Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016




Ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας Ιάκωβος ο Πέρσης

Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος. Τοιχογραφία ( Fresco) τού έτους 1527 μ.Χ. από  τον   Θεοφάνη τον  Κρήτα στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά. Μετέωρα




Мч. Иаков.. Феофан Критский и Симеон. Фреска церкви свт. Николая. Монастырь Ставроникита. Афон. 1546 год.
Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος .Τοιχογραφία  (Fresco) τού έτους 1546 μ.Χ. από τον  Θεοφάνη τον Κρήτα και  τον Συμεών στο Παρεκκλήσιο τού Αγίου Νικολάου.  τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Αγίου Όρους


Мч. Иаков. Фреска. Церковь св. Георгия. Старо-Нагоричино. Сербия. 1317-1318 годы.
Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος.  Τοιχογραφία (Fresco) τού ἐτους  1317-1318  στην Εκκλησία  τής Ιεράς Μονής τού Αγίου Γεωργίου στην  Παλιά Ναγκορίτσανε FYROM





Τμηθεὶς μεληδόν, καὶ σφαγὴν Πέρσης φέρων,
«Ψυχὴ σεσώσθω, φροῦδά μοι μέλη» λέγει.
Εἰκάδι Πέρσης ἑβδομάτῃ σφάγη ἐκμελεϊσθείς.
Βιογραφία
Ο Άγιος Ιάκωβος, έζησε τον 4ο μ.Χ. αι. επί βασιλέως Αρκαδίου (περί το 395 μ.Χ.).


Мч. Иаков. Тзортзи (Зорзис) Фука. Фреска. Афон (Дионисиат). 1547 г.
Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.  από τον Γεώργιο Φουκά στην Ιερά Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους


Мч. Иаков. Фреска церкви Благовещения. Грачаница. Косово. Сербия. Около 1318 г.
Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους  περίπου 1318  μ.Χ. στην Εκκλησία τού Ευαγγελισμού τηή Θεοτόκου. Γκρατσάνιτσα. Κοσσυφοπέδιο. Σερβία. 










Ζούσε στη Βηθλαδά της Περσίας και καταγόταν από επίσημο γένος. Ήταν φίλος με το βασιλιά των Περσών, Ισδιγέρδη. Παρασυρμένος από αυτή τη φιλία του, ο Ιάκωβος απαρνήθηκε την πίστη του στο Χριστό. Για να ευχαριστήσει τον Ισδιγέρδη, άφησε τον εαυτό του να χαθεί μέσα στην ψευδαίσθηση του πλούτου των ανακτόρων.

Όταν το έμαθαν αυτό η μητέρα και η γυναίκα του, οι οποίες ήταν ευσεβείς και πιστές χριστιανές λυπήθηκαν και εξοργίστηκαν. Και οι δύο λοιπόν τον επιπλήξανε για τη στάση του και του δήλωσαν ότι δεν ήθελαν καμία σχέση, μαζί του. Αυτό το μικρό πλήγμα, επανέφερε τον Ιάκωβο στον ίσιο δρόμο. Τον έκανε να διαπιστώσει το χάσμα το οποίο δημιούργησε. Έτσι ο Ιάκωβος αποφάσισε να εξαγνίσει το ατόπημά του και να επανέλθει στον δρόμο του Θεού.

Μετά από την απόφαση αυτή, πήγε στον βασιλιά και ομολόγησε μπροστά του την μία και αληθινή πίστη στον Χριστό. Ο Ισδιγέρδης εξεπλάγη γι' αυτή την αλλαγή του Ιακώβου και προσπάθησε να τον μεταπείσει. Ο Ιάκωβος παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του και γι' αυτό διατάχθηκε να τον βασανίσουν. Μαρτύρησε με ακρωτηριασμό των άκρων του και κατόπιν με τον αποκεφαλισμό του. Με αυτό τον μαρτυρικό τρόπο παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.


Минологий. 27 ноября. Фреска. Церковь Христа Пантократора. Дечани. Косово. Сербия. Около 1350 года.
Μηνολόγιο 26 Νοεμβρίου. Τοιχογραφία (Fresco) τού ἐτους περίπου 1350 μ.Χ. στην. Εκκλησία τού Χριστού Παντοκράτορα. Ντέτσανι. Σερβία (Κόσοβο). 




Мч. Иаков.. Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим.
Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος.  Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη. Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη








Λειψανοθήκη με την κάρα του Αγίου Μάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου.
Κατασκευάστηκε στη Ζαντάρ στις αρχές του 
12ου αιώνα.Ζαντάρ, Μόνιμη Έκθεση Εκκλησιαστικής Τέχνης.







ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. Άγια Λείψανα του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Νέστορος, του Οσίου  Ιλαρίωνος, των Αγίων  μαρτύρων Μηνοδώρας, Νυμφοδώρας, και Μητροδώρας, του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα, του Αγίου Γεωργίου, Αίμα των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, της Αγίας Οσιομάρτυρος Ανυσίας, του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος, του Αγίου Νεομάρτυρος Παχωμίου του Αγιοπαυλίτου, του Αγίου Νεομάρτυρος Θεοδώρου του εν Αλικαρνασσώ, του Αγίου Ιωάννου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Νηστευτού, του Αγίου Οσιομάρτυρος Κοσμά Πρώτου του Αγίου Όρους, της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, του Οσίου Κυριάκου του Αναχωρητού, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μοδέστου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου, των Αγίων Δισμυρίων, του Οσίου Μακαρίου του Αιγυπτίου, του Αγίου Μηνά του Καλλικέλαδου, του Αγίου Ιερόθεου Αθηνών, του Αγίου Διονυσίου του Αεροπαγίτου κ.ά.







 Στην Ιερα Μονη Τιμίου Προδρόμου Νικήσιανης Νομού Καβάλας
 φυλλάσονται λείψανα πολλών αγίων όπως:
  1. Λείψανο Αγίου Ιακώβου του Πέρσου.





Ιερό λείψανο του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου,
α
πό τη συλλογή λειψάνων του Κέντρου Αγιολογικών Μελετών "Όσιος Συμεών ο Μεταφραστής". Αθήνα













Moaştele Sfântului Iacob Persul de la Mănăstirea Dragomirna
Τα λείψανα του Αγίου Ιακώβου του Πέρση Μονή Dragomirna

Dragomirna είναι ένα οχυρωμένο συγκρότημα μοναστήρι στη Ρουμανία , που χτίστηκε μεταξύ 1602-1609, στο χωριό Mitocu Dragomirnei του ομώνυμου πόλης (επί του παρόντος σε Suceava ) από τον Μητροπολίτη Αναστασίου Crimca της Μολδαβίας. Βρίσκεται κοντά στο δάσος Dragomirna σε απόσταση 12 χλμ βόρεια της Suceava . Η εκκλησία του μοναστηριού είναι αφιερωμένη Πεντηκοστής (Κυριακή γιόρτασε 50 ημέρες μετά το Πάσχα ).




De peste trei veacuri, ctitoria mitropolitului Atanasie Crimca şi a domnitorului martir Miron Barnovschi de lângă Suceava – Mănăstirea Dragomirna – are drept odor de mare preţ o parte din moaştele Sfântului Iacob Persul.
După decapitarea Sfântului Iacob, când regele persan Yezdegherd a aflat despre faptul că fraţii creştinii intenţionează să ia moaştele Sfântului, a dat ordin să fie arse şi dispersate. Însă, unii creştini au reuşit să le păstreze şi să le ducă la Ierusalim, unde au ajuns după 40 zile de mers pe jos şi le-au plasat în mănăstirea ibericilor (la Cetatea sau „Turnul lui David”) – înfiinţată de către Petru din Iberia, care era monofizit. Atunci când acesta, în urma sinodului de la Calcedon, a fost expulzat din Ierusalim, a dus cu el în Egipt şi moaştele Sfântului Iacob.

După cum aflăm prin „Proloagele de la Ohrida” ale Sfântului Nicolae Velimirovici, cinstitul cap al Sfântului Iacov a fost dus la Roma, iar altă parte a sfintelor lui moaşte au ajuns în Portugalia, unde este prăznuit în douăzeci şi două de zile ale lunii mai.

În 1697, o parte din moaştele Sfântului Iacob Persul au fost aduse la Mănăstirea Dragomirna, după cum menționează antimisul de mătase în care se păstrau.


De atunci, Mănăstirea Dragomirna a trecut prin multe momente de încercare, dar, prin purtarea de grijă a Sfântului Mare Mucenic Iacob Persul şi prin rugăciunile sfinţilor ce au vieţuit aici, mănăstirea a dăinuit.



Για πάνω από τρεις αιώνες, χτίστηκε από τον Μητροπολίτη Αθανάσιο Crimca και ο Πρίγκιπας Barnovschi επόμενο μάρτυρα Miron Suceava - Μονή Dragomirna - έχει την οσμή του μεγάλη τιμή κάποιο από τα λείψανα του Αγίου Ιακώβου του Πέρση.
Μετά τον αποκεφαλισμό του Αγίου Ιακώβου, όταν ο Πέρσης βασιλιάς Yezdegherd έμαθε ότι οι αδελφοί προτίθενται να λάβουν τα λείψανα του Αγίου χριστιανών, διέταξε να καεί και διάσπαρτα. Αλλά μερικοί Χριστιανοί έχουν καταφέρει να διατηρήσουν και να τους οδηγήσει στην Ιερουσαλήμ, όπου έφτασαν μετά από 40 ημέρες με τα πόδια και τα τοποθέτησαν στα Ίβηρες μοναστήρι (Φρούριο ή «Πύργος του Δαβίδ») - που ιδρύθηκε από τον Πέτρο τον Iberia, η οποία ήταν μονοφυσίτες. Όταν μετά τη Σύνοδο της Χαλκηδόνας, εκδιώχθηκε από την Ιερουσαλήμ, πήγε μαζί του στην Αίγυπτο και τα λείψανα του Αγίου Ιακώβου.

Όπως μαθαίνουμε στο "Πρόλογος από την Οχρίδα" του Αγίου Νικολάου Velimirovici, αξιότιμοι κεφάλι του Αγίου Ιακώβου ελήφθη στη Ρώμη και αλλού στον ιερό των λειψάνων έφθασε στην Πορτογαλία, όπου τιμάται είκοσι δύο ημέρες του Μαΐου .

Το 1697, μερικά από τα λείψανα του Αγίου Ιακώβου του Πέρση έφερε στη Μονή Dragomirna, όπως αναφέρεται Antimins μετάξι διατηρείται.


Από τότε, το μοναστήρι Dragomirna πέρασε πολλές φορές τον έλεγχο, αλλά από την φροντίδα του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Ιακώβου του Πέρση και τις προσευχές των αγίων που έζησαν εδώ, η μονή επέζησε.




Απότμημα Ιερού λειψάνου τού Αγίου Ιακώβου τού Πέρσου

MĂNĂSTIREA “SF. MARE MUCENIC IACOV PERSUL”, S. SIREȚI
În inima Basarabiei, la 16 km de Chişinau stă de veghe, ca un ochi de cer deschis între colinele înverzite, Mănăstirea Sfântului Mare Mucenic Iacov Persul, ctitorie monahicească contemporană ce se vrea a nu ruşina tradiţia ci a o continua creator.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΟΥ ΠΕΡΣΟΥ ΣΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΙΑ
Στην καρδιά της Βεσσαραβίας, 16 χλμ από το Κισινάου κρατά ρολόι ως ένα μάτι ανοιχτό ουρανό ανάμεσα στους καταπράσινους λόφους, η Μονή του Αγίου Μάρτυρος James ο Πέρσης, σύγχρονη μοναστική θεμέλια που δεν θα ντροπή μια συνεχή παράδοση, αλλά δημιουργικό.









Сербская православная церковь Михаила и Гавриила Архангелов в Сараево
Мощи святого Трифона,святого Пантелеймона,святого Иакова Персиянина
Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία των Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ στο Σεράγεβο
Τα λείψανα του Αγίου Τρύφωνος, του Αγίου Παντελεήμονα, του Αγίου Ιακώβου του Πέρση 

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὁ Μάρτυς Ἰάκωβος, ὁ τῆς Περσίδας βλαστός, τὸν δόλιον δράκοντα, τοὶς τῶν αἱμάτων κρουνοίς, ἀθλήσας ἀπέπνιξε, πίστει γὰρ ἀληθείας, μεληδὸν τετμημένος, ὤφθη τροπαιοφόρος, τοῦ Σωτῆρος ὁπλίτης, πρεσβεύων ἀδιαλείπτως, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν.


Минея - Ноябрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναῖο - Νοέμβριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας .

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Πεισθεὶς τῇ καλῇ, συζύγῳ καρτερόψυχε, καὶ τὸ φοβερόν, κριτήριον φοβούμενος, τῶν Περσῶν τὸ φρόνημα, καὶ τὸν φόβον Ἰάκωβε κατέπτυσας, καὶ ἀνεδείχθης Μάρτυς θαυμαστός, τὸ σῶμα ὡς κλῆμα συντεμνόμενος.

Мч. Иаков. Икона. Византия. XII в. 99,8 х 75,5. Икона из Пафоса. Кипр.
Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος. Βυζαντινή Εικόνα τού 12ου αιώνα μ.Χ. στην Πάφο. Κύπρος




Святые Косьма, Дамиан, Иаков Персянин. Икона (таблетка). Новгород. Конец XV в. 24 х 19. Из Софийского собора. Новгородский музей.
Άγιοι Κοσμάς, Δαμιανός, Ιάκωβος ο Πέρσης. Εικονίδιο (δισκίο) τού τέλος τού 15ου αιώνα μ.Χ. αιώνα. Από τον Καθεδρικό Ναό τής Αγίας Σοφίας Κιέβου Ουκρανίας. Τώρα ευρίσκεται στο  Νόβγκοροντ Μουσείο.




Мч. Иаков. Икона. Сербия. XVI в. 50.5 х 38.5.

Μεγαλομάρτυς Ιάκωβος. σερβική Εικόνα τού 16ου αιώνα μ.Χ.





Ὁ Οἶκος
Ἀπὸ ψυχῆς στενάξωμεν πάντες, δάκρυα ἐκχέοντες, καθορῶντες πικρῶς τὸν Μάρτυρα μελιζόμενον· δίκην κυνῶν γὰρ ὠρυομένων συνελθόντες οἱ δήμιοι, τὰ μέλη κατετίτρωσκον τοῦ θαυμαστοῦ καὶ γενναίου ἐν Μάρτυσι Μάρτυρος. Τὶς οὖν ὑπάρχει; εἰ δοκεῖ, μικρὸν ὑπομείνατε, καὶ λέξω πάντα μετὰ σπουδῆς, πῶς ὡς θῦμα Κυρίῳ προσήνεκται, το σῶμα ὡς κλῆμα τεμνόμενος.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου