ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

 

ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

Ἑρμηνεία εἰς τόν κανόνα τῆς ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων 

 Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Τα Αγια Θεοφάνεια 
τού Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού

Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος α’.
Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γάρ Γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱόν ὀνομάζουσα· καί τό Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τό ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανείς Χριστέ ὁ Θεός, καί τόν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος β’.
Ὅτε τῇ ἐπιφανείᾳ σου ἐφώτισας τὰ σύμπαντα, τότε ἡ ἀλμυρὰ τῆς ἀπιστίας θάλασσα ἔφυγε, καὶ Ἰορδάνης κάτω ῥέων ἐστράφη, πρὸς οὐρανὸν ἀνυψῶν ἡμᾶς. Ἀλλὰ τῷ ὕψει τῶν θείων ἐντολῶν σου, συντήρησον Χριστὲ ὁ Θεός, πρεσβείες τῆς Θεοτόκου, καὶ σῶσον ἡμᾶς.

 

Μετὰ τὴν α' Στιχολογίαν, Κάθισμα
Ἦχος δ'
Κατεπλάγη Ἰωσὴφ 
Ἰορδάνη ποταμέ, τὶ ἐθαμβήθης θεωρῶν; Τὸν ἀθεώρητον γυμνόν, εἶδον καὶ ἔφριξα φησί· καὶ πῶς γὰρ τοῦτον οὐκ ἔμελλον φρίξαι καὶ δῦναι; οἱ Ἄγγελοι αὐτόν, ὁρῶντες ἔφριξαν· ἐξέστη οὐρανός, καὶ γῆ ἐτρόμαξε, καὶ συνεστάλη θάλασσα, καὶ πάντα, τὰ ὁρατὰ καὶ ἀόρατα. Χριστὸς ἐφάνη, ἐν Ἰορδάνῃ, ἁγιάσαι τὰ ὕδατα.

Μετὰ τὴν β' Στιχολογίαν, Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ'
Ἀνέστης ἐκ νεκρὼν 
Βαπτίζεται Χριστός, ὁ φωτίζων τὸν Κόσμον, ἐξ ὕψους ὁ Πατήρ, ἐμαρτύρησε λέγων· Οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου, ἐν ᾧ ηὐδόκησα, αὐτοῦ ἀκούετε· οὗτός ἐστιν ὁ φωτίζων, τὴν οἰκουμένην, τῇ εὐσπλαγχνίᾳ αὐτοῦ, ὁ βαπτισθεὶς καὶ σώσας ὡς Θεός, τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Αὐτόμελον.
Ἐπεφάνης σήμερον τῇ οἰκουμένῃ, καί τὸ φῶς σου Κύριε, ἐσημειώθη ἐφ᾽ ἡμᾶς, ἐν ἐπιγνώσει ὑμνούντάς σε· Ἦλθες, ἐφάνης, τό Φῶς τὸ ἀπρόσιτον.

 

Ἐξαποστειλάριον τῆς Ἑορτῆς
Ἦχος γ'
Ἐπεφάνη ὁ Σωτὴρ 
Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ, ἡ χάρις ἡ ἀλήθεια, ἐν ῥείθροις τοῦ Ἰορδάνου, καὶ τοὺς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ, καθεύδοντας ἐφώτισε· καὶ γὰρ ἦλθεν ἐφάνη, τὸ φῶς τὸ ἀπρόσιτον.

Μεγαλυνάριον
Ἄφεσιν πηγάζων τοῖς ἐξ Ἀδάμ, ὁ τῆς ἀφθαρσίας, ἀνεξάντλητος ποταμὸς, ἐν τῷ Ἰορδάνῃ, βαπτίζεται θελήσει· ἀντλήσωμεν οὖν πάντες, ὕδωρ σωτήριον.

 

ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

Η ΑΓΙΑ ΤΑΤΙΑΝΗ

 Η θεομακάριστος διάκονος 

και πάνσεμνος νύμφη του Χριστού

Παρακλητικός κανών της Αγίας Ενδοξου Μάρτυρος Τατιανής 

 ΑΡΧΙΜ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ Γ. ΑΕΡΑΚΗ 

DE S. TATIANA MARTYRE

Η Αγία Μάρτυς Τατιανή

Τῆς πάντα λαμπρᾶς Τατιανῆς τῇ κάρᾳ, Λαμπρὸν προεξένησε τὸ ξίφος στέφος. Τῇ δυοκαιδεκάτῃ Τατιανῆς αὐχένα κέρσαν.

Βιογραφία Η Αγία Μάρτυς Τατιανή καταγόταν από τη Ρώμη και έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Αλεξάνδρου του Σεβήρου (222 - 235 μ.Χ.). Ο πατέρας της είχε διατελέσει ύπατος. Η Αγία Τατιανή είχε το εκκλησιαστικό αξίωμα της διακόνισσας και στην υμνολογία παρίσταται ως μαθήτρια των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Η επισημότητα της καταγωγής της και ο ένθεος ζήλος με τον οποίο εκτελούσε τα διακονικά της καθήκοντα, έδωσαν στην Τατιανή περιφανή θέση μεταξύ των Χριστιανών. Και οι Εθνικοί όμως είχαν ακούσει περί αυτής και δεν μπορούσαν να δεχθούν το γεγονός ότι μια τέτοια γυναίκα καταφρονούσε τις κοσμικές βλέψεις και περιφρονούσε τα είδωλα, για να υπηρετεί με τόση αυταπάρνηση τους Χριστιανούς και να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Κυρίου. Όταν, επί Σεβήρου, διατάχθηκε δίωξη των Χριστιανών, η Τατιανή συνελήφθη και επειδή διεκήρυττε την πίστη της στον Χριστό, την οδήγησαν μπροστά στο βασιλέα και μαζί με αυτόν εισήλθε σε ένα ειδωλολατρικό ναό. Εκεί όμως η Αγία, με μια θερμή προσευχή στο Χριστό, συντάραξε τα ξόανα (τα ξύλινα αγάλματα) των θεοτήτων της ειδωλολατρίας και τα γκρέμισε στο δάπεδο. Για τον λόγο αυτό την υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Την κτύπησαν και με σιδερένια νύχια της ξέσκισαν τα βλέφαρα. Έπειτα την κρέμασαν και της ξύρισαν το κεφάλι. Ακολούθως την έριξαν πάνω σε φωτιά, αλλά δεν έπαθε τίποτα. Κατόπιν την έριξαν σε πεινασμένα άγρια θηρία, αλλά αυτά δεν τόλμησαν να την βλάψουν. Ύστερα από όλα αυτά, οι ειδωλολάτρες, έκοψαν την Τίμια κεφαλή και κατ’ αυτόν τον τρόπο η Αγία εισήλθε με το στέφανο της δόξας στη χαρά του Κυρίου της. Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985  г. Ватиканская библиотека. Рим. Άθλησις τής Αγίας Μάρτυρος Τατιανής.  Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη.  Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη Татиана Римская, мц., диакониса, дева;  Византия; XI в.; памятник: Императорский менологий cod. Walters 521 на январь; местонахождение: США. Балтимор. WAM (Walters Art Museum) Η Αγία Μάρτυς Τατιανή η Ρωμαία Αυτοκρατορικό Μηνολόγιο ( μηνός Ιανουαρίου) τού 11ου αιώνα μ.Χ.  το οποίο είναι μια βυζαντινή συλλογή βιογραφιών αγίων.   Imperial Cod. Walters 521  WAM (Μουσείο Τέχνης Walters) ΗΠΑ. Βαλτιμόρη. Татиана Римская, дикониса, мц. (12 января) Менологий 10-13 января; Византия. Греция; XIV в.; памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека (Bodleian Library) Η Αγία Μάρτυς Τατιανή η Ρωμαία Βυζαντινό Μηνολογία (10-13 Ιανουαρίου) τού 14ου αιώνα μ.Χ.   Τώρα ευρίσκεται στην  Βιβλιοθήκη Bodleian. Οξφόρδη. Αγγλία Ιερά Λείψανα În fiecare an, la 12 ianuarie, Sfânta Muceniţă Tatiana diaconiţa este sărbătorită în mod deosebit la Craiova, în Catedrala mitropolitană Sfântul Dumitru, care-i adăposteşte cinstitul cap. Momentele liturgice dedicate Sfintei Muceniţe vor începe de mâine seară, când, Sfintele sale Moaşte vor fi vor fi purtate în procesiune în jurul Catedralei mitropolitane. Moaştele Sfintei Tatiana au fost aduse în ţara noastră de către boierii Craioveşti de la Constantinopol, după anul 1453 şi depuse iniţial la Mănăstirea Bistriţa, din judeţul Vâlcea. De aici ele au fost mutate de către Sfântul voievod Neagoe Basarab la Biserica Domnească din Curtea de Argeş. După reorganizarea Mitropoliei Olteniei, la începutul anilor 1950, capul Sfintei a fost adus la Catedrala Mitropolitană Sfântul Dumitru din Craiova, unde se găseşte şi astăzi spre cinstire şi închinare, alături de moaştele Sfinţilor Mucenici Serghie şi Vah şi ale Sfântului Ierarh Nifon, Patriarhul Constantinopolului.     Κάθε χρόνο, στις 12 Ιανουαρίου, η διακόνισσα Αγία Μάρτυς Τατιάνα γιορτάζεται ιδιαίτερα στην Κραϊόβα Ρουμανίας, στο Μητροπολιτικό Καθεδρικό Ναό τού Αγίου Δημητρίου, ο οποίος φυλάσσει την σεβάσμια Κάρα της. Στιγμές αφιερωμένες στην λειτουργική Αγίων Μαρτύρων ξεκινούν την παραμονή το βράδυ, όταν με τα λείψανα της πραγματοποιείται πομπή γύρω από το Μητροπολιτικό Καθεδρικό Ναό. Τα λείψανα τής Αγίας τατιλανας μεταφέρθηκαν στη χώρα μας από γαιοκτήμονες Craioveşti στην Κωνσταντινούπολη μετά το 1453 και αρχικά κατατεθεί στην κομητεία Bistrita Μονή, Valcea. Από εδώ είχαν μετακινηθεί από τον Πρίγκιπα Neagoe στην Πριγκιπική Εκκλησία στην Curtea de Arges. Μετά την αναδιοργάνωση τού Μητροπολίτη Ολτενίας, στις αρχές του 1950, η Κάρα τής Αγίας μεταφέρθηκε στο Μητροπολιτικό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Δημητρίου τής Κραϊόβα, όπου υπάρχει σήμερα για να τιμήσουν και τη λατρεία, μαζί με τα λείψανα των Αγίων Μαρτύρων Σεργίου και Βάκχου και του Αγίου Νήφωνος Πατριάρχου Κωνσταντινούπολης. Мощи (десница) святой мученицы Татианы хранятся в Свято-Успенский Псково-Печерский монастыре с 27 января 1977 года Λείψανο τού δεξίού χεριού τής Αγίας  Τατιάνα φυλάσσεται στη Μονή Κοίμησης τής Θεοτόκου Pskov-Pechersky στην πόλη Pechora τής Ρωσίας  από τις 27 Ιανουαρίου 1977 Минея - Январь (фрагмент).  Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии Μηναῖο - Ιανουάριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας . Минея - Январь (фрагмент). Икона. Русский Север. 1-я половина XVI в. 55.9 х 40.2. Из коллекции Н.И.Репникова.  Μηναίο - Ιανουάριος (τεμάχιο). Εικονίδιο Ρωσικό τού 1ου εξάμηνου τού 16ου αιώνα μ.Χ.  Από τη συλλογή N.I.Repnikova στό Εθνογραφικό Μουσείο Ρωσία στην Αγία Πετρούπολη

Ἀπολυτίκιον  Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Ἰσχύι τῆς πίστεως, κραταιωθεῖσα σεμνή, νομίμως ἐνήθλησας, ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, Τατιανὴ ἔνδοξε πάσας γὰρ τᾶς ἰδέας, τῶν δεινῶν ἐνεγκοῦσα, ἤσχυνας τὸν Βελίαρ, τὴ ἀτρέπτω σου στάσει ἐξ οὐ τῆς κακοτροπίας πάντας ἀπάλλαξαν.   Κάθισμα Ἦχος α' Τὸν τάφον σου Σωτὴρ  Κατ᾿ ἴχνεσι τοῦ σοῦ ἐραστοῦ ἑπομένη, σεμνὴ Τατιανή, τὸν ἐκείνου προθύμως, ἐζήλωσας θάνατον, καὶ τὸ πάθος τὸ ἄχραντον· ὅθεν ἔτυχες τῆς οὐρανίου παστάδος, στέφος ἄφθαρτον, περικειμένη ἀξίως, καὶ δόξαν ἀθάνατον.     Ἐξαποστειλάριον Ἦχος γ' Ἐπεφάνη ὁ Σωτὴρ  Διὰ τὸν πόθον τοῦ Χριστοῦ, βασάνους ἐκαρτέρησας, Τατιανὴ γενναιόφρον, καὶ τῶν Δαιμόνων τὴν ἰσχύν, γενναίως ἐξηφάνισας· διὰ τοῦτό σε πάντες, πιστῶς μακαρίζομεν.