ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ
ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
« Καί ἐρχόμενον ἐν δόξῃ κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς…»
Κυριακὴ τῆς Ἀποκρέω
Στιχηρό τῶν Αἴνων Κυριακῆς Ἀπόκρεω
Ἦχος πλ. β’
«Ἐννοῶ τήν ἡμέραν ἐκείνην καί τήν ὥραν, ὅταν μέλλομεν πάντες, γυμνοί καί ὡς κατάκριτοι, τῷ ἀδεκάστῳ Κριτῇ παρίστασθαι· τότε σάλπιγξ ἠχήσει μέγα, καί τά θεμέλια τῆς γῆς σεισθήσονται, καί οἱ νεκροί ἐκ τῶν μνημάτων ἐξαναστήσονται, καί ἡλικία μία πάντες γενήσονται· καί πάντων τά κρυπτά φανερά παρίστανται ἐνώπιόν σου·καί κόψονται, καί κλαύσονται, καί εἰς τό πῦρ τό ἐξώτερον ἀπελεύσονται, οἱ μηδέποτε μετανοήσαντες·καί ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει, ὁ τῶν δικαίων κλῆρος, εἰσελεύσεται εἰς παστάδα οὐράνιον».
Ἑρμηνεία
«Συλλογίζομαι τήν ἡμέρα ἐκείνη καί τήν ὥρα, ὅταν πρόκειται ὅλοι μας, γυμνοί καί ἀξιοκατάκριτοι νά παρασταθοῦμε μπροστά στόν Κριτή. Τότε θά ἠχήσει βροντερά ἡ σάλπιγγα καί θά σεισθεῖ συθέμελα ἡ γῆ. Οἱ νεκροί θά ἀνασηκωθοῦν ἀπό τούς τάφους τους καί θά ἐμφανιστοῦν ἔχοντας ὅλοι τήν ἴδια ἡλικία. Τά ἀπόκρυφα μέ μιᾶς ἐκείνη τήν ὥρα θά γίνουν φανερά ἐνώπιόν Σου. Τότε εἶναι πού θά κλάψουν γοερά καθώς θά φεύγουν γιά τή φωτιά τήν ἄσβεστη, ὅλοι ὅσοι ποτέ τους στή ζωή αὐτή δέν μετανόησαν. Ἀντίθετα οἱ δίκαιοι γεμάτοι χαρά καί ἀγαλ λίαση θά εἰσέλθουν στό αἰώνιο, τό οὐράνιο νυφικό πανηγύρι.»
Διονύσιος, Κυπριανός και Κρήσκης
Eις τον Kοδράτον. Τῶν δυσσεβῶν τὴν πίστιν ὕβρεσι πλύνας Τμηθεὶς Κοδρᾶτε σῶν ἀφ' αἱμάτων πλύνῃ. Eις τον Άνεκτον, Παύλον και Διονύσιον. Γνωστοῖς Ἄνεκτον σὺν δυσὶ κτείνει ξίφος, Οἷς οὐκ ἀνεκτὸν μὴ θανεῖν Θεοῦ χάριν. Eις τον Kρήσκεντα και Kυπριανόν. Ὁρῶν καταθνῄσκοντα Κρήσκεντα ξίφει, Σπεύδει σὺν αὐτῷ Κυπριανὸς τεθνάναι. Ἀμφὶ δεκάτῃ Κοδρᾶτον ξίφος ἐγκατέπεφνε. |
Βιογραφία Οι Άγιοι Μάρτυρες Κοδράτος, Άνεκτος, Παύλος, Διονύσιος, Κυπριανός και Κρήσκης ήταν φίλοι και μαρτύρησαν κατά τον διωγμό των αυτοκρατόρων Δεκίου (249-251 μ.Χ.) ή Ουαλεριανού (253-259 μ.Χ.) στην Κόρινθο, όταν ηγεμόνας της Ελλάδος ήταν ο Ιάσων.  Στο Μηνολόγιον του αυτοκράτορα Βασιλείου Β' αναφέρεται ότι από τους Χριστιανούς, όσοι μεν είχαν συλληφθεί σφαγιάζονταν, όσοι όμως έφευγαν κρύβονταν στα όρη, για όσο διάστημα χρειαζόταν. Έτσι και η μητέρα του Κοδράτου, που καταγόταν από την πόλη των Κορινθίων, έφυγε για το όρος και κρυβόταν. Και καθώς ήταν έγκυος, γέννησε υιό που τον ονόμασε Κοδράτο. Στην συνέχεια, αφού έζησε για λίγο, πέθανε, εγκαταλείποντας τον υιό της βρέφος. Αυτός τρεφόταν από τα νέφη που συνενώνονταν επάνω από αυτόν και τον πότιζαν. Ο Κοδράτος, αφού μεγάλωσε, δίδασκε την Χριστιανική πίστη στον Άνεκτο, τον Κρήσκεντα, τον Κυπριανό, τον Παύλο και τον Διονύσιο, που είχαν στο μεταξύ καταφύγει κοντά του. Όμως οι Άγιοι Άνεκτος, Κρήσκος, Κυπριανός και Παύλος συνελήφθησαν επειδή ήταν Χριστιανοί. Ο ηγεμόνας Ιάσων προσπάθησε με διάφορους τρόπους να τους δελεάσει και να τους πείσει να απαρνηθούν τη χριστιανική τους πίστη και να θυσιάσουν στα είδωλα. Εκείνοι ομολόγησαν με πνευματική ανδρεία τον Χριστό, βασανίσθηκαν και τέλος αποκεφαλίσθηκαν. Έτσι εισήλθαν οι Άγιοι Μάρτυρες στη χαρά της Βασιλείας του Θεού και Κυρίου μας. Ο Άγιος Μάρτυρας Διονύσιος κατηγορήθηκε στον ηγεμόνα της Κορίνθου ότι δεν υπακούει στην διαταγή των βασιλέων και ότι περιφρονεί τους θεούς, κηρύττοντας κάποιον άλλον Θεό Εσταυρωμένο και λέγοντας ότι Αυτός είναι ο Δημιουργός του ουρανού και της γης και της θάλασσας και όλων όσων υπάρχουν μέσα σε αυτά, Αυτός που πρόκειται να έλθει από τον ουρανό και να κρίνει με δόξα ζωντανούς και νεκρούς και να ανταποδώσει στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του. Γι' αυτό, αφού συνελήφθη και δέθηκε με αλυσίδες, παρουσιάσθηκε στον άρχοντα, ο οποίος προσπαθούσε να τον εξαναγκάσει, πότε με κολακείες και πότε με απειλές, να απαρνηθεί τον Χριστό και να θυσιάσει στα είδωλα. Όμως ο Μάρτυρας του Χριστού Διονύσιος ομολογούσε τον Χριστό με μεγάλη φωνή. Έτσι σφαγιάσθηκε με μαχαίρι και τελειώθηκε ο πρόσκαιρος βίος του.   Кодрат Коринфский, мч. (10 марта) Менологий 9 - 12 марта; Византия. Греция; XIV в.; памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека (Bodleian Library) Ο Άγιος Μάρτυς Κοδράτος Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Μαρτίου (9 - 12) τού 14ου αιώνα μ.Χ. και ευρίσκεται Αγγλία. Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία |
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα) Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Ἐξάριθμος χορός, τῶν Χριστοῦ Ἀθλοφόρων, ὑμνείσθω εὐσεθῶς, μελωδίαις ᾀσμάτων, Κοδράτος καὶ Ἄνεκτος, Παῦλος καὶ Διονύσιος, καὶ σὺν Κρήσκεντι, Κυπριανὸς ὁ θεόφρων τὴν Τριάδα γάρ, διηνεκῶς δυσωπούσιν, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν.  Miniatură dintr-un Minei pe tot anul din prima jumătate a veacului al XVI-lea aflată la Muzeul Recklinghausen, Germania Μικρογραφία (Μινιατούρα) του πρώτου μισού του 16ου αιώνα μ.Χ., που ευρίσκεται στο Μουσείο Recklinghausen, Γερμανία Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε. Ὁ Μάρτυς σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλεν ἔθραυσε καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.  Минея - Март (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии. Μηναῖο - Μάρτιος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον. Ὡς λαμπάς ἑξάφωτος ἐν τῇ Κορίνθῳ, καρτερῶς ἀθλήσαντες, ὤφθητε Μάρτυρες σοφοί, φωταγωγοῦντες ταῖς χάρισι, τῆς Ἐκκλησίας ἀπαύστως τό πλήρωμα. |
Άγιος Δημήτριος του Ροστόφ
Βίοι των αγίων
(μετάφραση Google)
Το μαρτύριο των αγίων μαρτύρων Κωδράτου και άλλων μαζί τους
Εορτασμός της 10ης Μαρτίου
Ο ιερός μάρτυρας Kodrat γεννήθηκε και μεγάλωσε κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες. Κατά τη διάρκεια της σκληρής δίωξης των Χριστιανών από κακούς βασιλιάδες και πρίγκιπες, οι εξομολογητές του Χριστού υπέστησαν τρομερά βασανιστήρια και βίαιο θάνατο. Επομένως, πολλοί πιστοί, φοβούμενοι το απαράδεκτο βασανισμό, άφησαν τις πόλεις, τα σπίτια και την περιουσία τους. φεύγοντας, έκρυβαν στα βουνά και τις ερήμους για να κρατήσουν τον Αγ. πίστη στον Χριστό, που συμφωνεί να ζει καλύτερα με θηρία παρά με κακούς ειδωλολάτρες.
- Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, μια ευσεβής γυναίκα που ονομάζεται Ρουφίνα, από φόβο βασανιστηρίων, έφυγε από την Κόρινθο το 1793 στην έρημο και έκρυψε εκεί σε αδιάβατα μέρη. Κατά τη διάρκεια της πτήσης από την πόλη, η Ρουφίνα ήταν έγκυος και, την κατάλληλη στιγμή, γέννησε ένα αρσενικό μωρό στην έρημο και στη συνέχεια, έχοντας ζήσει λίγες μέρες, πέθανε. Ο Θεός που δίνει τροφή σε όλη τη σάρκα, ανοίγει το χέρι του και ικανοποιεί όλα τα ζωντανά πράγματα ( Ψαλμός 103: 27-28), δεν άφησε ένα ορφανό μωρό, αλλά ήταν γι 'αυτόν πατέρας και μητέρα, εκπαιδευτικός και φτωχός. Με εντολή του Υψηλότερου Θεού, ένα σύννεφο κατέβηκε από το ύψος και, σέρνοντας κατά μήκος του εδάφους, εξέπνευσε γλυκιά δροσιά στο στόμα του μωρού. Έτσι, τα σύννεφα τρέφονταν το μωρό, όπως ήταν, με γάλα ή μέλι μέχρι τη στιγμή που, αφού μεγάλωσε, άρχισε να τρέφεται με κόκκους της ερήμου. Όπως ο St. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, το μωρό έζησε στην έρημο που φυλάσσεται από τον Θεό, καθοδηγούσε και συμβούλευε τη γνώση του Θεού ( Λουκάς 1:80 ) από το Άγιο Πνεύμα. Ήδη στη νεολαία του, βρέθηκε από πιστούς. Τον πήγαν στην πόλη, όπου έμαθε να διαβάζει βιβλία και κατέκτησε την τέχνη της ιατρικής. Όμως, δεν γνώρισε τόσες ασθένειες με τις γνώσεις του, καθώς τις θεράπευσε με τη χάρη που του δόθηκε από ψηλά. Ως συνηθισμένος στη σιωπή της ερήμου από την παιδική του ηλικία, προσπάθησε ιδιαίτερα να απομακρυνθεί από τη φασαρία των ανθρώπων: αγαπώντας τη μοναξιά, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στα βουνά και τις ερήμους, επιδίδοντας στο θεϊκό στοχασμό. Όταν, για να ικανοποιήσει τις ανάγκες, ήρθε στην πόλη, τότε έδειξε αμέτρητα οφέλη σε όλους, θεραπεύοντας σωματικές ασθένειες και θεραπεύοντας ψυχικές παθήσεις με τον λόγο του Θεού. Αλλά δεν έμεινε στην πόλη για μεγάλο χρονικό διάστημα, βιαστικά πάλι στην ερημική μοναξιά, ευχάριστη για αυτόν, στην οποία πλησίασε τα γηρατειά. Εδώ, στην έρημο, εκείνοι που τον αγάπησαν στον Χριστό ήρθαν σε αυτόν, επιθυμώντας να απολαύσουν το όραμα του αγίου προσώπου του και να λάβουν οδηγίες από τις θεϊκά εμπνευσμένες συνομιλίες του. όπως ήταν οι Κυπριανοί, ο Διονύσιος και ο Ανέκτος, ο Παύλος και ο Κρίσκεντς, που μαζί του υπέφεραν για τον Χριστό.
Τα δεινά τους συνέβησαν με αυτόν τον τρόπο. Με εντολή του κακού αυτοκράτορα Ρωμαίου Δεκίου το 1794 , ο ηγεμόνας Ιάσονας ήρθε στην Κόρινθο για να βασανίσει και να σκοτώσει Χριστιανούς. Συλλαμβάνοντας χριστιανούς, τους πέταξε στη φυλακή Αυτή τη στιγμή, μαζί με τους ευλογημένους φίλους του Cyprian, Dionysius, Anectus, Paul and Criskent, St. Codratus; ρίχθηκαν στη φυλακή με πολλούς που ήταν ήδη εκεί στα δεσμά των Χριστιανών. Μετά από λίγο καιρό, ο Τζέισον κάθισε στο πονηρό δικαστήριο, διατάχοντας να βγάλει τους Χριστιανούς από τη φυλακή και να τους παρουσιάσει για ανάκριση. Μεταξύ αυτών, το παλαιότερο ήταν ο St. Kodrat: ως διοικητής περπατούσε μπροστά από τον επιλεγμένο στρατό του Χριστού, θέλοντας να απαντήσει άφοβα στον βασανιστή για όλους. Ο βασανιστής απευθύνεται στον άγιο με τις ακόλουθες λέξεις:
- Κόντρατ! Τι σε έκανε να είσαι τόσο τρελός που είσαι πρόθυμος να επιδοθείς εθελοντικά σε σκληρό μαρτύριο; και ελπίζοντας για αυτό, επιλέγετε άφοβα δεσμούς και φυλακές, χάνοντας την πατρίδα και τους φίλους σας; Γιατί παραβιάζετε τους βασιλικούς νόμους, ώστε, αφού λατρεύετε τους θεούς, να μπορείτε να απολαύσετε τις χαρές αυτής της ζωής μαζί μας;
- Κανείς, - απάντησε ο St. Ο Κόντρατ, ο οποίος έχει καλό μυαλό, δεν θα παραιτηθεί από αυτήν τη ζωή. Αλλά επειδή αυτή η ζωή δόθηκε από τον Θεό, είναι απαραίτητο να αγαπάμε τον Δότη περισσότερο από το δεδομένο, να στέλνουμε ευγνωμοσύνη στον μεγάλο Ευεργέτη, να τον επαινεί, να ζει μια ενάρετη ζωή και να επεκτείνει παντού τη δόξα Του με τα δεινά μας. Δεν πρέπει να αγαπά κανείς αυτήν τη βραχυπρόθεσμη ζωή τόσο, ώστε, λόγω του φόβου να την χάσει, να δώσει στα είδωλα την τιμή που ταιριάζει μόνο στον Θεό! Για τι άλλο Θεό μπορούμε να θεωρήσουμε πραγματικά τέλειο εκτός από αυτόν που μας έχει εμπλουτίσει από την αρχή με τα αιώνια δώρα της αγάπης Του; Και σε αυτά τα μεγάλα δώρα, Ποιον μπορούμε να ξέρουμε αν όχι ο Χριστός ο ίδιος ο Σωτήρας; Και ποιος μπορεί πραγματικά να ονομαστεί Σωτήρας αν όχι ο Ιησούς, ο οποίος υπέμεινε βασανιστήρια και θάνατο για εμάς; Και εμείς, που θέλουμε να είμαστε ενάρετοι, πρέπει πρώτα απ 'όλα να υποφέρουμε βασανιστήρια για αληθινή πίστη και ευσέβεια και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να απομακρυνθούμε από αυτούς. Το κακό είναι η πρόθεση και η αμαρτωλή προσευχή εκείνων που επιδιώκουν να αποπλανήσουν και να αποπλανήσουν τους αληθινούς ζήλους των θεϊκών μυστηρίων. Όλοι πρέπει να επιλέξουν το καλύτερο. Κάποιος πρέπει να προσέχει να μην βιαστεί να ακολουθήσει ανθρώπους που φορούν μόνο την εικόνα της αρετής. αλλά κάποιος πρέπει να ερευνήσει τις ίδιες τις πράξεις του, - δεν είναι κακοί και δεν φέρνουν μεγάλο φόβο καταστροφής. Γνωρίστε ότι εμείς, εκπληρώνοντας τα όρια των πατέρων μας, κατευθυνόμαστε προς το καλύτερο, οπότε μην προσπαθήσετε να μας πείσετε με ενέργειες εχθρικές σε εμάς ότι, αφού παρεκκλίνουμε από τον δρόμο μας, εγκαταλείπουμε τον Χριστό. Για εμάς, ο καλύτερος σύμβουλος είναι η αλήθεια του Θεού, και οι νόμοι της ευσέβειας έχουν μεγάλη δύναμη πειθούς. συνεπείς μεταξύ τους, μας ενώνουν με τον Θεό. Σκεφτείτε επίσης το γεγονός ότι σύμφωνα με τον γενικό νόμο της φύσης, όλοι πρέπει να πεθάνουν και κανείς δεν μπορεί να είναι ελεύθερος από αυτόν τον νόμο. Με την έναρξη της ώρας του θανάτου, όλες οι άδικες πράξεις και οι ανθρώπινες σκέψεις χάνονται και η βραχυπρόθεσμη δόξα μετατρέπεται σε σκόνη. Αντίθετα, οι πράξεις που δημιουργούνται από μια καλή ζωή φέρνουν αιώνια δόξα σε όσους τα κάνουν, επιζώντας του θανάτου τους. Έτσι, αποφασισμένοι σταθερά να μην εγκαταλείψουμε την πρόθεσή μας να υποφέρουμε θαρραλέα για τον Χριστό, θα αφήσουμε ένα παράδειγμα για εκείνους που επιθυμούν να μας μιμηθούν πλήρως. Εξάλλου, το δικαίωμα στους στοχαστές και τους πιστούς να το σκέφτονται μόνο, έχοντας ιερά παραδείγματα μιας καλύτερης ζωής, να τα μιμηθούν και μέσω αυτού να πετύχουν στην τελειότητα ». Σε αυτά τα λόγια ο Τζέισον είπε στον Άγιο:
- Κόντρατ! αν τιμάτε αυτόν τον Θεό, του οποίου οι ευλογίες απολαμβάνετε από τη νεολαία σας, τότε τα πηγαίνετε καλά, είστε ευγνώμονες. Όμως, δείτε πώς εσείς, ενώ κηρύττεστε για τον Χριστό - άνθρωπο - δεν περιφρονείτε τη φύση του θείου.
Ο Άγιος Κωδράτος απάντησε στον ηγεμόνα:
- Εάν το επιθυμείτε, παραμερίζοντας τον θυμό σας και αλλάζοντας την οργή σας σε λιτότητα, για να με ακούσετε, αν και δεν είναι βολικό να μιλάμε για τόσο σπουδαία θέματα, για τα οποία εγώ ο ίδιος δεν είμαι ικανός, θα σας πω ωστόσο κάτι.
«Πες μας», πρότεινε ο ηγεμόνας, «η διδασκαλία σου για τον Χριστό είναι όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη.
Ο Άγιος Κωδράτος απάντησε:
- Ο Θεός έθεσε την αρχή του κόσμου στο δικό του θέλημα, δημιούργησε τον κόσμο με τον Λόγο και τον καθιέρωσε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Αυτός που επέλεξε τον κόσμο για ύπαρξη είναι ο Πατέρας, ο Λόγος που τον δημιούργησε είναι ο Υιός, και αυτός που το επιβεβαίωσε είναι το Άγιο Πνεύμα. Όταν δημιουργήθηκε ένας όμορφος κόσμος, που προοριζόταν από τον Δημιουργό για έναν συγκεκριμένο σκοπό, ο Δημιουργός ήταν ευχαριστημένος που κάποιος θα απολάμβανε τις ευλογίες που δημιούργησε από Αυτόν και θα τον επαινέσει με ευγνωμοσύνη. Επομένως, δημιούργησε την ανθρώπινη φυλή για να μεταδώσει ό, τι είναι ορατό στον τελευταίο. Αναπνέοντας την ανάσα της ζωής στον πρώτο άνθρωπο, τον εισήγαγε στον παράδεισο - έναν τόπο ανείπωτων γλυκών. Ο άνθρωπος, μαζί με τον βοηθό που δημιουργήθηκε για αυτόν, έχοντας δει την ποικιλομορφία του πιο όμορφου κόσμου, χαίρεται και έλαβε από τον Θεό τη δύναμη να απολαύσει τους Κήπους της Εδέμ. Οι πρόγονοί μας, αντανακλώντας τον μεγάλο σκοπό με τον οποίο εγκαταστάθηκαν από τον Θεό στον Παράδεισο, αποφάσισαν ότι πρέπει να ευχαριστήσουν επαρκώς τον Δημιουργό και τον Ευεργέτη και άρχισαν να ζουν μια ενάρετη ζωή, τηρώντας την εντολή που έθεσε ο Θεός να μην τρώνε ένα δέντρο. Αλλά ο πονηρός απατεώνας ο διάβολος, συγκλονισμένος με οργή, μεταφέροντας κολακευτικά στα χείλη του και θυμό μέσα του, χύθηκε στους προγόνους όλο το δηλητήριο του θυμού του, θέλοντας να τους στερήσει από την παραδεισένια ζωή: καταστρέφοντας την τιμή τους, τους έβαλε παθιασμένο επιθυμία να παραβιάσει την εντολή του Θεού και, εξάλλου, από τη θέλησή τους βάσει του κακού του μια συμβουλή. Ως αποτέλεσμα αυτού, συνέβη εκείνοι που έζησαν στον παράδεισο με τον Θεό έφυγαν από τη χάρη του Θεού και έχασαν τον παράδεισο, καθώς εκδιώχθηκαν από αυτόν. Από τότε, εκείνοι που είχαν προηγουμένως συμμετάσχει στη δόξα του Θεού, σαν να ήταν δεσμευμένοι από τους δεσμούς της αμαρτίας, άρχισαν να ζουν στη φτώχεια, εξυπηρετώντας κενές επιθυμίες. Αλλά ο Θεός είχε συμπόνια για τη δημιουργία Του και ευγενικά εξέτασε την ανθρώπινη αδυναμία. Ευνόησε, κρύβοντας τη Θεότητα στη σάρκα που έλαβε, για να έρθει σε μας καταραμένος και χάθηκε, για να μας απελευθερώσει από τους δεσμούς του εχθρού και υποδούλωσε στο βασίλειο του θανάτου, για να μας απελευθερώσει, ελευθερώνοντας μας από την καταστροφή. Ως εκ τούτου, χαίρεται που ο Λόγος Του κατοικούσε στο τέλος των χρόνων ( Γαλ. 4: 4 ) στην πιο αγνή μήτρα της Παναγίας - η Παναγία, μέσω της ενσάρκωσης, ντυμένη σε ολόκληρο το πρόσωπο. Αλλά η πιο αγνή Παρθένος, έχοντας συλληφθεί από το Άγιο Πνεύμα, γέννησε τον Θεό στη σάρκα. Και έτσι, ο Θεός θεωρήθηκε αληθινά στη σάρκα με ανθρώπινα μάτια, τα οποία αποκαλούμε Χριστό. Και αποκάλυψε τον εαυτό του σε ανθρώπους ως Αληθινός Θεός, αληθινά ντυμένος από την Παναγία σε όλο τον άνθρωπο, ο οποίος επαναστάτησε ενάντια στη δύναμη του εχθρού και επέκτεινε τα όρια του υψηλού βασιλείου Του. Κατέστρεψε τους νόμους του θανάτου και, με θεϊκή δύναμη, έσπασε τους δεσμούς του, κατέστρεψε την κόλαση, έφερε έξω από αυτό τους προγόνους με ένα πλήθος ανθρώπων που κατέβηκαν από αυτούς, και ο πρώτος, που έσωσε όλους τους λαούς και τις χώρες από την καταστροφή, ήταν ονομάζεται Σωτήρας. Έχοντας ανοίξει τους θησαυρούς του ελέους Του, ήθελε να είναι κοινά σε όλους. Έχοντας απελευθερώσει όλους από τον πειρασμό των βασανιστηρίων, προστατεύει την κληρονομιά Του ελεύθερη και αβλαβής από την καταστροφή. Τίποτα δεν είναι μυστήριο γι 'αυτόν: ούτε η αρχή της γέννησής μας, ούτε η διάρκεια της ζωής μας, ούτε το θνητό τέλος, ούτε οτιδήποτε άλλο άγνωστο, αλλά ό, τι θεσπίζεται από το νόμο του Πατέρα είναι γνωστό και σαφές στον Υιό, που εκπληρώνει τη θέλησή Του. Αυτός είναι ο Χριστός τον οποίο κηρύττουμε. Είναι αυτός που ανησυχούσε για τη σωτηρία της ανθρώπινης φυλής. Πάντα και παντού που είναι, μας δίνει τον ανεξάντλητο πλούτο της καλοσύνης Του, είναι πάντα με εκείνους που Τον υπηρετούν και τους βοηθά. "
Ο Hegemon, παρόλο που ήταν έκπληκτος με τις ομιλίες του Αγίου Kodrat, ωστόσο, δεν ήθελε να πιστέψει την αποκαλυπτόμενη αλήθεια, είπε:
- Μου φαίνεται, Quadratus, ότι λέτε ένα ψέμα για μεγάλα αντικείμενα, αφού επιτρέπετε στον Θεό να έχει καθαρά ανθρώπινες ιδιότητες, ισχυριζόμενος ότι θα μπορούσε να περιέχεται στη μήτρα της Παναγίας, η οποία, με τη μήτρα της, γέννησε στον Χριστό. Και έτσι ισχυρίζεστε ότι ένας Θεός είδε στη γη φορώντας ανθρώπινο σώμα και ένας άλλος Αληθινός Θεός ήταν κάπου αλλού.
Ο Saint Kodrat απάντησε:
- Οι κακοί άνθρωποι δεν πρέπει να βιώνουν τα μυστήρια της ευσέβειας, γιατί το σπουδαίο έργο της γνώσης τους δεν είναι εύκολο για όλους, και δεν επιτρέπουμε στους άπιστους να τα διεισδύσουν. Ο Υιός του Θεού ταπεινώθηκε εθελοντικά, κατεβαίνοντας στην εικόνα ενός σκλάβου και, ως Θεός, προσφέρθηκε να γίνει άνθρωπος για να μας βγάλει από τη δουλεία στον διάβολο. Εσείς, ως ένα άτομο γεμάτο απιστία και ασεβότητα, δεν μπορείτε να το καταλάβετε. αλλά ξέρετε ότι δεν θα μας απομακρύνετε από τον Χριστό, ούτε από ύπουλη πονηριά, ούτε από βίαιες απειλές.
Στη συνέχεια, ο ηγεμόνας διέταξε τον πιστό υπηρέτη του Χριστού, γυμνό, να τον χτυπήσει χωρίς λύπη με ένα ραβδί, το οποίο οι ανελέητοι εκτελεστές έκαναν με σκληρότητα. Ο ιερός μάρτυρας υπέμεινε γενναία τους ξυλοδαρμούς, και κατά τη διάρκεια αυτών είπε στον βασανιστή:
- Δεν ξέρετε, ηγεμόνας, ότι όλα που εξαναγκάζονται με βία είναι αντίθετα με την ελευθερία και δεν είναι κατάλληλα για πειθώ; Εκείνος που πείθει με αυτόν τον τρόπο δείχνει τον εαυτό του να είναι βιαστής, αλλά αυτός που συμβουλεύει και προτρέπει είναι ευγενικός και καλοπροαίρετος. Γι 'αυτό εσύ, πείθοντας μας με βασανισμό να λατρεύουμε τα είδωλα, δεν ελπίζεις να μας τραβήξεις με τη βία σου με τη βία, ώστε να απορρίψουμε την ευσέβεια από φόβο. Διαποτισμένος με αγάπη για τον Χριστό, δεν δίνουμε προσοχή σε κολακευτικά χάδια και βασανιστήρια που μπορείτε να εφεύρετε. Ο Χριστός ανακουφίζει όλες τις θλίψεις και τις ασθένειες με την ελπίδα της ανταμοιβής, μας δυναμώνει να υπακούμε στον εχθρό και μας κάνει αήττητους και σταθερούς στον αγώνα της ταλαιπωρίας.
Ακόμα πιο θυμωμένος με αυτά τα λόγια, ο βασανιστής έδωσε εντολές να κρεμάσει τον άγιο ανάποδα, να κόψει το σώμα του με σιδερένια καρφιά και να καψει τον πάθοντα φωτίζοντας φωτιά κάτω από αυτόν. Αλλά αυτός, αντέχοντας τα πάντα με θάρρος, παρέμεινε αμετάβλητος.
Μετά από αυτό, ο ηγεμόνας γύρισε με κολακευτικά λόγια στον Άγιο Κυπριανό, προσπαθώντας να τον πείσει να συμφωνήσει με τον εαυτό του. Αλλά ο Άγιος Κυπριανός, παρόλο που ήταν ακόμα νέος, παρόλα αυτά προετοιμάστηκε άφοβα για βασανιστήρια. Ο Άγιος Κόντρατ είπε σε αυτόν και σε άλλους, που ετοιμάζονταν για βασανιστήρια μαζί του και είχαν ήδη βγάλει τα ρούχα τους:
- Ω, φίλοι και σύντροφοί μου! Σκεφτείτε πόσες ευλογίες έχουν προετοιμαστεί για εσάς από τον Κύριο: για ευσέβεια - τιμή, για μαρτύριο - δόξα, και ειδικά μην ξεχνάτε ότι γίνετε άξιος του ελέους του Ιησού Χριστού, ο οποίος σύντομα θα σας δείξει τη βοήθειά Του από ψηλά . Τώρα λοιπόν πρέπει να δείξουμε την ακλόνητη πίστη μας στον Χριστό Θεό. Τώρα είναι η ώρα για επίτευγμα, και ως εκ τούτου εκπληρώστε το νόμο της αγάπης χωρίς δισταγμό - καθορίζοντας την ψυχή σας για αυτόν που αγαπάτε. Πρέπει να δείξετε τον εαυτό σας ως παράδειγμα για όλους όσους θέλουν να είναι άξιοι της ταλαιπωρίας για τον Χριστό. Εξυπηρετήστε την ισχυρή υπομονή σας στην έκπληξη όλων όσων σας κοιτάζουν. Τώρα αναγνωρίζεται η πραγματική διαφορά μεταξύ καλού και κακού. Σήμερα, πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα την τήρηση της ευσέβειας, ώστε να μην υπάρχει διαφωνία στην πίστη - να τηρείτε μια πίστη και μια ομολογία, γιατί σύντομα θα εμφανιστεί ενώπιον του Θεού κατά την Τελευταία Κρίση. Μην απομακρυνθείτε από το μονοπάτι της αρετής, μόλις αυτοί που σύντομα θα περάσουν στον Χριστό, αφού τελειώσουν την πορεία τους. Ομολογήστε με καλή καρδιά τον Καλό Θεό. μην χάσετε τα χρώματα της νεολαίας σας, σκοπεύοντας να προχωρήσετε σύντομα σε μια αιώνια ζωή. Σκεφτείτε ότι το τέλος είναι στην πόρτα ( Ματθαίος 24:33 ) και ότι όταν είστε νέοι είστε ελαφρύτεροι - καθώς έχετε σωματική δύναμη - μπορείτε να υπομείνετε βασανιστήρια για τον Χριστό Θεό. Έτσι, παραδώστε τολμηρά στον εαυτό σας για βασανισμό και αντέξτε τους με θάρρος: αφού νικήσετε τον εχθρό, θα λάβετε δόξα από τον Κύριο και θα μετρηθείτε στον ουρανό μεταξύ των αγίων μαρτύρων.
Αυτές οι ομιλίες του Αγίου Kodratus, που απευθύνονταν στην ομάδα, γέμισαν τον βασανιστή με οργή: αμέσως διέταξε τον Άγιο Κυπριανό, γυμνό και κρεμασμένο σαν τον Kodrat, να χτυπήσει, να κτυπήσει και να κάψει με φωτιά. Για αυτούς, υπέβαλε τον Διονύσιο, τον Ανέκτορα, τον Παύλο και, τέλος, τον Κρίστοντ στα ίδια βασανιστήρια. Ντροπιασμένος και νικημένος από αυτούς, ο βασανιστής τους καταδίκασε πρώτα που διαλύθηκαν από θηρία. Όταν τα θηρία δεν άγγιξαν τους ιερούς μάρτυρες, τους καταδίκασε να αποκεφαλίσουν με σπαθί, διατάχοντας τους αρχικά να σύρονται γύρω από την πόλη από τα πόδια τους. Όταν συνέβη αυτό, ένα αναρίθμητο πλήθος ανθρώπων, ειδικά παιδιών, χτύπησαν τους αγίους με ραβδιά και πέτρες έως ότου τους έσυραν έξω από την πόλη στο μέρος που προοριζόταν για τη θανατική ποινή. Εδώ οι άγιοι, αφού ζήτησαν λίγο χρόνο για τον εαυτό τους, προσευχήθηκαν με ζήλο στον Κύριο, έσκυψαν τότε τα ειλικρινά κεφάλια τους κάτω από το σπαθί και κόπηκαν τη δέκατη ημέρα του μήνα Μαρτίου. Στον τόπο όπου η γη βάφτηκε με το έντιμο αίμα των αγίων μαρτύρων, μια καθαρή πηγή νερού φάνηκε να θυμίζει στην Κόρινθο τα δεινά των αγίων. Μετά τη δολοφονία έξι μαρτύρων Kodratus, Cyprian, Dionysius, Anectus, Pavdus και Kriskent, άλλοι συλληφθέντες Χριστιανοί βασανίστηκαν και καταστράφηκαν με διάφορους τρόπους. Ο Διονύσιος ο άλλος μαχαιρώθηκε και ο Βικτωρίνος, ο Βίκτωρ και ο Νικηφόρος (αφού ο Τέρτιος είχε ήδη γίνει ηγεμόνας Ιάσονας) τοποθετήθηκαν σε ένα πέτρινο κονίαμα και συνθλίβονταν σε αυτό. Ο Κλαύδιος πέθανε αφού έκοψε τα χέρια και τα πόδια του. Ο ίδιος ο Διόδωρος έριξε τον εαυτό του στη φωτιά που προετοιμάστηκε για αυτόν, και μέσα σε αυτό, όπως σε ένα φωτεινό παλάτι, αναπαύτηκε με ηρεμία. Το κεφάλι του Σεραπίου κόπηκε, ο Παπάς ρίχτηκε στη θάλασσα. Επίσης, ο Λεωνίδας, έχοντας υποστεί τρομερά και πολυάριθμα βασανιστήρια από τον ηγεμόνα Βένεστο, που αντικατέστησε τον Τέρτιο, βυθίστηκε στη θάλασσα.
Οι ιερές σύζυγοι τόλμησαν επίσης να βασανίσουν τον Χριστό, μιμούνται τον Άγιο Κόντρατ και διατηρώντας στις καρδιές τους τις οδηγίες του, την Ορίσα, τη Νουνιέρ, τη Βασιλίσσα, τη Νίκα, τη Γκάλη, τη Γαλήνα, τη Θεοδώρα και πολλές άλλες γυναίκες, καθώς και τους άνδρες. Κάποιοι από αυτούς μετανάστευσαν στον Κύριο, αποκεφαλισμένοι από το σπαθί, άλλοι πνίγηκαν στα νερά ή σκοτώθηκαν από άλλα βασανιστήρια. Όλοι, μαζί με τον αρχηγό και τον δάσκαλό τους, το ιερό τους Kodrat, περιλαμβάνονται στους μάρτυρες, έχοντας λάβει νικηφόρες κορώνες από το δεξί χέρι του Χριστού Θεού, στον οποίο δόξα είναι με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα για πάντα. Αμήν.
* * *
1793 Η Κόρινθος είναι η κύρια πόλη της Αχαΐας, φωτισμένη από τον Απόστολο Παύλο.
1794 Ο αυτοκράτορας Ντέκιος κυβέρνησε τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από το 249–251. Ήταν ένας από τους πιο σοβαρούς διωγμούς των Χριστιανών.
Οσία Αναστασία η Πατρικία
Βιογραφία
H Πατρικία πάντα λιπούσα τάδε,
Πάντων κατέστη κυρία εν τω πόλω.
Η Οσία Αναστασία καταγόταν από ευγενείς και πλούσιους γονείς και ήταν μια από τις πιο θεοφοβούμενες κόρες του Βυζαντίου, στα χρόνια του Ιουστινιανού του μεγάλου (527 - 565 μ.Χ.). Υπήρξε η πρώτη ακόλουθος της Βασίλισσας Θεοδώρας, και ο Ιουστινιανός για την υπέροχη αξία της, της έδωσε τον τίτλο της πατρικίας.
Οι αρετές της όμως, προκάλεσαν το φθόνο της βασίλισσας. Η Αναστασία, προκειμένου να σβήσει κάθε αφορμή του φθόνου, πήρε μέρος της περιουσίας της και κατέφυγε στην Αλεξάνδρεια. Εκεί, σε ένα μέρος που ονομαζόταν Πέμπτον, έκτισε Μονή, που ονομάστηκε Μονή της Πατρικίας, και ζούσε ζωή ασκητική. Αλλά όταν έμαθε ότι την αναζητεί ο Ιουστινιανός, άφησε τη μονή και πήγε στη Σκήτη του αββά Δανιήλ, στον όποιο και διηγήθηκε τα συμβαίνοντα. Αυτός αφού την έντυσε ανδρικά και τη μετονόμασε Αναστάσιο, την τοποθέτησε σ' ένα σπήλαιο δίπλα στη Σκήτη και δύο μοναχοί της έφερναν αυτό πού χρειαζόταν. Συνάμα δε της είπε να μη βγει ποτέ από το σπήλαιο, ούτε να δεχθεί κανένα. Εκεί έμεινε κλεισμένη 28 χρόνια.
Όταν προαισθάνθηκε το τέλος της, προσκάλεσε τον αββά Δανιήλ και, αφού κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων, παρέδωσε τη δίκαια ψυχή της. (πηγή: http://www.saint.gr/)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου