
ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΑΠΑΝΤΗΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ΚΑΙ ΘΕΟΥ,
ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Υπαπαντή
του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών
Ιησού Χριστού
22 Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς ῾Ιεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ, 23 καθὼς γέγραπται ἐν νόμῳ Κυρίου ὅτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται, 24 καὶ τοῦ δοῦναι θυσίαν κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν νόμῳ Κυρίου, ζεῦγος τρυγόνων ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν.
῾Ο Συμεὼν καὶ τὸ «νῦν ἀπολύεις»
25 Καὶ ἰδοὺ ἦν ἄνθρωπος ἐν ῾Ιεροσολύμοις ᾧ ὄνομα Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ ᾿Ισραήλ, καὶ Πνεῦμα ἦν ῞Αγιον ἐπ᾿ αὐτόν· 26 καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ ῾Αγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου. 27 καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον ᾿Ιησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ, 28 καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε·
29 νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ρῆμά σου ἐν εἰρήνῃ,
30 ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου,
31 ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν.
32 φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου ᾿Ισραήλ.
33 Καὶ ἦν ᾿Ιωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θαυμάζοντες ἐπὶ τοῖς λαλουμένοις περὶ αὐτοῦ. 34 καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπε πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ· ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. 35 καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ρομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Χαῖρε Κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἠμῶν, φωτίζων τοὺς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καὶ σὺ Πρεσβῦτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἠμῶν, χαριζόμενον ἠμὶν καὶ τὴν Ἀνάστασιν.
Μετὰ τὴν α' Στιχολογίαν, Κάθισμα
Ἦχος δ'
Κατεπλάγη Ἰωσὴφ
Νηπιάζει δι' ἐμέ, ὁ παλαιὸς τῶν ἡμερῶν, καθαρσίων κοινωνεῖ, ὁ καθαρώτατος Θεός, ἵνα τὴν σάρκα πιστώσῃ μου τὴν ἐκ Παρθένου, καὶ ταῦτα Συμεὼν μυσταγωγούμενος, ἐπέγνω τὸν αὐτόν, Θεὸν καὶ ἄνθρωπον· καὶ ὡς ζωὴν ἠσπάζετο, καὶ χαίρων πρεσβυτικῶς ἀνεκραύγαζεν· Ἀπόλυσόν με· σὺ γὰρ Θεός μου, ἡ ζωὴ τῶν ἁπάντων.
Μετὰ τὴν β' Στιχολογίαν, Κάθισμα
Ἦχος α'
Χορὸς Ἀγγελικὸς
Ὁ ὢν σὺν τῷ Πατρί, ἐπὶ θρόνου ἁγίου, ἐλθὼν ἐπὶ τῆς γῆς, ἐκ Παρθένου ἐτέχθη, καὶ βρέφος ἐγένετο, χρόνοις ὢν ἀπερίγραπτος, ὃν δεξάμενος, ὁ Συμεὼν ἐν ἀγκάλαις, χαίρων ἔλεγε· Νῦν ἀπολύεις Οἰκτίρμον, εὐφράνας τὸν δοῦλόν σου.
Κοντάκιον
Ἦχος α’.
Ὁ μήτραν παρθενικὴν ἁγιάσας τῷ τόκῳ σου, καὶ χεῖρας τοῦ Συμεὼν εὐλογήσας ὡς ἔπρεπε, προφθάσας καὶ νῦν ἔσωσας ἠμᾶς Χριστὲ ὁ Θεός. Ἀλλ' εἰρήνευσον ἐν πολέμοις τὸ πολίτευμα, καὶ κραταίωσον Βασιλεῖς οὖς ἠγάπησας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.

(σελίδες 452-458)
Ἀφῆκε τὸν χοῦν Παρθένιος Λαμψάκῳ, Λαμπτῆρα πυρσεύοντα φῶς αὐτοῦ μέγα. Παρθένιος κατέδαρθε, λαχὼν μακρὸν ἑβδόμῃ ὕπνον. | ||||||
Βιογραφία Ο όσιος Παρθένιος καταγόταν από κάποια κωμόπολη της Βιθυνίας και έζησε κατά τους χρόνους του Μ. Κωνσταντίνου (324 - 337 μ.Χ.). Ήταν υιός του διακόνου της Εκκλησίας της Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, από τον οποίο εδιδάχθηκε την ορθόδοξη πίστη. Ο Άγιος από την παιδική του ηλικία προέκοπτε στην αρετή και την ευσέβεια. Ο τρόπος με τον οποίο ο Κύριος αλίευσε τους αποστόλους, που ήσαν ψαράδες, τον έκανε να αγαπήσει την αλιεία. Κα όταν έριχνε τα δίχτυα του στην Απολλωνιάδα λίμνη και τα ανέσυρε γεμάτα ψάρια, αισθανόταν ότι εργαζόταν σε ένα από τα πλοιάρια του Αποστόλου Πέτρου ή του Ιωάννου. Τα χρήματα που εισέπραττε από την πώληση των ψαριών δεν τα κρατούσε για τον εαυτό του αλλά τα εμοίραζε στους πτωχούς από αγάπη προς αυτούς. Γι αυτό κι όταν τον ευχαριστούσαν έλεγε: « Διατί με ευχαριστείτε; Δεν έχω καμία τέτοια αξίωση. Μήπως είμαστε ξένοι; Εμείς είμαστε αδελφοί. Τι δε απλούστερο και φυσικότερο από το να βοηθά αδελφός τους αδελφούς;» Св. Парфений. Фреска. 1547 г. Афон (Дионисиат). Тзортзи (Зорзис) Фука. Άγιος Παρθένιος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους έργο τού αγιογράφου Τζώρτζη (Ζώρζη)Φουκά Святой Преподобный Парфений, Епископ Лампсакийский. Фреска 1208 - 1209 годы. церкви Богородицы в монастыре Студеница, Сербия. Άγιος Παρθένιος. Τοιχογραφία (Fresco) μεταξύ τών ετών 1208-1209 μ.Χ. στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως τής Θεοτόκου τής Ιεράς Μονής Στουντένιτσα. Σερβία. Прп. Парфений. Фреска. . Около 1350 года. Церковь Христа Пантократора. Дечани. Сербия (Косово). Άγιος Παρθένιος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1350 μ.Χ. στον Ιερό Ναό τού Χριστού Παντοκράτορα τής Ιεράς Μονής Βισόκι Ντέτσανι. Κοσσυφοπέδιο. Σερβία. Свв. Парфений и Анфим. Фреска Около 1318 г. церкви Благовещения. Грачаница. Косово. Сербия. Άγιοι Παρθένιος και Άνθιμος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους περίπου 1318 μ.Χ. στόν Ιερό Ναό τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου τής Ιεράς Μονής Γκρατσάνιτσα. Κοσσυφοπέδιο. Σερβία. Прп. Парфений. Круг Дионисия. Фреска 1481 г.алтарной преграды Успенского собора Московского Кремля. Άγιος Παρθένιος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1481 μ.Χ. στο Τἐμπλο τού Καθεδρικού Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Κρεμλίνο. Ρωσία έργο τού αγιογράφου Διονύσιοι ((περίπου 1440-1502 μ.Χ.) είναι πρωτοπόρος ζωγράφος της Μόσχας και δάσκαλος των τοιχογραφιών του τέλους του 15ου και των αρχών του 16ου αιώνα . Θεωρείται συνέχιση των παραδόσεων του Andrei Rublev . Η παλαιότερη γνωστή δουλειά είναι οι τοιχογραφίες της Γεννήσεως του Καθεδρικού Ναού της Παναγίας στη Μονή Παφνούφ Μπόροφσκι (1467-1477 μ.Χ.). Το 1481 μ.Χ., το αρτέλ , με επικεφαλής τον Διονύσιο, ζωγράφισε την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου στη Μόσχα (πιθανότατα ο καθεδρικός ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου , που χτίστηκε από τον Αριστοτέλη Φιοραβάντη) Για την ενάρετη αυτού παρουσία ο Επίσκοπος Μελιτοπόλεως Φίλιππος (ή Φιλητός) τον εχειροτόνησε πρεσβύτερο. Αργότερα ο Επίσκοπος Κυζίκου Αχίλλιος (ή Ασχόλιος) τον εχειροτόνησε Επίσκοπο Λαμψάκου. Η αρετή και η ευσέβεια που έκρυβε στην ψυχή του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε ο Θεός τον προίκισε με το χάρισμα της θαυματουργίας, για να μπορέσει να εκδιώκει τους δαίμονες από τους ανθρώπους και να θεραπεύει κάθε είδους ασθένεια. Γι αυτό προσφεύγουν σε αυτόν ιδιαίτερα οι πάσχοντες από την επάρατη νόσο του καρκίνου. Ο Άγιος ήταν ο πράος, ο υπομονετικός, ο φιλόξενος, ο μακρόθυμος, ο άγγελος της ομόνοιας, ο ενθαρρύνων τους μετανοούντες, ο πρόθυμος για το ποίμνιό του. Ο Όσιος Παρθένιος εκοιμήθηκε εν ειρήνη. Ιερά Λείψανα Τμήμα τής Τιμίας Κάρας τού Αγίου ευρίσκεται στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους. Αποτμήματα τών Ιερών Λειψάνων του Αγίου ευρίσκονται στις Μονές Ροβελίστας Άρτας και Κύκκου Κύπρου (ΑΡΙΣΤΕΡΑ) Τμήμα τής Τιμίας Κάρας αυτού φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως τής Θεοτόκου Μακρυμάλλη, της Ι. Μητροπόλεως Χαλκίδος (βορείως των Ψαχνών και σε απόσταση μικρή από το χωριό Μακρυμάλλη). (Εδώ με διαφορετική εξωτερική θήκη από παλαιότερη έκθεση τής Τιμίας Κάρας προς προσκύνηση) Απότμημα των Ιερών Λειψάνων του Αγίου ευρίσκεται στήν Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων Αποτμήματα Ιερών Λειψάνων του Οσίου Παρθενίου επισκόπου Λαμψάκου, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος και Τροπαιοφόρου Γεωργίου και του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Κοπανού Ανθεμίων Ημαθίας Απότμημα τής Τιμίας Δεξιάς στον Ιερό Ναό Αγίων Δώδεκα Αποστόλων Βριλησσίων Απότμημα τών Ιερών Λειψάνων ευρίσκεται στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Άνδρου. (Εδώ από την υποδοχή του λειψάνου στην Ιερά Μητρόπολη Ξάνθης) Απότμημα τών Ιερών Λειψάνων ευρίσκεται στον Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας Πειραιώς. Απότμημα τών Ιερών Λειψάνων ευρίσκεται στην Ιερά Mονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Βραγκιανών Αργιθέας. (Απέναντι από το κεντρικό συνοικισμό Βραγκιανών της Αργιθέας Καρδίτσας, στην πλαγιά του βουνού «Μιρμιτζάλα» βρίσκεται το μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Ιδρύθηκε στις 11 Ιουλίου 1655 μ.Χ.) Απότμημα τών Ιερών Λειψάνων ευρίσκεται στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά στην Βέροια Απότμημα τών Ιερών Λειψάνων ευρίσκεται στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κομοτηνής.υ. | ||||||
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Tῷ μύρῳ τοῦ Πνεύματος, ποιμὴν Λαμψάκου ὀφθείς, τὴν θείαν ἐνέργειαν παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς θαυμάτων ἐπλούτησας, δαίμονας ἀπελαύνειν, ἀσθενοῦντας ἰᾶσθαι, νόσους ἀποδιώκειν καὶ πληρῶν τὰς αἰτήσεις, Παρθένιε ἱεράρχα, τῶν προσιόντων σοι. Минея - Февраль (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии. Μηναῖο - Φεβρουάριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας . Κάθισμα
Κοντάκιον Ὁ Οἶκος
![]() Ο Όσιος Λουκάς ὁ ἐν Στειρίῳ ὄρει ἄσκησας Μωσαϊκό του 11ου αιώνα μ.Χ. στην ομώνυμη Ιερά Μονή Οσίου Λουκά στο Στεἰρι Βοιωτίας
|
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου