ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε

ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ 
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ 
ΓΟΥΡΙΑ, ΣΑΜΩΝΑ ΚΑΙ ΑΒΙΒΟΥ 
 Συμεών τοῦ Μεταφραστοῦ
(σελίδες 128 - 162 )



Gurias, Samonas, Abibus mm, Edessae

Οι Άγιοι  Γουρίας, Σαμωνάς και Άβιβος οι Ομολογητές

Икона-таблетка (Тверь, 3-я четверть XV в.)

Άγιοι Μάρτυρες και Ομολογητές Γουρίας, Σαμώνάς και Αβίβος.

 Εικόνα ρωσική, τού τρίτου τετάρτου τού  15ου αιώνα μ.Χ.

στην πόλη Τβέρ τής Ρωσίας

Тверь Расположен на берегах реки Волга 

в районе впадения в неё рек Тверцы и Тьмаки, 

в 177,6 км к северо-западу от Москвы.

Η πόλη Τβέρ ευρίσκεται στις όχθες του ποταμού Βόλγα 

στην περιοχή όπου εμπίπτουν τα ποτάμια Tvertsy και Tymaki, 

177,6 χλμ. Βορειοδυτικά της Μόσχας.

Святые Мученики и Исповедники Гурий, Самон и Авив. 

Икона. Россия, XVII век.

Άγιοι Μάρτυρες και Ομολογητές Γουρίας, Σαμώνάς και Αβίβος.

 Εικόνα ρωσική, τού 17ου αιώνα μ.Χ.

Ξίφος τελειοῖ Σαμωνᾶν καὶ Γουρίαν, Καὶ φλὸξ Ἄβιβον, οἷς χαρὰ φλὸξ καὶ ξίφος. Πῦρ πέμπτῃ δεκάτῃ, Ἄβιβον πέφνε, χαλκὸς ἑτάρους. Святой Мученик Гурий Едесский.  Мозаика  1315 - 1321 годы. монастыря Хора в Константинополе. Μάρτυς Γουρίας. Ψηφιδωτό (Μωσαϊκό)  μεταξύ τών ετών 1315-1321 μ.Χ.  στην Ιερά Μονή τής Χώρας. Κωνσταντινούπολη   Святой мученик Гурий Едесский.  Византийская фреска. Около 1200 года. Μάρτυς Γουρίας.  Τοιχογραφία ( Fresco) τού έτους  περίπου 1200 μ.Χ. Βυζάντιο  Мч. Гурий.  Феофан Критский. Фреска. Метеоры (Николай Анапафса). 1527 г. Μάρτυς Γουρίας.  Τοιχογραφία ( Fresco) τού έτους 1527 μ.Χ.  στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά. Μετέωρα από  τον αγιογράφο   Θεοφάνη τον  Κρήτα  Мч. Гурий.  Фреска церкви Благовещения. Грачаница. Косово. Сербия. Около 1318 г. Μάρτυς Γουρίας.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1318 μ.Χ.  στην Εκκλησία τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου τής Ιεράς Μονής Γκρατσάνιτσα.  Κοσσυφοπέδιο. Σερβία.   Святой мученик Гурий Едесский.  Фреска монастыря Григориат на Святой Горе Афон. Μάρτυς Γουρίας.  Τοιχογραφία (Fresco) στην Ιερά Μονή Γρηγορίου Άγιον Όρος Святой Мученик Самон Едесский.  Мозаика 1315 - 1321 годы. монастыря Хора в Константинополе.  Μάρτυς Σαμωνάς. . Ψηφιδωτό (Μωσαϊκό)  μεταξύ τών ετών 1315-1321 μ.Χ.  στην Ιερά Μονή τής Χώρας. Κωνσταντινούπολη  Мч. Самон.  Феофан Критский и Симеон. Фреска церкви свт. Николая.  Монастырь Ставроникита. Афон. 1546 год. Μάρτυς Σαμωνάς. . Τοιχογραφία  (Fresco) τού έτους 1546 μ.Χ.  στο Παρεκκλήσιο τού Αγίου Νικολάου   τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Αγίου Όρους  από τούς αγιογράφους   Θεοφάνη τον Κρήτα και  τον Συμεών Мч. Самон.  Фреска. Кипр (Аракос). 1192 г. Μάρτυς Σαμωνάς.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1192 μ.Χ.  στην  Ιερά Μονή Παναγίας τού Άρακα Λαγουδερά Λευκωσίας Κύπρου  Святой мученик Самон Едесский.  Византийская фреска. Τοιχογραφία (Fresco) βυζαντινή Св. Самон.  Фреска церкви Благовещения. Грачаница.  Косово. Сербия. Около 1318 г. Μάρτυς Σαμωνάς.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1318 μ.Χ.  στην Εκκλησία τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου τής Ιεράς Μονής Γκρατσάνιτσα.  Κοσσυφοπέδιο. Σερβία.   Мч. Самон.  Фреска. Церковь Спаса. Цаленджиха. Грузия. 1384-1396 годы. Иконописец Мануил Евгеник. Μάρτυς Σαμωνάς.  Τοιχογραφία (Fresco.  μεταξύ τών ετών 1384-1396 μ.Χ. στον Καθεδρικό Ναό τού Σωτήρος Χριστού. Tsalenjikha. Γεωργία. Αγιογράφος Μανουήλ Ευγενικός  Η εκκλησία βρίσκεται στη δυτική Γεωργία, στο έδαφος της Σαμεγκρέλο και Zemo περιοχή Svaneti, 30 χλμ από το Zugdidi, στις όχθες του ποταμού Tskhenistskali , σε ένα χαμηλό λόφο στην πόλη της Tsalenjikha .

Βιογραφία Ο Γουρίας και ο Σαμωνάς, αγωνιζόμενοι τον Ιερό αγώνα της χριστιανικής πίστης, συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα Αντωνίνο, κατά το διωγμό επί Διοκλητιανού. Και αφού υπέστησαν με θαυμαστή υπομονή πολλά βάσανα, αποκεφαλίσθηκαν. Святой Мученик Авив Едесский.  Мозаика . 1315 - 1321 годы. монастыря Хора в Константинополе Μάρτυς Άβιβος Εδεσσα.. Ψηφιδωτό (Μωσαϊκό)  μεταξύ τών ετών 1315-1321 μ.Χ.  στην Ιερά Μονή τής Χώρας. Κωνσταντινούπολη  Мч. Авив Едесский.  Феофан Критский и Симеон. Фреска церкви свт. Николая. Монастырь Ставроникита. Афон. 1546 год Μάρτυς Άβιβος Εδεσσα.. Τοιχογραφία  (Fresco) τού έτους 1546 μ.Χ.  στο Παρεκκλήσιο τού Αγίου Νικολάου   τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Αγίου Όρους  από τούς αγιογράφους   Θεοφάνη τον Κρήτα και  τον Συμεών Мч. Авив Едесский.  Феофан Критский. Фреска. Метеоры (Николай Анапафса). 1527 г. Μάρτυς Άβιβος Έδεσσα.  Τοιχογραφία ( Fresco) τού έτους 1527 μ.Χ.  στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά. Μετέωρα από  τον αγιογράφο   Θεοφάνη τον  Κρήτα  Мч. Авив Едесский.  Фреска. Кипр (Аракос). 1192 г.. Μάρτυς Άβιβος Έδεσσα.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1192 μ.Χ.  στην  Ιερά Μονή Παναγίας τού Άρακα Λαγουδερά Λευκωσίας Κύπρου  Святой мученик Авив Едесский.  Фреска монастыря Поганово (?), Сербия. Конец XV века (?). Μάρτυς Άβιβος Έδεσσα.  Τοιχογραφία (Fresco) τού τέλους τού 15ου αιώνα μ.Χ.  στην  Ιερά Μονή Πογανόφσκι ή Πογκάνοβο (ευρίσκεται σε μια γραφική κοιλάδα στην αριστερή όχθη του ποταμού Yerme κοντά στην πόλη Dimitrovgrad.  Μονή στα τέλη του 14ου αιώνα. Ο ναός ζωγραφίστηκε το 1499 από τεχνίτες της βόρειας Ελλάδας. Η γκαλερί των τοιχογραφιών με έκταση περίπου 360 τετραγωνικών μέτρων ήταν εκείνη τη στιγμή η μεγαλύτερη στα Βαλκάνια. Μέχρι σήμερα, η ζωγραφική του ναού του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου θεωρείται η κορυφή της βαλκανικής ζωγραφικής του τέλους του 15ου αιώνα.  Λόγω της θέσης του - το φαράγγι του ποταμού Yerme για αιώνες ήταν σχεδόν ανυπέρβλητο - το μοναστήρι σπάνια επιτέθηκε και διατηρήθηκε στην αρχική του μορφή.  Ο ναός είναι περιτριγυρισμένος από αγροτικά κτίρια και κονaks στο ανατολίτικο στυλ, αποτελώντας ένα ειδικό σύνολο του μοναστηριού.  Από τον Ιούλιο του 1879 έως τον Νοέμβριο του 1920 το μοναστήρι βρισκόταν στο έδαφος της Βουλγαρίας. Στη μονή εδώ και 500 χρόνια διατηρούσε μια όμορφη βυζαντινή εικόνα του τέλους του 14ου αιώνα, δώρο από την αυτοκράτειρα Ελένη. Από τη μία πλευρά ήταν η Παναγία και ο Ιωάννης ο Θεολόγος, και από την άλλη - η εικόνα "Θαύμα στο Λαυτόμα". Αφήνοντας τους τόπους αυτούς το 1920, οι Βούλγαροι πήραν το λείψανο μαζί με το τέμπλο του 17ου αιώνα. Τώρα η εικόνα παραμένει στο μουσείο των εικόνων στην εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκυ στη Σόφια.  Για τα τελευταία 15 χρόνια, η Διεθνής Αποικία Τέχνης πραγματοποιήθηκε στο έδαφος της Μονής Poganovski. Εδώ έρχονται οι ζωγράφοι και τα γραφικά από όλο τον κόσμο).  Мч. Авив. Фреска церкви Благовещения. Грачаница. Косово. Сербия. Около 1318 г. Μάρτυς Άβιβος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1318 μ.Χ. στην Εκκλησία τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου. Γκρατσάνιτσα.  Κοσσυφοπέδιο. Σερβία.   Ο Άβιβος έζησε λίγα χρόνια αργότερα και ήταν από ένα χωριό της Έδεσσας που ονομαζόταν Αποθελσαία. Τότε βασιλιάς ήταν ο Λικίνιος, ο γνωστός αντίπαλος του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Άβιβος, λοιπόν, προχειρίσθηκε Ιεροδιάκονος και διακρινόταν για τη μεγάλη ευσέβεια του και τον πολύ ζήλο για το υπούργημά του. Ιδιαίτερα, όμως, διακρινόταν για τη θερμή αγάπη του στο Ιερό κήρυγμα, τηρώντας το θεόπνευστο λόγο της Αγίας Γραφής, που λέει: «Κήρυξαν τὸν λόγον, ἐπιστήθι εὐκαίρως ἀκαίρως, ἔλεγξαν, ἐπιτίμησαν, παρακάλεσαν, ἐν πάσῃ μακροθυμίᾳ καὶ διδαχῇ». Κήρυξε, δηλαδή, το λόγο του Θεού, στάσου επιτηρητής και καθοδηγός στους ακροατές σου, όχι μόνο σε κατάλληλες περιστάσεις, αλλά και σ' εκείνες που φαίνονται ακατάλληλες περιστάσεις, έλεγξε, επίπληξε, παρηγόρησε με κάθε μακροθυμία και με κάθε μέθοδο διδασκαλίας. Ο ηγεμόνας Λυσανίας, όταν είδε τον Άβιβο να προσελκύει πολλούς ειδωλολάτρες με το θερμό του κήρυγμα, τον συνέλαβε και αφού τον κρέμασε σε στυλό και τον έσχισε με σιδερένια νύχια, έπειτα τον οδήγησε έξω από την πόλη, όπου τον έριξε μέσα στη φωτιά, και έτσι ο Άβιβος παρέδωσε το πνεύμα του στο Θεό. Мучение Гурия, Самона и Авива. Тзортзи (Зорзис) Фука. Фреска. Афон (Дионисиат). 1547 г. Μαρτύριο  τών Αγίων Γουρία, Σαμωνά καί Αβίβου. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.  από τον Γεώργιο Φουκά στην Ιερά Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους Мучение Гурия, Самона и Авива  Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим. Μαρτύριο τών Αγίων Γουρία, Σαμωνά καί Αβίβου..   Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη. Τ ώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη Мучение Гурия, Самона и Авива  Менологий на 13 - 16 ноября Византия. Греция; XIV в.; памятник:  Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion);  10 x 13 см.;  местонахождение: Англия. Оксфорд.  Бодлеанская Библиотека  Μαρτύριο τών Αγίων Γουρία, Σαμωνά καί Αβίβου.. Μηνολόγιο 13 - 16 Νοεμβρίου Βυζαντινή Μηνολόγιο  τού 14ου αιώνα μ.Χ.  Τώρα ευρίσκεται στην  Αγγλία. Οξφόρδη.  Bodleian Βιβλιοθήκη (Bodleian Library) Готский воин приносит клятву перед мощами  святых Гурия, Самона и Авива (фреска, XVIII в.) Ο γοτθικός πολεμιστής ορκίζεται μπροστά από τα λείψανα  των αγίων Γουρἰα, Σαμωνά και Αβίβο  Τοιχογραφία (Fresco)τού 18ου αιώνα μ.Χ.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Tριάδος ἰσάριθμοι τῆς Ὑπερθέου, σαφῶς Γουρίας καὶ Ἄβιβος καὶ Σαμωνᾶς ὁ κλεινός, ἔνθεοι ὑπάρχοντες ταύτην τοῖς ἀσεβέσιν ὡμολόγησαν ἅμα ἄθλων τὴν τρικυμίαν ἀβλαβῶς διελθόντες· καὶ νῦν ἡμᾶς κυβερνῶσιν ὅρμον πρὸς ἄκλυστον. Κοντάκιον Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν. Ἐξ ὕψους σοφοί, τὴν χάριν κομισάμενοι, τῶν ἐν πειρασμοῖς, προΐστασθε πανεύφημοι· διὸ κόρην Ἅγιοι, ἐκ θανάτου πικροῦ ἐῤῥύσασθε· ὑμεῖς γὰρ ὄντως ὑπάρχετε, Ἐδέσσης ἡ δόξα, καὶ τοῦ κόσμου χαρά. Минея - Ноябрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии. Μηναῖο - Νοέμβριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας . Κάθισμα Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Τριάδος τῆς σεπτῆς, καταγγέλλοντες πίστιν, πολύθεον Σοφοί, τῶν εἰδώλων ἀπάτην, ἀνδρείως καθείλετε, ὡς τῆς πίστεως πρόμαχοι, κόρην ζῶσαν δέ, κατακλεισθεῖσαν ἐν τάφῳ, διεσώσατε, θανατηφόρου κινδύνου, ὑμᾶς μακαρίζουσαν. Ὁ Οἶκος Τῆς τοῦ ἐχθροῦ δουλείας με ῥῦσαι, Ἰησοῦ ζωοδότα, ταῖς τῶν σῶν ἀθλητῶν ἐντεύξεσι δυσωπούμενος, ὅπως ἀδούλωτον κεκτημένος, τῶν παθῶν τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα, ἀνευφημῶ τὴν αὐτῶν ὀξυτάτην βοήθειαν· προφθάσαντες γάρ, τοῦ θανάτου ἐρρύσαντο κράζουσαν τὴν κόρην, ἣν περ παρέθετο ἐκβοῶσα ἡ μήτηρ τοῖς μάρτυσιν· Ὑμεῖς ὄντως ὑπάρχετε, Ἐδέσσης ἡ δόξα, καὶ τοῦ κόσμου χαρά. ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ Βιογραφία  Οι αγιογραφικές πηγές αναφέρονται στην εποχή του μαρτυρίου των αγίων Γκούρια, Σαμών και Αβίβ σε 293-322 χρόνια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η εκκλησιαστική παράδοση έφερε μαζί τους αγίους που ζούσαν σε διαφορετικούς χρόνους. Η αρχική έκδοση του μαρτυρίου των αγίων Γκούρια, Σαμών και Αβίβ γράφτηκε στα Συριακά και είναι γνωστή από αρχαίες ελληνικές, αρμενικές και λατινικές μεταφράσεις. Το επιβλητικό συριακό κείμενο του μαρτυρίου είναι γνωστό από το χειρόγραφο του 15ου αιώνα. Αναφέρει τον συγγραφέα του Θεόφιλο της Έδεσσας, ο οποίος πληροφορεί τον εαυτό του ότι γεννήθηκε ένας παγανιστής, μετατράπηκε στον Χριστιανισμό και έγραψε το έργο του την πέμπτη μέρα μετά το μαρτύριο της Γουρίας και του Σαμώνα. Η συγγραφική του ταυτότητα ανήκει επίσης στο μαρτύριο του Αγίου Αβίβ. Οι λαϊκοί Γκούρι και Σαμόν μαρτύρησαν κατά τη διάρκεια της μεγάλης δίωξης υπό τον αυτοκράτορα Διοκλητιανού . Με την εκκίνηση, άφησαν την πατρίδα τους την Έδεσσα , αλλά καταλήφθηκαν. Προσπάθησαν να τους πείσουν να φέρουν θυσίες στους ειδωλολάτρες , αλλά αρνήθηκαν. Στη δίκη του κυβερνήτη της περιοχής, οι άγιοι βασανίστηκαν (δεμένοι μεταξύ τους, δεμένοι με τα πόδια μιας πέτρας και αναχώρησαν για αρκετές ώρες), και στη συνέχεια επέστρεψαν στη φυλακή, όπου πέρασαν περίπου τρεις μήνες (στο Aref της Caesarea στο μπουντρούμι που οι άγιοι πέρασαν αρκετά χρόνια, ονομάζονται εξομολόγοι). Όταν ήρθαν και πάλι ενώπιον του δικαστηρίου, μόνο ο Samon υποβλήθηκε σε επαναλαμβανόμενα βασανιστήρια. Βλέποντας την ακαμψία των αγίων, αποκεφαλίστηκαν. Τα σώματα των μαρτύρων θάφτηκαν από τους ντόπιους Χριστιανούς. Ο διάκονος Αβίβ υπέστη τη δίωξη του αυτοκράτορα Λικίνιου . Υποβλήθηκε σε καταγγελία, ενώ στο δικαστήριο ο κυβερνήτης της πόλης προσπάθησε να πείσει τον Αβίβ να προσφέρει θυσίες στους ειδωλολάτρες. Αφού αρνήθηκε να το κάνει αυτό, ο Αβίβ κάηκε ζωντανός . Σύμφωνα με την ιστορία, το σώμα του Αβίβ βρέθηκε από τους συγγενείς του χωρίς αλλοιώσεις. Ταφήσαν το σώμα ενός αγίου σε έναν τάφο με τον Γκούρι και τον Σαμόν. Θαύματα  • Σχετικά με το Γκότ και την κοπέλα Έδεσσα Ο γοτθικός πολεμιστής ορκίζεται πριν από τα λείψανα των αγίων Γκούρια, Σαμών και Αβίβ (τοιχογραφία, XVIII αιώνα). Το πιο διάσημο θαύμα, που αποδίδεται στους αγίους Γκούρια, Σαμόν και Αβίβ, συνδέεται με την εισβολή των Χουνών από τοΒυζάντιο . Η ζωή συσχετίζει αυτά τα γεγονότα με την εποχή της επισκοπής στην Έδεσσα του εξομοιωτή Ευλογίου (379-387).Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, ένας μισθοφόρος Goth σταμάτησε στην Έδεσσα στο σπίτι της χήρας της Σόφιας. Εκεί, παρατήρησε την κόρη της Ευφημία και άρχισε να την ρωτάει για τις συζύγους της. Η μητέρα αρνήθηκε, θεωρώντας με βάση φήμες ότι ο Γόθ στην πατρίδα του έχει σύζυγο, αλλά ο μισθοφόρος την έπεισε για το αντίθετο και παντρεύτηκε ένα κορίτσι. Πριν από τον Γότθιο με τον Ευθύμιο έφυγε από την Έδεσσα, η Σοφία ανάγκασε τον γαμπρό της να ορκιστεί υποταγή στη νέα σύζυγό της στον τάφο των αγίων Γκούρια, Σαμών και Αβίβ. Επιστρέφοντας στο σπίτι, ο Γόθ είπε στην Ευφημία να ντυθεί στα ρούχα ενός υπηρέτη και την έφερε στο σπίτι του στη γυναίκα και τα παιδιά του, δηλώνοντας ότι είχε φέρει τον βυζαντινό αιχμάλωτο. Ωστόσο, η Ευθυμία γεννήθηκε σε ένα αγόρι και η σύζυγος του Goth συνειδητοποίησε ότι ο σύζυγός της είχε φέρει πατρίδα στο σπίτι. Έχει δηλητηριάσει το νεογέννητο. Η Ευθυμία, βλέποντας δηλητήριο στα χείλη του μωρού της, την σκούπισε με ένα κομμάτι μαλλί και αργότερα το βρέξιμο σε ένα φλυτζάνι από το οποίο έπρεπε να πιει η ερωμένη. Αφού έπινε από το φαγητό, η γυναίκα πέθανε και οι συγγενείς της γοτθάς την κατηγόρησαν για τον Ευθύμιο. Με την απόφασή τους, αποφάσισαν να το θάψουν ζωντανό με την ερωμένη του σπιτιού. Η Ευφημία άρχισε να προσεύχεται στους αγίους Γκούρια, Σαμόν και Αβίβ και εμφανίζονταν σε άσπρα άλογα, μετέφερε τη γυναίκα σε εκκλησία στην Έδεσσα. Μετά από λίγο καιρό, ο Γόθ επανεμφανίστηκε στην Έδεσσα και ήρθε στο σπίτι της Σόφιας. Της είπε ότι η κόρη είναι υγιής, ζουν ευτυχώς και θέτουν ένα γιο. Τότε ο Ευθύμιος ήρθε σε αυτόν και ο Γόθας αναγκάστηκε να ομολογήσει τι είχε συμβεί στην πατρίδα του. Μετά από αυτό, οι αρχές της πόλης τον καταδίκασαν σε θάνατο. • Η δοκιμή του αφιερωμένου ψωμιού Ο Μητροπολίτης Μακαρίου (Bulgakov) ενημερώνει για την ανάγνωση και τη σύνταξη του αρχιεπίσκοπου Ιωάννη του Νόβγκοροντ , που εκδόθηκε με την ευκαιρία της θαυματουργής ανίχνευσης κλεφτών, που έκλεψε τα ιερά αγγεία από τον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας το 1410 . Σε αυτό, ο Επίσκοπος του Νόβγκοροντ γράφει ότι «ο Θεός μας έδωσε ένα σημάδι των αγίων εξομολογητών της Γουρίας, του Σαμών και του Αβίβ του διακόνου, έτσι ώστε πολλοί από τους δίκαιους να αποδειχθούν δίκαιοι από το έλεος του Θεού και οι ένοχοι να πέσουν στην εκτέλεση ». [1] Ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης έγραψε το " Διάταγμα για την Διάδοση των Τριών Τριών Εξομολογητών ", το οποίο δίνει λεπτομέρειες για αυτό το τελετουργικό: • έγινε μια ειδική σταυροειδής προπαγάνδα . • Τα σωματίδια με προσευχές αποσύρθηκαν από αυτήν, μεταξύ των οποίων διατυπώνεται μια αναφορά στους εξομολόγους: " Γράψε τα δικά σου πράγματα σε εσένα με την πίστη που έρχεται, καταστρέψεις τους ένοχους, κατηγορείς τους ενοχές, κλείνεις το λαιμό των μαθητών " [2] . • μνημόσυνο του proskomedia με τα ονόματα εκείνων που πρόκειται να δοκιμαστούν με prosphora. Το Makarii (Bulgakov) γράφει ότι πρόκειται για ιδιωτική διαταγή του αρχιεπισκόπου και ότι τα χρονικά δεν επιβεβαιώνουν ότι το έθιμο αυτό χρησιμοποιήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Νόβγκοροντ. [1] Υμνογραφία και εικονογραφία  Η μνήμη των αγίων Γκούρια, Σαμών και Αβίβ αναφέρεται στο Τυπικό της Μεγάλης Εκκλησίας χωρίς λειτουργική παρακολούθηση. Στο καταστατικό της Ιερουσαλήμ, οι άγιοι υποδεικνύουν την καθημερινή υπηρεσία με το τραγούδι ενόςαπροκάλυπτου τροπάριου ή τη συνήθη υπηρεσία των μικρών θέσεων που τραγουδούν " Alleluia ". Στη σύγχρονη λειτουργική πράξη, η διαδοχή των αγίων αποτελείται από το τροπάριο της 5ης πλάγιας φωνής , ο συκώτι της 2ης φωνής είναι παρόμοιος με τους "υψηλότερους αναζητητές", τον κανόνα της τέταρτης φωνής, τον ακροτικό , τον ismos , τους δύο samoglasns, . Εικόνες των αγίων Γκούρια, Σαμών και Αβίβ είναι γνωστά στα μνημεία της μνημειακής ζωγραφικής, των εικόνων και των χειρογράφων του προσώπου. Παραδοσιακά απεικονίζονται μαζί: • Γκούρι - γκρίζος μαλλιά γέρος με μια μακρά γενειάδα, ντυμένος με χιτώνα και γκικιάτι . • Samon - μέσης ηλικίας με σκοτεινά (μερικές φορές γκρίζα μαλλιά) και με μια μικρή γενειάδα, ντυμένη με χιτώνα και γκικιάτι. • Ο Αβίβ είναι ένας νεαρός, άνευ ραφής άντρας στίχος με θυμιατό και (ή) σταυρό στα χέρια του. Λογοτεχνία  • Meshcherskaya EN, Lukashevich ΑΑ, ΕΙ ΡΙ, Gerasimenko NV Guriy, Samon (α) και Aviv // Ορθόδοξη εγκυκλοπαίδεια . - Μ .: Το Κέντρο Εκκλησίας και Επιστημών "Ορθόδοξη Εγκυκλοπαίδεια" , 2006. - Τ. XIII. Ρ. 485-488. - 752 δευτ. - 39.000 αντίτυπα. - ISBN 5-89572-022-6 . • Ο Δημήτριος του Ροστόφ . Η Παροιμία των Αγίων Μαρτύρων Γκούρια, Σαμών και Αβίβ