ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

 

 

 

ΕΑΝ   ΘΕΛΕΤΕ
ΕΠΙΣΚΕΘΦΕΙΤΕ
ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΙΑΚΩΒΟΝ 
ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΝ 
Συμεών τοῦ Μεταφραστοῦ
(σελίδες 199 - 218 )

ΑΝΔΡΕΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΟΥ 
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΗΤΗΣ 
περί τοῦ βίου καί τοῦ μαρτυρίου 
τοῦ αγίου αποστόλου καί ἀδελφοθέου Ἰακώβου
(σελίδες 1 - 14 )

Ο Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος  πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων Ап. Иаков.   Фреска . 1546 год. церкви свт. Николая. Монастырь Ставроникита. Афон Феофан Критский и Симеон. Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος. Τοιχογραφία (Fresco) τού 1546 μ.Χ.   στό Παρεκκλήσίο τού Αγίου Νικολάου  τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα Αγίου Όρους έργο τών αγιογράφων Θεοφάνη τοὐ Κρήτα και τού Συμεών Κληθεὶς ἀδελφὸς τοῦ Κατακρίτου ξύλῳ Θνῄσκεις δι' αὐτόν, παμμάκαρ, κρουσθεὶς ξύλῳ. Ἐσθλὸν Ἀδελφόθεον τριτάτῃ ξύλῳ εἰκάδι πλῆξαν.

Βιογραφία Η παράδοση αναφέρει ότι ήταν ένας από τους γιους του Ιωσήφ από άλλη γυναίκα, γι' αυτό ονομαζόταν αδελφός του Κυρίου. Η συγγενική του, όμως, σχέση με τον Κύριο δεν είναι ομόφωνα καθορισμένη. Αλλά το γεγονός είναι ότι ο Ιάκωβος ο αδελφόθεος έγινε πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων και είναι αυτός που έγραψε την πρώτη Θεία Λειτουργία της χριστιανικής Εκκλησίας. Ап. Иаков.  Фреска 1176-1180 гг. трапезной. Монастырь Иоанна Богослова. Патмос.  Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος. Τοιχογραφία τῆς Τράπεζας (Fresco) μεταξύ τών έτων 1176 - 1180 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου τού Θεολόγου.  Πάτμος Святой Апостол Иаков, брат Господень.  Фреска  1199 год. церкви Спаса на Нередице близ Новгорода. Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος. Св. Иаков брат Божий.  Фреска  Начало XIV в. церкви Успения Богородицы в Протате. Афон. Мануил Панселин Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος. Τοιχογραφία (Fresco) τού 1290-1310 μ.Χ.   στόν Καθεδρικό Ναό στό Πρωτάτο στις Καρυές Αγίου Όρους έργο τού αγιογράφου Μανουήλ Πανσέληνου Апостол Иаков брат Господень. XV век.  Монастырь Св. Екатерины на Синае. Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος.  Τοιχογραφία τού 15ου αιώνα μ.Χ.   στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά. Αίγυπτος  Святой Апостол Иаков, брат Господень.  Фреска  1037 - 1056 годы. храма Святой Софии в Охриде,  Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος.  Τοιχογραφία μεταξύ τών ετών 1037-1056 μ.Χ. στον Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας στην Οχρίδα (Αχρίδα). Σκόπια   Святой Апостол Иаков, брат Господень.  Фреска  Около 1316 года. церкви Св. Никиты в Чучере, .  Иконописцы Михаил Астрапа и Евтихий. Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος.  Τοιχογραφία τού έτους περίπου 1316 μ.Χ. στον Ιερό Ναό  τού Αγίου Νικήτα στο Chucher. Σκόπια έργο τών αγιογράφων Μιχαήλ Αστραπά και Ευτύχιου. Святой апостол Иаков, брат Господень Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος. Св. Иаков.  Фреска.. Около 1350 года  Церковь Христа Пантократора.  Дечани. Косово. Сербия Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος.  Τοιχογραφία τού έτους περίπου 1350 μ.Χ.   στον Ιερό Ναό τού Χριστού Παντοκράτορα  τής Ἱεράς Μονής Βισόκι Ντέτσανι στό Κοσσυφοπέδιο. Σερβία.  Ап. Иаков.  Дионисий. Фреска. Ферапонтово. 1502 г. Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος.  Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1502 μ.Χ. ἀπό τόν Διονύσιο στον Καθεδρικό Ιερό Ναός της Γεννήσεως της Θεοτόκου  τής Ιεράς Μονής  Φεραπόντοφ Μπελοζέρσκι - πρώην Ορθόδοξο μοναστήρι στην περιοχή Kirillov της περιοχής Vologda Ρωσίας (Το μοναστήρι, που βρίσκεται 20 χιλιόμετρα βορειοανατολικά από το Kirillov και 120 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από τη Βόλογντα , χτίστηκε σε ένα λόφο ανάμεσα σε δύο λίμνες - το Borodaevsky και την Paska, που συνδέει έναν μικρό ποταμό Paskka. Το χωριό Ferapontovo ίδια βρίσκεται, κυρίως, στην όχθη του ποταμού απέναντι από το μοναστήρι. Το μοναστήρι κυριαρχεί στο γύρω τοπίο, αλλά χάρη στο μέγεθος του δωματίου και το κομψό του στυλ, δεν καταστέλλει το μεγαλοπρέπεια, καθώς ο πλησιέστερος γείτονάς του - το μοναστήρι Kirillo-Belozersky) .  Ο Ιάκωβος, λοιπόν, ποίμανε την Εκκλησία των Ιεροσολύμων με δικαιοσύνη, με γενναία στοργή και στερεότητα στην πίστη. Αυτό όμως, εξήγειρε τη μοχθηρία και την κακουργία των Ιουδαίων. Αφού τον έπιασαν, τον έριξαν πάνω από το πτερύγιο του Ναού, και ενώ ακόμα ήταν ζωντανός, τον αποτελείωσαν με άγριο κτύπημα ροπάλου στο κεφάλι. Ап. Иаков.  . Фреска. 1547 г. Афон (Дионисиат) Тзортзи (Зорзис) Фука Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.    στην Ιερά Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους έργο τού αγιογράφου Τζώρτζη (Ζώρζη) Φουκά Апостол Иаков, брат Господень Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985 г. Ватиканская библиотека. Рим. Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος.  Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη. Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη  Έργο του Ιακώβου είναι και η Καθολική Επιστολή του στην Καινή Διαθήκη, στην οποία να τι μας συμβουλεύει, σχετικά με το πως πρέπει να χειριζόμαστε το λόγο του Θεού: «Γίνεσθε ποιηταὶ λόγου καὶ μὴ μόνον ἀκροαταί, παραλογιζόμενοι ἑαυτούς» (Επιστολή Ιακώβου, α' 22). Δηλαδή να γίνεσθε εκτελεστές και τηρητές του λόγου του Θεού και όχι μόνο ακροατές. Και να μη ξεγελάτε τον εαυτό σας, με την ιδέα ότι είναι αρκετό και μόνον να ακούει κανείς το λόγο. Τέλος, η μνήμη του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, φέρεται και την Κυριακή μετά την Γέννηση του Χριστού, μαζί με τη μνήμη του Δαβίδ του Προφήτου και Ιωσήφ του μνήστορος, συνοδευόμενη με το ακόλουθο δίστοιχο: «Σὺ τέκτονος παῖς, ἀλλ᾿ ἀδελφὸς Κυρίου, τοῦ πάντα τεκτήναντος, ἐν λόγῳ, μάκαρ». Τελείται δε αύτω η Σύναξις εν τω σεπτώ αυτού Ναώ το όντι ένδοθεν της Υπεραγίας Θεοτόκου εν τοις Χαλκοπρατείοις. Минея - Октябрь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии. Μηναῖο - Οκτώβριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας . Ап. Иаков.  Эммануил Тзане Мпуниалис, иерей 1683. Икона. Венеция (?). 1683 г. Собрание Музея икон. Венеция. Άπόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος. Εικόνα τού έτους1683 μ.Χ.  ἀπό τόν  αγιογράφο Ιερέα Εμμανουήλ Τζάνες, τ ον επιλεγόμενο και Μπουνιαλή.  Τώρα ευρίσκεται στήν Συλλογή του Μουσείου των Εικόνων. Βενετία. Апостол от 70-ти Иаков, брат Господень  по плоти, Иерусалимский, епископ Ο Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος  πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων ΙΕΡΑ   ΛΕΙΨΑΝΑ

Μικρολείψανα του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς  και στον Ιερό Ναό Αγίας Κυριακής Αλεξανδρουπόλεως Мощи Святого Апостола Иакова, брата Господня по плоти Храм святой благоверной царицы Тамары Украинская Православная Церковь, Харьковская епархия Απότμημα Ιερού Λειψάνου Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος στον Ιερό Ναό τής Αγίας Μακαριάς Ταμαρά Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, Επισκοπή Χάρκοβο Το οστεοφυλάκιο του αποστόλου Ιακώβου, αδελφού του Κυρίου.  Оссуарий апостола Иакова, брата Господня. Апостола Иакова погребли на месте кончины – впоследствии над его могилою подле храма стоял памятник. В первые века христианства, пещера, где святой постился во время страстей Господних, была обращена в храм, а впоследствии ее показывали благочестивым паломникам. Мощи его были вывезены в Константинополь. Когда русский паломник Антоний посетил Константинополь в 1200 году, он нашел здесь мощи святого в приделе Халкопратийского храма, а главу – в храме святых апостолов.  В настоящее время мощи апостола вероятнее всего находятся в Риме, куда они были вывезены крестоносцами. Глава святого Апостола Иакова в настоящее время находится в соборе святого Иакова – кафедральном храме Армянских Иерусалимских патриархов, построенном в XII веке на месте, где находился дом Апостола Иакова. В Москве, на Старо-Иерусалимском подворье, сохраняется часть мощей святого апостола Иакова с 23 октября 1853 года, полученная от патриарха Александрийского Иерофея.  В ноябре 2002 года было объявлено об обнаружении иудейского оссуария (ящика из известняка для вторичного захоронения костей, обычно использовавшегося при погребении в каменных гробницах), надпись на котором гласит, что в нём был похоронен «Иаков, сын Иосифа, брат Иисуса». До настоящего времени вопрос об аутентичности оссуария Иакова однозначно не решён. Ο απόστολος Ιάκωβος θάφτηκε στην περιοχή του θανάτου του - υπήρχε ένα μνημείο στον τάφο του κοντά στο ναό. Κατά τους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού, το σπήλαιο όπου ο Άγιος νήστευε κατά τη διάρκεια του Πάθους, μετατράπηκε σε εκκλησία, και στη συνέχεια αποδόθηκε στους ευσεβείς προσκυνητές της.  Τα Ιερά Λείψανά του μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη.  Όταν ο Ρώσος προσκυνητής Antony επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη το 1200 μ.Χ., βρήκε εδώ Ιερά Λείψανα τού Αγίου Αποστόλου στο Ιερό Ναό τής Θεοτόκου των Χαλκοπρατείων, που λειτουργούσε ως προσκυνηματικό παρεκκλήσιο της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως , και την Κάρα τού Αγίου Αποστόλου στο ναό τών Αγίων Αποστόλων Κωνσταντινουπόλεως. Επί του παρόντος, τα Ιερά Λείψανα τού Απόστολου είναι πιθανότατα στη Ρώμη, όπου τα κλάπηκαν από τους Σταυροφόρους. Η Κάρα τοὐ Αποστόλου Ιακώβου είναι σήμερα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιακώβου - Καθεδρικός Ναός του Αρμενικού Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, που χτίστηκε το ΧΙΙ αιώνα στην περιοχή όπου βρίσκεται το σπίτι του Αποστόλου Ιακώβου. Στη Μόσχα, στην Εξαρχία τού Πατριαρχείου Ιεροσολύμων , διατηρούνται ένα μέρος απὀ τα Ιερά  Λείψανα του Αγίου Ιακώβου Αποστόλου, από την 23η Οκτωβρίου 1853 μ.Χ.,  τα οποία εδώθησαν από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Ιερόθεο. Το Νοέμβριο του 2002, ανακοινώθηκε η ανακάλυψη ενός εβραϊκού οστεοφυλάκιο (ένα κουτί του ασβεστόλιθου για τη δευτεροβάθμια ταφή των οστών, που συνήθως χρησιμοποιείται στην ταφή σε πέτρα τάφους), μια επιγραφή η οποία αναφέρει ότι θάφτηκε «James, ο γιος του Ιωσήφ, αδελφός του Ιησού.» Μέχρι τώρα, το ζήτημα της αυθεντικότητας των οστεοφυλάκων του Ιακώβ δεν έχει επιλυθεί χωρίς αμφιβολία.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος δ’. Ὡς τοῦ Κυρίου Μαθητής, ἀνεδέξω δίκαιε τὸ Εὐαγγέλιον ὡς Μάρτυς ἔχεις τὸ ἀπαράτρεπτον τὴν παρρησίαν ὡς Ἀδελφόθεος τὸ πρεσβεύειν ὡς Ἱεράρχης. Ἱκέτευε Χριστὸν τὸν Θεόν, σωθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν. Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς. Ὁ τοῦ Πατρὸς μονογενὴς Θεὸς Λόγος, ἐπιδημήσας πρὸς ἡμᾶς ἐπ' ἐσχάτων, τῶv ἡμερῶν Ἰάκωβε θεσπέσιε, πρῶτον σε ἀνέδειξε τῶν Ἱεροσολύμων, Ποιμένα καὶ Διδάσκαλον, καὶ πιστὸν οἰκονόμον, τῶν μυστηρίων τῶv πνευματικῶν, ὄθεv σε πάντες τιμῶμεν Ἀπόστολε. Ὁ Οἶκος Τὸν γόνον σε τοῦ Ἰωσήφ, καὶ Ἱεροσολύμων τὸν πρῶτον ἱεράρχην, Ἰάκωβε θεόπτα, καὶ τοῦ Κυρίου ἀδελφὸν ὕμνοις ἐγκωμίων ἀνυμνοῦμεν εὐσεβῶς, καὶ πίστει ἀνακράζομεν· Δώρησαι ἡμῖν δώρημα τέλειον ἐκ τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων, καὶ ἀπέλασον τὴν θλίψιν τὴν ἐπερχομένην καὶ ἐνεστῶσαν ἐκ πλήθους πταισμάτων· ἐπῆραν γὰρ οἱ ἐχθροὶ καθ' ἡμῶν τὴν πτέρναν, καὶ ἐκύκλωσαν ἡμᾶς Ἰσμαηλῖται· ὧν θραῦσον ταχὺ τὰ τόξα ἱεροφάντορ, ἵνα σε πάντες τιμῶμεν Ἀπόστολε ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ (μετάφραση Google) Άγιος Δημήτριος Ροστόφ Βίοι των αγίων Ο βίος καί τό μαρτύριο του Αγίου Αποστόλου Ιακώβου, αδελφού του Κυρίου στη σάρκα Μνήμη 23 Οκτωβρίου Ο Άγιος Ιάκωβος ήταν ο γιος του δίκαιου Ιωσήφ , ο οποίος ήταν ορμημένος με την Παναγία 6917 . Από τη νεολαία του αγάπησε μια αυστηρή ζωή: ποτέ δεν έτρωγε διάφορες βούρτσες, δεν κατανάλωνε βούτυρο, αλλά μόνο το ψωμί του πρόσφερε φαγητό. επίσης, ποτέ δεν έπινε κανένα κρασί ή οποιοδήποτε άλλο μεθυσμένο ποτό, αλλά έσβησε τη δίψα του με νερό. δεν επισκέφθηκε τα λουτρά, με μια λέξη, απέρριψε όλα όσα ικανοποίησαν το σώμα. στο σώμα του φορούσε συνεχώς ένα τραχύ πουκάμισο για τα μαλλιά.αφιέρωσε όλες τις νύχτες στην προσευχή, ξεχνώντας τον ύπνο μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα. από τα συχνά τόξα της γης, το δέρμα στα γόνατα ήταν τραχύ σαν καμήλα. Ο Ιακώβ διατήρησε την καθαρότητα της παρθενίας του για το υπόλοιπο της ζωής του 6918 . Μια τέτοια παράδοση κατέληξε σε μας γιατί ονομάζεται αδελφός του Θεού. Όταν ο πατέρας του Ιωσήφ μοιράστηκε τη γη μεταξύ των παιδιών του από την πρώτη του γυναίκα, ήθελε επίσης να δώσει μέρος στον Κύριο Ιησού Χριστό, γεννημένο από την Παναγία, όλοι οι γιοι του Ιωσήφ αντιτάχθηκαν στην επιθυμία του πατέρα τους. μόνο ο Ιακώβ δέχτηκε τον Ιησού Χριστό (τότε ένα μικρό παιδί) στην κοινή κατοχή του μέρους του, γι 'αυτό άρχισε να ονομάζεται αδελφός του Κυρίου. Αυτό το όνομα δόθηκε στον Ιακώβ και στην επόμενη περίσταση. Όταν ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ενσαρκώθηκε και η Μακαριότατη Μαίρη έφυγε μαζί Του στην Αίγυπτο, τότε ο Ιακώβ έφυγε μαζί τους, συνοδεύοντας την Παναγία και τον Ιωσήφ, τον πατέρα του. Όταν ο Ιησούς Χριστός έφτασε στην ηλικία της πλειοψηφίας και δίδαξε τους ανθρώπους για τη βασιλεία του Θεού, αποκαλύπτοντας τον εαυτό του ως τον αληθινό Μεσσία, ο Άγιος Ιάκωβος πίστευε σε αυτόν και, ακούγοντας τις θεϊκές του διδασκαλίες, έγινε ακόμα πιο φλεγμένος, με αγάπη για τον Θεό και άρχισε να οδηγεί μια ζωή πιο αυστηρή και ευσεβής. Και ο Κύριος αγάπησε ιδιαίτερα τον Άγιο Ιάκωβο. Έτσι, μετά την εθελοντική του ταλαιπωρία και ανάσταση από τους νεκρούς, ο Χριστός εμφανίστηκε ιδιαίτερα από τους άλλους αποστόλους στον Ιακώβ, τον αδελφό του στη σάρκα, όπως αναφέρει ο απόστολος Παύλος, λέγοντας: - Τότε έρχεστε στον Ιακώβ, και σε όλους τους αποστόλους ( 1 Κορ. 18: 7 )6919 . Βλέποντας τη δίκαιη και θεο-ευχάριστη ζωή του Ιακώβου, όλοι ονόμαζαν τον Ιακώβ δίκαιους, και αριθμήθηκε μεταξύ των εβδομήντα αποστόλων. Του ανατέθηκε η εκκλησία της Ιερουσαλήμ 6920 . Ο Ιάκωβ, καθοδηγούμενος από το Άγιο Πνεύμα, καταρτίζει για πρώτη φορά την ιεροτελεστία της Θείας Λειτουργίας, η οποία στη συνέχεια μειώθηκε, για χάρη της ανθρώπινης αδυναμίας, πρώτα στον Βασιλικό Μέγα και στη συνέχεια στον Ιωάννη τον Χρυσόστομο 6921 . Η βόσκηση του σμήνους του Χριστού στην Ιερουσαλήμ, ο άγιος πολλών Εβραίων και Ελλήνων με τη διδασκαλία του, στράφηκε προς τον Θεό και τον έβαλε στο σωστό δρόμο. Άφησε επίσης μια συμβιβαστική επιστολή στις δώδεκα φυλές του Ισραήλ, μια πηγή πραγματικά εμπνευσμένης και ψυχικής διδασκαλίας, που κοσμεί όλη την Εκκλησία του Χριστού, μαθαίνοντας από την πίστη και τα καλά έργα 6922 . Όλοι μόνο οι πιστοί 6923 , αλλά ακόμα και οι απίστοιχοι, αντιμετώπιζαν τον Άγιο Ιάκωβο με μεγάλο σεβασμό και ευλάβεια για την ενάρετη ζωή του: οι αρχιερείς που εισήλθαν μόνο στο Άγιο Αγίων 6924 μια φορά το χρόνο για να εκτελέσουν την υπηρεσία δεν εμπόδισαν τους δίκαιους να εισέλθουν και να προσευχηθούν. Βλέποντας την αγνότητα της άψογης ζωής του, άλλαξαν και το όνομά του, δηλαδή άρχισαν να τον αποκαλούν Obli ή Ofli 6925 , που σημαίνει: "ένας φράχτης, η διαβεβαίωση στους ανθρώπους" ή τον αποκάλεσαν ο πιο δίκαιος από όλους. Συχνά, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά ακόμη και τη νύχτα, ο Ιακώβ εισήλθε στο Άγιο των Αγίων, και εδώ, πέφτοντας, με δάκρυα προσέφερε στον Κύριο προσευχές για όλο τον κόσμο. Όλοι οι άνθρωποι αγαπούσαν τον Ιακώβ για χάρη της αγιότητάς του.πολλοί από τους εβραϊκούς πρεσβύτερους πίστευαν στο δόγμα που κήρυξε, και όλοι τους άκουγαν να το ακούσουν. πολλοί άνθρωποι συγκεντρώθηκαν γι 'αυτόν: κάποιοι - θέλοντας να ακούσουν τις διδασκαλίες του, άλλοι - να αγγίξουν την άκρη των ρούχων του. Τότε, ο Ανανίας 6926 έγινε επίσκοπος της Ιουδαίας . Βλέποντας ότι όλος ο λαός ακούει προσεκτικά τις διδασκαλίες του Ιακώβ και πολλοί στράφηκαν στον Χριστό, ο Ανανίας με τους γραμματείς και τους Φαρισαίους, από το φθόνο του αγίου, ήταν θυμωμένοι μαζί του και, με πικρή οργή στις καρδιές τους, άρχισαν να σκέπτονται πώς να τον σκοτώσουν. Και συνωμότησαν να ζητήσουν από τον άγιο να απομακρύνει τους ανθρώπους από τον Χριστό με τις διδασκαλίες του.αποφάσισαν, εάν δεν συμφώνησε να το πράξουν, να τον σκοτώσουν. Εν τω μεταξύ, οι διακοπές του Πάσχα πλησίαζαν και πολλοί άνθρωποι συρρέουν από παντού στην Ιερουσαλήμ για να συναντήσουν αυτές τις διακοπές εκεί. Ο Φέστιος, ο προκόσμος που παρέδωσε τον απόστολο Παύλο από τα χέρια των Εβραίων του 6927 και τον έστειλε στη Ρώμη, είχε ήδη πεθάνει και κανένας διάδοχος δεν του είχε σταλεί από τη Ρώμη. Χρησιμοποιώντας αυτό, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι γύρισαν στο ναό στον Ιακώβ: - Σας παρακαλούμε, ένας δίκαιος άνθρωπος, ότι την ημέρα των διακοπών του Πάσχα, στην οποία συγκεντρώθηκαν πολλοί άνθρωποι από παντού, δώστε του ένα μάθημα. να τους πείσει ότι έχουν λανθασμένη εξέταση του Ιησού του Υιού του Θεού και να τους πείσουν να εγκαταλείψουν τις ψευδείς τους απόψεις. Σας σε τιμά όλους, σε προσέχουμε - όπως όλοι οι άνθρωποι.όλοι μας είμαστε πεπεισμένοι ότι μιλάτε μόνο την αλήθεια και μην κοιτάτε τα πρόσωπα. έτσι να πείσουν τους ανθρώπους να μην παρασυρθούν από τον Σταύρο Ιησού. προσευχόμαστε - στέκεστε στην ψηλή οροφή του ναού, ώστε όλοι να μπορούν να σας δουν και να σας ακούσουν, επειδή για τις διακοπές που συγκεντρώθηκαν - εσείς οι ίδιοι βλέπετε - πολλοί άνθρωποι, τόσο από Εβραίους όσο και από άλλα έθνη. Μετά από αυτά τα λόγια τον ανέστησαν στην οροφή του ναού και φώναξαν δυνατά: - Ω, ο δίκαιος! όλοι πρέπει να σας πιστέψουμε. Αυτός ο λαός είναι λάθος, ακολουθώντας τον Σταύρο Ιησού. λοιπόν, πες μας την αλήθεια, τι σκέφτεσαι ο ίδιος για τον Χριστό; Σε αυτό, ο άγιος απάντησε με δυνατή φωνή: "Τι μου ρωτάς για τον Υιό του ανθρώπου, ο οποίος εθελοντικά υπέφερε από ταλαιπωρία, σταυρώθηκε, θάφτηκε και ανέβηκε από τους νεκρούς την τρίτη μέρα;" Σήμερα κάθεται στον ουρανό στη δεξιά πλευρά του Βισνιάγκο και θα έρθει και πάλι στα σύννεφα του ουρανού για να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Ακούγοντας μια τέτοια μαρτυρία του Ιακώβ για τον Ιησού Χριστό, ο λαός ήταν πολύ χαρούμενος και όλοι αναφώνησαν με μία φωνή: - Ευτυχώς! Η Όσανα στον Υιό του Δαβίδ! Οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς είπαν: «Εμείς ενεργήσαμε αναρμόδια, επιτρέποντας στον Jacob να μιλήσει για τον Ιησού, γιατί οι άνθρωποι ήταν ακόμα πιο αμήχανοι». Έτσι, με θυμό και οργή, ανέτρεψαν τους πάντες από την οροφή του ναού του Ιακώβου, φοβούμενοι ότι ο λαός δεν θα πίστευε στα λόγια του αγίου. "Και οι δίκαιοι εξαπάτησαν", φώναζαν. Έπεσε από την οροφή του ναού, ο Ιακώβ έσπασε σοβαρά. μόλις ζούσε, ο δίκαιος γονάτισε και, σηκώνοντας τα χέρια του στον ουρανό, προσευχήθηκε έτσι: - Κύριε! συγχωρέστε τους αυτήν την αμαρτία, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν. Οι Φαρισαίοι άρχισαν να ρίχνουν πέτρες στον άγιο, που τον προκάλεσε τραύματα. Ένα άτομο από την οικογένεια Rikhavov αναφώνησε: - Σταμάτα, τι κάνεις; ο δίκαιος προσεύχεται για σένα και τον πέτρες. Αυτή τη στιγμή, ένας άντρας με έναν κυλίνδρο λεύκανσης στα χέρια του έριξε τον εαυτό του στον άγιο και τον χτύπησε στο κεφάλι με τέτοια δύναμη ώστε ολόκληρος ο εγκέφαλός του να ρέει στο έδαφος και σε αυτό το μαρτύριο ο Ιακώβ πρόδωσε το πνεύμα του στον Κύριο. Το ιερό σώμα του θάφτηκε εκεί κοντά στον ναό, και οι πιστοί θρήνησαν πικρά τους δίκαιους. Εδώ και 30 χρόνια ο άγιος ήταν επίσκοπος της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ και 66 έτος της ηλικίας υποφέρει για τον Χριστό, στον οποίο με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα - την τιμή και τη δόξα στους αιώνες των αιώνων 6928 . Αμήν. * * * 6917  Μνήμη του αγ. ο δίκαιος Ιωσήφ, ο θρησκευόμενος της Παναγίας, γιορτάζεται στις 26 Δεκεμβρίου ( Μάρτ. 13:55 · Μάρκος 6: 3 · Γαλ . 1:17 ), η Εκκλησία, σε αντίθεση με τη γνώμη κάποιων διερμηνέων, διακρίνει σαφώς τον Ιερό Απόστολο Ιάκωβο, αδελφό του Κυρίου στη σάρκα το πρόσωπο των 12 αποστόλων Τζέιμς Ιακώβ του Ζεμπέιντ, των οποίων η μνήμη γιορτάζεται στις 30 Απριλίου, και ο Τζέιμς Άλπεεφ, του οποίου η μνήμη γιορτάζεται στις 9 Οκτωβρίου. Ο Ιακώβ, ο αδελφός του Κυρίου στη σάρκα, αναφέρεται ως ο γιος του Ιωσήφ από την πρώτη του σύζυγο. Ήταν ο αδελφός του απόστολουΙούδα , έλαβε το όνομα του Ιακώβ και ο Ιωσία από το πρόσωπο των 70 αποστόλων και είναι επίσης γνωστός με το όνομα του Ιακώβου "μικρό" ή "μικρότερο" ( Μάρκος 15:40 ). 6918  Ο Άγιος Απόστολος Ιακώβ, από τη γέννησή του, ήταν Ναζωραίος, δηλ. Πρόσωπο αφιερωμένο στον Θεό, ο οποίος εθελοντικά του έδωσε όρκους αυστηρής αποχής από όλο το κρασί και γενικά ισχυρά ποτά, από την κοπή μαλλιών κλπ. Οι όρκοι του Ναζωραίου χρησίμευαν ως έκφραση της αγνότητας και της αγιότητας της ζωής ανήκουν σε όλο τον λαό του Ισραήλ, ως λαός που έχει επιλεγεί από τον Θεό και ως εκ τούτου ιερό. 6919  Η παράδοση προσθέτει σε αυτό ότι σε συνέχεια των παθών του Χριστού ο απόστολος Ιακώβ κρύφτηκε σε μια σπηλιά, στην κοιλάδα του Ιωσαφάτ, υποσχόμενος να μην φάει φαγητό έως ότου ο Κύριος ανέβαινε από τους νεκρούς και ότι ο Κύριος, με την ανάστασή Του, τον τίμησε με την ειδική εμφάνισή του σ 'αυτή την ίδια σπηλιά. Επομένως, στη συνέχεια, στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού, αυτή η σπηλιά μετατράπηκε σε ναό, και τώρα εξακολουθεί να εμφανίζεται σε ευσεβείς πιστούς. 6920  Σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς που βρίσκονται πλησιέστερα στην εποχή των αποστόλων (Κλήμης της Αλεξάνδρειας, Ευσέβιος της Καισάρειας και άλλοι), μετά την Ανάληψη του Σωτήρα, οι απόστολοι Πέτρος, Ιάκωβος, Ζεβέντεφ και Ιωάννης, αν και προτιμούσαν ο Κύριος, δεν υποστήριζαν την τιμή. Ο Ιακώβ, επίσκοπος και πρωθυπουργός της Εκκλησίας της Ιερουσαλήμ, μητέρας των χριστιανικών εκκλησιών, όταν ήταν 34 χρονών, σύμφωνα με την προεκλογική του θητεία και το διορισμό του σε αυτό το υπουργείο από τον ίδιο τον Χριστό. 6921  Θεία Λειτουργία, που αποτελείται από την Αγ. ο απόστολος Ιάκωβος, ο αδελφός του Κυρίου, εκτελείται μέχρι σήμερα στην Ιερουσαλήμ την ημέρα της ανάμνησης αυτού του αποστόλου. 6922  Η επιστολή γράφεται από το St. Jacob περίπου 59 σύμφωνα με R.στους χριστιανούς από τους Εβραίους που ζούσαν σε διασπορά κατά τη διάρκεια της δίωξης των Χριστιανών, που τους ανάγκασε να αποχωρήσουν από την Ιερουσαλήμ. Αυτή η επιστολή είναι γεμάτη από υψηλό δόγμα και πνεύμα ευαγγελίου. Αποτελείται από διάφορες μορφές ηθικών εντολών και, στο γενικό του περιεχόμενο, μπορεί να καλείται προτροπή για την μεταφορά του ασθενούς στον ασθενή. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η συμβιβαστική επιστολή του Απόστολου Ιακώβ διαβάζεται όλα, όχι μόνο ως συνηθισμένη αποστολική ανάγνωση στη λειτουργία, αλλά και σε άλλες προσευχές (π.χ. κατά την ευλογία της ευλογίας, στο moleben κατά τη διάρκεια της αδράνειας και ακόμη και κατά τη διάρκεια της νυχτερινής βιγίλης ως paremia). 6923  Ο καθολικός σεβαστός σεβασμός προς τον απόστολο Ιάκωβο των πιστών, υπό την ηγεσία των ίδιων των αποστόλων, ήταν ιδιαίτερα έντονος στο αποστολικό συμβούλιο, το οποίο ήταν στην Ιερουσαλήμ γύρω στο 60 μ.Χ. για να λύσει το ερώτημα: πρέπει αυτοί που απευθύνονται στην Εκκλησία από τους Εθνικούς να αναγκάζονται να περιτομή και να τηρούν τον τελετουργικό νόμο της Παλαιάς Διαθήκης. Μετά από την ομιλία του αποστόλου Πέτρου και την ιστορία των αποστόλων Παύλου και Βαρνάβα για τις επιτυχίες του κήρυξής τους μεταξύ των εθνών, ο απόστολος Ιακώβ προήδρευσε σε αυτό το συμβούλιο και μετά από πολλή συζήτηση και συλλογιστική κατέληξε σε συζητήσεις με την ομιλία του, με τις οποίες έδωσε την κρίση του με συγκεκριμένους όρους στην ερώτηση που τέθηκε, να μην εμποδίζουν τους παγανιστές που γυρίζουν στον Θεό »και να τους γράψουν ότι απέχουν από το να τους λεηλατούν από είδωλα, από μίσους, στραγγαλισμό και αίμα και ότι δεν κάνουν σε άλλους ό, τι δεν θέλουν για τον εαυτό τους» ( Πράξεις 15: 13-20 ). Αυτή η κρίση από όλους τους σεβαστούς δίκαιους Ιακώβ έγινε δεκτή από ολόκληρο το συμβούλιο και επιβεβαιώθηκε από την εκδήλωση του Αγίου Πνεύματος που εκδηλώθηκε σε όλους (28 κ.ε.).Την ίδια εποχή, ο απόστολος Παύλος, θέλοντας να επαληθεύσει την καθαρότητα των διδασκαλιών του, στράφηκε προς τους αποστόλους: τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο, τους οποίους λατρευόταν ως πυλώνες της Εκκλησίας του Χριστού, τοποθετώντας τον Ιακώβ πρώτα μεταξύ τους (Γαλα 2:10 ) και αναγνωρίζονταν σε αυτόν μεγάλη αξιοπρέπεια καθηγητές γλωσσών. Ο απόστολος Παύλος συμπεριέλαβε τον Άγιο Ιωάννη με τόσο βαθύ σεβασμό. Jacob και αργότερα. Όταν έφθασε στην Ιερουσαλήμ πριν από τους πρώτους δεσμούς του, θεωρούσε το πρώτο του καθήκον να πάει στο St. Είπε επίσης στον Ιακώβ, ως τον πυλώνα της Εκκλησίας του Χριστού και τον επικεφαλής της παλαιότερης Εκκλησίας της Ιερουσαλήμ, ότι ο Θεός είχε κάνει μεταξύ των εθνικών με τη διακονία του ( Πράξεις 21: 18-19 ). 6924  Ο Άγιος των Αγίων ήταν το εσωτερικό, πιο ιερό μέρος του ναού της Ιερουσαλήμ, που περιλάμβανε μόνο τον ιερέα και μόνο μια φορά το χρόνο, την ημέρα του καθαρισμού, έβαλε το θυμιατήρι του με θυμίαμα και πασπαλισμένο με θυσιαστήριο αίμα πάνω από το καθαριστικό για να καθαρίσει τις αμαρτίες του λαού. Αλλά η κιβωτός της διαθήκης με τα ιερά της (η ράβδος του Ααρών που είχε φυτευτεί, ένα χρυσό αγγείο με μάννα, τα δισκία του νόμου που δόθηκε από τον Θεό μέσω του Μωυσή) δεν ήταν πλέον στον ναό εκείνη την εποχή. Εδώ υπήρχε μόνο μια πέτρα από τον πρώτο ναό του Σολομώντα και το πέπλο που διαχώριζε τον Άγιο των Αγίων από το επόμενο τμήμα του ναού - το ιερό - ήταν σκισμένο σε δύο κατά τη διάρκεια του θανάτου του Ιησού Χριστού, από πάνω προς τα κάτω. 6925  Στην ελληνική γλώσσα: "ovlias" - προστασία ή προπύργιο του λαού και της αλήθειας. 6926  Ο Ανάνιας είναι ο Εβραίος αρχιερέας, ο γιος του Νεμπέη, ο οποίος έλαβε την ιερατική αξιοπρέπεια από τον Ηρώδη Αγρίππα Β '. Ήταν ένας επίμονος εχθρός των Χριστιανών και, γενικά, ένας τολμηρός, σκληρός και άδικος άνθρωπος, και ανήκε στη σέκτα των Σαδδουκαίων, οι οποίοι απέρριψαν τις παραδόσεις, την Πρόνοια του Θεού, την πνευματικότητα και την αθανασία της ψυχής, την ύπαρξη αγγέλων και πνίγηκαν σε αισθησιακές απολαύσεις και πόνους και γήινα συμφέροντα. Όντας υπήκοος του θανάτου του αποστόλου Ιακώβ, ο Ανάνιας εν συνεχεία άδικα έκρινε τον απόστολο Παύλο και ήθελε να τον καταστρέψει ( Πράξεις 23: 2, 14-15, 24: 1-9 ), αλλά υπέστη την πιο πικρή μοίρα για τις αδικίες του: είχε αφαιρεθεί από τον ίδιο βασιλιά από την Αγρίπα την ιεροσύνη και τελικά σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Εβραίων εναντίον των Ρωμαίων. 6927  Ο Festus, ο παρατσούκλις Porcius, είναι ο Ρωμαίος ηγέτης της Ιουδαίας, ο οποίος την κυβέρνησε για όχι περισσότερο από τρία χρόνια και πέθανε περίπου το 62 σύμφωνα με τον R. Hr. φροντίζει για την αποκατάσταση της τάξης στην Παλαιστίνη, χρησιμοποιώντας γι 'αυτό τόσο τη σοβαρότητα και τη δικαιοσύνη. 6928  Το μαρτύριο του αποστόλου Ιακώβου ακολούθησε περίπου 63 χρόνια μετά τον R. Chr. Πέθανε στην τρίτη ηλικία. Τον έθαψαν στον τόπο του θανάτου του. πάνω από τον τάφο του κοντά στο ναό και μέχρι σήμερα βρίσκεται μνημείο. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Ωριγένη, ενός θρησκευτικού συγγραφέα του 3ου αιώνα, ο θάνατος του Ιακώβου ο δίκαιος, που συνέβη λίγο πριν τον Ιουδαϊκό πόλεμο, έκανε μια τέτοια εντύπωση στους Ιουδαίους ότι οι καταστροφές του πολέμου που ακολούθησε και η καταστροφή της Ιερουσαλήμ τους τιμούσαν ως τιμωρία του Θεού για τη δολοφονία αυτού του δίκαιου. - Στο St. Ο Θεοφάνης ο τραγουδοποιός, Αρχιεπίσκοπος της Νίκαιας, ευτυχία. Ο Γεώργιος της Νικομήδειας και στη συνέχεια το Βυζάντιο έγραψαν πολλά ψεύδη προς τιμήν του Αγίου. επάνωΤζέικομπ, τραγουδούσε την ημέρα της μνήμης του. Τα λείψανα του Αγ.επάνω Ο Ιακώβ ήταν στην Κωνσταντινούπολη στο ρωσικό προσκυνητή Αντώνιο το 1200 στο διάδρομο της εκκλησίας της Χαλκοπρατίας και το κεφάλι ήταν στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων. Προς το παρόν, τα κειμήλια του, σύμφωνα με ορισμένους, βρίσκονται στη Ρώμη στην εκκλησία των 12 αποστόλων. Στη Μόσχα, στην Παλαιά Ιερουσαλήμ, διατηρείται τμήμα των λειψάνων του, που έστειλε ο Αλεξανδρινός Πατριάρχης Ιεροθέας το 1853.