ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

 

Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ  Α Ν Ε Σ Τ Η 

Α Λ Η Θ Ω Σ   Α Ν Ε Σ Τ Η   Ο   Κ Υ Ρ Ι Ο Σ  Μ Α Σ

ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

Τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου 

 Μελέτη, Εἰς τήν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου, εἰς τήν ὁποίαν χρεωστοῦμεν νά συγχαρῶμεν.

 

 

Τῇ Παρασκευῇ τῆς Διακαινησίμου, ἑορτάζομεν τὰ ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τῆς ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν καὶ θεομήτορος, τῆς Ζωηφόρου Πηγῆς, ἔτι δὲ καὶ μνείαν ποιούμεθα τῶν ἐν τούτῳ τελεσθέντων ὑπερφυῶν θαυμάτων παρὰ τῆς Θεομήτορος.

Στίχοι
Μάννα Σιλωάμ, καὶ Στοὰν Σολομῶντος
Πηγὴν Κόρη σὴν ἐμφανῶς πᾶς τις βλέπει.

Ταῖς τῆς σῆς Μητρὸς πρεσβείαις, Χριστε ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς.

Ζωοδόχος Πηγή - Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής, Λαρίσης 

"ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΙ ΟΙΚΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΟΔΟΧΟΝ ΠΗΓΗΝ"

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ

 ΤΗΝ «ΖΩΟΔΟΧΟΝ ΠΗΓΗΝ» Ποίημα Γερασίμου Μ. Μικραγιαννανίτου

Ἐκκλησιαστικο Μουσεῖο Ι.Μ. Ἀλεξανδρουπόλεως (17ος αἰώνας)

ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ Τῌ ΠΑΡΑΣΚΕΥῌ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ Καὶ μερικῶν θαυμάτων διήγησις τῆς Ὑπερενδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς. ὑπὸ τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Φιλοθέου Ζερβάκου (+1980)

Το θαύμα της Ζωοδόχου Πηγής στην Πάρο τον Ιούλιο του 1944

Παναγία ἡ Ζωοδόχος Πηγή

Ζωοδόχος Πηγή - Φορητή εικόνα, έργο του εργαστηρίου του Αγιορείτου Ιερομονάχου Παρθενίου
 του Σκούρτου του εξ Αγράφων. Μελένικο Βουλγαρίας

Μάννα, Σιλωάμ, καὶ Στοὰν Σολομῶντος, Πηγὴν Κόρη σήν, ἐμφανῶς πᾶς τις βλέπει.

Με το όνομα Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί ή Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα φέρεται ιερό χριστιανικό αγίασμα που βρίσκεται στη Κωνσταντινούπολη έξω από τη δυτική πύλη της Σηλυβρίας, όπου υπήρχαν τα λεγόμενα "παλάτια των πηγών" στα οποία οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες παραθέριζαν την Άνοιξη. Πήρε την ονομασία του από το τουρκικό όνομα Balık (= ψάρι) και περιλαμβάνει το μοναστήρι, την εκκλησία και το αγίασμα. Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής-Νάξος Για την αποκάλυψη του Αγιάσματος υπάρχουν δυο εκδοχές: α) Η πρώτη, που εξιστορεί ο Νικηφόρος Κάλλιστος αναφέρει ότι: Ο μετέπειτα Αυτοκράτορας Λέων ο Θράξ ή Λέων ο Μέγας (457 - 474 μ.Χ.), όταν ερχόταν ως απλός στρατιώτης στην Κωνσταντινούπολη, συνάντησε στη Χρυσή Πύλη έναν τυφλό που του ζήτησε νερό. Ψάχνοντας γιά νερό, μιά φωνή του υπέδειξε την πηγή. Πίνοντας ο τυφλός και ερχόμενο το λασπώδες νερό στα μάτια του θεραπεύτηκε. Όταν αργότερα έγινε Αυτοκράτορας, του είπε η προφητική φωνή, πως θα έπρεπε να χτίσει δίπλα στην πηγή μια Εκκλησία. Πράγματι ο Λέων έκτισε μια μεγαλοπρεπή εκκλησία προς τιμή της Θεοτόκου στο χώρο εκείνο, τον οποίο και ονόμασε «Πηγή». Ο Κάλλιστος περιγράφει τη μεγάλη αυτή Εκκλησία με πολλές λεπτομέρειες, αν και η περιγραφή ταιριάζει περισσότερο στό οικοδόμημα του Ιουστινιανού. Ιστορικά πάντως είναι εξακριβωμένο, ότι το 536 μ.Χ. στη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως, υπό τον Πατριάρχη Μηνά 536 - 552 μ.Χ.), λαμβάνει μέρος και ο Ζήνων, ηγούμενος «του Οίκου της αγίας ενδόξου Παρθένου και Θεοτόκου Μαρίας εν τη Πηγή». Ζωοδόχος Πηγή - Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής ΒΑΡΕΙΑΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ β) Η δεύτερη, που εξιστορεί ο ιστορικός Προκόπιος, τοποθετείται στις αρχές του 6ου αιώνα και αναφέρεται στον Ιουστινιανό. Ο Ιουστινιανός κυνηγούσε σ' ένα θαυμάσιο τοπίο με πολύ πράσινο, νερά καί δένδρα. Εκεί, σαν σε όραμα, είδε ένα μικρό παρεκκλήσι, πλήθος λαού και έναν ιερέα μπροστά σέ μιά πηγή. «Είναι η πηγή των θαυμάτων» του είπαν. Και έχτισε εκεί μοναστήρι με υλικά που περίσσεψαν από την Αγιά Σοφιά. Ο Ι. Κεδρηνός αναφέρει ότι χτίστηκε το 560 μ.Χ. Ζωοδόχος Πηγή - Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής ΒΑΡΕΙΑΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ Χρονοδιάγραμμα κυριοτέρων γεγονότων και συμβάντων 626 μ.Χ. Επιδρομή των Αβάρων, αλλά οι βυζαντινοί σώζουν το ιερό αγίασμα. 790 μ.Χ. Ο Ψευδο-κωδινός αναφέρει ότι η αυτοκράτειρα Ειρήνη επισκεύασε την εκκλησία, που ειχε πάθει μεγάλη καταστροφή από σεισμό. 869 μ.Χ. Νέα επισκευή, ύστερα από νέο σεισμό, από τον Βασίλειο Α' τον Μακεδόνα (867 - 886 μ.Χ.) κατα πληροφορία του Νικηφόρου Καλλίστου. 924 μ.Χ. Σε επιδρομή των Βουλγάρων ο Συμεών καίει την εκκλησία, αλλά αναστηλώνεται αμέσως αφού το 927 μ.Χ. έγιναν εκεί οι γάμοι του ηγεμόνος των Ρώσων Πέτρου με τη Μαρία, εγγονή του Ρωμανού Λεκαπηνού. 966 μ.Χ. Έχει διασωθεί η περιγραφή μιας επίσημης τελετής στη γιορτή της Αναλήψεως, στην οποία έλαβε μέρος ο Νικηφόρος Φωκάς (963 - 969 μ.Χ.) με όλη την αυλή. Η πομπή έφτανε με πλοίο και από τη Χρυσή Πύλη συνέχιζε με άλογα. Το συγκεντρωμένο πλήθος ζητωκραύγαζε και προσέφερε λουλούδια και σταυρούς. Όταν εμφανιζόταν ο αυτοκράτωρ ο Πατριάρχης τον ασπαζόταν και στη συνέχεια έμπαιναν μαζί στο ναό, όπου στο χώρο του ιερού είχε στηθεί εξέδρα, απ᾽ όπου ο αυτοκράτωρ παρακολουθούσε τη λειτουργία. Στο τέλος της γιορτής ο αυτοκράτωρ καλούσε τον Πατριάρχη σε επίσημο τραπέζι. 1078 μ.Χ. Η μονή της Πηγής θεωρείται τόπος εξορίας, αφού εκεί απομονώνεται ο Γεώργιος Μονομάχος. 1084 μ.Χ. Ο Αλέξιος Α' Κομνηνὸς (1081 - 1118 μ.Χ.) περιόρισε τον φιλόσοφο Ιωάννη Ιταλό στη μονή της Πηγής για να καταπαύση ο αναβρασμός που είχε δημιουργηθεί από τις ιδέες του. 1204 - 1261 μ.Χ. Το ιερό της Πηγής περιέρχεται στους Λατίνους. 1328 μ.Χ. Ο νεαρός Ανδρόνικος Γ' ο Παλαιολόγος (1328 - 1341 μ.Χ.) χρησιμοποιεί τη μονή ως ορμητήριο πριν καταλάβει την Κωνσταντινούπολη. 1330 μ.Χ. Ο Ανδρόνικος Γ', που βρίσκεται ετοιμοθάνατος στο Διδυμότειχο, πίνει νερό από το αγίασμα της Πηγής που του έφεραν και γιατρεύεται. 1341 μ.Χ. Ιερέας της Πηγής, ονόματι Γεώργιος, είναι μάρτυρας σε νοταριακή πράξη. 1347 μ.Χ. Η Ελένη, κόρη του Ιωάννου Καντακουζηνού, παρουσιάζεται στο μέλλοντα σύζυγό της Ιωάννη Ε' Παλαιολόγο (1341 - 1391 μ.Χ.) ντυμένη με την επίσημη ενδυμασία της αυτοκράτειρας, μέσα στον ιερό χώρο της Πηγής. Σύμφωνά με παλαιό έθιμο η μέλλουσα αυτοκράτειρα όταν έφθανε στην Πόλη από τα μέρη της ξηράς έπρεπε να συναντηθεί με τον αυτοκράτορα στην Πηγή. 1422 μ.Χ. Κατα τη διάρκεια της πολιορκίας της Κωνσταντινουπόλεως ο σουλτάνος Μουράτ Β' εγκαταστάθηκε μέσα στην εκκλησία. 1547 μ.Χ. Ο Pierre Gylles σημειώνει το 1547 μ.Χ. ότι η εκκλησία δεν υπάρχει πια, αλλά οι ασθενείς εξακολουθούν να επισκέπτονται την Πηγή. 1727 μ.Χ. Ο μητροπολίτης Δέρκων Νικόδημος έχτισε ναΐσκο και ανανέωσε τη λατρεία. Οι Αρμένιοι ζητούσαν συμμετοχή στο ιερό της Πηγής, αλλά η μεγάλη παράδοση και τα σουλτανικά φιρμάνια αναγνώριζαν την κυριότητα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. 1825 μ.Χ. Καταστροφή της πηγής από τους γενίτσαρους. 1827 μ.Χ. Ανεύρεση της Ιεράς εικόνας της Θεοτόκου εικονιζόμενη υπέρ της Ζωοδόχου Πηγής. 1833 μ.Χ. Ο πατριάρχης Κωνστάντιος Α' (1830 - 1834 μ.Χ.), με άδεια του σουλτάνου, έχτισε τη σημερινή εκκλησία, της οποίας τα εγκαίνια έγιναν το 1835 μ.Χ. Σήμερα, εκτός από τη μεγάλη εκκλησία, λατρευτικό κέντρο του μεγάλου κτιριακού συγκροτήματος αποτελεί ο υπόγειος ναός της Ζωοδόχου Πηγής, όπου η δεξαμένη με το αγίασμα και τα ψάρια. Γράφοντας τον 14ο αι. μ.Χ. για το αγίασμα της Πηγής ο Νικηφόρος Κάλλιστος παραθέτει, από διάφορες πηγές, ένα κατάλογο 63 θαυμάτων, από τα οποία τα 15 φθάνουν ως την εποχή του.   Δ Ε Ι Τ Ε ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ  Το δε αγίασμα βρίσκεται στον υπόγειο Ναό και αποτελείται από μαρμαρόκτιστη πηγή, το νερό της οποίας θεωρείται αγιασμένο. Απ' εδώ διαδόθηκε ο τύπος της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο. Είναι αξιοσημείωτο ότι ψηφιδωτή παράσταση της εικόνας σώζεται στον εσωνάρθηκα της Μονής της Χώρας. Σήμερα στην αυλή της Ζωοδόχου Πηγής βρίσκονται οι τάφοι των Οικουμενικών Πατριαρχών. Σε ανάμνηση των εγκαινίων του Ναού από τον Αυτοκράτορα Λέοντα η Εκκλησία καθιέρωσε την κατ΄ έτος εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, την Παρασκευή της Διακαινήσίμου Εβδομάδας. Ο Ναός αυτός έμεινε γνωστός στην ιστορία ως το αγίασμα του «Μπαλουκλί». «Μπαλούκ» στα τουρκικά σημαίνει ψάρι και η παράδοση μας λέει πως εκεί δίπλα στο αγίασμα, στις 23 Μαΐου 1453 μ.Χ. ένας καλόγερος τηγάνιζε ψάρια, όταν κάποιος του έφερε την είδηση πως πήραν την Πόλη οι Τούρκοι. Ο καλόγερος απάντησε πως μόνο αν τα ψάρια που τηγάνιζε έφευγαν απ΄ το τηγάνι και έπεφταν μέσα στο αγίασμα θα πίστευε ότι έγινε κάτι τέτοιο. Και πραγματικά τα ψάρια ζωντάνεψαν και έπεσαν μέσα στην πηγή του αγιάσματος. Μέχρι σήμερα δε, μέσα στην δεξαμενή της Ζωοδόχου Πηγής διατηρούνται επτά ψάρια και μάλιστα σαν να είναι μισοτηγανισμένα απ΄ την μια πλευρά. Το Μπαλουκλί (Τα ψάρια της Ζωοδόχου Πηγής), ποίη Το 1835 κατόπιν "καθ΄ ύπνου υπόδειξης", κατοίκου του χωριού Κόρωνος Νάξου και μετά από επανάληψη δεύτερης έρευνας επίσης ομοίας υπόδειξης στη θέση Αργοκοίλι βρέθηκαν τελικά δύο παλαιές βυζαντινές εικόνες της Παναγίας εκ των οποίων η μία παρουσίαζε την Παναγία επί της Ζωοδόχου Πηγής. Οι δύο αυτές εικόνες μεταφέρθηκαν αρχικά στο χωριό Κόρωνος και από εκεί στη Μητρόπολη Παροναξίας. Τον επόμενο χρόνο, και ανήμερα της εύρεσης, εμφανίσθηκε αγίασμα σε επιφάνειο φρεάτιο μπροστά σε αντικρινό βράχο, από το σημείο εκείνο της εύρεσης. Ζωοδόχος Πηγή - Αντίγραφο του ανευρεθέντος εικονίσματος Παναγία Αργοκοιλιώτισσα Νάξος

Ἀπολυτίκιον  Ήχος α'. Ο ναός σου Θεοτόκε ανεδείχθη παράδεισος, ως ποταμούς αειζώους αναβλύζων ιάματα ώ προσερχόμενοι πιστώς, ως Ζωοδόχου εκ Πηγής, ρώσιν αντλούμεν, και ζωήν την αιώνιον, πρεσβεύεις γαρ συ τω εκ σου τεχθέντι, Σωτήρι Χριστώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών. Ζωοδόχος Πηγή - Ἳερός Ναός  Παναγίας Γαλάτιστας Πολυγύρου Χαλκιδικῆς Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  Ἦχος πλ. ἀ'. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Η αναβλύζουσα Θειον ύδωρ αθάνατον, η προχέουσα ρείθρα ζωής αέναα· τοις προστρέχουσι πιστώς τη Ζωοδόχο σου Πηγή και ταύτα αρυoμένοι, βραβεύεις νυν τε παρθένε ρώσιν και θεραπείαν, και συμφορών απολύτρωσιν. Ζωοδὀχος Πηγή - Ἱερός ναός Ζωοδόχου Πηγῆς Μονοπωλάτα Κεφαλλονιᾶς Κοντάκιον Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ. Ἐξ ἀκενώτου σου Πηγῆς Θεοχαρίτωτε, ἐπιβραβεύεις μοι πηγάζουσα τὰ νάματα, ἀενάως τῆς σῆς χάριτος ὑπὲρ λόγον· τὸν γὰρ Λόγον ὡς τεκοῦσα ὑπὲρ ἔννοιαν, ἱκετεύω σε δροσίζειν με σῇ χάριτι, ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε ὕδωρ σωτήριον. Μεγαλυνάριον Ύδωρ το ζωήρυτον της Πηγής, μάννα το προχέον, τον αθάνατον δροσισμόν το νέκταρ το Θείον την ξένην άμβροσίαν το μέλι το εκ πέτρας, πίστει τιμήσωμεν. ης. Άγιος Σίμων ο Απόστολος, ο Ζηλωτής  εορτάζει και στις 22 Απριλίου. Симон Зилот, св. ап. ;  Византия; XIV в.;местонахождение: Греция. Афон, Карея, Протат,  церковь Успения Богородицы  мастер: Мануил Панселин;  Αγιος Απόστολος Σίμων ο Ζηλωτής Τοιχογραφία (Fresco) τού 14ου αιώνα μ.Χ. στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως τής Θεοτόκου στό Πρωτάτο Καρυές. Άγιον Όρος έργο τού αγιογράφου Μανουήλ Πανσέληνου Ἔοικε Χριστὲ τοῦτό σοι Σίμων λέγειν. Ζηλῶν πάθος σόν, καρτερῶ Σταυροῦ πάθος. Ἐν ξύλῳ ἀμφετάθη Σίμων δεκάτῃ μεγάθυμος. Βιογραφία Ο Απόστολος Σίμων ήταν ένας από τους δώδεκα Μαθητές του Κυρίου και ήταν αδελφός του Ιούδα του Λεββαίου. Святой Апостол Симон Зилот (Кананит).  Ο Απόστολος Σίμων ο Ζηλωτής  (Κανανίτης). Апостол Симон Зилот Первая четверть XVIII века   Преображенская церковь, о.Кижи Ο Απόστολος Σιμων ο Ζηλωτής Εικόνα τού πρώτου τέταρτου τού 18ου αιώνα μ.Χ.   στον Ιερό Ναό τής Μεταμορφώσεως τού Κυρίου,  στο νησί Kizhi Lake Onega  τής Δημοκρατία τής Καρελίας. Ρωσία  АПОСТОЛ СИМОН ЗИЛОТ Церковь Симеона Богоприимца  в Зверине монастыре в Новгороде Ο Απόστολος Σιμων ο Ζηλωτής στον Ιερό Ναό τού Συμεών τού Θεοδόχου Τοιχογραφία (Fresco)   τής Ιεράς Μονής Ζβερίν-Πορόβσκι  στο Βελίκι Νόβγκοροντ. Ρωσία Simon the Zealot (Simon the Canaanite).  One of 12 Apostles of Jesus Christ.  Russian Orthodox icon from 1720. Σίμων ο Ζηλωτής ή Κανανίτης Ένας εκ τών δώδεκα Αποστόλων Ρωσική εικόνα τού έτους 1720 μ.Χ. αγνώστου αγιογρἀφου Ο Άγιος Απόστολος Σίμων ονομάσθηκε ζηλωτής, λόγω της θέρμης και του ζήλου με τον οποίο κήρυττε το λόγο του Ευαγγελίου. Καταγόταν από την Κανά της Γαλιλαίας και είναι γνωστός ως Σίμων ο Κανανίτης (ή Ναθαναήλ ή Βαρθολομαίος - υιός του Θολομαίου).  Симон Кананит.  Мозаика в алтаре базилики св. Виталия в Равенне. Ο Σίμων ο Κανανίτης.   Ψηφιδωτό (Μωσαϊκό) στο βωμό της βασιλικής του Αγιου Βιταλίου  στη Ραβέννα. Ιταλία Святой Апостол Симон Зилот (Кананит).  Византийская мозаика. Ο Απόστολος Σίμων ο Ζηλωτής  (Κανανίτης). Βυζαντινό Ψηφιδωτό  (Μωσαϊκό) Μετά την ανάληψη του Χριστού και τη χάρη της Πεντηκοστής, ο Σίμων επιδόθηκε σε ένα ευρύ ιεραποστολικό έργο. Δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Περσία, όπου αφού γκρέμισε το μύθο της πολυθεΐας, φανέρωσε σε πλήθος κόσμου το φως της Ευαγγελικής αλήθειας. Στη συνέχεια μετέβη στην Αφρική, όπου κήρυξε το ζωογόνο Λόγο του αληθινού Θεού και Σωτήρος, από την Αίγυπτο έως τη Μαυριτανία.  Ο τελευταίος τόπος της θαυμαστής ιεραποστολικής του δράσης ήταν η Βρετανία. Εκεί αφού δίδαξε στο λαό τη χριστιανική πίστη, συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες βασανίστηκε και υπέστη σταυρικό θάνατο. Симон Зилот, ап. (10 мая) Менологий  8 -11 мая; Византия. Греция; XIV в.;  памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion);  10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека  (Bodleian Librry) Άγιος Απόστολος Σίμων ο Ζηλωτής Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Μαίου (8 - 11)  τού 14ου αιώνα μ.Χ.  και ευρίσκεται Αγγλία. Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία Мученичество Святого Апостола Симона Зилота (Кананита).  Фреска церкви Св. Георгия ту Вуну в Кастории, Греция. Μαρτύριο τού Αγίου Απόστολου Σίμωνος τού Ζηλωτή  (Κανανίτη). Τοιχογραφία (fresco) στον Ιερό Ναό τού Αγίου Γεωργίου τού Βουνού (κτίσμα του 14ου αιώνος μ.Χ.), στην Καστοριά. Ιερά Λείψανα:  Απότμημα Λειψάνων τού Αγίου ευρίσκεται στη Μονή  Αλέξανδρου Νέβσκι, στην Ρωσία Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’.  Ἀπόστολε Ἅγιε Σίμων, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Ζῆλος ἔνθεος, καταλαβῶν σε, τοῦ γνωσθέντος σοι, σαρκὸς ἐν εἴδει, ζηλωτὴν ἐν Ἀποστόλοις ἀνέδειξε καὶ τοῦ Δεσπότου ζηλώσας τὸν θάνατον, διὰ Σταυροῦ πρὸς αὐτὸν ἐξεδήμησας, Σίμων ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος. Κοντάκιον Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς. Τὸν ἀσφαλῶς τὰ τῆς σοφίας δόγματα, ἐν ταῖς ψυχαῖς τῶν εὐσεβούντων θέμενον, ἐν αἰνέσει μακαρίσωμεν, τὸν θεηγόρον πάντες Σίμωνα· τῷ θρόνῳ γὰρ τῆς δόξης νῦν παρίσταται, καὶ σὺν τοῖς Ἀσωμάτοις ἐπαγάλλεται, πρεσβεύων ἀπαύστως ὑπὲρ πάντων ἡμῶν. ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ Храм Живоначальной Троицы на Воробьёвых горах Εκκλησία της Ζωοδόχου Τριάδας στο Vorobyovy Gory Святой Апостол Си́мон Кананит  - один из 12-ти Апостолов – был одним из четырёх сыновей Иосифа Обручника от первого брака, т.е. сводным братом Иисуса Христа. Кананит в переводе с арамейского означает ревнитель. Апостол Лука дает греческую версию его прозвища: Зилот, что значит то же самое, что и Кананит. Одна из интерпретаций имени апостола связана с Канами Галилейскими, в которой на браке у апостола Си́мона Господь наш Иисус Христос сотворил первое Свое чудо, претворив воду в вино. Об этом сказано в Святом Евангелии от Иоанна Богослова. Именно этот отрывок читают во время совершения таинства венчания, что, по-видимому, и послужило причиной почитания апостола Си́мона Кананита как покровителя христианского супружества. Узрев чудо, совершенное Господом на свадьбе в Кане, Симон воспламенился ревностью ко Господу и так уверовал во Христа, что последовал за Спасителем, несмотря на то, что только что вступил в брак. Так, презрев все мирское, Симон пошел за Христом, как сказано, «уневестив душу свою Жениху бессмертному». После Вознесения Христа, в день Пятидесятницы он получил дар Святого Духа, сошедшего на учеников Спасителя в виде огненных языков. Симон проповедовал веру Христову сначала в Иудее, потом - в Эдессе (Сирии), Армении, Египте, Киринее (Ливии), Мавритании, Испании и даже Британии, о чем свидетельствуют местные предания некоторых христианских народов. Известно, что Си́мон Зилот вместе с апостолами Андреем Первозванным и Матфием благовествовал в земле Иверской. Далее Симон и Андрей пошли в горы Сванетии (Осетии), после - в Абхазию и остановились в городе Севасте, нынешнем Сухуми. Затем апостол Андрей отправился проповедовать вдоль Черноморского побережья Кавказа, а Симон поселился в небольшой труднодоступной пещере, расположенной в ущелье реки Псыртсхи (окрестности современного Нового Афона). В эту пещеру он спускался по веревке через небольшой естественный вход. Это было примерно в 55 году н. э., через двадцать с лишним лет после Воскресения Христа. ..... (μεταφραση Google) Ο Άγιος Απόστολος Σίμων ο Kανανίτης, ένας από τους 12 Αποστόλους, ήταν ένας από τους τέσσερις γιους του Ιωσήφ του Θυμαινόμενου από τον πρώτο γάμο. αδελφός του Ιησού Χριστού. Ο Kananit σε μετάφραση από την Αραμαϊκή σημαίνει ζηλεύει. Ο απόστολος Λουκάς δίνει την ελληνική εκδοχή του ψευδώνυμού του: Ζηλάτ, που σημαίνει το ίδιο με το Κανάνιτ. Μια ερμηνεία του ονόματος συνδέεται με τον απόστολο Kanami Γαλιλαίας, όπου στο γάμο του αποστόλου Σίμωνα, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός έκανε το πρώτο θαύμα του, μετέτρεψε το νερό σε κρασί. Αυτό αναφέρεται στο Άγιο Ευαγγέλιο του Ιωάννη του Θεολόγου. Ότι αυτή η περικοπή διαβάζεται κατά τη στιγμή του μυστηρίου του γάμου που, προφανώς, ήταν η αιτία για την προσκύνηση του αποστόλου Σίμωνα ο Ζηλωτής ως προστάτης του χριστιανικού γάμου. Βλέποντας το θαύμα που πραγματοποίησε ο Κύριος στο γάμο στην Κανά, ο Simon είχε φλεγμονή με ζήλο για τον Κύριο και έτσι πίστευε στον Χριστό ότι ακολούθησε τον Σωτήρα, παρά το γεγονός ότι παντρεύτηκε. Έτσι λοιπόν, αφού περιφρονόταν όλα τα κοσμικά πράγματα, ο Σίμων ακολούθησε τον Χριστό, όπως λέγεται, "αφού έλαβε την ψυχή του στο νεόνυμφο νεκρός". Μετά την Ανάληψη του Χριστού, την ημέρα της Πεντηκοστής, έλαβε το δώρο του Αγίου Πνεύματος, κατέβηκε πάνω στους μαθητές του Σωτήρα με τη μορφή φλογεών γλωσσών. Simon κήρυξε τη χριστιανική πίστη, για πρώτη φορά στην Ιουδαία, στη συνέχεια - στην Έδεσσα (Συρία), την Αρμενία, την Αίγυπτο, την Κυρήνη (Λιβύη), η Μαυριτανία, η Ισπανία και ακόμη και τη Βρετανία, όπως αποδεικνύεται από μερικούς από τους τοπικούς θρύλους των χριστιανικών εθνών. Είναι γνωστό ότι ο Σίμων ο Ζηλάτος, μαζί με τους αποστόλους Ανδρέα ο Πρώτος και Ματθαίος, κήρυξαν το ευαγγέλιο στη γη της Ιβηρίας. Στη συνέχεια ο Σίμων και ο Ανδρέας πήγαν στα βουνά Σβανέτι (Οσετία), στη συνέχεια στην Αμπχαζία και σταμάτησαν στην πόλη Σεβαστ, το σημερινό Σουχούμι. Στη συνέχεια, ο Απόστολος Ανδρέας να κηρύξει κατά μήκος της ακτής της Μαύρης Θάλασσας, και Simon εγκαταστάθηκε σε ένα μικρό απρόσιτη σπηλιά, που βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Psyrtskhi (κοντά στο σημερινό Νέο Άθω). Σε αυτή τη σπηλιά κατεβαίνει το σχοινί μέσα από μια μικρή φυσική είσοδο. Ήταν περίπου το 55 μ.Χ. ε., Είκοσι χρόνια μετά την Ανάσταση του Χριστού. Келья-грот апостола Симона Кананита Το σπήλαιο του αποστόλου Σίμων του kανανίτη Πόσο καιρό έμεινε ο απόστολος στην Αμπχαζία, τα χρονικά δεν αναφέρονται.Δημιούργησε πολλά σημάδια και θαύματα εδώ και το κήρυγμά του πολλών ανθρώπων στράφηκε προς τον Χριστό. Η παράδοση λέει ότι μέσα από το κήρυγμα του Simon το Χαναναίοι, στην Αμπχαζία καταστράφηκε από σκληρή ειδωλολατρικό έθιμο να θυσιάσουν στους θεούς των βρεφών και κανιβαλισμό. Στην αρχαία της Αμπχαζίας παραβολές συχνή αναφορά του Σαιν Σιμόν, ο οποίος αντιμετωπίζεται διάφορες παθήσεις, αγγίζοντας τα χέρια, πιτσιλιστεί το νερό για την πληγείσα περιοχή, διαβάστε μια προσευχή σε μια άγνωστη γλώσσα, και όλα πέρασαν. Ο Simon Kananit ήταν ο πρώτος που ξεκίνησε το βάπτισμα των κατοίκων της περιοχής - των προγόνων των σύγχρονων Αμπχαζιανών. Εξαιτίας αυτού, ο απόστολος επανειλημμένα επιτέθηκε από τους Εθνικούς. Και κατά τη διάρκεια της βάναυσης δίωξης των Χριστιανών, η οποία ξεκίνησε το γεωργιανό βασιλιά ειδωλολατρική Aderky (Arkady), Simon μαρτύρησε. Σύμφωνα με μια εκδοχή, κόπηκε από ένα σπαθί, από την άλλη - πριονίσθηκε ζωντανός με πριόνι. Υπάρχει επίσης μια παράδοση που σταυρώθηκε στο σταυρό.  Οι μαθητές έθαψαν το σώμα ενός αγίου κοντά στο σπήλαιο του. Οι πιστοί άρχισαν να έρχονται στον τάφο του, ζητώντας βοήθεια σε ανάγκη και θεραπεία από ασθένειες. Τον 9ο αιώνα, πάνω στα λείψανα του Σιμωνίου του Χαναανίτη, χτίστηκε ένας ναός από λευκό ασβεστολιθικό ασβεστόλιθο. Και μετά από μόλις δύο αιώνες, η χριστιανική πίστη ήταν σταθερά εδραιωμένη σε ολόκληρη την Αμπχαζία. Στους XI-XII αιώνα, η Αμπχαζία ήταν ένα ανθηρό χριστιανικό κράτος. Ολόκληρη η ακτή της Αμπχαζίας καλύφθηκε με ανθισμένες πόλεις και μοναστήρια και τα γειτονικά βουνά είναι οχυρωμένα με κάστρα και εκκλησίες. Αλλά αργότερα, σύμφωνα με τις ανεξιχνίαστες τύχες του Θεού, κατακτήθηκε από τους Τούρκους, οι Αμπχαζίας έχουν αλλάξει Χριστιανισμού και ενέκρινε το Ισλάμ. Πολλές εκκλησίες καταστράφηκαν, συμπεριλαμβανομένου του Simon-Kananitskiy. Ο παλαιότερος ναός της μονής  είναι ο ναός του αποστόλου Σιμωνί του kανανίτη Τον 19ο αιώνα, οι αρχαίοι ναοί αποκαταστάθηκε naselnik Novo Afonsky Simoneau-Kananitsky μοναστήρι, το οποίο ιδρύθηκε το 1875 κοντά στους μοναχούς από την παλιά Όρος (Ελλάδα) δέσμευση του κατοικία. Παντελεήμων.Αυτό ακολουθήθηκε από την υψηλότερη τάξη της Αυτού Αυτοκρατορικής Μεγαλειότητας Αλέξανδρος ΙΙΙ για την πρόκληση στην Αμπχαζία «327 στρέμματα γης και τη μεταφορά των ερειπίων μοναστήρι του ναού του Αγίου Σίμωνα του Χαναναίοι, ο πύργος έμεινε από την εποχή των Γενουατών, καθώς και την παροχή των αδελφών των δικαιωμάτων αλιείας στον ποταμό Psyrtskha».  Μονή Αγίου Σιμων tου Kανανίτη στο Νέο Όρος Το μοναστήρι έγινε το κέντρο της Ορθόδοξης Εκπαίδευσης του Καυκάσου και ολόκληρου του νότου της Ρωσίας και ο κεντρικός του καθεδρικός ναός Παντελεήμων είναι η μεγαλύτερη θρησκευτική κατασκευή της Αμπχαζίας. Θα μπορούσε να φιλοξενήσει περισσότερους από τρεις χιλιάδες ανθρώπους ταυτόχρονα. Οι τοιχογραφίες του καθεδρικού ναού ήταν ένα από τα τελευταία μνημεία της ρωσικής εκκλησίας ζωγραφικής ζωγραφικής εκκλησίας. Τα μουσικά τσιμπήματα του ψηλότερου πύργου-καμπαναριού ήταν δώρο του Αλέξανδρου Γ '.Εκτός από τα χτυπήματα, ο τσάρος παρουσίασε στο μοναστήρι μια ατμομηχανή και ένα σταθμό ηλεκτροπαραγωγής. Στο μοναστήρι δούλευαν διάφορα φυτά - κερί, τούβλο, λάδι, άλογο, υπήρχαν πίνακες ζωγραφικής, βιβλιοδεσίας, ράψιμο, ρολόι, παπούτσια, εργαστήρια χυτηρίου. Τεράστια χώρο στους λόφους γύρω από το μοναστήρι φυτεύτηκαν μανταρίνι, λεμόνι, ελιές, καρυδιές, οπωρώνες δαμασκηνιάς, αμπελώνες, το καλαμπόκι, τα πεδία της πατάτας. Επίσης υπήρχαν δύο μελισσοκομεία και ένας βοτανικός κήπος με εξωτικά φυτά. Ίχνη της πρώτης δύναμης του μοναστηριού μπορεί να δει κανείς, και τώρα - εξακολουθεί να είναι γύρω από τους κήπους του μοναστηριού στην άνθιση και να φέρει μια πλούσια συγκομιδή των αμπελώνων που φυτεύτηκαν από τον αδελφό του. Μετά από όλα, πριν από την άφιξη των Ρώσων μοναχών σε αυτές τις πλαγιές των βουνών υπάρχουν καλλιέργειες που δεν καλλιεργούνται και αναπτύσσονται. Στο αρχαίο σπήλαιο Simon οι μοναχοί Ζηλωτών hacked βολικό για να επισκεφθείτε την είσοδο, έχτισε μια πέτρινη σκάλα με επένδυση από ψηφιδωτό πρόσωπα του Ιησού Χριστού, της Παναγίας και του Σίμωνα του χαναανιτική σχετικά με τα τοιχώματα του σπηλαίου. Με αυτή τη μορφή επέζησε μέχρι σήμερα.Και σήμερα, στο δρόμο για να μπορείτε να βρείτε την πηγή του αγιασμού, και ένα μικρό γρανίτη ογκόλιθος με το αποτύπωμα των ποδιών του Αποστόλου, και τα ορμητικά του βουνού, σύμφωνα με την οποία μαρτύρησε Σίμων ο Ζηλωτής. Από τα βράχια που βρίσκονται κοντά στο σπήλαιο, ακόμα ορατές κόκκινες κηλίδες - «αποστολική σταγόνα αίματος» Επί του παρόντος, τα λείψανα του απόστολου βρίσκονται υπό την αιγίδα του ναού του Σιμωνο-Κανανίτη. Μέρος των λειψάνων του αποστόλου βρίσκεται στη βασιλική του Αποστόλου Ανδρέα του Πρώτου που ονομάστηκε στην Κολωνία (Γερμανία). Υπάρχουν δύο ακόμη εκδοχές του θανάτου του μάρτυρα του αποστόλου Σίμων.Για το ένα, σταυρώθηκε από τις τοπικές ειδωλολάτρες κατά τη διάρκεια του αποστολικού κηρύγματος στη Βρετανία, από την άλλη πλευρά, ευρέως διαδεδομένη στη Μέση Ανατολή - εκτελείται με τον απόστολο Ιούδα Θαδδαίος στη Βαβυλώνα. Ωστόσο, η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν μοιράζεται ούτε μία.