ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

 

Άγιοι Ακύλας, Παύλος, Ηρωδίων

οι Απόστολοι

και Άγιος Σωσίων, πρώτος Επίσκοπος Λευκάδος

Ἥπλωσε Παῦλος, ὡς σαγήνην, τοὺς λόγους,
Ἤγρευσε δ' ὡς θήραμα θεῖον Ἀκύλαν.
Ἀκύλαν δεκάτῃ γε τετάρτῃ τύμβος ἔκρυψεν.

 

Για τον Άγιο Ακύλα, βλέπε βιογραφικό του σημείωμα την 13η Φεβρουαρίου, όπου συνεορτάζει με τη γυναίκα του Πρισκίλλα.

Την ίδια ημέρα συνεορτάζονται από την τοπική Εκκλησία της Λευκάδος οι Άγιοι Απόστολοι Παύλος (βλέπε 29 Ιουνίου) και Ηρωδίων (βλέπε 28 Μαρτίου) και ο Άγιος Σωσίων, πρώτος Επίσκοπος Λευκάδος.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ'
Ἀπόστολε Ἅγιε Ἀκύλα, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

 

Κάθισμα
Ἦχος δ'
Ταχὺ προκατάλαβε 
Τοῦ Παύλου τοῖς ῥήμασι, καταυγασθεὶς τὴν ψυχήν, ὡς ἥλιος ἔλαμψας, θεογνωσίας φωτί, Ἀκύλα μακάριε, στέφος δὲ μαρτυρίου, ἀνεπλέξω νομίμως· ὅθεν ἀναπηγάζεις, ποταμοὺς ἰαμάτων, τοῖς πίστει ἑορτάζουσι, μάκαρ τὴν μνήμην σου.

 

Κοντάκιον
Ἦχος δ'
Ἐπεφάνης σήμερον 
Ἀποστόλων σύνθρονος, καὶ συνοδίτης, γεγονὼς Ἀπόστολε, τὴν οἰκουμένην διδαχαῖς, καὶ θαυμασίοις κατηύγασας, στέφανον δόξης, Ἀκύλα δεξάμενος.

 

Κανών α', ᾨδὴ θ', τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου
Ἦχος β'
Τὸν ἐκ Θεοῦ Θεὸν Λόγον 
Ἱερωτάτοις σε ὕμνοις, ἱερὸν πεφυκότα, κειμήλιον τοῦ Λόγου καὶ σεπτόν, τούτου τε πάνσοφον κήρυκα, καὶ τοῦ κόσμου φωστῆρα, καὶ στήριγμα τῆς πίστεως ἡμῶν, συνελθόντες Ἀκύλα, συμφώνως μακαρίζομεν.

Ὡς καθαιρέτης τῆς πλάνης, καὶ ἐθνῶν ποδηγέτης, καὶ θεῖος τοῦ Σωτῆρος ἀθλητής, καὶ συμπολίτης καὶ σύσκηνος, τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων, Ἀκύλα θεηγόρε σὺν αὐτοῖς, τὸν Δεσπότην δυσώπει, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Σὲ φοιτητὴν μὲν τοῦ Παύλου, ἐπιγνόντες Ἀκύλα, τοῦ κόσμου δὲ φωστῆρα ἀπλανῆ, καὶ ἱερώτατον Μάρτυρα, καθαιρέτην εἰδώλων, καὶ γνώσεως Θεοῦ εἰσηγητήν, εὐσεβεῖ διανοίᾳ, θεόφρον μακαρίζομεν.

Ἡ παναγία σου μνήμη, ἀνατείλασα κόσμῳ, ὡς ἥλιος φωτίζει τὰς ψυχάς, τῶν εὐσεβῶς εὐφημούντων σε, ἐν ᾗ πρέσβευε Μάκαρ, δοθῆναι ἱλασμὸν ἁμαρτιῶν, καὶ εἰρήνην βαθεῖαν, καὶ μέγα πᾶσιν ἔλεος.

 

ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης 

 ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ 

Πρωτοπρεσβυτέρου Καθηγητού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Никодим Святогорец, изображение в книге "Μεγάλου Συναξαριστή", Βενετία 1819

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης, η εικόνα στο βιβλίο "Μέγας Συναξαριστής", Βενετία 1819

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (6 Ιουνίου 1749 - 14 Ιουλίου 1809)

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης -Ο χαλκέντερος κολυβάς

Εξομολογητάριον : ήτοι Βιβλίον ψυχωφελέστατον περιέχον Διδασκαλίαν σύντομον προς τον Πνευματικόν πως να εξομολογή με καρπόν' τους Κανόνας του Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού ακριβώς εξηγημένους΄ συμβουλήν γλαφυράν προς τον Μετανοούντα πως να εξομολογήται[sic] καθώς πρέπει, και Λόγον ψυχωφελή περί Μετανοίας. / Συνερανισθέν μεν εκ διαφόρων Διδασκάλων, και εις αρίστην τάξιν ταχθέν παρά του εν τω Αγίω Όρει ασκήσαντος αοιδίμου πατρός Νικοδήμου

Βιβλίον καλούμενον Χρηστοήθεια των Χριστιανών, : Περιέχουσα Λόγους ψυχωφελεστάτους δεκατρείς, ρυθμίζοντας επί το βέλτιον τα κακά ήθη των Χριστιανών. Προς δε, και τας κυριωτέρας Εντολάς της Παλαιάς, και Νέας Διαθήκης΄ / Φιλοπονηθείσα μεν παρά του εν μοναχοίς ελαχιστού Νικοδήμου Αγιορείτου

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης 

Βιογραφία

Ο Όσιος Νικόδημος γεννήθηκε στη Νάξο το έτος 1749 μ.Χ. από γονείς ευσεβείς και ενάρετους, τον Αντώνιο και Αναστασία Καλλιβούρση (η οποία εμόνασε στην Ιερά Μονή Χρυσοστόμου Νάξου, με το όνομα Αγάθη). 

Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Νικόλαος και από μικρός έδειχνε ότι ήταν άνθρωπος μεγάλης αρετής και φοβερής ευφυΐας. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στη Νάξο και έπειτα στη σχολή της ίδιας πόλης επέκτεινε τις γνώσεις του, με δάσκαλο τον αδελφό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, Αρχιμανδρίτη Χρύσανθο. 

Κατόπιν 16 χρόνων πήγε στην Ελληνική σχολή της Σμύρνης, όπου κοντά σε φημισμένους διδασκάλους έλαβε ανώτερη παιδεία και αρετή.

 Μετά από ορισμένες περιπέτειες, το 1775 μ.Χ. πήγε στο Άγιον Όρος. Εκεί, στη Μονή του Άγιου Διονυσίου εκάρη μοναχός με το όνομα Νικόδημος. Οι Πατέρες της Μονής, που διέκριναν τα μεγάλα φυσικά και επίκτητα χαρίσματα του Νικόδημου, τον διόρισαν αναγνώστη και γραμματέα της Μονής. Στη Μονή αυτή ο Νικόδημος, υπήρξε υπόδειγμα διακονίας και πράξεων αρετής. 

Έπειτα αποσύρθηκε σε κάποιο κελί, όπου με ασκητικό τρόπο, επιδόθηκε στη μελέτη και συγγραφή πολλών οικοδομητικών, θεολογικών και αγιολογικών βιβλίων. Μεταξύ αυτών είναι ο «Συναξαριστής», το «Εορτοδρόμιον», η «Νέα Κλίμακα», ο «Αόρατος Πόλεμος», το «Πηδάλιον», το «Ευεργετινόν», η «Φιλοκαλία», το «Νέον Μαρτυ-ρολόγιον» και άλλα πολλά.

Tο μελανοδοχείο του οσίου Nικοδήμου του Aγιορείτου

τέλος 18ου αι. μ.Χ. - Mονή Bατοπαιδίου, Άγιον Όρος.

Τελικά μετά από διάφορες περιπέτειες, που υπέστη στη βραχύχρονη ζωή του, απεβίωσε από ημιπληγία, σε ηλικία 60 χρονών, τις πρώτες ορθρινές ώρες της 14ης Ιουλίου του έτους 1809 μ.Χ. στο κελλί των Σκουρταίων, στις Καρυές του Αγίου Όρους. Τα τελευταία του λόγια ήταν η απάντηση που έδωσε στους μαθητές του όταν τον ρώτησαν αν ησυχάζει: «Τον Χριστό έβαλα μέσα μου και πως να μη ησυχάσω;». Ενταφιάστηκε στο Λαυριωτικό Κελί των Σκουρταίων στις Καρυαίς του Άγιου Όρους, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο πνευματικό συγγραφικό έργο, που σήμερα αποτελεί κεφάλαιο για τον λαό της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η Εκκλησία μας επάξια από το έτος 1955 μ.Χ. τον κατέταξε στο Αγιολόγιο της.

κόλλυβα

Ι Ε Ρ Α  Λ Ε Ι Ψ Α Ν Α   Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στο Κελλί των Σκουρταίων Αγίου Όρους. Μέρος της Κάρας του Αγίου βρίσκεται στην ομώνυμη Μονή Πενταλόφου Γουμένισσας.

Το Κελί Αγίου Γεωργίου των Σκουρταίων, 

στις Καρυές αγίου όρους, όπου κοιμήθηκε στις 

14 Ιουλίου 1809 ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.

Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στο Κελλί των Σκουρταίων Αγίου Όρους.

Σε μια από τις ομορφότερες πλαγιές του όρους Πάικου, πάνω από τον οικισμό Πενταλόφου, σε υψόμετρο 700 μ. στέκεται αγέρωχο μέσα στο δάσος το δυναμικό μοναστήρι (Ιερό Κοινόβιο) του Οσίου Νικόδημου του Αγιορείτη, μετόχι της Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους που θεμελιώθηκε το 1981.

Σε κλίμα κατάνυξης και συγκίνησης, οι Πατέρες του Ιερού Κοινοβίου Οσίου Νικοδήμου παρέλαβαν το ιερό λείψανο που είχε κλαπεί στις 15 Μαρτίου 2010. Ο άνθρωπος που έκλεψε το άγιο λείψανο αντίκρισε ολοζώντανο τον Άγιο τέσσερις φορές, ο οποίος του είπε: «Παιδί μου, πήγαινέ με στο σπίτι μου από όπου με πήρες, αρκετά με ταλαιπώρησες». Συγκλονισμένος τότε έτρεξε και βρήκε έναν Ιερέα κοντινής Μητροπόλεως, στον οποίο εξομολογήθηκε με λυγμούς και δάκρυα, λέγοντας «αμάρτησα πάτερ, έγινα ιερόσυλος» και του παρέδωσε το ιερό λείψανο. Ο Ιερέας, παρέλαβε το ιερό λείψανο του Αγίου και συγκλονισμένος αμέσως το έφερε στη Ιερά Μονή του Οσίου Νικοδήμου. Αξίζει, να σημειωθεί, ότι όλα τα ανωτέρω αναφέρονται στην κατάθεση που έδωσε ο Ιερέας ενώπιον της Αστυνομικής Αρχής. Επίσης, να αναφερθεί, ότι ο δράστης διεμήνυσε, ότι σύντομα θα επισκεφθεί τον Ηγούμενο της Μονής για να ζητήσει συγγνώμη.

 

Мощи преподобного Никодима Святогорца
Великой Лавре св. Афанасия на Афоне.
Απότμημα λειψάνου τού Αγ. Νικοδήμου τού Αγιορείτου
στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους

Ἀπολυτίκιον  Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα. Σοφίας χάριτι, Πάτερ κοσμούμενος, σάλπιξ θεόφθογγος, ὤφθης τοῦ Πνεύματος, καὶ ἀρετῶν ὑφηγητής, Νικόδημε θεηγόρε, πάσι γὰρ παρέθηκας, σωτηρίας διδάγματα, βίου καθαρότητας, διεκφαίνων τὴν ἔλλαμψιν, τῷ πλούτῳ τῶν ἐνθέων σου λόγων, δι' ὧν ὡς φῶς τῷ κόσμῳ ἔλαμψας. Ἕτερον. Ἦχος α'. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τὸν τοῦ Ἄθω φωστῆρα καὶ τῆς Νάξου τὸ βλάστημα καὶ Ἐκκλησίαςἁπάσης τὸν θεόπνουν διδάσκαλον, Νικόδημον τιμήσωμεν πιστοί, ὡςἔμπλεον σοφίας θεϊκῆς· διδαχὰς γὰρ οὐρανίους καὶ δαψιλεῖς, βλυστάνειτοῖς κραυγάζουσι· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διὰ σοῦ ἡμῖν τὰ πρόσφορα. Θεοτοκίον. Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου Σοι Παρθένε τὸ χαῖρε, σὺν τῇ φωνῇ ἐσαρκοῦτο ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης, ἐν Σοὶ τῇ ἁγίᾳ κιβωτῷ, ὡς ἔφη ὁ δίκαιος Δαβίδ, ἐδείχθης πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν, βαστάσασα τὸν Κτίστην Σου· Δόξα τῷ ἐνοική-σαντι ἐν Σοί, δόξα τῷ προελθόντι ἐκ Σοῦ, δόξα τῷ ἐλευ-θευρώσαντι ἡμᾶς διὰ τοῦ τόκου Σου.