Ἀπολυτίκιον
Ἦχος β’.
Τοῦ Προφήτου σου Ἀβδιοὺ τὴν μνήμην, Κύριε, ἑορτάζοντες, δι᾽αὐτοῦ σε δυσωποῦμεν· Σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὥσπερ θεράπων φερωνύμως τοῦ Λόγου, τοῦ ὑπὲρ ἔννοιαν φωτὸς ἠξιώθης,
καὶ προφητείας ἔλλαμψιν ἐδέξω σοφὲ δόξαν γὰρ τὴν ἄυλον, καθαρῶς
ἐποπτεύων, ὄργανον θεόπνευστον, Ὀβδιοὺ ἀνεδείχθης, προμελωδοῦν ἐν κόσμῳ
μυστικῶς, τῶν ἐσομένων, Προφῆτα τὴν ἔκβασιν.
Минея - Ноябрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναῖο
- Νοέμβριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ.
στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς
Μόσχας .
Κάθισμα
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου, Σωτὴρ.
Ὁ μέγας Ἀβδιοὺ, ἐπιλάμψεσι θείαις, τὸν νοῦν φωτοειδῆ, κεκτημένος
θεσπίζει, τὰ μέλλοντα Πνεύματι, τῷ Ἁγίῳ φθεγγόμενος, τοῦτον σήμερον,
εὐσεβοφρόνως τιμῶντες, ἐκτελέσωμεν, τὴν ἱερὰν αὐτοῦ μνήμην, καρδίας
φωτίζουσαν.
Σὺν λιβανωτῷ, Βαρλαάμ, τὸ πῦρ φέρων,
Εὔοσμος ὤφθης λιβανωτὸς Κυρίῳ.
Мученик Варлаам Антиохиец
Фреска. Сербия (Студеница). 1209 г.
Μάρτυς Βαρλαάμ.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1209 μ.Χ. .
στην Ιερά Μονή Στουντένιτσα .Σερβία
Преподобные Варлаам .
Фреска XIV века
в церкви Святых Апостолов в Пече, Косово, Сербия.
Μάρτυς Βαρλαάμ. (στά αριστερά)
Τοιχογραφία (Fresco) τού 14ου αιώνα μ.Χ. .
στόν Ιερό Ναό τών Αγίων Αποστόλων
τής Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Πεκίου (Πετς)
Κοσσυφοπέδιο .Σερβία
Святой Преподобный Варлаам Индийский.
Фреска Около 1350 года.
монастыря Высокие Дечаны, Косово, Сербия.
Μάρτυς Βαρλαάμ.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1350 μ.Χ.
στήν Ιερά Μονή Βισόκι Ντέτσανι. Κοσσυφοπέδιο. Σερβία
Святой Преподобный Варлаам Индийский.
Фреска церкви Святых Петра и Павла в Тырново, Болгария.
Μάρτυς Βαρλαάμ.
Τοιχογραφία (Fresco)
στόν Ιερό Ναό Πέτρου καί Πάυλου
στό Τύρνοβο. Βουλγαρία
Святой Преподобный Варлаам Индийский.
Фреска Около 1481 года.
Успенского собора Московского Кремля.
Μάρτυς Βαρλαάμ.
Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1481 μ.Χ.
στόν Καθεδρικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως τής Θεοτόκου
στο Κρεμλίνο τής Μόσχας . Ρωσία
|
Βιογραφία
Ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιερός Χρυσόστομος, θεώρησαν χρέος τους να
ασχοληθούν στο δίκαιο εγκώμιο του Ιερού αυτού αθλητή της πίστης. Παρά τα
βαθιά γεράματα του, όταν τον έφεραν μπροστά στον έπαρχο Αντιοχείας (304
μ.Χ.), τον αντιμετώπισε με θαυμαστή ευψυχία. Έτσι τον μαστίγωσαν με
νεύρα βοδιού και του ξερίζωσαν τα νύχια. Επειδή όμως δεν υποχωρούσε
άναψαν κάρβουνα και ετοιμάστηκαν να βάλουν τα χέρια του επάνω σ' αυτά.
Αλλά εκείνος τους πρόλαβε. Βάδισε μόνος του και έβαλε το δεξί του χέρι
στη φωτιά. Και ενώ καίγονταν οι σάρκες και τα κόκαλά του, ο γέροντας
Βαρλαάμ, υμνούσε και ευλογούσε τον Κύριο. Μετά από λίγο παρέδιδε και την
τελευταία του πνοή, αλλά κράτησε και αμετακίνητη την πίστη του.
Мучение Прп. Варлаам. Антиохиец
Μαρτύριο τού Μάρτυρος Βαρλαάμ Αντιοχέα
Мучение Прп. Варлаам.
Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим.
Μαρτύριο τού Μάρτυρος Βαρλαάμ.
Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη.
Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη
Η Σύναξή του τελείται στη μονή του που βρίσκεται κοντά στο Πανάρετο.
|
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Νεανικὴν ἐνδεδυμένος ἀνδρείαν μαρτυρικήν, ἐν πολιᾷ καρτερίαν, σὺ
ἐνεδείξω ἔνδοξε, δοξάσας τὸν Χριστόν. Τούτῳ δὲ προσήγαγες δεξιὰν
κεκαυμένην, ὡς θυσίαν ἄμωμον τὴν ἁγίαν ψυχήν σου. μεγαλομάρτυς, πρέσβευε
ἀεί, πᾶσιν δοθῆναι, Βαρλαάμ, συγχώρησιν.
Минея - Ноябрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии.
Μηναῖο
- Νοέμβριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ.
στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς
Μόσχας .
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Ὁ Μάρτυς σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς
ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους
καθεῖλεν ἔθραυσε καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις
Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ
(μετάφραση Google)
Άγιος Δημήτριος Ροστόφ
Ζωές των Αγίων
Η Παροιμία του Αγίου Μάρτυρα Βαρλαάμ
Μνήμη 19 Νοεμβρίου
Ο
άγιος μάρτυρας Βαρλαάμ ήταν από την Αντιόχεια της Συρίας. Στα παλιά
χρόνια κατασχέθηκε για την εξομολόγηση του ονόματος του Ιησού Χριστού
και έφερε στο δικαστήριο τον παγανιστή πρίγκιπα. Ο Βαρλαάμ αναγκάστηκε
να φέρει μια θυσία σε είδωλα. Όταν αρνήθηκε να το κάνει αυτό, υποβλήθηκε
σε πολλά βάναυσα βασανιστήρια για τον Χριστό τον Κύριο: αρχικά είχε
χτυπηθεί ανελέητα με βόδιες βόδιες, και στη συνέχεια τιμωρήθηκε με
σιδερένια νύχια. Μετά από αυτό, οι ειδωλολάτρες πήραν τον ιερό μάρτυρα
στον ιερό του ειδώλου και εκεί, με τη σειρά του βασανιστή, επέστρεψαν το
χέρι πάνω από το βωμό, πάνω στο οποίο καίγεται η φωτιά, έβαζαν καυτά
κάρβουνα με θυμίαμα πάνω του, έτσι ώστε να καπνίζει στο βωμό των κακών
θεών τους. Οι βασανιστές πίστευαν ότι ο μάρτυρας θα ανακουφίσει τα καυτά
κάρβουνα με θυμίαμα πριν από τα είδωλα από τον ανυπόφορο πόνο. Και αν
το έπραττε, θα του έλεγαν:
"Έχετε ήδη προσφέρει μια θυσία στους θεούς μας".
Αλλά
οι Εθνικοί δεν κατάφεραν να επιτύχουν αυτό που ήθελαν, γιατί ο μάρτυρας
του Χριστού ήταν σταθερός σαν στύλος, κρατούσε μια πυρκαγιά στο χέρι
του και ήταν πιο ισχυρός από τον χαλκό και τον σίδηρο, γιατί μέχρι τότε
κράτησε μια πυρκαγιά στο χέρι του μέχρι να καεί και να πέσει τα δάχτυλά
του μαζί με φωτιά στο έδαφος. Παρ 'όλα αυτά, δεν μετέφερε το χέρι του
και έβαλε το κάρβουνο με θυμίαμα στο βωμό πριν από τα είδωλα. - Έχοντας
εμφανιστεί τόσο θαρραλέος και αήττητος πάσχων και πολεμιστής του
Χριστού, ο Άγιος Βαρλαάμ, σε γενναία ομολογία, έδωσε την ψυχή του στον
Κύριο .
Ο λόγος του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου για τον ιερό μάρτυρα Βαρλαάμ
Σε
παλαιότερες εποχές, ο θάνατος των αγίων τιμάται με πένθος και δάκρυα. Ο
Ιωσήφ κλαδεύει πικρά για τον νεκρό Jacob ( Gen. 50: 1 ). πολλοί Εβραίοι
εξέφραζαν την καταδίκη για την κατάρρευση του Μωυσή ( Δευτερονόμιο 34: 8
), και ο Σαμουήλ τιμήθηκε με πολλά δάκρυα ( 1Καρ.25: 1 ). Αλλά τώρα
χαίρεται στο τέλος των αγίων. επειδή οι ποιότητες θλίψης άλλαξαν μετά
τον σταυρό. Δεν γελάμε ήδη, όταν συνοδεύουμε το θάνατο των αγίων, αλλά
απολαμβάνοντας την αγαλλίαση, χαίρομαι στα φέρετρα τους. γιατί ο θάνατος
για τους δίκαιους είναι ένα όνειρο ή μάλλον μια αναχώρηση για μια
καλύτερη ζωή. Ως εκ τούτου, οι μάρτυρες μάρτυρες χαίρονται? η επιθυμία
μιας ευλογημένης ζωής σκοτώνει μέσα τους την αίσθηση της νόσου στη
σφαγή. Ο μάρτυρας δεν φαίνεται να κινδυνεύει, αλλά στα στέφανα. Μην
τρομοκρατηθείτε από τις απεργίες, αλλά υπολογίζει τις ανταμοιβές. δεν
βλέπει τους εκτελεστές της εκτέλεσης των μάστιγες εδώ στη γη, αλλά
φαντάζει τους αγγέλους χαιρετισμούς από τον ουρανό. δεν σημαίνει
βραχυπρόθεσμο κίνδυνο, αλλά αιώνια τιμωρία. Και έχουμε τους μάρτυρες να
αποκομίσουν τη λαμπρή υπόσχεση της δόξας. γιατί, από όλους που
ανακοινώθηκαν με ενθουσιώδη χαιρετισμούς, από τα φέρετρα που αλιεύουν
στο δίχτυ των χιλιάδων ανθρώπων τους.
Τούτο
εκπληρώθηκε τώρα από το θαρραλέο Βαρλαάμ. Μια μεταλλαγμένη τρομπέτα
ακούγεται και, όπως βλέπετε, συγκεντρώνει τους πολεμιστές της ευσέβειας.
Ανακήρυξε τον ασκητικό ασκητή του Χριστού και άνοιξε το θέαμα της
Εκκλησίας. Και όπως είπε ο Κύριος των πιστών: "Ο Ιησούς της είπε: Εγώ
είμαι η ανάσταση και η ζωή. Εκείνος που πιστεύει σε μένα, αν και ήταν
νεκρός, θα ζήσει. " John. 11:25 ).
Έτσι, ο θαρραλέος Βαρλαάμ πέθανε και συγκαλέσει επίσημες συναντήσεις. απορροφάται σε ένα φέρετρο και προσκαλεί σε μια γιορτή.
Τώρα
είναι καιρός να αναφωνήσουμε: "Πού είναι ο σοφός; πού είναι ο γραφέας;
όπου είναι ο επιμελητής αυτής της εποχής; " ( 1 Κορ. 1:20 ).
Σήμερα
έχουμε έναν αήττητο δάσκαλο ευσέβειας, έναν οικιστή που βασανίστηκε από
έναν βασανιστή, αλλά στην οποία, σε δίκη, αναγνώρισε έναν ανυπέρβλητο
πολεμιστή που γέλασε την λανθασμένη του ομιλία και που φοβόταν το
αγγελικό θάρρος: επειδή τα ηθικά του δεν ήταν χονδροειδή με το όργανο
της λέξης , και ο λόγος δεν είχε από μόνη της τις ίδιες αδυναμίες με τις
λέξεις του. Αλλά έγινε ο δεύτερος Παύλος, με τον Παύλο να λέει: «Αν και
αγνοώ με λόγια, αλλά όχι με γνώση» ( 2 Κορινθίους 11: 6 ). Οι
εκτελεστές της εκτέλεσης της εκτέλεσης σταμάτησαν και ο μάρτυρας
αποδείχθηκε ότι εξελίχθηκε σε δύναμη. τα χέρια των χωριστών
αποδυνάμωσαν, αλλά το μυαλό των πλανισμένων δεν πλώθηκε. τα παράσιτα
διαλύουν το αρμονικό στεφάνι των φλεβών, αλλά το φρούριο της πίστης
έγινε πιο ασταθές. Η σάρκα εξαφανίστηκε στις σκαμμένες πλευρές, αλλά η
σοφία του μυαλού άνθισε. το μεγαλύτερο μέρος της σάρκας ήταν νεκρό, αλλά
ο μάρτυρας ήταν δυνατός, καθώς δεν είχε ξεκινήσει ακόμα τα μάτια του.
Όταν
η αγάπη της ευσέβειας εγκαθίσταται στην ψυχή: τότε όλα τα είδη σουτιέν
είναι γελοία γι 'αυτήν και όλοι εκείνοι που την βασάνιζαν για το
αγαπημένο αντικείμενο είναι πιο ευχαριστημένοι από το κατάπληκτο.
Μάρτυρας για μένα σε αυτό είναι η αγάπη των Αποστόλων, που κάποτε έκανε
γι 'αυτούς τις μάστιγες των Εβραίων. Διότι λέγεται: «Βγήκαν από τη
Σανδρίνη, χαροποίησαν ότι για το όνομα του Κυρίου Ιησού τιμήθηκαν να
δεχτούν την ατιμία» ( Πράξεις. 5:41 ).
Αυτός
είναι ο πλέον διάσημος πολεμιστής. Ο μαρτύριος του μαρτύρησε το
μαρτύριο, η μάστιγα πίστευε ότι τον ρίχτηκε με τριαντάφυλλα. Οι πληγές
της κακίας διέφυγαν σαν βέλη και η οργή ενός δικαστή κρίθηκε ότι ήταν
μια σκιά καπνού. γέλασε τις άγριες εντολές των σκαφών. χαρούμενος από το
βλέμμα των κινδύνων, όπως στο θέαμα των κορωνών. διασκέδασε τον εαυτό
του με ξυλοδαρμοί, ως τιμητικές διακρίσεις. με τα πιο σκληρά
βασανιστήρια, καλπάζει, σαν να δέχεται τις πιο λαμπρές ανταμοιβές.
απεχθή γυμνά σπαθιά. με την ίδια αίσθηση ανέλαβε τα χέρια των εκτελεστών
της εκτέλεσης, σαν να ήταν μαλακότερα από το κερί. το δέντρο εκτέλεσης
φιλούσε σαν εξοικονόμηση. Οι τιτανικές πύλες απολάμβαναν ποικιλία
χρωμάτων. Το δεξί του χέρι ήταν ισχυρότερο από τη φωτιά που οι εχθροί
χρησιμοποίησαν εναντίον του ως έσχατη λύση. Διότι έβαλαν την πυρκαγιά
στο βωμό για βλαστήση στους δαίμονες, οδήγησαν και τοποθέτησαν μάρτυρα
μπροστά του και, παρατάσσοντάς τον να κρατήσει το δεξί χέρι πάνω από το
θυσιαστήριο, το χρησιμοποίησε αντί του χάλκινου θυσιαστηρίου, με μια
πονηρή σκέψη να το καίει θυμίαμα. Ελπίζονταν ότι το χέρι που κέρδισε από
τη δύναμη της φωτιάς, σύντομα θα έφερνε απαραίτητα θυμίαμα στο βωμό.
Αλίμονο,
τι πονηρό δελεασμό των ασεβών! "Επειδή," λένε, "χιλιάδες τραύματα δεν
κούνησαν τη θέλησή του, τιτλοφορήθηκαν από τις φλόγες, αν και το χέρι
ενός πεισματάρχη μαχητή. Επειδή μια ποικιλία μέσων δεν έπληξε την ψυχή
του, θα προκαλέσουμε σοκ τουλάχιστον στο δεξί χέρι, ενεργώντας πάνω του
με φωτιά ». Αλλά αυτοί οι αξιολύπητοι άνθρωποι δεν εκμεταλλεύτηκαν αυτή
την ελπίδα. Διότι, αν και η φλόγα χειραψία, αλλά το χέρι συνέχισε να
κρατάει τη φλόγα στον εαυτό της σαν στάχτη. δεν γύρισε την κορυφογραμμή,
όπως οι φυγάδες, που βρίσκονται σε πόλεμο με φωτιά. αλλά πάντοτε
κρατούσε, λατρευτικά αγωνιζόμενη με τη φλόγα και έδωσε στον μάρτυρα την
ευκαιρία να πει με τα λόγια του Προφήτη: «Μακάρι να είσαι ο Κύριος, το
οχυρό μου, που διδάσκει τα χέρια μου τη μάχη μου και τα δάχτυλά μου της
μάχης» Ψ.143: 1 ).
Η
φωτιά μπήκε στη μάχη με το χέρι. και η ήττα ήταν στην πλευρά της
φωτιάς. Ο αγώνας της φλόγας και του δεξιού χεριού του μάρτυρα συνέχισε
και το χέρι κέρδισε πρωτοφανή νίκη στον αγώνα. αν και η φλόγα διείσδυσε
μέσα από το χέρι, αλλά το χέρι ήταν ακόμα προσκολλημένο για τον αγώνα.
Είναι γνήσιο, είναι ένα χέρι που υπερβαίνει τη φωτιά! Ένα χέρι που δεν
έμαθε να παραδώσει στη φωτιά! Πυρκαγιά δίδαξε να υποστεί ήττα με το
χέρι! Το σίδερο είναι κατώτερο από τη φωτιά, μαλακώνεται από τη δύναμή
του. Ο χαλκός δεν αντιστέκεται στην εξουσία του. Όμως, όλοι ξεπερνώντας
τη δύναμη της φωτιάς, καίγοντας το τεντωμένο χέρι του μάρτυρα, δεν τη
διέκοψαν! Ήταν αλήθεια ότι ο μάρτυρας μπορούσε να αναφωνήσει ταυτόχρονα
στον Βλάντυκα: «Αλλά είμαι πάντοτε μαζί σας: κρατάτε το δεξί μου χέρι.
Με καθοδηγείτε με τη συμβουλή σας και μετά θα με πάρετε στη δόξα " (
Ψ.72: 23-24 ).
Πώς
μπορώ να σας ονομάσω, γενναίος πολεμιστής του Χριστού; Θα κληθώ ένα
άγαλμα; Αλλά θα ταπεινώσουμε πολύ την υπομονή σας. Φωτιά, παίρνοντας
ένα
άγαλμα, το μαλακώνει. και το δεξί σου χέρι δεν με πείθει να δείξω την
κίνησή της. Σας αναφέρομαι ως σιδήρου; Αλλά βρίσκω ότι αυτή η εικόνα
είναι επίσης κάτω από το θάρρος σας. Εσείς απλώς πείσατε τη φλόγα να μην
κάνετε βία στο χέρι. εσείς μόνος είχατε ένα χέρι στο βωμό. Μόνο εσύ
χτύπησες το φλεγόμενο πρόσωπο των δαίμων και στη συνέχεια γύρισε το
κεφάλι τους στο κάρβουνο με το χέρι τους και τώρα γυρίζεις τα κεφάλια
τους στην τέφρα με το δεξί τους χέρι και τα τυφλά.
Γιατί,
όμως, περιφρονούν τον γενναίο ασκητή με παιδαριώδη γκρίνια; Ας το
παραθέσουμε σε εκείνους που έχουν πολύ πιο δύσκολη γλώσσα. ας
προσκαλέσουμε αυτές τις ωραιότερες σωλήνες των δασκάλων. Ανεβείτε τώρα
μπροστά μου, εσείς, ένδοξοι καλλιτέχνες ανιδιοτελής αξία! Προσθέστε την
τέχνη σας αυτή την ατελής εικόνα του διοικητή! Με τα χρώματα της σοφίας
σου, ανάβει τη στεφανωμένη φιγούρα που παρουσίασα! Μπορώ να νικήσω από
τη ζωγραφιά σας των γενναίων πράξεων του μάρτυρα. Θα χαρώ να αναγνωρίσω
πάνω από τον εαυτό μου και τώρα την παρόμοια νίκη του φρουρίου σας. Θα
εξετάσω αυτό τον πιο ακριβή τρόπο που περιγράψατε τον αγώνα του χεριού
με τη φωτιά. Θα εξετάσω αυτόν τον παλαιστή, ο οποίος είναι πιο ζωντανός
στην εικόνα σας. Ναι, οι δαίμονες κλαίνε, και τώρα οι γενναίοι μάρτυρες
χτυπούν μέσα σου! Και πάλι, ας τους δείξουν το παλάμι και το χέρι!
Αφήστε τον Δημιουργό να απεικονιστεί στη μάχη, Χριστός. Σε ποιον είναι
δόξα για πάντα και πάντα! Αμήν.
Ο λόγος του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου για τον ιερό μάρτυρα Βαρλαάμ
Αυτές
οι ιερές διακοπές και εορτασμοί συγκάλεσε ο ευλογημένος Βαρλαάμ, όχι
για να τον δοξάσουμε, αλλά για να τον μιμηθούμε, να μην είμαστε οι
ακροατές μας έπαινο, αλλά να είμαστε μιμητές των εκμεταλλεύσεών του.
Στις καθημερινές υποθέσεις οι άνθρωποι που πετυχαίνουν μεγάλη δύναμη δεν
θα θέλουν ποτέ να δουν τους άλλους ως μέλη της ίδιας τιμής, επειδή ο
φθόνος και το μίσος σπάζουν την αγάπη και σε πνευματικά θέματα δεν είναι
έτσι, αλλά το αντίθετο: οι μάρτυρες αισθάνονται ιδιαίτερα την τιμή τους
όταν βλέπουν όπως οι δούλοι που έχουν επιτύχει τη συμμετοχή τους στις
ευλογίες τους, έτσι ώστε όποιος θέλει να επαινέσει τους μάρτυρες, να
μιμηθεί τους μάρτυρες που θέλουν να εξιλεώσουν τους επαίνους των πιστών
της ευσέβειας, να μιμηθούν τα έργα τους, αυτό θα φέρει τους μάρτυρες
ευχαρίστηση όχι λιγότερο από το δικό τους της γύρω περιοχής. Και για να
βεβαιωθούμε ότι αισθάνονται πραγματικά το δικό τους καλό τότε, όταν μας
βλέπουν ασφαλείς και θεωρούν ότι είναι η μεγαλύτερη τιμή για τους
εαυτούς τους, ακούστε τον Παύλο, ο οποίος λέει: "Γιατί είμαστε ζωντανοί
όταν στέκεστε στον Κύριο" 1 Θεσσαλ. 3: 8 ).
Και
ο Μωυσής μπροστά του είπε στον Θεό: "Συγγνώμη τους την αμαρτία τους ,
και αν όχι, σκοντάς με από το βιβλίο σου, στο οποίο έγραψες" ( Ex.32: 32
).
Δεν
αισθάνομαι, - λέει, - η υψηλότερη τιμή λόγω της ατυχίας τους. Η πιστή
κοινωνία είναι ένα συνεκτικό σώμα: ποια είναι η χρήση του κεφαλιού για
να στεφθείτε όταν κλονίζονται τα πόδια;
Και
πώς μπορείτε να πείτε, μιμούνται τώρα τους μάρτυρες; Τώρα δεν είναι ο
χρόνος της δίωξης. Ξέρω αυτό και εγώ. όχι ο χρόνος της δίωξης, αλλά ο
χρόνος του μαρτυρίου. όχι η ώρα των εκμεταλλεύσεων, αλλά ο χρόνος των
κορωνών. Μην ακολουθείτε ανθρώπους, αλλά διώκονται από δαίμονες. Ο
δράστης δεν οδηγεί, αλλά ο διάβολος οδηγεί, ο οποίος είναι βαρύτερος από
όλους τους βασανιστές. δεν βλέπετε τα κάρβουνα μπροστά σας, αλλά
βλέπετε την ανάφλεξη της φωτιάς της σφοδρή επιθυμίας. Σκονίζουν τα
κάρβουνα, και καταπατάτε τη φωτιά της φύσης. πολέμησαν με τα θηρία και
συγκρατήσατε την οργή, αυτό το άγριο και άθλιο θηρίο. στέκονταν απέναντι
στα αφόρητα μαρτύρια και ξεπερνόσαστε τις άσεμνες και οργισμένες
σκέψεις που αφθονούν στην καρδιά σας, έτσι μιμούνται τους μάρτυρες. "Η
μάχη μας δεν είναι εναντίον του αίματος και της σάρκας, αλλά εναντίον
των αρχών, κατά των αρχών, εναντίον των ηγεμόνων του κόσμου του
σκοταδιού αυτής της εποχής, κατά της πνευματικής κακίας των ουρανών" Εφ.
6:12 ).
Η
σφοδρή επιθυμία της φύσης είναι η φωτιά, η πυρκαγιά είναι άψυχη και
μόνιμη, είναι μια σφοδρή και ξέφρενη σκύλα. ακόμα κι αν χιλιάδες φορές
τον οδήγησες μακριά, επιτίθεται χιλιάδες φορές και δεν μένει πίσω. Η
φλόγα των άνθρακα είναι σκληρή, αλλά αυτή - η φλόγα της σφοδρής
επιθυμίας είναι ακόμα χειρότερη. δεν έχουμε ποτέ μια ανακωχή σε αυτόν
τον πόλεμο, δεν έχει ξεκούραση στην πραγματική ζωή, αλλά ο αγώνας είναι
σταθερός, έτσι ώστε το στέμμα να είναι επίσης φωτεινό. Επομένως, ο
Παύλος πάντα μας εξοπλίζει, αφού πάντα ο χρόνος του πολέμου, αφού ο
εχθρός είναι πάντα ξύπνιος. Θέλετε να μάθετε ότι η σφοδρή επιθυμία καίει
καύση; Ακούστε τον Σολομώντα, ο οποίος λέει: «Μπορεί κάποιος να
περπατήσει πάνω στα κάρβουνα για να μην κάψει τα πόδια του; Είναι το
ίδιο με εκείνους που εισέρχονται στη σύζυγό του: ο καθένας που την
αγγίζει δεν θα παραμείνει χωρίς ενοχή » ( Παροιμίες. 6: 28-29 ).
Βλέπετε
ότι η λαγνεία φυσικά ανταγωνίζεται τη φύση της φωτιάς; Καθώς είναι
αδύνατο να αγγίξετε τη φωτιά, μην καείτε, οπότε κοιτάζοντας τα όμορφα
πρόσωπα ταχύτερα από ό, τι η φωτιά καλύπτει το αδρανές στα αξιοθέατα της
ψυχής. και τι χρησιμεύει για καύσιμο καυσίμων κάποια ουσία, έτσι η
ομορφιά του σώματος για τα μάτια των λαθρεμπόδων. Επομένως, δεν πρέπει
να δώσουμε φωτιά στη λαγνεία της τροφής - εξωτερική σκέψη, αλλά να την
καλύψουμε με κάθε δυνατό τρόπο και να την σβήσουμε με ευσεβείς σκέψεις,
να περιορίσουμε την περαιτέρω εξάπλωση της φλόγας και να μην την
αφήσουμε να συντρίψει τη σταθερότητα του πνεύματός μας. Και κάθε
ευχαρίστηση, κατά την υπεροχή των παθών, καίει συνήθως την ψυχή
ισχυρότερη από τη φωτιά, αν κανένας δεν γεννιέται, με υπομονή και πίστη,
αντιτίθεται σε κάθε πάθος, όπως έκανε ο ευλογημένος και γενναίος
ασκητής ο Χριστός Βαρλαάμ με το χέρι του. Κράτησε φωτιά στο δεξί του
χέρι και δεν έδωσε πόνο, αλλά παρέμεινε αδιάφορη από τα αγάλματα. ή -
καλύτερα - παρόλο που έπασχε από πόνο και πόνο - επειδή είχε σώμα και
όχι σίδηρο - αλλά με πόνο και ταλαιπωρία έδειξε στο θνητό σώμα τη σοφία
των σαρκικών δυνάμεων.
2.
Αλλά για να είναι σαφέστερη αυτή η ιστορία, θα ξεκινήσω την ιστορία του
μαρτυρίου και θα δούμε την απάτη του διαβόλου. Βάζει μερικούς αγίους σε
τηγάνια, ρίχνει άλλους σε λέβητες, βράζει περισσότερο από πυρκαγιά,
ξύζει ένα προς ένα, βυθίζει άλλους στη θάλασσα, προδίδει άλλους σε ζώα,
ρίχνει άλλους στο φούρνο, συνθλίβει ένα από τα μέλη, απομακρύνει το
δέρμα από άλλους, έριξε άνθρακα, και οι σπινθήρες που έπεσαν σε πληγές,
τους βασανίστηκαν πιο έντονα από οποιοδήποτε κτήνος, για τους άλλους
εφευρέθηκαν άλλα, πιο σοβαρά βάσανα. Αλλά βλέποντας ότι όλα αυτά
παραμένουν γελοιοποιημένα και ότι οι πάσχοντες το ξεπέρασαν με μεγάλη
σταθερότητα και που ήρθαν μετά από αυτά στα ίδια εκμεταλλεύματα,
χρησίμευσε ως η μεγαλύτερη ώθηση στο θάρρος - τι κάνει; Έρχεται με ένα
νέο είδος μάγων, για να εκπλήξει τον μάρτυρα με την απροσδόκητη και
ασυνήθιστη συμπεριφορά του, διότι αυτό που γνωρίζουμε και αυτό που
ακούσαμε, αν είναι αφόρητο, μπορεί να παραμεληθεί, όπως είναι ήδη γνωστό
και αναμενόμενο και το απροσδόκητο, αν και εύκολο, είναι πιο αφόρητο .
Έτσι, ας υπάρξει ένας νέος αγώνας, και ας υπάρξει μια ασυνήθιστη
πονηριά, έτσι ώστε τα νέα και η έκπληξη, συγχέοντας τον ασκητή, να τον
αποβάλουν εύκολα. Τι κάνει; Παίρνει τον άγιο από τη φυλακή. Και αυτό
ήταν το επιχείρημα αυτής της εξαπάτησης, έτσι ώστε να μην ξαφνικά
χρησιμοποιήσετε βαριά όπλα από την αρχή και να προκαλέσετε τρομερά
βασανιστήρια, αλλά ξεκινήστε έναν αγώνα με μικρότερο. Γιατί; Για να
νικήσουν οι ασκητές, η ήττα τους ήταν ντροπιαστική, επειδή δεν μπορούσαν
να αντέξουν το μικρό. αν ξεπεράσουν και κερδίσουν, τότε, εξαντλώντας τη
δύναμή τους σε ένα μικρότερο, ήταν πιο εύκολο να ξεπεραστούν. Ως εκ
τούτου, χρησιμοποίησε τα μικρότερα εκ των προτέρων για να ξεπεράσει, ή
να μην ξεπεράσει, να μην εξαπατηθεί: αν ξεπεράσω, είπε, τότε θα γελάσω.
και αν δεν ξεπεράσω, θα το καταστήσω πιο αδύναμο για το μέλλον. Έτσι,
τον βγάζει από το μπουντρούμι και βγήκε σαν γενναίος ασκητής που ασκούσε
για πολύ καιρό μια παλαίστρα 7530 . και στην πραγματικότητα η φυλακή
για τον μάρτυρα ήταν η σχολή του αγώνα, και εκεί, σε ιδιωτικό, μιλώντας
με το Θεό, έμαθε από αυτόν όλους τους αγώνες, γιατί όπου τέτοιοι δεσμοί,
υπάρχει ο Χριστός.
Έτσι
βγήκε έξω, δυναμώντας από μια μακρύτερη παραμονή στο μπουντρούμι. Όταν ο
διάβολος, μέσω των υπουργών της ανομίας του, τον οδήγησε στη μέση, δεν
τον έδεσε σε ένα δέντρο και τον περιέβαλε με τους εκτελεστές του, γιατί
είδε ότι το θέλησε αυτό και προηγήθηκε της σκέψης αυτής της τιμωρίας.
αλλά χρησιμοποιείτε εναντίον αυτού του πύργου ένα ασυνήθιστο, νέο
απροσδόκητο εργαλείο που θα μπορούσε να επιφέρει την πτώση του: διότι σε
όλες τις περιπτώσεις προσπαθεί περισσότερο να εξαπατήσει τους αγίους
περισσότερο από το να ταλαιπωρήσει με πόνο. Τι είναι αυτό το εργαλείο;
Αφού του επέβαλε να τεντώσει το ανάποδο του χεριού πάνω από το
θυσιαστήριο, έβαλαν καυτά κάρβουνα και θυμίαμα επάνω του, έτσι ώστε αν
νιώθει πόνο και γυρίζει το χέρι του, θα τον καταλογίσουν για θυσίες και
αποβολή (πίστης). Βλέπετε πόσο διάβολος είναι ο διάβολος; Αλλά κοίτα,
πώς "ικανοποιεί τους σοφούς με την λιτότητα τους" ( 1 Κορ. 3:19 ). Οι
πληγές του έγιναν μάταια και η ένταση διαφόρων τεχνών στράφηκε προς τον
μεγεθυνμένο και πολλαπλασιασμό της μεγαλύτερης δόξας από τον μάρτυρα.
Όταν ο εχθρός, χρησιμοποιώντας αναρίθμητες κακόβουλες πράξεις, στη
συνέχεια αποσυρθεί στους ηττημένους, τότε ο ασκητής της ευσέβειας είναι
ακόμα πιο ένδοξος, όπως συνέβη εδώ. Ο ευλογημένος Βαρλαάμ στέκεται χωρίς
να κλίνει ή να γυρίζει το χέρι του, σαν να ήταν κατασκευασμένο από
σίδηρο, ενώ αν το χέρι ήταν αναποδογυρισμένο και τότε δεν θα ήταν το
κρασί του μάρτυρα.
3.
Ακούστε προσεκτικά σε μένα εδώ για να βεβαιωθείτε ότι αν το δεξί του
χέρι ανατραπεί, δεν θα ήταν η ήττα. Γιατί; Επειδή, όπως κρίνουμε
εκείνους που βασανίζονται από τα πλευρά ή βασανίζονται με κάποιο άλλο
τρόπο, πρέπει να κρίνουμε και εδώ. Αν δεν επιβιώσουν και δεν θυσιάσουν,
είναι λάθος τους ότι δεν υπέφεραν, θυσίασαν. Αν υποφέρουν από ταλαιπωρία
και υποφέρουν από πόνο, αλλά δεν θα αλλάξουν με ευσέβεια, τότε κανείς
δεν τους κατηγορεί για αυτές τις ασθένειες, αλλά τους συγχωρούμε ακόμη
περισσότερο και εκπλαγούμε ότι αυτοί που υποφέρουν από ταλαιπωρία
υπέμειναν και δεν εγκατέλειψαν. Έτσι είναι εδώ: αν ο ευλογημένος
Βαρλαάμ, χωρίς να υποστεί καύση, υποσχέθηκε να κάνει μια θυσία, θα
νικήσει. αλλά αν το χέρι του έφευγε, ενώ δεν έδωσε, δεν ήταν το λάθος
της θέλησης του μάρτυρα: θα ήταν από τη θέληση όχι, αλλά η φύση έζησε,
σύμφωνα με τη δύναμή τους, το χέρι θα λυγίζει από τη φωτιά ενάντια στη
θέληση του αγίου. Καθώς δεν καταδικάζουμε εκείνους που βασανίζονται από
τα πλευρά, για να σχιστούν τη σάρκα τους, ή καλύτερα - θα δώσω ένα πιο
ενδεικτικό παράδειγμα - πώς κανείς δεν θα καταδικάσει αυτούς που
υποφέρουν από πυρετό και σπασμούς για το γεγονός ότι τα χέρια τους είναι
λυγισμένα επειδή δεν προέρχονται από iznezhennosti τους, αλλά από την
οδυνηρή θερμότητα που απορροφά την υγρασία και αφύσικα τραβά τη σύνδεση
των νεύρων, οπότε κανείς δεν θα κατηγορούσε αυτόν τον άγιο εάν το χέρι
του γύρισε. Εάν ο πυρετός και χωρίς τη βούληση του πάσχοντα συρρικνώνει
συνήθως και διαστρέφει τα μέλη, πόσο περισσότερο θα μπορούσαν να κάνουν
με τα κάρβουνα που τοποθετούνται στο δεξί χέρι, ακόμα κι αν ο μάρτυρας
δεν έδωσε. Ωστόσο, δεν το έκαναν αυτό, έτσι ώστε να είστε άφθονα
πεπεισμένοι ότι η χάρη του Θεού ήταν έμφυτη και ενίσχυσε τον ασκητή και
διόρθωσε την έλλειψη φύσης. Επομένως, ακόμη και το χέρι του δεν βίωσε
την έμφυτη του, αλλά, σαν να αποτελείται από ανένδοτο 7531 , παρέμεινε
ανεστραμμένη . Ποιος, λοιπόν, κοιτάζοντας το, δεν θα εκπλαγεί; Ποιος δεν
θα είχε κλονιστεί; Οι άγγελοι κοίταξαν, οι αρχάγγελοι κοίταξαν. το
θέαμα ήταν λαμπρό και πραγματικά ξεπέρασε τη φύση του ανθρώπου. Είναι
αλήθεια, ποιος δεν θα ήθελε να δει έναν άνθρωπο που αγωνίστηκε και δεν
αισθάνθηκε περίεργος στους ανθρώπους που ο ίδιος ήταν τόσο θυσιαστήριο,
θυσία και ιερέας; Επομένως, ο διπλός ανέβηκε στο κάπνισμα, ένας από το
καίγοντας θυμίαμα και ο άλλος από τη λιωμένη σάρκα. και το τελευταίο
κάπνισμα ήταν πιο ευχάριστο από το πρώτο, το τελευταίο άρωμα είναι
καλύτερο από το πρώτο. Εδώ το ίδιο συνέβη και με το αεράκι: καθώς αυτός ο
θάμνος καίει και δεν καίγεται, έτσι εδώ το χέρι καίει, αλλά η ψυχή δεν
καίγεται. το σώμα εξοντώθηκε, αλλά η πίστη δεν εξαντλήθηκε. η σάρκα
εξαντλείται, αλλά η ζήλεια δεν εξαντλείται. καυτά κάρβουνα, καίγοντας το
μέσον των χεριών τους, έπεσαν κάτω, αλλά το θάρρος της ψυχής δεν έπεσε.
το χέρι ήταν κατεστραμμένο και εξαφανίστηκε - επειδή ήταν φτιαγμένο από
σάρκα, όχι από ανένδοτο, - αλλά η ψυχή ζήτησε ένα άλλο χέρι για να
δείξει την υπομονή του σε αυτό. Ως γενναίος πολεμιστής που εισήλθε στο
περιβάλλον του εχθρού και έσπασε την κατασκευή των μαχητών μαζί του,
σπάζοντας το σπαθί του από ένα πλήθος συνεχόμενων χτυπήματος, ψάχνει για
το άλλο σπαθί, επειδή δεν ήταν ικανοποιημένος με τον ξυλοδαρμό των
εχθρών του, έτσι η ψυχή του ευλογημένου Βαρλαάμ, χάνοντας ένα χέρι,
δηλητηριώδεις πολιτοφυλακές, απαίτησε ένα άλλο χέρι για να δείξει και τη
ζήλιό της. Μη μου πείτε ότι έδωσε μόνο ένα χέρι. αλλά πριν από αυτό,
φανταστείτε ότι αυτός που εγκατέλειψε το χέρι του θα είχε παραιτηθεί από
το κεφάλι του, πρόδωσε τα πλευρά του και αντιστάθηκε στη φωτιά και στα
θηρία και στη θάλασσα, στην άβυσσο και στο σταυρό και στον τροχό και σε
όλα όσα είχαν υποβληθεί σε βασανιστήρια και όλοι υπέφεραν , αν όχι από
την εμπειρία, τότε από την πρόθεση. Οι μάρτυρες δεν πηγαίνουν σε
ορισμένα βασανιστήρια, αλλά προετοιμάζονται για άγνωστες εκτελέσεις. Δεν
είναι άρχοντες πάνω από τη βούληση των ταραχών και δεν τους αποδίδουν
όρια ή μέτρα μαρτύρων, αλλά όποια κακοτυχία επιθυμούν να υποκριθούν στην
απάνθρωπη και βίαιη βούληση των ταραχών, συνεχίζουν με αποφασιστικότητα
- εκτός αν το σώμα, εξαντλημένο μέσα στα βασανιστήρια, αφήσει αδύνατη
την επιθυμία των βασανιστών. Έτσι η σάρκα του εξοντώθηκε και η θέληση
έγινε πιο ζωντανή, ξεπερνώντας τα ίδια τα κάρβουνα με τη λάμψη της και
λάμπει περισσότερο από αυτά, γιατί μέσα της πυρπόλησε μια πνευματική
φωτιά, πολύ περισσότερο αυτή η φωτιά είναι φωτεινή. Επομένως, δεν
αισθάνθηκε την εξωτερική φλόγα, που μέσα του έκαψε τη φωτεινή και
φωτιζόμενη φωτιά της αγάπης του Χριστού.
4.
Ας αγαπήσουμε, όχι μόνο να ακούσουμε αυτό, αλλά και να μιμηθούμε. Όπως
είπα στην αρχή, τώρα λέω: Ο καθένας, όχι μόνο αυτή τη στιγμή, θαυμάζει
τον μάρτυρα, αλλά όταν επιστρέψει σπίτι, οδηγεί αυτόν τον άγιο μαζί του,
ας τον φέρει στο σπίτι του, ή καλύτερα στην καρδιά του θυμώντας είπε.
Αποδεχτείτε αυτό, όπως έχει λεχθεί παραπάνω, και το βάλετε στην καρδιά
σας με ένα τεντωμένο χέρι, λάβετε τον στεφανωμένο νικητή και ποτέ μην
τον αφήσετε να ξεφύγει από το μυαλό σας. Αυτός είναι ο λόγος για τον
οποίο σας φέραμε στους τάφους των ιερών μαρτύρων, έτσι ώστε από την
εμφάνιση τους να λάβετε κάποια ώθηση προς την αρετή και να
προετοιμαστείτε για την ίδια ζήλια. Ο πολεμιστής ενθουσιάζει και
φημολογεί για τον ήρωα, αλλά πολύ περισσότερο την εμφάνισή του και τον
βλέπει, ειδικά όταν ο πολεμιστής, εισερχόμενος στη σκηνή του ήρωα,
βλέπει ένα αιματηρό σπαθί που βρίσκεται στο κεφάλι του εχθρού, κρέμεται
στην κορυφή του θηράματος, το φρέσκο αίμα στάζει από τα χέρια του ατόμου
που έβαλε τρόπαιο, παντού που βρίσκονται λόγχες και ασπίδες, βέλη και
όλα τα άλλα όπλα. Ως εκ τούτου, έχουμε συγκεντρωθεί εδώ. Το φέρετρο των
μαρτύρων είναι μια στρατιωτική σκηνή. και αν ανοίξετε τα μάτια της
πίστης, θα δείτε εδώ την ψεύτικη πανοπλία της αλήθειας, την ασπίδα της
πίστης, το κράνος της σωτηρίας, τα παπούτσια του ευαγγελίου, το
πνευματικό σπαθί, το κεφάλι του διαβόλου που ρίχνεται στη γη ( Εφ.6:
14-17 ). Όταν στον τάφο ενός μάρτυρα βλέπετε μια δαιμονική που βρίσκεται
στην πλάτη του, και συχνά βασανίζοντας τον εαυτό του, δεν βλέπετε παρά
μόνο το κομμένο κεφάλι του κακού. Αυτά τα όπλα εξακολουθούν να
βρίσκονται στους στρατιώτες του Χριστού. και πώς οι βασιλιάδες θάβουν
τους ήρωες μαζί με τα όπλα, έτσι έκανε ο Χριστός, κάβα τους με όπλα,
έτσι ώστε πριν την ανάσταση να δείξει όλη τη δόξα και τη δύναμη των
αγίων. Γνωρίστε την πνευματική όλη την πανοπλία τους, και θα
απομακρυνθείτε από εδώ, έχοντας λάβει το μεγαλύτερο όφελος. Μεγάλη και
αγαπημένη, πολέμου με τον διάβολο, μεγάλη, δυνατή και σταθερή.
Έτσι,
μελετήστε τους τρόπους μάχης για να μιμηθείτε και να κερδίσετε.
περιφρονούν τον πλούτο, τα χρήματα και κάθε άλλη κοσμική μεγαλοπρέπεια.
Μην θεωρείτε τους ευλογημένους πλούσιους, αλλά παρακαλώ τους μάρτυρες,
όχι αυτούς που είναι πολυτελή, αλλά εκείνοι στο τηγάνι, όχι για ένα
πολυτελές γεύμα, αλλά σε ένα βρασμένο καζάνι, όχι σε λουτρά καθημερινά,
αλλά σε σκληρούς φούρνους, με μυρωδιές μυρωδιές αλλά που εκπέμπουν
καπνός και δυσωδία από καμένη σάρκα. Αυτό το άρωμα είναι καλύτερο και
πιο χρήσιμο από αυτό. τότε οδηγεί στο μαρτύριο εκείνων που το
χρησιμοποιούν, και αυτό στις ανταμοιβές και τα υψηλά στέμματα. Και για
να βεβαιωθείτε ότι η πολυτέλεια είναι κακή , καθώς και αρώματα
κοστούμια, και μεθυστική, και υπερβολική κατανάλωση κρασιού, καθώς και
ένα πολυτελές γεύμα, ακούστε τι λέει ο προφήτης: «βάλτε σε κρεβάτια
ελεφαντόδοντου και βρεθείτε στα κρεβάτια σας, τρώτε τα καλύτερα βόδια
από το κοπάδι και μοσχάρια από το λιπαρό βοσκό ... πίνετε κρασί από τα
κύπελλα, μεταμφιεστείς ως τα καλύτερα κοστούμια » ( Amos.6: 4-6 ). Αν
ήταν απαγορευμένη στην Παλαιά Διαθήκη, πολύ λιγότερο με χάρη, όπου
υπάρχει περισσότερη σοφία. Αυτό μου είπε σε άντρες και γυναίκες. το
γενικό πεδίο, - δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του φύλου στο στρατόπεδο του
Χριστού, αλλά μιας συνέλευσης. Και οι σύζυγοι μπορούν να φορούν
θωράκιση, να προστατεύονται με ασπίδα και να ρίχνουν ένα βέλος, τόσο
κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου όσο και σε άλλο, όταν απαιτείται μεγάλη
τόλμη. Ως ένας εξαιρετικός σκοπευτής, ρίχνοντας ένα βέλος από την
κορδέλα, με αποτέλεσμα να ενοχλείται ολόκληρη η δομή του εχθρού - έτσι
οι άγιοι μάρτυρες και όλοι οι πρωταγωνιστές της αλήθειας, ενάντια στα
χείλη του διαβόλου, από τη γλώσσα τους, που πετούν μέσα στον αέρα,
πέφτουν μέσα στα αόρατα ορδές των δαίμων, συγχέουν όλο τον οικοδεσπότη
τους. Το ίδιο συνέβη και με τον ευλογημένο Σμίλα Μπαρλαάμ: με απλά
λόγια, σαν με τα βέλη που πετούσαν, αναστάτωσε το στρατόπεδο του
Διαβόλου. Θα μιμηθούμε επίσης αυτή την τέχνη. Δεν βλέπετε, σε ποια
εξάντληση επιστρέφουν από τα γυαλιά; Και ο λόγος είναι ότι ακούνε
προσεκτικά τι συμβαίνει εκεί και από εκεί έρχονται κρατώντας τα μάτια
και τις διαστρεβλώσεις τους στις ψυχές και τις κινήσεις τους και τις
κινήσεις των χεριών και τις κούνιες των ποδιών και τις εικόνες όλων των
απεικονιζόμενων μορφών διαστρέβλωσης του βασανισμένου σώματος. Πώς,
λοιπόν, δεν είναι παράλογο το γεγονός ότι είναι τόσο προσεκτικοί στην
καταστροφή της ψυχής τους και συνεχώς διατηρούν στη μνήμη τι συμβαίνει
εκεί και εμείς, που είμαστε ίσοι με τους Αγγέλους με απομίμηση των
ντόπιων, δεν τους καθιστούμε ίσοι με τον ζήλο να παρατηρήσουμε όσα
ειπώθηκαν; Όχι, παρακαλώ και παρακαλώ. δεν θα είμαστε τόσο απρόσεκτοι
για τη σωτηρία μας, αλλά όλοι θα κρατήσουμε τους μάρτυρες στις ψυχές
μας, με τηγάνια τους, με λέβητες, με άλλα βάσανα και, όπως οι ζωγράφοι
συχνά καθαρίζουν την εικόνα, σκοτεινιάζονται από τον καπνό, από την
αιθάλη και από τη διάρκεια του χρόνου, έτσι αγαπημένη, να
χρησιμοποιήσετε τη μνήμη των ιερών μαρτύρων: όταν τα συνοδευτικά κοσμικά
πράγματα σκουρύνουν την ψυχή σας, θα τα καθαρίσετε με τη μνήμη των
μαρτύρων. Εάν έχετε αυτήν την ανάμνηση στην ψυχή σας, τότε δεν θα
εκπλαγείτε με τον πλούτο, δεν θα θρηνήσετε για φτώχεια, δεν θα επαινείτε
τη φήμη και τη δύναμη, και απολύτως τίποτα από ανθρώπινες υποθέσεις -
δεν θα το θεωρήσετε ως κάτι σπουδαίο από λαμπρές, αλλά από λυπηρή -
ανυπόφορη, αλλά, έχοντας γίνει πάνω από όλα αυτά, θα έχετε στη συνεχή
σκέψη αυτής της εικόνας ένα μάθημα αρετής. Ποιος βλέπει καθημερινούς
πολεμιστές, με θαρραλέα δράση σε πολεμιστές και μάχες, ποτέ δεν θα
επιθυμούσε πολυτέλεια και δεν θα θαυμάσει με χαϊδεμένη και αδιάφορη ζωή,
αλλά αυστηρή, σταθερή και έτοιμη για κατορθώματα. Και τι υπάρχει μεταξύ
της μέθης και της μάχης, ανάμεσα στο θλίψη και το θάρρος, ανάμεσα σε
αρωματικά κοστούμια και όπλα, ανάμεσα στον πόλεμο και τις γιορτές; Είσαι
πολεμιστής του Χριστού, αγαπημένος: αγκαλιάσου τον εαυτό σου και μην
φροντίσεις τα στολίδια. είστε γενναίος ασκητής: να είστε θαρραλέοι και
να μην φροντίζετε τα ρούχα. Έτσι θα μιμηθούμε αυτούς τους αγίους, γι
'αυτό θα τιμούμε αυτούς τους ήρωες, τους στεφανωμένους νικητές, τους
φίλους του Θεού και, έχοντας τον ίδιο δρόμο μαζί τους, θα λάβουμε τα
ίδια στέμματα με τα οποία θα τιμούμε όλοι, με τη χάρη και φιλανθρωπία
του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, με το Άγιο Πνεύμα, τώρα και πάντα και για
πάντα και πάντα. Αμήν.
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου