Ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς
Ἀπολυτίκιον
Ήχος πλ. δ'.
Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους, τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, καὶ δι' αὐτῶν, τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας· φιλάνθρωπε, δόξα σοι.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ΄.
Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος· ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε· καὶ συμφώνως δοξάζομεν, τὸ πανάγιον Πνεῦμα.
«Сошествие Святого Духа на апостолов».
Архиепископская мастерская в Великом Новгороде. Рубеж XV—XVI веков.
"Η Κάθοδος του Αγίου Πνεύματος μετά των Αποστόλων».
Εικόνα τοῦ αιώνα XV-XVI. στο Αρχιεπισκοπικό κατάστημα στο Νόβγκοροντ.
ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ
ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
ΟΜΙΛΙΑ Α’. Εἰς τὴν ἁγίαν Πεντηκοστὴν
ΟΜΙΛΙΑ Β’. Εἰς τὴν ἁγίαν Πεντηκοστὴν
Όσιος Ιλαρίων ο νέος, ηγούμενος Μονής Δαλμάτων
Ἱλαρὸς ὢν πνεύματι σὺ Ἱλαρίων,
Ἱλαρὸς ἐν σώματι ἦς καὶ καρδίᾳ.
Βῆ δ' ἐς ὄλυμπον Ἱλαρίωνος κέαρ ἁγνὸν ἐν ἕκτῃ.
Ο ῞Οσιος ῾Ιλαρίων, ὁ Νέος, ἐγεννήθηκε, τό 775 μ.Χ., στήν Καππαδοκία, ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς καί ἐνάρετους, τόν Πέτρο, προμηθευτή τοῦ ἄρτου τῶν ἀνακτόρων, καί τή Θεοδοσία, παρά τῶν ὁποίων ἔτυχεν ἐπιμελοῦς καί θεοσεβοῦς μορφώσεως. Σέ λικία εἴκοσι ἐτῶν, ὑπό θείου ζήλου κινούμενος, ἐγκατέλειψε τά ἐγκόσμια, μεταβάς δέ στή μονή τοῦ Ξηροκαμπίου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐκάρη μοναχός. Στή συνέχεια μετέβη στή μονή τῶν Δαλματων( = ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη κατά το β' μισό του 4ου αιώνα από τον Άγιο Ισαάκιο. Το όνομά της το οφείλει στο μαθητή και διάδοχο του Ισαακίου, Δαλμάτιο. Κατά την παράδοση είναι η αρχαιότερη μονή της Κωνσταντινούπολης. Ήταν κτισμένη στην περιοχή των Αυρηλιανών, κοντά στην περιοχή όπου αργότερα οικοδομήθηκε η Μονή της Περιβλέπτου. Ο Ηγούμενός της έφερε το προνόμιο να τιτλοφορείται Έξαρχος. Καταστράφηκε στα μέσα του 8ου αιώνα, κατά τη διάρκεια της εικονομαχίας, από τον Κωνσταντίνο Ε'.), ὅπου ἔγινε μεγαλόσχημος καί ἀργότερα ἐχειροτονήθηκε πρεσβύτερος, ἐκτιμώμενος καί ἀγαπώμενος ἀπό ὅλους τούς συμμοναστές του γιά τίς μεγάλες ἀρετές του. Μετά τό θάνατο τοῦ γουμένου τῆς μονῆς, ὁ ῾Ιλαρίων ἐγκατέλειψε κρυφά αὐτήν καί κατέφυγε στή μονή τῶν Καθαρῶν, γενόμενος δεκτός μέ μεγάλο σεβασμό ἀπό τούς μοναχούς.
Πληροφορηθέντες τό καταφύγιό του οἱ μοναχοί τῆς μονῆς τῶν Δαλμάτων, παρεκάλεσαν τόν Πατριάρχη Νικηφόρο νά φροντίσει περί τῆς ἐπανόδου του στή μονή. Πράγματι δι᾿ αὐτοκρατορικῆς διαταγῆς ὁ ῞Οσιος ῾Ιλαρίων ἐπανῆλθε στή μονή ὡς γούμενος καί ἀρχιμανδρίτης αὐτῆς. ᾿Επί ὀκτώ ἔτη διηύθυνε τήν κοινότητα μέ μεγάλη σύνεση καί ἀδελφοσύνη καί κατέστησε αὐτήν ἀληθινή φωλιά τῆς ᾿Ορθοδοξίας.
῎Ετσι, ὅταν ἀνῆλθε στόν αὐτοκρατορικό θρόνο ὁ εἰκονομάχος αὐτοκράτορας Λέων Εύ ὁ ᾿Αρμένιος (813-820 μ.Χ.) καί ἐξαπέλυσε τό διωγμό κατά τῶν ἁγίων εἰκόνων, μεταξύ τῶν μονῶν, οἱ ὁποῖες ἐπρωτοστάτησαν στήν ἀντίδραση κατά τοῦ ἀνοσίου τούτου μέτρου τοῦ αὐτοκράτορος, ὑπῆρξε καί μονή τῶν Δαλμάτων. Κληθείς γι᾿ αὐτό στά ἀνάκτορα ὁ ῞Οσιος ῾Ιλαρίων, ἔλεγξε σφοδρῶς τό βασιλέα γιά τήν ἀσεβή ἔναντι τῶν εἰκόνων συμπεριφορά του, ὁποία, τήν μέν ᾿Εκκλησία ἀδικοῦσε, τό δέ κράτος χωρίς αἰτία ἐτάρασσε. Τόσο ὁ αὐτοκράτορας, ὅσο καί ὁ διαδεχθείς τόν Νικηφόρο στόν πατριαρχικό θρόνο εἰκονομάχος Θεόδοτος Αύ ὁ Κασσιτερᾶς (815-821 μ.Χ.), μάταια προσπάθησαν νά πείσουν τόν ῞Οσιο ῾Ιλαρίωνα νά προσχωρήσει στήν πλάνη καί νά καταστρέψει τίς ἅγιες εἰκόνες. Αὐτός παρέμενε στύλος ἄσειστος στήν ᾿Ορθόδοξη πίστη του.
᾿Ακολούθως ὁ ῞Οσιος ῾Ιλαρίων συνελήφθη, ἐφυλακίσθηκε καί ἐξορίσθηκε, κατ ἀρχάς μέν στή μονή τοῦ Φονέως, στή συνέχεια δέ στή μονή τοῦ Κυκλοβίου, ὅπου παρέμεινε ἐπί δύο ἔτη. ᾿Εξακολουθῶν νά ἐμμένει στήν ᾿Ορθόδοξη πίστη του, μεταφέρθηκε καί ἐκλείσθηκε στή φυλακή τῶν Νουμέρων, ἀπό ὅπου, ἀφοῦ πολλές φορές ἐμαστιγώθηκε καί ποικιλότροπα ἐκακοποιήθηκε, ἐξορίσθηκε στό φρούριο τῶν Ποτιόλων.
Τό 820 μ.Χ., ὁ ῞Οσιος ῾Ιλαρίων ἐλευθερώθηκε ὑπό τοῦ διαδεχθέντος τόν Λέοντα Μιχαήλ Βύ Τραυλοῦ (820-829 μ.Χ.) καί παρέμεινε φιλοξενούμενος, ἐπί ἑπτά ἔτη, κάποιας εὐσεβοῦς γυναίκας. Τό 830 μ.Χ., κατόπιν διαταγῆς τοῦ διαδεχθέντος τόν Μιχαήλ εἰκονομάχου αὐτοκράτορος Θεοφίλου (829-842 μ.Χ.) συνελήφθη ἐκ νέου καί ἀφοῦ ποικιλότροπα ἐκακοποιήθηκε καί διαπομπεύθηκε, ἐξορίσθηκε στή νῆσο ᾿Αφουσία. Μετά τό θάνατο τοῦ Θεοφίλου, σύζυγος αὐτοῦ αὐτοκράτειρα Θεοδώρα ἐπανέφερε τή γαλήνη στήν ᾿Εκκλησία, διά τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἁγίων εἰκόνων, καί ἀνεκάλεσε ἀπό τήν ἐξορία ὅλους τούς ῾Ομολογητές καί ῾Οσίους Πατέρες.
῎Ετσι ὁ ῞Οσιος ῾Ιλαρίων ἐπανῆλθε στή μονή του καί, ἀφοῦ τήν ἐδιοίκησε θεοφιλῶς καί θεαρέστως ἐπί τρία ἔτη, τό 845 μ.Χ., ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη, σέ λικία ἑβδομήντα ἐτῶν.
(Επισκόπου Φαναρίου Αγαθαγγέλου, Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Ιούνιος, σ. 90-93)
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τῶν λόγων τοῦ Κυρίου τὴν χάριν γεωργήσας, ἤνθησας καθάπερ ἔλαια, παμμάκαρ Ἰλαρίων, ἐλαίω τῶν θείων ἀρετῶν, καὶ τῆς ὁμολογίας σου σοφέ, ἰλαρύνων τᾶς καρδίας καὶ τᾶς ψυχᾶς, τῶν πίστει σοὶ ἐκβοώντων δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντη, δόξα τῷ ἐνεργούντι διά σου, πάσιν ἰάματα.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ δ’.
Ἐν σοὶ Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ᾽ εἰκόνα· λαβὼν γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Ἰλαρίων τὸ πνεῦμά σου.
| Минея - Июнь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии. |
| Μηναίο - Ιούνιος Εικονίδιο. Russ. τοῦ 17 αἰ.. Από τήν Εκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσειο της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας. |
Κοντάκιον
Ἦχος α'. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Πυρὶ προσομιλῶν, οὐδαμῶς κατεφλέχθης, Ἰλάριε σοφέ, ἀθλητὰ γενναιόφρον, τὴν δρόσον γὰρ ἐκέκτησο, τοῦ Θεοῦ ἀναψύχουσαν, ὅθεν ἤνυσας, τοὺς ὑπὲρ φύσιν ἀγώνας, ἀγαλλόμενος, μετὰ Ὁσίων θεόφρον, μεθ᾽ ὧν ἡμῶν μνήσθητι.
ΑΠΟ ΤΟ ΡΟΥΜΑΝΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Fericitul Ilarion a fost fiul lui Petre Capadocianul, cel care da pâine la masa împarateasca, iar maica lui era Teodosia; si amândoi parintii lui erau evlaviosi. Si fiind ei iubitori de Dumnezeu, l-au învatat bine Sfânta Scriptura din tinerete. Apoi, când era de douazeci de ani, a lasat - dupa cum zice Evanghelia - pe tata si pe mama, si casa, si bogatie, si s-a facut monah în manastirea lui Isihie, care era aproape de Vizantia. Dupa aceea a venit în manastirea Dalmatului si acolo a luat îngerescul si sfântul chip cel mare, si s-a facut ucenic al Sfântului Grigorie Decapolitul, care într-acea vreme vietuia acolo.
Si petrecea în ascultare, în tacere si în smerenie, având slujba în gradina manastireasca. El s-a ostenit într-acea ascultare zece ani si se sârguia, ca, prin viata sa, sa urmeze Cuviosului Ilarion cel Mare, cel de un nume cu el, a carui viata îmbunatatita si placuta Lui Dumnezeu, adeseori citind-o, se asemana aceluia, pe cât putea, în postiri, în rugaciunile cele de toata noaptea, si în toate nevointele monahicesti, pentru care s-a si numit Ilarion cel Nou...
Ευλογημένος Ιλαρίωνας ήταν γιος του Πέτρου Καππαδοκίας, αυτός που δίνει ψωμί στο βασιλικό τραπέζι, και η μητέρα του ήταν Θεοδοσία? και οι δύο γονείς του ήταν ευσεβείς.Και είναι λάτρεις του Θεού, που έχουν μάθει καλά από την Αγία Γραφή για τη νεολαία. Στη συνέχεια, όταν ήταν είκοσι χρόνια, έφυγε - όπως λέει το Ευαγγέλιο - ο πατέρας μου και η μητέρα, και το σπίτι, και τον πλούτο, και έγινε μοναχός στη μονή του Isihie, που ήταν κοντά στο Vizante. Στη συνέχεια ήρθε το μοναστήρι υπάρχει Δαλματία και πήρε îngerescul και το μεγάλο chip άγιος, και έγινε μαθητής του Αγίου Γρηγορίου Decapolitul που ζούσαν εκεί εκείνη τη στιγμή.
Και ακούτε στη σιωπή και ταπεινότητα, με την υπηρεσία στο μοναστήρι κήπο. Έχει εργαστεί στο ότι η υπακοή από δέκα χρόνια και αγωνίζεται, ότι μέσα από τη ζωή του, ακολουθήστε Σεβάσμιος Ιλαρίων ο Μέγας, το όνομα του, η ζωή του οποίου βελτιώθηκε και ευάρεστον εις τον Θεόν, συχνά την ανάγνωση, έμοιαζε με τον άνθρωπο όσο θα μπορούσε, σε κατάσταση νηστείας, οι προσευχές του όλη τη νύχτα, και σε όλα τα μοναστικά άθλους, το οποίο έχει ονομαστεί Ιλαρίωνα και το νέο.
Έτσι, διαφωτιστική και την ψυχή, όπως ο ήλιος πήρε την εξουσία από τον Θεό πάνω από ακάθαρτα πνεύματα, να κυνηγήσει και ηγούμενος της μονής με εκείνο το ένα τους έκανε ένας ιερέας, ακόμη και απρόθυμοι, μετά Gregory Decapolitul πήγε από εκεί σε άλλα μέρη.Στη συνέχεια, μετά από μερικά χρόνια, πεθαίνει ο ηγούμενος της μονής, Σεβάσμιος Ιλαρίωνα έμαθε ότι οι αδελφοί επιθυμούν να ένα make ηγούμενο τους και πήγαν έξω τη νύχτα από το μοναστήρι, άγνωστη σε κανέναν, και πήγε στο Vizante, όπου κοίταξε για τον Γκρέγκορυ St., το δάσκαλο ή , ελπίζοντας ότι θα βρουν εκεί-1. Αλλά είχε πάει στη Ρώμη και από εκεί επέστρεψε και εγκαταστάθηκε στην Όλυμπο.
Έτσι Ιλαρίων μπήκε σε μοναστήρι στο Vizante, και τους μοναχούς της μονής Δαλματία, μαθαίνοντας από αυτόν, αποστέλλεται ο Αγιώτατος Πατριάρχης Nichifor, ζητώντας από κάποιον να κάνει ένα από ηγουμένου τους, ακόμα κι εγώ δεν θα. Στη συνέχεια, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας και ο πατριάρχης, αποστολή, ανήλικοι έφερε στον άγιο, και τον προέτρεψε να αναλάβει ηγούμενος της Μονής Δαλματία. Και δεν θα μπορούσε να αντισταθεί στην θέληση του αυτοκράτορα και patriarhicesti του, υπάκουσε την εντολή και πήρε ηγούμενοι μαεστρία τους, καλό ποιμένα για οκτώ χρόνια cuvântatoare τα πρόβατα που του έχει ανατεθεί.
Μετά από αυτό, ο ίδιος πήρε τη θέση Ελληνική Λέων το αρμενικό βασίλειο - το όνομα του τυράννου κτήνος - που άρχισε να διαταραχθεί αίρεση της Εκκλησίας του Χριστού με luptarii εικονίδια. Ότι πολλοί αναγκάζοντάς τους να ενωθούν μαζί του για να αίρεση του? και εκείνοι που παράκουσε τη θέλησή του, να τους ενώσει εργάστηκαν και άλλοι που οδήγησε έξω σε πολύ μακρινές χώρες. Στο διάστημα αυτό, η εντολή του έφερε Σεβάσμιος Μονή Ιλαρίωνος από βασιλικά παλάτια και ανάγκασε τη Δαλματία σε αυτό Eres. Αλλά ο καλός στρατιώτης του Χριστού, όχι μόνο δεν υπάκουσε τύραννος καθόλου, αλλά ακόμα 1ου και την καταπολέμηση της με θάρρος, καλώντας ένας Θεός και κανένα νέο παραβάτης, αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο του τόσο θυμωμένος θάλασσα. Έτσι raucredinciosul αυτοκράτορα που διατίθενται στην ευχάριστη θέση beats πολλές και ποικίλες εργασίες, και 1 έκλεισε στη φυλακή.
Και μετά από λίγο ορισμένοι, βάζοντας το ένα και το πρόσωπο για την έρευνα τίποτα, αλλά αυξάνοντας τον σκοπό του, ένας έδωσε τον πατριάρχη της ένα μυαλό με αυτόν, δηλαδή Θεόδοτος, με το παρατσούκλι κασσιτερίτη, ο οποίος είχε πάρει το κάθισμα μετά από εξορία στην ορθή πίστη Nichifor Αγιότητα. Αυτό Teodoto Πατριάρχης ψεύτης, έκανε Σεβάσμιος Ιλαρίωνα ίδιο τον αυτοκράτορα, για το κλείσιμο 1 σε crawling μπουντρούμι, ένα έχει αγωνιστεί για μέρες με την πείνα και τη δίψα, την παραγγελία του να μην δώσει ούτε ψωμί ούτε νερό. Στη συνέχεια, οι μοναχοί της Μονής πήγε στον βασιλιά, λέγοντας με αίτημα: O βασιλιάς, να μας δώσει ποιμένας μας και εμείς θα υποσχεθεί ότι θα υποβάλει τη θέλησή σου "Και ο αυτοκράτορας έχει απολαύσει τους υποσχεθούμε και σύντομα. έδωσε ο πατέρας τους.
Έτσι, άγιος, πηγαίνοντας προς το μοναστήρι, περάσει κάποιο χρονικό διάστημα και να ξεκουραστείτε μετά από εκείνους που το πάθος και την πείνα, επέστρεψε στο πάθος του και πάλι. Για το βασίλειο, περιμένοντας μοναχοί υπόσχεση ήξεραν ότι τους χλεύασαν και έστειλε τους στρατιώτες του σε αυτό το μοναστήρια που έχουν ενοχλήσει τους μοναχούς, ο σεβάσμιος Ιλαρίωνα και να φέρει 1 τον κλειδωμένο στη φυλακή. Στη συνέχεια, τον έστειλαν στο μοναστήρι της Faneon, παραγγελία προς-1 κλείσει σε ένα στενό μπουντρούμι.Αγίου Ιλαρίωνα που υπέστη στη φυλακή από έξι μήνες, λαμβάνει πολύ κόπο και ντροπή από τη σκληρή ηγούμενος της Μονής. Στη συνέχεια, και πάλι ήταν από εκεί με μια βασιλική εντολή, και έφερε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο αυτοκράτορας αναγκάστηκε να αρνηθεί εικόνες, μερικές φορές με δόλωμα και μερικές φορές με îngroziri.
Αλλά τα βάσανα του Χριστού, Ιλαρίωνα, παρακούοντας την εντολή του βασιλιά στάλθηκε σε άλλο μοναστήρι που λεγόταν CICLOVA. Σε αυτό και πέρασε δύο έτη και έξι μήνες, που κρατούνται και βασανίζονται σε ένα μπουντρούμι δύσοσμο. Από εκεί, που έφερε και πάλι στο βασιλιά και ξυλοδαρμό πολύ σκληρά, εξορίστηκε στην πόλη Protilia. Στη συνέχεια, ότι raucredincios αυτοκράτορα, ο οποίος έχασε πολλά, και πέθανε τρομερά? που κόπηκε από τα ξίφη τους στρατιώτες του στην εκκλησία στον τόπο πρώτη χλευάζεται και υπονόμευσε την ιερή εικόνα του Χριστού, και απέρριψε την ψυχή του κακοποιού.
Μιχαήλ Τραυλό βασίλειο και την ανάληψη του καθίσματος, διέταξε ότι όλοι αυτοί οι πιστοί να τους απελευθερώσει από τα δεσμά και τα μπουντρούμια. Τότε απελευθερώνεται και Σεπτού Ιλαρίωνα, δεν έχει επιστρέψει στο μοναστήρι του - καθώς δεν είχε σταματήσει εικονίδια αίρεση luptarii και επισκοπικό βλέπει διεξήχθησαν από ποιμένες και επίσκοποι ψευδοδιδάσκαλοι - αλλά πέρασε μια γυναίκα κάποια πιστούς, οι οποίοι είχαν δώσει ένα ήσυχο μέρος στο κτήμα του, κάνοντας κελί της, και τον κήπο και εξυπηρετούν τους για τον Θεό με όλα τα απαραίτητα.
Σε αυτό το διάστημα, του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίου, ο οποίος ήθελε πολλά πάθη κακία των αιρετικών στην αληθινή πίστη, την επιστροφή του από την εξορία, απεβίωσε. Και άγιος ή την ψυχή, η αύξηση στον ουρανό από τους αγγέλους, θεωρήθηκε από την σεβάσμια Ιλαρίωνα, όπως είναι γραμμένο στη ζωή του Θεόδωρου. Η άποψη αυτή έχει γίνει έτσι: εκείνη την ημέρα στην οποία Αγίου Θεοδώρου του Studios κινήθηκε προς Κύριος ευλόγησε Ιλαρίωνα με τα πόδια μέσα από τον κήπο του, που εργάζονται και τραγουδούν ψαλμούς του Δαβίδ, ξαφνικά άκουσε μερικές φωνές preaminunate και αισθάνθηκε μια μυρωδιά του άφατη γλυκύτητα? Έτσι, θαυμάζοντας, όπου πιστεύεται ότι είναι αυτά. Και αναζητώντας τα ύψη του ουρανού, είδε πολλά συγκροτήματα ουράνια με τις λευκές στολές με φωτεινά λαμπερά πρόσωπα και τα τραγούδια ήρθαν από τον ουρανό για να καλύψουν κάποιες κοπέλες ειλικρινής.
Αυτά τα βλέπουμε ευτυχισμένη Ιλαρίωνα, έπεσε με τρόμο υψηλό έδαφος και να ακούσει κάποιες graindu είναι Ιδού ψυχή Θεόδωρος, ηγούμενος της μονής Studios, που έχει υποστεί το αίμα Αγίων Εικόνων, και άντεξε μέχρι το τέλος στο πρόβλημα ? και τώρα κοιμήθηκε και χόρεψαν, ανεβείτε, υποδέχεται μία για ουράνιες δυνάμεις του! "καταδέχτηκε τον εαυτό του σε ένα όραμα preaminunata σαν αυτό, ο Αιδεσιμότατος Ιλαρίωνα ήταν γεμάτη με άφθονο άνεση και έλαβε στην καρδιά του μια μεγάλη γλυκύτητα πνευματική. Και παρέμεινε αρκετές ημέρες πανηγυρισμούς στο πνεύμα, και το πρόσωπό του έλαμπε από χαρά σαν άγγελος.
Σεβάσμια Ιλαρίωνα και πέρασε επτά χρόνια στη γυναίκα και περισσότερο. Και μετά ο Michael Τραυλός ήρθε γιο Βασίλειο, Θεόφιλος, ότι όλα τα ομολογητών που συγκεντρώθηκαν και άρχισαν και πάλι, ως αυτοκράτορες raucredinciosi νωρίτερα, να τους αναγκάσουν να τους προσπεράσει σε πολέμησε O εναντίον ιερών εικόνων και εργάζεστε εκείνους που δεν κάνουν υποβάλει σ 'αυτόν. Τότε και ο Αιδεσιμότατος Ιλαρίωνα ελήφθη και οδήγησε στον αυτοκράτορα, όπου αναγκάζεται να παρακούσει τις βασιλεύει εντολή, αλλά κυρίως ένας τον επέπληξε σαν ένα ειδωλολατρικό και παραβάτης που πληγώνουν τα δόγματα της ορθής πίστης. Ως εκ τούτου, έλαβε εκατόν εβδομήντα βλεφαρίδες και εξορίστηκε στο νησί Afusiei, αλλά έχουν εκεί είναι πιο εύκολο, δεν πραγματοποιήθηκε είτε στη φυλακή είτε σε σχέσεις. Έτσι, στην οικοδόμηση μιας πολύ μικρό κελί, πέρασε σε αυτό μέχρι το τέλος του Θεόφιλου.
Και ο άνθρωπος ήρθε μετά το θάνατο της αυτοκράτειρας Θεοδώρας, προσθέτοντας ότι το βασιλικό φρούριο σε όλες τις ομολογητών, ενίσχυσε την πεποίθηση ότι το δικαίωμα και να θέσει τις άγιες εικόνες στις εκκλησίες του Θεού. Και τότε Σεβάσμιος Ιλαρίωνα, απελευθερώνοντας, πήρε Μονή Δαλματία, όπου έλαμψε με θαύματα. Ζωντανεύει από τρία χρόνια, και δείχνοντας στους μαθητές του με τη θεία ευχαρίστηση, πήγε στον Κύριο. Και είμαστε ειλικρινείς και του αγίου ψυχή, όπως Θεοδώρου, τον είδε ο ίδιος έγινε από τους αγγέλους στην ουράνια και στάθηκε στην εταιρεία των αγίων ομολογητών, πριν από το θρόνο της δόξας του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, ένας Θεός η Αγία Τριάδα, η οποία θα έπρεπε δόξα στους αιώνες. Αμήν.
ПОЛНОЕ ЖИТИЕ ПРЕПОДОБНОГО ИЛАРИОНА НОВОГО, ИГУМЕНА ДАЛМАЦКОГО
Бла¬жен¬ный Ила¬ри¬он был сы¬ном Пет¬ра кап¬па¬до¬ки¬я¬ни¬на[1], при¬слу¬жи¬вав¬ше¬го при тра¬пе¬зе цар¬ской, и ма¬те¬ри Фе¬о¬до¬сии, – лю¬дей бла¬го¬че¬сти¬вых и бо¬го¬бо¬яз¬нен¬ных; в юно¬сти он хо¬ро¬шо обу¬чен был Свя¬щен¬но¬му Пи¬са¬нию. Ко¬гда ему ис¬пол¬ни¬лось 20 лет, он, по еван¬гель¬ско¬му сло¬ву (Мф.10:37; Лк.14:26), оста¬вил от¬ца и мать, дом и бо¬гат¬ство и сде¬лал¬ся мо¬на¬хом в оби¬те¬ли Ис¬и¬хи¬евой близ Ви¬зан¬тии. По¬том он при¬шел в оби¬тель Дал¬мат¬скую[2], при¬нял здесь ве¬ли¬кий Ан¬гель¬ский об¬раз и сде¬лал¬ся уче¬ни¬ком свя¬то¬го Гри¬го¬рия Де¬ка¬по¬ли¬та[3], в то вре¬мя жив¬ше¬го здесь; свя¬той Ила¬ри¬он под¬ви¬зал¬ся в по¬слу¬ша¬нии, мол¬ча¬нии и ве¬ли¬ком сми¬ре¬нии. Он имел ра¬бо¬ту в мо¬на¬стыр¬ском са¬ду и тру¬дил¬ся в этом по¬слу¬ша¬нии де¬сять лет; про¬чи¬ты¬вая ис¬то¬рию доб¬ро¬де¬тель¬но¬го и бо¬го¬угод¬но¬го жи¬тия со¬имен¬но¬го се¬бе пре¬по¬доб¬но¬го Ила¬ри¬о¬на Ве¬ли¬ко¬го[4], он, на¬сколь¬ко воз¬мож¬но, ста¬рал¬ся упо¬доб¬лять¬ся се¬му угод¬ни¬ку Бо¬жию по¬стом, все¬нощ¬ной мо¬лит¬вой и все¬ми про¬чи¬ми ино¬че¬ски¬ми по¬дви¬га¬ми: по¬се¬му и на¬зван он был Ила¬ри¬о¬ном Но¬вым. Очи¬стив и про¬све¬тив свою ду¬шу, как солн¬це, он по¬лу¬чил от Бо¬га власть над нечи¬сты¬ми ду¬ха¬ми, так что мог из¬го¬нять их. Игу¬мен оби¬те¬ли той сде¬лал его про¬тив же¬ла¬ния свя¬щен¬ни¬ком, ко¬гда уже свя¬той Гри¬го¬рий Де¬ка¬по¬лит ушел от¬сю¬да в дру¬гие ме¬ста. Спу¬стя несколь¬ко лет, ко¬гда игу¬мен скон¬чал¬ся, пре¬по¬доб¬ный Ила¬ри¬он, узнав, что бра¬тия хо¬чет сде¬лать его игу¬ме¬ном, ре¬шил уда¬лить¬ся от¬сю¬да; с этою це¬лью он тай¬но от всех но¬чью вы¬шел из оби¬те¬ли и ушел в Ви¬зан¬тию в на¬деж¬де отыс¬кать здесь сво¬е¬го учи¬те¬ля свя¬то¬го Гри¬го¬рия, но сей по¬след¬ний от¬плыл в Рим и, воз¬вра¬тив¬шись от¬ту¬да, по¬се¬лил¬ся на го¬ре Олим¬пий¬ской[5]. Ила¬ри¬он же при¬шел в один мо¬на¬стырь в Ви¬зан¬тии; мо¬на¬хи Дал¬мат¬ской оби¬те¬ли, узнав¬ши о сем, на¬ча¬ли про¬сить свя¬тей¬ше¬го пат¬ри¬ар¬ха Ни¬ки¬фо¬ра[6] по¬ста¬вить им игу¬ме¬ном Ила¬ри¬о¬на, хо¬тя бы и про¬тив его же¬ла¬ния. Пат¬ри¬арх со¬об¬щил об этом им¬пе¬ра¬то¬ру: при¬звав к се¬бе Ила¬ри¬о¬на, царь и пат¬ри¬арх уве¬ще¬ва¬ли его при¬нять игу¬мен¬ство над Дал¬мат¬ским мо¬на¬сты¬рем. Не смея про¬ти¬вить¬ся цар¬ской и пат¬ри¬ар¬шей во¬ле, Ила¬ри¬он при¬нял власть игу¬ме¬на и с усер¬ди¬ем пас вве¬рен¬ных ему сло¬вес¬ных овец в про¬дол¬же¬нии вось¬ми лет. По¬том ски¬петр Гре¬че¬ско¬го цар¬ства при¬нял зве¬ро¬по¬доб¬ный му¬чи¬тель Лев Ар¬мя¬нин[7], ко¬то¬рый на¬чал сму¬щать Цер¬ковь Хри¬сто¬ву ико¬но¬бор¬че¬ской ере¬сью[8], при¬нуж¬дая мно¬гих к сво¬е¬му ере¬ти¬че¬ско¬му муд¬ро¬ва¬нию; тех же, кто не по¬ви¬но¬вал¬ся ему, он или под¬вер¬гал му¬че¬ни¬ям, или из¬го¬нял в да¬ле¬кие стра¬ны. По его при¬ка¬за¬нию пре¬по¬доб¬ный Ила¬ри¬он был при¬ве¬ден из оби¬те¬ли к ца¬рю, ко¬то¬рый при¬нуж¬дал его при¬нять ере¬ти¬че¬ское уче¬ние. Доб¬рый во¬ин Хри¬стов не толь¬ко не по¬ви¬но¬вал¬ся ере¬ти¬ку-им¬пе¬ра¬то¬ру, но да¬же дерз¬но¬вен¬но об¬ли¬чил его, на¬звал без¬бож¬ни¬ком и но¬вым пре¬ступ¬ни¬ком и тем воз¬бу¬дил про¬тив се¬бя лю¬той гнев ца¬ря. Мно¬го ран и раз¬лич¬ных му¬че¬ний при¬чи¬нил бла¬жен¬но¬му зло¬че¬сти¬вый царь, а по¬том за¬клю¬чил его в тем¬ни¬цу. Чрез неко¬то¬рое вре¬мя опять, при¬звав¬ши его к се¬бе, мно¬го му¬чив, но ни¬че¬го не до¬стиг¬ши, царь от¬дал его сво¬е¬му еди¬но¬мыш¬лен¬ни¬ку пат¬ри¬ар¬ху Фе¬о¬до¬ту[9], по про¬зва¬нию Кас¬си¬те¬ру, ко¬то¬рый при¬нял пре¬стол по¬сле из¬гна¬ния за бла¬го¬че¬стие свя¬тей¬ше¬го Ни¬ки¬фо¬ра. Этот лже¬па¬три¬арх Фе¬о¬дот сде¬лал с пре¬по¬доб¬ным то же, что и царь: за¬клю¬чил свя¬то¬го в мрач¬ной тем¬ни¬це и мно¬го дней то¬мил его го¬ло¬дом и жаж¬дой, при¬ка¬зав¬ши не да¬вать ему ни хле¬ба, ни во¬ды. Мо¬на¬хи же, где игу¬мен¬ство¬вал пре¬по¬доб¬ный, при¬шли к ца¬рю и мо¬ли¬ли его:
ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΛΑΡΙΩΝΑ ΤΟ ΝΕΟ, ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΜΟΝΗΣ ΔΑΛΜΑΤΩΝ
Rev. Ιλαρίων νέες που γεννήθηκαν από γονείς ευσεβείς Πέτρου και Θεοδοσία, ο οποίος τον έθεσε στην αρετή και να παροτρύνει τις Γραφές. Στην ηλικία των είκοσι, Αγίου Ιλαρίωνα εκάρη μοναχός σε ένα μοναστήρι κοντά Isihiyskoy Βυζάντιο και από εκεί μεταφέρθηκε στο Δαλματίας μοναστήρι, όπου έλαβε το Μεγάλο Schema και έγινε μαθητής του Αγίου Γρηγορίου Dekapolita (20 Νοεμβρίου). Rev. βαθιά τίμησε ο Θεός φέρουν soimennika του – Σεβαστοί Ιλαρίων ο Μέγας (Οκτώβριος 21), προσπάθησε να μιμηθεί τη ζωή του, γιατί ήταν το παρατσούκλι Νέα Ιλαρίωνα. Στο μοναστήρι Δαλματία αφιερωμένο σε αυτόν με την ιεροσύνη. Μετά το θάνατο του ηγουμένου αδελφών θέλησε να εκλέξουν σε αυτό το μέρος του Αγίου Ιλαρίωνα, αλλά βρήκε έξω γι «αυτό, κρυφά πήγε στο Βυζάντιο.
Στη συνέχεια, ο μοναχών μοναστήρι Δαλματία στάλθηκε στον Άγιο Πατριάρχη Nikifor αίτηση για τον διορισμό του ηγουμένου αναθ Ιλαρίωνα. Ο Πατριάρχης κάλεσε τον άγιο και τον έπεισε να συναινέσει. Rev. Βολοκολάμσκ ιερό υπακοής υπάκουσε. Για 8 χρόνια ειρηνικά καθοδηγείται το μοναστήρι. Στο 813, ο αυτοκράτορας πήρε το θρόνο του εικονομάχου Λέοντος του Αρμενίου (813-820). Μοναχός αρνήθηκε να βλασφημήσει τις ιερές εικόνες και τόλμη κατήγγειλε τον αυτοκράτορα της αίρεσης, για την οποία υπέμεινε πολλά βασανιστήρια. Αρκετές φορές ο ίδιος φυλακίστηκε, πεινασμένο και διψασμένο. Οι ασεβείς πατριάρχης Θεόδοτος, ο οποίος παίρνει τη θέση του εξόριστου Πατριάρχη Νικηφόρου, ο Αιδεσιμότατος διαπράττουν πολλά προβλήματα, που αναζητούν παραίτηση της ορθοδοξίας. μοναστήρι Μοναχοί Δαλματία ήρθε στον αυτοκράτορα και του ζήτησε να απελευθερώσει τον άγιο, που υπόσχεται να υπακούσουν την αυτοκρατορική βούληση. Αλλά, επιστρέφοντας στη μονή, ο μοναχός Ιλαρίων Δαλματίας και όλοι οι μοναχοί συνέχισαν να προσκυνήσουν τις ιερές εικόνες. Η οργισμένη αυτοκράτορας κατέληξε στο συμπέρασμα πάλι Μοναχός στη φυλακή. Όλες οι δυνάμεις που επιδιώκουν παραίτηση, πρόδωσε τον άγιο να βασανίζει και φυλακίζει στη φυλακή.
Αλλά η τιμωρία του Θεού έπληξε αυτοκράτορα zlochestivogo: ήταν σφαγιάστηκαν από τους στρατιώτες του στο ναό, στο σημείο όπου κάποτε την πρώτη φορά που ρίχνει μια ιερή εικόνα. Ο νέος αυτοκράτορας Μιχαήλ Β «ο τραυλός (820-829) ελευθέρωσε την αναθ Ιλαρίων από τη φυλάκισή του, και ο άγιος εγκαταστάθηκαν σε ένα μοναχικό κελί. Όταν κοιμήθηκε ο μοναχός Θεόδωρος ο Στουδίτης , επίσης υπέφερε για τις άγιες εικόνες (Νοέμβριος 11), ο αιδεσιμότατος Ιλαρίωνα απονέμεται δει αγγέλους ανέβει στον ουρανό ιερή ψυχή του Θεοδώρου.
Όταν ο αυτοκράτορας εικονομάχου Θεόφιλου (829-842) ο Μοναχός Ιλαρίωνα λαμβάνεται και πάλι υπό κράτηση και άγριο ξυλοδαρμό, φυλακίστηκε στο νησί της AVUS.
Μετά το θάνατο του Θεόφιλου, το ιερό αυτοκράτειρα Θεοδώρα (842-855) διέταξε να επιστρέψει από την εξορία ομολογητές. Rev. Ιλαρίων επέστρεψε στην Δαλματίας μοναστήρι, και πάλι πήρε igumenstvo και πέθανε ειρηνικά το έτος 845.
ΠΛΗΡΗΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΛΑΡΙΩΝΑ ΤΟ ΝΕΟ, ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΜΟΝΗΣ ΔΑΛΜΑΤΩΝ
Ευλογημένος Ιλαρίωνας ήταν γιος του Πέτρου kappadokiyanina [1] , εξυπηρετούν στο βασιλικό γεύμα, και η μητέρα Θεοδοσία – θεοφοβούμενοι και ευσεβείς ανθρώπους? στα νιάτα του ήταν καλά εκπαιδευμένοι στις Γραφές. Όταν ήταν 20 ετών, είναι, σύμφωνα με τον λόγο του Ευαγγελίου ( Ματθαίος 10: 37 ? Luke 14 :. 26 ), άφησε τον πατέρα και τη μητέρα του, το σπίτι και τον πλούτο και έγινε μοναχός σε ένα μοναστήρι κοντά Isihievoy Βυζάντιο. Στη συνέχεια, ήρθε στο μοναστήρι της Δαλματίας [2] , που εγκρίθηκε εδώ το μεγάλο αγγελικό εικόνα και έγινε μαθητής του Αγίου Γρηγορίου Dekapolita [3] , κατά το χρόνο ζούσαν εδώ? Αγίου Ιλαρίωνα δούλευαν στην υπακοή, η σιωπή και μεγάλη ταπεινότητα. Είχε μια δουλειά στο μοναστήρι κήπο και εργάστηκε σε αυτή την υπακοή σε δέκα χρόνια? ανάγνωση η ιστορία των ενάρετο και ευσεβή ζωή soimennogo σήμερα ο Αιδεσιμότατος Ιλαρίωνα [4] , είναι, στο μέτρο του δυνατού, προσπάθησε να αφομοιωθούν σε αυτό το άγιο του Θεού, νηστεία, προσευχή, και εσπερινός όλα τα άλλα μοναστικά κατορθώματα: διά του οποίου ονομάστηκε Ιλαρίωνα νέα. Καθαρίστε και φωτισμένη ψυχή, όπως ο ήλιος, που έλαβε από τον Θεό τη δύναμη πάνω από ακάθαρτα πνεύματα, ώστε να μπορέσει να τους πετάξει έξω. Ο ηγούμενος της μονής που έκανε ενάντια στις επιθυμίες του ιερέα όταν έφυγε Αγίου Γρηγορίου του Dekapolis από εδώ και σε άλλα μέρη. Λίγα χρόνια αργότερα, όταν ο ηγούμενος πέθανε, ο αιδεσιμότατος Ιλαρίωνα, αφού έμαθε ότι ο αδελφός του θέλει να κάνει ο ηγούμενος, ο ίδιος αποφάσισε να αποσυρθεί εδώ? με την άποψη αυτή κρυφά τη νύχτα όλα βγήκαν από το μοναστήρι και πήγε στο Βυζάντιο, ελπίζοντας να βρείτε εδώ δάσκαλό του Αγίου Γρηγορίου, αλλά αν ο τελευταίος έπλευσε προς τη Ρώμη και επέστρεψε από εκεί, εγκαταστάθηκε στο βουνό Ολυμπιακό [5] . Ιλαρίων ήρθε επίσης σε ένα μοναστήρι στο Βυζάντιο? Δαλματία μοναχών μοναστήρι, έχοντας μάθει από αυτό, άρχισαν να ρωτήσω τον Αγιώτατο Πατριάρχη Νικηφόρου [6] βάζουμε ηγούμενος Ιλαρίων, έστω και παρά τη θέλησή του. Πατριάρχης ανέφερε στον αυτοκράτορα κάλεσε Ιλαρίων, ο βασιλιάς και ο Πατριάρχης προέτρεψε τον να αναλάβει τις Δαλματικές ηγούμενος μονής. Δεν τόλμησε να αντιταχθεί στην βασιλική και την πατριαρχική βούληση, Ιλαρίωνα πήρε ηγούμενος δύναμη και με ζήλο να περάσει λεκτική πρόβατα που του έχει ανατεθεί στη συνέχιση των οκτώ ετών. Στη συνέχεια πήρε το σκήπτρο του ελληνικού βασιλείου της κτηνώδη βασανιστή Λέων ο Αρμένιος [7] , η οποία άρχισε να φέρουν σε δύσκολη θέση την Εκκλησία του Χριστού η εικονομαχική αίρεση [8] , αναγκάζοντας πολλούς να αιρετικές σοφιστείες του? εκείνους που τον παράκουσε, ή αυτός τιμωρεί ή να εξοριστεί σε μακρινές χώρες. Διατάζει ο αιδεσιμότατος Ιλαρίωνα έφερε από το μοναστήρι στο βασιλιά, ο οποίος τον προέτρεψε να δεχθεί αιρετικές διδασκαλίες. Ένας καλός στρατιώτης του Χριστού, όχι μόνο για να υπακούσει την αιρετική αυτοκράτορα, αλλά ακόμη και με τόλμη τον κατήγγειλε, που ονομάζεται άθεος και ένα νέο ποινικό και έτσι προκάλεσε εναντίον του εαυτού έντονο θυμό του βασιλιά. Πολλές πληγές και διάφορα βασανιστήρια υπέστησαν zlochestivy ευλόγησε τον βασιλιά, και στη συνέχεια τον έδεσε στη φυλακή. Και μετά από λίγο τον προέτρεψε και πάλι να έρθει, πολλές muchiv, αλλά τίποτα δεν έχει επιτευχθεί, ο βασιλιάς του έδωσε ομοϊδεάτες πατριάρχης του Θεόδοτος [9] , με το παρατσούκλι κασσιτερίτη, ο οποίος πήρε το θρόνο μετά την εκδίωξη του ιερού ευσέβειας Nikifor. Αυτό lzhepatriarh Θεόδοτος έκανε με την ηγουμένη το ίδιο με το βασιλιά έκανε μια άγιος σε μια σκοτεινή φυλακή, και πολλές από τις μέρες του βασανίζεται από την πείνα και τη δίψα, διέταξε να μην του δώσει ούτε ψωμί ούτε νερό. Οι μοναχοί επίσης, όπου igumenstvoval Μοναχός, ήρθε στον βασιλιά και τον παρακάλεσε:
– King, να μας φέρει στον πατέρα μας? γι «αυτό υποσχόμαστε να υπακούσουν τη θέλησή σας.
Ο βασιλιάς ήταν στην ευχάριστη θέση να αυτή την υπόσχεση και να τους επιστραφεί ηγούμενο τους.
Ιερά, όταν ήρθε στο μοναστήρι, έζησα εδώ για ένα χρόνο? μόλις και μετά βίας έχουν χρόνο για να χαλαρώσουν λίγο από το μαρτύριο της πείνας και των ιερών και πάλι καταδικασμένη τον εαυτό του να πληγεί, για το βασιλιά, περιμένουν την εκτέλεσή τους μοναχούς υποσχέσεις, συνειδητοποίησε ότι είχε εξαπατηθεί [10] γιατί έστειλε στρατιώτες στο μοναστήρι και έδωσε εντολή τους μοναχούς και τον μοναχό, λαμβάνοντας, κατέληξε και πάλι φυλακή? Στη συνέχεια τον έστειλε στο μοναστήρι Faneevu [11] και διέταξε τον άγιο στην πλησιέστερη φυλακή. Σε αυτό το ιερό φυλακή ατονήσει από έξι μήνες, λαμβάνοντας όλα τα είδη των προβλημάτων και κακοποίηση κατά της κακής ηγούμενος της μονής. Στη συνέχεια, με εντολή του βασιλιά δόθηκε πίσω στην Κωνσταντινούπολη: εδώ είναι και πάλι διαφορετικό με ψευδείς προειδοποιήσεις έχουν αρνήθηκε να αναλάβει την εικονοκλαστική αίρεση. Αλλά δεδομένου ότι ο Χριστός ο πάσχων δεν ακούει τους αιρετικούς, ο βασιλιάς τον έστειλε σε ένα άλλο μοναστήρι, που ονομάζεται Kikloveevoy [12] ?. Εδώ έμεινε για δύο χρόνια και 6 μήνες, μαραζώνουν σε περιορισμένο χώρο των φυλακών και βιώνει διαφορετικά βασανιστήρια. Ως εκ τούτου, ο άγιος ήταν και πάλι έφερε στο βασιλιά, και μετά από μια βαριά ήττα φυλακίστηκε στην πόλη Protilsky [13] .
Zlochestivy βασιλιά, σκοτώνοντας πολλούς, και πέθανε έντονα: αυτός ήταν από τους στρατιώτες του με τα σπαθιά αποκοπεί στο ναό στο σημείο όπου για πρώτη φορά, είχε μια πάλη μια ιερή εικόνα του Χριστού, που ρίχνει? τόσο κακό ασεβείς καταστρέφονται κολασμένων την ψυχή του. Michael δολώματος [14] , πήρε το βασίλειο αφού διέταξε την απελευθέρωση από τα δεσμά και φυλάκιση όλων των πιστών. Αιδεσιμότατος Ιλαρίων, μαζί με άλλα απελευθερώθηκε από τη φυλακή, αλλά δεν πάει να κατοικία του, καθώς δεν έχει σταματήσει ακόμα και εικονοκλαστική αίρεση και επισκοπική θρόνους καταλαμβάνεται από τους αιρετικούς, ψευδοδιδάσκαλοι και ψευδείς ποιμένες, αλλά παρέμειναν σε ένα πιστό και ευσεβή γυναίκα, που στο κτήμα του, του έδωσε απομονωμένο μέρος, έχτισε ένα κελί με κήπο και τον εφοδίασε με όλες τις απαιτήσεις.
Αυτή τη στιγμή, επέστρεψα από τη φυλακή και πήγε στον Κύριο Αιδεσιμότατος Θεόδωρος Στουδίτης [15] , επίσης υπομείνει πολλά δεινά για την ορθοδοξία των αιρετικών? αγία ψυχή του εις τους αγγέλους στον ουρανό, είδε το μοναχό Ιλαρίωνα, όπως αναφέρεται στη ζωή του Θεόδωρου. Την ημέρα εκείνη, όταν κοιμήθηκε Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης, ευλόγησε Ιλαρίωνα, το περπάτημα στον κήπο του, κάνοντας τα έργα και φωνάζοντας ψαλμούς του Δαβίδ, άκουσε ξαφνικά στον αέρα μερικές θαυμάσιες φωνές και αισθάνθηκε κάποια θαυμαστό άρωμα? έκπληκτος, σταμάτησε, κοιτάζοντας από όλα? έχουν κοίταξε ψηλά, είδε ένα πλήθος αγγέλων με τις λευκές στολές έλαμψε φωτεινά πρόσωπα και στο δρόμο τους σε μια συνάντηση με το τραγούδι σε κάποιον. Βλέποντας όλα αυτά, η ευλογημένη Ιλαρίωνα στην μεγάλος φόβος έπεσε στο έδαφος και άκουσα μια φωνή να λέει:
– Είναι η ψυχή του Θεοδώρου, ο ηγούμενος της Μονής Στουδίου, ο οποίος είχε υποστεί το αίμα των αγίων εικόνων και ήταν πολύ θαρραλέα στον πόνο, και τώρα επίσημα νεκρούς και ανέβηκε στον ουρανό, για να καλύψει τις ουράνιες δυνάμεις.
Τιμήθηκαν αυτό το υπέροχο όραμα, ο αιδεσιμότατος Ιλαρίων γέμισε με μεγάλη παρηγοριά και πνευματική χαρά? πολλές ημέρες ήταν ευτυχής ψυχή του, και το πρόσωπό του έλαμπε από χαρά, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου.
Στο γυναίκα έμεινε αναθ πάνω από επτά χρόνια. Όταν, μετά από Michael δολώματος ήρθε στο βασίλειο του γιου του Θεόφιλου [16] , μάζεψε όλες τις ομολογητών και πάλι άρχισε να τους αναγκάσει, ακολουθώντας το παράδειγμα των προηγούμενων βασιλέων zlochestivyh, να εικονομαχίας, να μην τον υπακούν ως βάναυσα βασανιστήρια. Αυτή τη στιγμή, η απόφαση αυτή ελήφθη και δόθηκε στο βασιλιά και την αναθ Ιλαρίωνα? υποχρεωμένοι να εικονομαχίας, δεν είχε υποβάλει στην εντολή του βασιλιά, και πάλι κατήγγειλε ως zlochestivogo συντρόφους του ποδοπάτημα τα αληθινά δόγματα της πίστης? γιατί ήταν εκατόν εβδομήντα ιερό χτυπήματα στην πλάτη και φυλακίστηκε στο νησί της AVUS [17] .
Σημαντική ανακούφιση για τον άγιο ήταν ότι κρατήθηκε δεν είναι στη φυλακή ή σε αλυσίδες, αλλά έζησε στο κελί του, αν και είναι πολύ κοντά. Σε αυτό το κελί του και έζησε μέχρι το θάνατό του, του Θεόφιλου. Όταν αυτό το πονηρό βασιλιάς πέθανε, η βασίλισσα όλων των ομολογητών Θεόδωρος συγκεντρώθηκαν στην πρωτεύουσα, έχει αποκατασταθεί η Ορθόδοξη πίστη, και διέταξε να κάνει στους ναούς των ιερών εικόνων? Στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος και ο αιδεσιμότατος Ιλαρίωνα. Αυτός πήρε και πάλι στο igumenstvo μοναστήρι του Δαλματία και έγινε διάσημη για θαύματα. Έχοντας ζήσει εδώ για τρία χρόνια και σωτήριο διέπουν τους μαθητές του, αναχώρησε για τον Κύριο [18] . ειλικρινείς και άγιο ψυχή του, όπως ακριβώς είχε δει Θεόδωρος ψυχή αποδόθηκε στον ουρανό τους αγγέλους και στο πρόσωπο των αγίων ομολογητών να είναι παρόντες πριν από το θρόνο της δόξας του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, ένας Θεός στην Αγία Τριάδα, τον οποίο αποδίδουμε δόξα στους αιώνες. Αμήν.
σημειώσεις
[1] Καππαδοκία – Μικρά Ασία περιοχή.
[2] Δαλματίας μοναστήρι ιδρύθηκε από τον Άγιο Ισαάκ οι πραγματικές γυναίκες που δούλευαν στο IV. (Δείτε τη ζωή του στις 30 Μαίου.)? αλλά πήρε το όνομά του για λογαριασμό του ηγουμένου Dalmata – διάδοχος του Ισαάκ, – Διαχείριση κατοικία στη συνέχιση των 55 ετών.
[3] Η μνήμη του γιορτάζεται Αγίου Εκκλησία στις 20 Νοεμβρίου.
[4] Η μνήμη του γιορτάζεται Αγίου Εκκλησία στις 21 Οκτωβρίου.
[5] Όλυμπος – ένα βουνό στη Μικρά Ασία περιοχή MIZIA, στα σύνορα μεταξύ Φρυγίας και της Βιθυνίας. Εδώ, από τον τρόπο που ήταν ένα μοναστήρι «στα σύμβολα», διάσημη για την αυστηρή ασκητική ζωή των κατοίκων της.
[6] Νικηφόρο I-st patriarshestvoval από 806 μέχρι 815.
[7] Το Λιοντάρι 5ο Αρμενίων βασίλεψε από το 813 έως το 820
[8] Ο ιδρυτής του εικονομάχου αίρεση θεωρείται ο Κωνσταντίνος, επίσκοπος Nikoliysky, ο οποίος έζησε στο VIII. Είναι παράλογο να αναμειχθεί με την προσκύνηση των εικόνων ως ειδωλολατρία, βίαιη εικονομάχων η προσκύνηση των εικόνων και η επίμονη επιδίωξη της ήθελε να την εξάλειψή της από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της αίρεσης ήταν αυτοκράτορας Λέων Ίσαυρος (βασίλεψε από το 717 έως το 741) και του Κωνσταντίνου Copronymus (από 741 μέχρι 775). Αυτή η αίρεση καταδικάστηκε στην 7η Οικουμενική Σύνοδο, πρώην 787 στην πόλη της Νίκαιας.
[9] Θεόδοτος πρώτη κασσίτερου patriarshestvoval από 815 μέχρι 821
[10] Οι μοναχοί προφανώς έκανε μια υπόσχεση να υπακούσει τον αυτοκράτορα γενικότερα σε όλες τις εντολές του? Αντίθετα ίδια ορθόδοξη πίστη παραγγελίες είναι, φυσικά, δεν θα μπορούσε να εκπληρώσει.
[11] Resident Faneeva ήταν ανάμεσα στο Βυζάντιο και τον Πόντο.
[12] Τοποθεσία του μοναστηριού είναι άγνωστη.
[13] Protilsky της πόλης, ή μάλλον, Protilsky στρατόπεδο? η τύχη του είναι άγνωστη.
[14] Michael 2ο δολώματος (σιωπηλός) βασίλεψε από το 820 έως το 829
[15] Η μνήμη του γιορτάζεται Αγίου Εκκλησία στις 11 Νοεμβρίου.
[16] Θεόφιλος βασίλευσε από το 829 έως το 842,
[17] AFUS Island ή Ofiussa, που βρίσκεται στον Κόλπο του Paz-Λιμάνι κοντά στην Κωνσταντινούπολη.
[18] Ο θάνατος του μοναχού Βησσαρίωνα που ακολουθείται για να. IV του αιώνα. ή επαιτούν. V σε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου