ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε 

ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΜΗΝΑ, ΕΡΜΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΓΡΑΦΟΥ 

Συμεών τοῦ Μεταφραστοῦ

(σελίδες 367 - 416) 

Οι Άγιοι Μάρτυρες Μηνάς ο Καλλικέλαδος, Ερμογένης και Εύγραφος

Мч. Мина. Феофан Критский и Симеон. Фреска церкви свт. Николая. Монастырь Ставроникита. Афон. 1546 год.

Ο Άγιος Μηνάς .Τοιχογραφία  (Fresco) τού έτους 1546 μ.Χ. από τον  Θεοφάνη τον Κρήτα και  τον Συμεών στο Παρεκκλήσιο τού Αγίου Νικολάου.  τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Αγίου Όρους

Eις τον Mηνάν. Τμηθεὶς ὁ Μηνᾶς, κἂν κελαδεῖν οὐκ ἔχῃ, Φιμοῖ κελαδοῦν δυσσεβείας τὸ στόμα. Eις τον Eρμογένη. Τὴν δυσσέβειαν ἐκπτύσας Ἑρμογένης, Ὑπῆρξε Μάρτυς εὐσεβείας ἐκ ξίφους. Eις τον Eύγραφον. Τὰς ἐκ μαχαίρας, Εὔγραφε, τρώσεις φέρων, Ὀξὺς Θεοῦ κάλαμος ὤφθης, εὖ γράφων. Εὐκέλαδος δεκάτῃ Μηνᾶς ξίφει αὐχένα δῶκεν.

Βιογραφία Ο Μηνάς ήταν Αθηναίος και από την οικογένεια του ειδωλολάτρης. Όταν όμως εκπαιδεύτηκε και μορφώθηκε αρκετά, διαπίστωσε ότι η πολυθεΐα ήταν μάλλον ψέμα και πλάνη. Στη μελέτη των φιλοσόφων επίσης, δεν μπόρεσε να βρει κάτι το αληθινό. Τότε προχώρησε στη μελέτη χριστιανικών συγγραμμάτων. Έπειτα του Ευαγγελίου, όπου και βρήκε αυτό πού τον γέμιζε ψυχικά, δηλαδή το φως και την αλήθεια. Έτσι, ο Μήνας έγινε χριστιανός. Мч. Мина. Тзортзи (Зорзис) Фука. Фреска. Афон (Дионисиат). 1547 г. Άγιος Μηνάς. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.   από τον Γεώργιο Φουκά στην Ιερά Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους Αργότερα, ο βασιλιάς Μαξιμίνος (311 - 313 μ.Χ.) (κατ' άλλους ο Μαξιμιανός [286 - 305 μ.Χ]) , μη γνωρίζοντας ότι είναι χριστιανός, τον έκανε έπαρχο Αλεξανδρείας. Αλλά όταν ο βασιλιάς αυτός διέταξε διωγμούς στην πόλη αυτή, ο Μηνάς όχι μόνο δεν εξετέλεσε τη διαταγή, αλλά και συνετέλεσε να πληθυνθούν οι χριστιανικές τάξεις. Τότε ο Μαξιμίνος έστειλε νέο έπαρχο, τον Αθηναίο λόγιο Ερμογένη. Αυτός, τηρώντας το γράμμα του νόμου, βασάνισε σκληρά το Μηνά και τον έκλεισε στη φυλακή, για να πεθάνει εκεί μέσα από τις πληγές του. Μετά από καιρό, όταν ο Ερμογένης έστειλε να διαπιστώσουν αν και πότε πέθανε ο Μηνάς, διαπίστωσαν ότι όχι μόνο δεν είχε πεθάνει, αλλά και οι πληγές του θεραπεύθηκαν. Τότε δημόσια τον ρώτησε πως έγινε αυτό. Ο Μηνάς απάντησε ότι θεραπεύθηκε την ώρα πού πεσμένος στο έδαφος έψαλλε: «Ἐὰν πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ Κύριε» (Ψαλμός κβ' 4). Εάν δηλαδή αντικρίσω το θάνατο, δε θα φοβηθώ μήπως πάθω κακό, διότι συ είσαι μαζί μου, Κύριε. Η απάντηση είχε σαν αποτέλεσμα να γίνει χριστιανός ο Ερμογένης και ο Εύγραφος που ήταν γραμματικός του Μηνά. Αργότερα, όλους μαζί τους αποκεφάλισαν. Мучения свв. Мины, Ермогена и Евграфа.. Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим. Μαρτύριο Άγιων Μηνά, Ερμογένους και Ευγράφου.  Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη. Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη Мучения свв. Мины, Ермогена и Евграфа. Тзортзи (Зорзис) Фука. Фреска. Афон (Дионисиат). 1547 г. Μαρτύριο Άγιων Μηνά, Ερμογένους και Ευγράφου. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.   από τον Γεώργιο Φουκά στην Ιερά Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους Месяцеслов (фрагмент). Фреска. Афон (Ватопед). 1721 г. Άγιος Μηνάς. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1721 μ.Χ.  στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου Αγίου Όρους Ιερά Λείψανα:  Η αδιάφθορη γλώσσα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Λειμώνος Λέσβου. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους,  και στο Μουσείο Μπενάκη των Αθηνών. ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ. Ασημένια λειψανοθήκη του αγίου Mηνά του Kαλλικέλαδου  με χρονολογημένη επιγραφή του 1734,  από τη μονή Δρυάνου στο Aργυρόκαστρο της Bορείου Hπείρου.  Διάμ. 0,11 μ. (ΓΕ 13976) Η Τιμία Κάρα του αγίου Μηνά τού Καλλικέλαδου, την οποία κατέ­χει η Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος (Λαμία) Λείψανο του αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου στο Ηalberstadt Γερμανίας Λείψανο του Αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου εντοπίστηκε στον Επισκοπικό Θησαυρό του Καθεδρικού της πόλης Ηalberstadt Γερμανίας (εδώ). Το λείψανο φέρει στη μία του πλευρά επιγραφή στα λατινικά και στην άλλη στα ελληνικά με βυζαντινή μικρογράμματη γραφή: Minatis ducis / (et) m(arty)r(is) + ὁ ἅγιος Μηνᾶς ὁ ϰαλλιϰέλαδ[ος] Το λείψανο προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα από του Γερμανούς σταυροφόρους όταν επέστρεψαν στη χώρα τους μετά την άλωση και δήωση της Κωνσταντινούπολης το 1204. Η βυζαντινή επιγραφή στο λείψανο του Αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου. Καθεδρικός Ναός του Ηalberstadt Γερμανίας. Η λατινική επιγραφή στο λείψανο του Αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου. Καθεδρικός Ναός του Ηalberstadt Γερμανίας. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ. Άγια Λείψανα του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Νέστορος, του Οσίου  Ιλαρίωνος, των Αγίων  μαρτύρων Μηνοδώρας, Νυμφοδώρας, και Μητροδώρας, του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα, του Αγίου Γεωργίου, Αίμα των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, της Αγίας Οσιομάρτυρος Ανυσίας, του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος, του Αγίου Νεομάρτυρος Παχωμίου του Αγιοπαυλίτου, του Αγίου Νεομάρτυρος Θεοδώρου του εν Αλικαρνασσώ, του Αγίου Ιωάννου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Νηστευτού, του Αγίου Οσιομάρτυρος Κοσμά Πρώτου του Αγίου Όρους, της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, του Οσίου Κυριάκου του Αναχωρητού, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου, των Αγίων Δισμυρίων, του Οσίου Μακαρίου του Αιγυπτίου, του Αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου, του Αγίου Ιερόθεου Αθηνών, του Αγίου Διονυσίου του Αεροπαγίτου κ.ά. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ. Άγια λείψανα των Αγίων Οσιομαρτύρων Ευθυμίου, Ιγνατίου και Ακακίου, του Αγίου Αμφιλοχίου Ικονίου, της Αγίας Πελαγίας, του Αγίου Κυπριανού, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, του Αγίου Παντελεήμονος, των Αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, του Αγίου Ελευθερίου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Αρτεμίου, του Αγίου Παντελεήμονος, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Μάρτυρος Ευστρατίου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, της Οσίας Μελάνης, του Αγίου Μηνά Καλλικέλαδου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, της Αγίας Κυριακής, του Αγίου Μάρτυρος Προκοπίου, του Αγίου Μάρτυρος Ιγνατίου, του Αγίου Μάρτυρος Ευθυμίου κ.ά. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ. Άγια λείψανα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Μάρτυρος Ευστρατίου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, της Οσίας Μελάνης, του Αγίου Μηνά Καλλικέλαδου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, της Αγίας Κυριακής, του Αγίου Μάρτυρος Προκοπίου, του Αγίου Μάρτυρος Ιγνατίου, του Αγίου Μάρτυρος Ευθυμίου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Μοδέστου, του Αγίου Μερκουρίου, του Αγίου ΜΙχαήλ Συνάδων, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Ελευθερίου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Αρτεμίου, του Αγίου Παντελεήμονος, του Αγίου Κηρύκου, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Φωτίου, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου κ.ά.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. δ’. Τὸ προσταχθὲν. Δι' ἐγκρατείας, τῶν παθῶν τὰς πυριφλέκτους, ἀπονεκρώσαντες ὁρμὰς καὶ τὰς κινήσεις, τοῦ Χριστοῦ οἱ Μάρτυρες ἔλαβον τὴν χάριν, τὰς νόσους ἀποδιώκειν τῶν ἀσθενῶν, καὶ ζῶντες καὶ μετὰ τέλος θαυματουργεῖν· ὄντως θαῦμα παράδοξον! ὅτι ὀστέα γυμνά, ἐκβλύζουσιν ἰάματα. Δόξα τῷ μόνῳ Θεῷ ἡμῶν. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα. Ἡ καλλικέλαδος, θεόφρον γλῶσσα σου, λαμπρῶς κηρύξασα, Χριστοῦ τὴν σάρκωσιν, συναθλητᾶς σοὶ εὐκλεεῖς, εἰλκύσατο ἐν σταδίῳ, Μηνᾷ παμμακάριστε, Ἐρμογένην τὸν ἔνδοξον, καὶ τὸν θεῖον Εὔγραφον, μεθ' ὧν χαίρων ἠγώνισαι. Καὶ νῦν τὴν Παναγίαν Τριάδα, ὑπὲρ ἠμῶν ἐκδυσωπεῖτε. Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον. Τῆς στρατείας ἥρπασε, σὲ τῆς προσκαίρου, καὶ ἀφθάρτου ἔδειξε, συγκληρονόμον ὦ Μηνᾶ, σὺν τοῖς συνάθλοις σου Κύριος, ὁ παρασχών σοι τὸν ἄφθαρτον στέφανον. Минея - Декабрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии. Μηναῖο - Δεκέμβριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας . Κάθισμα Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον. Παρωσάμενοι δόξαν τὴν κοσμικήν, ἐπτερώθησαν δόξῃ τῇ θεϊκῇ, Μηνᾶς Ἑρμογένης τε, καὶ ὁ ἔνδοξος Εὔγραφος, καὶ προθύμῳ γνώμῃ, τὸν ὄγκον ὑπέμειναν, τῶν δεινῶν βασάνων, σαρκὸς μὴ φεισάμενοι· ὅθεν μετὰ τέλος, εἰς βυθοὺς θαλαττίους, ῥιφέντες ἰθύνθησαν, πρὸς λιμένα οὐράνιον, οἷς ἐν πίστει βοήσωμεν. Πρεσβεύσατε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην ὑμῶν.