ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

Ανάμνηση Θαύματος κολλύβων 

τού Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Τήρωνος

Όταν έγινε βασιλιάς ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361-363) έκανε πολλά και διάφορα εναντίον των Χριστιανών καί προσπάθησε να αναστήσει την παλαιά ειδωλολατρική θρησκεία των Ελλήνων. Στην εποχή του είχαν ουσιαστικά ξαναρχίσει οι διωγμοί των Χριστιανών καί τα βασανιστήρια. Ο Ιουλιανός, γνώριζε πολύ καλά τα ήθη των Χριστιανών καί ότι την πρώτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής τηρούν αυστηρή νηστεία καί εξαγνίζονται μ’ αυτή καί τη θερμή προσευχή. Θέλησε, λοιπόν, να τους μιάνει με τις ειδωλολατρικές θυσίες. Γι’ αυτό καί κάλεσε τον έπαρχο της πόλεως καί του ανέθεσε να επιβλέψει στην εκτέλεση της εξής εντολής του: Να σηκωθούν από την αγορά όλα τα τρόφιμα καί να μην υπάρχουν σ’ αυτήν παρά μόνον εκείνα πού θα ήταν ραντισμένα με το αίμα των θυσιών πού έγιναν στα είδωλα. Με τον τρόπο αυτό αναγκαστικά, ή θα αγόραζαν όλοι να φάνε καί έτσι να γευθούν από τη θυσία προς τους θεούς, ή αν δεν υπακούσουν, να πεθάνουν από την πείνα.

.
Ο έπαρχος έθεσε αμέσως σε εφαρμογή τη διαταγή του Ιουλιανού καί αποσύρθηκαν από την αγορά τα τρόφιμα. Αντικαταστάθηκαν βέβαια από τα μιασμένα από τις θυσίες τρόφιμα. Φάνηκε έτσι -προς στιγμήν- ότι κέρδιζε ο διάβολος, ο υποκινητής καί εμπνευστής καί πατέρας του Ιουλιανού. Ο Θεός όμως είναι καί Παντοδύναμος καί Πάνσοφος. Δεν άφησε,ούτε εγκατέλειψε το λαό Του. Για τη σωτηρία του από τις μεθοδείες του διαβόλου έστειλε το Μεγαλομάρτυρά Του Θεόδωρο, πραγματικά ως δώρο Θεού για να Τον δοξάσει με ένα θαύμα.
.
Καί παρουσιάζεται ο Άγιος στον Πατριάρχη Ευδόξιο (360-369) καί του φανερώνει το σχέδιο του Ιουλιανού με τα έξης λόγια:
– «Σήκω γρήγορα, Πατριάρχη, συγκέντρωσε το Χριστεπώνυμο πλήρωμα, καί διαφύλαξε το από τον μολυσμό των ειδώλων, παραγγέλοντάς του να μην αγοράσει κανείς από τα τρόφιμα που υπάρχουν στην αγορά».
Ο Πατριάρχης απορώντας είπε προς τον Άγιο:
– «Πώς είναι δυνατόν, Κύριε μου, να γίνει αυτό; Διότι, οι μεν πλούσιοι μπορεί να το εφαρμόσουν γιατί έχουν τρόφιμα στις αποθήκες τους, οι φτωχοί όμως, που δεν θα έχουν ούτε μιας ημέρας τρόφιμα, τί θα κάνετε μπροστά σ’ αυτή την ανάγκη»;
.
Καί ο Άγιος του είπε:
– Να τους προσφέρεις κόλλυβα, για να καλύψεις την ανάγκη τους».
Και επειδή ο Πατριάρχης άκουγε για πρώτη φορά το λόγο για τα κόλλυβα, τον ρώτησε με απορία:
– «Τί είναι αυτά τα κόλλυβα δεν το γνωρίζω». Ο Μάρτυρας τότε του αποκρίθηκε:
– «Είναι σιτάρι. Να το βράσεις καί να το μοιράσεις στους Χριστιανούς».
Καί για να δείξει ο Άγιος από που ήλθε, πρόσθεσε:
– «Γι’ αυτό το βρασμένο σιτάρι στα Ευχάϊτα συνηθίζουμε να το λέμε κόλλυβα. Κάνε, λοιπόν, έτσι καί σώσε το ποίμνιο του Χριστού από το μιασμό».
.
Λέει ο Πατριάρχης προς τον Άγιο:
– «Ποιος είσαι εσύ Κύριε μου, πού φροντίζεις με αγάπη καί ευσπλαχνία για τη σωτηρία μας»;
Καί ο Άγιος του αποκρίθηκε:
– «Εγώ είμαι ο Μάρτυρας του Χριστού Θεόδωρος, καί με έστειλε για τη σωτηρία καί βοήθειά σας».
.
Ο Άγιος έγινε άφαντος καί ο Πατριάρχης σηκώθηκε με θαυμασμό καί χαρά καί συγκέντρωσε το λαό του Χριστού καί του φανέρωσε την παρουσία καί βοήθεια του Μάρτυρα. Συγχρόνως έκανε σύμφωνα με το λόγο του. Δηλαδή έβρασε σιτάρι καί μοίρασε στο λαό καί διαφυλάχθηκε έτσι το ποίμνιο του Χριστού.
.
Στην αγορά, αν καί τελείωνε η εβδομάδα, η μηχανορραφία του Ιουλιανού έμεινε ανενέργητη, γιατί κανένας Χριστιανός δεν αγόρασε από τα μιασμένα τρόφιμα. Κι’ αφού ο Ιουλιανός νικήθηκε ολοφάνερα, απέσυρε από την αγορά τα μιασμένα τρόφιμα καί επανέφερε τα συνηθισμένα.
Οι Χριστιανοί ύμνησαν καί δοξολόγησαν το Θεό καί το Μάρτυρά Του Θεόδωρο καί για χάρη του έκαναν λαμπρή γιορτή.
Έτσι καθιερώθηκε από τότε καί το Σάββατο της πρώτης Εβδομάδος των Νηστειών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να γιορτάζεται στην Εκκλησία μας το θαύμα το δια κολλύβων του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος.
.
Από το βιβλίο: «Οι Άγιοι Μεγαλομάρτυρες Θεόδωρος ο Στρατηλάτης και Θεόδωρος ο Τήρων» του Αρχιμ. Γεωργίου Μαραγκού Ηγουμένου Ι.Μ. Αγίων Θεοδώρων Αροανίας Καλαβρύτων

ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΘΦΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ 
 ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΜΑΡΤΥΡΑ ΘΕΟΔΩΡΟΝ
(σελίδες 735 - 748 )

ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΤΗΡΩΝΟΣ 
H. DELEHAYE Les legendes grecques des saints militaires
(σελίδες 127 - 150 )

ΒΙΟΣ ΠΡΟ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ 
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΕΝΔΟΞΟΥ
 ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ
(σελίδες 183 - 201 )

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Θεόδωρος ο Τήρων

Вмч. Феодор. 

 Фреска церкви свт. Николая. 

Монастырь Ставроникита. Афон. 1546 год.

Феофан Критский и Симеон.

Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.

Τοιχογραφία  (Fresco) τού έτους 1546 μ.Χ.

 στο Παρεκκλήσιο τού Αγίου Νικολάου

 τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Αγίου Όρους

έργο τών αγιογράφων Θεοφάνους τού Κρητός καί τού Συμεών

Τήρων, ὁ δηλῶν ἀρτίλεκτον ὁπλίτην, Θεῷ πρόσεισιν, ἀρτίκαυστος ὁπλίτης. Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ πυρὶ Τήρωνα πυρὶ φλεγέθουσιν.

Βιογραφία Ο Αγιος Θεόδωρος ο Τήρων καταγόταν από το χωριό Αμάσεια στη Μαύρη Θάλασσα, που ονομαζόταν Χουμιαλά, και έζησε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.), Γαλερίου (305 - 311 μ.Χ.) και Μαξιμίνου (305 - 312 μ.Χ.). Ονομάζεται Τήρων, διότι κατετάγη στο στράτευμα των Τηρώνων, δηλαδή των νεοσυλλέκτων, διοικούμενο υπό του πραιπόσιτου Βρίγκα. Вмч. Феодор.  . Фреска. Афон (Дионисиат). 1547 г. Тзортзи (Зорзис) Фука Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.    στην Ιερά Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους έργο τού αγιογράφου Τζώρτζη (Ζώρζη) Φούκα Святой Великомученик Феодор Тирон.  Фреска церкви Святой Марины в Пирге, Кипр. Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.  Τοιχογραφία  στον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνας στο Πυργί τής Κύπρου. Вмч. Феодор. Фреска. Греция. 1152 г. Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1152 μ.Χ. στην Ελλάδα Святой Великомученик Феодор Тирон.  Фреска церкви Св. Пантелеимона  в Нерези близ Скопье, 1164 год. Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.  Τοιχογραφία τού  έτους 1164 μ.Χ. στον Ιερό Ναό τού Αγίου Παντελεήμονα  στο Νέρεζι κοντά στα Σκόπια. Святой Великомученик Феодор Тирон.  Фреска  Конец XI века. монастыря Бачково, Болгария. Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.  Τοιχογραφία τού  11ου αιώνα μ.Χ. στην Ιερά Μονή Μπάτσκοβο, Βουλγαρία  αρχικά Μοναστήρι Πετριτσόνι ή Μοναστήρι Θεομήτορος Πετριτσονίτισας, είναι σημαντικό μνημείο Χριστιανικής αρχιτεκτονικής και ένα από τα μεγαλύτερα και αρχαιότερα Ορθόδοξα μοναστήρια στην Ευρώπη Святой Великомученик Феодор Тирон.  Фреска  Около 1320 года. монастыря Грачаница, Косово, Сербия. Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.  Τοιχογραφία τού  έτους  περίπου 1164 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Γρατσάνιτσα. Κοσσυφοπέδιο. Σερβία   Святой Великомученик Феодор Тирон.  Фреска церкви Святого Андрея на Треске (Андрияш), . 1388 - 1389 годы. Иконописец митрополит Йован Зограф. Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.  Τοιχογραφία (Fresco)  μεταξύ τών ετών 1388-1389 μ.Χ. στον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέα στο Treske (Andriyash).  έργο τού αγιογράφου Μητροπολίτη Jovan Zograf. Святой Великомученик Феодор Тирон.  Фреска XIV век. церкви Св. Николая Больничного в Охриде Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.  Τοιχογραφία τού  14ου αιώνα μ.Χ. στον Ιερό Ναό  του Αγίου Νικολάου στην Οχρίδα. Σκόπια  Св. Феодор Тирон.   Фреска  XIV в церкви Успения Богородицы  в Протате. Афон. Начало  Мануил Панселин. Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.  Τοιχογραφία (Fresco) τού 14 αιώνα μ.Χ.  στον Ιερό Ναό τής Κοιμήσεως της Θεοτόκου  στό Πρωτάτο. Καρυές Άγιο Όρος έργο τού αγιογράφου Μανουήλ Πανσέληνου  Святой Великомученик Феодор Тирон.  Фреска Лесновского монастыря . XIV век. Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.  Τοιχογραφία (Fresco) τού 14 αιώνα μ.Χ. στην Ιερά Μονή Λεσνόβσκι . Σκόπια Св. Феодор Тирон.  Фреска. Около 1350 года. Церковь Христа Пантократора. Дечани. Сербия (Косово).  Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτουςπερίπου 1350 μ.Χ.  στην Εκκλησία του Χριστού Παντοκράτορα.  τής Ιερας Μονής Βισόκι Ντέτσανι. Κοσσυφοπέδιο. Σερβία. Св. Феодор Тирон. Фрески  Церковь Богородицы Перивлепты в Охриде,  иконописцев Михаила и Евтихия.  Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.  Τοιχογραφία (Fresco)  στoν Ιερό Ναό τής Παναγίας  Περιβλέπτου   στην Οχρίδα. Σκόπια από τους αγιογράφους Μιχαήλ και Ευτυχή  Святой Великомученик Феодор Тирон.  Византийская икона.  Монастырь Св. Иоанна Богослова на острове Патмос, Греция. Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων. Εικόνα βυζαντινή στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Ευαγγελιστού. Πάτμος  Διαβλήθηκε στον πραιπόσιτο ως Χριστιανός και εκλήθηκε σε εξέταση. Εκεί ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό χωρίς δισταγμό. Ο διοικητής Βρίγκας δεν θέλησε να προχωρήσει στην σύλληψη και τιμωρία του Αγίου Θεοδώρου, αλλά τον άφησε να σκεφτεί και να του απαντήσει λίγο αργότερα. Πίστευε ότι ο Θεόδωρος θα άλλαζε και θα θυσίαζε στα είδωλα. Ο Μεγαλομάρτυς όχι μόνο παρέμεινε αδιάσειστος στην πίστη του, αλλά έκαψε και το ναό της μητέρας των θεών Ρέας μετά του ειδώλου αυτής.  Αμέσως τότε συνελήφθη και ρίχτηκε από τους ειδωλολάτρες σε πυρακτωμένη κάμινο, όπου και ετελειώθηκε μαρτυρικά. Мучение св. Феодора.  Фреска. 1547 г.  Афон (Дионисиат).  Тзортзи (Зорзис) Фука. Μαρτύριο Άγίου Θεοδώρου τού Τήρωνος.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.    στην Ιερά Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους έργο τού αγιογράφου Τζώρτζη (Ζώρζη) Φουκά Мучение св. .Миниатюра Минология Василия II.  Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим. Άθληση Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τού Τήρωνος  .  Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη. Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ Περισσότερες πληροφορίες γιά τά λείψανα του Αγίου μπορειτε νά διαβάσετε στο βιβλίο: ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΒΕΝΕΤΙΑ του Επισκόπου Φαναρίου κ. Αγαθαγγέλου σ.σ. 184 - 190 ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ 187 ΓΡΑΦΕΙ: " Καί τό Μπριντιζι διαφυλάσσει στον καθεδρικό του ναό, πού εἶναι ἀφιερωμένος στήν Θεοτόκο καί στον Ἅγιο Θεόδωρο, τά λείψανα αὐτοῦ τοῦ Ἁγιου Στρατηλάτου, κλεισμένα σέ μία μεγάλη ἀσημένια λειψανοθήκη"  ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ Τα λείψανα του Αγίου Θεοδώρου πάρθηκαν από τη Μεσημβρία στις ακτές του Εύξεινου Πόντου, το 1257, από τους Βενετούς, και, μετά από μια πρώτη έκθεσή τους σε μια ενετική εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, μεταφέρθηκαν τελικά στη Βενετία το 1267 και εκεί τοποθετήθηκαν στην εκκλησία του Σαν Σαλβαδόρ στην Βενετία και τελικά, μεταφέρθηκαν στον Καθεδρικό ναό του Μπρίντιζι. Για όσο καιρό η Βενετία ήταν μέρος του Βυζαντινού κόσμου, ο προστάτης άγιος της Βενετίας ήταν ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων ή Θεόδωρος Αμασείας μαζί με τον Αγιο Μάρκο. Από κάποιους ερευνητές, θεολόγους, φιλολόγους και ιστορικούς, θεωρείται ότι ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων των Ευχαΐτων, συμπίπτει στο ίδιο πρόσωπο με τον Άγιο Θεόδωρο τον Στρατηλάτη της Ευχάνειας, διότι εκλαμβάνουν τους βίους ως δύο εκδόσεις του βίου του ενός αγίου Θεοδώρου. Επιπλέον οι ερευνητές στέκονται και στο γεγονός της αναφοράς μόνο ενός αγίου Θεοδώρου στην κοιλάδα του Ίριδα μέχρι και τα μέσα του 9ου αιώνα, οπότε καθιερώθηκε και η επονομασία τους. Την εποχή αυτή είχε παρακμάσει σημαντικά το προσκύνημα των Ευχαΐτων και είχε αρχίσει αντίθετα να ακμάζει η Ευχάνεια. Αυτό βέβαια δεν είναι όμως και η επικρατούσα άποψη. Η Εκκλησία μας τιμά δυο διαφορετικά πρόσωπα, που ήταν σύγχρονοι μεταξύ τους, γεννήθηκαν σε πλησιόχωρους οικισμούς και μαρτύρησαν επίσης, παράλληλα στην Αμάσεια. Ο ένας ήταν νεοσύλλεκτος, υπηρετούσε στην κοόρτη των Τηρώνων, και ο άλλος ήτανε υψηλόβαθμος αξιωματικός. Η γνώση αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στους συναξαριστές - βιογράφους των δυο προσωπικοτήτων που ήταν αφενός ο Γρηγόριος Νύσσης για τον Θεόδωρο τον Τήρωνα και ο Αύγαρος (Ουάρος), προσωπικός γραμματέας του Θεοδώρου του Στρατηλάτη. Το σπάνιο κειμήλιο της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους (18ος αιώνας). Φέρει τεμάχιο Τιμίου Ξύλου και λείψανα έξι Αγίων. Στην Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού και του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας αποθησαυρίζεται ένα σπάνιο κειμήλιο του 18ου αιώνα από την Ιερά Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους. Το κειμήλιο είναι από χρυσεπάργυρο ξύλο (δύο πινακίδες) και πιστεύεται ότι ίσως κατασκευάστηκε αρχικά για στάχωση ευαγγελίου.Τα εξώφυλλα  φέρουν χρυσεπάργυρη διακόσμηση με πολύτιμες και ημιπολύτιμες πέτρες (τέσσερα μεγάλα ζαφείρια, σμαράγδια, γρανάτες, ρουμπίνια, τοπάζι και μαργαριτάρια). Ελληνική κτητορική επιγραφή αναφέρεται στον Μακάριο, ηγούμενο της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους, με ημερομηνία 177… (ίσως 1770). Τα εσώφυλλα φέρουν στη δεξιά πλευρά τεμάχιο Τιμίου Ξύλου περιτριγυρισμένο από πολύτιμες πέτρες, ενώ δεξιά και αριστερά του επιζωγραφισμένοι ο Μέγας Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη, ενώ ψηλότερα υπερίπτανται δύο άγγελοι. Λείψανα των Αγίων Μαρτύρων Τρύφωνος, Γεωργίου, Θεοδώρου Τήρωνος, Ελευθερίου, Χαραλάμπους και Παρασκευής. Στην αριστερή πλευρά ιερά λείψανα των αγίων μαρτύρων Τρύφωνος, Γεωργίου, Θεοδώρου Τήρωνος, Ελευθερίου, Χαραλάμπους και Παρασκευής (από τα αριστερά προς τα δεξιά). Τα ιερά λείψανα τοποθετήθηκαν σε μαλλί προβάτου. Οι άγιοι εικονίζονται επίσης στο πάνω μέρος της λειψανοθήκης (επιζωγραφισμένοι), ενώ ψηλότερα βρίσκουμε ελληνικές επιγραφές με τα ονόματά τους. Το σπάνιο αυτό κειμήλιο βρίσκεται σήμερα σε νέα ασημένια λειψανοθήκη, ενώ οι δύο πινακίδες αποχωρίστηκαν και στη μέση ενσωματώθηκε ασημένια πλάκα με ιερό λείψανο του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Ήταν άραγε το κειμήλιο αυτό δώρο της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου σε ευσεβείς και φιλόχριστους ηγεμόνες και βογιάρους της Μολδαβίας και Βλαχίας επειδή ανέλαβαν δυσβάσταχτα φορολογικά βάρη της μονής κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ή ίσως επειδή χρηματοδότησαν σημαντικές οικοδομικές εργασίες της μονής την ίδια περίοδο; Η ιστορία του είναι ακόμη άγνωστη.Πηγές: BISERICA SFINTEI CRUCI SI A SFANTULUI VASILE CEL MARE  biserica-sfantulvasile.ro   – leipsanothiki.blogspot.be Calea Victoriei 198, sector 1, Bucuresti ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.  Αποτμήματα  Ιερών  Λειψάνων  του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Στρατηλάτου και του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος (επάνω αριστερά). Η χείρ του Αγ. Θεοδώρου Στρατηλάτου καί η χείρ του Αγ. Θεοδώρου Τήρωνος στήν Ιερά  Μονή Μεγάλου Σπηλαίου  Καλάβρυτα Απότμημα λειψανου Αγίου Θοδώρου Τήρωνος  στον Ιερό Ναό Αγίου Ευσταθίου Νέας Ιωνίας Αποτμήματα λειψάνων  Αγίου Ανδρέου Πρωτοκλήτου , Αγίου Φιλοξένου, Αγίου Γεωργίου, Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος, στην Ιερά Μονή Ομπλού Πατρών Λείψανα των Αγίων Μαρτύρων Τρύφωνος, Γεωργίου, Θεοδώρου Τήρωνος, Ελευθερίου, Χαραλάμπους και Παρασκευής. Απότμημα λειψάνου τού Αγίου Θεοδώρου Τήρωνος στο Κέντρο Αγιολογικών Μελετών "Όσιος Συμεών ο Μεταφραστής". Γεωργιανή εικόνα με ενσωματωμένα λείψανα που φέρουν ελληνικές επιγραφές βυζαντινού τύπου σε χρυσεπάργυρα ελάσματα.  Η εικόνα φέρει τα ακόλουθα λείψανα:    Τμήμα της κάρας του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου Μέρος της κάρας (οστά προσώπου κυρίως) του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος Μικρό τμήμα της κάρας του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου     Οστά των: Αγίου Νικολάου, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αποστόλου Θωμά, Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου, Αγίου Σαμψών, Αγίου Βενέδικτου, Αγίου Θεοκτίστου και Αγίου Αιμιλιανού. Αργότερα φαίνεται ότι κατασκευάστηκε νέα λειψανοθήκη για τα άγια λείψανα και στις 14 Οκτωβρίου του 2013, η λειψανοθήκη με τα άγια λείψανα επέστρεψε στην Ιερά Μονή Γκελάτι.  Η Ιερά Μονή Γκελάτι είναι ένα μεγάλο μοναστηριακό συγκρότημα κοντά στο Κουτάισι, Imereti, στη δυτική Γεωργία. Η Μονή Γκελάτι έχει τρεις εκκλησίες. Την εκκλησία της Θεοτόκου που ιδρύθηκε από τον βασιλιά της Γεωργίας Δαυίδ IV το 1106, και τις εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Νικολάου (του 13ου αιώνα). Η Ιερά Μονή Γκελάτι ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα ένα από τα κύρια πνευματικά και πολιτιστικά κέντρα της Γεωργίας. Είχε Πνευματική Ακαδημία που απασχολούσε μερικούς από τους πιο φημισμένους γεωργιανούς λογίους, φιλοσόφους και θεολόγους, πολλοί από τους οποίους είχαν ήδη δραστηριοποιηθεί και διαπρέψει σε διάφορα ορθόδοξα μοναστήρια ή άλλα κέντρα στο εξωτερικό, ανάμεσα στα οποία ήταν και το Πανδιδακτήριο της Μαγναύρας στην Κωνσταντινούπολη.  Μεταξύ των φημισμένων λογίων της Ακαδημίας Γκελάτι ήταν και ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Ioane Petritsi και ο μοναχός και σπουδαίος εκκλησιαστικός συγγραφέας Arsen Ikaltoeli. Λόγω της σημασίας του ερευνητικού έργου που πραγματοποιούνταν στην Πνευματική Ακαδημία Γκελάτι, οι συγκαιρινοί της την ονόμαζαν «Η Νέα Ελλάς» και «Ο δεύτερος Άθωνας».   Moaştele Sfântului Mare Mucenic Teodor Tiron  de la Biserica Sfântul Nicolae  a Manastirii Popauti din Botosani Λείψανα Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τού Τήρωνος στον Ναό Αγίου Νικολάου στην Ιερά Μονή Popauti  στο Botosani στην Ρουμανία Частица св. мощей великомученика Феодора Стратилата и св. муч. Феодора Тирона  в Серапионовой палатке Свято-Троицкой Сергиевой Лавры Αποτμήματα Ιερών Λειψάνων τού Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Στρατηλάτου και τού Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Τήρωνος  στην Ιερά Μονής τής Αγίας Τριάδας Εκκλησία του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ στην Ρωσία, περιφέρεια τής Μόσχας, Σεργκιέφ Ποσάντ Святыня храма великомученика Пантелеимона. Мощи святых: Прокопия, Димитрия Солунского, Леонтия, Петра, Гермогена, Неофита, Феодора Стратилата, Конона, Пантелеимона, Лонгина Сотника, царевича Димитрия, Кирика, Иакова, Георгия, Меркурия, Иакова Персянина, Никиты, Макария, Феодора Тирона, Арефы, Евстрафия, Мардария, Ореста и других Βρυξέλλες: Βέλγιο. Ενορία του Αγίου Παντελεήμονα, ή "η εκκλησία ορφανοτροφείο". Ιερά Λείψανα των αγίων: Προκοπίου, Δημήτριος, Leonty, ο Πέτρος, ο Ερμογένης, Νεοφώτιστος, Θεόδωρος Στρατηλάτης, Κόνωνα, Παντελεήμονος, του Αγίου Λογγίνου, Τσάρεβιτς Δημήτρη, Kirik, James, ο Γιώργος, ο Ερμής, Ιάκωβος ο Πέρσης, Νικήτα, Μακάριο, ο Θεόδωρος ο Τήρων, Aref Evstrafiya , Mardary, Ορέστης και άλλα Частица мощей св. муч. Феодора Тирона  хранится в Обыденском храме в Απότμημα λειψάνου τού Αγίου Θεοδώρου τού Τήρωνα στον Ναό τού Προφήτη Ηλία στην περιοχή Obydenskiy στην Μόσχα.  Ρωσία Свято-Рождество-Богородичный женский монастырь Ковчег с частицами мощей святых угодников Божиих Апостол Андрей Первозванный; великомученик и целитель Пантелеимон; священномученик Харлампий; бессребреники и чудотворцы Косма и Дамиан; мученик Феодор Тирон; преподобный Евфимий; священномученик Игнатий Богоносец, епископ Антиохийский; преподобный Акакий Афонский. Ιερά Μονή Γενεσίου τής Θεοτόκου  περιοχή Οδησσού, συνοικία Bolgradsky, χωριό Αλεξανδροβάνκα,  Ουκρανία, Λειψανοθήκη με αποτμήματα των λειψάνων των αγίων : Απόστολου Ανδρέα Πρωτόκλητου, Παντελεήμονος Ιαματικού, Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, Μεγαλομάρτυρος Θεόδωρου Τήρωνος. Ευθυμίου Μεγάλου, Ιερομάρτυρος Ιγνάτιου Θεοφόρου, Επίσκοπου της Αντιόχειας, Ακάκιου Καυσοκαλυβίτου великомученик Феодор Тирон Απότμημα λειψάνου τού Αγίου Θεοδώρου τού Τήρωνα  Moaştele Sfântului Mare Mucenic Teodor Tiron de la Mănăstirea Bisericani, judeţul Neamţ, Λείψανα Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τού Τήρωνος  στην Ιερά Μονή Bisericani  που ευρίσκεται στο χωριό Bisericani , κοινή Alexandru cel Bun , Neamt νομού , στην Ρουμανία  Moaştele Sfântului Teodor Tiron  Λείψανα Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τού Τήρωνος στην Ρουμανία Moaştele Sfântului Mare Mucenic Teodor Tiron de la  biserica Parohiei "Sf. Grigorie Teologul" în Schiedam/Rotterdam din Olanda  Λείψανα Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τού Τήρωνος   στον Ιερό Ναό τής Ενορίας Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου  στο Ροττερνταμ Ολλανδίας Ιερά λείψανα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος Απότμημα λειψάνου τού Αγίου Θεοδώρου τού Τήρωνα  στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Νικήσιανης Δήμου Καβάλας Η Σύναξη του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου του Τήρωνος ετελείτο στο αγιότατο Μαρτύριό του, το οποίο βρισκόταν στην περιοχή του Φωρακίου ή Σφωρακίου, το Σάββατο της Α' εβδομάδος των Νηστειών, δηλαδή την ημέρα που ο Άγιος έκανε το θαύμα των κολλύβων σώζοντας τον ορθόδοξο λαό από τα μιασμένα ειδωλόθυτα, τα οποία επρόκειτο από άγνοια να φάει. Στην Αγιογραφία, ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων εμφανίζεται σε τεσσάρων ειδών μορφές. Είτε μόνος με στρατιωτική στολή, είτε αντιμετωπίζοντας ένα φίδι-δράκο και μαζί με τον Άγιο Θεόδωρο τον Στρατηλάτη όρθιοι ή πάνω σε άλογα. Πάντα φέρει στρατιωτική στολή. Минея - Февраль (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии. Μηναῖο - Φεβρουάριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος β’. Μεγάλα τά τῆς πίστεως κατορθώματα! ἐν τῇ πηγῇ τῆς φλογός, ὡς ἐπί ὕδατος ἀναπαύσεως, ὁ ἅγιος Μάρτυς Θεόδωρος ἠγάλλετο· πυρί γάρ ὁλοκαυτωθείς, ὡς ἄρτος ἡδύς, τῇ Τριάδι προσήνεκται. Ταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις, Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν.  Κοντάκιον Ἦχος πλ. δ’. Αὐτόμελον. Πίστιν Χριστοῦ ὡσεί θώρακα, ἔνδον λαβών ἐν καρδίᾳ σου, τάς ἐναντίας δυνάμεις κατεπάτησας πολύαθλε, καί στέφει οὐρανίῳ ἐστέφθης, αἰωνίως ὡς ἀήττητος.

Ο Όσιος Λαυρέντιος 

κτήτορας της Ιεράς Μονής Φανερωμένης στη Σαλαμίνα

Οὐράνιον δόμον νῦν ἔχεις πάτερ. Καταλιπὼν γηΐνων καὶ φθαρτῶν μάκαρ. Ἀεὶ τοίνυν πρέσβευε ὑπὲρ τῶν σῶν δούλων. Ἀτρώτοις μεῖναι, ἐκ τῶν παγίδων τοῦ πειρασμοῦ.

Βιογραφία Ο Όσιος πατήρ ημών Λαυρέντιος γεννήθηκε στα Μέγαρα της Αττικής, κατά το πρώτον ήμισυ του 17ου μ.Χ. αιώνα, από γονείς απλοϊκούς τον Δημήτριο και την Κυριακή, ευλαβείς στην ορθόδοξη πίστη και αφοσιωμένους στην Εκκλησία. Το κοσμικό του όνομα ήταν Λάμπρος Κανέλλος. Όταν ενηλικιώθηκε παντρεύτηκε τη Βασίλω και απέκτησε δύο γιους τον Ιωάννη και τον Δημήτριο. Με την οικογένειά του ζούσαν ευσεβή και απλοϊκή ζωή, μέσα στα πολύ δύσκολα εκείνα χρόνια της τουρκοκρατίας. Το επάγγελμά του ήταν αγρότης, γνώριζε όμως και την τέχνη του οικοδόμου. Η ζωή του ήταν απολύτως ενάρετη, με εγκάρδια ορθόδοξη παραδοσιακή ευσέβεια και προσευχή, χαρίσματα τα οποία τον έκαναν φίλο του Θεού και των Αγίων Του. Για τον λόγο αυτό, όταν κάποτε βρισκόταν με άλλους συμπολίτες του σε αγροτική περιοχή για καλλιέργεια των χωραφιών, κάποια νύχτα εμφανίσθηκε σ’ αυτόν σε όραμα η Υπεραγία Θεοτόκος, η οποία τον καλούσε να μεταβεί σε τόπο που του υπέδειξε, για να οικοδομήσει την Εκκλησία της. Ο τόπος αυτός βρισκόταν στο βόρειο μέρος της Σαλαμίνας, απέναντι από την παραλία της Μεγαρίδος με την ονομασία Μεγάλο Πεύκο (σημερινή Νέα Πέραμος). Ο γέροντας δεν αποφάσιζε να εκτελέσει την εντολή αυτή, γι’ αυτό την επομένη νύχτα εμφανίσθηκε και πάλι η Παναγία, προτρέποντας αυτόν με τρόπο εντονότερο. Επειδή όμως έμενε στις αμφιβολίες του, βλέπει για τρίτη φορά την Παναγία προστάζοντάς τον, λέγοντας: «Τάχιστα πορεύου, ἄνθρωπε, εἰς τὴν νῆσον, εἰς τὴν ὁποίαν σοῦ εἶπον, νὰ ἐκτελέσῃς τὸ παρ᾿ ἐμοῦ προσταττόμενον». Τότε ο ταπεινός γέροντας επέστρεφε έντρομος στην πόλη του τα Μέγαρα, και διηγήθηκε το όραμα σε γνωστούς και φίλους, από τους οποίους άλλοι πίστευαν σ’ αυτά και άλλοι αμφέβαλαν, αυτός δε παρέμενε στο σπίτι του αναποφάσιστος. Κάποια νύχτα εμφανίσθηκε και πάλι σ’ αυτόν η Υπεραγία Θεοτόκος, απειλούσα αυτόν, να πάει στην Σαλαμίνα και να εκτελέσει την εντολή της. Τότε έλαβε την μεγάλη απόφαση και ήρθε στην παραλία για να περάσει απέναντι. Ήταν όμως τόσο μεγάλη η θαλασσοταραχή και πλοιάριο πουθενά δεν υπήρχε, ώστε να φαίνεται ότι ήταν ακατόρθωτο να περάσει απέναντι στην Σαλαμίνα. Ενώ δε καθόταν συλλογισμένος και απελπισμένος, ακούει υπερκόσμια φωνή να του λέει: «Ρίξε την κάπα σου στην θάλασσα και αφού καθίσεις επάνω σ’ αυτήν, θα σε οδηγήσει χωρίς κίνδυνο στο νησί. Με απόλυτη εμπιστοσύνη στην θεία προσταγή και αποβάλλοντας κάθε φόβο και ενδοιασμό, διέσχισε τη θάλασσα επάνω στην κάπα του και έφθασε σώος και αβλαβής στην νήσο Σαλαμίνα. Ευθύς πήγε στον τόπο όπου του είχε υποδείξει η Θεοτόκος, και όπου σκάβοντας στα ερείπια παλαιοτέρας Ι. Μονής με πολλούς κόπους, βρήκε την θαυματουργό εικόνα της Θεομήτορος, μαυρισμένη μεν από την υγρασία, πραγματικό όμως θησαυρό για την νήσο της Σαλαμίνος και για όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η Εικόνα αυτή της Υπεραγίας Θεοτόκου, ονομάσθηκε Φανερωμένη, διότι ακριβώς φανερώθηκε στον Όσιο. Το ίδιο όνομα έλαβε και η Ιερά Μονή την οποία στην συνέχεια ανοικοδόμησε, το 1682 μ.Χ., με πολλούς κόπους ο Όσιος, ο οποίος γενόμενος Μοναχός έλαβε το μοναχικό όνομα Λαυρέντιος. Σ’ αυτήν την Ι. Μονή χρημάτισε Ηγούμενος, συγκεντρώνοντας Ιερομονάχους και Μοναχούς, διδάσκοντας και δίνοντας το παράδειγμα της κατά Θεόν οσίας βιοτής και κατέστησε την Ι. Μονή περιώνυμη και σεβάσμια στην εποχή του. Αρχικά έκτισε το μικρό Εκκλησάκι, το οποίο σήμερα τιμάται επ’ ονόματι του αγίου Νικολάου και αργότερα το μεγάλο Καθολικό, ο οποίο όμως δεν πρόφθασε να δη αγιογραφημένο με τις εξαίρετες τοιχογραφίες, τις οποίες θαυμάζουμε και σήμερα. Αυτόν τον απλοϊκό άνθρωπο, τον όσιο Λαυρέντιο ο Θεός τον προίκισε με θαυμαστά πνευματικά χαρίσματα, μεταξύ των οποίων ήταν το χάρισμα της θαυματουργίας, διότι ο όσιος επιτελούσε θαύματα ενώ ακόμη ευρισκόταν στη ζωή. Ένα τέτοιο θαύμα είναι αυτό της θεραπείας της συζύγου Οθωμανού αξιωματούχου, την οποία οι γιατροί δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν. Η φήμη του Αγίου Λαυρεντίου, ότι θεραπεύει αρρώστους με την προσευχή του, έφθασε στα αυτιά της, και παρά τις έντονες αντιρρήσεις του συζύγου της, εκλήθη στο σπίτι τους στην Αθήνα, όπου με προσευχή και την σημείωση του σημείου του Σταυρού στο σώμα της, την έσωσε από βέβαιο θάνατο. Το θαύμα αυτό είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνο τον βαθύτατο σεβασμό και τις ευχαριστίες του συζύγου της, αλλά και την απόδοση στην Ι. Μονή κτήματος με ελιές, ευρισκομένου στην απέναντι περιοχή της Μεγαρίδος, η οποία μέχρι σήμερα αποκαλείται Βλυχάδα, το οποίο ανήκε παλαιότερα στην (ερειπωμένη) Ι. Μονή και το οποίο ο Οθωμανός παράνομα κατακρατούσε. Στην άσκηση και προσευχή έζησε ο όσιος αρκετά χρόνια, κοιμήθηκε δε εν Κυρίω την 9η Μαρτίου του 1707 μ.Χ. (κατά άλλους στις 6 Μαρτίου 1707 μ.Χ.), ημέρα της μνήμης των αγίων Σαράντα Μαρτύρων, όπως φαίνεται από ανορθόγραφη σημείωση σε χειρόγραφο, σωζόμενο στην Ι. Μονή από τα χρόνια εκείνα. Τον διαδέχτηκε στην Ηγουμενία ο υιός τους Ιωάννης, ο οποίος είχε γίνει Μοναχός, με το Μοναχικό όνομα Ιωακείμ. Η μετάθεση της μνήμης του στην 7η Μαρτίου φαίνεται ότι έγινε από τους Μοναχούς της Ι. Μονής του, για να μη συμπίπτει με τη μεγάλη εορτή των αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων. Η τιμία κάρα του, που φέρει αργυρό περίβλημα, απόκειται σε προσκύνηση στο ναΰδριο τοθ Αγίου Νικολάου. Τέλος να σημειώσουμε ότι μοναχή έγινε και η σύζυγός του Οσίου Λαυρεντίου, η οποία μετονομάσθηκε σε Βασσιανή. Ιερά Λείψανα:  Η Κάρα, η σιαγόνα και τμήματα των χειρών του Αγίου βρίσκονται στην Ιερά Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνος.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τῶν Μεγάρων τὸν γόνον, Ἀσκητῶν τὸν ὁμότροπον, καὶ φρουρὸν Μονῆς Σαλαμῖνος, θεοφόρον Λαυρέντιον, τιμήσωμεν προφρόνως ἀδελφοί, ὡς μέτοχον τῆς δόξης τοῦ Χρίστου, ἶνα τούτου ταὶς πρεσβείαις πάσης ὀργῆς, ρυώμεθα κραυγάζοντες, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγούντι διὰ σοῦ, ἠμιν Πάτερ τὰ πρόσφορα. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος α΄. Τῶν Μεγάρων τὸν γόνον, ἀσκητῶν ἐγκαλλώπισμα, τὸν φρουρὸν μονῆς Σαλαμῖνος, θεοφόρον Λαυρέντιον, τιμήσωμεν προφρόνως ἀδελφοί, ἐν ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ὅτι τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς ἀρετῆς, καὶ πίστεως τετέλεκε. Πρέσβευε οὖν ὑπὲρ ἡμῶν, Λαυρέντιε παμμακάριστε καὶ τὴν σὴν μονήν τε καὶ πόλιν σαῖς εὐχαῖς διαφύλαττε.  Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον. Τῶν Ὁσίων καύχημα πόλεως παμμάκαρ, τὸν Χριστὸν ἐπόθησας θεόφρον πάτερ, διὰ τοῦτό σε ὁ πλάστης, στεφάνῳ δόξης κεκόσμηκε. Ἕτερον Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον. Ἐκ Μεγάρων Ὅσιε, οἷάπερ φοῖνιξ βλαστήσας, μυστικῶς ἐξήνθησας, ἐν Σαλαμῖνι τῇ νήσῳ· ἔνθα δή, Μονὴν ἐγείρας τῇ Θεοτόκῳ, σκήνωμα, τοῦ Παρακλήτου λαμπρὸν ἐδείχθης, τῇ ὁσίᾳ σου ἀσκήσει, Χριστοῦ θεράπον, Πάτερ Λαυρέντιε. Κάθισμα Ἦχος α΄. Τὸν τάφον σου Σωτήρ. Μετὰ τὴν α΄ στιχ. Παμμάκαρ ἀληθῶς, ἀνεδείχθης θεόφρων, ἀκλόνητος φωστήρ, διαλάμπων τοῖς πᾶσι, κατεπλούτησας, πάντας τοὺς ἐν ἀσκήσει, χαίρων ἤσκησας, καὶ κατεφρόνησας πάντα, τοῦ βίου τὰ γήϊνα. Ἕτερον Κάθισμα Ἦχος πλ. δ´. Τὴν σοφίαν καὶ λόγον. Μετὰ τὴν Β´ Στίχ. Μετανάστης ἐγένου πάτερ σαφῶς, καὶ πατρίδα καὶ πλοῦτον καταλιπών, μονὴν ἐνῳκοδόμησας, ἐν αὐτῇ ἑξασκήσας, καλῶς τὸν βίον μάκαρ, ἐξετέλεσας ἔνδοξε, ὅθεν νῦν ἀγάλλῃ, μετὰ πάντων Ὁσίων, ἐν σκηναῖς δικαίων τε, θεοφόρε Λαυρέντιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ τὴν ἁγίαν μνήμην σου. Ἕτερον Κάθισμα Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Μετὰ τὸν πολυέλεον Τὸν προστάτην τὸν μέγαν ἀνευφημήσωμεν, τῶν Ὁσίων τὸ σκεῦος τὸ καθαρώτατον, τὸν θερμὸν ἀντιλήπτορα, καὶ τῶν πιστῶν καλλονήν, ἁπάντων τε τῶν δικαίων, τῶν προστρεχόντων ἐν πίστει, ἐν πανσέπτῳ τεμένει αὐτοῦ. Ἕτερον Κάθισμα Ἦχος πλ. δ΄. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον. Τὸν σταυρὸν τοῦ Κυρίου ἄρας σοφέ, καὶ αὐτῷ μέχρι τέλους ἀκολουθῶν, τὸν νοῦν οὐχ ὑπέστρεψας ἐν τῷ κόσμῳ θεόσοφε, ἐγκρατείᾳ καὶ πόνοις, τὰ πάθη ἐνέκρωσας, καὶ ναὸν ἡτοίμασας, σαυτὸν τῷ Κυρίῳ σου· ὅθεν χαρισμάτων ἀμοιβὴν ἐκομίσω, ἰᾶσθαι νοσήματα, καὶ διώκειν τὰ πνεύματα, θεοφόρε Λαυρέντιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ τὴν ἁγίαν μνήμην σου. Ὁ Οἶκος Τοῦ βίου τὰ πρόσκαιρα καταλιπών, καὶ ποθήσας παμμακάριστε Ὅσιε τὰ ἄφθαρτα, τὰ διηνεκῶς διαμένοντα, καὶ καλῶς ἑξασκήσας ἐν τῇ Μονῇ σου, ἀδιαλείπτως προσευχόμενος τῷ Κυρίῳ ὑπήνεγκας γενναίως τοὺς πειρασμοὺς τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν καὶ ὡς οὐδὲν ἐλογίσω τούτοις πάτερ, ἀλλὰ κατεπάτησας τῇ δυνάμει τοῦ ἁγίου πνεύματος, διὰ τοῦτό σε ὁ πλάστης, στεφάνῳ δόξης κεκόσμηκε. Μεγαλυνάριον Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ μιμητής, καὶ τῶν Μεγαρεών, ἐγκαλλώπισμα ἱερόν· χαίροις Σαλαμῖνος, Μονῆς θεῖος δομήτωρ, καὶ φύλαξ καὶ προστάτης, Πάτερ Λαυρέντιε.