς τῇ ἐλλάμψει τῆς ἐπινοίας Θεοῦ, ὅθεν ἔφανας ἐν γῇ ὡς ἄστρον ἄδυτον· θείας φωνῆς γὰρ ὡς Μωσῆς μυστικῶς ἀξιωθείς, ἰσάγγελος ἀνεδείχθης καὶ δωρημάτων ταμεῖον, Ἰωαννίκιε μακάριε. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. δ´. Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαίς,τῆς ἐρήμου τὸ ἄγονον ἐγεώργησας· καὶ τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατὸν τοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας· καὶ γέγονας φωστήρ, τῇ οἰκουμένῃ λάμπων τοῖς θαύμασιν, Ἰωαννίκιε Πατὴρ ἡμῶν Ὅσιε· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Минея - Ноябрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии. Μηναῖο - Νοέμβριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας . Κοντάκιον Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ. Ἀστὴρ ἐφάνης παμφαὴς ἐπὶ γῆς λαμπῶν, καὶ τοὺς ἐν ζόφῳ τῶν παθῶν περιαυγάζων, ἰατρὸς δὲ ἀρωγότατος τῶν νοσούντων, ἀλλ' ὡς χάριν εἰληφώς, τὴν τῶν ἰάσεων, τοῖς αἰτοῦσι σε παράσχου πᾶσαν ἴασιν, ἵνα κράζωμεν. Χαίροις Πάτερ, Ἰωαννίκιε. Κάθισμα Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα. Κόσμου τερπνότητα, προθύμως ἔλιπες, καὶ τῷ Δεσπότῃ σου, κατηκολούθησας, ἔρωτι θείῳ τὴν ψυχήν, τρωθείς, Ἰωαννίκιε· ὅθεν καὶ τὴν κάμινον, τῶν παθῶν ἐναπέσβεσας, δρόσω τῇ τοῦ Πνεύματος, τοῦ Ἁγίου πανόλβιε· διὸ σὺν τοῖς, Ἀγγέλοις χορεύεις, νῦν τούτων τὸν βίον μιμησάμενος. Ὁ Οἶκος Ἤστραψεν ἐν τῷ κόσμῳ ὁ θεόληπτος βίος τῶν σῶν κατορθωμάτων, Παμμάκαρ, καὶ ἀπήλασε πᾶσαν ἀχλὺν ψυχικῶν παθημάτων, καὶ φῶς ἄϋλον κατηύγασε, τοῖς πίστει σοὶ καὶ πόθῳ ἐκβοῶσι ταῦτα. Χαίροις, τερπνὸν Μοναζόντων κλέος, χαίροις, φωστὴρ διαυγὴς τοῦ κόσμου. Χαίροις, τῶν νοσούντων ταχεῖα παράκλησις, χαίροις, εὐρωστούντων ἀκλόνητον ἔρεισμα. Χαίροις, ὅτι τὴν ἐπίγειον ἀπεβάλου στρατιάν, χαίροις, ὅτι τὰ οὐράνια ἀντηλλάξω τῶν φθαρτῶν. Χαίροις, τῶν θείων ὄντως ἀρετῶν ὁ ταμίας, χαίροις τῶν ἀπορρήτων αὐτουργὸς θαυμασίων. Χαίροις, παθῶν παντοίων καθαίρεσις, χαίροις, ἡμῶν προστάτης θερμότατος. Χαίροις, παντὸς ἑτοιμότατος ῥύστης, χαίροις, παντὸς καταφύγιον κόσμου. Χαίροις, Πάτερ Ἰωαννίκιε. Άγιοι Νίκανδρος επίσκοπος Μύρων  και Ερμαίος ο πρεσβύτερος Χριστὸν ποθοῦντας ζῶντας Μάρτυρας δύω, Καὶ ζῶντας ἐνθάπτουσι πικρῶς τῷ τάφῳ. Βιογραφία Οι Άγιοι Νίκανδρος και Ερμαίος ήταν μαθητές του αποστόλου Τίτου (βλέπε 25 Αυγούστου), του τόσο αγαπητού συνεργάτη του αποστόλου Παύλου. Κήρυτταν το Ευαγγέλιο με περίσσιο ζήλο και αφοσίωση. Με το κήρυγμά τους πολλοί ειδωλολάτρες πίστεψαν την μία αληθινή πίστη του Ιησού Χριστού. Για το λόγο αυτό καταγγέλθηκαν στον άρχοντα της πόλης, τον Λιβάνιο. Παρουσιάστηκαν υπό της βίας μπροστά του και διακήρυξαν την αλήθεια του Ευαγγελίου. Ο Λιβάνιος εξοργισμένος διέταξε τον βασανισμό τους. Συγκεκριμένα διέταξε να τους ξεσκίσουν τις σάρκες τους, όμως με τη βοήθεια της Θείας Χάρης οι Άγιοι θεραπεύτηκαν. Το θαύμα αυτό αντί να συνετίσει τον άρχοντα, τον θύμωσε περισσότερο. Έτσι διέταξε το βασανισμό τους με πυρά και τον ενταφιασμό τους καθώς ήταν ζωντανοί ακόμα. Με αυτό το μαρτυρικό τρόπο παρέδωσαν το πνεύμα τους στον Κύριο. Мученичество Святых Никандра, Епископа Мирского,  и Ермея пресвитера.  Фреска XVI века в монастыре Дионисиат на Афоне. Μαρτύριο Αγίου Νίκανδρου επισκόπου Μύρων  και Ερμαίοι  τού πρεσβύτερου Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.  στην Ιερά Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους  έργο τού αγιογράφου Τζώρζη (Ζὠρζη) Φουκά.  Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Γνῶσιν ἔνθεον, καρποφόρησαν, ὡς ὁμότροπος, τῶν Ἀποστόλων, ἐν ἱερεύσι πιστὸς ἐχρημάτισας καὶ μαρτυρίου τοὶς σκάμμασι Νίκανδρε, συγκοινωνὸν τὸν Ἑρμαῖον ἐκέκτησο, μεθ' οὐ πρέσβευε, Κυρίω τῷ σὲ δοξάσαντι, δωρήσασθαι ἠμιν τὸ μέγα ἔλεος. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Καὶ τρόπων μέτοχος, καὶ θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος,τὴν πρᾶξιν εὗρες θεόπνευστε, εἰς θεωρίας ἐπίβασιν, διὰ τοῦτο τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομῶν, καὶ τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις αἵματος, Ἱερομάρτυς Νίκανδρε. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Άγιος Πορφύριος ο Μίμος Ὁ Πορφύριος εὐστόλιστος ἐκ ξίφους, Λαμπρὰν στολισθεὶς πορφύραν ἐξ αἱμάτων. Βιογραφία Ο Άγιος Πορφύριος έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Αυρηλιανού (περί το 270 μ.Χ.). Καταγόταν από την Έφεσο της Μικράς Ασίας και από μικρή ηλικία είχε ανατραφεί με τους μίμους στα θέατρα. Εξασκώντας την τέχνη του μίμου συχνά κορόιδευε τις χριστιανικές συνήθειες και τελετουργίες. Αλλά η Θεία επέμβαση έφερε μία απροσδόκητη μεταβολή. Ο Πορφύριος είχε μία κόρη την οποία έχασε από αιφνίδιο θάνατο. Η απώλειά της έφερε ένα τεράστιο πλήγμα στην καρδιά του. Άφησε το επάγγελμά του μίμου και άρχισε να περιφέρεται θρηνώντας. Η παρηγοριά στην καρδιά του ήρθε από τους κόλπους των χριστιανών, που τόσο είχε εμπαίξει. Έτσι βρίσκοντας την γαλήνη βαπτίσθηκε χριστιανός και μετά με θάρρος αποκήρυξε την ειδωλολατρική πίστη. Ο έπαρχος όταν το έμαθε τον κάλεσε και τον πρόσταξε να ασπαστεί τα είδωλα. Ο Άγιος Πορφύριος αρνήθηκε, γι' αυτό και αποκεφαλίστηκε. Ο Άγιος Πορφύριος ο μίμος που εορτάζει στις 4 Νοεμβρίου δεν πρέπει να συγχέετε με τον Άγιο Πορφύριο τον μίμο που εορτάζει στις 15 Σεπτεμβρίου. Οι δύο Άγιοι είναι διαφορετικοί αφού και διαφορετικό δίστιχο έχουν και έζησαν σε διαφορετικές εποχές.