ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

Ανακομιδή του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Πρωτομάρτυρα Στεφάνου

Άγιος Στέφανος ο Πρωτομάρτυρας - Απεικόνιση του 6ου αιώνα μ.Χ.

Λόγων στεφάνοις, οἷα τιμίοις λίθοις, Στέφω Στέφανον, ὃν προέστεψαν λίθοι. Εἰκάδι λαΐνεος Στέφανον μόρος ἑβδόμῃ εἷλεν.

Βιογραφία Ο Άγιος Στέφανος ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους μεταξύ των επτά διακόνων, που εξέλεξαν οι πρώτοι χριστιανοί για να επιστατούν στις κοινές τράπεζες των αδελφών, ώστε να μη γίνονται λάθη και τους χειροτόνησαν οι Άγιοι Απόστολοι. Αν και κουραστική η ευθύνη του επιστάτη για τόσους αδερφούς παρ’ όλα αυτά ο Στέφανος έβρισκε καιρό και δύναμη για να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Και όπως αναφέρει η Αγία Γραφή: «Στέφανος πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ».(Πραξ. Αποστόλων, στ΄8-15, ζ΄1-60). Δηλαδή ο Στέφανος, που ήταν γεμάτος πίστη και χάρισμα ευγλωττίας δυνατό, έκανε μεταξύ του λαού μεγάλα θαύματα, που προκαλούσαν κατάπληξη και αποδείκνυαν την αλήθεια του χριστιανικού κηρύγματος. Άγιος Στέφανος, Nικόλαος, Iωάννης ο Θεολόγος - 16ος και 18ος αι. μ.Χ. - Πρωτάτο, Άγιον Όρος Ο Στέφανος είχε αφιερώσει τη ζωή του στο κήρυγμα του ευαγγελικού λόγου και στη φιλανθρωπική δράση. Για τη προσφορά και τις αρετές του τιμήθηκε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Με το χάρισμα αυτό θεράπευε ασθενείς και αποδείκνυε τη δύναμη του Χριστού. Με τη βαθιά θεολογική του κατάρτιση ανέτρεπε εύκολα τις κακοδοξίες των Ιουδαίων για το έργο του Χριστού, προκαλώντας την οργή και το φθόνο τους. Άγιοι Στέφανος και Παύλος ο Ξηροποταμινός - μέσα του 18 αι. μ.Χ., Nέα Σκήτη Άγιον Όρος Οι Ιουδαίοι, όμως, καθώς ήταν προκατειλημμένοι, εξαπέλυσαν συκοφάντες ανάμεσα στο λαό, που διέδιδαν ότι άκουσαν το Στέφανο να βλαστημεί το Μωϋσή και το Θεό. Με αφορμή, λοιπόν, αυτές τις συκοφαντίες, που οι ίδιοι είχαν ενσπείρει, άρπαξαν με μίσος το Στέφανο και τον οδήγησαν μπροστά στο Συνέδριο, τάχα για να απολογηθεί. Η απολογία του Στεφάνου υπήρξε πρότυπο τόλμης και θάρρους. Χωρίς να φοβηθεί καθόλου, εξαπέλυσε λόγια - κεραυνούς εναντίον των Ιουδαίων. Και από υπόδικος, ορθώθηκε θυελλώδης ελεγκτής και κατήγορος. Τότε ακράτητοι από το μίσος οι Ιουδαίοι, τον έσυραν έξω από την πόλη, όπου τον θανάτωσαν με λιθοβολισμό. Εκεί φάνηκε και η μεγάλη συγχωρητικότητα του Στεφάνου προς τους εχθρούς του με τη φράση του, «Κύριε, μὴ στήσης αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην». Κύριε μη λογαριάσεις σ’ αυτούς την αμαρτία αυτή.

Ανακομιδή του Ιερού Λειψάνου

Ἔχεις Σιὼν πάμπολλα θεῖα καὶ ξένα. Νεκρὸν Στεφάνους δὸς πόλει Κωνσταντίνου. Δευτερίῃ νέκυος Στεφάνου γένετ' Ἀνακομιδή.

Το γεγονός αυτό συνέβη στα χρόνια που οι μεγάλοι διωγμοί των πρώτων χριστιανών είχαν κοπάσει και αυτοκράτωρ ήταν ο Μέγας Κωνσταντίνος. Τότε, ο Άγιος Στέφανος φανερώθηκε τρεις φορές σε κάποιον ευσεβή γέροντα ιερέα, το Λουκιανό, και του αποκάλυψε τον τόπο, όπου ήταν κρυμμένο το λείψανο του. Αυτός αμέσως το ανέφερε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ιωάννη, που με τη σειρά του πήγε στον υποδεικνυόμενο τόπο και πράγματι βρήκε το Ιερό λείψανο του Αγίου Στεφάνου. Κατά την εύρεση έγινε μεγάλος σεισμός, και το λείψανο του Αγίου πλημμύρισε ευωδιά τους παρευρισκόμενους στον τόπο εκείνο. Λέγεται ότι από τον ουρανό ακούστηκαν αγγελικές φωνές, που έλεγαν «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Δηλαδή, δόξα ας είναι στο Θεό, στα ύψιστα μέρη του ουρανού και στην ταραγμένη από την αμαρτία γη ας βασιλεύσει η θεία ειρήνη, διότι ο Θεός φανέρωσε την ευαρέσκεια Του στους ανθρώπους, με την ενανθρώπιση του Υιού Του. Φανέρωναν, έτσι, οι άγγελοι περίτρανα ότι ο πρωτομάρτυρας Στέφανος μαρτύρησε για την αγάπη και τη δόξα του Θεού. Τμήμα της Αγίας Κάρας του Πρωτομάρτυρος Αγίου Στεφάνου που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ της Εύβοιας. Τμήμα Ιερού Λειψάνου εκ της δεξιάς χειρός του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου που φυλάσσεται στην ΙεράςΜονή Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Νικήσιανης Καβάλας Τμήμα Ιερού Λειψάνου εκ του δεξιού ποδός του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου. Φυλάσσεται στον Ιερό Ναό του Αγίου Στεφάνου της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας. Τίμιο λείψανο(Χείρα) του Αγίου Στεφάνου (Ρωσία). Στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ν. Μεσήμβριας Δήμου Χαλανδρίου Νομού Θεσσαλονίκης  φυλάσσεται τμήμα της Αγίας Κάρας του Αγίου πρωτομάρτυρα και Αρχιδιακόνου Στεφάνου. Επί Πουλχερίας, στις 27 Σεπτεμβρίου του 428 μ.Χ. μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη το δεξί χέρι του Πρωτομάρτυρα και τοποθετήθηκε, σύμφωνα με μαρτυρία ιστορικών, στον ιερό Ναό του αρχιδιακόνου Λαυρεντίου. Αργότερα, επί Αναστασίου Α (491-518) έγινε η ανακομιδή, Λειψάνου του Αγίου Στεφάνου στην Κωνσταντινούπολη. Σε ιερές Μονές του Αγίου Όρους υπάρχουν τα παρακάτω τμήματα από το ιερό Λείψανο του Πρωτομάρτυρα: • Τμήμα της Αγίας Κάρας του Πρωτομάρτυρος Αγίου Στεφάνου που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου. • Τμήμα της αγίας κάρας του, στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος. • Το δεξιό χέρι του στην Ιερά Μονή Κωνσταμονίτου. Το Καθολικό της ίδιας Μονής τιμάται στ’ όνομα του Αγίου Στεφάνου. • Τμήμα χεριού του Πρωτομάρτυρα στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα. • Στα ιερά κειμήλια της Μονής Κωνσταμονίτου συγκαταλέγεται και αρχαία Εικόνα του Πρωτομάρτυρα Στεφάνου. Σύμφωνα με την παράδοση την εικόνα αυτή τη φέρανε στο Μοναστήρι από τα Ιεροσόλυμα στα χρόνια του Αλεξίου Κομνηνού (1081- 1118). Πρόκειται για εικόνα με θαυμαστή ιστορία. Τον καιρό των Εικονομάχων τη ρίξανε στη φωτιά αλλά δεν κάηκε!... Από την εικόνα αυτή, ζήτησε πριν 150 περίπου χρόνια τη βοήθεια φύλαξης και πολλαπλασιασμού του ποιμνίου του ένας προσκυνητής του Αγίου Όρους που καταγόταν από την Ανδριανούπολη. Ο προσκυνητής αυτός που ονομαζόταν Ιωάννης Μαλλίνας υποσχέθηκε μπροστά στην εικόνα ότι, αν τον βοηθήσει στα αιτούμενα η χάρη του Αγίου, θα προσφέρει στο Μοναστήρι μέρος του κοπαδιού του. Το 1844 εκπληρώνοντας το τάμα του έστειλε επιστολή στο Μοναστήρι, Ιερά Μονή Κωνσταμονίτου, που αναφερόταν στην υπόσχεση του και ζητούσε από τους Μοναχούς να φροντίσουν να παραλάβουν 100 γίδες, δώρο του προς τον Άγιο Στέφανο! Μετά από την υπό των Ενετών κατάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως (1204) τα εν λόγω λείψανα του Πρωτομάρτυρα, σύμφωνα με το χρονικό του Δανδόλου μεταφέρθηκαν στη Βενετία και τοποθετήθηκαν στην εκεί ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου. Να σημειώσουμε τέλος ότι η μνήμη του Αγίου Στεφάνου τιμάτε από την Εκκλησία πολύ χρόνο πριν ευρεθούν τα λείψανά του. (Πηγή: Από το βιβλίο «Άγιος Στέφανος», Εκδόσεις «Σαΐτης»)

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Βασίλειον διάδημα, ἐστέφθη σὴ κορυφή, ἐξ ἄθλων ὧν ὑπέμεινας, ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, μαρτύρων Πρωτόαθλε, σὺ γὰρ τὴν Ἰουδαίων ἀπελέγξας μανίαν, εἶδές σου τὸν Σωτῆρα, τοῦ Πατρὸς δεξιόθεν. Αὐτόν οὖν ἐκδυσώπει ἀεί, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Κοντάκιον Ἦχος πλ. δ’. Πρῶτος ἐσπάρης ἐπὶ γῆς ὑπὸ τοῦ οὐρανίου Γεωργοῦ πανεύφημε, πρῶτος τὸ αἷμα ἐπὶ γῆς διὰ Χριστὸν ἐξέχεας μακάριε, πρῶτος ὑπ᾽ αὐτοῦ τὸν τῆς νίκης στέφανον ἀνεδήσω ἐν οὐρανοῖς, ὡς Ἀθλητῶν προοίμιον, στεφανῖτα τῶν Mαρτύρων ὁ Πρώταθλος. Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια. Η χρονολόγηση του θανάτου  Μπορείτε να διορθώσετε με κάποια βεβαιότητα την ημερομηνία του θανάτου του για τον τρόπο με τον οποίο αυτό συνέβη: το γεγονός ότι δεν έχει σκοτωθεί απόσταύρωση (ή με τη μέθοδο που χρησιμοποιείται από τους ρωμαϊκούς επιβάτες), αλλά με λιθοβολισμό , χαρακτηριστική εβραϊκή εκτέλεση, σημαίνει ότι η θάνατο του Stephen έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της διοικητικής κενού μετά την εναπόθεση του Πόντιου Πιλάτου ( 36 ), ο οποίος ήταν απελπιστικά ανταγωνίστηκε τον πληθυσμό σε υπερβολική βία χρησιμοποιείται για να καταστείλει τη λεγόμενη εξέγερση του Όρους Γαριζίν . [1] σε ότι χρονικό διάστημα για να αποφανθεί Παλαιστίνη ήταν τότε τοΣανχεντρίν , που εκτέλεσε τις θανατικές ποινές δια λιθοβολισμού, σύμφωνα με την τοπική παράδοση. Ειδικότερα, στην Αγία Γραφή είναι γραμμένο ότι ο Stefano ανταγωνίζεται κάποια απελεύθεροι , που ονομάζεται έτσι πιθανώς επειδή οι ​​απόγονοι εκείνων των Εβραίων ότι ο Πομπήιος είχε σκλαβώσει ( 69 π.Χ. ) και, στη συνέχεια, είχε κερδίσει την ελευθερία. Ένα τρέξιμο αυτού του είδους, καθώς και ο θάνατος του James διά λιθοβολισμού πάντα, ήταν αντίθετη προς το ρωμαϊκό δίκαιο, όπως και στις επαρχίες της αυτοκρατορίας, οι Ρωμαίοι είχαν αποκλειστικά κεφάλαιο δοκιμές και τη θανατική ποινή. Λατρεία  Μετά το θάνατο του Στεφάνου, η ιστορία των λειψάνων του έγινε θρύλος? 3 Αυγούστου 415 ένας ιερέας που ονομάζεται Lucian της Kefar-ποδιών [2] είχε ένα όνειρο την εμφάνιση της μια σεβάσμια παλαιά άμφια, με μια μεγάλη λευκή γενειάδα και κρατώντας ένα χρυσό ραβδί με το οποίο άγγιξε καλώντας τρεις φορές από το όνομα.Ο ίδιος αποκάλυψε ότι ο ίδιος και οι σύντροφοί του ήταν απογοητευμένος γιατί θάφτηκε χωρίς τιμή, που ήθελαν να φιλοξενηθούν σε ένα πιο ευπρεπή και ήθελαν να δοθεί ένα μέρος της λατρείας του τους κειμήλια , τότε σίγουρα ο Θεός θα σώσει τον κόσμο καταδικασμένη σε καταστροφή για πάρα πολλές αμαρτίες που διαπράχθηκαν από των ανδρών. Ο ιερέας Luciano ρώτησε ποιος ήταν και ο γέρος είπε ότι είναι το έμαθε Γαμαλιήλ ο οποίος έδωσε εντολή του Αγίου Παύλου , οι σύντροφοι ήταν ο πρώτος μάρτυρας Στεφάνου ότι είχε ταφεί στον κήπο του, Νικόδημος ο μαθητής του, θάφτηκε δίπλα Στεφάνου, και Abiba , γιος του Γαμαλιήλ, θαμμένα κοντά Νικόδημος? θάφτηκε στον κήπο δίπλα στους τρεις αγίους, όπως η επιθυμία διαθήκης του. Τέλος τόνισε στον τόπο συλλογικής ταφής, θα είναι αναγνωρίσιμο από τη μυρωδιά: δύο από τους τάφους ήταν έτσι διακοσμημένα με καλάθια από λευκά τριαντάφυλλα, ένα από σαφράν λουλούδια και το ένα του Αγίου Στεφάνου κόκκινα τριαντάφυλλα. Με τη σύμφωνη γνώμη του Επισκόπου Ιεροσολύμων, άρχισε την ανασκαφή με την ανακάλυψη των λειψάνων. Η είδηση ​​προκάλεσε έκπληξη στον χριστιανικό κόσμο, τώρα σε πλήρη επιβεβαίωση, μετά την ελευθερία της λατρείας κυρώσεις από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο έναν αιώνα πριν. Από εδώ τα λείψανα του Stephen άρχισε να διαδίδεται στον γνωστό κόσμο της εποχής: ένα μικρό μέρος έμεινε στον ιερέα Λουκιανό, ο οποίος με τη σειρά του τα έδωσε σε αρκετούς φίλους? το υπόλοιπο μεταφέρθηκε μέχρι τις 26 Δεκεμβρίου 415 στην εκκλησία Σιών στην Ιερουσαλήμ. [3] Ασημένια προτομή του Santo Stefano di καθεδρικό ναό Capua Σε ομιλία του στο 425 , ο Άγιος Αυγουστίνος βεβαιώνει ότι, αμέσως μετά την ανακάλυψη στην Ιερουσαλήμ από το σώμα του Αγίου Στεφάνου, το 415, άρχισαν να βιώνουν θαύματα σε τόπους λατρείας. Μιλάει των '' αρχαία μνήμη του Santo Stefano»στις υπάρχουσες Ανκόνα από την εποχή του μαρτυρίου, που προκύπτουν από την άφιξη στην πόλη ενός ναύτη ο οποίος, έχοντας δει το λιθοβολισμό του πρώτου μάρτυρα, ο ίδιος κατέθεσε την πίστη και το θάρρος? Επίσης πληροφορούμαστε από ένα τόπο λατρείας του Αγίου Αφρική: Uzala, κοντά Τύνιδα [4] . Λέγεται ότι πολλά θαύματα συνέβησαν με αγγίζουν μόνο τα λείψανα, ακόμη και μόνο μέσω της επαφής με τη σκόνη του τάφου του? τότε τα περισσότερα από τα λείψανα λεηλατήθηκαν από τους Σταυροφόρους το δέκατο τρίτο αιώνα, έτσι ώστε να φθάσει πράγματι πολλά στην Ευρώπη, αν και δεν ήταν δυνατό να εντοπίσει τους από τις πολλές ψευδείς πολλαπλασιαστεί την πάροδο του χρόνου, έτσι ώστε ο αριθμός των λειψάνων υπερβαίνει την ανατομική πραγματικότητα του ανθρώπινου σώματος, στη Βενετία (ένας θρύλος λέει ότι στην Εκκλησία του Santo Stefano υπάρχει ολόκληρο το σώμα του αγίου), την Κωνσταντινούπολη, τη Νάπολη, Μπεζανσόν, Ραβέννα, αλλά κυρίως στην Ρώμη , όπου στο δέκατο όγδοο αιώνα είχαν τιμούσαν το κρανίο στην βασιλική του Αγίου Παύλου εκτός των τειχών , ένα χέρι στην εκκλησία του Sant'Ivo alla Sapienza , ένα δεύτερο βραχίονα στο San Luigi dei Francesi , ένα τρίτο χέρι στην βασιλική της Santa Cecilia στο Τραστέβερε ? Επίσης, σχεδόν ολόκληρο το σώμα στην βασιλική του San Lorenzo Fuori le Mura . Επιπλέον, ένα μέρος από αυτά τα λείψανα έφερε στην Μενόρκα , στην Βαλεαρίδες Νήσους , όπου, όμως, δημιούργησε εντάσεις με τους Εβραίους που ζουν εκεί, οδήγησε σε πραγματική πάλη, με αποκορύφωμα την καταστροφή της συναγωγής, πριν από την επόμενη της ειρήνης [5] . Είναι, επίσης, πιστοποιείται με τη μετάφραση ορισμένων λειψάνων του αγίου (κομμάτι του κρανίου) στην πόλη της Putignano (Μπάρι), μετάφραση επιτυγχάνεται με τη μονή του Monopoli, προκειμένου να τους προστατέψεις από τους πραγματικούς κινδύνους από τις επιδρομές των Σαρακηνών: χρονική συνδηλώσεις, εκείνες του το 1394, δίνουν επίσης αφορμή για το Καρναβάλι της Απουλίας πόλης. Η ανακάλυψη των ιερών λειψάνων του Stephen συνδέεται επίσης με την αφιέρωση του δεύτερου καθεδρικό ναό του Concordia Sagittaria . Τώρα το κρανίο του αγίου φυλάσσεται στο μουσείο Καθεδρικό Ναό του Καόρλε , όπου, κατά πάσα πιθανότητα, ήταν οι κάτοικοι των γύρω Concordia Sagittaria να το μεταφέρετε επειδή είχε έρθει να καταφύγει στη λιμνοθάλασσα Καόρλε. Οι περιπετειώδεις ιστορίες από την ανακάλυψη του σώματος, από την πρώτη μετάφραση του στην Κωνσταντινούπολη και η δεύτερη βάρδια στη Ρώμη , έχουν μακρά είπε στη Χρυσή Legend (κεφ. ΟΧΠ, το Άγιο εφεύρεση Στέφανος ο Μάρτυρας). Ο πολλαπλασιασμός των λειψάνων, δείχνει τη μεγάλη λατρεία που καταβάλλονται σε όλη τη Χριστιανοσύνη με το πρωτο-μάρτυρας του Αγίου Στεφάνου, που έχουν ήδη λατρεύεται ακόμη και πριν από την ανακάλυψη των λειψάνων στο 415 . Εκκλησίες, βασιλικές και παρεκκλήσια προς τιμήν του χτίστηκαν παντού, μόνο στη Ρώμη, υπήρχαν περίπου τριάντα, εκ των οποίων η πιο γνωστή είναι η Βασιλική του Santo Stefano Rotondo al Celio , που χτίστηκε τον πέμπτο αιώνα από τον Πάπα Simplicio . Ακόμα και σήμερα στην Ιταλία υπάρχουν δεκατέσσερις δήμους που φέρουν το όνομά του? τέχνη έχει πάντα απεικονίζεται φορώντας το δαλματικής , λειτουργικά άμφια των διακόνων? χαρακτηριστικά του είναι οι πέτρες του λιθοβολισμού: αυτό γίνεται επίκληση για την πληγή πέτρα (δηλαδή υπολογισμούς ) και είναι ο προστάτης των πετράδες, και οι κτίστες. Για το γεγονός ότι είναι η πρώτη χριστιανική μάρτυρες, λειτουργική γιορτή του εορτάζεται στις 26 Δεκεμβρίου, δηλαδή αμέσως μετά την Χριστούγεννα γιορτάζουμε τη γέννηση του Χριστού . Το χρώμα του χιτώνα που φοριέται από τον ιερέα κατά τη διάρκεια μαζικής αυτή την ημέρα είναι κόκκινο, όπως και σε όλες τις περιπτώσεις, όταν θυμόμαστε ένα μάρτυρα. Μέχρι το 1960 και γιόρτασε τη γιορτή του "Εφεύρεση" (δηλαδή "ανακάλυψη", από τη λατινική Invenio) των ιερών λειψάνων Stefano 3 Αυγούστου την ημέρα που αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να είναι. Ακόμα σε κάποια σημεία θυμίζει την πρώτη μάρτυρα Επίσης, αυτή την ημέρα, σε Vimercate (Monza-Brianza), σε Putignano(Μπάρι), του οποίου είναι προστάτης και η οποία διατηρεί ένα κομμάτι του κρανίου του, σε Concordia Sagittaria και σε όλη την επισκοπή του Concordia -Pordenoneσε Selci , του οποίου είναι ο προστάτης. Η Ορθόδοξη Εκκλησία θυμάται τον άγιο κατά την ημερομηνία αυτή. Σε Laveno Mombello , υπάρχει μια εκκλησία αφιερωμένη σε αυτό το γεγονός. Parrochia S.Stefano Protomartire Duomo di Caorle Τμήμα της Αγίας Κάρας του Πρωτομάρτυρος Αγίου Στεφάνου που φυλάσσεται στον Καθεδρικό Ναό της κωμοπόλεως Caorle στην Βενετία La ricorrenza di Santo Stefano assume per noi il grado di solennità, in quanto patrono principale della nostra parrocchia; pertanto, pur essendo la domenica della Santa Famiglia, celebreremo il primo martire cristiano, che, secondo il racconto degli Atti degli Apostoli, subì la lapidazione pochi giorni dopo l'Ascensione di Gesù al cielo. La data del 26 dicembre, vicina al Natale, fu scelta per unire idealmente la nascita di Cristo alla nascita al cielo di colui che per primo diede la vita per Lui. Parimenti, vicino al Natale troviamo le ricorrenze di san Giovanni evangelista, dei santi Innocenti ed anticamente persino i santi Pietro e Paolo erano ricordati in questi giorni natalizi.  Quest'anno vorrei concentrarmi su alcuni aspetti storici e tradizionali che riguardano il culto del protomartire. La tradizione che lega Caorle a Santo Stefano affonda le sue radici molto lontano nei secoli; il vescovo Pietro Martire Rusca (1656 - 1674), in una missiva inviata a Roma il 16 agosto 1664, scriveva che alcune reliquie esistevano nel Duomo da oltre mille anni, portate a Caorle dal vescovo Giovanni di Concordia, anche se non ne esistono notizie sicure. Quel che è certo è che reliquie del Protomartire cristiano devono essere state custodite nella cattedrale fin dall'erezione della diocesi caprulana che, come sappiamo, fu fondata dagli esuli concordiesi, la cui cattedrale è a loro volta dedicata a santo Stefano. Al tempo del vescovo Giorgio Darmini (1648 - 1655) fu presentato il progetto di un reliquiario marmoreo che contenesse, tra le altre reliquie, il "cranio di santo Stefano"; reliquiario che fu completato nel 1658 dal vescovo Rusca, quando con grande solennità e concorso di popolo fu compiuta la traslazione dei resti santi.  Ma la storia delle reliquie di santo Stefano è tutt'altro che chiara; dopo la morte per lapidazione il corpo, che era stato abbandonato alle bestie senza che, miracolosamente, alcuna di esse lo toccasse, fu sepolto poco lontano da Gerusalemme, in un luogo chiamato Caphargamala. Per quattrocento anni fu quindi dimenticato, a causa delle persecuzioni ai cristiani, della distruzione di Gerusalemme nell'anno 135 e per il fatto che il culto dei martiri non ebbe inizio prima del II secolo. Solo nel IV secolo, dopo la concessione della libertà di culto, un prete di nome Luciano ebbe la visione in sogno di un vecchio con barba bianca ed abiti liturgici, che si rivelò essere il dotto Gamaliele (che istruì san Paolo e che seppellì santo Stefano), il quale gli chiese di dare una degna sepoltura al corpo del suo amico e di altri santi, indicandogli il luogo esatto dove l'avrebbe trovato. Il ritrovamento dei corpi nel giardino di Caphargamala destò grande stupore nel mondo cristiano appena agli albori, e così si diffuse il culto di santo Stefano; il corpo fu seppellito nella chiesa di Sion a Gerusalemme, mentre alcune reliquie furono lasciate a Luciano. Successivamente le reliquie furono traslate a Costantinopoli per poi approdare a Roma e in Italia, alla fine del VI secolo. Qui il corpo fu sepolto all'interno della tomba di san Lorenzo; il culto dei due diaconi martiri fu così legato in maniera stretta, e ne abbiamo una testimonianza anche nel nostro Duomo, nell'affresco dell'absidicola sinistra risalente al XIV secolo, ove i due santi sono raffigurati ai lati della Vergine col Bambino. Da Roma le reliquie del protomartire cristiano si diffusero in tutta Italia, approdando anche a Venezia nel XVIII secolo; era questo un periodo di grande fervore nella fede e bisogna dire che proliferarono molti falsi tanto che a Roma erano venerati addirittura tre reliquiari contenenti braccia di santo Stefano. Le reliquie rimaste oggi sono quelle del corpo, conservato presso la chiesa di santo Stefano a Venezia, ed il cranio, conservato nel nostro Duomo, già cattedrale; alcuni frammenti ossei del cranio sono conservati a Putignano, in Puglia, ed altre reliquie del santo sono sparse ancora oggi per il mondo. Veneriamo dunque santo Stefano, primo martire della Chiesa; da lui prendiamo l'esempio di come professare la fede in Gesù Cristo anche a costo della propria stessa vita. Affidiamo a lui, nostro patrono, le anime e le vite di molti nostri fratelli cristiani che in diverse parti della terra continuano a dare la vita per Gesù Cristo (è di ieri la notizia di 40 morti in Nigeria per le violenze di estremisti contro una chiesa durante la celebrazione della Messa di Natale). Chiediamogli la sua intercessione perché la nostra fede si rafforzi e nella nostra comoda vita di ogni giorno non rinneghiamo il nostro Salvatore per paura di essere esclusi dalla società; ricordiamoci come i pastori del presepe furono i primi a vedere Gesù proprio perché esclusi dalla società. Soffermiamoci oggi, prima o dopo la santa Messa, in preghiera davanti all'altare, ove sarà esposta la reliquia del cranio, e meditiamo silenziosamente la vita e la morte del nostro santo patrono, concludendo con le parole dell'orazione colletta: «Donaci, Signore, di esprimere nella vita il mistero che celebriamo nel giorno natalizio di santo Stefano primo martire e insegnaci ad amare anche i nostri nemici sull'esempio di lui che morendo pregò per i suoi persecutori. Per il nostro Signore Gesù Cristo tuo Figlio che è Dio, e vive e regna con Te, nell'unità dello Spirito Santo, per tutti i secoli dei secoli.» Φέτος θέλω να επικεντρωθώ σε ορισμένα ιστορικά και παραδοσιακά πτυχές που σχετίζονται με τη λατρεία του πρώτου μάρτυρα. Η παράδοση που συνδέει Santo Stefano Καόρλε έχει τις ρίζες του πολύ μακριά στο πέρασμα των αιώνων? Επίσκοπος Pietro Martire Rusca (1656 - 1674), σε επιστολή που απέστειλε στη Ρώμη 16 Αύγ 1664, έγραψε ότι υπήρχαν κάποια λείψανα στον καθεδρικό ναό για πάνω από χίλια χρόνια, έφερε στο Καόρλε από τον επίσκοπο Ιωάννη του Concordia, ακόμη και αν δεν υπάρχουν σαφή ειδήσεις . Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι τα λείψανα της χριστιανικής Μάρτυρα πρέπει να έχουν φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό από το caprulana από την ανέγερση της μητρόπολης, όπως γνωρίζουμε, ιδρύθηκε από τους εξόριστους, Concordia, του οποίου η καθεδρικό ναό με τη σειρά αφιερωμένη στον Άγιο Στέφανο. Κατά τη στιγμή του επισκόπου Giorgio Darmini (1648 - 1655) παρουσιάστηκε το έργο ενός μαρμάρινη λάρνακα που περιείχε, μεταξύ άλλων κειμηλίων, το «άγιο κρανίο Stefano"? λειψανοθήκη που ολοκληρώθηκε το 1658 από τον επίσκοπο Rusca, όταν με μεγάλη επισημότητα και συνάθροιση των ανθρώπων ολοκληρώθηκε η μετάφραση των ιερών λειψάνων. Αλλά η ιστορία των ιερών λειψάνων Stefano είναι καθόλου σαφές? μετά το θάνατο διά λιθοβολισμού το σώμα, το οποίο είχε εγκαταλειφθεί στα θηρία, χωρίς, ως εκ θαύματος, καμία από αυτές τον άγγιξε, θάφτηκε όχι μακριά από την Ιερουσαλήμ, σε ένα μέρος που λέγεται Caphargamala. Για τέσσερα χρόνια ήταν τότε ξεχαστεί, λόγω της δίωξης των Χριστιανών, την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 135 και το γεγονός ότι η λατρεία των μαρτύρων δεν άρχισε πριν από το δεύτερο αιώνα. Μόνο κατά το τέταρτο αιώνα, μετά τη χορήγηση της ελευθερίας της λατρείας, ένας ιερέας που ονομάζεται Λουτσιάνο ήταν στο όραμα όνειρο ενός γέρου με λευκά γένια και λειτουργικά ενδύματα, τα οποία αποδείχθηκε ότι ήταν το έμαθε Γαμαλιήλ (η οποία έδωσε εντολή Αγίου Παύλου και Αγίου Στεφάνου θαφτεί ), ο οποίος του ζήτησε να δώσει μια αξιοπρεπή ταφή στο σώμα του φίλου του και τους άλλους αγίους, δείχνοντας την ακριβή θέση όπου θα βρείτε. Η ανακάλυψη των φορέων στον κήπο του Caphargamala προκάλεσε έκπληξη στον χριστιανικό κόσμο μόνο στα σπάργανα, και έτσι να διαδώσουν τη λατρεία του αγίου Στεφάνου? Το σώμα θάφτηκε στην εκκλησία της Σιών στην Ιερουσαλήμ, και μερικά λείψανα αφέθηκαν να Luciano. Στη συνέχεια τα λείψανα μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και στη συνέχεια μετακόμισε στη Ρώμη και στην Ιταλία, στα τέλη του έκτου αιώνα. Εδώ το σώμα τάφηκε στον τάφο του Αγίου Λαυρεντίου? η λατρεία των δύο μαρτύρων ήταν τόσο διάκονοι να συνδέονται στενά, και έχουμε μια μαρτυρία στον καθεδρικό ναό μας, στην dell'absidicola τοιχογραφία αριστερά που χρονολογούνται από το δέκατο τέταρτο αιώνα, όπου οι δύο άγιοι που απεικονίζονται στις πλευρές της Παναγίας και το Παιδί. Από τη Ρώμη τα λείψανα της χριστιανικής μάρτυρα εξαπλωθεί σε όλη την Ιταλία, και την προσγείωση στη Βενετία το δέκατο όγδοο αιώνα? Αυτή ήταν μια περίοδος μεγάλης θέρμη στην πίστη και πρέπει να πούμε ότι πολλές ψευδείς πολλαπλασιαστεί τόσο πολύ που στη Ρώμη λατρεύονταν ακόμη τρεις λειψανοθήκες που περιέχουν τα χέρια του Αγίου Στεφάνου. Ο λιθοβολισμός του Αγ. Πρωτομάρτυρα Στέφανου,  είναι πίνακας του Domenico Tintorreto, καί ευρίσκεται στην Εκκλησία του Αγίου Στεφάνου στην Βενετία. επάνω ακριβώς από το θυσιαστήριο της αριστερής κόγχης του εγκαρσίου κλίτους της Εκκλησίας, οπου και ειναι τοποθε-τημένα τά λείψανα τοῦ Αγίου Πρωοτομάρτυρα Στέφανου , από το 1591 μ.Χ.  La chiesa di Santo Stefano è un luogo di culto cattolico della città di Venezia. Si conserva il corpo di santo Stefano protomartire. Η Εκκλησία του Αγίου Στεφάνου στην Βενετία όπου φυλασσεται τό σώμα του Αγίου Πρωτομάρτυρα Στεφάνου Τα λείψανα που απομένει σήμερα είναι αυτές του σώματος, διατηρούνται στην εκκλησία του Αγίου Στεφάνου στη Βενετία, και το κρανίο, διατηρημένα σε καθεδρικό ναό μας, τώρα τον καθεδρικό ναό? Ορισμένα θραύσματα οστών του κρανίου διατηρημένα σε Putignano, Απουλία, και άλλα κειμήλια του Αγίου εξακολουθούν διάσπαρτα σε όλο τον κόσμο. Γι 'αυτό προσκυνήσουν Αγίου Στεφάνου, ο πρώτος μάρτυρας της Εκκλησίας? ο πάρουμε το παράδειγμα του πώς να πρεσβεύουν την πίστη στον Ιησού Χριστό, ακόμη και σε βάρος της ίδιας του της ζωής. Ας αναθέσουν σε αυτόν, προστάτης μας, οι ψυχές και τις ζωές πολλών από τους Χριστιανούς αδελφούς μας σε διάφορα μέρη της γης συνεχίζουν να δώσουν τη ζωή τους για τον Ιησού Χριστό (είναι η χθεσινή είδηση ​​από 40 νεκρούς στη Νιγηρία για τη βία των εξτρεμιστών εναντίον μιας εκκλησίας κατά τη διάρκεια του εορτασμού της μάζας των Χριστουγέννων). Ας ζητήσουμε μεσιτεία του, έτσι ώστε η πίστη μας θα ενισχυθεί και άνετη καθημερινή ζωή μας δεν αρνείται Σωτήρας μας από φόβο μήπως αποκλειστούν από την κοινωνία? θυμούνται ως οι βοσκοί της σκηνής της γέννησης ήταν ο πρώτος για να δει τον Ιησού, επειδή εξαιρούνται από την κοινωνία. Ας παύση σήμερα, πριν ή μετά τη λειτουργία, προσεύχεται πριν από το βωμό, όπου θα εκτίθεται το σκήνωμα του κρανίου, και διαλογίζεται σιωπηλά τη ζωή και το θάνατο του πολιούχου μας, συνάπτοντας με τις λέξεις της συλλογής προσευχής: "Δώστε μας, Κύριε, να εκφράσει στη ζωή το μυστήριο που γιορτάζουμε την ημέρα των Χριστουγέννων του Αγίου Στεφάνου ο πρώτος μάρτυρας, και μας διδάσκει να αγαπάμε ακόμη και τους εχθρούς μας, το παράδειγμα της να πεθαίνει προσευχήθηκε για τους διώκτες του. Μέσω του Κυρίου Ιησού Χριστού του Υιού μας σας που είναι ο Θεός και ζει και βασιλεύει μαζί σου και το Άγιο Πνεύμα, στους αιώνες των αιώνων. "